Analyses

Klocke Nanotechnik ontwikkelde deze nanomanipulator die tot op honderd atomen nauwkeurig voorwerpen kan manipuleren. Door technisch voorop te lopen kan Duitsland overleven.

Wie plukt de vruchten van de komende technologische revolutie?

19 reacties / Analyses, Europa, Nederland / Door / 3 december 2011

De afgelopen tien jaar zijn er in de VS een groot aantal spectaculaire technologische doorbraken gerealiseerd. Alleen profiteert de Chinese industrie daar meer van dan de kwijnende Amerikaanse ‘rust belt’. Het Witte Huis plant nu een Grote Sprong Voorwaarts zodat de enorme winsten van de volgende Kondratieff cyclus in de Verenigde Staten terecht gaan komen. Zal de VS de industrie in de rest van de wereld gaan verpletteren met de volgende generatie technologie, krijgt Europa deze keer ook een kans of gaan China en de andere nieuwe groeilanden er opnieuw met de buit vandoor?

De komende technologische revolutie
Het eerste decennium van de eenentwintigste eeuw regende het spectaculaire ontdekkingen. Neem bijvoorbeeld nieuwe, op koolstof gebaseerde materialen als grafeen en nanobuisjes die alle bekende materialen overtreffen op het gebied van onder meer sterkte. Zonnecellen zijn nu beter en goedkoper dan ooit en zijn in woestijnlanden al goedkoper dan netstroom. De rest van de wereld zal binnen enkele jaren volgen, wat een ongehoorde energierevolutie op gaat leveren. Zo zal het bestaande wagenpark binnen vijf tot hooguit tien jaar zijn vervangen door elektrische auto’s, voorzien van snel oplaadbare compacte superbatterijen. De eerste praktische vormen van gentherapie zijn nu een feit. Er komen nu behandelingen beschikbaar voor ooit ongeneeslijke ziekten als kanker. Nanotechnologie wordt in steeds meer producten toegepast.

Klocke Nanotechnik ontwikkelde deze nanomanipulator die tot op honderd atomen nauwkeurig voorwerpen kan manipuleren. Door technisch voorop te lopen kan Duitsland overleven.
Klocke Nanotechnik ontwikkelde deze nanomanipulator die tot op honderd atomen nauwkeurig voorwerpen kan manipuleren. Door technisch voorop te lopen kan Duitsland overleven.

Globalisering rafelt lokaal innovatienetwerk uiteen
Grote Europese en Amerikaanse bedrijven verplaatsten hun fabrieken voor het grootste deel naar lage-lonen landen. Hierdoor verzwakte de industriële infrastructuur in Europa en de Verenigde Staten sterk. Elk industrieel gebied is een complex ecosysteem van bedrijven en bedrijfjes die van en aan elkaar verkopen om producten te fabriceren. Zo zit er om een grote autofabrikant als Toyota of Volkswagen een fijnvertakt netwerk van toeleveranciers. Die toeleveranciers maken vaak ook voor andere bedrijven en voor nichemarkten producten om zo minder afhankelijk te zijn. Hierdoor verdween ook hoogwaardige werkgelegenheid – de essentiële tussenlaag van middelbaar en hoog opgeleide vakmensen die innovatieve technieken kunnen vertalen in unieke producten en productieprocessen. De uitvinders dus. Uitvinders stimuleren elkaar, dus om een succesvolle uitvinderscultuur op te wekken moet je dicht op elkaar zitten. Zoals in Silicon Valley. In Nederland zou dat de Randstad kunnen zijn, ware het niet dat daar helaas maar weinig techneuten rondlopen. De kansen van de Vlaamse regio Antwerpen zijn daarom beter.

Technisch onderzoek vooral lucratief voor China
De Amerikanen kampen met hetzelfde probleem als de Europeanen: er wordt veel aan onderzoek gedaan, maar deze uitvindingen kunnen niet meer geabsorbeerd worden door het, om een CDA-term maar even te verkrachten, technisch middenveld. Dat technisch middenveld is er wel in China en wordt elk jaar sterker. Elk jaar stromen er honderdduizenden universitair opgeleide technisch ingenieurs in op de Chinese arbeidsmarkt, die als razenden Amerikaanse vaktijdschriften lezen en de techniek vertalen in een marktsucces. Wat de regering-Obama nu probeert te bereiken, is het opnieuw leven inblazen van de rust belt en zo weer het dichte netwerk van technische bedrijfjes te revitaliseren. Een over heel Amerika verspreide Silicon Valley dus.
De Amerikanen willen dit bereiken door meer technisch personeel op te leiden en bedrijven proberen te verlokken in de Verenigde Staten te blijven. Hierbij schuwen Amerikaanse politici niet een beroep te doen op patriottistische gevoelens.

Leren van de Duitsers: vakmanschap weer waarderen
In Europa hebben we hetzelfde probleem als de Amerikanen. Slechts één Europees land gaat hier op een verstandige manier om: Duitsland. Duitsers studeren massaal exacte vakken. In Duitsland bestaat een duidelijke beroepstrots. Vandaar dat Duitsland de economische recessie goed heeft weten te doorstaan en topproducten nog steeds in Duitsland worden gemaakt. Werkenden en bedrijven moeten er weer trots op kunnen zijn dat hun fabriek en hun afdeling ergens het beste ter wereld in is. In Nederland zouden dat biologische producten, zoals landbouwgewassen of kunstvlees, en biomedische systemen kunnen zijn. Deze passen uitstekend bij de feminiene cultuur hier. Daar schieten we meer mee op dan met financieel gegoochel.

Bron
Rebuilding American Manufacturing, MIT Technology Review (2011)

Update het economische systeem!

36 reacties / Analyses, Europa, Maatschappij, Mensheid, Nederland / Door / 8 januari 2012

Na een analyse te hebben gemaakt over hoe het huidige economische systeem eigenlijk werkt volgden een aantal oplossingen die mensen lokaal in staat stellen wat meer economische veerkracht in te bouwen. In dit stuk een verkenning naar een update van het grote economische systeem waar we in vastzitten en momenteel in Amerika en Europa op imploderen staat.

Een systeem gebaseerd op exponentiële groei implodeert vroeger of later altijd.
Ons huidige economische systeem is niet meer te redden, dat is niet te wijten aan luie Grieken, en zelfs niet geheel aan corrupte bankiers en politici. In de basis komt dit door hoe het economische systeem werkt. Het is een systeemprobleem. Het probleem is dat geld in de vorm van schuld moet worden gecreëerd en er daarbij  met rente wordt gewerkt. Doordat rente in procenten wordt berekend moet ons economische systeem exponentieel blijven groeien om het in stand te houden. Dit laatste is op termijn altijd onmogelijk, en zo is een implosie van het systeem op voorhand te voorspellen. De echte vraag is dus eigenlijk niet hoe het kan dat ons economische systeem nu instort, maar waarom er voor een systeem is gekozen wat met rente en inflatie werkt waarin dit soort implosies onvermijdelijk zijn?

Waarom gebruiken we het huidige economische systeem?
Die vraag is eigenlijk relatief makkelijk te beantwoorden al is het antwoord niet leuk. Er is een kleine groep mensen die via dit systeem enorme rijkdom vergaard ten koste van de grote massa.  Geen grap, geen complot voor nodig, gewoon een systeemmechanisme van ons huidige economische systeem waar een kleine groep mensen heel veel baat bij heeft. Leuker kunnen we het niet maken, ook niet moeilijker.

Als u begrijpt dat de mensen die van het huidige economische systeem profiteren ook de main stream media in handen hebben is het opeens goed te begrijpen waarom deze media zo dubbel over protesten rapporteren.

