Het is per definitie onmogelijk om er achter te komen wat er gebeurt als het universum ophoudt te bestaan. Immers, dan zijn er ook geen waarnemers meer. Dat heeft kosmologen er niet van weerhouden een selectie aan manieren te bedenken hoe het universum aan zijn einde kan komen. Eindigen we met een vriesdood, worden we totaal uit elkaar gescheurd, verpletterd of… iets anders?
De huidige trend: steeds snellere uitzetting
Ons hedendaagse universum is aan het uitzetten, en wel hoe langer hoe sneller. Een mysterieuze invloed, ‘donkere energie’ is hiervoor verantwoordelijk, denken kosmologen. Recente waarnemingen hebben inderdaad bevestigd dat er iets als donkere energie bestaat en dat melkwegstelsels steeds sneller uit elkaar worden gerukt. Net zoals bij beleggen zijn resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst, maar duidelijk wordt op deze manier wel dat het heelal er in de verre toekomst nogal saai uit zal gaan zien. Alleen de melkwegstelsels van de Virgocluster, het supercluster waar ook ons eigen melkwegstelsel bij hoort, zullen nog zichtbaar zijn.
Een voor een doven de sterren uit – al dan niet na een supernova – en naarmate steeds minder gas overblijft, stopt ook de stervorming. Dan, naar een zeer lange tijd, kan zelfs de materie uit elkaar vallen. Er blijft dan alleen een steeds ijlere, koudere wolk van deeltjes als elektronen, neutrino’s en fotonen over.
De Grote Scheur
We weten niet wat Donkere Energie is en dus ook niet of deze mysterieuze invloed in de toekomst niet in kracht zal toenemen. Volgens een meer sinister scenario neemt de Donkere Energie steeds sneller toe naarmate de ruimte uitzet. De afstoting kan sterker worden al naar gelang de materie ijler wordt. De gevolgen zijn dat de donkere energie volkomen op hol slaat en het heelal in stukken wordt gescheurd. Te beginnen met superclusters, melkwegstelsels, zonnestelsels, sterren en planeten, mensen en uiteindelijk zelfs subatomaire deeltjes. Ook we bekend als de Big Rip, de Grote Scheur.
Een andere mogelijkheid is dat de Donkere Energie alleen een tijdelijk fenomeen is en uiteindelijk zal verdwijnen. In dat geval is het mogelijk dat de zwaartekracht het heelal weer opnieuw samentrekt en laat instorten tot een punt, de Grote Krak (Big Crunch).
Het goede nieuws is dat het nog wel even duurt voordat een van deze scenario’s werkelijkheid zal worden. Uit waarnemingen tot nu toe blijkt dat de donkere energie slechts langzaam (of zelfs helemaal niet) verandert, wat betekent dat we nog zeker enkele tientallen miljarden jaren kunnen genieten van ons heelal.
Ruimte zelf valt uit elkaar
Er is een nog vervelender mogelijkheid. De ruimte zelf kan uit elkaar vallen. Volgens de (omstreden) snaartheorie is de lege ruimte in staat een uitgebreide verzameling van toestanden in te nemen, die andere krachten en deeltjes voortbrengen dan we nu kennen. het zou zelfs mogelijk zijn dat het aantal dimensies gaat veranderen. Het kan zijn dat we terugvallen in een lagere-energie toestand. We zouden dan merken dat we van het ene op het andere moment uit elkaar aan het vallen zijn.
Als we er al iets van zouden merken, want dit proces is zeer energierijk en plant zich voort met een snelheid bijna zo groot als die van het licht. De bedenker van deze theorie, kosmoloog Alexander Vilenkin, denkt dat we minder dan een microseconde hebben tot we uiteenvallen. Volgens Vilenkin is deze uitkomst onvermijdelijk. Hij denkt dat het vacuüm uiteindelijk in een negatieve energiestaat zal vallen. Nadat de ruimte is omgezet in deze exotische toestand, zal deze een zo sterke zwaartekracht uitoefenen dat het hele universum alsnog weer ineenstort in een Grote Krak.
