politiek

Een belangrijke oorzaak voor de dure Nederlandse gezondheidszorg is het grote aantal verpleegdagen. - Wikimedia Commons

Het visionaire alternatief: Volksgezondheid

5 reacties / Analyses, Economie, geneeskunde, Ideeën, Nederland, Techniek, Visionaire vragen / Door / 5 maart 2017

De levensverwachting in Nederland behoorde begin deze eeuw tot de hoogste ter wereld, maar is nu relatief gezakt tot ergens laag in de top twintig. De volksgezondheid zakt dus relatief gesproken terug. Dit tegen steeds hogere kosten: meer dan 75 miljard euro, ongeveer een derde van wat de Nederlandse overheid jaarlijks uitgeeft. Waarom stijgen de kosten zo sterk en hoe kan de zorg beter, menselijker en goedkoper?

In feite zijn de kosten voor het op peil houden van de volksgezondheid nog hoger dan de hier genoemde 75 miljard euro, het overheidsdeel. Immers, elke Nederlander betaalt premie en eigen risico. Voor deze premie krijgen armlastige verzekerden dan weer een gedeeltelijke compensatie.

Japan: goede gezondheidszorg voor de helft van de Nederlandse kosten
In Japan worden mensen enkele jaren ouder dan hier. Dit terwijl de Japanse gezondheidszorg (6% BNP) aanmerkelijk goedkoper is dan die in Nederland (11% BNP). Wel blijken de ziekenhuizen in Japan zo afgeknepen te worden dat patiënten die het ziekenhuis verlies opleveren, vaak worden geweigerd.

In het Japanse model betaalt de patiënt een tiende tot een derde van de zorgkosten, tot een maximum. De rest betaalt de overheid. Japanners moeten voor het eigen risico verplicht een verzekering afsluiten. Ziekenhuizen en andere verpleeginstellingen kopen op nationaal niveau in, waardoor de nationale inkoper een enorm sterke machtspositie heeft ten opzichte van farmaceuten en lage prijzen voor inkoop van medicijnen en apparatuur kan bedingen. Ook worden in Japan in verhouding weinig -dure- chemokuren aan stadium IV kankerpatiënten gegeven,wat overigens de overleving wel drukt. Familie neemt veel verpleeghuiszorg op zich, waardoor er in Japan nauwelijks bejaardentehuizen bestaan. Nu de Japanse bevolking snel veroudert, wordt er in Japan veel onderzoek gedaan naar zorgrobots.

Het letterlijk overnemen van het Japanse model, waarin de patiënt 1/3 van de zorguitgaven zelf betaalt tot een bepaald maximum, zal gezien het grote cultuurverschil moeilijk gaan. Zo zijn Japanners zeer plichtsgetrouw (dus maken niet snel schulden) en sparen ze al voor de oude dag.

Wat zijn de problemen binnen de Nederlandse gezondheidszorg?
Binnen Europa staat de Nederlandse gezondheidszorg volgens het EHCI rapport uit 2014 op de eerste plaats. Ook internationaal scoort Nederland beter dan bijvoorbeeld de Verenigde Staten. Dit wel ten koste van hoge uitgaven. Dit komt voornamelijk door dure bejaardentehuizen, verpleeghuizen voor psychiatrische patiënten en vaak onnodig verblijf in een ziekenhuis. Verpleegdagen zijn duur: per dag al gauw rond de 400 euro of meer.

Een belangrijke oorzaak voor de dure Nederlandse gezondheidszorg is het grote aantal verpleegdagen. - Wikimedia Commons
Een belangrijke oorzaak voor de dure Nederlandse gezondheidszorg is het grote aantal verpleegdagen. – Wikimedia Commons

Hoe kunnen deze problemen worden opgelost?
Er moet veel meer dan nu gebruik worden gemaakt van e-health sensoren, die op het lichaam van de patiënt worden aangebracht. Slaapapneu bijvoorbeeld, een sluipmoordenaar die hersenbeschadigingen, geheugenverlies en andere medische klachten zoals diabetes veroorzaakt, wordt nu vaak in een slaaplab vastgesteld. In veel ziekenhuizen krijgt de patiënt nu een meetkit mee, waarmee thuis de zuurstofverzadigingswaarde en ademstops worden vastgesteld. Daardoor is een duur verblijf in het ziekenhuis niet meer nodig.
Ook kunnen deze sensoren preventief werken. Open source komt er steeds meer beschikbaar. De Nederlandse overheid kan hier in samenwerking met andere landen onderzoekssubsidies voor ter beschikking stellen.

Het Japanse model van landelijke inkoop van medicijnen en medische apparatuur moet hier zo snel mogelijk worden ingevoerd. Hiermee zijn al vele procenten in inkoopkosten te besparen. Dan kunnen de apotheken meteen ook op worden geheven en vervangen worden door geautomatiseerde distributiepunten,  waar door middel van drones of menselijke koeriers de medicijnen snel ter plaatse zijn.

Het eigen risico zou niet volledig moeten zin, maar een percentage van de zorgkosten met een maximum tussen de honderd en tweehonderd euro, naar Japans model. Hierdoor bestaat er altijd een prikkel om de zorgkosten te minimaliseren, zonder dat patiënten zoals nu in één keer een harde financiële klap krijgen.

Tandheelkundige zorg moet binnen het basispakket worden gebracht. Onbehandelde infecties in de mondholte veroorzaken vaak hardnekkige infecties elders in het lichaam, diabetes en hartziekten. De preventieve werking van tandheelkundige zorg is zeer groot.

De effectiefste manier om de kosten van gezondheidszorg laag te houden is om veroudering te voorkomen. Middelen als rapamycine, metformine en dergelijke zijn nu in klinisch onderzoek in verband met hun levensverlengende effecten in muizen. Als door het slikken van een medicijncocktail het verouderingsproces met tien jaar of meer uitgesteld kan worden, betekent dit een grote verlenging van de ziektenvrije periode in het leven van mensen en, naast het voorkomen van erg veel leed, ook een fikse besparing op gezondheidszorg.

Deep learning systemen, zoals de IBM-computer Watson, zijn bij meerdere aandoeningen (huidkanker) nauwkeuriger in het stellen van een diagnose dan menselijke artsen.  Door deze systemen meer in te zetten, kunnen er veel nauwkeuriger diagnoses worden gesteld, waardoor patiënten sneller genezen en de kosten flink dalen. Dit is ook voor de volksgezondheid een grote vooruitgang.

De onaangename waarheid is dat de nazi's minder een breuk met de Europese geschiedenis vormen, dan gewoonlijk wordt beweerd door de mainstream. Bron: Rob Sheridan, Creative Commons 4.0 (CC BY-NC-SA 4.0)

Nazibeweging wordt ten onrechte gedemoniseerd

14 reacties / Europa, Filosofie, Ideeën, Ideeën en techniek, Maatschappij, Misvattingen, Nederland, Visionaire vragen / Door / 17 januari 2021

Veel ideeën, zoals het ziekenfonds en de kinderbijslag, zijn door de nazi’s geïntroduceerd. Toch staat de nazibeweging gelijk aan het absolute kwaad. Is dit terecht? Of had de nazibeweging ook goede kanten?