Daarbij hebben de profiteurs van dit mechanisme  doordat ze zoveel geld hebben ook een enorme invloed weten te krijgen in de politiek, maar ook in de Nederlandse en Europese “mainstream”  media. Zo was het Algemeen Nedelands Persbureau (ANP), u weet wel het instituut wat het nieuws uitbrengt dat u geknipt en geplakt terug ziet in uw kranten en op de NOS journaals, bijvoorbeeld in handen van het grootste familiebedrijf van Nederland, de familie Fenteren van Vlissingen. De oplettende lezer herkend deze naam wellicht en dat klopt, want deze familie kwamen we eerder tegen als een partij die medecontrole heeft over de Nederlandse Centrale Bank… He maar…
Dat u in ieder geval even op de hoogte bent wie voor u bepaalt wat u via deze “mainstream” media wel en niet te horen krijgt. Uitleg over de systeemwerking van het economische systeem is er in ieder geval geen onderdeel van.
Echter net zoals de controle van de Nederlandse Centrale Bank geïnternationaliseerd is naar de ECB is ook het bezit van het ANP inmiddels richting Europese mediagiganten overgegaan. Op 28 mei 2010 is het ANP overgenomen door V-Ventures een investeringstak van Veronica wat zelf weer onderdeel is van SBS Broadcasting BV en dat was kort in eigendom van het Duitse  ProSiebenSat.1 Media.AG, het 2 na grootste mediabedrijf van Europa.  Op 29 Juli 2011 is het eigendom echter overgegaan naar Sanoma een Europese mediagigant die hiermee zowel de meest bezochte nieuwssite nu.nl als het ANP als ook het overgrote deel van de Nederlandse tijdschriften in handen heeft. Interessant is het wellicht om op te merken dat de inmiddels voormalig hoofdredacteur van Nu.nl op 18 November 2011 werd ontslagen wegens een intern meningsverschil over de redactievrijheid met de eigenaren. En de grootste aandeelhouder van Sanoma is Aatos Juho Michel Erkko. Voor verdere details over het Nederlandse medialandschap is het artikel “Wie bepalen het nieuws in Nederland” een echte aanrader. En ook “Eigenaar NuJij.nl, bilderberger, trilaterist en CIA-agent” is een prachtartikel. Hieruit blijkt dat het Europese medialandschap er eigenlijk niet zo heel anders meer uitziet dan het media imperium wat Berlusconi in Italië had gebouwd. Sterker nog Berlusconi lijkt een amateur vergeleken met het bereik en concentratie van dit media imperium. Alles is uitermate geconcentreerd en in handen van een paar private personen aan de absolute top.  Het is natuurlijk diep treurig om te moeten constateren dat de mainstream media niet zo mainstream blijkt te zijn maar vooral dient als een zendkanaal van de 1% om zo de denkbeelden van de 99% te kunnen beïnvloeden. Maar goed dit komt helaas in de beste “democratieën” voor.

Haal de tussenman eruit via het internet.
Van de andere kant leest u nu wel over deze zaken. Dit dankzij het internet wat al vele industrieën volledig heeft veranderd. En daarin ligt waarschijnlijk ook de oplossing voor een nieuw, eerlijker en doorzichtiger economisch systeem. Een systeem wat niet gebaseerd is op oneindige groei, waar de lusten en lasten wel eerlijk verdeeld worden over alle partijen, eentje waar mensen niet opgejaagd worden door een kunstmatig gecreëerd  tekort aan geld, een systeem dat de ecologie van de aarde respecteert en waarin investeringen die op de lange termijn goed zijn voor het voortbestaan wel logisch zijn om te financieren.

Dit onderstaande filmpje laat zien dat de kans heel groot is dat het economische systeem de komende decennia een volledige transformatie zal ondergaan.  De titel: Vanquishing the Middle Man. Want waarom maken we onszelf eigenlijk nog afhankelijk van tussenpersonen zoals de banken om onderling diensten en goederen met elkaar uit te ruilen? Waarom laten we de hoeveelheid banen en koopkracht van mensen bepalen door een volledig gecentraliseerd systeem wat nu duidelijk zichtbaar gemanipuleerd wordt door een kleine groep mensen? Met de huidige technieken zoals het internet en de sociale media zou dat systeem toch veel beter moeten kunnen? Hoogstwaarschijnlijk kunnen deze tussenpersonen er gemakkelijk tussenuit worden geknipt.

Vanquishing the Middle Men

Digital Coin
Welke vorm dit economische systeem precies zal gaan krijgen is moeilijk te voorspellen. Een interessant idee van hoe dit eruit zou kunnen zien is Digital Coin. Een oplossing uit de koker van de mensen die de informatieve films van Money as Debt hebben gemaakt. Bij Digital Coin wordt de waarde die personen toevoegen uitgedrukt in een digitale munt die overal uit te geven is maar die meer waard is in de buurt van waar het gecreëerd is. Zo versterk je het in de regio houden van economische activiteit terwijl de optie van internationale handel prima mogelijk blijft.

Introduction to Digital Coin

Een rente- en inflatievrij economisch systeem
Daarnaast zijn er uit verschillende hoeken mensen geweest die 10, 50 of soms 100 jaar geleden de problemen van ons rente gebaseerde economische systeem al doorzagen en naar alternatieven zijn gaan zoeken. Hierbij komen losstaande partijen regelmatig tot dezelfde conclusies. Als je een echt duurzaam economisch systeem wilt bouwen wat geen ingebouwde crisissen nodig heeft dan kun je dat het beste rentevrij en daarmee ook inflatievrij maken. Dit is ook erg logisch aangezien rente zorgt voor een continue welvaartsverschuiving van de 80% armsten naar de 10% rijksten in het systeem.

Volgens Margrit Kennedy is het Engelse koningshuis een grote profiteur van het huidige rentesysteem. Zo verdienden zij reeds in 1995 dagelijks meer dan 700,000 pond puur en alleen uit rente-inkomsten.

Ook in Nederland zou het afschaffen van rente in het voordeel zijn van 80% van de bevolking. In het artikel rente nader bekeken kwam mevrouw Margrit Kennedy al voorbij, zij heeft een interessante publicatie geschreven met de titel: Interest and Inflation Free Money.(pdf 57 paginas)  Een aanrader voor eenieder om te lezen. Hier komen ook interessante praktijkvoorbeelden aan bod van goedwerkende systemen zonder rente zoals o.a. het WIR systeem van Zwitserland.

Daarnaast is er een groep met de naam – People For  Mathematically Perfected Economy--  die ook zo snel mogelijk afwillen van een systeem dat met rente werkt. Zij hebben daarbij ook goed en helder uitgewerkt hoe je van het huidige systeem met rente kunt overstappen naar een systeem zonder rente. Voor uitleg in het Nederlands kun je meer vinden over dit systeem in het artikel: Oplossing van de Crisis.

Grote meerderheid gebaat bij een update van het systeem
We staan momenteel voor een belangrijke verandering in de wereld die groot gaat zijn maar waar een ander systeem waarschijnlijk in het voordeel zal zijn van verreweg het grootste deel van de bevolking. Laten we met de economische onzekerheid vooral niet het belangrijkste vergeten en dat is ons eigen voortbestaan. Mensen proberen in het leven zo goed mogelijk voort te bestaan. Zaken die goed zijn voor het voortbestaan zoals gezond eten en drinken, een plezierig bewoonbaar huis en een veilige gezellige leefomgeving worden nagestreefd. En zaken die het voortbestaan bedreigen zoals ziektes, geweld in verschillende vormen en armoede probeert men te bestrijden door er oplossingen voor te vinden. Een economisch systeem zou erop gericht moeten zijn om dit doel zo goed en efficiënt mogelijk te bereiken. Een economisch systeem dat ter dienst staat van het voortbestaan van alle mensen in tegenstelling tot een systeem waarin het grootste deel van de mensen systematisch door een toplaag wordt uitgemolken als een stel onnozele koeien.
Misschien is het tijd om her en der eens wat mensen wakker te gaan maken zodat we met zijn allen een mooiere toekomst voor iedereen kunnen bouwen. Update het economische systeem!

Het slimste wat mensen kunnen doen is zichzelf verdiepen in hoe het huidige systeem werkt en goede informatie hierover verspreiden. Zolang 99% van de mensen geen idee heeft van hoe het huidige systeem werkt zal er waarschijnlijk weinig structureels veranderen.

