In deze animatie maak je een reis van het begin van het Cambrium, 650 miljoen jaar geleden, naar de tegenwoordige tijd. Zie hoe continenten aan de zwerf gaan en kriskras over de aarde reizen in hun eindeloze dans. Aan het begin van deze film ontstonden de eerste meercellige wezens (als je de precambriasche Ediacara fauna, die volgens sommigen uit uit de kluiten gewassen eencelligen bestaat, niet meerekent). Aan het einde teisteren agressieve tweevoeters met hun geavanceerde technologie de aarde.
Ook dingen die in onze tijd stil lijken te staan, bewegen in geologische tijd. Twee centimeter per jaar, de snelheid waarmee Europa en Amerika uit elkaar drijven, komt overeen met twintig kilometer in een miljoen jaar. Veranderingen die per jaar klein lijken, zijn op geologische tijdschaal enorm. Dat geldt ook voor kleine veranderingen in het dagelijkse leven. Op grotere tijdschalen bekeken, kan een gestage voortdurende verandering enorme gevolgen hebben.
1 gedachte over “Video: 650 miljoen jaar in 2 minuten”
Laat een reactie achter
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Het filmpje gaat vanuit het verleden naar het heden, en dan zelfs een paar honderdduizend jaren in de toekomst. Vergelijk ik het recente (afgelopen driehonderd jaar) verleden met nu, dan vallen de ongelooflijke toename van kennis, en de daarmee ontwikkelde technologische toepassingen daarvan, mij op. Het einde daarvan is voor niemand in zicht, wat optimistische, en helaas ook pessimistische prognoses dan ook voorspellen. Dankzij de optimisten onder ons mensen, (zie het publiek rond het glazen huis in Leeuwarden eens dansen) wordt hulp geboden aan medemensen die we niet eens kennen. Daar voelen we ons bij betrokken, dankzij juist die media, waarop zo zorgvuldig wordt gefoeterd door de pessimisten. Gelukkig zijn de optimisten in de meerderheid, anders kwam geen hulp ooit nog op gang. Ik wordt vrolijk van al die lachende jonge gezichten, die vaak dolenthousiast van hun karige inkomen doneren, om anderen onbaatzuchtig te helpen. Zijn die nou zo dom, of geloven ze terecht nog in een toekomst? En dat logischerwijze, omdat de mens het zonder meer nodig heeft in een toekomst te geloven. Zonder hoop en goodwill zijn we bij voorbaat al verloren. Ik zeg, weg met het pessimisme, er is werk aan de winkel voor het intelligentere deel van de bevolking. Â Â Â Â