Zo zou de maan er geterraformeerd uitzien. Als er iemand zo krankzinnig is het te doen...

Stad op de maan

De maan is het enige hemellichaam dat door de mens is bezocht en anno 2011 ook de enige buitenaardse plek waarvoor concrete koloniseringsplannen in voorbereiding zijn. Een basis op de maan heeft enkele grote voordelen. De maan is naar kosmische maatstaven zeer dichtbij. Enkele op aarde vrij schaarse metalen komen op de maan veel voor. Het vacuüm is beter dan in de beste vacuümkamer en het licht doet er maar 1,3 seconde over om de afstand te overbruggen. Wel ontkom je als maanbewoner niet aan zware lichamelijke oefeningen…

Maan factsheet

Grootte: 3500 km doorsnede (een kwart van de aarde)

Zwaartekracht: 0,16 maal die van de aarde

Atmosfeer: vrijwel geen; zonnewind

Temperaturen: gemiddeld +107 (dag) tot -153 (nacht)

Daglengte: 29 dagen (tidally locked)

Lengte jaar: 365,25 dagen (satelliet aarde)

Waardevolle grondstoffen: helium-3, zeldzame aardmetalen, thorium

Pluspunten: nabijheid aarde, lage zwaartekracht, vacuüm, geologisch stabiel

Gevaren: kosmische straling, meteorieten, hoge temperatuursverschillen, botontkalking door lage zwaartekracht

De omgeving

De maan is overdekt met lage, ronde heuvels en vele kraters. Grote lavavlaktes, de maria of zeeën, domineren het voor ons zichtbare halfrond. Aan de andere, voor ons onzichtbare kant bevat de maan veel meer kraters.

Het maanlandschap: glooiende heuvels en bergen met veel kraters
Het maanlandschap: glooiende heuvels en bergen met veel kraters

Hoe kom je er?

De maan ligt ruim binnen het bereik van bestaande raketten. De Apollo-missies bereikten de maan in enkele dagen. Met de bouw van een ruimtelift zouden de reiskosten behoorlijk sterk dalen.

Hoe bewoonbaar is de maan?

Een ruimtepak onder druk, bescherming tegen de felle zonnewind en kosmische straling zijn absoluut vereist. Zonder ruimtepak houdt een mens het ongeveer een minuut uit op het maanoppervlak. De maan is kurkdroog, al zijn in enkele kraters op de noordpool van de maan ijsafzettingen, de overblijfsels van ijsmeteorieten, aangetroffen. Deze liggen in de eeuwige schaduw waardoor ze in de loop van miljarden jaren niet zijn verdampt. Erg veel is dit niet, in totaal ongeveer zeshonderd miljoen ton (honderd liter per aardbewoner). De zwaartekracht is op lange termijn waarschijnlijk te laag voor het menselijk lichaam.Een maanbasis zal dus een centrifuge moeten bevatten waarin de bewoners tijdens hun slaap aardse g-krachten ondervinden.

Wat zijn de voordelen ?

Voor industriële productie is de maan ideaal: lage zwaartekracht, vacuüm en geen klagende omwonenden. Ook als plek om astronomische waarnemingen te doen is de achterkant van de maan ideaal: dicht bij de aarde en door duizenden kilometers rots afgeschermd van het lawaai van aardse radiozenders.De oppervlakte van de maan bevat waarschijnlijk redelijk veel helium-3, een op aarde zeer schaarse vorm van helium die, denkt men, kernfusiereactors aan kan drijven.

Gevaren op de maan

De maan kent geen beschermend magnetisch veld of atmosfeer. Micrometeorieten hebben een grotere bewegingsenergie dan kogels. Kent je ruimtepak of ruimtestation een lek en kan je dat niet dichten, dan ben je ten dode opgeschreven.

Hoe zou een kolonie op de maan er uit zien?

Zo kan volgens NASA een maanbasis er uitzien.
Zo kan volgens NASA een maanbasis er uitzien.

