internet

Solid van Inrupt: kunnen we ontsnappen aan de techreuzen?

Buiten het zicht van de main stream media werkt de startup Inrupt van Tim Berners-Lee, de grondlegger van het World Wide Web, aan Solid, een opvolger voor internet.

Bedrijven als Facebook en Google behoren tot de waardevolste bedrijven ter wereld. Wat ze waardevol maakt is hun enorme hoeveelheid data. Voornamelijk data die ze verzamelen van gebruikers. De bijna drie miljard gebruikers van Facebook staan voor een enorme waarde aan gegevens. Dit verklaart waarom het bedrijf op de beurs in januari 2020 600 miljard US dollar waard is. Dat is 200 euro per Facebook-gebruiker. Ook andere grote “sirene-servers” als Google en Twitter worden rijk door met “gratis” diensten gebruikers naar hun serverpark te lokken.

Monopolisten waaraan bijna niet te ontsnappen is

Op dit moment gebruikt bijna iedereen dit sociale netwerk. Facebook slokt ook steeds meer van de rest van internet op. Steeds meer lezers verlaten Facebook niet meer, maar lezen nieuws, doen aankopen en bekijken video’s op de sociale netwerksite. Dit, uiteraard, tot het chagrijn van uitgevers. Want minder lezers betekent minder advertentie-inkomsten en abonnementen. Maar niet alleen uitgevers merken de nadelen. Deze websites weten vaak meer van hun gebruikers dan zijzelf en verkopen deze informatie aan de hoogste bieder. In 2019 bleek ook duidelijk dat ze zich steeds meer bemoeien met de politiek en het nieuws. Zo liet de verbanning van Zwarte Piet door de sociale mediareuzen Facebook en Youtube in Nederland veel stof opwaaien. Ook je gesprekken via Whatsapp zijn een waardevolle databron. Google en Facebook hebben patenten aangevraagd voor het detecteren van emoties uit stemgeluid.

Of… toch wel? Enter Solid en pods

Tim Berners-Lee, de uitvinder van WWW en hiermee het internet zoals we dat kennen, bedacht een concept, Solid. Solid, voluit Social Linked Data, berust op een systeem waarbij de gebruiker zélf eigenaar is van zijn ‘kluis’ met persoonlijke data: zijn pods (personal online data stores).

Die persoonlijke data worden dan opgeslagen op een eigen server, voor de technisch meer begaafden, of op een publieke server. Van een internet provider, bijvoorbeeld. Elke app die je dan gebruikt, maakt gebruik van een door jou goedgekeurd deel van deze data storage. Dus of je nu bijvoorbeeld Microsoft Excel, of OpenOffice Calc gebruikt, of kiest voor Twitter, Parler of Mastodon, de data die je gebruikt staan op dezelfde plek. En de app kan alleen bij die data, die jij goedkeurt. Geen gespioneer van je spreadsheet in je medische dossier, dus. Of van je financiële software in je vakantievideo’s. Je kan pijnloos switchen van de ene app naar de andere. Zonder dat je gegevens plotseling onleesbaar worden. Nog prettiger is dat jouw vakantiekiekjes, jouw liefdesproza en jouw blooper-video’s voor altijd onder jouw beheer blijven. Zonder dat een Facebook-algoritme je kredietwaardigheid, kans op een een scheiding of je politieke voorkeur berekent.

Pods vormen het centrale concept achter Solid. De softwaregebruiker geeft apps toegang tot delen van haar pods. Alle data blijven in de pod. Bron: Solid Project
Pods vormen het centrale concept achter Solid. De softwaregebruiker geeft apps toegang tot delen van haar pods. Alle data blijven in de pod. Bron: Solid Project

Hoeveel kans maakt Solid?