(Dit stuk mag vrij door iedereen overgenomen worden op websites, blogs, etc. en om door te sturen aan vrienden, familie, collega`s politici, media, etc. Graag zelfs hoe meer mensen dit weten hoe beter. Zet wel even de bron erbij zodat mensen hieronder mee kunnen doen in de discussie als ze dat willen.)

 

De Moslimbroederschap wil alle islamieten verenigen in een islamitisch rijk met de sharia als wet.

Egypte: overwinning islamitische fundamentalisten al voorspeld

30 reacties / Analyses, Geopolitiek / Door / 30 november 2011

Wat geen enkele politicus  of journalist – op Geert Wilders en Joost Niemoller na – zag aankomen is gebeurd: een verpletterende verkiezingsoverwinning voor islamitische extremisten. De vermoedelijke verdere ontwikkelingen.

Iran bewijst dat religieus extremisme in een modern land mogelijk is.
Iran bewijst dat religieus extremisme in een modern land mogelijk is.

Democratie niet vanzelfsprekend
Af en toe lijkt het er op alsof actief zijn in de politiek of journalistiek met ernstige beroepsdeformatie gepaard gaat. De reden is dat een politicus, om overtuigend te zijn, in zijn eigen boodschap moet geloven, hoe inconsistent of wereldvreemd die ook is. Zo is er het wijdverspreide -misplaatste- geloof in de onvermijdelijkheid van de westerse democratie als samenlevingsvorm. Gedacht wordt dat andere landen onze samenlevingsvorm uiteindelijk zullen overnemen, omdat dat een onvermijdelijke geschiedkundige wetmatigheid is. China bewijst echter dat een high-tech samenleving heel goed samen kan gaan met een dictatoriale politiestaat. Of neem Iran, een theocratische democratie.

Waarom zijn landen als Egypte veroordeeld tot een autoritair regime?
De bevolking van Egypte is zeer onzekerheidsmijdend. Ook bestaat er onder de Egyptenaren opmerkelijk weinig tolerantie voor afwijkende dingen. De ooit bloeiende Egyptische filmindustrie is door Sadat en Moebarak de nek om gedraaid. Kortom: dit land, waar ooit de rijke klassiek Egyptische beschaving bloeide, is op dit moment één van de meest fantasieloze landen ter wereld. Het is verbijsterend hoe weinig een bevolking van tachtig miljoen mensen – evenveel als Duitsland en meer dan bijvoorbeeld Italië of Groot-Brittannië – in cultureel of wetenschappelijk opzicht tot stand brengt.

De reden is dat het land in de greep is van twee verstikkende krachten die het land uitzuigen en bekneld houden. Deze zijn het leger en de Moslimbroederschap. Deze twee worstelaars houden elkaar overeind. De seculiere Egyptenaren steunen het leger omdat het de enige waarborg is tegen de Moslimbroeders en de volksmassa steunt de Moslimbroeders om religieuze redenen en uit protest tegen de corruptie – in islamitische ogen het gevolg van onvoldoende vroomheid.

De Moslimbroederschap wil alle islamieten verenigen in een islamitisch rijk met de sharia als wet.
De Moslimbroederschap wil alle islamieten verenigen in een islamitisch rijk met de sharia als wet.

Samenwerking leger en Moslimbroederschap
De tegenstelling tussen leger en Moslimbroeders is kleiner dan het lijkt. De Egyptische legertop bestaat uit praktiserende islamieten en is niet overwegend seculier, zoals in bijvoorbeeld tot voor kort Turkije. Beide groepen zijn voorstander van een autoritair geregeerde politiestaat waarin islamitische leefregels overheersen. Het verschil is alleen in de mate waarin en de strategie die gevolgd moet worden. Het Egyptische leger ontleent zijn prestige aan de strijd tegen de ongelovige oosterbuur Israël. De vrede met Israël was een verstandshuwelijk, bedoeld om het land weer op te kunnen bouwen, de Sinaï weer in handen te krijgen en aanspraak te kunnen maken op overvloedige Amerikaanse hulpgelden. Nu de wereld op een kantelpunt staat en de invloed van de VS afneemt, is de noodzaak tot vrede met het door de VS gesteunde Israël minder geworden. Ook is de positie van het leger verzwakt. Kortom: er zijn voor het leger geen zwaarwegende redenen meer om niet met de Moslimbroeders samen te werken.

Islamitische meerderheid steunt islamitische fundamentalisten
Het lijkt er nu op dat dat de relatief minder radicale stroming van de Moslimbroederschap, de Partij voor Vrijheid en Rechtvaardigheid (sic), rond de 47% van de stemmen heeft gehaald met op een tweede plaats de zeer extreem fundamentalistische groep partijen An Nur met rond de twintig procent. De liberale, seculiere partijen van het Egyptische Blok haalden slechts 22% (het percentage van de bevolking dat seculier of christen is).  (AnsaMed). Kortom: rond de driekwart van de Egyptenaren heeft voor een extreem-islamitische partij gestemd. Wie weet dat van de Egyptische islamieten meer dan tachtig procent voorstander is van de doodstraf op afvalligheid van de islam, is hier niet verbaasd over. Visionair voorspelde dit resultaat dan ook al.

De kans op een oorlog met Israël is hiermee sterk toegenomen. Ook zullen steeds meer christenen en seculieren het land ontvluchten. Vermoedelijk zal het nieuwe regime voorkomen, dat onder toeristen populaire plaatsen als Hurghada en Sharm al Sjeikh geteisterd worden door geweld of al te strenge islamitische leefregels, maar in de rest van het land zal de leefsituatie voor seculiere Egyptenaren en christenen nog beroerder worden.

De Socialistische Partij is vaak verrassend nationalistisch. Geen wonder. Nationalisme is in het belang van de onderklasse.

De PVV en SP als post-westerse partijen

9 reacties / Analyses / Door / 26 november 2011

Als enige grote partij – met tot op zekere hoogte de SP – is de PVV voorbereid op een toekomst waarin de rol van de westerse wereld steeds minder groot wordt – en we ons nationale belang niet langer meer op de tweede plaats kunnen zetten.

Het buitenlandse wereldbeeld van de gevestigde politiek
De gevestigde politiek ziet Nederland als een rijk land, wat klopt, en rijkdom als een Nederlands geboorterecht, wat onzin is. Ze ziet hierbij de Nederlandse welvaart als onlosmakelijk gevolg van uitbuiting van de derde wereld. Dit klopt slechts voor een klein deel: in feite was de voortdurende legering van productieve, vaak hoogopgeleide jonge mannen in Nederlands Indië een enorme drain. Als gevolg hiervan hebben Nederlandse inboorlingen een bijzondere plicht om te zorgen voor de zwakken in de wereld. Omdat rijkdom volgens de gevestigde politiek een gevolg is van uitbuiting, staan samenlevingen in de arme derde wereld op een fundamenteel hoger moreel peil dan de rijke, uitbuitende Nederlanders. Het is daarom ook niet meer dan natuurlijk dat als er een conflict is tussen de Nederlandse en de buitenlandse cultuur, de Nederlandse cultuur moet wijken.

Tegelijkertijd gelooft de gevestigde politiek, dat het goed is zoveel mogelijk van de Nederlandse zelfstandigheid te delegeren aan internationale organisaties. Een niet-gekozen ambtenarencorps zoals in Brussel is minder vatbaar voor ‘populisme’ dan een nationaal parlement en kan het algemeen belang beter dienen dan de schreeuwerige nationale politiek, die voortdurend onder vuur ligt van ‘populistische’ partijen als SP en PVV.

De gevestigde politiek denkt ook dat Nederland onkwetsbaar is en op een soort magische wijze wordt beschermd tegen nationale en internationale dreigingen.

De Socialistische Partij is vaak verrassend nationalistisch. Geen wonder. Nationalisme is in het belang van de onderklasse.
De Socialistische Partij is vaak verrassend nationalistisch. Geen wonder. Nationalisme is in het belang van de onderklasse.

