Athene’s Theory of Everything

Interessante wetenschappelijke documentaire en visie, maar een sluitende theorie van alles is er nog niet. Het is echter zeer zeker wel een serieuze, bewonderenswaardige poging daartoe, alleen de titel vind ik dan nogal pretentieus gesteld. Daarnaast, je moet een uitgebreid en gedegen wetenschappelijke opleiding hebben genoten, vooral waar het de wiskunde betreft. Ik heb om deze redenen vertrouwd op wat mijn hersenen interpreteerden uit de docu, een geleerde ben ik niet, men moet roeien met de riemen die men heeft.
 
Het beeld dat ik daarbij kreeg:
 
Alles is met elkaar verbonden door energie interacties, tijdelijke evenwichten, en manifestaties daarvan, (bijvoorbeeld materie) ook op afstanden en in dimensies, hoe groot dan ook. In mijn beeldvorming kan ik mij niet aan de indruk onttrekken, dat ons universum voor haar bestaan en tijdelijk evenwicht, totaal afhankelijk is van de invloed (interactie) die andere universa (het multiversum) er op uitoefenen. De explosieve gebeurtenis die tot ons universum leidde, mijn beeld daarvan, heb ik recentelijk al eerder beschreven in een antwoord aan Bemoeier. E.e.a. is gebaseerd op zwaartekracht. Ik beschreef hoe, als men in gedachten een monster zou kunnen nemen van een zwart gat, dit monster buiten de zwaartekrachts, invloedssfeer daarvan, uit elkaar zou vliegen als withete pure energie. Binnen de gebeurtenissen horizon kan materie niet meer bestaan. Het wordt ingedrukt tot ver voorbij het vermogen van elk denkbaar deeltje om volume te behouden. Enige organisatie of een matrix kan er dan niet meer zijn, alles wordt energie in een rauwe ongeorganiseerde vorm, de oer energie. De ontsnapte energie uit het beschreven monster, zal zich in ons universum althans gedragen als voorheen, de energie waaruit ons universum is ontstaan. Een condensatie proces door dalende temperatuur en volume toename, waarna een stadium wordt bereikt waarin er zich deeltjes zullen vormen. Verder beschreef ik dat er aan de randen van ons universum zogenaamde koude spots zijn waargenomen, en dat een geleerde dame daar vervolgens slierten van sterrenstelsels naartoe zag bewegen. Haar naam en die van haar collega had ik op moeten schrijven, helaas werkt mijn geheugen niet goed, excuus daarvoor. In ieder geval, deze ontdekking van haar gaf mij het beeld; dat uiteindelijk ineen gestorte sterrenstelsels zich een weg vinden naar andere universa en omgekeerd, in de vorm van reusachtige zwarte gaten. De condities in die andere universa verschillen, dat is hypothetisch aannemelijk. Heerst in een dergelijke omgeving een substantieel hogere zwaartekracht, dan moeten de daar arriverende zwarte gaten uit ons universum wel uit elkaar vliegen. Een nieuwe big bang zou zo hebben kunnen ontstaan. Er zou er zelfs één onderweg naar ons kunnen zijn, dan heeft deze ons alleen nog niet ingehaald. Wat bovenstaande documentaire daar aan toevoegde in mijn beeldvorming, is het alles omvattende interactie principe, dat constant tussen de andere universums en het onze moet heersen. Dat geldt dan hypothetisch althans ook voor ons brein, zelfs dat van alle breinen, in dit en de andere omgevingen in een multiversum. Verstrengeling tussen deeltjes is aangetoond, maar ook het feit dat verandering van spin, over oneindige afstanden onmiddelijk is, ongeacht de lichtsnelheid. Dat impliceert dat we verbonden zijn met alles en iedereen in dit universum en daarbuiten. Niet dat we elkaar kennen, maar de verbinding is er, althans nogmaals hypothetisch. Er is niet aangetoond dat dat zou moeten leiden tot het bestaan van goden natuurlijk, wat ik dan ook storend vond aan de docu, e.e.a is puur suggestief.