corporatisme

Sesame Credit meet, hoe goede burgers Chinezen zijn.

Sesame Credit, de ultieme controle-app voor overheden

Hoe zou je het vinden als je een app op je telefoon had die bonuspunten uitdeelt als je de Europese Unie prijst en een Franse auto koopt? En strafpunten als je een Occupy-bericht liket of een Russische samowar bestelt? In China hebben ze nu een dergelijke app, Sesame Credit. Bekijk dit filmpje en huiver.

Sesame Credit ontwikkeld in samenwerking tussen Chinese bedrijfsleven en Partij

Sesame Credit is ontwikkeld door de Chinese megabedrijven Alibaba en Tencent, in samenwerking met de Chinese overheid. Bij elke aankoop of sociale media-activiteit kan je punten verdienen. Nu kan de app nog vrijwillig geïnstalleerd worden, maar in 2020 wordt de app verplicht. Elke Chinees wordt dan bij alles wat hij of zij op internet doet, beoordeeld door de Partij.

Slechte vrienden = straf

Is je saldo hoog genoeg, dan sta je bekend als goede burger en gaat je wachttijd voor bijvoorbeeld een nieuw paspoort omlaag. Vindt de overheid je een oproerkraaier waardoor je score daalt, dan heeft dat vervelende gevolgen. Zo wordt je internet trager en kom je voor bepaalde baantjes niet meer in aanmerking. Wat je ook een liability maakt voor je vrienden en familie, want zij worden gestraft voor hun vriendschap met een slechte Chinese burger zoals jij. Kortom: even met je vrienden gaan klagen over het trage internet in het lokale theehuis is er dan ook niet meer bij. George Orwell had waarschijnlijk grimmig gegrijnsd, als hij over dit systeem had gehoord.

De meeste eurocraten, of hun vazallen in België en Nederland, zullen hier rode oortjes van krijgen.
Hoe lang zou het nog duren voor een dergelijke censuur-app ook in de Lage Landen op gaat duiken? Waarschijnlijk zou het voor sommigen dan ook een sport worden om een zo laag mogelijke score te krijgen. Want de gemiddelde Nederlander of Belg is een stuk rebelser dan de gemiddelde Chinees.

Sesame Credit meet, hoe goede burgers Chinezen zijn.
Sesame Credit meet, hoe goede burgers Chinezen zijn.

Bron:
The Guardian

De illusie van de politiek

Eerder publiceerden we hier het interessante artikel: Laat je stem horen, Stem dus niet (op 12 september)! van  Lextells. Meer van zijn interessante artikelen zijn te vinden op lextells.wordpress.com. Hij legde hierin duidelijk uit waarom het volgens hem zinloos is om te stemmen. En dat juist niet stemmen het meest nuttige is wat je kunt doen met je schijndemocratische recht. Nu de verkiezingen over zijn en ook ik me weer flink heb laten beetnemen door de poppenkast in Den Haag hieronder het vervolgstuk. Wederom in overleg overgenomen op visionair. (Het origineel is te vinden op: De illusie van de politiek.)

 

Inleiding

Het zit er weer op. Nederland heeft weer  mogen stemmen. De zetelverdeling is bepaald en dat was het dan weer. Klaar met onze ‘invloed’. Nu mogen we weer allemaal langs de zijlijn plaatsnemen om te kijken hoe de coalitievorming verloopt en hoe het regeerakkoord tot stand komt. Met andere woorden: om te kijken hoe verkiezingsbeloften loze woorden bleken, hoe compromissen moeten worden gezocht en hoe de draad van afbreken weer wordt opgepakt. De oppositie zal flink de strijd aangaan en er zal vast nog heel wat commotie zijn maar invloed op de besluitvorming hebben we vanaf nu niet meer. Dit is onze democratie.
Waar de mensen vroeger ook voor gevochten hebben en waar op dit moment mensen ook voor sneuvelen, dit kan het echt niet zijn.

In dit artikel ga ik voor het laatst in op de illusie van de politiek. Ik wil er daarna geen woorden meer aan vuil maken, geen druppeltje energie meer aan besteden. Het is zonde van mijn energie. Dat is mijn conclusie. Maar voor ik afscheid neem van de discussie over de politiek geef ik graag nog even wat mee. Zo ben ik nou ook wel weer. Afscheid met een kadootje!