Het goedkoopste is om zoveel mogelijk gebruik te maken van materiaal van de maan zelf. Zelfs het irritante maanstof blijkt achteraf gezien toch erg nuttig: onderzoekers zijn er in geslaagd om maanbeton te produceren door het verhitten en zo laten samensinteren van maanstof. Om voldoende  kosmische straling tegen te houden moeten de muren enkele meters dik zijn (of de basis ondergronds worden aangelegd). Japan heeft al plannen ontwikkeld om een robot te sturen die begint met het aanleggen van een maanbasis.

 

Hoe is de maan tot leefbare wereld om te bouwen?

De gemiddelde temperatuur is te hoog en de zwaartekracht van de maan te zwak om lang zuurstof en stikstof vast te houden. De maan heeft geen magnetisch veld, waardoor de zonnewind korte metten maakt met de atmosfeer. Als de maan op dit moment een zuurstof-stikstofatmosfeer zou hebben zo dik als die van de aarde, dan zou daar na verloop van tijd niet veel meer van over zijn. In theorie kan de atmosfeer continu aangevuld worden van buiten, maar de vraag is of dat slim is als je die atmosfeer ook kan gebruiken om ruimtestations mee te vullen.

Zo zou de maan er geterraformeerd uitzien. Als er iemand zo krankzinnig is het te doen...
Zo zou de maan er geterraformeerd uitzien. Als er iemand zo krankzinnig is het te doen...

17 gedachten over “Stad op de maan”

  1. Een iglo op de maan, vergezocht?

    Een materiaal dat we op aarde fabriceren, is glasvezel versterkt polyester. Het wordt in korrelvorm aan de klanten geleverd, die het vervolgens smelten in extruders, waarna het in persgietvormen ( mallen ) onder hoge druk, een vorm krijgt. Dat kan elke vorm zijn, zolang je daar maar een mal voor kunt maken. Dit proces vindt plaats onder vacuum, omdat het polyester kan oxideren met zuurstof. Ook houdt men de zuurstof wel weg d.m.v. een stikstofmantel. Op de maan heerst vacuum, dus dat probleem kennen we daar niet. Stel nu, robots zetten een cirkelvormig gebied uit, met daaromheen rails, waarop een robot laser, voorzien van een voorraad polyesterkorrels en granoliet-maanstof rijdt.
    Het grond oppervlak is tevoren uitgevlakt en bestrooid met polyesterglasvezel korrels.
    De laserrobot gaat nu in banen, zoals bij een grammofoonplaat, het grondoppervlak verhitten tot zo’n 320 graden celcius.
    In de baan van de laserbundel strooit een andere robot beurtelings granulaat maanstof en polyesterkorrels. Zo ontstaat op den duur een één meter dikke, ronde fundering, bestaande uit 50% polyester glasvezel,vermengd met maanstof granulaat. Nu is de koepel aan de beurt. Op de fundering wordt een 1 meter brede rand uit gezet, die de robot volgens hetzelfde proces gaat volgen, op uitzondering van de breedte van de ingang. Als de ingang op hoogte en breedte is, wordt een voorgevormde aluminium tent op het grond oppervlak geplaatst, met de sluis door de ingang. De tent wordt opgeblazen, waarna de koepel een oppervlak heeft, waar opnieuw een mengsel van polyesterkorrels en maanstof granulaat over gestrooid en gesmolten wordt, tot de koepel 1 meter dik is. Via de sluis wordt het gebouw nu gedeeltelijk vacuum getrokken, de sluis wordt naar binnen getrokken, waarna een nieuw grondoppervlak kan worden uitgezet, waaromheen de rails wordt geplaatst. De volgende koepel krijgt nu twee in en uitgangen, gelijk aan elkaar. Het proces herhaalt zich, alleen de aluminium tent heeft twee in en uitgangen, die aan elkaar worden gekoppelt. Zo kan een hele stad ontstaan, voordat de mens ook maar één voet op de maan zet. Als de stad klaar is, volgt kolonisatie door mijnwerkers, ingenieurs, technici, sterrenkundigen, en overig personeel.

