Tijd, de eindige hulpbron

Tijd is de schaduw van één moment, het enige bewijs dat “tijd” bestaat is een klok, dit wordt weer bewezen met een volgende klok, dit bewijs weer met een volgende etc……… tevens ben ik van mening dat wetenschap niet bestaat doch kennischap immers alleen God “weet” en dat pigment bruin is ergo er bestaan géén zwart mens.

De mechanische klok neemt de biologische klok van al het levende geheel over. Het element ijzer neemt het element hout over. Dat wordt het nulpunt. Alles dood. Niks goeds dus. Wordt een beetje moe van al dat spiritueel gezwam/cursussen enz. Dat leidt af van wat er werkelijk gaat gebeuren. Wordt aub eens wakker door een natuurlijke wekker.

Wij zijn in ons kleine bedrijfje in de werktuigbouw onder andere met de ontwikkeling van detectieapparatuur voor sub-atomaire deeltjes bezig geweest en bij het daarvoor noodzakelijke onderzoek ontstond bij ons de dringende behoefte om meer aan de weet te komen over de tijd en ruimte waarin alle gebeurtenissen plaats vinden. Wat tijd is weten we niet en het is zelfs mogelijk dat de tijd slecht in de psyche van de mens bestaat. Het vreemde is echter dat tijd een aspect heeft (wat dat aspect is weten we niet!) waardoor we de tijd heel goed kunnen meten. Verder blijken tijd en ruimte uitsluitend samen voorkomen, dus nooit afzonderlijk van elkaar. Om een goede voorstelling te krijgen hoe tijd en ruimte onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn is het handig om de ruimte waarin alles gebeurd te vereenvoudigen door deze voor te stellen als slechts één- of tweedimensioneel. De tijdlijn blijkt dan in de beschouwde ruimte steeds een coördinaat aan het cartesiaanse coördinatenstelsel te onttrekken waardoor de ruimte die voor onze waarneming driedimensioneel is (er is in onze waarneming slechts lengte breedte en hoogte) uiteindelijk vierdimensioneel is en zich daardoor voorgoed aan onze waarneming onttrekt. Als je met je auto stilstaat dan is er nog niets aan de hand maar zo gauw je gaat rijden dan gebeurd het: het verleden verdwijnt in je achteruitkijkspiegel en de toekomst verschijnt vóór je! Tijd en ruimte vormen een continuüm, er is dus geen kleinste tijd- of ruimte deeltje.

Met een grafische voorstelling en wat begeleidende tekst zou ik dit alles voor iedereen begrijpelijk kunnen maken maar daartoe ontbreekt me hier de mogelijkheid. De tijdruimte (een betere benaming voor “tijd”) zèlf is echt een heel erg interessant gebied voor onderzoek. In ieder geval het boeiendste onderzoek dat we ooit in ons kleine bedrijfje hebben gedaan!