Dus, nog even op een rijtje waarom we de volgende keer niet moeten gaan stemmen. En waarom we ons – echt – mogen afkeren van de politiek. Dan zal ik later nog eens komen met een artikel over de oplossing die ik voorstel. Die is voor veel mensen toch nodig. Ook al komen ze vol overtuiging tot de conclusie dat stemmen zinloos is en onze democratie een hol begrip, velen gaan dan gek genoeg toch stemmen. Alleen omdat een alternatief niet voorhanden zou zijn! Als een roker die wil stoppen en toch weer naar de sigaret grijpt. Voor de ongeduldigen licht ik op het eind alvast een tipje van de sluier op.

Maar goed, op een rijtje dus, waarom de politiek een illusie is en iedere gedachte erover al zonde van de energie:

1. De redenen om wel te gaan te stemmen zijn niet valide.

Toelichting: zie http://lextells.wordpress.com/2012/08/26/laat-je-stem-horen-stem-dus-niet-op-12-september/ over de mythes omtrent stemmen. Ik heb ze doorgeprikt. Geen mens is in staat ze weer recht te breien. Ik daag je bij deze uit. We geloven in de mythes omdat we ons onvoldoende hebben verdiept in de materie, in hoe het werkt. Lees alsjeblieft de mythes nog eens door, dat kan ook door te klikken op www.stemniet.info, waar de kern van het artikel is vervat.

2. De politiek is met vanalles en nog wat bezig maar niet – beter: nooit – met de kernvragen.

Toelichting: In de kern blijft alles bij hetzelfde. Links of rechts of wat dan ook gaat regeren, het maakt niet uit. Nogmaals: in de kern blijft alles bij hetzelfde. Laat die zin eens doordreunen. Alle poeha/circus/show gaat over symptomen van symptomen. Ze lijken ontzettend belangrijk maar ze zijn het niet écht.  Daar waar het over zou moeten gaan, de kernvragen, daar houdt niemand in ‘Den Haag’ zich mee bezig. Je kunt het vergelijken met onze huidige gezondheidszorg: een hele hoop fuzz over het symptoom, naar de oorzaak kijkt niemand.
Wat zijn dan de kernvragen? Een paar voorbeelden:

  • Waarom houden we een economisch systeem in stand dat intrinsiek leidt tot schaarste, armoede, strijd en ellende?
  • Waarom focust gezondheidszorg niet op de oorzaak van ziekte? Waarom accepteren we dit systeem dat niet is gebaat bij onze gezondheid?
  • Waarom vervuilen we onze planeet met onze industrie en transportmiddelen terwijl dat helemaal niet hoeft?
  • Waarom zijn er gewelddadige conflicten en gooien we bommen waarbij mensen sterven?
  • Waarom is er nog steeds armoede in grote delen van de wereld?
  • Waarom is onderwijs niet vrij?
  • Waarom zijn de media niet onafhankelijk?
  • Waarom beschikken we niet over voedsel zonder schadelijke additieven?
  • Waarom geven we onze kinderen niet wat ze nodig hebben?
  • Waarom geven we onze ouderen niet wat ze nodig hebben?
  • Etc.

De kernvraag is dus: wat is er eigenlijk echt gaande?

3. De politiek heeft de macht helemaal niet.

Toelichting: de macht zit achter de schermen van de politiek. Achter de schermen zitten de bankierfamilies, de grote corporaties, de koninklijke families, de geheime genootschappen. Dat netwerk bepaalt wat er gebeurt en zorgt dat wij ons met symptomen bezighouden in plaats van met de kern. Dat geldt trouwens ook voor “Brussel” waarvan we al vinden dat het democratisch gehalte zo laag is.

Maar goed, de vraag is dus: waar stem je eigenlijk op? Een poppenkast. Bijna letterlijk als je bedenkt dat onze politici de puppets zijn in de handen van de elite. We kijken naar een theaterstuk. Nee, we doen er zelfs aan mee door te stemmen en politiek actief te zijn en erover te discussiëren en ertegen te demonstreren! Keken we er maar naar, dan zouden we zien hoe groot het bedrog was! Al dat theater leidt alleen maar af. Van de waarheid dat er nog steeds oorlogen zijn, armoede is, de zorg en onderwijs verschralen, ons voedsel steeds meer vervuild raakt, de media afhankelijk zijn, vrije energie niet beschikbaar is etc.