Waarom zijn armen en laagopgeleiden de grootste nationalisten en pacifisten?
Als je een beetje op de namen van bewindspersonen en topmanagers let, zal je zien dat de internationale migratie onder de bovenlaag veel groter is dan die onder het plebs. Dat is niet voor niets. Met hun rijkdom, hoge opleiding en internationale contacten is het voor de bovenlaag erg makkelijk om in een ander land een nieuw bestaan op te bouwen. Ook zijn zij oververtegenwoordigd in organen die ontwikkelingshulp geven en als topmanagers in multinationale Nederlandse bedrijven, buitenlandse bedrijven of organisaties als de EU.

Gevaarlijke militaire missies daarentegen worden verricht door het plebs, dat zich voor de ongetwijfeld bewonderenswaardige idealen van de bovenlaag mag laten verminken of doorzeven. Kortom: de internationale wereldorde is vooral prettig voor de bovenlaag. Een arbeider heeft er niet zoveel aan als zijn lokale vestiging van een multinational sluit omdat daardoor de winst va de multinational kan worden vergroot. Hij kan ook niet meeverhuizen naar Polen of China. Zijn leefwereld bestaat uit zijn lokale stad met enkele omliggende steden. Als er iets gebeurt dat de welvaart in Nederland vergroot, profiteren hij en zij familieleden daar direct van. Geen wonder dat de arbeiders afkerig zijn van oorlogen en het belangrijker vinden dat het in eigen land goed gaat.

Internationale wereldorde in toenemende mate nadelig voor Nederlandse bevolking
De afgelopen jaren heeft Nederland veel geïnvesteerd – zowel wat geld betreft als qua mensenlevens – in het zogeheten omhoog houden van de internationale rechtsorde. Dit gebeurde in ‘failed states’ als Afghanistan en Irak. De typisch Nederlandse benadering van op vriendelijke manier samenwerken met de lokale bevolking wierp weliswaar vruchten af, maar leverde voor Nederland alleen goodwill op bij het Pentagon.

Oorlogen in Irak en Afghanistan vrij zinloos
Het regime-Karzai blijkt weinig minder erg dan de taliban en in Irak zal gebeuren wat beter geïnformeerde waarnemers al een tijdje zagen aankomen: een de facto machtsovername door Iran. Dit was dus niet erg slim van de Amerikanen. In feite had een deal met de Iraniërs, als sji’ieten de doodsvijanden van de taliban, om Zuid-Afghanistan onder de voet te lopen veel meer opgeleverd. Iran was dan ’tied up’ geweest in het moeras Afghanistan en het werkelijke probleem, extremistische madrassa’s in Pakistan, had dan in samenwerking met India aangepakt kunnen worden. Irak had moeten worden opgesplitst in een Koerdisch deel onder Turkse invloed, een sjiietisch deel onder Iraanse invloed en een soennitisch deel. Het vrijgekomen geld, rond de duizend miljard, hadden de Amerikanen kunnen steken in alternatieve energiebronnen en ontwikkeling van de teerzanden in Alberta en Venezuela, als tijdelijke oplossing tot de opkomst van zonne-energie.

Vechtmissies niet in het Nederlandse of internationale belang
De vraag is daarmee wat Nederland opschiet met de vele internationale betrokkenheid, Landen als Japan, België, Duitsland en de Scandinavische landen doen het economisch gezien ook prima zonder al te veel oorlogje te spelen. Mensen vinden je over het algemeen een stuk aardiger als je niet voortdurend bommen op ze laat vallen en zijn dan ook meer geneigd handel met je te drijven. Als stank voor dank hebben de Amerikanen Nederlandse banken opgezadeld met rommelhypotheken. Kortom: als zakelijke activiteit waren de NAVO-acties redelijk kansloos. Kortom: een volkomen juiste analyse van SP en PVV.

De Partij voor de Vrijheid ziet Nederland als kwetsbaar. Met reden.
De Partij voor de Vrijheid ziet Nederland als kwetsbaar. Met reden.

Rol westen neemt steeds meer af
Het zullen steeds meer landen als China, India en Brazilië zijn die de wereld beheersen. Europa zal terugvallen tot de middenmoot, Kaap Azië, de positie die het continent innam voor de zestiende eeuw. De VS zal het wegens hun ligging aan twee grote oceanen beter doen, maar ook iets aan belang inboeten. Kortom: de toekomst wordt steeds meer een post-westerse wereld. Dat hoeft geen ramp te zijn, als we maar kunnen voorkomen dat we onder de voet worden gelopen door agressieve buurlanden.

Er ligt een zee tussen ons en de islamitische wereld. Ook Rusland heeft niet echt imperialistische plannen – daarvoor krimpt de bevolking te snel. Laten we samenwerken met de grote niet-westerse democratieën Brazilië, India, de Verenigde Staten en tot op zekere hoogte Rusland en er voor zorgen dat het leven hier goed blijft. Hierbij hoort uiteraard, dat we er voor zorgen dat de landen in de bufferzone rond Europa – Noord-Afrika en Rusland – niet veranderen in dictaturen of failed states en een redelijke mate van welvaart bereiken. Op die manier kunnen we toch nog de wereld laten zien hoe je op een sociaal rechtvaardige en vreedzame manier samen kan leven. Een vorm van cultureel imperialisme waar niemand bezwaar tegen zal hebben.

Als Assad aan de macht blijft, strekt de invloedssfeer van Iran zich straks uit van de Middellandse Zee to West-Afghanistan

Waarom willen de Amerikanen persé Assad weg hebben?

30 reacties / Analyses, Geopolitiek / Door / 24 november 2011

Na meer dan dertig jaar rust moet het Syrische regime van de Assads nu plotseling het veld ruimen van het Witte Huis. En daar is een goede geopolitieke reden voor. Maar maken de Amerikanen wel de juiste afweging?

Syrië: dictatuur van een sji’ietische minderheid
Syrië, een klein, overbevolkt en verarmd land dat tussen Turkije en Israël inligt, wordt al sinds decennia geregeerd door de familie al-Assad en hun clan van alawieten. Meer details in ons eerdere artikel. Dit is een sji’ietische sekte die slechts twaalf procent van de bevolking uitmaakt, maar alle leidende posities in het land bekleedt. Dat vader Hafez al-Assad alleen alawieten op leidende posities plaatste is met een goede reden. De soennitische meerderheid vindt sji’ieten ketters en haat – ook door het uiterst brute optreden van de al-Assads tegen politieke tegenstanders – het regime intens. Zoon Bashar al-Assad kan daarom alleen op de alawieten en in mindere mate de andere religieuze minderheden (druzen en christenen) rekenen, want ook zij zijn hun leven niet zeker als de soennitische volkswoede los barst. Assad en zijn aanhangers vechten nu letterlijk voor hun leven (denk aan wat met Gadaffi gebeurd is) en gebruikt daarom uiterst bruut geweld. Assad heeft maar één trouwe bondgenoot: het eveneens sji’ietische Iran.

Als Assad aan de macht blijft, strekt de invloedssfeer van Iran zich straks uit van de Middellandse Zee to West-Afghanistan
Als al-Assad aan de macht blijft, strekt de invloedssfeer van Iran zich uit van de Middellandse Zee to West-Afghanistan

Irak zal onder invloed Iran komen
Het oostelijke buurland Irak werd tot minder dan tien jaar terug  beheerst door dictator Saddam Hussein. Ook Saddam behoorde tot een minderheid: soennieten deze keer die de sji’ieten en de Koerden beestachtig onderdrukten. Iran heeft zeer veel invloed in Irak: de meeste Irakezen zijn sji’ieten en de leidende Iraakse politici zijn ballingen uit Iran. De Amerikanen beheersen Irak echter militair, waardoor de Iraanse invloed beperkt bleef. Obama wordt door schulden geplaagd en heeft tijdens de verkiezingsstrijd ook de belofte gedaan zich uit Irak terug te trekken. Hierdoor zal de invloed van Iran in Irak enorm toenemen.