Tussen 1933 en 1945 werd Duitsland – en een groot deel van Europa- beheerst door de nationaal-socialistische beweging en de nationaalsocialistische Duitse arbeiderspartij NSDAP. De nazi’s – zoals de aanhangers van de NSDAP werden genoemd – zijn sindsdien door de main stream gelijkgesteld met het absolute kwaad. Het volgen van deze logica  betekent daarmee, dat elk ideologisch element van de nazibeweging verwerpelijk is. Opkomen voor je eigen volk, of trots zijn op je geschiedenis? Dat wilden de nazi’s ook, dus dat is slecht. Meer ruimte voor de natuur? Ecofascisme. Het verbeteren van het genetisch materiaal van de menselijke soort, waarvoor je veel ellendige ziekten zoals Huntington kan voorkomen? Ook hier waren de nazi’s voor, dus ook dit is het ultieme kwaad.

Overblijfselen van het nazibewind in Nederland

Door de nazi’s ingevoerde veranderingen in Nederland, die nog steeds bestaan, zijn het verplaatsen van de eilanden Vlieland en Terschelling van de provincie Noord-Holland naar de provincie Friesland. Andere naziwetten die nog steeds bestaan zijn kinderbijslag, loonheffing, ziekenfonds, de vennootschapsbelasting en, na de oorlog weer afgeschaft ondanks protesten van dierenbeschermers, het verbod op onverdoofd slachten (waar nu weer stemmen voor op gaan). Ik heb nog geen enkele politicus, zelfs de meest antifascistische niet, horen pleiten voor de afschaffing van deze wetten. In Duitsland dateert de basis van het Duitse snelwegennetwerk, de Autobahn, uit de nazitijd.

De onaangename waarheid is dat de nazi's minder een breuk met de Europese geschiedenis vormen, dan gewoonlijk wordt beweerd door de mainstream. Bron: Rob Sheridan, Creative Commons 4.0 (CC BY-NC-SA 4.0)
De onaangename waarheid is dat de nazi’s minder een breuk met de Europese geschiedenis vormen, dan gewoonlijk wordt beweerd door de mainstream. Bron: Rob Sheridan, Creative Commons 4.0 (CC BY-NC-SA 4.0)

Adel, koningshuis en jodendom als nazi-ideeën

Ook achter het Nederlandse en Belgische koningshuis, en het Blauwe Boekje, gaat een duidelijke nazi-ideologie schuil. Immers, je kan alleen koning worden als je geboren bent uit de koninklijke familie. Ook al ben je nog zo een intelligent, capabel en geniale bestuurder. Dat geldt ook voor de Nederlandse adel. In feite vormt het Blauwe Boekje een soort stamboek van het adellijke ras. Daarmee wordt de genetica van het huis Oranje, of de vele buitenlanders in de afstammingslijn, superieur geacht aan dat van het klootjesvolk. Op grond van hun afstamming zijn ze voorbestemd om te heersen.  Deze ideeën over een erfelijk superieure adel dateren overigens al van ver voor de middeleeuwen. Uniek aan de nazi’s was dat ze het adelbegrip uitbreidden tot de gehele inheemse ‘Arische’ (uit Sanskriet: आर्य, arya is edele) Duitse bevolking en die van andere ‘broedervolkeren’, die tot het zogeheten Arische ras zouden behoren.

Ook het jodendom kent een aantal racistische elementen. Alleen iemand die geboren is uit een halachisch joodse moeder is een halachisch jood. Voor een niet-jood is het alleen na een jarenlang bekeringsproces mogelijk om jood te worden. Hierna is er overigens geen onderscheid meer tussen een bekeerde jood en een geboren jood, en hun nakomelingen. Voor de joodse priesterklasse, de Levieten of kohaniem, gelden nog strengere regels. Zo kan een volgens de torah niet toegestaan huwelijk van zijn voorouders in het verre verleden een Leviet ongeschikt maken voor de rituele eredienst. In het overigens mythische bijbelboek Jozua staan etnische zuiveringscampagnes beschreven onder de inheemse inwoners van het land Kanaän (Palestina en de oostelijke Jordaanoever), waar de gemiddelde nazi jaloers op zou zijn.

Conclusie: nazi’s zijn fout door hun ideologie

Het is dom om,zoals de mainstream op dit moment doet, ideeën af te wijzen omdat ze ooit door een nazi zijn geuit. Dit getuigt van een kuddementaliteit. Ideeën zijn goed of slecht op zichzelf, onafhankelijk van de bron. Hierbij kan enige rechtlijnige logica in combinatie met de Gulden Regel in veel gevallen, zij het niet  altijd, tot basis dienen. Een ziekenfonds, bijvoorbeeld, is een goed idee, ook al is het idee afkomstig uit nazibron.

Het is in feite andersom. Nazi’s vormden een door en door kwaadaardige en zieke beweging, door hun ideologie van racisme, door hun militarisme en een volkomen gebrek aan respect voor het menselijk leven. Er waren meer van dit soort bewegingen, maar door de combinatie van deze drie elementen  bereikte het nazisme het absolute morele dieptepunt.

Mensen discrimineren op afkomst of, nog erger, ze uit willen roeien, is een volkomen verkeerd idee. Niet omdat het een nazi-idee is, maar omdat mensen niet beoordeeld kunnen worden, en zeker niet uitgemoord mogen worden, op grond van afstamming. In de woorden van de Torah: gij zult niet de zonden van de vader verhalen op de zoon. Bij elk idee geldt dat er nauwkeurig de stofkam overheen gehaald moet worden om te bepalen of het idee acceptabel is of niet. Guilty by association is een incompetente discussietechniek.

Abraham Lincoln leidde de Unie tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Hij was een goede leider omdat hij zowel een goede machiavellist was, als een idealist.

Moet een leider onkreukbaar zijn?

17 reacties / Analyses, Ideeën, Maatschappij, Social Engineering / Door / 16 oktober 2016

De Amerikaanse presidentskandidaat Donald Trump ligt erg onder vuur, vanwege een aantal onverkwikkelijke schandalen uit het verleden en heden. Reden voor veel critici om hem neer te sabelen. Is de ideale leider onkreukbaar, of pleit het juist voor leiders dat ze geregeld de grens opzoeken, of er zelfs overheen gaan?