4. Volksvertegenwoordigers bestaan niet.

Toelichting: die 150 mensen dragen die naam wel maar als je gaat kijken vertegenwoordigen ze:
1. zichzelf (eigen belangen),
2. hun partij (partijbelangen),
3. de sterkste lobby (financiële belangen).

Volksvertegenwoordigers vertegenwoordigen het volk niet, maar belangen. En vooral niet die van jou. Hoe kunnen ze ook? 150 mensen moeten bijna 17 miljoen burgers vertegenwoordigen? Tja, dat gaat `m dus niet worden! Helaas is het woord volksvertegenwoordiger zo ingebakken dat we uit het oog zijn verloren wat ze echt doen.

5. Politiek is geen instrument van het volk om een goede samenleving te creëren maar van de elite om ons af te leiden.

Toelichting: we denken dat we invloed hebben door te stemmen maar dat is niet zo. Als gezegd: “Den Haag”  heeft geen invloed, zelfs Brussel heeft dat niet werkelijk. We stemmen dus op een grote illusie. De invloed van onze stem rijkt daarnaast niet verder dan de zetelverdeling. Echt waar. That`s it! Wat er daarna gebeurt is weer volledig in handen van de elite achter de schermen. Met zo`n invloed kun je onmogelijk werken aan een betere samenleving. Dit kunnen we onmogelijk in verband brengen met dat heilige woord ‘democratie’.
Het is eigenlijk ongelooflijk dat we zo massaal geloven in ‘de democratie’  als het dat overduidelijk niet is.
Kennelijk hebben we zoveel zand in onze ogen. Maar o ja, dat is waar ook: de democratie is precies bedoeld om ons zand in de ogen te strooien! Een rookgordijn is het. Een kolossale afleidingsmanoeuvre van wat er werkelijk aan de hand is. We kijken massaal in de verkeerde richting.

6. Politiek vloeit direct voort uit het principe “verdeel en heers”.

Dát is de essentie van de politiek: het volk verdelen. En door alle strijd, discussie en commotie ziet het volk niet meer dat er een stille kracht achter de schermen gewoon doorgaat op dezelfde koers. We zijn te druk met elkaar bevechten. Over de symptomen dus ook nog, niet eens over de kernvragen.

Alles wat de politiek voedt, verdeelt ons meer. Zelfs deze tekst doet het. Het zet zich namelijk af tegen de politiek. Die kracht maakt de politiek alweer sterker.
Ik schrijf het toch op om de ogen te openen voor het evidente. Hoe meer mensen gaan inzien wat er werkelijk speelt, hoe meer mensen de energie op verbinding kunnen richten en niet op de verdeling die de politiek nastreeft. We mogen de politiek met een gerust hart laten zijn voor wat het is: een systeem dat niet dient, nooit heeft gediend en nooit zal dienen. En er vervolgens geen enkele aandacht meer aan besteden. Geen enkele. Klaar. Basta. Dus ook niet van binnenuit gaan proberen te veranderen want het is al een lege huls. Ook niet demonstreren, want what you fight, you become. Gewoon, klaar, geen aandacht. Spaar je energie, je zult het nodig hebben.

In verbinding

In een volgend artikel meer over de vraag waar we onze energie wat mij betreft dan op moeten richten. Maar iets zal ik er nu over zeggen. Het zoeken naar verbinding met elkaar vraagt ons de verbinding met onszelf te gaan zoeken. Dat is een pittige reis met grote uitdagingen. Maar wel een heel vervullende reis met onmiddellijk een duurzaam effect op de wereld buiten ons. Hierin zit ‘m namelijk de crux: de wereld om ons heen is slechts een reflectie van onze innerlijke wereld. Wij ZIJN de wereld. We MAKEN de wereld met iedere keuze in het hier en nu. Het resultaat van al onze keuzes bij elkaar is wat we in de wereld buiten ons waarnemen. We zijn ongelooflijk machtig in die zin. De enige relevante vraag is dus: Waarop baseer jij je keuzes? Vrijheid of controle? Liefde of angst? Waarheid of leugen? Eenheid of afgescheidenheid? Etc. En vervolgens: wat weerhoud je ervan te kiezen op basis van vrijheid, liefde, waarheid en eenheid? Daar bestaan heel concrete antwoorden op. Neem nu verantwoordeljkheid voor jezelf en de wereld. En ga op reis naar je ware zelf.

Dat is mijn antwoord op de illusie van de politiek.

Meer op: lextells.wordpress.com