Racisme is helaas een hardnekkig probleem. Zou een Nationale Blackface Dag daar tegen kunnen helpen?
oe graag we het ook anders zouden willen, nog steeds hebben mensen de neiging om medemensen die er anders uitzien dan zij anders, vaak denigrerend, te behandelen. De laatste jaren is er in Nederland veel te doen over Zwarte Piet.
Zwarte Piet, van slimme kindervriend tot racistische “blackface”
De roetveegpiet is “whites only”. Dus mogen mensen met een donkergetinte huid als Alicia Suárez geen Piet meer zijn.
De bekende slimme metgezel, pakjesmanager en kindervriend van de verstrooide grijsaard staat, sinds de activisten van Kick Out Zwarte Piet het vuur hebben geopend op deze folkloristische figuur, in hetzelfde daglicht als Adolf Hitler, eugenetica en rassentheorieën. Kortom, ieder fatsoenlijk mens moet zich, vinden de mensen die er toe doen, verre houden van Zwarte Piet. In de plaats van deze boosdoener is er nu wat nieuws, de met roetvegen getooide de helper van Sinterklaas, de zogeheten roetveegpiet. Want wie liever een echte Zwarte Piet heeft, is een racist en een fascist. En dat moet je natuurlijk niet willen, als fatsoenlijke mens zijnde.
Want Zwarte Piet is volgens de tegenstanders een vorm van Blackface, een naargeestige Amerikaanse traditie waarbij zwarte mensen belachelijk werden gemaakt door zwart geschminkte withuidige acteurs. Dus op zich is het voorstelbaar dat Amerikanen niet erg dol zijn op mensen die zich zwart schminken gezien deze belaste historische erfenis en het vele racisme dat in de Amerikaanse geschiedenis voorkwam.
Zoals wel vaker, zijn Amerikaanse giganten als Facebook en Google druk bezig Amerikaanse normen en waarden aan Nederland op te leggen. In dit geval betekent dat een volledige ban op iedereen die de euvele moed heeft, zijn gezicht in te smeren met een donkere gezichtsverf. Ook zijn veel Nederlanders met een donkere huidskleur getroffen door een Facebook ban, omdat hun huidskleur werd geïnterpreteerd als Blackface.
Mensen met donkere huidskleur verbannen als roetpiet
De eerste onschuldige slachtoffers in deze strijd tegen een Nederlands volksgebruik zijn al gevallen. Alicia Suárez, een vrouw uit Colombia met een donkere huid, die eerder graag Zwarte Piet speelde op haar bedrijf, mag dan nu niet meer. De reden is dat dit “diverse en inclusieve” bedrijf voortaan alleen nog maar roetpieten binnen de poorten accepteert. En helaas moet Suarez nu dus helaas stoppen met haar zeer gewaardeerde rol binnen het sinterklaasfeest van het bedrijf. Want ze heeft van nature een donkere kleur.
Waarom Nationale Blackface Dag, met de juiste context, juist positief is
Dit is heel erg jammer en wel hierom. In feite is het allemaal insmeren van je gezicht met dezelfde huidskleur iets dat ons mensen juist bij elkaar brengt, en laat zien hoe belachelijk het is om op basis van huidskleur of andere elementen van iemands uiterlijk, een oordeel over mensen klaar te hebben staan. Wat wij dus nodig hebben is niet minder Blackface, maar juist meer Blackface. Een dag per jaar zou daarom iedere Nederlander zijn gezicht moeten insmeren met zwarte verf en de deur uitgaan. Een dag per jaar leren wij zo om mensen te beoordelen op wie ze zijn, niet op wat voor huidskleur ze hebben. Een flinke lik schoensmeer kan ons zo helpen, werkelijk kleurenblind te worden en de totale en walgelijke achterlijkheid van racisme in te zien.
Journalisten worden zoals iedereen in Nederland en België beschermd door de vrijheid van meningsuiting, zoals vastgelegd in de grondwet. Naarmate het gevecht om de waarheid in de politiek groter wordt, liggen de frontstrijders in dit gevecht – journalisten, wetenschappers, rechters – steeds meer onder vuur.
Mainstream versus alternatieve waarheid
Er zijn in Nederland en in België, twee kampen te onderscheiden. Het eerste kamp is de mainstream politiek, die nauw verbonden is met de mainstream journalistiek en de grote wetenschappelijke instituten zoals het Belgische SCK-KCN en het Nederlandse RIVM.
Anderzijds is er het tweede kamp, dat bestaat uit tegenstanders van de gevestigde orde. Dit is een bont gezelschap van protestpartijen als de PVV, Vlaams Belang, DENK, Bij1, Forum voor Democratie; weblogs als GeenStijl en Doorbraak.be ter rechterzijde, Apache.be ter linkerzijde en YouTube kanalen als Weltschmerz. In internationaal verband kan je denken aan het samenzweringskanaal van Alex Jones en “vijandige” niet-westerse staatsmedia als RT.com.
Bedreigingen en geweld tegen journalisten nemen toe. Dit is een internationaal fenomeen, dat ook niet aan de Lage Landen voorbij gaat. De reden is dat het voor politieke legitimiteit essentieel is, en steeds essentiëler wordt, om gelijk te krijgen. Gelijk krijg je, als gerespecteerde bronnen van waarheid jou gelijk geven. Deze bronnen zijn voornamelijk de main stream media, de wetenschap (zoals die door de journalistiek wordt verslagen) en autoriteiten als Youtube-influencers, die de vroegere rol van de kerk en tv-persoonlijkheden over hebben genomen.
Enabling en censuur door techreuzen
De Usaanse techreuzen Facebook, Google en Twitter nemen hierin een bijzondere positie in. Enerzijds maken ze het voor alternatieve nieuwsmedia, en niet-mainstream politici, mogelijk om een groter publiek aan te boren, dat in de “goede oude” tijd alleen met een stapeltje bijeengeniete stencils of piratenzender te bereiken was. Anderzijds hebben ze er een handje van, vooral in het geval van Facebook en Twitter, en ook in sterke mate YouTube van Google, om censuur toe te passen op hen onwelgevallige meningen. Je kan dan bijvoorbeeld denken aan de zwarte-pieten discussie en het covid-19 beleid.
Geen wonder dat autoritaire regime als dat van Rusland en Turkije, en ook steeds meer autocratische regimes, zoals die in het “vrije” westen, en activistische lobbygroepen, deze social media reuzen onder druk zetten om zaken als “islamofobie”, “transgender fobie” en “klimaatontkenners” aan te pakken.
