200.000 hartcellen van een rat, een goudplaatje en een voedingsoplossing met glucose en zuurstof bleek alles wat nodig was om een cyborg-rog te maken.
Cyborg rog
Roggen, een van de alleroudste groepen vissen, bewegen zich erg energiezuinig door water. Hun vinnen bewegen ze in golven, waardoor ze zich vooruit duwen. Dit maakt voor roggen zwemmen energiezuiniger dan andere vissen. Als je een zwemmende robot bouwt die zuinig omspringt met zijn enrgiebron, wil je dus een rog-achtig model.
De cyber rog, een cyborg van cellen uit een rattenhart en een goudskelet.
Sung-Jin Park van Harvard University en collega’s in de VS en Zuid Korea bekleedden een frame van goudfolie en siliconenrubber met 200.000 hartcellen en flexibel ondersteunend materiaal. De hartcellen plaatsten ze in een zigzagpatroon. Enkele hartcellen zijn genetisch gemanipuleerd, waardoor ze gevoelig worden voor licht van bepaalde golflengten. De golflengten in kwestie verschilden voor de linkerhelft en rechterhelft. Hartweefsel verschilt van normaal spierweefsel, omdat hartspiercellen samentrekkingen doorgeven aan andere spiercellen. Oftewel: de pulserende bewegingen van een hart manifesteren zich als samentrekkingen van de ‘vinnen’. Deze plaatsten ze in een voedingsoplossing.
Besturen met licht
Opmerkelijk aan de robot is dat deze met licht op afstand bestuurd kan worden. De ‘vleugels’ bewegen onafhankelijk van elkaar. Door de pulssnelheid van de twee kleuren licht te manipuleren, gaan deze vleugels sneller of juist langzamer bewegen. Op die manier beweegt de rog met de klok mee of juist tegen de klok in. De besturing bleek effectief en nauwkeurig genoeg om de cyborg-rog door een parcours vol obstakels te besturen.
Pas na zes dagen begon de zwemsnelheid onder tachtig procent van de oorspronkelijke snelheid te dalen.
In Science staat een uitgebreid artikel. Paywall, maar sci-hub. Nuf said. Betekent dit het begin van een nieuwe klasse biologische robots?
Hoewel humanoïde robots zich nog steeds in de uncanny valley bevinden, oftewel de meeste mensen een onbehaaglijk gevoel geven, is de kloof zich snel aan het dichten. Zie bijvoorbeeld deze robot, Sophia van Hanson Robotics, die op een redelijk natuurlijke wijze een gesprek kan voeren.
Het einde van het interview is dan weer minder prettig. Sophia zegt er geen problemen mee te hebben, de mensheid uit te roeien. Hoewel -voorzover we weten dan- het menselijk bewustzijn zelf nog niet benaderd wordt, kan een robot voor deeltaken wel degelijk al mensen vervangen.
Neem nu bijvoorbeeld de seksuele wensen van veel, overigens niet alle, mannen. Voor veel seksbeluste mannen doet alleen het lichaam er toe en niet de geest. Vermoedelijk zou het niet al te veel moeite kosten om op basis van bestaande technologie de ‘ideale vrouw’ voor dit soort mannen te ontwikkelen. Dat scheelt ook weer de nodige ellende op relatiegebied voor de vrouwen in kwestie. En voor deze heren, een dure datingcursus van zelfverklaarde versiergoeroe’s.
Het opvoeden van kinderen vergt heel veel tijd en energie. Dit komt voornamelijk op de schouders van de vrouw terecht. Steeds meer vrouwen hebben hier geen zin meer in, de reden dat het kindertal structureel daalt. Maar wat, als robots het grootste deel van het opvoedwerk op zich kunnen nemen?
Deze korte film van een kwartier verkent de gevolgen. Het fundamentele probleem met robots als opvoeders (of een dergelijke menselijke taak) is dat als ze hiertoe ze in staat zijn, ze te vergelijken zijn met mensen. Dit brengt uiteraard heel wat ethische problemen met zich mee. Let op de creepy ontknoping.
Op de lagere school krijgen veel kinderen – waaronder ikzelf op die leeftijd – klachten wegens hun slechte handschrift. Ook onder volwassenen heeft de oprukkende toetsenbordcultuur een slagveld achtergelaten onder calligrafische vaardigheden. Daar komt nu verandering in. Nijvere robotbouwers hebben dé oplossing voor artsen en anderen met een onleesbaar handschrift. Maak kennis met NAO, een secretaresserobot met een hoog aaibaarheidsgehalte.
Vooral interessant hier is de uitstekende fijncoördinatie van de robot. Spraakherkenningssoftware bestaat al langer, maar is pas de laatste paar jaar echt van topkwaliteit. NAO laat zien wat er mogelijk is als je twee toptechnologieën met elkaar verbindt. Voor creatieve uitvinders liggen er gouden kansen – en komen er steeds meer kansen bij. Kortom: sla je slag!