De onvrede onder de meer nadenkende netizens is groot. De grote operatoren van sirene servers hebben al duidelijk laten merken dat ze voor weinig terugschrikken om winst te maken. Helaas is onze uitgangspositie, die van de internet gebruikers die van vrijheid houden, lastig. De internetreuzen hebben een zeer groot deel van het internet naar zich toegetrokken. En veel persoonlijke informatie opgeslagen. Je los proberen te rukken uit hun greep staat gelijk met de amputatie van een ledemaat. We zullen dus harde, en pijnlijke keuzes moeten maken. Ik persoonlijk, en visionair.nl, hebben dit reeds voor een deel gedaan.

Wat kunnen wij doen?

Solid zoekt programmeurs en ontwikkelaars. Wil je een bestaand product geschikt maken voor Solid, dan kan je op de GitHub van Solid de broncode downloaden. Of op je eigen webserver je pods gaan hosten. Heb je glasvezel en een permanent IP-adres? Dan ben je in principe al in business. Ook kan je bij een van de deelnemende bedrijven je pods hosten.

Bronnen met relevante informatie hieronder.

Bronnen
Solid repository – GitHub
Over het Solid project

IS Facebook goed of slecht? Het bedrijf is in ieder geval wel heel erg machtig.

Monopoliepositie internetgiganten leidt tot enorme risico’s

Facebook, Google en Twitter beheersen een steeds groter deel van internet. Het gevolg is dat we in feite alle eieren in één mand leggen en ons digitale lot in handen leggen van een handjevol steenrijke Amerikaanse aandeelhouders. Is dat wat we moeten willen?

Slokop Facebook
Meer dan veertig procent van alle internetgebruik loopt nu via Facebook. Dat is bijna de helft. Daarmee heeft een privebedrijf een enorm sterke greep op internet. Facebook probeert nu ook actief om de overige zestig procent internet in handen te krijgen (Facebook scrapet bijvoorbeeld Youtube filmpjes die gebruikers op hun Facebook wall posten, waardoor de reclameinkomsten naar Facebook gaan en niet naar de maker van de filmpjes) en een monopoliepositie in derde-wereldlanden te krijgen door het internet.org project. Internetters in bijvoorbeeld India en Indonesië kunnen gratis internetten via een lokale ISP, die samenwerkt met internet.org.  Op het eerste gezicht is gratis internet erg nobel. Minder nobel is dat het internet dat internet.org aanbiedt, alleen Facebook en een klein aantal andere websites bevat. Voor de rest moeten internetgebruikers het gebruikelijke tarief betalen.

IS Facebook goed of slecht? Het bedrijf is in ieder geval wel heel erg machtig.
Is Facebook goed of slecht? Het bedrijf is in ieder geval wel heel erg machtig.

Facebook-censuur
Een andere vervelende kant van Facebook is censuur: de vaak Amerikaanse moraal die de Facebookgebruikers wordt opgelegd. Zo betekent het plaatsen van foto’s van vrouwenborsten, of andere “aanstootgevende” content, vaak een Facebook-ban. Ook worden gevaarlijke concurrenten van Facebook dikwijls beloond met een linkban.

Google: diversificatie
Google is de absolute alleenheerser op het gebied van zoekopdrachten, maar is qua greep op het internet minder machtig dan Facebook. Waar de sociale identiteit van gebruikers vastligt op Facebook, en het verlaten van Facebook betekent dat je je contacten voor een belangrijk deel kwijt bent, is Google primair een dienstverlener. Je kan, als je dat wil, zoekacties ook uitvoeren op de (slechtere) zoekmachine Bink van aartsrivaal Microsoft, op Yahoo of privacy-search engine duckduckgo.com, als Googles onverzadigbare honger naar jouw data niet je ding is. Het is veel moeilijker om een alternatief voor Facebook te vinden: omdat de grote meerderheid van de internetters op Facebook een profiel heeft, is een alternatief sociaal netwerk doorgaans een uitgestorven plek. Voor Google is de gebruikersloyaliteit minder vanzelfsprekend. Google is daarom nu druk bezig te diversificeren naar bijvoorbeeld zelfrijdende auto’s.

