The Monkey Business Illusion

In onderstaande video wordt een interessant psychologisch fenomeen gedemonstreerd. Voor de lezers die dit fenomeen nog niet kennen is het interessant om eerst deze video te bekijken en daarna pas verder te gaan met het lezen van de rest van dit artikel. Het kost ongeveer een kleine 2 minuten om de video te bekijken.

De onzichtbare gorilla

Het experiment uitgevoerd in bovenstaande video was een inzending uit 2010 van de psycholoog en hoogleraar Daniel Simons voor The Best Illusion of the Year contest. Simons is een beroemd (experimenteel) psycholoog die onderzoek doet naar onder andere perceptie, geheugen en aandacht. Hij is onder meer bekend vanwege zijn onderzoek naar veranderingsblindheid.

De inzending uit 2010 is een geactualiseerde versie van het beroemde experiment ‘De onzichtbare gorilla‘ die Simons samen met collega Christopher Chabris in de jaren negentig heeft uitgevoerd. Beide experimenten laten zien dat door bewuste focus op een bepaald element (selectieve aandacht of selectieve waarneming) er een vorm van blindheid kan ontstaan waardoor je minder ziet dan dat er werkelijk is.

In het experiment focus je je op de bal die over en weer wordt gegooid. Door die focus op de bal zien ongeveer de helft van de mensen die het filmpje kijken, niet de gorilla die dwars door het beeld loopt. Als je later weer terugkijkt en  bewust op de gorilla let, dan zie je de gorilla opeens wel. Zoals in de video wordt opgemerkt werkt het alleen als je deze video nog niet eerder hebt gezien en de gorilla daardoor ook niet verwacht.

Het experiment laat duidelijk zien dat als je ergens teveel de focus oplegt, je andere (relevante) zaken over het hoofd kunt zien. Je bent er als het ware blind voor.           

Er zijn meer van dit soort video’s op Simons’ YouTube Kanaal te vinden.

Bronnen

Daniel Simons, Engelstalige Wikipedia

Christopher Chabris, Engelstalige Wikipedia

De onzichtbare gorilla, Nederlandstalige Wikipedia

Simons’ YouTube Kanaal

 

4 gedachten over “The Monkey Business Illusion”

  1. Berny, het onderwerp is zonder meer waar. Ik denk ook dat je moet leren waar te nemen vanuit het totale beeld. Voorbeeld, als ik in de broedtijd van de weidevogels in het veld sta, om mede te ontdekken waar de nesten moeten liggen. En ik zie het vrouwtje van de Grutto, zigzaggend weglopen van het nest, dan ben je genegen om de vogel te volgen, want inhoud dat je de plek niet meer weet, waar het begon te lopen. Mijn lering is hierin om direkt een vast punt vast te leggen en dit gegeven vast te leggen. Wel blijf ik eerst nog even staan om te zien of er nog overige weidevogels hun nest in de buurt zouden hebben. Daar er als er een vogel in vluchtgedrag begint te lopen, de anderen in gelijkwaardige omstandigheden ook doorgaans beginnen te lopen en je dus hun direkte omgeving vanaf het begin van het lopen, dus ook vast moet leggen voor je zelf. Omdat te kunnen heb je wel een aantal jaren nodig om te leren. Maar oefening baart kunst, zullen we maar zeggen. Mvg Paul.

  2. Ik vind het toch altijd een beetje naar als ik er weer eens achterkom hoe verschikkelijk makkelijk onze waarnemingen etc toch verdraaid kunnen worden of idd hele gorilla`s of van kleur veranderende gordijnen kunnen missen… 

    Het laat iig duidelijk zien hoe dierlijk/menselijk we toch eigenlijk zijn en hoe beperkt bepaalde zaken ook maar werken. Maar goed we zijn er ondanks dit soort zaken als soort mens toch best een eind mee gekomen. :)

  3. @Paul. Je hebt het over bewuste waarneming en het gebruik maken van hulpmiddelen om het totaalbeeld te kunnen vasthouden en vervolgens met focus op details in te zoemen. Om indien nodig weer terug te kunnen keren naar het totaalbeeld. Ik denk persoonlijk dat dit een goede aanpak. Alleen zal dat inderdaad wel enige oefening vergen. Het voorbeeld wat je noemt van volgens spotten in het veld kan ik mij niet zo voor de geest halen. Misschien moet ik het eens een keer zelf gaan proberen. Het lijkt me wel een bijzondere ervaring.

    @Douwe. Het is niet anders. We moeten tot een bepaalde hoogte onze beperkingen accepteren. Overigens lijken illusionisten ook van dit effect gebruik te maken. Je weet dat je belazerd wordt, maar toch blijf jij je verbazen over de truc. 

         

    1. Je zal het wel in de broedtijd moeten doen, daar het gedrag op dat moment bepalend is. Dat is een groot verschil als er geen broedtijd is. Het is wel een mooi gegeven om het in die tijd waar te nemen en de tactiek te zien die ze gebruiken. Je hebt het dan ook beduidend moeilijker om alles uit elkaar te houden. Maar zoals ik al eerder vermelde, het vergt wel jaren tijd voordat je dat een beetje beheerst. Maar als je van de natuur houd is er geen mooiere tijd als dat, dat geld dan ook voor de reeen in het veld, deze hebben ook hun eigen tactiek, prachtig omdat op afstand te volgen, zeker als net de jongen zijn geworpen. Je zou dan in het geval van de reeen ook kunnen spreken van illusionisme. Succes. Mvg Paul.

Laat een reactie achter