Omkoping
Er zijn twee manieren waarop bronnen van waarheid kunnen worden beïnvloed. De eerste manier is ze om te kopen. De meeste journalisten worden slecht betaald, of, in het geval van Visionair.nl en veel andere niet-mainstream media, helemaal niet. Erg veel geld is daar dus niet voor nodig, althans, volgens het perspectief van machtige partijen. Voor een paar honderd euro heb je al een lobbyartikel. YouTube influencers zijn duurder, ze hebben vaak al behoorlijk veel inkomsten door product sponsoring. Maar met enkele tienduizenden euro kom je ook hier een heel eind [1].
Bedreiging of geweld door overheden
Heb je niet veel geld, of zijn de bronnen van waarheid die je wilt beïnvloeden niet omkoopbaar, dan is er nog een tweede optie. Bedreiging of geweld. Ten eerste is er natuurlijk het geïnstitutionaliseerde geweld van de overheid. Het fenomeen “rechtstaat” klinkt heel nobel en edel. Maar in de praktijk komt het vaak neer op geweld van tienduizenden agenten en paramilitaire arrestatieteams, die ingezet kunnen worden om onwelgevallige opiniemakers op te pakken of te intimideren. Zo kregen sommige Nederlandse activisten op Twitter of Facebook geregeld een bezoekje van een agent, met het “vrijblijvende’ advies het voortaan wat rustiger aan te doen.
Dit gebeurt ook geregeld met mainstream media. Een telefoontje naar de hoofdredactie is een populair en effectief middel om voor de overheid onwelgevallige informatie buiten de publiciteit te houden.
Dan is er ook de “nettere” methode van het opleggen van boetes of het strafrechterlijk veroordelen wegens “haatzaaien”, “het in gevaar brengen van de volksgezondheid” of “aanzetten tot terrorisme”.
Ook de staat USA maakt zich hier schuldig aan. Denk bijvoorbeeld aan het oppakken van Assange. Dit nadat zijn website Wikileaks voor het Usaaanse regime belastende beelden over de Abu Ghraib gevangenis in Irak en drone-aanvallen op journalisten had gepubliceerd.
Buitenlandse overheden, zoals de Russische, Saoedische, die van de staat USA, Iraanse, Chinese, Pakistaanse en Marokkaanse, gaan ook vaak over tot het lastigvallen of vermoorden van journalisten en dissidenten in het buitenland.
Zo zijn er in Nederland enkele aanslagen van de Iraanse en Pakistaanse regimes op dissidenten verijdeld. De Saoedische moord op journalist Jamal Kashoggi was grensverleggend grof en platvloers, maar ook de Russen hebben een naam hoog te houden met moorden op journalisten.
Julian Assange bracht belastende informatie over de overheid van USA naar buiten. Dit kwam hem op gevangenisstraf te staan. Bron: David G Silvers, Wikipedia
Geweld door non-state actors
Non-state actors als terreurbewegingen en actiegroepen hebben die juridische mogelijkheden minder. Rijkere groepen kunnen wel journalisten en bloggers kapotprocederen, een geliefde methode van de Scientology Kerk. Of ze financieel treffen, bijvoorbeeld door adverteerders en andere sponsoren te intimideren. Criminelen, en meer gewelddadige activisten, zoeken vaak hun toevlucht tot bedreigingen met de dood of lijfelijk geweld. Een kogelpatroon in een envelop, of een steen door de ruit, zijn geliefde methoden. We zien deze tactieken vaak bij dierenactivisten en anti-vaccinatie activisten.
Onderscheid tussen onderzoeksjournalistiek en opiniemakers
Op dit moment worden in het publieke debat onderzoeksjournalisten en opiniemakers op één hoop gegooid. Er is een blok van de politieke middenpartijen en linkse partijen, die zich “verdedigers van de persvrijheid” noemen. Volgens deze groep mogen journalisten niet partijdig worden genoemd. Volgens het kleinere blok van de PVV en FvD zijn journalisten wel degelijk partijdig en zitten ze in de zak van de gevestigde politiek. Zij zioen journalisten als reden dat hun partijen ijn de main stream media worden “gedemoniseerd”. Wie heeft er gelijk?
Naar mijn mening is het onjuist om, zoals beide kampen doen, alle journalisten op één hoop te gooien. Er zijn onderzoeksjournalisten enerzijds, die vaak met gevaar voor eigen leven – denk aan Peter R. de Vries en oorlogsverslaggevers – onderzoek doen naar misstanden binnen de overheid, elders in de samenleving en in het buitenland. Dit zijn, in de klassieke betekenis van het woord, helden. Mensen die hun leven op het spel zetten en soms met doodsverachting hun taak gewetensvol vervullen. De taak, om de fundamentele pijler van de democratie, namelijk een eerlijke en onpartijdige informatievoorziening, mogelijk te maken. Deze mensen kunnen niet genoeg beschermd worden. Deze onderzoeksjournalisten “tuig van de richel” te noemen is beneden alle peil.
Anderzijds zijn er opiniemakers. Er is geen fundamenteel verschil tussen een opiniemaker, een influencer, een lobbyist en een politicus. Allen zijn het strijders in de informatieoorlog, die door middel van de media proberen om een gewenst effect te bereiken. Het is m.i. daarom onzinnig om deze opiniemakers, die zich journalist noemen, extra bescherming te bieden die bijvoorbeeld een pr-functionaris of blogger niet verdienen.
Omgekochte opiniemakers, of opiniemakers die willens en wetens liegen, kunnen zonder meer als “tuig van de richel”, en nog wel met krachtiger kwalificaties, worden aangeduid. Dit geldt ook voor omgekochte opiniemakers die zich voordoen als onderzoeksjournalist.
Ontvangt Visionair.nl subsidies of geld van lobbyisten?
Nee, wij ontvangen geen subsidie of geld van lobbyisten in welke vorm dan ook. Op dit moment plaatsen we ook geen Google advertenties, omdat deze vanwege derderangs programmeertechnieken bij Google Adwords onze site teveel vertragen en belasten. Adverteren op Visionair kan. Wij zullen dan wel duidelijk vermelden dat het om een advertentie gaat. U kunt ons dan bereiken op info (at) visionair punt nl.
Ook wijzen wij advertenties af die in strijd zijn met de doelen van Visionair.nl, zoals advertenties voor casino’s, schadelijke substanties en zaken die de bevolking oppervlakkig en onwetend houden. biedt u een nuttig artikel aan wat de levenskwaliteit van visionair denkenden echt verbetert en/of de wereld en mensheid verder helpt, dan bent u van harte welkom om hier te adverteren.
Mocht u het niet eens zijn met wat wij schrijven, dan kuint ui onder het desbetreffende artikel reageren. Wij zullen nooit wijken voor terreur, noch terreur van staten of onrechters, noch terreur van anderen.
Politieke partijen zijn het over veel dingen oneens, maar over veel dingen ook roerend eens. Kan een regering van nationale overeenstemming de problemen oplossen? Een verkenning, hoe een regering van nationale eenheid zou kunnen werken.
