Video: wereld zonder water

We wonen op een waterplaneet, maar van alle water is slechts twee procent zoet en een tiende daarvan, 0.2%, oppervlaktewater. De snel uitbreidende landbouw en industrie putten onze watervoorraden in hoog tempo uit. Vooral in aride gebieden, zoals de Great Plains in de VS en de subtropen, wordt water snel schaarser.
Vooral de armen zijn het kind van de rekening, omdat onder druk van de Wereldbank waterbronnen en waterbedrijven in veel ontwikkelingslanden geprivatiseerd werden. In deze documentaire van drie kwartier wordt dit vaak onderschatte probleem behandeld.

7 gedachten over “Video: wereld zonder water”

  1. Je kunt hier letterlijk spreken van het toepassen van het principe “De één z’n dood is de ander zijn brood.” Pure uitbuiting op wereld wijde schaal. Zitten we hier in Nederland toch maar goed, moet ik zeggen, maar dat kan ook veranderen. Er is genoeg water, maar zeewater is zout. Als je dat water bij atmosferische druk verdampt, dan moet je warmte toevoegen. Het condensaat is dan schoon en drinkbaar, maar dit proces is te duur, de energiekosten veroorzaken dit. Je kunt water echter ook verdampen met vacuum, in gesloten vacuumtanks aan de kusten. Dan moet je ook warmte toevoegen, maar die kun je rechtstreeks uit het kustwater halen, door de vacuumtanks onder de waterspiegel te plaatsen. Golfgeneratoren kunnen dan de energie voor de vacuumpompen leveren, en het hele proces is dan vrij van energiekosten, en levert schoon water voor iedereen. Maar ja, dat zal vast wel verhindert worden, want gratis water is net zo schadelijk voor de uitbuitende klasse, als gratis energie.   

    1. Moet ineens denken aan de experimenten van een professor, die zich bezig houdt met de effecten van het broeikaseffect op de golfstroom, en het effect op de ontwikkeling van stormen. De documentaire vorig jaar gezien, maar alleen de essentiële onderdelen en het principe onthouden. De professor had pompen ontworpen, die het koude diepzeewater oppompten d.m.v. golfslag. De pompen waren voorzien van lange, brede aanvoerleidingen, die koud water vanaf de zeebodem naar het oppervlaktewater pompten. Er werden proeven genomen die succesvol waren, alleen je had er heel veel van nodig, en daar komt dan de economische rekensom om de hoek kijken. Wat levert het op korte termijn op, want zo werkt de geldmarkt nou eenmaal, men wil snelle winst. De investeringen waren enorm, en de winst bestond uit koud oppervlakte water, waarmee de krachten van een zich ontwikkelende storm konden worden afgezwakt. De winst lag te dicht op het speculatieve vlak, in verminderde schade op het effect van de storm, als die pompen er niet waren geweest. Dat is te vaag voor investeerders, krijg je niet van de grond, goed ontwerp of niet. Maar, toen ik het overigens bestaande, bovenstaande principe van de vacuumtanks nogmaals overdacht, kwam ik zojuist op het volgende:

      Onze oceanen zitten stampvol voor het daar bestaande leven, schadelijk plastic. Van dat plastic kun je de vacuumtanks maken, maar ook warmtewisselaars, opslagtanks, en gratis grondstoffen ter beschikking. Grote golfgeneratoren kunnen de benodigde vacuumpompen van energie voorzien, de fabrieken, en houden ook nog energie over voor het splitsen van water, in waterstof en zuurstof op grote diepte. Onder de enorme drukken die daar heersen, ontwikkelt zich vanzelf vloeibaar waterstof en zuurstof, die je op kunt slaan in verankerde plastic zakken. Deze kombinatie kun je naar de breuklijnen tussen twee continentale platen verslepen, om dan te dienen als tsunamiedempers, en gebruiken als milieuvriendelijk alternatieve brandstof, voor waar dit ook nodig is. Het verdampingsproces van zeewater ondertussen, onttrekt zoveel warmte aan het zeewater, dat temperaturen onder het vriespunt worden bereikt. Daarmee houdt je de golfstroom op gang, maar ook de temperatuur van het oppervlaktewater op de oceanen wordt zo stukken lager. En dat is tenslotte de motor achter elke orkaan, waarmee we nu met steeds kortere frequenties geconfronteerd worden, in dit zich gestaag verder ontwikkelende broeikasklimaat. Het schone drinkwater kan tegen lageproduktiekosten verkocht worden als bulkprodukt aan alles en iedereen. Het uitgekristalliseerde zout weer voor andere doeleinden, waardoor grondverzakkingen door ondergrondse zoutwinning onnodig zullen worden. De overbevissing van de wateren om commerciële redenen, en werkgelegenheid, krijgt zo een alternatief, en weer anderen kunnen de voedselproduktie overnemen in kweekvijvers op het vaste land. De voordelen die ik zie, zijn;