Alternatief: open social media protocol
Je zou hier wat aan kunnen doen, door het voor gebruikers makkelijker te maken van social media network te wisselen, net zoals dat nu bijvoorbeeld ook kan van bank. Daarbij houd je je bankrekeningnummer, of telefoonnummer (in het geval van het wijzigen van je abonnement). Dat is bij Facebook onmogelijk. Een fanatieke Facebook-gebruikster die haar wachtwoord kwijt was en onder een alias actief was, moest bij de Amerikaanse burgerlijke stand haar naam in haar alias, Jemmaroid von Laalaa, laten wijzigen, omdat Facebook anders weigerde haar wachtwoord te herstellen. Het is ook onmogelijk om zonder heel veel moeite je account lokaal op te slaan of over te schakelen naar een andere social media netwerk.

Facebook is een Amerikaans bedrijf en valt onder de Amerikaanse wet. Als de Amerikanen bijvoorbeeld besluiten om elke copyrightschender overal ter wereld onder het Amerikaanse recht te laten vallen, hebben veel mensen een probleem. Het kan ook zijn dat Facebook om welke reden dan ook plat komt te liggen. Dat zou voor een miljard mensen betekenen dat ze een groot deel van hun contacten kwijt zijn.

Kortom: het wordt tijd dat hetzij een overheidsorgaan, hetzij een open source alternatief tot stand komt voor een universeel social media protocol, waar internetters hun profiel kunnen laten registreren. Het zou dan mogelijk moeten zijn om profielen bij een willekeurige provider te hosten. Ben je bijvoorbeeld dol op welgevormde mammaliën, dan kan je een wat ruiger sociaal netwerk opzoeken. De rest van je contacten blijft dan gewoon actief op je ‘oude’ sociale netwerk-account en je krijgt dan meldingen vanaf je nieuwe account.

Ethereum: de opvolger van internet?

Ethereum: eerste blockchain-systemen voor servervrij internet nu uitgerold

Zowel IBM als het open-source initatief Ethereum zijn nu begonnen met het uitrollen van een echt anarchistisch internet. Biedt blockchain de hardware-ondersteuning voor de anarchistische samenleving waar velen van dromen?

De bovenbazen van het internet

Het internet zoals we dat nu kennen heet vrij te zijn, maar is in werkelijkheid streng hiërarchisch. ICANN bijvoorbeeld, de instantie die internet-hoofddomeinen aanwijst, is een Amerikaanse overheidsinstantie. Al het DNS-verkeer – DNS is het systeem dat een domeinnaam (zoals visionair.nl) koppelt aan een IP-adres – loopt via dertien Amerikaanse servers. Als de president van de VS internet lam wil laten leggen, dan is dat in enkele seconden gebeurd, met uitzondering van landen, zoals China en Noord-Korea, waar alle binnenlandse internetverkeer is afgeschermd. Ook IANA, een andere Amerikaanse instantie die de IP-adressen toewijst, kent een dergelijke machtige rol. Deze twee instanties controleren in feite internet.

ethereum
Ethereum wordt steeds meer volwassen.

In de begindagen van internet – die schrijver dezes nog mee heeft gemaakt – was je webbrowser tegelijkertijd ook een webserver. Je kon op basis van je IP-adres gevonden worden  en je website online zetten. Nu is dat anders: vrijwel iedereen host zijn website op een gespecialiseerde webserver, die je doorgaans met vele honderden andere websites deelt.
Er zijn begin deze eeuw verschillende systemen bedacht om de centrale rol van servers aan te pakken. Een bekend voorbeeld is Bittorrent, waar in principe iedereen torrents (een soort wegwijzers voor te downloaden bestanden, bijvoorbeeld films, muziek of e-books) kan up- en downloaden. Er blijft echter het fundamentele probleem. Hoe bepaal je welke internet bij welke bron hoort? Hier moet een eenduidige manier  voor zijn. Als bijvoorbeeld twee verschillende instanties dezelfde .nl domeinnaam uitgeven aan verschillende websites, is niet meer te voorspellen op welke website je uitkomt.