Grote polarisatie maakt Nederland onbestuurbaar
Op dit moment is er een grotere polarisatie in de Nederlandse politiek en ook in andere westerse landen. Progressieven en nationalisten zien elkaar niet meer als gesprekspartners met wie ze tot overeenstemming moeten komen, maar als gezworen vijanden. Zo sluiten steeds meer partijen elkaar uit kabinetsformatie. Het vervelende is dat daardoor steeds langer Nederland zonder regering zit met een mandaat van de kiezer. Voor de regering in kwestie is dat natuurlijk erg prettig. Want zo kunnen ze langer door regeren zonder dat de kiezer of het parlement ze controleren. Maar uit democratisch oogpunt is dit een enorm probleem.
Waarom we ons meer op overeenstemming in plaats van op verschillen moeten richten
De voornaamste oorzaak is, denk ik, dat we ons teveel richten op de tegenstellingen. En niet op wat we gemeenschappelijk hebben. Wat we nodig hebben is geen vechtkabinet, maar een regering van nationale overeenstemming. Zo zijn zowel rechtse partijen als de PVV en linkse partijen als de SP het roerend met elkaar eens dat er meer huizen gebouwd moeten worden. Kritiek op de wel erg rigoureuze covid-19 maatregelen van het kabinet vind je zowel ter linker (Bij1) als ter rechter (FvD) zijde.
Er zit nu een recordaantal kleine partijen in de kamer. Met een regering van nationale overeenstemming wordt Nederland weer regeerbaar. Bron van deze afbeelding: Partij voor de Republiek
:Het probleem is natuurlijk dat politiek geen markt is. Weliswaar moet je om je politieke partij aan de man te brengen de nadruk leggen op de speciale voordelen die jouw politieke partij heeft, maar dat zijn heel andere dingen dan nodig is om een land te besturen.
We kunnen er bijvoorbeeld prima mee leven dat er in dit land mobiele telefoons van 30 verschillende merken worden verkocht, omdat op deze verschillende merken gebruikmaken van hetzelfde netwerkprotocol om met elkaar te communiceren. Dat gezamenlijke netwerk protocol van politieke partijen ontbreekt een beetje en dat is een groot probleem. We kunnen het met elkaar oneens zijn, maar we kunnen dit land niet in 20 stukken knippen.
Regering van nationale overeenstemming met de vijf grootste partijen
Daarom is de beste oplossing om een regering van nationale eenheid te vormen met de vijf grootste partijen. Dat zijn de VVD, D66, PVV, CDA en SP. In tegenstelling tot ingewikkelde coalitieonderhandelingen wordt het in dit geval eigenlijk heel simpel. De vertegenwoordigers van de vijf partijen leggen de verkiezingsprogramma’s van de partijen naast elkaar. Daarna strepen ze alles weg wat niet in het verkiezingsprogramma van de andere vier partijen voorkomt. of, wat niet in het verkiezingsprogramma van minstens drie andere partijen voorkomt. Dan blijft er een aantal punten over waar alle vijf partijen het mee eens zijn. Dat wordt dan het regeerakkoord.
Gordiaans referendum als breekijzer, als de regering van nationale overeenstemming er niet uitkomt
Deze regering van nationale overeenstemming moet zich beperken tot dingen waar men het over eens is en voor de rest gewoon niets doen. Doet zich een belangrijk probleem voordat niet in het regeerakkoord staat, en moet de regering een besluit nemen? Dan moeten we de autoriteit overlaten aan de ultieme machthebber in een echte democratie, namelijk de bevolking. Dus, een referendum uitschrijven en de bevolking laten beslissen. In dit soort gevallen bepaalt de meerderheid. Op die manier krijgen we een landsbestuur dat meer geleid wordt door gezond verstand in het nationaal belang en minder door ideologische stokpaardjes.
Kernenergie is een klimaat vriendelijk alternatief voor kolencentrales. Kerncentrales op zee kunnen ook snel in gebruik worden genomen.
Kernenergie, betrouwbaar en compact
Vergelijken met zonne-energie en windenergie heeft kernenergie enkele grote voordelen. Het voornaamste voordeel van kernenergie is dat dit altijd beschikbaar is. Zomer en winter, dag en nacht. Zonnig weer of ijzige winterstorm. Dat is met zonne-energie en windenergie maar afwachten. Een ander groot voordeel van kernenergie is dat het maar weinig ruimte in beslag neemt. Vergelijk een windmolenpark of een zonneweide maar met een kerncentrale die een gelijk vermogen levert. Een ander voordeel is de geringe hoeveelheid afval. Zowel een zonneweide als vooral windmolens leveren enorm veel afval op, dat heel moeilijk is te hergebruiken. Ter vergelijking: alle afval van de kerncentrale in Borssele kan worden opgeslagen in een enkele grote schuur.
Afvalprobleem is te overzien
Kernenergie heeft twee grote nadelen. Ten eerste is dat het afvalprobleem, ten tweede het gevaar op een kernramp. Het afvalprobleem wordt in feite behoorlijk overschat. De hoeveelheid hoog radioactief afval die vrijkomt is maar klein. Om een indruk te geven, de kerncentrale in Borssele produceert per jaar ongeveer drie kubieke meter kernafval. Hiervoor in ruil levert de centrale 3,3 miljard kWh per jaar. Ter vergelijking: een kolencentrale produceert per kilowattuur 358 g kooldioxide. Als Borssele vervangen zal worden door een kolencentrale zou dat dus meer dan 1 miljard kg extra CO2 opleveren.
Omgekeerd, als in 2019 alle vijf steenkoolcentrales in Nederland vervangen zouden worden door kerncentrales, zou dat 17  miljard kWh * 358 g = rond 6 miljard kg uitstoot van kooldioxide hebben bespaard. Omgerekend is dat ruim 3% van de totale Nederlandse uitstoot. Als we trouwens ook het complete Nederlandse wagenpark van stroom zouden voorzien, in plaats van, zoals nu, van benzine en diesel, en ook de industrie, zou dit de Nederlandse CO2-uitstoot meer dan halveren. Dit, zomer en winter, 24 uur per dag. Als we een kerncentrale in het Westland zouden plaatsen, kan deze de tuinders van gratis warmte voorzien.
Risico’s van kerncentrales op zee zijn beperkt
De twee grote kernrampen, Tsjernobyl en Fukushima, deden zich voor bij verouderde, onveilige centrales. De oude reactor in Fukushima had al jaren eerder dicht gemoeten. Tot overmaat van ramp bouwde het corrupte Japanse bedrijf Tepco de centrale in Fukushima ook nog op een onveilige plaats, waar veel aardbevingen en tsunami’s voorkomen. Moderne reactoren zijn veel veiliger.