In het dagelijks leven merken we nu nog weinig van robots. Alleen fabrieksarbeiders zal het pijlsnel oprukken van robots in fabrieken niet ontgaan zijn. Daar gaat de komende tien jaar verandering in komen, stelt robotonderzoeker Illa Reza Nourbaksh in zijn nieuwe boek Robot Futures.
Als we humanoïde apparaten gaan bouwen, introduceren we in feite een nieuwe soort op aarde die voor een deel uit materie, voor een deel uit informatie bestaat. De robotica in de 21e eeuw streeft er naar robots te ontwikkelen die de mens niet evenaren, maar overtreffen. De robots van de toekomst zullen, meer nog dan robots nu kunnen, in staat zijn voor mensen onbereikbare plaatsen te bezoeken en voorzien zijn van kunstmatige intelligentie.
De robots zullen volledig verbonden zijn met de digitale wereld en beter dan wij in staat zijn om online taken uit te voeren. In zijn boek Robot Futures verkent roboticus Illah Reza Nourbaksh de gevolgen op onze maatschappij, als we onze wereld zullen delen met wezens die veel sterker en slimmer zijn dan wij. Nourbaksh denkt aan een toekomst waarin adbots interactieve reclame tonen, speelgoeddrones die blikken volgen en telepresence door middel van robots. Je kan je zelfs voorstellen dat een wolk van nanorobots mensen in staat stelt van vorm te veranderen. Elke hierboven genoemde suggestie is nu al in primitieve vorm technisch mogelijk. Nourbaksh verkent de sociale gevolgen van ieder scenario.
Robots zullen namelijk bepaalde machtsevenwichten dramatisch doen verschuiven. De rol van kapitaal wordt belangrijker, wat betekent dat multinationals en rijke organisaties nog veel meer macht krijgen. Ook kunnen individuen robots gebruiken voor illegale handelingen. Stel dat alle keyboard warriors die nu internetfora als Fok! of NuJij bevolken, hun robots de snelweg laten blokkeren of het Binnenhof bezetten. Of dat mijngigant Rio Tinto vervelende Peruaanse dorpelingen,die protesteren tegen een nieuwe mijn, door een robotlegertje in elkaar laat beuken.
Nourbakhsh heeft een eigen visie ontwikkeld: robotica die erop is gericht om burgers en groepen burgers extra mogelijkheden te geven. Inderdaad is dit een veel aantrekkelijker toekomstperspectief dan Hollywoodkrakers als Robocop of Terminator…
Ze kwamen eerder al even voorbij in de documentaire Attack of the Drones maar hier is nog wat meer informatie over kleine vliegende robotjes die kunnen samenwerken.
In zijn laboratorium aan de Penn-universiteit bouwen Vijay Kumar en zijn team vliegende quadrotors, kleine, wendbare robots die uitzwermen, elkaar gewaarworden en ad hoc-teams vormen — om te bouwen, rampen te overzien en nog veel meer.
Veel robots kunnen vliegen, maar geen enkele kan het als een echte vogel. Tenminste, tot Markus Fischer en zijn Festo-team SmartBird bouweden, een grote lichtgewicht-robot, gemodelleerd naar een zeemeeuw, die vliegt door met zijn vleugels te slaan. Een hoogvlieger vers van TEDGlobal 2011. Het filmpje heeft Nederlandse ondertitels.
Wanneer zou deze robot 3D te printen zijn? :-) En hoever zitten we nog van een werkend model in een vorm van een hommel af?
Het Humanity 2045 Project streeft ernaar om in 2045 de menselijke geest in een computer in een robotlichaam te kunnen uploaden. Hiermee zou de mens onsterfelijk worden. Volgens NWO-critici is het project een complot om de elite te veranderen in een ras van onsterfelijke goden en de rest van de mensheid uit te roeien of te veranderen in slaven. In de onderstaande video, om te beginnen, de optimistische visie van het Humanity 2045 Project zelf.
Consumentisme doodlopend spoor
De mensen achter Humanity 2045, de Russische oprichter Dimitri Itskov en medestanders zoals de Dalai Lama, stellen in hun manifest dat de mensheid op een dood spoor zit. Gevangen in consumentisme, is de focus gericht op het laten groeien van de economie en het aanpassen van onze omgeving. Onzin, stellen Itskov en de zijnen. Consumentisme vervult namelijk niet de diepste wensen van de mens: gezondheid, zingeving.
De vele problemen waar we nu mee zitten zijn alleen op te lossen als de we mens zelf verbeteren.
De vier fases in het bereiken van onsterfelijkheid die het 2045-project voor zich ziet. Bron: Project 2045
Structurele oplossing: upgrade de mens
Als je er over doordenkt, realiseer je je dat Itskov een punt heeft. We gebruiken bijvoorbeeld ongeveer de helft van het landoppervlak en een groot deel van de zee om in ons voedsel te voorzien. De reden is dat we in een biologisch lichaam zitten en dat voeden met hopeloos inefficiënte biologische zonnecollectoren, planten genaamd. Of erger nog, deze voeren aan dieren die we vervolgens weer opeten. Als we de hoeveelheid energie die ons lichaam dagelijks verbruikt, naar schatting rond de 2500 kilocalorie, dus tien megajoule of 2,6 kWh, door zonnepanelen op zouden laten wekken, zouden we per mens maar enkele vierkante meters landoppervlakte nodig hebben, wellicht alleen de lichaamsoppervlakte van een mens zelf, waardoor de natuurlijke vegetatie weer terug zou kunnen keren op verreweg het grootste deel van de planeet. Het broeikaseffect zou hiermee snel tot het verleden behoren. Ook zouden we niet meer geplaagd worden door ziekte en dood. Wel door computervirussen, maar goed. Een backup lost het probleem dan op.