      Het proces en de installaties betalen zichzelf met een redelijke garantie terug, in rechtstreeks hanteerbare, milieuvriendelijke verkoopprodukten.
      Zelfs de hebberts kunnen hierin dan met een gerustgesteld, stenen hart investeren.
      Het milieu wordt aan alle kanten ondersteund, en beslist schoner en koeler.
      Veel meer zoetwater ter beschikking dan we nu hebben voor iedereen.
      Een milieuvriendelijke brandstof komt goedkoop op de markt.
      We krijgen tsunamiedempers op de zeebodem, daar schreef ik recentelijk al eerder over.
      De werkgelegenheid neemt enorm toe in de zeevaart, en de industrie, waardoor
      de noodzakelijke sociale uitkeringen dan in de staatskas kunnen blijven.
      Economische bootvluchtelingen kunnen dan midden op zee al solliciteren voor een baantje, waardoor ze zichzelf een hele zwemtocht naar wal kunnen besparen. Grapje. :)

      1. Andre, motoren om schoon drinkwater van zeewater te maken bestaan al sinds het begin van de jaren 70, de motoren werden op de as van de schroef gekoppeld. Was goed te gebruiken als drinkwater en om in te koek. Alleen de eerste motoren waren duur, ze werden mede gebruikt voor de zeer lange overtochten en op schepen rondom afrika, het zout kunnen we weer gebruiken voor het winnen van Uranium dus de machines betalen zich zelf en als ik naar het kosten plaatje kijk, blijft er genoeg geld over voor de investeerders. Al het andere wat je voorstelt zal ik in Brussel even op tafel leggen, dan hebben ze eindelijk eens echt iets om over na te denken. Er zit een miskleun in je verhaal om de breuklijn van de tectonische platen te dichten met al het afval van de zee. Krijg je een boete van de milieupolitie daar je ilegaal aan het dumpen bent, ondanks dat het afval aan wezig was. Mvg, Paul. :-p

        1. Paul, ik waardeer je voorstel echt wel, maar je hebt totaal geen idee van wat het technische concept inhoud. Alleen het idee al, dat ik afval in de  breuklijnen wou dumpen, terwijl vloeibaar waterstof en zuurstof tijdens een explosie onder water, als een flexibele bellen demper kunnen werken op bewegingen in de aardkorst. Afval? Het wordt gewoon weer zoetwater als het zich met elkaar verbindt. Waar haal je het vandaan. En dan de werking van de vacuumtanks, om zoet water uit zeewater te destilleren volgens mijn concept ontwerp. Het gaat er toch in mijn concept om, om zeewater te koelen, en tegelijkertijd zoet water te fabriceren. Die motoren waar jij het over hebt, hebben geen zeewater gekoeld vriend, maar zeewater omgezet in zoetwater. We praten morgen verder, maar ga nog maar even niet naar Brussel met mijn idee als je wilt, voordat je de principes ervan snapt. ;)

        2. Beste Andre, ik heb je concept weldegelijk begrepen en in mijn denken is het een zeer goed concept. Maar ook hier had ik even geen rekening gehouden met de omstandigheden. Het was meer een plaagstoot.
          Dus bij deze, neem het de simpele ziel niet kwalijk. Mvg, Paul. :-(

        3. Ik neem je niets kwalijk Paul, waarom. Ik dacht alleen nou jááááá zeg…,waar haalt ie het vandaan. En toen je ook nog eens met die smileys worstelde, tsa….. Zou hij een lekker Amelander kruidenbittertje of iets dergelijks gesnoept hebben. ;) 

Laat een reactie achter