Wat zijn de kenmerken van een goede leider?
Een leider is een persoon, die het algemene belang moet behartigen van de groep die hij (of, soms, zij) leidt. Hij moet zich identificeren met dit algemene belang. Dat wil zeggen, dat hij de hulpbronnen van de groep zo moet inzetten, dat hierdoor de gunstigste uitkomst voor zijn groep wordt bereikt. Een leider van een groep kleuters die een kadootje wil kopen voor de juffrouw, moet het zakgeld en de knutselkunsten van de groepsleden effectief inzetten. Een leider van een land moet beslissen of er meer ziekenhuizen moeten komen, betere wegen of dat er meer naar het leger moet om het agressieve buurland van een aanval af te houden.

Abraham Lincoln leidde de Unie tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Hij was een goede leider omdat hij zowel een goede machiavellist was, als een idealist.
Abraham Lincoln leidde de Unie tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Hij was een goede leider omdat hij zowel een goede machiavellist was, als een idealist.

Deze groepen kennen vaak deelgroepen met deelbelangen. Voor de Lage Landen zijn er bijvoorbeeld de rijken, die willen dat hun bezit wordt beschermd en kan groeien, en de armen, die goedbetaald werk en herverdeling willen. Een verbindende leider zal een compromis of synthese van deze standpunten moeten verwezenlijken. Een leider die binnenlandse vijanden wil bestrijden, kan partij kiezen voor één groep. Dit zal dan vaak leiden tot burgeroorlog. Goede leiders zijn daarom doorgaans verbindend, tenzij de vijandige binnenlandse groep een existentieel risico vertegenwoordigt.

Hoofdproblemen voor de leider van een land
Een effectieve leider moet in staat zijn zijn macht te behouden en als het even kan te vergroten. Een effectieve leider is ook in staat om een oplossing te vinden die per saldo voor iedereen het beste uitpakt, ‘greatest common good’, vrij naar John Stuart Mill. Dat doet hij door tussen groepsleden te bemiddelen en met de buitenwereld te onderhandelen. Wat een goede leider is, hangt daarmee sterk af van de problemen die hij moet oplossen. Een warlord moet andere problemen oplossen dan een leider van een reddingsteam, of een CEO.

Deze twee hoofdproblemen voor een leider, aan de macht proberen te blijven en het algemeen belang van de groep dienen, bijten elkaar geregeld. Een leider heeft van zichzelf geen macht, maar moet proberen groepen tegen elkaar uit te spelen, zodat hij of zij een belangrijke power broker blijft. De Russische president Poetin, bijvoorbeeld, balanceert behendig tussen de siloviki van leger en de siloviki van de geheime diensten, de oligarchen en de Tsjetsjeense groep die hem steunt. Dat maakt hem een sterke leider: alle fracties kunnen niet om hem heen. Dat geldt ook voor wijlen de Britse koningin Elizabeth I, die door als “zwakke vrouw” behendig de invloedrijke hovelingen tegen elkaar uit te spelen, ze voor haar kon laten werken en de basis kon leggen van het Britse imperium.

Helpt onkreukbaarheid?
Zoals uit de functieomschrijving hierboven blijkt, is een goede leider een mengsel van een machiavellist en een heilige. Om zijn machtsbasis te bewaken, zijn machiavellistische technieken doorgaans onontbeerlijk. Om de beste oplossing te zoeken voor alle deelbelangen die hij vertegenwoordigt, moet hij in staat zijn om zich te verplaatsen in de situatie van deze groepen.

Onkreukbare leiders houden zich star aan ethiek en zijn niet in staat tot machiavellisme. Dit vermindert hun effectiviteit. Wel zijn ze, afhankelijk van hun intelligentie en verbeeldingskracht, erg goed in staat, een betere toekomst te zien en te verwezenlijken als ze die macht eenmaal hebben.
Machiavellistische leiders, wat de Duitsers Realpolitiker noemen, hebben weinig problemen met hun machtsbasis te behouden en vergroten. Hun probleem is dat ze geen focus hebben, niet in staat zijn een coherente strategie te ontwikkelen en onbetrouwbaar worden gevonden.
In conflictsituaties wil je geen onkreukbare Jimmy Carter, maar een machiavellistische Ronald Reagan. Om een verscheurd land bij elkaar te brengen, wil je geen Thabo Mbeki, maar een Nelson Mandela.

 

Een dubbele nationaliteit heeft een aantal grote voordelen voor de bezitter. Voor de landen die vereerd zijn met een dergelijke 'multinational' wat minder. - Wikimedia Commons

Dubbele nationaliteit: voordelen en nadelen

12 reacties / Analyses, Ideeën, Maatschappij, Nederland / Door / 24 juni 2016

Ebru Umar die werd gearresteerd in Turkije omdat ze de Turkse dictator zou hebben beledigd. Tot Nederlander genaturaliseerde Iraniërs die in Iran werden opgepakt. Dit alles is het gevolg van de dubbele nationaliteit. Wat zijn de voordelen en nadelen van een dubbel paspoort voor het individu en de samenleving?

Hoe ontstond de dubbele nationaliteit?
Met de komt van honderdduizenden migranten uit Turkije en Marokko, die er op stonden dat hun onderdanen hun nationaliteit moesten behouden, ontstond het fenomeen van de dubbele nationaliteit. Hiervoor werd de wet op het Nederlanderschap al in de jaren ’70 en het Wetboek van de Belgische nationaliteit in 2008 aangepast. Ook steeds meer expats combineren de Nederlandse of Belgische met een andere nationaliteit. Handig, zeggen ze. Nationalisten, in Nederland de PVV, in België de N-VA,  Démocratie Nationale en Vlaams Belang, willen het ‘dubbele paspoort’ juist afschaffen.

Voordelen van het ‘dubbele paspoort’
De voordelen van een meervoudige nationaliteit liggen vrijwel alleen bij de bezitter ervan.

  • Hij of zij kan zelf kiezen welk paspoort hij tevoorschijn trekt bij de douane. Trekt hij bijvoorbeeld het Belgische, dan wordt hij behandeld als Belg. Voor iemand die zowel Nederlander als Belg is, is het uiteraard slimmer om het Belgische paspoort te trekken als het land in kwestie een probleem heeft met Nederland, en andersom.
  • Breekt er in het land waar hij woont een conflict uit, dan verschaft het extra paspoort een veilige haven.
  • Deze persoon kan veel meer landen bezoeken, vooral als de twee nationaliteiten bij verschillende vijandige machtsblokken horen. Zo verschaft een Russisch paspoort eenvoudig toegang tot landen zoals Wit-Rusland (Belarus), die voor Belgen en Nederlanders erg moeilijk ontoegankelijk zijn.
  • Een klein voordeel is dat de bezitter van de dubbele nationaliteit in beide landen mag stemmen.
  • Een bezitter van een meervoudige nationaliteit kan een beroep doen op uitkeringen in meerdere landen. Een veel gehanteerde truc is bijvoorbeeld bezit in het buitenland hebben boven de bezitsgrens, terwijl er in Nederland of België een beroep wordt gedaan op bijstand of leefgeld. 
  • Een belangrijk voordeel is dat veel landen mensen van hun eigen nationaliteit voortrekken bij het kopen van bijvoorbeeld onroerend goed, zakelijke rechten of burgerrechten. In landen als Thailand is het bijvoorbeeld alleen voor Thai toegestaan om land te kopen (Thailand kent overigens geen dubbel staatsburgerschap).
  • Enkele landen, zoals Turkije en Marokko,  leveren eigen onderdanen niet uit aan het buitenland. De beruchte Turkse vrouwenbeul Saban Baran kon na zijn misdaden in Nederland tijdens een proefverlof ontsnappen en is tot op dit moment op vrije voeten in Turkije. Kortom: voor een crimineel is de Turkse of Marokkaanse nationaliteit erg waardevol.
  • Een bezitter van meerdere nationaliteiten kan belasting ontwijken. Zo hoef je in Andorra en Monaco geen inkomstenbelasting te betalen.

