Als we het hier op aarde grondig verziekt hebben en de laatste mens blaast de adem uit, moeten we uiteraard voorkomen dat de volgende technisch begaafde soort dezelfde stommiteiten uithaalt als de mens. Of wellicht willen we buitenaardse archeologen een Steen van Rosetta nalaten, zodat in ieder geval onze cultuur nog voortleeft. Maar hoe stellen we een boodschap op die tien miljoen jaar meegaat? Technici hebben nu een oplossing gevonden.
De aarde over een miljoen jaar
Een echte visionair denkt niet in jaren of eeuwen, zelfs niet in millennia. Een leuke mentale oefening is je de aarde voor te stellen over een miljoen jaar. Wat is er van de menselijke cultuur en soort over in het jaar 1 002 012? Zes ijstijden zijn over Europa, Noord Amerika en delen van China heen gebulldozerd en hebben alle sporen van de beschaving daar uitgewist. Ontelbare millennia van moessonregens en stormen bereiken hetzelfde in de tropen en subtropen. Zelfs de sfinx en de Grote Piramide in Egypte worden niet gespaard en zijn geërodeerd tot stompjes. We are talking deep time. De mens, als deze dan nog bestaat, is waarschijnlijk onherkenbaar veranderd. Over de taal kunnen we maar beter zwijgen: we hebben al de grootste moeite Etruskisch te lezen, een taal die pas rond de tweeduizend jaar geleden is uitgestorven. Of de quipu’s van de Inca’s. We hebben het nu over een miljoen jaar, vijfhonderd maal verder in de toekomst.
Moderne Vloek van de Farao
Hierover nadenken is minder vergezocht dan het lijkt. Immers, er bestaat langlevend nucleair afval dat honderdduizenden jaren gevaarlijk blijft en uiteraard willen we niet dat onze verre nakomelingen, of een toekomstige andere technisch handige soort, een uiterst akelige verrassing uit het verre verleden te wachten staat. Vandaar dat Patrick Charton van het Franse ANDRA, een instituut dat het vele Franse kernafval veilig op probeert te bergen, een oplossing heeft uitgewerkt om data voor geologische tijdschalen te bewaren: een saffieren schijf waarin met behulp van platina informatie is gegraveerd. Het doel, aldus Charton, is toekomstige archeologen te waarschuwen tegen het moderne equivalent van de Vloek van de Farao.
Multidisciplinair project
ANDRA begin het project in 2010. Het project is multidisciplinair en brengt specialisten als materiaalkundigen, archivisten, archeologen, antropologen, linguïsten en zelfs kunstenaars samen. Dit in de hoop dat ze er in zullen slagen antwoorden te vinden voor de vragen waarvoor ANDRA zich bij lange-termijn opslag gesteld ziet. De fase waarin alle mogelijke benaderingen worden geïdentificeerd duurt van 2010 tot 2104 of 2015. Na deze periode wil de groep de meest kansrijke ideeën uitwerken.
Saffieren tijdcapsule
De saffieren schijf is één van de uitgewerkte alternatieven. De schijf is gemaakt van twee dunnere schijven, elk 20 centimeter doorsnede, gefabriceerd van industrieel saffier. Saffier is een extreem harde kostbare edelsteen. Op één zijde worden tekst of afbeeldingen in platina geëtst – op een enkele schijf passen rond de 40 000 miniatuurpagina’s – waarna de twee schijven moleculair aan elkaar worden gelast. Alles wat een toekomstige archeoloog dan nodig heeft, is een microscoop. De schijven zijn ondergedompeld in zuur om hun duurzaamheid te testen en het verlopen van vele millennia te simuleren. Charton hoopt aan te kunnen tonen dat de levensduur de tien miljoen jaar zal overtreffen.
Lees ook
Het Rosetta Project
Tijdcapsule voor buitenaardse wezens
Long View
Het jaar 02010
Allereerst denk ik dat wij dan nog steeds bestaan, alleen zou onze soort zo ver veranderd zijn dat een bezoeker uit die tijd aan onze tijd voor ons als mens onherkenbaar zal zijn.
Een soort van energie-wezens?
Luminicerende, lange, slanke gedaanten zoals de wezens uit de Cocoon-films
misschien?
Ik moet nog ergens een sciencefiction roman hebben liggen, waarin ze machines gebruiken om een aardachtige planeet te scheppen. Geologen, ecologen, archeologen, en andere geschiedkundigen, plannen en organiseren een verantwoord evolutionair verleden, compleet met dinosaurusfossielen en voorouder vondsten van de mens. Naderhand wordt daar dan een onwetende groep homosapiens geplaatst, die daar verder ongestoort z’n gangetje kan gaan in ontwikkeling. Het personeel wordt daar betaald in levensjaren kredieten. De jonge broekies in het vak op de machines, nemen het risico om grandioze grappen uit te halen. Zoals een Tyrannosaurus met een platina polshorloge, Pterodaktylussen met een diamanten halsbandje, en weer een ander gigantisch monster, met een paar hightech onvergankelijke laarzen in z’n maag. Dergelijke grappen werden afgestraft natuurlijk, het kostte je levensjaren, wat niet zoveel gaf als je nog jong was. Zouden wij niet iets dergelijks kunnen flikken met die luitjes in een verre toekomst? Een fossiele schedel met benen tandwielen er in of zoiets, of een paar wielen onder een schilpadfossiel. :)
Jij heb toch ook wel best goeie grappen.
Dat is een boek van Terry Pratchet. Ik meen ‘Delven’ uitgegeven door meulenhoff in de jaren tachtig.
Grappig, zou de film Bio dome daar dan weer een derivaat van kunnen zijn?
Alles van waarde is weerloos. Niets is eeuwig. Het heeft niet veel zin om teksten op te slaan. De Gijsbrecht, de Odyssee of alle scripts van Goede Tijden Slechte Tijden. Over tien, honderd of duizend jaar zit er niemand op te wachten. Het zelfde geldt voor de blauwdrukken van ASML of het procédé voor het aken van een poliovaccin.Â
Â
Het enige dat de mensheid meeneemt is dat wat van vader op zoon gaat. Het is daarom een megalomane tragedie dat er boeken zijn zoals Mein Kampf en de koran. En dat er mensen zijn die met deze haat zijn opgevoed, het is jammer dat deze verachtelijke filosofieën nog tien of vijftig jaar zullen bestaan, of nòg eens zevenhonderdvijftig jaar de mensheid zullen teisteren. Daar helpt geen saffier tegen. Die kunstmatige halfedelsteen wordt opnieuw geslepen en geknipt, met een kettinkje er door hangt het dan om de hans als een Swastika of als een halve-maan met ster.
Â
Het is beter om nu een boekverbranding te organiseren. Alle rotzooi moet weg. Ook kan men beter de hoop te laten varen dat ooit de belangrijke werken zullen overblijven. Beter dan saffier met platina gegraveerd is om de paar onfeilbare wijsheden van de mensen met poep op de wand van een rots te schrijven, dat is eeuwiger. Ik denk hierbij aan de vraag van het bestaan, het antwoord is 48. En “Homo sapiens non urinat in ventum” oftewel “een wijs man plast niet tegen de wind in”
Over tien miljoen jaar? Is er dan uberhaupt nog een mens? Of zijn wij dan een compleet andere soort? Lijken onze lichamen nog wel op de lichamen van nu bijvoorbeeld, omdat ons leven zich steeds meer digitaal gaat afspelen. Hebben we dan bijvoorbeeld nog vergelijkbare spiermassa?