De voornaamste reden dat kernenergie niet massaal wordt uitgerold is emotioneel. Kernrampen als Tsjernobyl en Fukushima waren heel veel in de publiciteit. Toch zijn hierbij in verhouding heel weinig doden gevallen. In Tsjernobyl zijn als gevolg van straling hooguit enkele tientallen doden gevallen. In Fukushima welgeteld één. Ter vergelijking, er vallen per biljoen: kilowattuur door de mijnbouw en vervuiling rond de 100.000 doden als gevolg van het gebruik van steenkool [2]. Omdat deze doden verspreid over het jaar vallen, en wij het normaal vinden dat mensen met longkanker in het ziekenhuis liggen, maakt bijna niemand hier een punt van.
Kerncentrales op zee voorkomen rechtszaken van omwonenden
Vanwege deze emotionele bezwaren is het heel moeilijk om nieuwe kerncentrales te bouwen. Omwonenden spannen eindeloze rechtszaken aan, waardoor het tientallen jaren duurt voordat er eindelijk een kerncentrale kan worden gebouwd. Zoveel tijd hebben we niet.
Rosatom ontwikkelde deze kerncentrale op zee in zeven jaar. Rosatom kan deze centrales in enkele jaren leveren. De oplossing? Bron/copyright: rosatom.ru[1]/fair use
Drijvende kerncentrales op zee kunnen heel snel aanmeren
Zoals gezegd, zijn windmolenparken een ramp voor het milieu. Bijvoorbeeld, door de vogels die ze doden. De wieken van versleten windmolens zijn heel moeilijk te recyclen. Tot overmaat van ramp is de winning van de zeldzame aardmetalen, die nodig zijn voor de permanente magneten in windmolens, zeer milieuvervuilend. Daar hebben wij niet veel last van, maar de Chinezen die in de omgeving van deze mijnbouw leven, des te meer. Maar we kunnen toch plezier hebben van de dure infrastructuur die voor deze windmolenparken is aangelegd. Namelijk, door schepen met kerncentrales aan boord aan te meren en aan te koppelen in deze windmolenparken.
Zonne-energie een prima idee, maar dan op de daken van woonhuizen
Zonnepanelen zijn prima. Niet in zonneweides, maar op de daken van huizen van particulieren, natuurlijk. Deze kunnen prima de airconditioning van energie voorzien in de zomer. De populariteit van airconditioning stijgt snel. Door de klimaatverandering komen hoge temperaturen in de zomer immers steeds vaker voor. Zonnepanelen kunnen deze piek in de behoefte aan elektriciteit in de zomer prima opvangen.
Veel kleine beleggers, crypto-bezitters en huizenbezitters kloppen zichzelf op de schouders vanwege hun sprookjesachtige rendementen. De werkelijkheid is wat minder florissant. Volgens sommigen dreigt hyperinflatie.
Economische relativiteitstheorie
We zijn gewend om de waarde van alles in geld uit te drukken. Euro’s, in ons geval, of Usaanse dollars aan de overkant van de grote plas. Dus als de prijs van iets in euro’s uitgedrukt stijgt, is dat een waardestijging. De vraag is, of dat terecht is. Zimbabwanen kunnen daar over meepraten. Zo is, uitgedrukt in Zimbabwaanse dollars, in 2008 de economie van Zimbabwe fabelachtig hard gegroeid. Een brood kostte een paar biljoen Zimbabwaanse dollars.
Was het slim om een bakkerij te beginnen in Harare in 2008? Niet bepaald. Met dit geld kon je als Zimbabwaan namelijk niet veel meer dan een sigaret rollen, of het vuurtje onder je kookpot met een armoedige maaltijd aanmaken. Alhoewel dit hoogste biljet ooit uitgegeven, nu curiositeitswaarde heeft en gewild is onder verzamelaars. Dit verschijnsel noemen economen hyperinflatie. De oorzaak van hyperinflatie is altijd de uitgever van het geld, meestal de overheid of centrale bank. Zo devalueerde de sestertie in het Romeinse Rijk, omdat de keizer steeds meer zilver verving door koper.
Op een gegeven moment was elke Zimbabwaan multimiljardair met dit biljet van 100 biljoen. Erg blij waren ze niet met deze hyperinflatie. Copyright: Reserve Bank of Zimbabwe/Munthandel Oost Brabant. Bron
Geld: geen erts maar vertrouwen
Geld is niet meer dan een ruilmiddel, een rekenformule. Zoals het voorbeeld van Zimbabwe (en Duitsland in de twintiger jaren, en Hongarije vlak na de oorlog, China vlak voor de communistische machtsovername, enzovoort, enzovoort) laat zien, is de waarde van geld niet absoluut. En is het voor een overheid in nood erg verleidelijk om de binnenlandse geldkraan flink open te draaien. Om geld bij te drukken hoef je namelijk geen belasting te heffen. Geld bijdrukken is een sluipende vorm van belastingheffing. Immers, hoe meer geld er is in verhouding, hoe minder het waard wordt. Dus met jouw bankbiljet kan je dan minder kopen. Met inflatie belast je iedereen, ook de vrek die zijn spaarcentjes onder zijn hoofdkussen heeft verstopt.
Gaan de Eurozone en de USA de hyperinflatie van Zimbabwe volgen?
Het monetaire beleid van de Europese Centrale Bank is roekeloos. Op dit moment kent de ECB een negatieve rente. Dat wil zeggen, dat je geld toe krijgt als je euro’s leent van de ECB. Zakenbanken doen dat dan ook grif, en kopen daarmee aandelen en grondstoffen. En onroerend goed, vooral woonhuizen. Door de toenemende vraag wegens dit goedkope geld, stijgen hiervan de prijzen. Wat superwinsten voor de rijken oplevert. Immers, ze verdienen zowel aan de koerswinst, als aan de negatieve rente. Kassa!
Dit verklaart ook, waarom aandelenkoersen en de vermogens van multimiljardairs pijlsnel stijgen. Dit ging een tijdje goed. Maar begin 2021 is deze inflatie nu ook de reële economie aan het bereiken. Zo zijn de Nederlandse huizenprijzen in 2020 11,6 procent gestegen in het coronajaar 2020. Let wel, in een jaar waarin de economie fors kromp met 3,8 procent. Ook het voedsel en andere basisbehoeften worden nu duurder als gevolg van de gestegen grondstofprijzen. De energierekening was al enkele jaren aan het stijgen.
Hyperinflatie?