Invloed Iran reikt tot Middellandse Zee en Libanon
Met bondgenoot Assad aan het bewind in Syrië en de controle over Irak, zal de Iraanse invloed tot aan de Middellandse Zeekust in Libanon reiken.  De zwakke staat Syrië krijgt op die manier ondersteuning van het sterke Iraanse leger. Iran heeft na dertig jaar economische sancties een zeer goed ontwikkelde wapenindustrie. Hoewel vrouwen als tweederangs burgers worden behandeld in Iran, zijn ze zeer goed opgeleid – meer dan de helft van alle universitair geschoolden in Iran is vrouw, overwegend in bètawetenschappen. Kortom: Iran kan over een goed opgeleide bevolking en een goed ontwikkelde industrie beschikken. Het land is ook zelfvoorzienend in aardolie.

Meer druk op Israël
Slecht nieuws voor Israël. Nu is het voor Iran zeer lastig om wapens naar de Libanese Hezbollah-beweging en de Amal-militie te smokkelen. Transport ging over zee, waar de Amerikaanse vloot ligt. Met de Amerikanen weg uit Irak, kan Iran geavanceerde zware Iraanse wapens zoals raketten met honderden kilometers bereik over land naar Hezbollah verschepen. Hiermee kan Hezbollah het dichtstbevolkte deel van Israël beschieten. Iran kan ook vrij eenvoudig grote hoeveelheden troepen in Syrië legeren. Wat dan ontstaat is een nieuw Perzisch Rijk van de Middellandse Zee tot West-Afghanistan.

Regime al-Assad moet van VS en Israël verdwijnen om de invloed van Iran in te perken
Geen wonder dat zowel Israël als de Amerikanen graag zien dat al-Assad wordt afgezet (wat zal neerkomen op: afgeslacht, al zijn de stedelijke Syriërs iets beschaafder dan de Libische bedoeïenen). Ook Erdogan ziet dat graag: als Iran dit gebied overneemt, stopt dit de Turkse expansie naar het zuiden en dat zou zijn plannetjes flink in de war schoppen. Openlijke inzet van de luchtmacht van de NAVO kan niet. Dit zouden Rusland en China, die weinig last hebben van Iran en het land juist erg nuttig vinden als tegenwicht tegen de Amerikanen en de soennieten, niet toestaan.

De mogelijkheden van de Amerikanen zijn beperkt. Ze hopen op een opstand binnen het Syrische leger, waarvan nu sprake lijkt te zijn – al kan dit ook een propagandacoup zijn. Deze gewapende rebellen kunnen ze dan via de Turken of de andere buurlanden voorzien van wapens en geld. Na het waarschijnlijke bloedbad wordt Syrië dan een soort vazalstaat van Turkije. Een andere optie is een gewapend ingrijpen door het Turkse leger, uiteraard om “humanitaire redenen”. Het is niet voor niets dat Erdogan zich plotseling zo druk maakt over mensenrechtenschendingen in Syrië. Dit is de effectiefste oplossing. Dit heeft ook als voordeel dat het bloedbad voorkomen kan worden. Ook dit betekent vanzelfsprekend een flinke uitbreiding van de Turkse invloedssfeer.

VS en Israël maken mogelijk rekenfout
Dat laatste, de uitbreiding van de Turkse invloedssfeer, is nu net het probleem. Turkije is net als Iran geen Arabisch land, maar is, net als de meeste Arabieren, soennitisch. Turkije, het machtigste en meest ontwikkelde soennitische land, is een logische kern van een groot soennitisch rijk, beter bekend als een kalifaat. Waarschijnlijk zal dit in eerste instantie de vorm krijgen van een islamitische unie. Dit is nog veel vervelender nieuws voor Israël, want Israël wordt dan een soort eiland midden in één enkele vijandige staat. Wordt Israël veroverd, dan ontstaat een ononderbroken landverbinding van Marokko naar Irak.

De soennieten zullen daarentegen niet accepteren dat het ketterse Iran de leiding overneemt. Iran kan daardoor nooit een geostrategische bedreiging vormen – al kan het, zoals gezegd, voor veel ellende zorgen voor Israël en met Hezbollah als proxy de Israëli’s het leven bijzonder zuur maken.

Waarschijnlijk gokken de Amerikanen er op dat de islamitische landen zullen seculariseren zoals ook met de christelijke landen gebeurd is. Ook geloven ze dat democratie een effectief tegengif is tegen islamitisch fundamentalisme. Hierbij vergeten ze dat ook het fundamentalistische Iran een democratie is – zij het dat de islamitische wet deze erg inperkt. De eerste ontwikkelingen in Tunesië en Libië – en ook Egypte – volgen helaas het Iraanse beeld.

Hoopvolle ontwikkeling: eerste excuses islamitisch land voor schenden mensenrechten ooit
Wel heeft Erdogan nu excuses gemaakt voor het geweld tegen de Koerden in de twintiger jaren. Uiteraard was dit om de kemalisten dwars te zitten, maar toch is hiermee een precedent geschapen. Dit is de eerste keer dat een leider van een islamitisch land zijn excuses heeft aangeboden voor mensenrechtenschendingen. Zo zal er meer respect voor mensenrechten in Turkije en ook in de rest van de islamitische wereld komen.

De gastornis, een enorme lopende roofvogel van 2,2 m hoog, teisterde het Eoceense oerwoud.

‘Oerwoud tot vlak bij de noordpool’

10 reacties / Analyses, Wetenschap / Door / 24 november 2011

Klimaat-doemprofeten stellen dat we het zo bont maken met de uitstoot van broeikasgassen, dat extreme wereldwijde opwarming zal toeslaan en oerwouden oprukken tot vlak bij de noordpool. Hebben ze gelijk?

‘Oerwoud in Duitsland en Nederland onder water’
Een tijdperk met ijsafzettingen die de aarde sinds 35 miljoen jaar in haar greep houdt, kan tot zijn einde komen als extreme opwarming inderdaad toeslaat. Tot nu toe onbekende vormen van positieve feedback – waaronder hyperopwarming zoals in het vroege Eoceen plaatsvond – zouden de balans helemaal door kunnen laten slaan, aldus een groepje onderzoekers. De gevolgen: oerwouden tot in Duitsland en wouden tot aan de oevers van de Noordelijke IJszee.  Als de opwarming echt toeslaat ontstaat een ‘hothouse Earth’ met tropische wouden tot vlak bij de geografische noordpool (de noordpool zelf ligt in de Noordelijke IJszee). Het goede nieuws: dit duurt nog tot 2300, aldus klimaatwetenschappers die hun modellen deze keer twee eeuwen langer dan gebruikelijk hebben doorgerekend.

De gastornis, een enorme lopende roofvogel van 2,2 m hoog, teisterde het Eoceense oerwoud.
De gastornis, een enorme lopende roofvogel van 2,2 m hoog, teisterde het wereldwijde Eoceense oerwoud.

Hierbij volgen ze vier mogelijke toekomsten. In één toekomst verlagen we onze CO2-uitstoot op een draconische manier; in een ander toekomstscenario verbranden we fossiele brandstoffen tot ver in de 22e eeuw[1].  In zeer extreme scenario’s die worden bestudeerd, stijgt door een plotselinge omslag het CO2 gehalte tot 2000 ppm (ongeveer 0,2 procent CO2 dus). Ter vergelijking:  het CO2 gehalte is nu rond de 388 ppm, meer dan vijf keer zo laag dus. In theorie zou dit moeten leiden tot een gemiddelde temperatuurstijging op aarde met tien graden. De temperatuur in het vroege Eoceen, toen er oerwouden tot in Duitsland groeiden (Nederland was toen zee) en de Canadese toendra’s tot de hoogte van Spitsbergen begroeid waren met planten uit het zuiden van de VS.[2] De polen zullen ook veel meer opwarmen dan de tropen.

Antarctica blijft gespaard, omdat het zuidpoolcontinent wordt omringd door een koude zeestroom die het continent afschermt van de rest van de wereld. Althans, als het methaan dat nu massaal vrijkomt uit de arctische toendra niet meegerekend wordt.

‘Clathrate gun’ ontploft
Methaan is een zeer sterk broeikasgas, maar wordt snel afgebroken door het zeer reactieve hydroxyl (OH). Komt er teveel methaan tegelijk vrij, dan kan het hydroxyl het niet meer aan en hoopt methaan zich op, met als gevolg een enorme temperatuurstijging. Doemprofeten wijzen dan ook graag op methaanijs op de zeebodem, een bom die ‘ontploft’ als het diepzeewater te warm wordt.Volgens sommige onderzoekers is deze ‘clathrate gun’ verantwoordelijk voor de extreem hoge temperaturen tijdens het Eoceen.