    Een dubbele nationaliteit heeft een aantal grote voordelen voor de bezitter. Voor de landen die vereerd zijn met een dergelijke 'multinational' wat minder. - Wikimedia Commons
    Een dubbele nationaliteit heeft een aantal grote voordelen voor de bezitter. Voor de landen die vereerd zijn met een dergelijke ‘multinational’ zijn  de voordelen minder. – Wikimedia Commons

Nadelen van de meervoudige nationaliteit
Rechten van de een, gaan vaak ten koste van de rechten van de ander. Zo ook met meervoudige nationaliteiten.
Er zijn enkele belangrijke nadelen aan de meervoudige nationaliteit:

  • De rechtssystemen van landen zijn verschillend. Dit kan leiden tot juridische conflicten. In Saoedi-Arabië staat bijvoorbeeld de doodstraf op het verlaten van de islam, terwijl in Noord-Korea het strafbaar is om een godsdienst aan te hangen. In Nederland en België is het polygame huwelijk dan weer niet erkend, wat in minder ontwikkelde islamitische landen wel erkend is.
  • De overheid van het buitenland heeft veel macht over de onderdaan. Zo perst Turkije duizenden euro’s af van Turken die de dienstplicht willen ontwijken. De Marokkaanse en Eritrese geheime diensten zijn erg actief in het voorkomen van integratie en het oppakken van dissidenten. Zowel Turkije als Marokko betalen de imams van de moskeeën, waar hun onderdanen in Europa naartoe gaan.
  • Doordat meervoudige nationaliteitshouders minder belasting betalen, moet de rest van de samenleving meer belasting betalen om dit goed te maken.
  • Doordat meervoudig nationaliteitshouders een beroep kunnen doen op uitkeringen in meerdere landen, kunnen ze het uitkeringssysteem uitbuiten. Dit betekent weer, dat de rest van de samenleving meer belasting kan betalen, of dat uitkeringen geschrapt worden voor iedereen.
  • Omdat criminelen naar een land kunnen vluchten waar ze niet uitgeleverd worden, is er een kleiner afschrikwekkend effect. Dit is mogelijk een verklaring voor de hogere criminaliteitscijfers onder houders van een dubbele nationaliteit.
  • Er ontstaat rechtsongelijkheid tussen houders en niet-houders van een dubbele nationaliteit. Houders van een enkele nationaliteit kunnen immers geen beroep doen op de vele voordelen van de dubbele nationaliteit.
  • Meervoudig nationaliteitshouders voelen zich minder betrokken bij hun landen dan de houders van een enkele nationaliteit. Daardoor integreren ze veel slechter, of helemaal niet.

Wat telt zwaarder: de voordelen of de nadelen?
Zoals we hierboven zien, heeft de meervoudige nationaliteit vooral voordelen voor de houder ervan en in het geheel niet voor de rest van de bevolking. Houders vormen hiermee een soort parasitaire ‘adel’ van expats die zich weinig verbonden voelt met Nederland en België. Daarom is het beter om de meervoudige nationaliteit af te schaffen. Er zijn geen voordelen aan een ‘dubbel paspoort’ die levensnoodzakelijk zijn, en die de grote discriminatie van mensen met een enkel paspoort rechtvaardigen. Wel heel veel nadelen.

Checkpoint Charlie is nu een museum, maar ooit de grens tussen corporatisme en communisme. - Wikimedia Commons

Video: hoe zou Europa er met gesloten grenzen uit zien?

1 reactie / Ideeën, Visionair leven, Visionaire vragen / Door / 13 mei 2016

Veel nationalisten willen terug naar een Europa waarin grenscontroles weer de regel worden. Hoe zou Europa er dan uit zien?

Belgen en Nederlanders die na 1980 geboren zijn, hebben gesloten grenzen niet meegemaakt, maar gedurende het grootste deel van vorige eeuw was het nodig om je paspoort te laten zien als je een grens overstak. Het was dan altijd spannend of de douane moeilijk deed, als je zonder paspoort over de grens wilde winkelen. Nu moet je reizen tot Polen, of de Noordzee oversteken, om nog een echte grenscontrole mee te maken. Hoe zou het zijn als streng kijkende heren en dames met grote petten je auto binnenstebuiten zouden keren als je even wil shoppen bij de buren?

De film bevat overigens een storende fout. Er wordt beweerd, dat als de nationale grenzen weer ingevoerd zouden worden, landen als Griekenland opgescheept zouden worden met honderdduizenden immigranten. Deze analyse is onjuist. De reden dat het arme Griekenland nu zo aantrekkelijk is voor immigranten, is dat het land onderdeel is van het Schengengebied met open grenzen. Als een einde zou komen aan de open grenzen, zouden migranten proberen om rechtstreeks bestemmingen als Duitsland, Zweden en het Verenigd Koninkrijk te bereiken, bijvoorbeeld per schip of vliegtuig. Zo zouden ze een beroep kunnen doen op het Vluchtelingenverdrag.

Checkpoint Charlie is nu een museum, maar ooit de grens tussen corporatisme en communisme. - Wikimedia Commons
Checkpoint Charlie is nu een museum, maar ooit de grens tussen corporatisme en communisme. – Wikimedia Commons

Het wapen van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. In de Gouden Eeuw was Nederland een republiek. Bron: Wikimedia Commons.

Tijd voor de republiek?

30 reacties / Analyses, Ideeën en techniek, Maatschappij, Nederland / Door / 27 april 2016

In de Gouden Eeuw heette Nederland de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. In die tijd legden de Nederlanders de basis van de Industriële Revolutie. Nu zitten de Nederlanders opgescheept met een koningshuis. Waarom eigenlijk?

Het wapen van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. In de Gouden Eeuw was Nederland een republiek. Bron: Wikimedia Commons.
Het wapen van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. In de Gouden Eeuw was Nederland een republiek. Bron: Wikimedia Commons.