Blockchain vervangt notaris

Dit is tot nu toe opgelost, door een centrale autoriteit aan te wijzen die als enige bepaalt, bij wie een domeinnaam hoort. Bij onroerend goed kennen we nu hiervoor het kadaster, bij personen de Burgerlijke Stand, bij bedrijven en dergelijke de kamer van koophandel. Nadeel van deze methode is dat je hiermee een instantie veel macht geeft, die nauwelijks is te controleren. Blockchain lost dit op. De autoriteit wordt zo verdeeld over alle gebruikers van het blockchainprotocol. Is eenmaal door twee blockchaingebruikers een bepaald ‘feit’ overeengekomen, bijvoorbeeld dat het perceel met coordinaten A en B wordt overgedragen van meneer C aan mevrouw D, dan ‘weet’ iedereen van de blockchain dat. Dat kan ook met websites. Dit heeft ook als voordeel dat iedere gebruiker van Namecoin of ander blockchain-gebaseerd protocol hiervan direct weet, welk IP-adres bij welke websitenaam hoort.

Ethereum: internet zoals het bedoeld is?

Ethereum, en de IBM-variant ervan ADEPT, gaan een abstractieniveau hoger. Ethereum biedt als het ware een diepere laag, waar webtoepassingen, gebaseerd op het blockchainprincipe op gehost kunnen worden. Met andere woorden: op Ethereum kan je zelf een notaristoepassing, domeinnaamtoewijzer en dergelijke beginnen. Alle Ethereumgebruikers staan dan garant voor de integriteit van je dataverzameling.

IBM en Samsung willen met hun systeem ADEPT het toekomstige Internet of Things (waar beide bedrijven enorme winsten in hopen te maken) secure maken. Dit idee zou kunnen werken. Blockchain is een erg veilig protocol en zou mogelijk de beveiligingsnachtmerrie die internet nu vormt kunnen oplossen.

Kortom: iets om heel goed in de gaten te houden. Dit zou wel eens belangrijker kunnen worden dan internet zelf. Ethereum, en vergelijkbare systemen, kunnen in principe de functionaliteit van zowel internet, dataverwerkers als centrale autoriteiten overnemen. Hiermee zou een anarchistische samenleving een heel stuk dichterbij komen. Wel kan uiteraard een groep met militair fiat een eigen machtsstructuur en nieuwe eigendomsverhoudingen opleggen. Voor dit probleem zal nog een anarchistische oplossing moeten komen.

Met dank aan Douwe voor de tip.

Meer informatie
Ethereum.org (website van Ethereum)
IBM Reveals Proof of Concept for Blockchain-Powered Internet of Things

Internet of Things (IoT) betekent dat niet alleen mensen, maar ook machines gaan internetten in een echt Internet der Dingen.

Internet of Things: internet der dingen (IoT) als megatrend

Internet is opgezet als middel voor mensen om met elkaar te communiceren, maar dat is aan het veranderen. Heel snel. Maak kennis met IoT, het Internet of Things (Internet der Dingen).

Internet nieuwe stijl
Internet begon als een manier om mensen met elkaar in verbinding te brengen. Dit bracht al de nodige communicatie tussen webservers met zich mee, denk bijvoorbeeld aan het ophelderen van een IP-adres aan de hand van een domeinnaam. Nieuw is nu dat steeds meer apparaten zelfstandig met elkaar communiceren via internet. Geheel buiten mensen om. Denk bijvoorbeeld aan meetsensoren, onbemande weerstations, maar ook drones en robots. Dit zijn de eerste tekenen van het Internet of Things. Dit IoT deel van internet groeit explosief.

Gadgets
Gadgets worden steeds populairder en het worden er ook steeds meer. Deze gadgets communiceren nu door middel van Wifi, Bluetooth en andere bekende draadloze technieken met elkaar, maar deze vreten teveel stroom. Een probleem voor de vaak kleine sensoren, die het van energy scavenging, het energie oogsten uit de omgeving, moeten hebben. Op dit moment wordt daarom gewerkt aan energiezuiniger methoden om te communiceren. Dat betekent doorgaans ook een lagere bandbreedte. Dat is niet erg als de sensor bijvoorbeeld alleen temperatuur of pH doorseint, maar wel als er gedetailleerde camerabeelden worden verstuurd.

