Geld als dictatoriaal instrument

Dit artikel is in overleg met Pieter Stuurman overgenomen op visionair. Het origineel is te vinden op:
http://pieterstuurman.blogspot.nl/2009/09/geld-als-dictatoriaal-instrument.html

geldvalHet uitkleden van de AOW, de WW, het verhogen van de ziektekostenpremie, de verkeersboetes, de energiebelasting enzovoort: het stuit op veel onbegrip. De meeste mensen gooien het op een niet te stuiten geldhonger van de overheid. Men heeft het over “roofridders” of “graaiers”. Het lijkt ook allemaal onbegrijpelijk, totdat je beseft wat het doel ervan is.

Het doel is:

Geld te kunnen gebruiken als instrument om een zo groot mogelijke groep dwingend aan te sturen en daarmee het gedrag van de bevolking te dicteren. Bijvoorbeeld iedereen harder en langer laten werken.

Als je dat eenmaal door hebt, zie je ook dat het een lange-termijn plan is. Een traject dat al jaren geleden is ingezet. Om het doel te bereiken moet je een aantal stappen doorlopen:

1- Nivelleren.

Zolang er een groot verschil is in besteedbaar inkomen, zullen financiële maatregelen altijd maar een klein deel van de bevolking treffen. Dat is niet efficiënt. Wanneer je in dat geval de middenklasse dwingend wil aansturen d.m.v. financiële maatregelen, zal de onderklasse niet overleven.

In de jaren 80 en 90 heeft er een verschuiving plaatsgevonden van de onderklasse naar de middenklasse. Bestond er voor die tijd een groot inkomensverschil tussen bijvoorbeeld een metselaar en een universitair geschoolde werknemer, nu is dat verschil veel kleiner. De onderklasse is als het ware opgetild naar de middenklasse. Het gevolg is, dat de hele bevolking (op een kleine elite na) nu beschouwd kan worden als middenklasse. Als dat eenmaal bereikt is en je nu de duimschroeven aandraait, heeft daar vrijwel de hele bevolking last van, zonder dat er een grote groep aan onderdoor gaat (die dan weer moet worden ondersteund en op wie de maatregel dan geen effect heeft). Dit degradeert de gehele voormalige middenklasse tot een onderklasse zonder financiële vrijheid. En dat maakt dus vrijwel de gehele bevolking bestuurbaar d.m.v het instrument geld. En dat is de bedoeling.

2- Verschuiven van variabele kosten naar vaste kosten.

Variabele kosten zijn variabel. Dat wil zeggen dat mensen hierin keuze hebben. En keuze is vrijheid, en dat wil je niet. Wil je mensen d.m.v. geld in een bepaalde richting dwingen, dan moet je die keuze beperken of liever nog, helemaal wegnemen. Vandaar dat het aandeel van ons besteedbaar inkomen dat opgaat aan vaste kosten enorm gestegen is. Hogere belastingen, kunstmatig verhogen van woonlasten, energie, ziektekostenverzekering etc. Om dit mogelijk te maken bij een gegeven inkomensniveau, moeten de variabele kosten eerst dalen. Het aandeel van ons inkomen bijvoorbeeld dat we uitgeven aan voedsel is steeds verder gedaald. Hierdoor werd een stijging van de vaste lasten mogelijk gemaakt. En vaste lasten zijn vaste lasten omdat er niet of nauwelijks op bezuinigd kan worden. En dat is natuurlijk de bedoeling als je mensen wil dwingen.

3- Maak van variabele kosten vaste kosten.

Een paar voorbeelden:

Voedsel.
geldval2Voor voedsel geldt dat de uitgaven hieraan gedeeltelijk bestaan uit vaste, en gedeeltelijk uit variabele kosten. Iedereen moet eten. Maar je zou duur eten kunnen kopen, of goedkoop. Wanneer daarin in de praktijk een grote spreiding bestaat, en je wil mensen bijvoorbeeld harder en langer laten werken d.m.v. een financiële maatregel (bijv. verhogen van de energiebelasting) , dan tref je alleen die mensen die al goedkoop voedsel kopen. De rest gaat simpelweg bezuinigen op voedsel voordat ze zich laten dwingen tot harder en langer werken. Dat is dus niet efficiënt. Dat is de werkelijke reden achter de “prijzenoorlog” in de supermarkten, die tot gevolg heeft gehad dat de variëteit en de kwaliteit van het aangeboden voedsel sterk vermagerd is. Als er simpelweg alleen nog maar goedkoop voedsel in supermarkten (speciaalzaken verdwijnen) verkrijgbaar is, hebben mensen geen keuze. In eerste instantie lijkt dat gunstig voor de consument, totdat je beseft dat de vrijgekomen bestedingsruimte direct wordt ingepalmd door het verhogen van de vaste kosten.

