Wij mensen leren door nadoen, en door blootgesteld te worden aan taal. Maar wat zou er gebeuren als we niet zouden opgroeien in een beschaving? In feite heeft dit experiment enkele keren plaatsgevonden door een ongelukkige samenloop van omstandigheden. De bekende “wolfskinderen”.
Uit die gevallen weten we dat er een kritische tijd is, tussen drie en twaalf jaar, waarin kinderen elementaire grammatica leren. Missen ze dit venster, zoals in het geval van wolfskinderen, dan leren ze alleen taal op een gebrekkig niveau zonder wezenlijke grammatica.
Die ‘Critical period hypothesis’ ligt de laatste decennia steeds meer onder vuur. Logisch ook wanneer je kunt waarnemen dat miljoenen mensen na die periode gemakkelijk een tweede, derde, vierde, etc. taal leren en die ook echt vloeiend leren spreken.
Het schijnt dat het vooral te maken heeft met ‘blootstelling aan’. Wanneer je als kind een taal leert zijn er diverse mensen die ontzettend veel tijd steken in het jouw leren van de moedertaal, dag in dag uit, week in week uit, maand in maand uit, JAAR IN JAAR UIT!. Als mensen op latere leeftijd net zoveel tijd zouden steken in het leren van een taal zouden we waarschijnlijk allemaal zo goed welke taal dan ook kunnen spreken.
Zie ook Wikipedia: Critical period hypothesis
(En wat Chomsky betreft: die onvergeeflijke marxist heeft wel eens vaker onzin-theorieën bedacht. Die wordt ook steeds minder serieus genomen.) :P