etnische zuivering

Eric Zemmour. Bron: Wikimedia Commons

‘Franse leger heeft plannen om alle islamieten te deporteren’

De controversiële Franse columnist Éric Zemmour, van joods-Algerijnse komaf, stelde in een interview over het boek Un quinquennat pour rien dat het Franse leger voorbereidingen treft om Frankrijk etnisch te zuiveren van islamieten. Bestaat deze ‘Opération Ronces’ werkelijk, en wat zouden de gevolgen zijn als het Franse leger deze veronderstelde plannen zou uitvoeren?

Opération Ronces, volgens Zemmour, in het kort
Zemmour stelt dat bij de Franse legerleiding het besef heerst dat in bepaalde delen van Frankrijk geen staatsgezag aanwezig is. De legerleiding zou dit als een existentiële bedreiging voor Frankrijk zien en daarom in samenwerking met Israëlische veiligheidsspecialisten ‘Opération Ronces’ hebben ontwikkeld. Wat er precies tijdens deze operatie zal gebeuren is niet duidelijk, maar de referentie naar de Israëlische operatie Cast Lead op de Gazastrook, en de Slag om Algiers, doet vermoeden dat het om verregaande urban warfare zal gaan. Hij claimt dat bronnen in nauw contact met de Franse legertop hem op de hoogte hebben gesteld.

De uitlatingen van Zemmour waren wereldnieuws in meerdere Britse kranten. In de Nederlandstalige main stream media zijn,zoals gebruikelijk bij dit soort onderwerpen, geen verwijzingen te vinden.

De situatie in Frankrijk
In de staat Frankrijk wonen ongeveer 67 miljoen mensen, waarvan er rond de zes tot zeven miljoen naar eigen zeggen de politieke ideologie/geloof islam aanhangen. De integratie van deze islamieten verloopt niet probleemloos. Zo zijn er bepaalde banlieues, armoedige buitenwijken rond de grotere steden met een meerderheid aan islamieten. Werkloosheid is hier de regel. Er heerst veel misdaad en de politie waagt zich er nauwelijks. In deze banlieues breken geregeld onlusten uit. Volgens de islamieten zelf en linkse kosmopolieten komt dit door stelselmatige discriminatie en uitsluiting. Volgens Zemmour en veel andere nationalisten,  door het inherente karakter van de islam, dat zij zien als politiek en etnisch systeem onder het mom van godsdienst. Het islamitisch activisme, zoals moordpartijen, opeisen van religieuze faciliteiten en bekeringsijver,  neemt toe onder de islamitische minderheid. Dit geldt ook voor de groei van de aanhang van de nationalistische partij Front National en anti-islam gevoelens onder de niet-islamitische meerderheid.

https://youtu.be/Q34JVK2JEW0

Klopt dit verhaal? Bestaat er werkelijk een geheim plan voor etnische zuivering?
De enige bron van het verhaal is Zemmour zelf. Het Franse leger heeft met zoveel woorden het bestaan van een dergelijk plan ontkend. Het is dus heel goed mogelijk dat Zemmour hier leugens verkoopt.

Eric Zemmour. Bron: Wikimedia Commons
Eric Zemmour. Bron: Wikimedia Commons

Aan de andere kant is het bestaan van het plan op zich geheel plausibel. Uiteraard zal het leger het bestaan van een dergelijk plan niet aan de grote klok hangen. Het hoofd van de Franse veiligheidsdienst DGSI, Patrick Calvar, toonde zich uitermate somber. Hij verwacht op korte termijn een burgeroorlog tussen islamieten en nationalisten. Als hij zich zo uitgesproken durft te uiten, zal hij niet de enige zijn die er zo over denkt en zich gedekt weten door de stilzwijgende instemming van machtige mensen binnen leger en veiligheidsdiensten. Waaronder de legertop.