Van steeds meer goederen worden de reële kosten flink hoger. Op zich is het niet erg als de prijzen van luxe-goederen stijgen. In veel opzichten hebben we al meer rijkdom dan goed voor ons is. Vervelend wordt het als eerste levensbehoeften snel duurder worden. Een skivakantie minder, of een paar jaar langer met je meubels doen, is geen ramp. Met een hongerige maag of rillend van de kou naar bed moeten gaan, wel. Laat staan, dat je de ziekenhuisrekeningen van je familie niet meer kan betalen. Helaas is dit het meest waarschijnlijke scenario. Inflatie heeft namelijk de vervelende eigenschap, van de top naar beneden te sijpelen. Uiteindelijk komt de zwarte piet bij de armsten terecht.
Populisme wordt door linkse partijen gehaat. Met de opmars van populistische partijen zakt links als een kaartenhuis in elkaar. Hebben beide verschijnselen iets met elkaar te maken?
Wat is populisme precies?
Een onder politicologen populaire onderverdeling in politieke richtingen is populisme, elitarisme en overige richtingen (bijvoorbeeld liberalisme, religieuze of groene politiek) die zich buiten het populistische versus elitaristische discours houdt. Populisme is een politieke visie, waarbij een elite verantwoordelijk wordt gehouden voor het uitbuiten van de bevolking, of een deel van de bevolking. Bekende populistische partijen in Nederland zijn de PVV en de SP.
Een populistisch lied, de Socialistische Internationale. Bron: Norzartonk.org
Ontwaakt, verworpenen der aarde
De meest populistische boodschap ooit uit de negentiende eeuw kwam van onversneden linkse hoek: de schrijver en filosoof Karl Marx. Hij ontwikkelde de marxistische ideologie van een klassenstrijd. Dit discours is in wezen populistisch. Immers, de klasse van de kapitalisten buit de klasse van de proletariërs uit. De oproep van Marx, dat de proletariërs wereldwijd zich moeten verenigen om een klasseloze maatschappij tot stand te brengen, is in wezen een populistisch discours. Namelijk: roept op tot het ten val brengen van de bourgeois-kapitalistische elite, die de proletariërs uitbuit. Ook de mildere linkse variant van het socialisme is in wezen populistisch.
Anders dan moderne rechts-populisten is het klassiek linkse populisme internationalistisch. Het marxisme ziet roofkapitalisme als wereldwijd probleem, waarbij zowel de inheemse arbeiders, als gekoloniseerde volkeren in de rest van de wereld worden uitgebuit.
De incoherentie van modern links
Kernwaarden van links zijn gelijkwaardigheid, broederschap en emancipatie van onderdrukten. Een zuiver denkend links persoon zal dus onverkort altijd partij trekken voor de onderdrukte mens, voor zelfontplooiing en voor solidariteit. En, hiermee, alle ideologie die verdeeldheid zaait tussen mensen verwerpen.
Op dit moment is het onder linkse partijen zoals Groen Links en de PvdA bon ton om de islam te verdedigen als slachtoffer van onderdrukking door de heersende cultuur, terwijl de islam een uitermate patriarchaal, homofoob en seksistisch geloof is.
Linkse partijen zijn eveneens voorstander van een vleestaks, van energiebelastingen en van strenge milieueisen. Deze treffen vooral de armen. Uitgaven aan voedsel vormen een grote hap uit het budget van minima. Door een vleestaks is vlees alleen nog maar betaalbaar voor de rijken. Met hun energiebelastingen bekostigen de armen gesubsidieerde zonneparken en windmolens van grote internationale beleggers. Buitenlandse giganten als Microsoft en Google maken graag gebruik van de gesubsidieerde groene stroom voor hun datacentra en parkeren de gemaakte miljoenenwinsten in een belastingparadijs. Op plaatsen waar mooie, milieuvriendelijke en vooral betaalbare woningen voor mensen met een laag en middeninkomen in het groen hadden kunnen worden gebouwd, met zonnepanelen op het dak, verrijzen lelijke grote zonneparken waar de rijken nog rijker van worden.
Mede door zich links noemende milieuactivisten, is de sociale woningbouw gestopt. De schaarse sociale woningen worden steeds schaarser vanwege de massale immigratie. De verworvenheden waar de arbeidersbeweging hard voor geknokt heeft, zoals de studiebeurs, zijn verdwenen. Door de neoliberalen, zeker, maar ook door het verraad van links aan de verworpenen in Nederland en de rest van de aarde.
Hoe kan links weer haar kracht terugwinnen?
Alle echt succesvolle linkse bewegingen waren in enige mate nationalistisch. Denk aan de Vietcong en andere linkse bevrijdingsbewegingen. Verschil tussen fascisme en links is dat het nationalisme van linkse bewegingen inclusief is en geen onderscheid maakt tussen verschillende etnische groepen. Populistisch links ziet de gehele bevolking als slachtoffer van de uitbuitpraktijken van de internationale kolonisator of hun opvolgers, de internationale roofkapitalisten. Niet alleen de etnische minderheden, zoals identitair links. Niet alleen de grootste etnische groep, zoals rechts-populisten. Iedereen.
Op dit moment is de elite neoliberaal en globalistisch. De Europese Unie en de neoliberale wereldorde pakt goed uit voor multinationale bedrijven en de hoogopgeleiden die daarvoor werken. Zij importeren voor weinig geld producten uit lagelonenlanden en verkopen die voor veel geld aan de lokale bevolking. De winst sluizen ze door naar een belastingparadijs. Ze sluiten fabrieken in Nederland en heropenen die in Oost-Europa of China. Andere bedrijven huren onderbetaalde Oost-Europese arbeiders in om ze gevaarlijk en onaangenaam werk te laten verrichten. Globalisering pakt daarmee goed uit voor de elite, terwijl de onderklasse voor de gevolgen opdraait in de vorm van onbetaalbare huizen, lage lonen, werkloosheid en slechte werkomstandigheden.
Populistisch links
Er is één linkse partij die het zowel voor de uitgebuite onderklasse, als voor de uitgebuite Oost-Europeanen opneemt. Dat is de Socialistische Partij. De SP ziet in dat in de huidige vorm de Europese Unie vooral een neoliberaal feestje is, maar slecht uitpakt voor de eigen werknemers. Het veelgebruikte argument dat goedkope arbeiders de internationale concurrentiepositie versterken, is onjuist. Keer op keer blijkt dat het vooral een hoge arbeidsproductiviteit is, die de lokale economie versterkt. En die bereik je door ervaren, goed opgeleide werknemers, die onlosmakelijk onderdeel zijn van het bedrijf. Waarbij het bedrijf en de werknemers voor elkaar door het vuur gaan en er keihard voor gaan om de beste producten ter wereld te maken. Niet door uitgebuite flexwerkers.
We helpen de armen in de rest van de wereld niet door de asielzoekers met bosjes tegelijk binnen te laten. We helpen ze wél met visionaire ontwikkelingshulp en door oneerlijke handelsbarrières en belastingverdragen op te heffen.