Auto.
In de jaren 60 was autorijden pure luxe. De auto werd gebruikt voor recreatie of familiebezoek. Nu is dat heel anders. Eerst werd de maatschappij rondom de auto ingericht. Het werd in verhouding tot het inkomen steeds goedkoper, en dus voor steeds meer mensen bereikbaar. Wonen en werken werden uit elkaar gehaald. Forenzenwijken en industrieterreinen bijvoorbeeld. Vervolgens werd autorijden zo vervelend mogelijk gemaakt. Een oerwoud aan slecht afgestelde stoplichten, een enorme hoeveelheid verkeersdrempels, onzinnige 30km zones, miljoenen boetes en het sociaal verdacht maken van de “vervuilende automobilist”, zorgen ervoor dat niemand meer autorijdt die het niet echt moet. Zo heb je van een variabele post een vaste kostenpost gemaakt. Door die vaste kosten nu verder op te schroeven, beperk je de bestedingsruimte en krijg je meer dwingende macht over de bevolking met het instrument geld.

Energie.
Het opschroeven van energieprijzen heeft weinig zin als mensen op het verbruik kunnen bezuinigen. Een verhoging van de prijzen zal dan leiden tot een lager verbruik, in plaats van harder en langer werken, wat het eigenlijke doel is. Promoot daarom zoveel mogelijk energiebesparing. Maak “verspilling” asociaal. Als iedereen een Hr-ketel heeft, en dubbel glas, maak dan spaarlampen verplicht, zodat iedereen niet meer dan het absolute minimum aan energie verbruikt. Pas als er niet meer bezuinigd kan worden, heeft het opvoeren van de energiekosten het beoogde effect.

Money Trap_43Het zijn maar een paar voorbeelden, en er zijn er vast nog meer te vinden, maar al deze maatregelen bij elkaar hebben tot gevolg dat het overgrote deel van de bevolking een steeds kleinere keuze heeft in de manier waarop het inkomen besteed wordt. Vrijwel het gehele inkomen gaat op aan vaste kosten. Als dat eenmaal bereikt is (en zover is het bijna), dan kunnen die vaste kosten verder worden opgeschroefd en ontstaat een direct verband tussen een financiële maatregel en het effect daarvan op het gedrag van de bevolking. Mensen hebben immers geen keuze meer en geld is nu een dictatoriaal instrument geworden.

Merk ook op dat deze trend al decennia vrijwel lineair is dus onafhankelijk van het op dat moment “gekozen” kabinet. Het laat nogmaals zien (voor wie het nog niet wist) dat de “democratie” een wassen neus is, en dat onze “volksvertegenwoordigers” van alles vertegenwoordigen, maar zeker niet het volk.

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Weblog Pieter Stuurman

15 gedachten over “Geld als dictatoriaal instrument”

    1. Daar komt het probleem voor een groot gedeelte vandaan in ieder geval. 
      Hoe werkt ons huidige economische systeem eigenlijk?
      Maar wie hebben dat systeem geimplementeerd, en wie houden het vandaag de dag in stand en wie profiteren daar momenteel verreweg het meeste van?

      Zie eventueel ook de Onsgeld beweging die fundamenteel het geldsysteem wil gaan hervormen. http://onsgeld.nu 

      Landen zijn om geld in circulatie te hebben, bij hoe ons geldsysteem nu ingericht is, afhankelijk van het private internationale bankenkartel. Zij hebben het unieke recht om dat geld in de vorm van o.a. staatsschulden uit het niets te scheppen en hebben daarnaast het recht hier vervolgens rente over te vangen. Daarmee komt elke overheid telkens verder in de schuld te staan bij dit internationale bankenkartel. En daarom heeft ook bijna elke land grote staatsschulden. Een overheid kan dus weinig anders dan deurwaardertje spelen voor dit kartel waarbij de overheden de bevolking telkens verder uit gaan knijpen.

      Dit laat zien dat politici eigenlijk weinig tot niets te zeggen hebben en dat democratie een soort wassen neus is en het dit private internationale bankenkartel is dat werkelijk de dienst uitmaakt in de wereld. En ondertussen dus miljarden verdient elk jaar uit dit recht wat zij hebben om schulden uit het niets te mogen scheppen.

      Wie dit kartel zijn? En hoe er om dit recht gevochten is in het verleden? 