Internet of Things (IoT) betekent dat niet alleen mensen, maar ook machines gaan internetten in een echt Internet der Dingen.
Internet of Things (IoT) betekent dat niet alleen mensen, maar ook machines gaan internetten in een echt Internet der Dingen.

Big Data in een datawolk
In de nabije toekomst zal onze omgeving werkelijk bezaaid zijn met sensoren. Inclusief wijzelf, op ons en op termijn ook in ons. Een steeds groter deel van internet zal niet door glasvezels lopen, maar door de lucht. Wel loopt uiteraard de centrale gegevensstroom nog steeds door de glasvezelkabels, omdat in de lucht maar een beperkte bandbreedte beschikbaar is.

Dit bindt veel mogelijkheden voor inlichtingendiensten en criminelen. En, uiteraard, voor grote dataverzamelende bedrijven als Google en Facebook. Niet voor niets heeft Google de fabrikant van slimme domotica-accessoires Nest voor miljarden opgekocht. De big data die het Internet der Dingen op gaat leveren zal vermoedelijk alles overtreffen wat we tot nu toe aan gegevens hebben kunnen (laten) verzamelen. Voor fabrikanten zijn deze gegevens goud waard. Weten ze bijvoorbeeld de details van het gebruik van hun gadget in een huishouden, dan weten ze ook hoe ze de gadget aantrekkelijker kunnen maken voor klanten en onderdeel kunnen maken van een verslavende, hardnekkige en als het even kan, besmettelijke gewoonte.

Slimmere en socialere apparaten
Waar onze apparaten nu losstaande eilanden vormen, zal het Internet of Things ze met elkaar laten communiceren. Je koelkast zal via een centrale server recepten voorstellen met ingrediënten die bijna over datum zijn en dus snel op moeten. De medische sensoren, zie hierna, zullen data doorseinen aan je gezondheidsapp, waarna deze tips geeft om maaltijden extra te verrijken met vitamines en mineralen die je tekort komt. Wellicht gaat je auto op slot, omdat de gezondheidsapp heeft besloten dat je nu toch echt aan je conditie moet werken, dus dat je op je fiets naar het werk moet.

Medisch en gezondheid
Ook wijzelf zullen zoals gezegd een vruchtbaar werkterrein vormen voor sensoren en kleine robots. Ons lichaam wordt 24 uur per dag in de gaten gehouden door sensoren, zodat gevaarlijke ziekten en afwijkingen al in een vroeg stadium worden opgespoord. Toiletten analyseren onze uitscheidingen op stofwisselingsproblemen en ziektekiemen.

Zwermen zelfstandiger robots en drones
Het Internet der Dingen maakt  ook gedetailleerde besturing van robots en drones mogelijk. Waar deze nu navigeren op GPS, wordt dat straks een veel nauwkeuriger variant van GPS (tot op vijf centimeter nauwkeurig) en realtime communicatie met de controlerende server of een menselijke operator. In combinatie betekent dit dat robots, zelfstandig of met teleoperating, veel gevaarlijke klussen kunnen doen waar nu mensen voor nodig zijn, zoals dakdekken, zonnepanelen installeren of werken in hoogwerkers.

Nog meer toepassingen?
Zoals met internet zelf, zullen er nieuwe toepassingen worden bedacht die we nu nog niet kunnen overzien. Nieuwe toepassingen die misschien wel voor jou een leuk avontuur en een mooie toekomst zullen betekenen. Houd deze ontwikkelingen dus goed in de gaten.

De keyboard warrior is meestal alleen een papieren tijger, hoewel een goede internetcampagne kan helpen politici te delegitimeren.

Keyboard warrior is zinloos bezig

Met de komst van internet is het mogelijk geworden om als keyboard warrior vanaf je luie stoel actie te voeren. Maar hoe effectief is een internetprotest om de politiek echt onder druk te zetten?