Koolstof blijft in omloop
Ook dreigt de koolstofcyclus in de oceanen tot stilstand te komen. Nu dwarrelt veel calciumcarbonaat naar de zeebodem, maar dat proces trad niet op in het Eoceen[3]. Klaarblijkelijk werkt deze veiligheidsklep niet bij zeer hoge temperaturen. Forams, de reuzenamoeben die op de zeebodem leven, kwamen in het Eoceen alleen op kleinere diepte voor waar het zeewater veel productiever is, waarschijnlijk omdat er onvoldoende voedsel in de diepte was. Bacteriën worden bij hoge temperatuur razend actief en maakten vermoedelijk korte metten met het voedsel voor de forams, aldus de Britse auteur van [3] Pearson.

Inderdaad waren het geen algen, maar drijvende waterplantjes, azolla-varens, die een einde maken aan de hoge temperaturen van het Eoceen. Er ontstond een Azolla-bloei in de Noordelijke IJszee, die zoveel CO2 aan de lucht onttrok dat de temperaturen daalden[5].

Donkere vegetatie en hyperwarming
Hoe warmer het wordt, hoe meer donkere bossen richting noorden oprukken. Als het effect van de donkere vegetatie wordt meegerekend, betekent dat nog drie graden extra opwarming.
Het griezeligste effect is hyperwarming, voor het eerst beschreven door Landing. Hoe warmer het wordt, hoe meer land overstroomt dus hoe groter de zeeoppervlakte. Dit gebeurde in het Cambrium van een half miljard jaar geleden. Zee absorbeert meer warmte dan land, dus warmt de aarde zelfs nog meer op. Het zeewater bereikte temperaturen tot veertig graden, waardoor het water nauwelijks zuurstof meer vast kon houden[4]. De reden overigens dat sommige tropische vissoorten kunnen luchthappen. Tijdens het Cambrium waren er overigens nog geen landplanten, dus land weerkaatste in die tijd veel meer licht dan nu. Daardoor was het effect ook veel groter dan nu.

Zin of onzin?
Het scenario gaat er vanuit dat onze fossiele brandstofconsumptie stijgt. Of dat zo blijft, is de vraag. Aardolie is schaars en duur, dat geldt ook voor makkelijk winbare steenkoolvoorraden. Zonne-energie is nu al lonend in woestijnachtige landen en de verwachting is dat de komende jaren de zonnegrens onverbiddelijk naar het noorden zal oprukken. Ook komen er steeds betere accu’s, waardoor elektrische auto’s steeds meer binnen bereik komen. Het kost tegelijkertijd steeds meer moeite om de brandbare drab uit de aarde los te weken. Net zoals het stenen tijdperk niet eindigde door een gebrek aan stenen, denk ik ook niet dat het fossiele tijdperk eindigt door een gebrek aan olie, gas en steenkool. We zullen domweg betere alternatieven vinden, zoals de zon en geothermische energie. Al te bang voor deze doemverhalen ben ik persoonlijk dus niet. CO2 heeft namelijk ook zijn goede kanten. Sterker nog: onze planten verhongeren bijna door het lage CO2 gehalte in de lucht.

Maar toch. Mensen zijn dom, oliedom. Zo kregen ze het voor elkaar, alle bomen van Paaseiland om te kappen om de monsterlijke moai te bouwen waardoor ze niet meer van het eiland weg konden. We hebben tegenwoordig ook van die moai, staten en multinationals genaamd. Als nietsontziende kolossen walsen deze organisaties over alles en iedereen heen als dat op korte termijn meer winst voor de aandeelhouders of de ambtenaren oplevert. Het levert meer winst op om de laatste olie en steenkool tegen woekerwinsten op uiterst vervuilende wijze te winnen, dan om alternatieven te zoeken. Als we ze hun gang laten gaan zonder maatregelen kan het wel eens net zo met ons aflopen als met de bewoners van Paaseiland.

Bronnen
1. D. van Vuuren et al., A special list of teh RCP’s (met subartikelen), Climate Change,2011
2. GJ Harrington, Arctic plant diversity in the Early Eocene greenhouse, Proceedings of the Royal Society B, 2011
3. Annette en Mitchell Lyle, Missing organic carbon in Eocene marine sediments: Is metabolism the biological feedback that maintains end-member climates?, Paleoceanography, 2006
4. Ed Landing, Time-specific black mudstones and global hyperwarming on the Cambrian–Ordovician slope and shelf of the Laurentia palaeocontinent, Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 2011
5. The Azolla Event (Dramatic Bloom 49 Million Years Ago), Ole Nielsen

In de Terminator filmreeks zaaien militaire robots met ingebouwd brein dood en verderf. IBM heeft nu een chip ontwikkeld die hierin toegepast kan gaan worden.

Komt Skynet er aan?

4 reacties / Analyses, Techniek / Door / 20 november 2011

IBM ontwikkelde een nieuwe chip, vergelijkbaar in structuur en maar iets minder complex dan het menselijk brein. Gefinancierd door de onderzoekspoot van het Pentagon. Moeten we ons zorgen maken?

In de Terminator filmreeks zaaien militaire robots met ingebouwd brein dood en verderf. IBM heeft nu een chip ontwikkeld die hierin toegepast kan gaan worden.
In de Terminator filmreeks zaaien militaire robots met ingebouwd brein dood en verderf. IBM heeft nu een chip ontwikkeld die hierin toegepast kan gaan worden. Bron: wikia.com

Aardworm-brein
De microchip is met 256 ‘neuronen’ ongeveer zo slim als een aardworm. Niet erg indrukwekkend vergeleken met de razendsnelle processoren van nu, maar anders dan een ‘gewone’ chip, gedraagt de chip zich als een biologisch brein, waardoor speciale capaciteiten van het menselijk brein kunnen worden nagebootst.  Binnen het brein werkt elk geheugenelement ook als processor (net als de neuronen in onze hersenen). Rekenen en geheugen zijn daardoor met elkaar vervlochten. Elk ‘neuron’ is gekoppeld aan meerdere andere, waardoor een neuraal netwerk ontstaat. De sterkte van deze verbindingen verandert (net als in neuronen) continu naarmate het kunstmatige brein leert. Dit proces is essentieel voor leren en geheugen en precies dit is wat de onderzoekers wilden nabootsen in silicium hardware. Weliswaar bestaan er software-emulaties van neurale netwerken, maar deze zijn hopeloos traag. Alles moet dan toch nog langs de ene – overwerkte – processor en databus van een computer. Die software-emulatie is bij deze nieuwe chip door de in de hardware ingebakken parallelle verwerking niet meer nodig.

Kunstmatig brein zo groot als dat van een mens?
De onderzoekers van IBM claimen dat ze twee chips hebben gebouwd die informatie verwerken zoals een biologisch zenuwstelsel dit doet. Het bedrijf plant nu de volgende stap: uit deze prototype chips een computer zo groot als een schoenendoos samenstellen, die ongeveer half zo complex is als het menselijk brein en een kilowatt vermogen verbruikt (een broodrooster of stofzuiger). Ter vergelijking: ons brein doet het met een vijfentwintigste hiervan. De chip is ontwikkeld in samenwerking met DARPA en verschillende universiteiten.

In één experiment leerde de chip het (inderdaad niet bijster ingewikkelde videospelletje) Pong, in een ander experiment leerde deze om een auto op een racecircuit te laten rijden. In een derde experiment leerde de chip om plaatjes te herkennen. Alle drie zijn taken die zeer lastig met een standaard-architectuur computer zijn uit te voeren (het is mogelijk, maar vereist ingewikkelde programmatuur).