      -) Wie vormen het internationale private bankenkartel?
      -) De top van de geldpiramide, de Rothschilds
      -) 
      Schulden, de eerste 5000 jaar
      -) 
      2000 jaar strijd over de controle van het geldsysteem

  1. pieter-stuurman

    De “volksvertegenwoordigers” staan in het krijt bij de werkelijke beleidsmakers. Ze hebben daarom geen andere keuze dan naar de pijpen te dansen van hun opdrachtgevers. De “volksvertegenwoordigers” vertegenwoordigen dus het niet volk, maar hun bazen.
     
    Wel moeten zij het opgelegde beleid uitvoeren en daarmee de bevolking in de gewenste richting dwingen. En dat doen ze onder meer door geld te gebruiken als dictatoriaal instrument.

    1. Er is denk ik geen complot van de elite, er is sprake van een combinatie van enkele processen. Mensen willen zekerheid en de elite bestaat ook uit mensen, dus willen ook zekerheid. Vaste lasten voor de burger betekent vaste inkomsten voor de ontvanger, doorgaans de elite.

      1. pieter-stuurman

        Ik zou het ook zeker geen complot noemen Germen. Wel lijkt het me erg waarschijnlijk dat de elite ook plannen maakt, en strategieën bedenkt om haar belangen te behartigen. Precies zoals dat in iedere bedrijfstak gebeurt.
         
        Het belang van de machtselite is macht. Als dat niet zo was, dan was er geen machtselite. Macht is het vermogen om andere mensen de wil op te leggen. Daarvoor heb je instrumenten nodig, en geld is daar een uiterst effectief instrument voor.

        1. Ik denk niet dat de huurbazen of de energiebedrijven macht willen hebben over de consumenten. Ze willen gewoon makkelijk en zeker geld verdienen. Zo hoog mogelijke vaste lasten geven hun bedrijf zekerheid. Daarom zie je ook altijd verkopers zich suf leuren aan langlopende krantenabonnementen, mobiele abo’s, energiecontracten voor 3 jaar en dergelijke.

        2. Ik denk dat het een combinatie van en en is, mensen willen idd zo gemakkelijk mogelijk geld verdienen maar als mensen eenmaal doorhebben dat het geldsysteem daar een uiterst interessant instrument, sterker nog het meest machtige instrument in is dan zie je dat mensen wel degelijk over lijken gaan om dat soort instrumenten onder controle te krijgen. En om dat ondertussen ook continue bij te schaven, up te daten, te perfectioneren.

          Er is de afgelopen 2000 jaar, sommigen zeggen zelfs 5000 jaar enorm gevochten om dit recht om geld als schuld te mogen scheppen en daar rente over te mogen vragen. Ik val wellicht in herhalingn maar het boek: Debt, the first 5000 years, gaat hier goed op in.

          En in de strijd om de controle over het geldsysteem zijn meerdere presidenten in de VS gesneuveld en het lijkt erop dat ook de hele koninklijke Russissche familie de Romanovs in deze strijd ten onder zijn gegaan. De documentaire The Money Masters laat dit prachtig zien. http://youtu.be/svly7TJMtzw  

          Er zijn zelfs tongen die beweren dat Jezus vrolijk mocht preken wat hij wilde totdat hij de geldwisselaars dwars ging zitten in Jerusalem en zich vrij vlot daarna op een kruis bevond… Kortom zeer interessante materie om je eens in te verdiepen.

  2. Waarom er steeds samenzweringstheorieen bijslepen? Ik geloof best wel dat de toplaag van de maatschappij een redelijk gesloten kaste is die elkaar de leuke baantjes toeschuift maar het lijkt me redelijk paranoide om te geloven dat ze de hele maatschappij tot in detail wil beheersen en met lange termijn planning eensgezind het gewone volk uitmelkt. Logischer lijkt me dat ze gewoon van de mogelijkheden gebruik maakt die voorbij komen.