Veel woede, weinig protest
Er zijn de afgelopen tijd de nodige schandalige dingen gebeurd die twintig jaar eerder tot vlammende protesten zouden hebben geleid. Te denken valt onder meer aan de “reddingsoperatie” van de banken, die enorm veel verdiend hebben aan de hoge rentes op Griekse staatsobligaties, maar deze toen ze echt riskant werden, deze voor bijna de volle prijs konden overdoen aan een met 80 miljard euro Europees belastinggeld (en 400 miljard garantstelling) gevulde pot, het EFSF. De overheid doet waarschijnlijk weer zaken met de voor fraude veroordeelde Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs, die door fraude met de boekhouding Griekenland de euro ingerommeld heeft, en ook twee Nederlandse pensioenfondsen  naar alle waarschijnlijkheid voor honderden miljoenen opgelicht heeft. De boosheid is groot onder de bevolking van Nederland en andere Europese landen, maar er gebeurt weinig. Het Occupy protest is doodgebloed.

De keyboard warrior is meestal alleen een papieren tijger, hoewel een goede internetcampagne kan helpen politici te delegitimeren.
De keyboard warrior is meestal alleen een papieren tijger, hoewel een goede, aanhoudende internetcampagne kan helpen corrupte politici te delegitimeren.

Internet als moderne brood en spelen
De vermoedelijke reden  is internet. Waar in de jaren zeventig en tachtig het beeld werd bepaald door massale demonstraties op straat, is dat in de eenentwintigste eeuw een grote uitzondering. Het regime onwelgevallige demonstraties worden door de staatsmedia weggecensureerd. Internet biedt echter een uitlaatklep voor de onvrede. Internet is op zich een heel krachtig middel om de vrije nieuwsvoorziening te bevorderen en acties te coördineren, maar de laagdrempeligheid voor actievoeren is tegelijkertijd een gevaar. Het geeft de illusie dat woorden daden zijn.

Een tweede effect is dat actievoerders geïsoleerd blijven. Politici zijn niet bang voor eenlingen. Die worden om drie uur ’s nachts van hun bed gelicht. De eenling legt het altijd af tegen de groep, tenzij hij weg kan vluchten. Politici zijn wel heel bang voor georganiseerde groepen. Die gaan ze proberen te lijmen, door het met de meer gematigde leden op een akkoordje te gooien en dan met bruut politiegeweld de meer extreme leden te vervolgen. In het meest extreme geval doen ze een beroep op het omstreden wetsartikel 140 WvS, ‘lidmaatschap van een verboden organisatie met als doel het plegen van misdrijven’, maar in principe zal een integere rechter dit van tafel vegen als je groep binnen de grenzen van de wet blijft, of hooguit een wetsovertreding plant. Helaas worden integere rechters ook steeds zeldzamer. Actievoerders kunnen elkaar daarom beter geregeld in real life zien.

In bepaalde bijzondere gevallen kunnen keyboard warrior activiteiten nuttig zijn, bijvoorbeeld om de algemene houding van het publiek te veranderen. Zie hier voor een zesdelige reeks van tips voor keyboard warriors (ik deel standpunten van deze auteur overigens slechts zeer beperkt).

 

De Amerikaanse overheid luistert een beetje teveel naar de burgers.

NSA-afluisterschandaal kost Amerikanen tientallen miljarden

Het grootschalige afluisterschandaal dat werd blootgelegd door de Amerikaanse klokkenluider en politiek vluchteling Edward Snowden, blijkt uiterst vervelend uit te pakken voor Amerikaanse cloud- en securitybedrijven. Klanten lopen massaal weg, of eisen dat gevoelige data buiten de VS wordt opgeslagen. Hebben de Amerikanen zichzelf hiermee enorm in de voet geschoten?