Door blijven leven in het multiversum
Volgens sommige theorieën, die nu worden getoetst, is ons heelal maar een van vele heelallen in een multiversum. Zelfs als dit heelal eindigt, leven er andere heelallen door, Misschien ontstaan er op dit moment wel nieuwe babyheelallen. In zwarte gaten of deeltjesversnellers, bijvoorbeeld.
Een nieuw begin
En als het heelal ten onder is gegaan, zal er onvermijdelijk weer een nieuw heelal ontstaan. Het Niets is namelijk instabiel, denken veel kosmologen.
De mogelijkheden kunnen zijn:
* we worden opgezogen in een zwart gat,
* de aarde wordt opgenomen in de zon en alles wordt donker,
* het heelal klapt in,
* een komeet slaat in en veroorzaakt een kettingreactie..
* het heelal dijt uit en “lost op”,
* een atoombom raakt de zon en alles wordt verwoest,
* of we vergeestelijken…
ik kies voor het laatste :)
Dat prefereer ik ook, boven de meeste van bovenstaande scenario’s. Als mijn beeld van het beslist niet alleen bestaande universum mag kloppen, kunnen we op den lange duur materiaal ontmoeten van een ander, nog bruikbaar universum. De andere universa zullen dan als bellen die in elkaar overgaan onze kant op reizen. We hoeven er niet naartoe, ze komen naar ons, en dan kunnen we keuzes maken die ons passen. Het is een kwestie van overleven tot die tijd, en dat is weer een kwestie van techniek, of mogelijk juist het spirituele overleven. Wie zal het zeggen, hoe zal het gaan, het blijven vooreerst onbeantwoorde vragen. Ik stel mij flexibel op, en voeg mij bij het lot dat ons allen beschoren is, met of zonder einde.
Volgens de laatste wetenschappelijke theorieen is het heelal een soort membraam die uitzet en weer krimpt.
Zodra het heelal niet meer uitzet dan begint het te krimpen totdat er een gegeven moment een punt word bereikt waarbij het heelal door zijn eigen massa instort en met een gigantische knal weer opnieuw uitzet. Volgens de theorie is dit een eindeloos process (zonder eind).
Elijah was een bijbelse profeet. Volgens de Boeken der Koningen wekte hij de doden op, bracht vuur uit de hemel, en steeg op naar de hemel in een wervelwind (ofwel begeleid door wagen met witte paarden met vurige ogen.)
Goertzel ziet een scenario dat we onszelf oploaden in een machine en worden tot “halfgod”.
Dus go like Elijah
http://www.youtube.com/watch?v=NUvLpKYu93c&feature=related
Als er een HEMEL is.
@Julie
Wat heeft een sprookjesfiguur uit een kindervoorleesboek te maken met de ontwikkeling van het universum?
Leg dat eens uit?
Yanno,
Als het universum eindigt heeft dat gevolgen voor ons, toch? Dan is ook de vraag of er een hemel bestaat relevant. De hemel is een geestelijke wereld, blijft die bestaan, en is die oneindig? In ieder geval is er geen materie, laat staan kritische materie die aanwezig moet zijn om inklappen te voorkomen.
Als je wilt heb je hier nog een kleurplaat: ƸӜƷ
:)
Ik ben bang voor paarden. Dus ik ga zo: (even doorzetten)
http://www.youtube.com/watch?v=XivCwRn_i24&feature=related
Als er geen zonneenergie meer is in ons heelal dan hebben we nog altijd nulpunts energie. En wie weet kunnen we tegen die tijd als het hele periodieksysteem der elementen is ingestort tot alleen ijzer, dit fusie proces omdraaien en weer beginnen met waterstof. Het is volgens mij wel mogelijk zware atomen met behulp van extreme hitte (opgewekt met de nulpuntsenergie) weer om te zetten in lichtere atomen als waterstof, helium en koolstof.
Het heelal heeft geen begin en geen eind.
Juist, en wil iedereen dat nou eens gewoon accepteren? Dit is toch logisch? Mensen denken altijd dat iets en/of alles een begin en eind heeft, omdat wij geboren worden en sterven. Oneindigheid kunnen de meeste mensen niet aan, maar het is niet meer dan logisch.
@Julie.
Waarom zou het universum eindigen?