  3. Ik snap juist de weerstand tegen woorden als “complot” of “samenzweringstheorie” niet…
    Complot betekend niks anders dan: geheim plan.
    Daar hebben we het toch over? Of horen we de politici of bankiers hier dagelijks over spreken?
    Ook samenzweringstheorie (hoewel ik het stukje theorie ook wat discutabel vindt, inmiddels mogen we toch wel spreken van feit maar goed) betekend niks anders dan: een groep die in het geheim samenwerkt om een bepaalde doelstelling te behalen.
    Daar hebben we het toch over?
    Dat moeilijk doen om woorden, zo was vroeger het woord occult iets om bang voor te zijn, terwijl ook dat niks anders betekend dan: geheim.
    Als we al moeilijk gaan doen, of zelfs bang zijn (gemaakt) om bepaalde woorden te gebruiken, hoe kunnen we dan over dit soort zaken praten, oftewel openheid gaan creëeren?
    Zolang dit soort “strategieën” uitgevoerd worden door bedrijven, politici, bankiers of anderen met een verborgen agenda (oftewel ze doen iets anders dan ze beweren te doen) kunnen we het beestje gewoon bij naam noemen.
    Want door het geen complot of samenzwering te (mogen/durven) noemen, maken we het wel erg makkelijk om het af te doen als iets dat er gewoon bijhoort…
    Laten we ons er vooral bewust van blijven dat hoewel het een logisch gegeven LIJKT, het gevoelsmatig toch een andere kwestie wordt wanneer je door een dergelijke “strategie” niet meer in je dagelijkse behoefte kunt voorzien, of erger nog: je kinderen geen dak meer boven hun hoofd kunt bieden, laat staan ze een gezonde maaltijd bieden.Want daar hebben we het over, een toekomst die nog weinig biedt voor de kinderen anders dan een slavenbestaan.
    Om het in andere woorden te brengen: stop toch eens met dat zakelijke (lees gevoelloze) geanalyseer van dit soort wreedheden, waarbij de dingen afgedaan worden als logisch, oftewel “goed zakendoen”…..door dit soort “zaken” vallen er dagelijks wereldwijd enorm veel slachtoffers, die gevoel hebben en er geen steek op vooruitgaan door het dan maar kil en afstandelijk te bekijken als “collateral damage”. We praten hier over mensen, niet over grondstoffen.
    Laat ik voor mezelf spreken: zolang dit door de media en politici niet eerlijk wordt besproken, noem ik het beestje bij naam: een smerig gewetensloos complot bekokstooft door samenzweerders, die voor 1 ding vooral bang zijn: openheid (van zaken) Waar verschuilen ze zich achter? Woorden…….

    1. pieter-stuurman

      Precies Jeseah.
       
      De term “complottheorie” is in de karen 60 bedacht door de machtselite om iedereen die een machtsstrategie doorzag, te ridiculiseren. Met succes blijkbaar. Slimme strategie dus…
       
      Maar inderdaad, het gaat uiteindelijk om essentiële levenswaarden. Voedsel, gezondheid, vrijheid, en uiteindelijk het leven zelf. Dat is de werkelijke inzet.
       
      Macht is niets meer dan zeggenschap over het leven van anderen. Macht van de één, bestaat nergens anders uit, dan uit de onvrijheid van de anderen.
       
      Er zijn altijd mensen geweest die macht nastreefden. Ze hebben daarvoor alles gebruikt dat in hun vermogen lag om die macht daadwerkelijk te verkrijgen of te vergroten, zonder enig mededogen met de anderen. De meest verschrikkelijk oorlogen zijn erom gevochten, mensen zijn vervolgd, verhongerd, tot slaven gemaakt, vermoord. Vele miljoenen hebben eronder gecrepeerd.
       
      De gedachte dat dit nu (in onze tijd) niet zou gebeuren, dat er nu geen mensen bestaan voor wie macht de hoogste prioriteit heeft, en voor wie het welzijn van anderen van ondergeschikt belang is, is gewoon bijzonder naief.
       
      Succesvolle machthebbers weten dat macht niet zomaar komt aanwaaien. Ze weten dat ze daarvoor slimme plannen moeten maken en uitvoeren. En omdat ze dit weten, hebben ze het gedaan. En daarom zijn ze machthebber. Anders was iemand anders dat.

  4. pieter-stuurman

     
    @ Hannes,
     
    Bestaan er mensen die macht nastreven?
    Zullen mensen die macht nastreven, strategieën (plannen) bedenken om die macht daadwerkelijk te verkrijgen/vergroten?
    Werken strategieën efficiënter als je ze niet verklapt?
    Bestaan er mensen die daadwerkelijk macht hebben?
    Hebben die mensen die macht verkregen door middel van werkende strategieën?
    Bestaat macht uit het vermogen om anderen te beheersen?
    Zullen machthebbers dat vermogen daadwerkelijk gebruiken?
    Zullen ze daarvoor machtsmiddelen inzetten?
    Is geld een machtsmiddel (geld is macht)?
    Zouden machthebbers het machtsmiddel geld, inzetten in hun streven naar (meer) macht?
    Zou zeggenschap over het geldsysteem (bancaire sector) macht opleveren?
    Zou die macht daadwerkelijk gebruikt worden?
     

Laat een antwoord achter aan Germen Reactie annuleren