Vertrouwensbreuk
De schokkende onthullingen van Snowden hebben internationaal tot een grote vertrouwenscrisis geleid. De greep van de Amerikaanse geheime diensten op internet bleek veel groter dan mainstream analisten hadden gedacht. Buitenlandse overheden en bedrijven hebben er vanzelfsprekend geen enkele behoefte aan om in de kaart te worden gekeken door een buitenlandse mogendheid. Zeker niet, als deze nauw verbonden is met zakelijke concurrenten. De gevolgen laten zich raden. Overheden en grote ondernemingen zoeken klandizie bij een Europees bedrijf, waar strengere regels gelden wat betreft databescherming en privacy. Zelfs veel Amerikaanse bedrijven wijken met hun cloudservers nu uit naar Europa, omdat dat de enige manier is waarop ze hun klanten kunnen garanderen dat de lange vingers van de NSA niet in hun gevoelige data wroeten.

De Amerikaanse overheid luistert een beetje teveel naar de burgers.
De Amerikaanse overheid luistert een beetje teveel naar de burgers.

Excuus om Amerikaanse internetgiganten te weren
Frankrijk en Duitsland hebben hun binnenlandse cloudnet opgezet om NSA-spionage tegen te gaan. Met als prettige bijkomstigheid uiteraard, dat binnenlandse startups veel marktaandeel kunnen pakken. Landen als China en Rusland zien nu hun kans schoon, om de Amerikaanse internetgiganten te weren en binnenlandse concurrenten voor Google, Facebook en Youtube op te zetten. De core business van deze bedrijven is vrij gemakkelijk over te kopiëren en dat gebeurt nu ook, zelfs op het Dark Web (de illegale zoekmachine Grams, via welke darkwebsites met snuisterijen als cocaïne en vuurwapens zijn te vinden, kent zelfs een vorm van Google Adwords). Baidu, Yandex en Weibo zijn niet zo goed als we hier in de westerse wereld gewend zijn, maar wel bevredigend voor de gemiddelde internetgebruiker.  De Amerikanen hebben door schade en schande het wiel al uitgevonden. China en Rusland kunnen de bruikbaarste ideeën overkopiëren en in de beschermde binnenlandse markt ongestoord groeien en hun product verbeteren.

Tientallen miljarden schade
Niet voor niets klagen Amerikaanse internetbedrijven nu steen en been over de grote omzetdalingen die ze nu lijden. De Europese en Aziatische concurrentie lacht in hun vuistje. Er is nu een Amerikaans rapport [1] samengesteld, waarin de gevolgen van de Snowden-affaire zijn beschreven. Deze blijken niet mals. Salesforce, het bedrijf dat  de software leverde voor veel van die vervelende verkopers die u ’s avonds bellen, maakte in het eerste kwartaal van 2015 een miljoenenverlies. De reden: klanten, waaronder een grote Duitse verzekeraar, liepen massaal weg naar Europese concurrenten.

Geruchten dat de NSA backdoorapparatuur had laten inbouwen bij Cisco-routers, kostte de netwerkgigant veel marktaandeel op de markten  Brazilië, Rusland en China. Boeing verloor een Braziliaande miljoenenorder aan het Zweedse Saab, omdat de Brazilianen ‘not amused’ waren door Amerikaanse afluisterpraktijken. Steeds meer landen zoals China, India, Rusland en Australië, verbieden het opslaan van persoonlijke informatie buiten de landsgrenzen. Een rechtstreekse bedreiging voor  het verdienmodel van Facebook en Google.

Aanbevelingen
In het rapport worden zes aanbevelingen gedaan. Enkele aanbevelingen zijn zinnig: de Amerikaanse geheime diensten mogen alleen die data verzamelen, waarvan dat expliciet volgens wettelijke regels is toegestaan. Er moeten internationale afspraken en samenwerking komen en er moet meer volgens het boekje gewerkt worden dan nu.

