De komende eeuw zullen we onze handen vol hebben aan ons eigen zonnestelsel. Toch lokken de sterren, ondanks de enorme afstanden. Zullen we ooit de droom waar kunnen maken om de mensheid naar andere sterren te brengen?
Ver, heel erg ver
Is een planeet als Neptunus al ver, dit is nog kinderspel vergeleken met de afstand tot zelfs de dichtstbijzijnde ster, Proxima Centauri die onderdeel uit maakt van het Alfa Centauristelsel. Deze afstand, 4,2 lichtjaar of rond de 250 000 AE, is tienduizend maal zo groot als de afstand tot Neptunus, met 30 AE de verste planeet van het zonnestelsel voor zover bevestigd. Een reis naar Neptunus kost nu al enkele jaren. Met dezelfde snelheid zal een reis naar het Alfa Centauristelsel enkele tienduizenden jaren duren. Dit betekent dus: de tijd stilzetten (hibernatie of invriezen), de snelheid opvoeren tot dicht bij de lichtsnelheid (wat extreem veel energie kost) of generatieschepen bouwen, ruimteschepen met honderden generaties kolonisten.
Wat zou kunnen werken?
In feite zijn er maar enkele ideeën, met de techniek van over een eeuw echt praktisch uitvoerbaar. Althans: volgens de natuurkunde van nu. Hopelijk biedt de natuurkunde over een eeuw meer mogelijkheden dan nu.
Het meest kansrijk is het met lasers lanceren van een klein, robotisch ruimteschip annex fabriek. Direct op een planeet landen is niet handig. Een betere locatie zijn chondritische asteroïden. Dat zijn asteroïden die waterstof, koolstof, zuurstof en stikstof bevatten, m.a.w. de bouwstoffen die nodig zijn voor het scheppen van een menselijke kolonie.
Duizend mensen per gram
Dit ruimteschip zou dan menselijke kiemcellen en een databank met hierin de menselijke kennis mee moeten dragen. Als de kolonisten kiezen voor een bestaan in een menselijk lichaam. Robotlichamen, aangepast op de barre omstandigheden in de ruimte, liggen meer voor de hand. Dit zou nanotechnologie en megastructuren in een baan om de zon vergen – over een eeuw een peulenschil. Een menselijke geest inclusief herinneringen opslaan kost volgens de laatste schattingen rond 2,5-10 petabyte. Dit zou in een moleculair geheugen van 1000 atomen per byte, en die zijn er over een eeuw, rond de milligram massa per kolonist zijn.
EM Drive
Als de EM-Drive werkelijk blijkt te werken – tot nu toe lijkt deze fysisch onmogelijke motor inderdaad peer review te overleven – zou ook dit een kansrijke methode vormen om te ontsnappen uit het zonnestelsel. De EM Drive hoeft namelijk geen reactiemassa mee te nemen. Dit scheelt enorm wat betreft bereik: alleen brandstof hoeft meegenomen te worden. Deze kan heel compact zijn, zoals antimaterie. Gegeven de aanwezigheid van een overvloedige energiebron zoals kernfusie, moet het mogelijk zijn om snelheden tot enkele procenten van de lichtsnelheid te bereiken. Dit is honderden keren sneller dan het snelste ruimtevaartuig nu.
Persoonlijk denk ik dat gezien de abnormaal en zelfs absurd te verwachten ontwikkelingen in de AI, we niet goed meer in staat zullen zijn om redelijke voorspellingen te doen. E.e.a. zeker niet op de langere termijnen zoals100 jaar. Dit alleen al dankzij de nu al, althans theoretische toepasbaar te verwachten, toekomstige beheersing, van de immense natuur krachten waar over het mensdom zal beschikken:
http://futurism.com/physicists-propose-a-way-to-make-magnetic-fields-that-are-stronger-than-any-on-earth/
In het artikel in de link zijn helaas wat foutjes achtergelaten door de journalist, maar in grote trekken is het geheel wel duidelijk, dit verhaal komt niet uit zijn duim gezogen. Met dergelijke natuurkrachten kun je heel goed gecontroleerde, continu fusie reacties opsluiten in magnetische flessen. Daar heb je dan geen EM drive meer voor nodig en de maximale stuwkracht, (capaciteit) wordt slechts beperkt door de bewust gekozen machine beperkingen van het ontwerp, (concept) in de praktijk zelf. Ik schrijf bewust gekozen omdat de uitvoering van dergelijke projecten, (het bouwen van enorme generatie schepen) in de praktijk zal worden gedaan door intelligente, zelfstandige, en onbeperkt opererende machine combinaties in de ruimte zelf. Daar komt geen mensen arbeid meer aan te pas. Daarnaast laat de beschikbare hoeveelheid energie toe, dat we vrijwel alle elementen onbeperkt kunnen omzetten in wat we nodig hebben. We kunnen letterlijk bijna alles gebruiken wat er zoal in het universum rond zwerft, mogelijk zelfs donkere materie.