Wat zou er gebeuren, als dit plan werd uitgevoerd?
Er zou bij de operatie besloten kunnen worden dat elke Fransman met een dubbele nationaliteit, van de Franse nationaliteit gestript wordt en uitgezet. Dit zou veel maatschappelijk verzet oproepen, dus zal de staat van beleg uitgeroepen worden. Het leger zal de banlieues omringen, desnoods met scherp schieten en met geweld de inwoners met een dubbele nationaliteit oppakken en deporteren naar Algerije, Marokko en Tunesië. Een milder scenario zou inhouden dat alleen de criminelen met een dubbel paspoort worden gestript.

In beide scenario’s zouden miljoenen mensen worden uitgezet. Dit zou schokgolven door de wereld zenden, voornamelijk in Europa en Noord-Afrika. Het zou diplomatieke veroordelingen regenen, vooral in het eerste geval waarbij ook onschuldigen van hun Franse nationaliteit worden gestript. Nationalisten zouden zich geïnspireerd voelen. Het aantal terreuraanslagen door Franse onderdanen zou sterk afnemen en het Franse nationale inkomen per persoon zou stijgen. Al zou de economie in absolute zin een harde klap krijgen. Daarentegen zou de komst van miljoenen woedende, fundamentalistische onderdanen in landen als Algerije, Tunesië en Marokko, die nu al geen voorbeelden van stabiliteit zijn, leiden tot nog meer instabiliteit.

Het islamistische regime in Noord-Sudan is verantwoordelijk voor zeker drie miljoen doden bij diverse etnische zuiverings-campagnes.

Etnische zuivering is wreed, maar effectief oorlogswapen

Etnische zuivering, waar de nu gearresteerde Bosnisch-Servische leiders Karadzic en Mladic zich schuldig aan maakten,  is moreel verwerpelijk, wreed en roept veel internationale afkeuring op. Waarom grijpen strijdende partijen dan toch vaak naar etnische zuivering als oorlogswapen? Klaarblijkelijk zijn er grote voordelen.

Etnische zuivering is de oeroude regel
De eerste etnische zuiveringen werden al in de torah beschreven. Om plaats te maken voor de Israëlieten werd de inheemse bevolking bloedig afgeslacht, althans als we op dit punt de torah en het bijbelboek Jozua voor historisch juist beschouwen. Vrouwen en kinderen eindigden als ze geluk hadden als slaven. Ook later in de geschiedenis werd etnische zuivering als effectief strategisch wapen ingezet. Zo werden onderworpen volken door de Perzen en de Grieken gedwongen geassimileerd. De inheemse bevolking van Amerika en Australië werd voor het grootste deel uitgemoord, waardoor dit etnisch homogene gebieden werden. In islamitische rijken werden niet-islamieten gediscrimineerd en moesten ze een hoge belasting betalen. Massale bekeringen tot de islam en arabisatie volgden daarom snel.  Hoe doeltreffend dit islamiseringsproces werkt, kan je onder meer zien in Marokko waar de lokale bevolking weliswaar vrijwel geheel van Berberafkomst is, maar zich toch Arabier voelt.

De voordelen van etnische zuivering voor machthebbers

Het islamistische regime in Noord-Sudan is verantwoordelijk voor zeker drie miljoen doden bij diverse etnische zuiverings-campagnes.
Het islamistische regime in Noord-Sudan is verantwoordelijk voor zeker drie miljoen doden bij diverse etnische zuiverings-campagnes.

Machthebbers hebben zoals de meeste mensen van nature een hekel aan mensen die weinig op hen lijken: de grondoorzaak van racisme en discriminatie. Ze kunnen doorgaans minder op de loyaliteit van minderheden rekenen dan op hun eigen groep. Een homogene bevolking is minder onrustig. Een voedingsbodem voor burgeroorlog verdwijnt. De uitzondering is als machthebbers zelf tot een etnische minderheid behoren. Andere etnische minderheden zullen dan bescherming zoeken tegen de etnische meerderheid. Dit is wat er nu in Syrië gebeurt: alle mensen die niet-Arabisch zijn of geen soenniet zijn (25% van de bevolking) steunen dictator Bashar al-Assad onvoorwaardelijk, omdat ze in buurland Irak zien (en van christelijke vluchtelingen uit Irak horen) wat er met minderheden gebeurt als bijvoorbeeld islamitische extremisten de vrije hand krijgen. Onder dictaturen van een minderheid zijn etnische minderheden dan ook vaak beter af dan in een vroege democratie. Ook als een etnische minderheid veel meer kinderen krijgt dan de eigen bevolkingsgroep is de verleiding vaak groot, deze groep het land uit te zetten of uit te moorden.

