Stad in de toekomst

Paradigma’s: een algemene benadering (III)

Update: in deze artikelenreeks was er oorspronkelijk sprake van een videoserie bestaande uit 3 video’s en daarom zijn er ook 3 artikelen. De originele video’s zijn helaas verwijderd. Als vervanging zijn er nu 2 video’s geplaatst die dezelfde inhoud hebben met Spaanse of Portugese ondertiteling. Andere vervanging was helaas niet voorhanden. De video’s zijn bij de eerste 2 artikelen te vinden. Het laatste artikel zal geen video meer bevatten.       

In dit derde artikel over paradigma’s volgens de zienswijze van Joel Barker wordt de laatste video uit deze videoserie behandeld.  De eerdere artikelen zijn hier en hier te lezen.

Barker stelt in deze video’s dat paradigma’s erg krachtig zijn. Als je het juiste paradigma hebt eigengemaakt, kun je er erg succesvol in zijn. Het grote gevaar volgens Barker is het blijven vasthouden aan een verouderd paradigma waar je succesvol in bent geweest. Terwijl het eigenlijk nodig is om over te stappen op een nieuwe. Het succes van het oude paradigma is echter te verblindend om op een nieuwe over te stappen. Als men zich dit alsnog realiseert, is het vaak al te laat en hebben andere mensen al geïnvesteerd in het nieuwe paradigma.

Als concreet voorbeeld van bovenstaand effect noemt Barker het idee van de kwartshorloge. Zwitserland domineerde de horlogemarkt en ze maakten er uitstekende mechanische horloges. In het begin van de jaren 60 ontwikkelden de Zwitsers de kwartshorloges. Ze zagen hier echter niet veel perspectief in en gingen door met het ontwikkelen van mechanische horloges. Het idee van de kwartshorloge maakten ze echter wel openbaar. Seiko uit Japan is vervolgens het eerste bedrijf geworden wat op grote schaal kwartshorloges is gaan ontwikkelen. Het gevolg was dat het marktaandeel van de Zwitserse horlogemakers instortte: ze konden niet concurreren met de goedkopere kwartshorloges die ze zelf hadden uitgevonden.

4 gedachten over “Paradigma’s: een algemene benadering (III)”

  1. Maar het verschijnsel tijd is natuurlijk zelf ook een paradigma. Er zijn erg veel tijdrekeningen geweest, en één ervan was dat de nacht van 6 uur ’s avonds liep tot 6 uur ’s ochtends en “overdag” dan van 6 uur ’s ochtends tot 6 uur ’s avonds. De uren waren dus niet even lang. Volkomen logisch, als je kijkt naar een zonnewijzer.
     
    Dat heeft natuurlijk ook hele andere gevolgen: de tijdseenheden zijn dus geen reken-eenheden. Je kunt bijvoorbeeld frequenties niet in Hertz berekenen als je niet weet welke secondenlengte je moet hebben. Muziekinstrumenten werden dan ook niet in frequenties behandeld, maar in buislengtes. Nog steeds worden orgelregisters hierin onderverdeeld (8-voets register bijvoorbeeld). Ook was de samenleving niet op nationaal niveau georganiseerd, en elke stad had zijn eigen tijdrekening (niet vreemd als je bedenkt dat een zonsopgang er enkele minuten over doet om heel Nederland te bestrijken). Elke stad had trouwens ook zijn eigen lengtematen, al waren sommige wat beter geaccepteerd dan andere. De Amsterdamse duim werd ook buiten Amsterdam veel gebruikt.
     
    Dat we nog geen frequenties hadden was dus geen kwestie van primitief zijn, maar van een andere kijk op de wereld. Eerst moet het uurwerk worden uitgevonden (wat eigenlijk een oplossing was op zoek naar een probleem) en dan moet de tijdrekening in gelijke delen worden opgebouwd: de standaardseconde is dan geboren. Pas toen diligences gingen rijden kregen we de behoefte om aankomst- en vertrektijden te harmoniseren en is internationaal afgesproken om dezelfde tijd te hanteren.
     

  2. Als de video recenter was hadden Nokia en Kodak als bedrijven genoemd kunnen worden die niet op tijd zijn meegegaan met de paradigmashift.

    Een paar jaar geleden vroeg ik me af wat web 3.0 zou kunnen zijn. En wat we nu zien is dat het de internet steeds verder in ons leven intergreerd. Niet alleen via de mobiel, maar ook op TV’s, in auto’s en al die straatcamera’s. Op domotica gebied is er nog veel mogelijk, als de consument wilt dat hij zijn apparatuur kan bedienen zonder op te staan.

     

  3. Moed hebben en niet bang zijn. Aders blijf je in de puinhopen zitten is de boodschap van het Engelse video filmpje en ook mijn filmpje.
    Met de overstelpende hoeveelheid informatie tegenwoordig raken de mensen “conspiracy” de weg kwijt,

  4. Ik denk dat men vooral moet opletten wat de macht doet en of ze uit de oude paradigma’s gedwongen worden , want anders lopen we gevaar om blindelings een pad te volgen welke al uitgestippeld was richting het of een nieuwe paradigma.Het lijkt me een tijd om opmerkzaam te blijven.En vooral niet te vlug te stigmatiseren want ook dat voldoet aan de verdeel een heers strategie van hen die nu nog de macht in handen hebben.

Laat een reactie achter