Waarom vind jij dat er een hemel bestaat, die dan ook nog eens een geestelijke wereld zou moeten zijn. Bewijs ?
Ik krijg sterk de indruk dat een eeuwenoud samenraapsel genaamd bijbel jou ernstig parten speelt in je analitische ontwikkeling.
Yanno,
Als jij zo reëel en realistisch kunt denken, leg jij dan uit waarom de bananen krom zijn?
ps. het universum eindigt als Omega>1.
Weet je nu genoeg?
Bananen zijn krom omdat er op die manier veel grote vruchten in een tros kunnen zitten. Als ze recht waren zou er teveel kracht op de steel van de banaan staan (hefboomwerking) en zouden ze afbreken of veel kleiner moeten zijn.
Ze zouden ook recht kunnen zijn en kunnen hangen. Echter dan zullen de vruchten elkaar meer aanraken waardoor er meer vocht tussen de bananen blijft zitten. Vocht = schimmel en bacterien = rotten.
Eric,
door de zwaartekracht gaat de bloemtros naar beneden hangen. De vruchten willen naar boven blijven groeien (negatieve geotropie).
Als de trossteel ondersteund wordt zodat de trossteel toch recht overeind blijft, blijven de vruchten gewoon recht.
En een hel, bestaat ook.
Van de hel kun je vervolgens wel in de hemel komen denk ik, maar niet van de hemel naar de hel.
Een hel, of de hel, bestaat alleen voor mensen met een geweten. Na de dood is er natuurlijk niets.
Troost je,als er een hel is, is er ook een hemel.
Dat klopt, op aarde, in de gedachten van mensen met een schoon geweten.
Reinoud,
wie berouw toont, zou ook naar de hemel mogen.
(je zonden worden dan schoongewassen met het bloed van Jezus.)
@ Julie,
Nu ik dat weet zal ik zowieso al nooit berouw tonen, ik heb geen zin in aids of weet ik veel wat voor vage ziektes zich daar allemaal hebben ontwikkeld waar jezus nu rondhangt. Schoonwassen met bloed…bah…gatverdamme.
@ Germen, Ik heb ervaring met in de wolken rondhangen en op wolkjes lopen maar eerlijk gezegd heb ik toch liever vaste grond onder mijn voeten.
Barry, als je alles letterlijk opvat kun je daar heel gek van worden en zit je straks misschien wel drie jaar bij de psychiater zoals jij dacht.
Als je het op een spoedgeval laat aanlopen niet :)
Dat zijn sprookjes. Na de dood is er niets, je hersens zijn dood, dus je bewustzijn is gestopt en dat is maar goed ook, want stel je eens voor dat je bewustzijn/ziel (of hoe je het ook wil noemen) het eeuwige leven zou hebben, wat een tragiek. En wat erg ook voor de mensen die er een eind aan hebben gemaakt. :)
Reinoud, ik zal er niet hier over uitwijden.
Maar ergens anders :)
In de toekomst in de hemel? haha
Sorrie hoor, jeetje miena, ik ben maar gewoon wat aan het lezen maar af en toe heb ik zo mijn bedenkingen…..
Tim,
tegenover logisch positivisme staat het falsificatiecriterium.
Als je de hemel hebt gezien en op de wolken hebt gelopen, is terug op aarde zijn een hel :)
Heb je daar ervaring mee? :)
haha julie gelooft nog in sprookjes
Ik heb ongeveer tien sprookjesboeken, en mythen en sagen. Helaas geen fabels van Aesopus.
Wist je dat je sprookjes als literatuur mag aanmerken?
Als ik er aan denk…aan alles…hoe de aarde werkt en welke planeten er zijn word ik GEK.
Vooral als je denk wat er na het universum komt…aaahh echt dan wordt je gestoord!!
Jacky,
Dat is rationalistisch…WP.: maar omdat men binnen het rationalisme gaandeweg in feite aan is gaan nemen, dat ook de wereld buiten de menselijke begrippen op basis van de logica (en meetkunde) is opgebouwd, werd in feite een metafysisich element ingebouwd en dit element was er dan ook oorzaak van dat het rationalisme als kentheorie als minder voor de hand liggend wordt beschouwd dan voorheen.