    1. Note.

      In het onderwerp heb ik slechts een voorbeeld afmeting aangenomen, in werkelijkheid bestaat de mogelijkheid om tot vele meters wanddikte te gaan. Een maximale hoogte en diameter van de koepels, wordt slechts beperkt tot de maximale afmetingen van de aluminium tenten. Door de geringe zwaartekracht op de maan, kunnen we daar veel grotere gebouwen neerzetten dan op aarde. Ook de bodem is daar veel stabieler, een maanbeving is zeldzaam.

      1. Ik betrap mijzelf er op dat mijn geheugen me weer eens beentje gelicht heeft, het gaat hier om regoliet, niet granuliet. Aan de reacties te zien wordt mij dat gelukkig niet kwalijk genomen. De bedoelingen zijn duidelijk gelukkig, al kunnen we van mening verschillen over de uitwerking van een dergelijk concept.

        1. Alfa,

          Ik zie niet in waarom kinderachtig zou moeten zijn over een schrijffoutje, ok, je boodschap was niet specifiek aan mij gericht maar meer aan het algehele lezerspubliek maar wat dat betreft denk ik ook wel dat er op deze site meer mensen komen die gericht zijn op de inhoud van een tekst en niet op muggezifterij. Bijvooreeld, elke keer als ik de caribische eilanden bedoel schrijf ik canarische eilanden, en elke keer zie ik het later en moet ik er zelf maar eens om lachen, gelukkig word ik niet uitgelachen. Wat dat betreft is dat stukje geheugen ook niet uit mijn vingers te krijgen….lolll je had toch een goed stuk geschreven? goed genoeg in elk geval (voor mij) om er eens over na te denken en er een reactie op te geven.

  2. Alfa,

    Iglo´s op de maan is zeer zeker niet vergezocht maar ik denk eerlijk gezegd dat het veiliger is om gewoon gaten in de maan te graven en daar gebouwen in te bouwen. Tegen de tijd dat er graafmachienes zijn die het regoliet kunnen afgraven op de maan dan zijn er ook machienes beschikbaar die grotten kunnen graven. Als er met 180.000 kilometer per uur een paar honderdduizend miniscule stukjes ruimtepuin inslaat op die iglo´s, koepels, dan denk ik dat de koepels het begeven. Het zou natuurlijk wel veel veranderen als ze de buitenkant van die koepels zouden bedekken met grote lappen nanokoolstof. Voorzover ik begrepen heb is nanokoolstof nog sterker dan diamant dus dat zou dan zeker een goede bescherming bieden tegen inslagen. De techniek om grote lappen nanokoolstof te kunnen maken bestaat al, helaas bestaat er volgens mij maar 1 bedrijf die dit kan en om dit te realiseren moeten er echt wel heel wat bedrijven opgestart worden die dit ook kan maken. Laten we maar hopen dat de NASA deze technieken snel zullen vrijgeven zodat het overal gemaakt kan worden.

    1. Zoals je weet, heb ik in het verleden al een regoliet graafmachine ontworpen die niet slijt. Ben benieuwd of daar iets mee gedaan wordt. Daar kun je echter geen grotten mee graven, die moeten geboord worden in rotsachtige bergwanden, dat kan een graafmachine niet doen.

      1. Alfa,

        Nee ik wist niet dat je een regolietgraafmachiene ontworpen hebt die niet slijt maar als dat zo is dan zou ik als de bliksem je ontwerp bij de NASA gaan inleveren, op dit moment zijn er een aantal organisaties mee aan het worstelen en ze hebben er een wedstrijd van gemaakt die jou 500.000 dollar kan opleveren als ik het goed onthouden heb. Ik wens je er veel succes mee.