Inzet bij het leger
Het Amerikaanse leger is de grootste financier van dit onderzoek. De kans is dus erg groot dat deze chips vroeg of laat een militaire toepassing gaan krijgen. Ze zijn uiteraard ideaal voor de chaotische omstandigheden van een oorlog, waarin patroonherkenning essentieel is. De kans is dus zeker aanwezig dat ze in Predators en andere robotvoertuigen ingebouwd zullen gaan worden. Liefhebbers van science fictionfilms kennen van de Terminator reeks ongetwijfeld het computernetwerk Skynet, dat in opstand komt en de mensheid probeert uit te roeien.  De grote kracht van neurale netwerken, hun flexibiliteit, is tegelijkertijd ook een groot nadeel. We kunnen niet met volledige zekerheid voorspellen wat ze gaan doen.
De Amerikanen zullen hopelijk niet zo stom zijn om hun gehele commando-infrastructuur in handen van een neuraal netwerk te stellen, maar ook een op hol geslagen Predator of gevechtsrobot, geprogrammeerd met de paranoïde mindset van een militair, kan een hoop ellende aanrichten. Zeker als deze geladen is met atoomwapens.

Bronnen:
onder andere IBM’s New Chips Compute More Than We Do- Technology Review (2011)

 

3 praktische oplossingen voor meer economische veerkracht

8 reacties / Analyses, Europa, Misvattingen / Door / 11 december 2012

Op politici hoeven we niet te rekenen, zo wijzen de gebeurtenissen einde 2011 uit. Na de machtsovername door bankiers in Italië en Griekenland blijkt dat democratie weinig voorstelt. Drie strategieën om zelf onafhankelijker te worden van politici en banksters.

Griekenland: staatsgreep door de banken in plaats van democratisch referendum
Na het artikel over hoe eerlijk onze economie eigenlijk is, hebben we de afgelopen weken met zijn allen mogen meemaken hoe het inderdaad de financiële elite is die de politiek in Europa en op landsniveau onder controle heeft. Het zijn niet de overheden die de bankensector aanpakken, inplaats daarvan is het de bankensector die nationale overheden in Europa overneemt. Een Grieks referendum waarin het volk zelf de toekomst van het land mocht bepalen, werd effectief de kop ingedrukt. En de democratisch gekozen leider die dit voorstelde werd snel afgevoerd. Het land waar de democratie notabene werd uitgevonden had opeens zonder enige verkiezingen een nieuwe premier, Papadimos.  Deze ongekozen nieuwe premier werkte totaal niet verrassend eerder bij de ECB, oftewel het kloppende hart van het controlemechanisme hoe een kleine elite de hele Europese bevolking voor het karretje heeft gespannen. Een mooi stukje powerplay 1-0 voor de 1%.

Een pittig moreel dilemma waar ook telkens meer Nederlanders tegenaan lopen.

Italië: Goldman Sachs-kolonie geworden
Maar daar bleef het niet bij. Een week later, nadat Berlusconi publiekelijk opmerkte dat de Italiaanse burgers het minder hadden gekregen na de invoering van de Euro, was de man ook binnen een week uit de macht ontzet. Waar het volk Berlusconi al enkele decennia zonder succes probeert te lozen lukt het de private bankenwereld binnen een week. Ook hier geen verkiezingen. Hier werd Mario Monti, o.a. voorzitter van de Trilateral Commisie tot premier benoemd en die kondigt inmiddels vrolijk aan dat hij natuurlijk geen andere volksvertegenwoordigers onder zich wil hebben werken maar liever zelf zijn oude vriendjes en vriendinnetjes uitnodigt om zo gezamenlijk ook de hele politiek van Italië over te nemen. 2-0 voor de 1%.

Main stream media medeplichtig aan staatsgrepen
Ondertussen vertellen de journaals van de main stream media ons via de “economische experts” die ze interviewen dat deze “stoffige technocraten” benoemd zijn omdat je met zo een crisis in Europa natuurlijk niet de regels van de grondwetten van de landen blijft volgen… Als het erop aan komt laten we dus twee landen overnemen door de financiële elite en schorten we alle rechten van de bevolkingen van die landen maar even op. We staan erbij en kijken ernaar, en het journaal verteld ons dat dit eigenlijk beter is zo. In Afrika noemen we zoiets een dubbele staatsgreep, maar onze media legt het ons nog een keertje uit dat dit echt het beste voor ons is. 3-0 voor de 1%.

‘Democratische’ Europese en Nederlandse politici juichen staatsgreep door de banken toe
Buiten Nigel Farage en Paul Murphy lijkt de rest van de Europese politici dit allemaal prima te vinden. Net als onze eigen top in Den Haag overigens die vrolijk om het hardste meeriepen dat een referendum voor het Griekse volk om over de toekomst van hun eigen land te beslissen toch echt zeer onwenselijk was… 4-0 voor de 1%. Het lijkt er bijna op dat de financiele elite en de politiek in hetzelfde team zitten. Ik denk dat het duidelijk is hoe deze wedstrijd af gaat lopen, en ik denk dat ik niet langer zin heb om aan dit spel mee te doen.

De main stream media legt het nogmaals duidelijk uit, protesten in Libië worden gehouden door nobele vrijheidsstrijders, protesten in Nederland door werkloze stinkende hippies zonder doelen. Goed onthouden en niet teveel zelf nadenken.

“Democratie” en “vrije pers”
Het gevoel wat ik hierbij krijg komt denk ik nog het dichtst bij het moment dat ik erachter kwam dat Sinterklaas niet bestond. Het idee was leuk en sympathiek maar helaas, de beste man bestaat niet. Ik denk dat telkens meer mensen ook in Nederland er nu achter komen dat het succesverhaal van de euro, een democratie in Europa en een goede objectieve onafhankelijke journalistiek in Nederland net zo waar bleken te zijn. Jammer maar helaasch.

Zo worden we onafhankelijker van de elite
Maar goed, in het probleem zit de oplossing zegt men wel eens. Het probleem is nu duidelijk en dat is voornamelijk dat een kleine elite op een plek ver weg voor de gemiddelde inwoner van Europa een enorme invloed heeft op het geldsysteem en ook de politiek volledig onder controle lijkt te hebben. Maar als we nog eens goed kijken naar de voortbestaanfunctie van geld dan is geld niets meer dan het organisatiemodel waar wij diensten en goederen met elkaar mee uitruilen. Is het werkelijk nodig dat we ons daarvan volledig afhankelijk maken van de Euro en de mensen die dit systeem controleren? Nee, dat is het niet. De oplossing is ergens heel simpel, we moeten onze goederen en diensten via andere manieren met elkaar gaan uitruilen, en het slimst is dit om het zo te doen dat bankiers en politici er helemaal geen invloed meer op kunnen uitoefenen. Dit heeft direct een groot financieel voordeel omdat je zo geen belasting en rentekosten hoeft te betalen over je transacties en je dus al snel een korting van minimaal 19% op alles hebt wat je via dit soort systemen met elkaar uitwisselt.  Er zijn gelukkig al een aantal mogelijkheden om het onderling uitruilen van diensten en goederen te doen, met slim gebruik van het internet.

Drie strategieën om onafhankelijker te worden
Hieronder een drietal strategieën waar mensen direct mee aan de slag kunnen.  Het lost het probleem van de Euro zeker niet op maar  je krijgt wel meer economische veerkracht door aan dit soort complementaire alternatieve systemen mee te doen. En alle veerkracht is met een imploderende Euro mooi meegenomen.

1) Letshec.nl
Denkt u wel eens dat het anders kan. Onze maatschappij gebaseerd op het individu, op groei en op geld. Lang niet iedereen krijgt voldoening uit het dagelijks leven. Doe jij datgene waar je hart ligt? Let’s HEC daagt je uit. Let’s HEC is een website, waarbij mensen met elkaar kunnen ruilhandelen. Mensen met gelijke interesses kunnen elkaar ontmoeten en samen werken. Het systeem is gebaseerd op het ruilen van tijd.
http://www.letshec.nl/

Het uitruilen van waardevolle goederen en diensten tussen mensen is de echte economie, er zijn genoeg alternatieven naast geld om deze uitruilen mogelijk te maken.