Een ondernemer die alleen kan overleven door lagelonium, is geen knip voor de neus waard en kan het beste zo snel mogelijk failliet gaan.
Wij mensen blinken op politiek gebied niet uit in integriteit. Wat als we kiezen voor een cybernetische overheid, dus een AI als regering benoemen?
De eerste maanden van 2021 waren geen hoogtepunt van de democratie. Opnieuw kwamen partijen aan de macht die uitblinken in kortetermijnpolitiek, de kiezers keer op keer bedonderen en het tegen de belangen van Nederland in handelen. Wat als we politiek overlaten aan computeralgoritmen? Futurologen houden serieus rekening met een toekomstige maatschappij die voornamelijk een cybernetisch karakter heeft.
In feite komt al meer van de politiek van een cybernetische overheid dan veel mensen zich realiseren. Econometrist en gevreesd, want deskundig en gewetensvol Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt (CDA) stelde in zijn boek Een nieuw sociaal contract (2021), dat voor een buitenstaander onzinnig overheidsbeleid bedoeld is om koopkrachtmodellen te laten kloppen. Een mooi voorbeeld van Omtzigt is de nieuwe arbeidskorting in het Belastingplan 2021. De politiek wil “iets leuks” voor de middenklasse doen. Dus vindt de politiek een ingewikkelde arbeidskorting uit die maximaal is voor mensen met een middeninkomen rond de 40 000 euro. Niet toevallig de kiezersgroep van de heersende coalitie.
De cybernetische overheid is minder ver weg dan we ons realiseren. De reden voor het bestaan van deze bizarre regeling is het koopkrachtplaatje van de middenklasse, volgens het CPB-rekenmodel. Dat moet kloppen, vond de VVD. Bron: Rijksoverheid Nederland
De geheimen van de cybernetische overheid
Deze modellen zijn naar goed Nederlands politiek gebruik, geheim. Net als de epidemiologische modellen van het RIVM, waarmee de covid-19 besluiten worden onderbouwd en die wetenschappelijk gezien nogal omstreden zijn.
Als computers de facto toch al grotendeels de baas spelen in Nederland, kunnen we dit proces dan niet beter transparant maken? Waarom moeten we liegende, blunderende en draaiende politici als intermediairen tussen de kiezer en het rekenmodel hebben? Waarom niet rechtstreeks de broncode van de algoritmen die ons regeren, openbaar maken? En ons inspraak geven? Wordt het tijd voor psychohistorie?
Van het grootste deel van de bezittingen op aarde weet maar een klein aantal mensen van wie ze eigenlijk zijn. Ze vormen onzichtbare rijkdom. Waarom is dit toegestaan?
Zichtbare rijkdom
De welvaartsverschillen in een kleinschalige samenleving zoals een dorp zijn relatief klein. De reden is eenvoudig. Van iedere dorpsbewoner is bekend wat hij bezit en waar die rijkdom vandaan komt. Dus als een dorpsbewoner erg rijk is, zullen de overige dorpsbewoners de rijke vaker vragen om zijn verantwoordelijkheid te nemen. Bijvoorbeeld om arme dorpsbewoners, of een gemeenschappelijk project te sponsoren. Van nature houden mensen van gelijkheid. Alle rijkdom voor jezelf houden, maakt je als rijke weinig geliefd bij de rest. Vandaar, dat pas als bezit anoniem wordt, de verschillen in welvaart te hoog worden.
Vaak zien neoliberalen arme mensen als parasieten, die netto niets bijdragen aan het systeem. Dat is onzin. Als een schoonmaker en een vuilnisman tien keer zoveel zouden verdienen met hun werk als nu, dan waren ze “grote bijdragers”. Althans, volgens de boekhouder, dan. In de Covid-19 crisis zagen we hoe belangrijk het werk van juist de laagstbetaalde werkenden is. Vakkenvullers bleken onmisbaar. Zakkenvullers niet.
Onzichtbare rijkdom beheerst de wereld. Wat doen we er aan? – Predjama Castle, auteur: Stephen Colebourne from London, UK
Waar is de onzichtbare rijkdom?
Een bekende manier om rijkdom onzichtbaar te maken is de trust, voluit: trust of foundation. Het recept is simpel. De rijke “trustor” kiepert zijn vermogen in een stichting. En vanaf dat moment is de rijkdom onzichtbaar. Ondertussen staat deze stichting onder beheer van bewindvoerders, de trustees. De trustees beheren het vermogen van de trustor. Deze heeft officieel niets te zeggen. Wel geniet hij van de voordelen van het bezit. Deze trusts komen veel voor. Niet alleen voor particulieren, maar ook voor multinationals.
De trust is maar één voorbeeld van een rechtspersoon. Een rechtspersoon is een uitvinding uit de negentiende eeuw. De lokale supermarkt is niet het eigendom van een persoon, maar van een BV (bvba) of NV. Als deze BV failliet gaat, kunnen de schuldeisers naar hun geld fluiten. Een geliefde truc is om één BV met schulden vol te laden. Deze BV gaat vervolgens failliet. En simsalabim, weg zijn de schulden. Ondertussen is de belastingdienst wijzer geworden, maar dit soort fraude komt nog steeds geregeld voor.
Onzichtbare rijkdom, macht zonder controle
Grote bedrijven zijn nu in handen van een wereldwijd web aan beleggingsfirma’s en hedge funds. Deze fondsen hebben vaak ook aandelen in elkaar. Het is een onontwarbaar kluwen geworden. Een geldmachine, die een groot deel van de wereld afperst en de opbrengsten uitkeert aan een klein groepje superrijken. Niemand is verantwoordelijk. Ze betalen steeds minder belasting, maar maken wel gratis gebruik van de bescherming van de staten waar ze actief zijn.
Als bijvoorbeeld iemand in een StarBucks café de orde verstoort, of de zaak leeg komt roven, komt de politie. Als jij een restaurant begin onder de naam “StarBucks”, komt de politie aan de deur wegens schending van het merkenrecht van StarBucks. Dat kost de Nederlandse en Belgische staat, en dus ons, geld. Toch betaalt Starbuck nauwelijks belasting, door een uitgekiende constructie[1]. Dat betekent dat het bedrijf parasiteert op de samenlevingen waar ze hun dure, van ongezonde suikers bol staande koffie pluggen.
StarBucks is hierin niet uniek. Wereldwijd parasiteren bedrijven als Starbucks en Action op samenlevingen en verrijken hiermee hun eigenaars immens. Ze drukken de lonen en verhogen de kosten door steeds hogere prijzen voor hun producten en licenties te vragen. Zo ontvangt Microsoft voor bijna elke verkochte Android telefoon vijf tot tien dollar[2]. De reden: het pakket aan softwarelicenties, waarmee Microsoft smartphonemakers dreigt plat te procederen. Het gevolg is dat smartphones steeds duurder worden.