Nederland als apenkolonie
Het koningshuis is in Nederland mateloos populair. Vooral de charmante brokkenpilote Máxima Zorreguieta, net als de voormalige majesteit dochter van een foute vader, wat een natuurlijke band tussen beide dames schepte, slaagt er in de harten van de op koninklijk gebied weinig verwende oranjeklanten te stelen. De reden is vermoedelijk dat de meeste mensen de behoefte hebben aan iemand om tegen op te kijken. De invloedrijkste familie in de stam. Hierdoor voelt de onnatuurlijk grote mensenstam Nederland toch als een vertrouwde apenkolonie. Wat dat betreft is er weinig verschil tussen de Nederlanders en de Samburu in Ethiopië (al zijn de Samburu een stuk gastvrijer). Zelfs in de door-en-door republikeinse Verenigde Staten zien we dat de familie Kennedy een dergelijke sociologische rol speelde. Klaarblijkelijk is hier sprake van een elementair menselijke behoefte. Waarom dan toch een einde aan dit psychologisch belangrijke mechanisme en invoering van een republiek?

Wat is de nationale aard van Nederland?
Nederland, althans het kerngebied Holland zeker, is een drooggelegd moeras in de delta van twee grote rivierenstelsels. Op het eerste gezicht lijkt het een onmogelijkheid om in een drassig moeras een welvarend land te vestigen. Dit kregen de Nederlanders dan ook alleen voor elkaar door een groot vermogen tot samenwerking en lange-termijn denken te ontwikkelen. Samenwerking is nodig om zeker te stellen dat het gemeenschappelijk drooggelegde moeras niet onderloopt. Haantjesgedrag is dan wel het allerlaatste wat je kan gebruiken. Alleen als iedereen in de groep bereid was zijn eigen belang ondergeschikt te maken aan dat van de groep als geheel, maakte deze onderneming een kans.
Het droogleggen van meren als de Beemster en de Purmer was een taaie klus, zeker met de primitieve middelen (windmolens) van die tijd.  Ook brachten landerijen soms pas na de tweede generatie welvaart. Kortom: dit vergde een ongekende mate van lange-termijn denken.
In deze tijd werden de kernwaarden van Nederland in de nationale psyche vastgelegd. Deze kernwaarden van Nederland zijn: samenwerken van gelijken en lange-termijn denken. Erg creatief zijn Nederlanders doorgaans niet, dat is te afwijkend van de middenmoot, maar in samenwerken en handel zijn ze meesters.

Koningshuis on-Nederlands
Hiermee is de natuurlijke bestuursvorm voor Nederland een republiek. Toch is er een einde gekomen aan de republiek. De reden is de Napoleontische bezetting en daarna het congres van Wenen, dat besloot dat Frankrijk een sterke bufferstaat in het noorden nodig had om in toom gehouden te worden. Erg veel op met democraten hadden de deelnemers aan dat congres (met de guillotines van de Franse Jacobijnen en Napoleon’s veldtochten nog vers in het geheugen) niet. Dus werd besloten het koninkrijk der Nederlanden te scheppen, bestuurd door de overigens kundige vorst Willem I. Kortom: een in feite wezensvreemde bestuursvorm werd door buitenlandse mogendheden aan de Nederlanders opgelegd.

In de Republikeinse tijd was Nederland een centrum van innovatie en ondernemingslust. Met de troonsbestijging van  Willem I kwam het initiatief meer bij de vorst, en na Thorbecke (1848) de regering te liggen. Er ontstond een centralistische staat, die veel taken van de ondernemers overnam. De passieve mentaliteit van veel Nederlanders dateert  van deze tijd. In de negentiende eeuw was Nederland een armoedig gebied, waarbij een groot deel van bijvoorbeeld de Amsterdamse burgerij in armoede leefde. Pas na de terugdringing van de invloed van het koningshuis en het opkomen van meer democratische instituten, begon de welvaart weer toe te nemen.

Op dit moment zien we dat het koningshuis en gelieerde oranjefielen een verstikkende invloed uitoefenen op dit land. Neem bijvoorbeeld de Raad van State, waarin veel vriendjes van de majesteit zetelen of zetelden. Een republiek, waarin het primaat bij de bevolking ligt, zou voor een verfrissende schoonmaakbeurt in de politiek zorgen. Hierbij zou ook zeer kritisch gekeken worden naar allerlei verdragen waarbij nu onaanvaardbaar veel soevereiniteit overgedragen is aan Brussel en andere internationale organen.

De huidige periode van 70 jaar zonder oorlogen is zeer uitzonderlijk in de Europese geschiedenis.

Wat zijn de voornaamste problemen voor het Europese continent?

Laat een reactie achter / Analyses, Europa, Ideeën, Maatschappij, Misvattingen, Social Engineering, Visionaire vragen / Door / 15 april 2016

Europa zit in de problemen. Hoewel Europa tot de rijkste gebieden ter wereld behoort, zijn de leiders van Europa, met enkele positieve uitzonderingen zoals Orbán, duidelijk niet in staat om de problematiek te begrijpen, laat staan op te lossen. Waarom zit de elite er zo faliekant naast?

Waarom de bestuurlijke elite de plank misslaat
De Europese bestuurlijke elite wordt gekenmerkt door een obsessie met het eigen, bloedige verleden. Wat oorlogen en georganiseerde moordpartijen betreft, heeft Europa een naam hoog te houden. Het opeenpakken van vijf etnische groepen: Fransen, Nederlandssprekenden, Duitsers, Polen en (Wit-)Russen op de vruchtbare Noord-Europese Laagvlakte, zonder goede geografische barrières tussen hen, bleek een recept voor voortdurende oorlogen. Wat nog extra bijdraagt aan de feestvreugde is de aanwezigheid van de destabiliserende Britse Eilanden. Kortom: in Europa was er tot voor kort een bloeiend bestaan als generaal, kanonnenfabrikant of fabrikant van houten benen.  Als dienstplichtig soldaat of onderdaan uiteraard wat minder.
Geen wonder dat na de laatste en bloedigste episode uit de Europese geschiedenis, de Tweede Wereldoorlog, de oorlogsmoede Europeanen besloten het roer om te gooien en voor eens en voor altijd oorlogen te voorkomen. Uit de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal werd uiteindelijk de Europese Unie geboren.

De huidige periode van 70 jaar zonder oorlogen is zeer uitzonderlijk in de Europese geschiedenis.
De huidige periode van 70 jaar zonder oorlogen is zeer uitzonderlijk in de Europese geschiedenis. – Publiek domein

De kans op oorlogen tussen Europese staten is nu klein. Dit heeft minder te maken met de Europese Unie, maar meer met de verouderende, hoogontwikkelde bevolking en de gedeelde belangen. De kans op burgeroorlogen, daarentegen, is heel groot. Het heeft daarom minder zin om te proberen oorlogen tussen Europese landen te voorkomen, dan om de oorzaken van de dreigende burgeroorlog aan te pakken.