        1. Barry.

          De ruimtevaart is van absolute noodzaak voor overleving van de mens als soort. De ruimte is de enige bron van stoffen die uiteindelijk over zal blijven voor ons, maar ook de socialisatie van de menselijke maatschappij is daarvan afhankelijk. Het op gang brengen van een dergelijk proces kost ontzettend veel moeite, maar is niet onmogelijk. In het artikel ” Leven in ruimtekolonie, beste opvoedcursus voor de mens ” geef ik al aan welke verbanden er zijn, en het nut daarvan. Om deze reden vraag ik geen geld voor zo’n ontwerp, ik niet in elk geval. De mensheid moet op weg geholpen worden, hoe minder dat kost, des te eerder komt er tempo in ontwikkelingen op dat gebied. In ruil voor het voortbestaan van uberhaupt het leven op aarde zoals wij dat kennen, is mijn bijdrage slechts een klein steentje dat hopelijk gaat rollen. Als we allemaal ons steentje bijdragen, wordt het één grote lawine van vooruitgang. Als ik dus een dergelijk ontwerp publiceer, is iedereen vrij om het na te maken en verbeteren.

        2. Alfa,

          je hebt mij verkeerd begrepen, de NASA heeft een wedstrijd gecreeerd waarbij jouw ontwerp eventueel een winnend ontwerp zou kunnen zijn. Als je er werkelijk geen geld voor zou willen dan dien het ontwerp in, neem het geld in ontvangst en zorg ervoor dat ook iedereen er toegang toe krijgt. Dat is waar dat geld handig voor zou kunnen zijn, je zou ervoor kunnen zorgen dat het wereldwijd bekend word. Wereldwijd de media inschakelen kost veel geld.

      2. Alfa,

        Ik heb ooit geleerd voor Graaf en Grondverzetmachienist en heb les gehad op de Liebherr 902 en de Liebherr 922, ik zie niet in waarom je met een graafmachiene geen onderaards hol kan graven. 1 van de definities van het woord grot is onderaards hol. Je hebt gelijk, grotten zitten over het algemeen in bergwanden maar veel grotten lopen ook door tot ver onder diezelfde bergen. Het zou goed zijn als ze op de maan zouden gaan oefenen met het graven van grotten zodat ze er later op mars er beter mee overweg kunnen. Op mars zijn van nature al grotten aanwezig maar voorzover ik weet zijn de bekende grotten op ietwat ongelukkige plaatsen. Maar als het zich draait om geluidstrillingen die zich kunnen voortplanten tot in de leefgebouwen dan is het ook om die reden beter dat gebouwen onder het maanoppervlakte worden geplaatst. Geluid verplaatst zich horizontaal dus hoe dieper de gebouwen onder het maanoppervlakte gebouwd worden hoe minder invloed van de trillingen.

        1. Barry,
          ik heb laats een artikel gelezen over lavatunnels waarbij ze dan het lava laten weg stromen in principe laat je dan ook een soort grot over en de kosten om zon graafmachine meenemen naar de maan zijn erg hoog dus waarschijnlijk kom je hier mee goedkoper uit

  3. Ik denk ook dat terravorming verspilde moeite is, in tegendeel tot ruimtestations. Maar slapen in een centrifuge is wel wat anders dan slapen terwijl de maan aan de hemel schijnt..ach, misschien merk je daar niks van?
    En industriële productie op de maan maakt toch ook lawaai, of hoor je daar niks van?
    En ik maak me zorgen om het vitamine D gebrek.

    1. Industriële produktie maakt zeker lawaai, en de trillingen kunnen zich voortplanten tot in de leefgebouwen. Ik denk toch wel dat ze daar rekening mee houden. Vitamine D vind je in bijvoorbeeld kaasprodukten, dus de kaas zoals wij die kennen moet over de Spacelift. Maankoeien lijkt me wat ver gezocht, en een kilo kaas moet geen tienduizend euro kosten, dan vergaat mij de eetlust.

Laat een reactie achter