‘Bewustzijn is staat van de materie’

Ik ben mij al bijna veertig jaar bewust van het feit; dat bewustzijn gekoppeld is aan katalytisch georganiseerde, (zo geëvolueerd uit gunstige, plaatselijke omstandigheden) stoffelijke, organische matrixen. De vorm en grootte van het bewustzijn, is dan gebonden aan een combinatie van de gericht efficiënt, informatieverwerkende capaciteit van het brein, (interpretatiecapaciteit) en de logisch sensorische input die daaraan vooraf gaat. Het bewustzijn is naar mijn mening dus een onontkoombaar logisch natuurlijk gevolg, van de systematisch (altijd evolutionair wiskundig opgelegd) ontwikkelde, stoffelijke vormen van organismen. In principe komt het er op neer dat wij natuurbots zijn; nu gekozen in opmars naar een hybride synthesevorm, omdat dat het logisch gevolg is van het bewust efficiënt toepassen van kennis, technologie, en de overlevingsdrift, die kenmerkend inherent is aan de staat van bewustzijn. De antroposofische bewustzijnsvormen, (religieuze filosofie) zijn door onszelf gecreëerd, in een natuurlijke behoefte aan een antwoord op, wat is het dat wij om ons heen zien, en wat zijn wij. Nu de evolutionaire ontwikkelingsfase gepasseerd is, (kennis en de juiste interpretatie gaan daar aan vooraf) gaan we de volgende stap maken, uitgedrukt in wiskundig logische stappen. Deze zullen we wiskundig aantoonbaar leren uitdrukken, en toepassen in een technisch wetenschappelijke realisatie, van de werkelijkheid naar soortbehoefte. Het is slechts een kwestie van tijd, gunstige plaatselijke processen, in combinatie met voorhanden materie, en daaruit groeiend bewustzijn, de rest is aan ons. Slagen wij er in te overleven, dan stopt dit nooit meer. Intelligentie schept zichzelf, als resultaat van de materiële omgeving.       

Ik begrijp je Douwe, maar het is geen kwestie van semantiek. Het gaat hier om logische conclusies, als gevolg van geleverd, herhaalbaar bewijs. Natuurlijk is de afwezigheid van tegenbewijs, geen bewijs van de afwezigheid daarvan, maar van een katalytische exteriorisatie zijn geen andere dan subjectieve, tot het individu, of individuen beperkte bewijzen. Ik kan verder zoekende, ook buiten lichamelijke ervaringen nergens bewezen zien, als sluitend bewijs voor een bewustzijn zonder lichaam. Ik sluit echter niet uit dat dat onmogelijk is, het is misschien mogelijk, maar het bewijs ontbreekt dat dat zo is. Het bewijs lijkt nog het meest op pro existentiële manifestaties van de geest van de mens, onder bepaalde katalytisch werkende emoties en gemoedstoestanden. Dit laatste uiteraard buiten de mogelijke afwijkingen van realiteitsgevoel, door hersenbeschadigingen en afwijkingen in personen als gevolg daarvan. Ik heb mij tientallen jaren bezig gehouden met parapsychologie, zo’n beetje alles gelezen wat professor Hans van Praag daarover schreef, maar ook van vele anderen destijds. Verder onderzoek heb ik naast mij neergelegd, het is mij allemaal te zweverig, en zonder enig bewijs. Wat wij alleen maar denken is geen bewijs, dat wij denken is bewezen. Geef mij de wetenschap maar, anderen maken hun keuzes daarin, voor ieder de vrijheid diens belevingswereld te ondergaan. Er zit alleen een maar verbonden aan die vrijheid; iets moet, en mag nooit geen uitgangspunt worden voor serieus wetenschappelijk onderzoek, als alle aantoonbaar bewijs hardnekkig blijft ontbreken. 

 

https://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&cad=rja&ved=0CDMQFjAB&url=http%3A%2F%2Fwww.dossierx.nl%2Fonverklaarbaar%2Fparanormaal%2Fverkenningen-van-het-paranormale-deel-5-de-wortels-van-het-toeval-of-synchroniciteit.html&ei=yY3hUvy7H8ib0AWKwoC4BQ&usg=AFQjCNETFiraOyXmgNtJmtpaWrelPI_MUw&sig2=mboSwuwOYYOIU4mZFQN-7w