Wat zijn de voornaamste problemen voor het Europese continent?
Ik zal de voornaamste problemen voor het Europese continent hieronder opnoemen.
– De parasitaire financiële sector, die geen toegevoegde waarde produceert en het surplus van de rest van de economie afroomt, zodat ondernemers geen eerlijke lonen kunnen betalen en niet kunnen investeren in innovatie.[1]
– Politieke prioriteiten van de bestuurlijke elite, die zich alleen bekommert om de belangen van de financiële sector, niet die van de bevolking en de rest van de economie;[2]
– Het door het Amerikaanse financieel-militaire complex en loopjongens als Hans van Baalen gecreëerde conflict tussen pro-westerse landen en Rusland, vermoedelijk door de Amerikaanse obsessie met de as Duitsland-Rusland.[3]
– De penetratie van van een feminiene inheemse cultuur (die, toegegeven, gewapende conflicten tussen landen voorkomt) door miljoenen jonge, agressieve aanhangers van een uitermate masculiene islamitische cultuur. Ook deze migrantenstroom is bewust opgezet door onder meer superspeculant George Soros (stichtingen van hem spoorden migranten aan naar Europa te trekken) en politici op hoge posten (Angela Merkel; het stopzetten van humanitaire hulp aan vluchtelingenkampen in Jordanië). Het vermoedelijke doel is de destabilisatie van Duitsland[3], zodat de as Duitsland-Rusland wordt voorkomen.
– Het volkomen onbegrip onder de bestuurlijke elite van first principles wat betreft arbeid, materie, energie en waarde, wat visionaire ondernemers als Elon Musk en de Chinese leiders wel beheersen. Dit ligt voornamelijk aan het ontbreken van natuurwetenschappelijk geschoolden in de politiek.[4]
– Het ontbreken van verbeeldingskracht bij de bestuurlijke elite, ‘peak fantasy’, waar deze tegelijkertijd de producten van de eigen beperkte mentale reikwijdte dwingend oplegt aan de bevolking, waardoor het zelfoplossend vermogen van de samenleving wordt verstikt. [5]

Bronnen
1. Hoe slachten we de bankenkip met de windeieren?
2. Het probleem is niet te weinig geld, maar het voortrekken van banken
3. Probeert de VS Europa te destabiliseren?
4. First principles denken: de sleutel tot rijkdom
5. Peak fantasy, een dodelijk gevaar

Dreigementen van onder meer voorzitter Juncker van de Europese Commissie werkten waarschijnlijk averechts op de Nederlanders. Bron: Oekrainee.nl

Oekraïne-referendum was wel degelijk nuttig

3 reacties / Analyses, Europa, Maatschappij, Nederland / Door / 13 april 2016

Ogenschijnlijk lijkt het Nederlandse referendum van 6 april 2016 over het associatieverdrag met Oekraïne, dat de tegenstanders overtuigend gewonnen hebben, weinig uit te halen. Schijn bedriegt. In feite is hiermee de bijl aan de wortel gezet van de vanzelfsprekendheid van veel elitaire voorrechten en handelingen.

Waarom is de regering de machthebber in Nederland?
Nederland heet een democratie te zijn. De Nederlandse regering en overheid ontlenen dus hun officiële mandaat aan de ‘wil van het volk’. Het systeem zoals dat in Nederland wordt gevolgd, kent verkiezingen elke vier jaar, of eerder, als de coalitie van partijen valt. Deze partijen worden vertegenwoordigd door 150 Tweede Kamerleden en 75 Eerste Kamerleden. Om een regering te vormen moeten partijen een meerderheid hebben in de Tweede Kamer, en in de praktijk ook in de Eerste Kamer. Aan die meerderheid komen ze, als een meerderheid van de kiezers die op is komen dagen, op de deelnemende partijen heeft gestemd. (Het ligt iets ingewikkelder, denk aan restzetels e.d.). De voorstanders van de parlementaire democratie gaan er van uit, dat op magische wijze de gekozen partijen exact het standpunt van hun kiezers vertegenwoordigen en dat daarom de leiders van deze partijen het recht hebben om namens het volk vergaande beslissingen te nemen. Denk bijvoorbeeld aan het ondertekenen van internationale verdragen, zoals de verdragen die tot de Europese Unie en de euro hebben geleid.

Dreigementen van onder meer voorzitter Juncker van de Europese Commissie werkten waarschijnlijk averechts op de Nederlanders. Bron: Oekrainee.nl
Dreigementen van onder meer voorzitter Juncker van de Europese Commissie werkten waarschijnlijk averechts op de Nederlanders. Bron: Oekrainee.nl

Waarom een referendum waardevol is
Een referendum is een directe manier om de mening van de bevolking over een bepaald onderwerp te peilen. Als de vraag waar het referendum over gaat, de crux van het meningsverschil goed samenvat is een referendum het betrouwbaarste middel dat we kennen om de mening van de bevolking te peilen. Er is geen twijfel over het democratische mandaat van een beslissing, die wordt ondersteund door een meerderheid van de kiezers.

Criticasters noemen een referendum bot en ongenuanceerd, omdat veel vraagstellingen zich niet in een ja-nee dichotomie laten vertalen. Dit ligt echter niet aan het referendum als middel, maar aan de gebrekkige vraagstelling. Klaarblijkelijk is het vraagstuk dan nog niet voldoende doordacht om tot de essentie te komen. Als er een polariteit is tussen voor- en tegenstanders, is er een fundamenteel meningsverschil. Als er een fundamenteel meningsverschil is, kan dit verwoord worden in een referendumvraag.

De heilzame gevolgen van het Oekraïne-referendum
Bij het “raadgevende” Nederlandse Oekraïne-referendum heeft een gekwalificeerde meerderheid van 61% van de kiezers die op zijn komen dagen, 32,2% van alle kiesgerechtigden, zich uitgesproken tegen het associatieverdrag. Dit geldt, blijkt uit opiniepeilingen, ook voor alle kiezers als geheel. Dit vormt een enorm probleem voor EU-voorzitter Nederland (lees: de regering-Rutte).

Staatsrechtelijk is de zuiverste oplossing: het verdrag opzeggen. Dat is immers de wil van het volk, dat met dit referendum geraadpleegd is. Uiteraard is dit niet wat de regering wil. In dat geval dalen de kansen voor Rutte c.s. op een lucratief baantje in Brussel tot het percentage voorstemmers; ook zou het de regering na de ondertekening enorm gezichtsverlies bezorgen. Dit is een ontwerpfout in de Referendumwet: deze zou ook de mogelijkheid moeten bieden om voor het ondertekenen van een verdrag al het volk te raadplegen. Kortom: dit hebben de politici zelf over zich afgeroepen. Dit is al het eerste heilzame gevolg: het verbeteren van een kwalitatief slechte wet.