Omdat de magnetische aandrijf-flessen geen andere fysische beperkingen zullen hebben dan de grootte van de veldsterkten waarvoor ze bewust conceptueel toegepast gaan worden, zal een vrijwel onbeperkte acceleratie bereikt kunnen worden denk ik. In mijn voorstelling van zaken, hypothetisch zelfs net onder de lichtsnelheid. Een direkt gevolg daarvan is; dat het mogelijk wordt om het schip gedurende jaren achtereen met een constante versnelling van 1 G te bewegen. Zodra het schip de maximale versnelling heeft bereikt kun je hetzelfde bereiken, door de voorstuwing om te keren en juist te vertragen. Het resultaat is dan kunstmatige zwaartekracht, maar daarentegen hoef je er niet voor in een centrifuge-achtig bemannings verblijf / schip te verkeren. Sterker nog, dit kan zelfs de hele vormgeving, (het concept ontwerp) van alle kolonieschepen sterk vereenvoudigen.
Kwam laatst een interessant artikel tegen. Daarin werd vermeld wat het in de praktijk voor de bouw van ruimteschepen betekent, om eventuele snel roterende modellen te bouwen waarin 1 G zou zijn te realiseren. Alleen al de stabiele balans verhoudingen handhaven van de continu bewegende massa kolonisten is een nachtmerrie achtig scenario, laat staan een plotselinge uitwijk manoeuvre. Constant lineair versnellende of vertragende verblijven hebben daar veel minder last van. Lange gestroomlijnde modellen hebben een veel kleiner raak oppervlak, maar kunnen daarnaast tevens ook als onderling uitwisselbare, aan elkaar geschakelde eenheden worden uitgevoerd. Dergelijke schepen kunnen om die reden dus gedurende de reis wanneer dat maar nodig mocht zijn, aan risico spreiding doen.
Een ander artikel dat ik ergens opgeslagen heb, gaat over stralings gevaren en hoe die op te vangen gedurende een verblijf in de ruimte. Het was leuk om te lezen dat mijn eigen concept voor wat betreft het principe en de toepassing, in de praktische zin nauw overeen kwam met dit nieuwe concept. Een krachtig magnetisch veld binnen een super geleidende kooiconstructie, buiten om het schip heen werd hier beschreven. Een dergelijk principe zou al helemaal moeten gaan werken met de toekomstige capaciteiten waar we over gaan beschikken. Daarnaast zou je ook kunnen denken aan extreem krachtige magnetisch afgeschermde impact voorzieningen, in een lineaire baan vóór het schip aan.
Wat het conserveren van de bemanningen betreft bij relativistische snelheden en afstanden; vermoedelijk zullen voor hen de afstanden en gekozen reistijden bepalen welke keuzes er worden gemaakt. Ik sluit dit af met maar één wens, een behouden vaart voor de mensheid.
Het ligt voor de hand overigens; dat bij de boven omschreven fusie aandrijving, waarbij het uitstoten van het reactie resultaat zo rond de lichtsnelheid kan liggen, ook de virtuele massa van de uitgestoten plasma een rol zal spelen. Wat dat betreft kunnen we met fusiemotoren de de EM Drive als geïntegreerd beschouwen.
I just read a very interesting article about the creation of antimatter by the use of laser light:
http://futurism.com/physicists-have-figured-out-how-to-create-matter-and-antimatter-using-light/
Anyway and of course, this is next to the for the EM drive theoretically still to be proven virtual mass, as the cause of its relatively small amount of propulsion energy, a much more interesting concept. This concept theoretically creates antimatter from virtual parts, just straight out of the boiling vacuum. Needless to say, this is a much cheaper method if it can be realized in practice.
Misschien is het zinnig eerst eens goed te onderzoeken en te overwegen of het zonnestelsel wel echt bestaat.
Misschien is dat dan mooi huiswerk voor degenen die daar aan twijfelen
Ik moet er een beetje om lachen.. andere sterrenstels koloniseren. We zijn niet eens in staat meer om contact te maken met onze eigen ziel kennen het woord eer niet meer en hebben de aarde verkracht in de eeuw van vooruitgang. Vooruitgang in wiens ogen. Ja En er wordt gehallucineerd over over andere sterrenstelsels …
Maar ja met al die dromen hou je je leven misschien wel vol hier in dit voor velen moeizame systeem. Ik denk dat het verstandiger is om weer met respect met onze eigen moeder (aarde)om te gaan. Anders laat deze ons echt niet vertrekken naar nieuwe oorden. Pas als de mens de spirituele wijsheid heeft om met zijn eigen plek in harmonie te leven zal die tijd daar zijn. Tot die tijd zie ik de mens op aarde alleen maar als kleuters die met hun nieuwe kleine uitvindingen elkaar proberen te overschreeuwen.. Met kreten als : hierboven
Maar er mag natuurlijk gefantaseerd worden: niks mis mee.
Indigo please read this article:
http://futurism.com/elon-musk-we-must-leave-earth-for-one-critical-reason/