De vierde aanbeveling is, om in handelsverdragen de verplichting op te nemen om dataverkeer vrij te laten. Dit zou afschaffing van de EU-privacyregels betekenen. De vraag is, of de Europeanen dit zullen pikken. Dit is namelijk een vrij groffe inperking van burgerrechten. De laatste aanbeveling is, om landen die weigeren Amerikaanse internetgiganten vrij spel te geven met een beroep op data-privacy, hard aan te pakken met handelssancties. De vraag is, ook hier, of dat verstandig is. Het gaat hier om principiële zaken, en op dit punt toegeven, betekent gevoelig gezichtsverlies voor de politici van het desbetreffende land.

Bron
1. 2015: Beyond USA Freedom Act, rapport, 2015

NSA: spioneren is nodig

Nadat klokkenluider Edward Snowden via telepresence (in de VS zou hij direct op worden gepakt en wegens hoogverraad worden berecht) een toespraak hield op een Amerikaans TED-congres, werd de in opspraak gekomen Amerikaanse inlichtingendienst NSA gevraagd en weerwoord te geven. Dat deed de dienst. Hieronder een videopresentatie van de argumenten van de NSA voor het grootschalig aftappen van internetverkeer. Heeft de NSA gelijk?

Een Engelstalig transcript van deze video is hier te vinden.

Edward Snowden: dit is de manier waarop we internet terug kunnen veroveren

Edward Snowden kreeg wereldwijde bekendheid, toen hij de verregaande afluisterpraktijken van de Amerikaanse inlichtingendienst NSA ontmaskerde. Dankzij Snowden en andere klokkenluiders weten we dat de NSA vrijwel alle telefoon- en internetverkeer analyseert. Uiteraard zijn ook andere staten, zoals RUsland, China en niet in de laatste plaats Nederland, hier schuldig aan. Internet is anno 2014 duidelijk ver verwijderd van de droom die de vaak anarchistische internetpioniers voor ogen hadden. Velen hebben de moed al opgegeven. Zo niet Snowden. Hieronder zijn visie, zoals hij die, middels een telepresence-robot op een Amerikaanse TED-bijeenkomst verwoordde.

Kan internet weer eigendom van de burgers worden? Of is internet, immers voortgekomen uit een Amerikaans militair project, per definitie onveilig?

Internet in Afrika

Een interessante TED Talk over Afrika en het internet. Momenteel gaat Afrika door de internetrevolutie heen en hierbij heeft het de nodige hobbels te nemen. Hier een inkijk in hoe Afrika dit zelf oplost op een open source manier. :)

Tech communities are booming all over Africa, says Nairobi-based Juliana Rotich, cofounder of the open-source software Ushahidi. But it remains challenging to get and stay connected in a region with frequent blackouts and spotty Internet hookups. So Rotich and friends developed BRCK, offering resilient connectivity for the developing world.

Juliana Rotich is the co-founder of Ushahidi, open-source software for collecting and mapping information — and of iHub, a collective tech space in Nairobi, Kenya. She is a TED Senior Fellow.

 

Aanverwante artikelen en informatie: 
-) Eerdere artikelen op visionair over open source
-) Website – Kickstarter

seacom-afrika-internet-podvodni

Estland, leven in een E-maatschappij

Recent kwam Estland al voorbij in een artikel omdat ze daar alle kinderen van hun 7de tot hun 19de standaard leren programmeren op school.

Hier een documentaire over wat Estland verder nog allemaal doet op het gebied van netwerken en computertechnologie. Gezondheidszorg, onderwijs, betalingssystemen, een bedrijf opstarten, thuiswerken, het komt allemaal voorbij hoe dit in Estland wordt geregeld. Estland lijkt met al hun digitale innovatie het eerste E-land ter wereld te worden.

Estonia, life in a networked society

The power of connectivity can make a difference in public safety, emergency management, health care, business and social services.

How can people be provided with equitable access to public services and opportunities irrespective of age or location?

Technologies enable people to interact, innovate and share information in totally new ways. People are empowered, business is liberated and the society is more transparent.

But how to take advantage of all this? And what does it take to become a networked society? We look at what a country should focus on when building a networked society?

 

Hoe zien mensen in Nederland dit? Kunnen we in Nederland flink wat van Estland leren?

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Leer alle kinderen programmeren

Imacon Color Scanner