De oppositie zal dit uitbuiten – de PVV heeft al een ontwerpwet opgesteld waarmee het verdrag wordt opgezegd. Hiermee komt de regering-Rutte in een lastig parket. Tegenstemmen betekent dat men tegen de wil van de bevolking ingaat en het advies van het volk naast zich neerlegt. Een openlijke daad van minachting van de kiezer, waarmee de politieke elite zich nog minder  populair maakt bij de bevolking. Wat een tweede heilzaam gevolg is: politici moeten meer integer handelen en de belangen van de bevolking behartigen.

Wel kan de regering proberen om het verdrag af te zwakken, om zo in ieder geval gezichtsverlies te voorkomen. Andere regeringen voelen hier naar verluidt weinig voor (ook aan hun bevolkingen is niets gevraagd). Waarmee we bij het derde heilzame gevolg komen: draagvlak onder de bevolking wordt veel belangrijker dan nu. Als een regering een toekomstige vernedering à la Rutte bespaard wil blijven, kan deze maar beter zorgen voor beleid dat aansluit bij de wensen van de meerderheid van de bevolking – of met uitermate goede redenen komen waarom die meerderheid het bij het verkeerde eind heeft.

Hillary Clinton is politiek gezien de meest mainstream kandidaat, dus kan zowel linkse als rechtse kiezers aanspreken.

Neuropolitiek: hoe onze hersenen ons stemgedrag bepalen

7 reacties / Analyses, Ideeën, Social Engineering / Door / 6 april 2016

Links en rechts komen overeen met bepaalde menstypen, waarvan de hersenen op een verschillende wijze werken. Wat voor gevolgen heeft dat op stemgedrag, en hoe kunnen politici deze verschillen uitbuiten?

Bernie Sanders, door zijn vriendelijke opa-imago een populaire kandidaat onder linkse Amerikanen.
Bernie Sanders, door zijn vriendelijke opa-imago een populaire kandidaat onder linkse Amerikanen.

Het verschil tussen links en rechts
Al langer is bij politieke strategen bekend dat een overstap van een ‘linkse’ naar een ‘rechtse’ partij relatief zelden voorkomt. Kiezers stappen veel vaker over van de ene naar de andere ‘linkse’ partij of naar een centrumpartij. Uit recent wetenschappelijk onderzoek, waarbij hersenscans zijn uitgevoerd bij proefpersonen die ook hun politieke voorkeuren duidelijk maakten, blijkt dat dit een neurologische oorzaak heeft. De geboorte van de neuropolitiek. Er zijn duidelijke hersenverschillen tussen liberalen en conservatief stemmende mensen.  In de Verenigde Staten is de onderverdeling tussen liberaal en conservatief in deze tijd redelijk nauwkeurig weerspiegeld in Democraten en Republikeinen. In het verleden was dit niet per definitie zo (tot in de jaren zeventig stemden blanke zuiderlingen massaal Democratisch, omdat de Republikeinse partij die van de gehate Unionisten was in de Amerikaanse Burgeroorlog).

Hoe trek je linkse stemmen?

Hillary Clinton is politiek gezien de meest mainstream kandidaat, dus kan zowel linkse als rechtse kiezers aanspreken.
Hillary Clinton is politiek gezien de meest mainstream kandidaat, dus kan zowel linkse als rechtse kiezers aanspreken.

Linkse kiezers zijn erg gevoelig. Ze worden sterk aangesproken door solidariteit en dingen uitpraten. Een populaire linkse leider moet niet op zijn mondje gevallen zijn. Gevoel en respect zijn voor de linkse stemmer erg belangrijk. Een bezoekje aan een peutercrèche en knuffelen van baby’s en jonge dieren is voor de president in spe dan ook absoluut een must. Hij moet verbinden en vrede stichten.  Wil je een politieke tegenstander zwart maken bij de linkse kiezer, leg dan de nadruk op zijn hardvochtigheid en grofheid. Of bekrompenheid, want linkse kiezers zijn optimistischer dan gemiddeld. Met een optimistische toekomstvisie scoor je bij linkse kiezers goed. Zorg dus dat die de hoofdmoot van je boodschap wordt en blijft.
Bagatelliseer ‘rechtse’ thema’s met een wollig verhaal, of benadruk linkse oorzaken of oplossingen, zoals begrip, herverdeling en dergelijke.

En  hoe trek je rechtse stemmen?
Rechtse kiezers willen als leider een wilskrachtige, dominante man (of mannelijke vrouw) waar ze van op aan kunnen. Denk Poetin, met zijn stoere fotoshoots op safari.
Rechtse kiezers worden aangetrokken door een helder verhaal waarvan ze de logica eenvoudig kunnen inzien.
Angstzaaien is essentieel. Door hun overontwikkelde amygdala zijn rechtse stemmers extreem gevoelig voor gevaren. Uit psychologisch onderzoek blijkt ook, dat rechts erg agressief reageert op boze gezichtsuitdrukkingen. Wil je een politieke tegenstander zwart maken bij de rechtse kiezer, let er dan op dat deze een kwade, bedreigende gezichtsuitdrukking heeft, het liefst met een donkere achtergrond. Oplossingen waarbij geweld een belangrijke rol speelt, zoals het inzetten van het leger of politie, spreken de rechtse kiezer ook erg aan. Rechtse kiezers worden uitermate aangetrokken door verre, nieuwe horizonten, zoals vroeger het Wilde Westen en nu de rest van het zonnestelsel. Wat dat laatste betreft is ondergetekende extreem rechts.
Op de verkiezingsdag kunnen nog enkele trucs uit de kast worden gehaald om stemmers rechts te laten stemmen. Een verrassende: deel schoonmaakdoekjes uit bij het stemlokaal. Verder: regel een bron van stress, bijvoorbeeld door tijdsdruk in te bouwen, of een false flag aanval, zie later. Of zaai verwarring: als mensen de situatie niet meer overzien, stemmen ze conservatief. Sterke drank ronddelen helpt ook: dronken kiezers stemmen conservatiever. Het effectiefste is om vlak voor de verkiezingsdag een terroristische aanslag te plegen of op een andere manier angst aan te jagen. Laat bijvoorbeeld wat hooligans of vrouwen in burqa posten bij de stemlokalen.

Door zijn beschaafde optreden, wat veel linkse kiezers aanspreekt, lijkt Ted Cruz gematigd. Schijn bedriegt: hij is veel rechtser dan Donald Trump.
Door zijn beschaafde optreden, wat veel linkse kiezers aanspreekt, lijkt Ted Cruz gematigd. Schijn bedriegt: hij is veel rechtser dan de ruwe, maar pragmatische Donald Trump.

Hoe kan je op listige wijze zowel linkse als rechtse kiezers trekken?
Links en rechts hebben beide ongeveer evenveel aanhang. Er zijn landen, zoals de Verenigde Staten, waar rechts in de meerderheid is en landen, zoals die in Latijns Amerika, waar juist links hogere ogen gooit. Als je de verkiezingen wil winnen, moet je er voor zorgen dat je zowel de linkse als rechtse kiezer aanspreekt, zonder dat je de andere groep teveel afstoot.