Hoe kan deze onzichtbare rijkdom aangepakt worden?
Eigendom is een negatief recht. Het geeft namelijk één persoon of groep personen exclusief recht op een bepaald item, bijvoorbeeld het patent op een bepaalde techniek, of land, met uitsluiting van anderen. Tegenover dit recht staan bepaalde plichten. Bijvoorbeeld de plicht, bij te dragen aan het land waar het eigendom in wordt erkend via het betalen van belasting. Op dit moment ontkomen de bezitters aan deze plicht, door zich te verstoppen. Ze profiteren wel van de rechtsbescherming voor hun eigendom, maar betalen hier niet voor. Ze schenden het sociale contract.
Tijd dus, om ons deel van het sociaal contract ook niet meer na te komen. Als een dakloze in StarBucks stennis schopt, kan de politie thuisblijven. Als Warda en Joost “illegaal” een nieuw Starbucks café beginnen zonder licentie, laat dan de burgemeester de opening verrichten en van harte aanbevelen in het lokale sufferdje.
Uiteraard zijn ook patenten van bedrijven die geen belasting betalen, niet meer geldig. We nodigen smartphone fabrikanten uit om hier in Nederland en België zonder royalties te gaan produceren. Wedden dat deze bedrijven voortaan bidden en smeken om netjes hun belasting te betalen?
Nederland en België zijn populair als woonland. Geen mens is illegaal, zegt Bij1. Wat zijn de gevolgen als vestiging in Nederland en België legaal is voor iedereen?
Bevolking stijgt met 40 procent door “geen mens is illegaal”
Volgens een Gallup poll willen rond de 700 miljoen mensen wereldwijd migreren als ze de mogelijkheid hadden. Daarvan wil ongeveer een procent, zeven miljoen, naar Nederland verhuizen. België is minder bekend en kleiner. Daarom willen minder mensen naar België verhuizen: rond de twee miljoen, lijkt aannemelijk. Zeven miljoen nieuwe Nederlanders en twee miljoen nieuwe Belgen zou betekenen dat de bevolking van Nederland en België met 40 resp. 20 procent zou groeien. En Nederland is nog niet eens het populairste migratieland. Van Zwitserland en Singapore zou de bevolking meer dan verdubbelen, respectievelijk bijna verdrievoudigen.
Geen mens is illegaal? Goed nieuws voor bouwbedrijven en huizen- en landbezitters
Voor die miljoenen nieuwe inwoners moet er eerst onderdak komen. Met andere woorden, huizen. Veel huizen. Heel veel huizen. Als in: twee Brussels, en zeven keer Rotterdam er bij. De makkelijkste manier om dat te realiseren is heel veel flats bouwen. Zo creëer je veel woningen op een klein oppervlak. Een wijk met flats zoals de L-flat in Zeist (de grootste flat van Europa) heeft een bevolkingsdichtheid van al gauw 10 000 mensen per vierkante kilometer. Als je ze een beetje Hong Kong style op elkaar prakt. Voor die zeven miljoen extra mensen in Nederland en twee miljoen in België betekent dat een stad, bestaande uit torenflats, van zeven bij tien kilometer, resp. vier bij vijf kilometer, erbij. Kortom: een walhalla voor ondernemende vastgoedinvesteerders.
BNP groeit sterk, de omzet van supermarkten ook
De sterke groei van het BNP komt alleen al door deze extra huizenbouw en de extra consumptie van deze zeven, resp. twee miljoen mensen. Waarvan we aan zullen nemen dat vijf, resp. drie miljoen meerderjarig zijn. Naar schatting zal de sociale dienst rond de 100 miljard, resp. 30 miljard extra aan bijstandsuitkeringen en overige subsidies betalen, waarover later. Daarvan zal veel richting het land van herkomst verdwijnen.
We kunnen wel aannemen dat ze het leeuwendeel van hun besteedbare inkomen bijna geheel in Nederland en België zullen uitgeven. Een bijstandsuitkering is niet bijster hoog, namelijk. Boekhoudkundig komt dat neer op een verhoging van het BNP met rond de twintig procent – de winkels waar ze hun geld uitgeven, moeten namelijk ook weer inkopen doen – het zogeheten multiplier effect van consumptie. Vooral de buurlanden zullen hier overigens blij mee zijn. Hun winkels in de grensregio met de Lage Landen zullen veel meer omzet draaien, terwijl ze niet de kosten voor sociale voorzieningen hoeven te maken.
Veel jonge mannen, tekort aan jonge vrouwen
De groep die wil migreren [1] bestaat vooral uit jonge single mannen tussen de twintig en dertig. Dat is goed nieuws voor de stemmers op Bij1. Dat zijn vooral alleenstaande vrouwen. Het is wat minder goed nieuws voor politie en justitie. En de mannelijke inboorlingen, natuurlijk. Zij zullen veel meer moeite hebben om aan de vrouw te komen. Of voor vrouwen die ’s avonds alleen over straat willen gaan. Jonge mannen zijn vaker crimineel. Vooral single jonge mannen. Wat ook niet helpt is dat deze mannen vooral uit Afrikaanse landen komen. Daar hebben vrouwen een lage status. De top tien emigratielanden is overwegend Afrikaans. [1] [2]
Meer laagopgeleiden die geen Nederlands spreken
Wel blij zijn werkgevers van bedrijven waar veel laag- en middelbaar opgeleiden werken. Zoals tuinders en schoonmaakbedrijven. Het aanbod aan arbeiders stijgt sterk. Zij hoeven geen Polen meer in te huren. Hooggeschoolden zullen minder snel voor de Lage Landen kiezen. Voor hen zijn landen met lage belastingen en hoge inkomens meer in trek. Denk aan Usa en Singapore. Als wordt gelet op de brain drain, zal het aantal hoogopgeleiden in België gevoelig dalen, waar dat in Nederland weer met 21 procent toeneemt [1]. België is een aantrekkelijke migratiebestemming voor Kongolezen en andere Franstalige Afrikanen. Die spreken immers al Frans. Nog meer slecht nieuws voor Vlaamse separatisten dus, Ze verliezen hun meerderheid. En de Nederlanders kunnen dan weer nieuwe Belgenmoppen verzinnen.
Bij het importeren van zeven miljoen immigranten zal Nederland waarschijnlijk na enkele jaren veel weghebben van het Palestijnse vluchtelingenkamp Mar Elias in Beiroet. (c) auteur / Visionair.nl
Grote schuld, einde sociaal stelsel
Iemand moet deze miljarden betalen. Die “iemand” is de belasting betalende burger. Er zal een opstand uit breken, als de belasting met een kwart omhoog gaat. Zo begon de 80-jarige oorlog. Dus de overheid zal zich in de schuld gaan steken. In het eerste jaar moet je denken aan netto 70 miljard, resp. 40 miljard staatsschuld per jaar erbij. Ongeveer dertig procent komt namelijk terug als BTW en andere belastingen. Op termijn meer. Als meer mensen werk vinden. Voor beide landen betekent dat meer schuld. Dat de staatsschuld per jaar met een slordige 20 procent, resp. 15 procent per jaar stijgt.