Weinig mensen hadden medelijden met de Sudetenduitsers, die in de oorlogsjaren tot de meest fanatieke nazi's hadden behoord.
Weinig mensen hadden medelijden met de Sudetenduitsers, die in de oorlogsjaren tot de meest fanatieke nazi's hadden behoord.

Minderheden zijn voor machthebbers vooral gevaarlijk als ze in een buurland de heersende groep vormen. Dan kan die minderheid namelijk ijveren voor aansluiting bij het buurland. Dat merkten de Tsjechoslowaken in 1938, toen de etnische minderheid van de Sudetenduitsers een excuus voor Adolf Hitler vormde om Tsjechoslowakije onder de voet te lopen. Om die reden ging het einde van de Tweede Wereldoorlog met massale etnische zuiveringen gepaard. De Tsjechen joegen de Sudetenduitsers de grens over (en vermoordden er 300 000). Polen verschoof naar het westen, waarna de Polen uit het oostelijk deel van het land door Stalin op transport werden gezet. Hetzelfde gebeurde met de Duitsers in het Duitse gebied dat aan Polen werd toebedeeld.

Weliswaar mopperden organisaties van Sudetenduitsers als de Bund der Vertriebenen, maar vanuit Tsjechisch oogpunt bevinden deze zich aan de goede kant van de grens. De internationale sympathie voor Duitsers in die tijd was gezien de verschrikkelijke misdaden van de nazi’s, waar de Sudetenduitsers driftig aan meewerkten, niet overweldigend hoog.

Weerstand tegen etnische zuiveringen van recente datum
Het is eigenlijk pas sinds enkele decennia, om precies te zijn na 1989 met de ineenstorting van het Sovjetimperium,  dat er grote internationale bezwaren zijn tegen etnische zuiveringen. Met het verdwijnen van de Koude Oorlog maakte realpolitik plaats voor een meer op de mensenrechten gerichte politiek. Een groep mensen alleen vanwege hun afkomst, cultuur of geloof uit hun huis jagen is uiteraard niet erg menslievend, dus ook het geduld met etnische zuiveraars raakte op.  Vandaar de weinig verstandige politiek in Kosovo, waar Kosovo perse één geheel moest blijven en de islamitisch-Albanese meerderheid nu de Serviërs en zigeuners wegpest.

Etnische zuivering of burgeroorlog?
Als Kosovo in twee stukken was gesplitst, het Russische voorstel, had dit veel bloedvergieten en ellende voorkomen. Ook de wrede etnische reallocaties in Europa hebben in feite de basis gelegd voor de naoorlogse vrede. In alle gebieden waar burgeroorlogen hebben gewoed, zijn etnische conflicten de oorzaak. Als twee bevolkingsgroepen een hartgrondige hekel aan elkaar hebben, is vaak een snelle effectieve oplossing, ze uit elkaar te halen.
De diepere grondoorzaak van etnische conflicten is het groepsdenken van veel mensen. Daarom zijn in rijke landen met een hoogopgeleide bevolking, etnische conflicten  minder ingrijpend. Mensen halen hun eigenwaarde niet meer uit de groep waar ze bij horen, maar uit hun idealen, werk, hobbies of gezin. Eén ding is wel duidelijk. De wereld zou beter af zijn als mensen zich vooral mens zouden voelen en niet behorend tot een bepaalde etnische groep of religie. Zou het ooit zover komen? Laten we het hopen…