Het belangrijkste is duidelijk leiderschap en autoriteit uitstralen, op een milde, verbindende manier. Dit spreekt beide groepen kiezers aan. Laat de nodige mooie vrouwen rondlopen op de campagnebijeenkomsten. Dat maakt indruk op rechtse kiezers zonder dat het linkse kiezers afstoot, als je het er niet te dik bovenop legt (zoals presidentskandidaat Donald Trump doet). Als ‘family man’ spreek je het gevoel van de linkse kiezer aan en de behoefte aan veiligheid van de rechtse kiezer. Laat dus vrouw en kinderen vaak opdraven. Voor vrouwelijke presidentskandidaten, zoals Hillary Clinton, verzwakt dat juist de kansen: door conservatieve kiezers wordt ze dan als ontaarde moeder gezien.

Is de islam verbieden de oplossing?

7 reacties / Analyses, Ideeën, Social Engineering / Door / 30 maart 2016

De Nederlandse politicus Geert Wilders haalt weer eens de krantenkoppen. Dit keer, door te spelen met de gedachte de islam te verbieden. Zijn Belgische collega Filip de Winter wil de doodstraf voor terroristen invoeren.Hoe zinnig is een verbod op de islam?

Ja, islamitische terroristen laten zich inspireren door het islamitische geloof
Door politici in binnen- en buitenland wordt keer op keer, bij hoog en bij laag, beweerd dat het terrorisme van onder meer IS- en Al Qaeda-aanhangers niets met de islam te maken heeft. Deze beweringen zijn aantoonbaar onjuist. Islamitische Staat en Al Qaeda motiveren hun aanslagen keer op keer met koran en de overige bronnen van de soennah, zoals overleveringen en uitspraken van makkers van uitvinder Mohammed. Uiteraard heeft dat sterke propagandistische waarde – de zogeheten “ware moslim” heeft bij zijn geloofsbroeders een streepje voor – maar bijvoorbeeld zelfmoordterroristen worden sterk gemotiveerd door de hemelse beloning (de spreekwoordelijke 72 maagden) die de martelaar voor de islam te wachten staan, volgens de islam.
Binnen de moslimgemeenschap vooraanstaande soennitische mainstream-geleerden, zoals de tv-imam Joessoef al-Qaradawi, verkondigen ideeën die in veel opzichten overeenkomen met die van Al Qaeda en Islamitische Staat. Denk bijvoorbeeld aan het vermoorden van ex-moslims, het in Syrië vechten tegen de sjiitische “ketters” en de toelaatbaarheid van zelfmoordaanslagen tegen zogeheten vijanden van de islam.

De islam verbieden: kan dat?
In Nederland en België zou een verbod op een religie een terugkeer betekenen naar de  zeventiende eeuw. In die tijd woedden er bloedige oorlogen tussen katholieken en protestanten. Een dergelijk verbod zou in Nederland ook moeilijk juridisch te onderbouwen zijn. In Nederland worden godsdiensten als zodanig niet erkend. Wel kunnen religieuze genootschappen, zoals moskeeverenigingen, de Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI)-status aanvragen. Daarmee worden donaties aan de religie fiscaal aftrekbaar. Deze erkenning kan ingetrokken worden, wat overigens voor buitenlandse donoren, een belangrijke geldbron voor moskeeverenigingen, weinig zou uitmaken.
In België bestaat er wel een vorm van erkenning van godsdiensten. Om erkend te worden als godsdienst, moet een gemeenschap minimaal 25.000 gelovigen kennen. De islam is in België een erkende godsdienst met enkele honderdduizenden geregistreerde islamieten. Deze erkenning zou in principe ingetrokken kunnen worden, een vooral symbolische stap, of zelfs als criminele organisatie vervolgd kunnen worden, zoals nu met de Scientology-kerk gebeurt. ayaan

Echter: de islam is niet alleen een geloof, maar ook een politieke ideologie. Zowel in Nederland als in België bestaat er een rijke historie van beroepverboden voor bijvoorbeeld communisten en neonazi’s. Als de islam wordt gezien als voornamelijk politieke ideologie, de insteek van Wilders, zou in principe deze wet weer van stal kunnen worden gehaald.

De conclusie: er zijn enkele mogelijkheden om de beoefening van de islam behoorlijk aan banden te leggen, maar voor een algeheel verbod op de islam is moeilijker een juridisch kader te vinden. Wel zou de islam geïnterpreteerd kunnen worden als een kwaadaardige politieke ideologie, zoals eerder met het fascisme en communisme is gebeurd.

Kwaadaardige denkbeelden binnen de islam verbieden, dan maar?
Zinniger is het idee, om de islam als constructie los te laten. De islam is een verzamelbegrip van vaak weinig samenhangende politieke en religieuze ideeën. Sommige van deze ideeën zijn ronduit verwerpelijk, veel kunnen er mee door of zijn vooral lachwekkend, iets waar de verlichte moslims, een kleine minderheid,  zich uitstekend van bewust zijn. Enkele ideeën kennen enige waarde. Al deze ideeën verbieden is dan ook niet verdedigbaar.

Er is een duidelijke verantwoordelijkheid bij de moslims zelf om hun geloof met een korreltje zout te nemen. Joden halen het ook niet in hun hoofd om, zoals de torah voorschrijft, bijvoorbeeld overspelige vrouwen te stenigen of een ongehoorzame zoon of dochter te doden. Het wordt tijd dat ook moslims deze afstand nemen tot de wreedste onder de religieuze geboden.

Een verstandiger besluit zou zijn de stofkam door deze ideeën te halen, en elk idee dat op gespannen voet staat met de wetgeving of de veiligheid, expliciet strafbaar te stellen.
Verkondigen dat ex-moslims of vijanden van de islam vermoord moeten worden, bijvoorbeeld, is nu al aanzetting tot een misdrijf en strafbaar. Dit geldt bijvoorbeeld ook voor het oproepen tot een heilige oorlog, het willen invoeren van de wrede sharia of omverwerping van de staat door gewapende strijd.

Mensen die deze ideeën verspreiden, de moslimradicalen, moeten op de huid worden gezeten en hard worden aangepakt. Op zich biedt in Nederland en zeker in België de bestaande wetgeving al krachtige handvatten om de moslimradicalen het leven uitermate zuur te maken: boetes en gevangenisstraffen, ontneming van de nationaliteit en deportatie, in het geval van vreemdelingen. Geen wonder; Europa heeft uitgebreid ervaring met de maatschappelijke ontwrichting door godsdienstige dwepers. Het probleem is niet het gebrek aan krachtige wetten op het gebied van veiligheid; het probleem is dat deze wetten niet gehandhaafd worden.