Met uitzondering van enkele stabiele staten zoals Marokko en Jordanië, kunnen we concluderen dat het Midden Oosten van nu een disfunctionele ellende is. Kunnen we door neokolonialisme wat aan doen?
Erfenis van het Ottomaanse Rijk en kolonialisme
Aan het einde van de negentiende eeuw stortte het Ottomaanse Rijk in elkaar. Gebieden die voor de Ottomanen vooral verliesposten waren, zoals Noord-Afrika en het Midden Oosten, vielen het eerst ten prooi. Het Ottomaanse bestuur was gebaseerd op de islamitische wetgeving (soennitische variant), de sharia, maar kende vergeleken met bijvoorbeeld het Saoedische regime of IS een liberale praxis. Zo kenden etnische en religieuze minderheden, zoals Druzen of Koerden, tot op zekere hoogte zelfbestuur en waren er vrijheden, zoals openlijke homoseksualiteit en het drinken van alcohol, die je in een streng islamitisch land als Mauritanië of Iran nu maar beter uit je hoofd kan laten en in het geval van homoseksualiteit zelfs in het toenmalige Europa nog ongekend waren. Geregeld waren er perioden van religieuze zuivering, als een meer fundamentalistische sultan aan de macht kwam.
Na de kolonisatie door de Britten en de Fransen, of zoals in Libië, de Italianen, werd er in de meeste gevallen Romeins burgerlijk recht ingevoerd naar het model van de kolonisator. Dit betekende bijvoorbeeld de afschaffing van de slavernij en een einde aan de politieke achterstelling van vrouwen en niet-islamieten. Ook werd er het begin van een moderne staat en onderwijssysteem opgezet. Dit waren zonder meer positieve ontwikkelingen. Minder positief was de verdeel-en-heerspolitiek van de kolonisatoren en de arbitraire grenzen die ze trokken. Zo werd het woongebied van de Koerden, een volk van meer dan dertig miljoen mensen, opgedeeld onder vijf staten. De verdeel en heerspolitiek kweekte veel afgunst onder de bevolking van onder meer Syrië en Irak. Beide werden een bron van veel bloedvergieten.
Hoe zou neokolonialisme er uit moeten komen te zien?
De eerste stap is het vestigen van militair fiat, dat wil zeggen: onbetwiste militaire heerschappij. Een gebied zou onder beheer moeten komen van een vredesmacht van de Verenigde Naties (“mandaatgebied”). Er komt zero tolerance voor haatpredikers; deze worden in een TBS-kliniek opgesloten.
Hier zouden elementaire onderwijs-, medische en bestuurlijke voorzieningen moeten worden getroffen, waarbij het e-government concept een grote rol kan spelen. Om dit te bekostigen zouden rijke landen zoals die van de Europese Unie, Noord Amerika, Japan en het Arabisch schiereiland enige bijdragen moeten leveren. Deze bijdragen zouden in natura kunnen zijn, denk aan voedsel en medicijnen. Hiervan is er in principe een enorme overcapaciteit in de fabrieken; het zou maar weinig kosten om extra te produceren. In principe zijn er nu exponentiële technieken, waarmee voor ongeveer vijfduizend euro per vluchtelingengezin zaken als zonne-energie, waterzuivering, onderdak, computers en kleding zijn te regelen. Om tien miljoen mensen te voeden (een ruwe schatting van het aantal op dit moment ontheemde mensen in het Midden Oosten) zou je als aanvulling van voedselhulp en lokaal geproduceerde landbouwgewassen, groente en fruit, op afvalwater eendenkroos kunnen kweken.
Zelfstandig worden
Werk heeft drie grote voordelen: het brengt welvaart, het verdrijft de verveling en vergroot het gevoel voor eigenwaarde. De manier waarop vluchtelingenkampen nu zijn opgezet is daarom ook fundamenteel verkeerd. In principe kunnen de vluchtelingenkampen veel beter en ook goedkoper gerund worden als vluchtelingen zelf zoveel mogelijk doen en er ook fabrieken, kantoren en werkplaatsen met Fablabs komen. Fabrikanten en bedrijven kunnen werk uitbesteden naar vluchtelingenkampen via telewerken en telepresence. Uiteraard komt er ook goede scholing via open-source leermaterialen. Waarschijnlijk zal het ontbreken van onnodige regelgeving en de sociale stabiliteit een enorme economische boom opleveren. De vluchtelingen beginnen letterlijk uit het niets, waardoor “blue ocean” oplossingen mogelijk zijn.
Zelfbestuur
Uiteraard is de meest gewenste situatie dat niet anderen, maar de vluchtelingen zelf hun lot in eigen hand nemen. Daarom moet begonnen worden met beperkt zelfbestuur op lokaal niveau. Vanzelfsprekend worden alle partijen op salafistische en andere politiek-islamitische grondslag verboden. Hierdoor leren de mensen om te onderhandelen en samen te werken met andere partijen. Naarmate de politieke ervaring groeit, kunnen er grotere eenheden worden gevormd, waarna de zelfstandigheid stap voor stap toeneemt.
Ze zouden wat mij betreft Turkije wel mogen opdelen: onder meer een stukkie naar de Koerden (en samenvoegen met Iraaks en Syrisch Koerdistan), een stukkie naar de Armeniërs, en het Europese deel teruggeven aan de Grieken. Turkije geeft alleen maar problemen…. :P
Volgens mij willen ze dat niet leren, net als de moslims die hier wonen niet met ons mee willen doen (integreren).
Alleen doen wat hun oude “wijze” voorvaderen deden.
Islam is tot in de kern kolonialisme en imperialisme, die laten zich niet ()her)kolonialiseren. https://zwetsmajoor.wordpress.com/2015/06/23/kolonialisme-in-een-ander-perspectief/
Het is slechts de cultuur gebonden methode van leren denken die ons knecht en dom kan houden.
http://oak.ctx.ly/r/4d4mn
Wordt niet of minder cultuur verbonden individu, en leer zelfstandig de overigens steeds relatief tijdelijke werkelijkheid kennen, (voor jouw eigen moment in het bestaan dan) door alles te controleren op bewezen feiten.
Heb Marvin Minsky in mijn rijtje favorieten gezet, wat een antwoorden geeft die man. Het is een nogal zwaar engels geschreven stuk, maar ook zeer verhelderend.
Dit zou alleen een optie zijn als het westen door ‘reaal’ politici gerund zou worden. Helaas zijn nu of de jongens van het grote geld aan de macht, die het niks interesseert wat er buiten hun directe belangensfeer gebeurt als ze maar flink zakken kunnen vullen, bij ons bv. de jongens van de VVD. Die zijn meestal in de politiek gegaan om via hand en span diensten aan het grote bedrijfs- en banken wezen later hierin te stappen waarna hun bedje gespreid is. Aan de andere kant heb je de ‘linkse’ politiek correct denkende, geïndoctrineerde idealisten die hun kop massaal in de grond hebben gestoken en in een droomwereld leven waarin hard ingrijpen om orde op zaken te stellen in politieke en culturele puinhopen als in het midden-oosten taboe is. Een vermoedelijk vrij groot deel hiervan houdt zich overigens ook hoofdzakelijk bezig met zakkenvullen maar dan via managersfuncties en ‘adviesorganen’ in de ‘sociale’ sector zoals bij bouwverenigingen, zorginstanties, en overheidsbureaucratien zoals uitkeringsinstanties. Dus vooralsnog zal er niets gebeuren in die richting vrees ik.