We hebben al eerdere ervaringen met migranten. Veel van hen zullen werkloos blijven. Zeven op de tien Syrische en Somalische migranten in Nederland zijn nu nog steeds werkloos [3]. De hoogopgeleiden zullen sneller aan het werk komen. Waarschijnlijk verlaagt de regering na enkele jaren de bijstand flink. Alleen zo blijft het betaalbaar.
“Geen mens is illegaal” en etnisch conflict
Diversiteit is niet altijd positief. Uit onderzoeksdata [4] uit Bosnië blijkt een sterke samenhang tussen een gemengde bevolking en sociale onrust. Om de Lage Landen rustig te houden, zal er dus een vorm van politiestaat moeten worden ingevoerd. Dit sluit naadloos aan op het nogal totalitaire partijprogramma van Bij1 [5]. De partij wil onder meer de zeggenschap over bedrijven overdragen aan de werknemers. Ook allerlei extra anti-discriminatieregels dwingend opleggen. Toxische mannelijkheid straffen. En ook nationalisaties. Dan nog een eenmalige coronaheffing op alle vermogen. Dit lukt alleen via een dictatuur.
De rijksten zullen het land verlaten. Met geld ben je overal welkom. De rest kan niet weg. Ze hebben een huis. En een baan. Ook een gezin. Zij zullen dus niet zonder slag of stoot hun bezit opgeven. Dit is een recept voor onrust. Kortom: laten we dit maar niet doen. Geen mens is illegaal, maar Libanon is geen leuk vooruitzicht.
Hezbollah-aanhangers hebben veel ervaring in het uitvechten van gewapende conflicten. Hun grote ervaring gaat erg van pas komen in het Nederland van Bij1. Bron: foto van auteur, in Hezbollah Tourist Landmark of the Resistance, Mleeta, Libanon
Natalija Novta, Ethnic Diversity and the Spread of Civil War, Journal of the European Economic Association, Volume 14, Issue 5, 1 October 2016, Pages 1074–1100, https://doi.org/10.1111/jeea.12171
Nederland is een klein, dichtbevolkt land met een uitgebreide veestapel. Dat gaat niet goed samen. Zeker van nature stikstofarme natuurgebieden leggen steeds meer het loodje. Is een stikstofveiling de oplossing?
Waarom is stikstof een probleem?
Een kleine tachtig procent van de aardse atmosfeer bestaat uit stikstofgas (N2). Stikstof is een onmisbaar element voor het leven. We bestaan uit eiwitten en eiwitten uit aminozuren, een stikstofverbinding. Nederland bevat miljoenen stikstofbronnen, variërend van huisdieren tot varkensmesterijen, en natuurlijk u, waarde lezer. Ook autoverkeer en bouwactiviteiten stoten stikstof uit, zij het veel minder dan mensen en -vooral- mesterijen. In de stikstofdiscussie bedoelt men alle stikstofbronnen, anders dan luchtstikstof en in eiwitten gebonden stikstof. Dit zijn vooral ammoniak (NH3) en stikstofoxiden (NO, NO2 en het omstreden lachgas N2O). Ook nitraat (NO3–) dat uit bemeste akkers spoelt, is een milieuprobleem.
De stikstofuitstoot in Nederland is al enorm gedaald, maar helaas onvoldoende voor de nieuwe strenge EU-norm. Bron: [2] [3]Brute bouwstop door administratief gecreëerd noodgeval
De EU heeft strenge regels afgekondigd voor stikstofemissies. Regels, die in een dunbevolkt land als bijvoorbeeld Frankrijk of Bulgarije makkelijk te handhaven zijn, maar in Nederland erg lastig. Het probleem is niet dat de stikstofuitstoot in Nederland stijgt. Integendeel. Deze is mede dankzij strenge wet- en regelgeving zoals de mineralenboekhouding voor boeren aanzienlijk gedaald [2] [3]. Het probleem is dat mede dankzij het stuitende gebrek aan vooruitzien door het kabinet-Rutte, de uitstoot niet snel genoeg daalde. Het gevolg was dat er een bouwstop werd afgekondigd met een aanzienlijke economische schade – en het voortduren van de huisvestingscrisis.
Stikstofveiling: voor- en nadelen
De vrije markt is er erg goed in om het economische optimum te vinden. Dat kan een voordeel zijn, althans: als het spelterrein van de vrije markt zo wordt ingeperkt dat er geen externaliteiten optreden. Externaliteiten creëren gebeurt nogal snel. Zo begonnen slimme ondernemers zelf muskusratten te kweken, toen de overheid een premie van tien gulden op elke gedode knager zette. In principe kan de overheid het recht om stikstof uit te stoten verkopen, bijvoorbeeld, via een stikstofveiling. Als een varkensboer er mee stopt, kan hij zijn emissierechten via de veiling verkopen aan een andere boer, aan een bouwondernemer of een natuurorganisatie (die ze vervolgens niet gebruikt). Op een gegeven moment hebben de ondernemers die de meeste euro’s per kilo stikstofuitstoot kunnen verdienen, de emissierechten in handen, waardoor er een economisch optimum is ontstaan. Aldus het schoolboekje economie.
Elk systeem met wetten en regels waarmee geld gemoeid is, heeft te maken met de kans op fraude. Stikstofuitstoot vindt plaats in de vorm van gasvormige verbindingen. Gassen zijn berucht moeilijk te traceren op een enkele bron. Zo kan een boer bijvoorbeeld opgeven dat hij een dure afvanginstallatie heeft geïnstalleerd die hij in werkelijkheid niet heeft, of een veel slechter goedkoper model, waardoor zijn uitstoot veel hoger is dan uit officiële cijfers blijkt. Hier moet dus grondig gecontroleerd worden, het liefst ook met geregelde veldmetingen in de buurt van grote stikstofvervuilers. Per saldo is dit systeem dus uitvoerbaar.
![De stikstofuitstoot in Nederland is al enorm gedaald, maar helaas onvoldoende voor de nieuwe strenge EU-norm. Bron: [2] [3]](https://www.visionair.nl/wp-content/uploads/2020/12/stikstof-clo.png)
![De stikstofuitstoot in Nederland is al enorm gedaald, maar helaas onvoldoende voor de nieuwe strenge EU-norm. Bron: [2] [3]](https://www.visionair.nl/wp-content/uploads/2020/12/stikstof-clo-300x185.png)