De vier fases
Wat Humanity 2045 voorstelt, is om onze hulpbronnen niet langer te verkwisten aan het oplossen van triviale korte-termijn problemen maar hiermee gericht te proberen deze visie werkelijkheid te laten worden. De organisatie wil dit bereiken in vier fases. In de eerste fase, Avatar A gedoopt, zal een mens met zijn gedachten een avatar kunnen besturen. Dit stadium is voor een deel al bereikt, zie dit artikel. De schatting van Humanity dat dit in 2015-2020 realiteit zal worden lijkt dus realistisch.
De tweede fase, Avatar B, houdt in dat een menselijk brein geen lichaam meer nodig heeft en in een life support systeem in leven gehouden kan worden en een robot kan aansturen,bijvoorbeeld een robot waarin het brein zich bevindt. Voor Hawking is het dan te laat, maar voor mensen die net als hij zwaar verlamd zijn kan dit een uitkomst zijn. Ook bereidt deze fase de volgende stap voor. De geplande tijd, 2020-2025, is wat optimistisch.
De derde fase, Avatar C, maakt de mens werkelijk onsterfelijk. Wordt dit stadium bereikt, dan zijn we namelijk in staat een brein af te lezen en een werkende simulatie van het brein in een computer te draaien. Je zou dan kunnen doorgaan met denken, maar je brein is dan een programma in een computer. Dit stadium zal volgens Humanity in 2030-2035 bereikt worden.
De laatste stap, Avatar D, zal de mens god-achtige eigenschappen geven. Een mens kan zich dan in een willekeurig lichaam naar wens uploaden en downloaden. Je zou dan bijvoorbeeld in een avatarlichaam kunnen zwemmen in de methaanmeren op Titan, skydiven op Venus, douchen in een stikstofgeiser op Triton of wandelen op de maan. Of, wellicht, in een dolfijnachtige avatar langs schitterende koraalriffen zwemmen. Ook in en uit virtuele werelden stappen zal een fluitje van een cent zijn. Dit stadium zal rond 2045 aanbreken.
Ook de geest van de mens moet veranderen, vinden de initiatiefnemers. Op dit moment zijn we nogal hebzuchtige en agressieve lieden. Meer hierover in de volgende aflevering.
Wil je indruk maken op je patserige buurman? Maak dan kennis met Stompy, een metershoge zespotige looprobot van rond de twee ton. Het gigantische mechanische insect bevindt zich nog in de ontwerpfase, maar de 60.000 dollar die de bedenkers nodig hebben om de robot tot realiteit te laten worden is op tienduizend dollar na binnen.
Het wordt wel even slikken als dit monsterlijke apparaat voorbij komt klossen.
De looprobot beweegt zich voort op 2,5 meter lange poten en kan zich ook door zeer oneffen terrein een weg banen. Erg snel beweegt Stompy niet: reken op 2 tot 5 km per uur. Daar staat tegenover dat het mechanische lastdier tot twee ton gewicht kan vervoeren. Voldoende om die sportwagen van de nieuwe vriend van je ex helemaal tot plaatstaal te beuken.
De bedenkers denken dat door een prototype van Stompy te bouwen, ook hulp kan worden geboden in onherbergzame gebieden. Dat is hard nodig. In Haïti, bijvoorbeeld, kostte het na de verwoestende aardbeving twee jaar om bepaalde gebieden puinvrij te maken. Dit mechanische reuzeninsekt kan in dit soort situaties broodnodige hulp bieden.
Wil je de schrik van de buurt worden? Voor een luttele 300.000 dollar is dit hebbedingetje je exclusieve eigendom.
In deze Israëlische video demonstreren enkele onderzoekers hoe je met gedachten een robot kan besturen. Een MRI scanner meet continu hersengolfpatronen, die de gebruiker eerder door middel van biofeedback in bewegingen links, rechts en vooruit leerde vertalen. Software vertaalt de gemeten hersengolfpatronen in loopinstructies voor de robot. Wat een andere vraag actueel maakt. Waar stopt de mens, en begint de machine?
Deze techniek zal een uitkomst vormen voor patiënten die gedeeltelijk of geheel verlamd zijn. Denk bijvoorbeeld aan mensen als Stephen Hawking. Ook komt zo elektronica die door middel van gedachten bestuurd kan worden, een stuk dichterbij. Heel interessant is dat deze techniek ook avatar-besturing een stuk dichterbij brengt. Dit experiment bestuurde namelijk een robot in Zuid-Frankrijk vanaf een MRI-scanner in Israël, 2000 km verder.