2) Spullen delen
Bespaar geld, spaar de aarde, help buren en vrienden door slimmer met je spullen om te gaan. We hebben allemaal wel spullen op zolder, in de garage of in een boekenkast liggen die we niet zo vaak gebruiken. Vaak hebben we ook dezelfde spullen.
Dat kan veel slimmer! Via spullendelen.nl kun je spullen lenen en uitlenen aan je buren, vrienden, collega’s en bijvoorbeeld je sportclub. Word daarom lid en voeg de spullen toe die je uit wilt lenen. Bepaal zelf wie je spullen mogen lenen en begin met delen! http://www.spullendelen.nl/

3) LETS (Local Exchange Trading System)
LETS is een sociaal, milieuvriendelijk, goedkoop en vooral ontzettend leuk systeem waarin je met andere mensen handelt, niet voor geld, maar voor alternatieve valuta. Je kunt hierbij je eigen regels over rente etc. bepalen met de groep Er zijn in Nederland al minstens 25 van dit soort lokale ruilkringen actief. Kijk voor een LETSkring bij jou in de buurt op de site.
http://www.letscontact.nl/

Dit zijn drie praktische voorbeelden waar iedereen die wil, nu direct mee aan de slag kan. Net als met de desillusie van Sinterklaas is het in dit geval wellicht verstandig om niet te lang boos, gefrusteerd en verdrietig te blijven ook al geloven we dat dit nog zo terecht is. Accepteer hoe het momenteel is en ga zelf deelnemen, mee-experimenten en meebouwen aan de oplossingen.
Voor meer mogelijkheden van oplossingen zie ook de eerdere delen over de toekomst van onze economie. (deel 1 & 2 en 3)

Meer informatie:
Op 11 December had Brandpunt ook een aflevering over deze zaken onder de titel: Het geheime bankgenootschap.

(Dit stuk mag vrij door iedereen overgenomen worden op websites, blogs, of om door te sturen aan familie, vrienden, collega`s, kennissen en anderen. Graag zelfs hoe meer mensen dit weten hoe beter. Zet wel even de bron erbij zodat mensen hieronder mee kunnen doen in de discussie als ze dat willen.)

België raakt door de ondergang van Dexia nu net zo in de problemen als Griekenland en Italië.

België: het volgende Griekenland

5 reacties / Analyses, Europa / Door / 17 november 2011

Dexia, de Belgisch-Franse bank die nu op omvallen staat, is niet zomaar een bank. Het is in feite de hofleverancier kapitaal van de Belgische overheden. De Belgische aankondiging om Dexia te steunen is dus een loze belofte. België zelf is, zo lijkt het er steeds meer op, rijp voor de sloop.

België raakt door de ondergang van Dexia nu net zo in de problemen als Griekenland en Italië.
België raakt door de ondergang van Dexia nu net zo in de problemen als Griekenland en Italië.

België steeds dieper in financiële moeras
Terwijl de persbureau-media ach en wee roepen over eurozondaren Griekenland en Italië, is de situatie bij de Belgen minstens even beroerd. Om te beginnen: een enorme staatsschuld van rond de honderd procent. Daarbij komt nog de twintig miljard euro die de redding van Dexia zal eisen en de staaatsschuld nog met tien procent zal vergroten. En anders dan de Grieken en Italianen, die nu harde bezuinigingen voor de kiezen krijgen, lijkt er niet echt een gevoel van urgentie bij de Belgen te zijn. Bij de financiële markten is dat gevoel van urgentie er wel. De rente op staatsleningen van België ligt nu rond de vijf procent. Dat is niet veel lager dan de rente op Italiaanse of Spaanse leningen.

België heeft dan nog het geluk dat de ‘Europese hoofdstad’ Brussel binnen de landsgrenzen is gelegen. Een aanzienlijk deel van de riante emolumenten die europarlementariërs en het leger van overbetaalde Europese ambtenaren opstrijken, rond de vijf miljard euro per jaar, wordt in luxe etablissementen in Brussel en omgeving opgemaakt. Ook brengt de uitgebreide entourage aan het Europese hof van pluimstrijkers, pardon, lobbyisten en ambassadepersoneel van de vele Europese missies de nodige euro’s in het laadje. Immers, om de lucratieve Europese subsidiestromen en alomvattende Europese regelgeving te kunnen beïnvloeden moet je dicht bij het vuur zitten.

Belgische belastingdruk vrijwel hoogste van Europa
België kan zich daarom een fiscaal beleid veroorloven dat hooguit Zweden zich durft te permitteren. De Belgische belastingen behoren tot de hoogste van Europa. Bedrijven worden toch wel naar Brussel getrokken wegens de aanwezigheid van de EU. De belastingen worden besteed voor het overeind houden van verliesgevende staatsbedrijven en een zeer uitgebreid sociaal stelsel. Zo duren werkloosheidsuitkeringen in België tot het pensioen. Niet dat het erg makkelijk is in België werkloos te worden. Er bestaat een werkelijk ongekende bescherming van werknemers met strijdbare vakbonden die graag een complete bedrijfstak lamleggen om een hen onwelgevallig loonakkoord te blokkeren.

Wat nog verder bijdraagt aan de misère zijn de onevenwichtigheden tussen Vlaanderen en Wallonië. In de welvarende, vruchtbare laagvlakte Vlaanderen woont zestig procent van de bevolking, die voor het grootste deel de werkloosheidsuitkeringen van de twintig procent werkloze Walloniërs ophoest. Veel Walloniërs hebben een ouderwets socialistische mentaliteit die uitgaat van natuurlijke rechten, die te vuur en te zwaard bevochten en verdedigd moeten worden.

Hoe nu verder?
Er zijn drie scenario’s denkbaar. In het eerste scenario groeit ‘Europa’ uit tot een superstaat, waarin het ambtenarencorps in Brussel flink groeit en de EU ook federale belastingen gaat heffen. Dit is uiteraard het droomscenario voor België, want zo groeit Brussel uit tot de grootste honingpot van Europa en worden de belastinginkomsten zo groot, dat een verstandig kabinet zelfs ondanks de tirannieke voorvechters van de status-quo de schuld kan aflossen.

In het tweede scenario valt de eurozone uiteen in een Noord-Europees en een Zuid-Europees deel. Hierbij is het van belang waar de grens wordt getrokken. Doet Frankrijk mee met het Noord-Europese blok, dan blijft het voor België business as usual, hoewel de hoge herfinancieringsrente het land zal dwingen orde op zaken te stellen. Dit zal uiteraard Griekse taferelen opleveren. Zal het Noord-Europese blok niet Frankrijk bevatten (bijvoorbeeld doordat Duitsland eenzijdig de eurozone verlaat), dan zal België gezien de belabberde toestand van de economie vermoedelijk niet welkom zijn bij het Noord-Europese feestje. België zal als lid van de zuidelijke eurozone een steeds goedkopere munt hebben. Het Belgische bedrijfsleven zal vervolgens even adempauze krijgen, tot de looneisen van de vakbonden Belgische producten en diensten weer onbetaalbaar hebben gemaakt.

In het derde scenario verklaart Vlaanderen eenzijdig de onafhankelijkheid. Hiermee zouden de Vlamingen van de loden last Wallonië verlost zijn. Een nauwe samenwerking met Nederland ligt dan voor de hand.

Een van de vele voorstellen voor zonne-energiecentrales in de ruimte.

Zonne-energie in de ruimte: zin of onzin?

10 reacties / Analyses, Wetenschap, Zonnestelsel / Door / 17 november 2011

Volgens diverse populair-wetenschappelijke websites is het dé oplossing voor het wereldenergietekort: zonnepanelen in de ruimte. Wat zijn de voor- en nadelen van het toepassen van satellieten die zonne-energie in de ruimte verzamelen? Een analyse.

Een van de vele voorstellen voor zonne-energiecentrales in de ruimte.
Het voorstel van de Franse ruimtevaartgigant Astrium voor zonne-energiecentrales in de ruimte.

Hoe zullen de zonnecentrales er in de praktijk uit zien?
Een zonnecentrale zweeft boven de aarde om het zonlicht in de ruimte op te vangen. Omdat er helaas nog geen ruimtelift bestaat, moet de opgevangen zonne-energie draadloos naar de aarde worden gezonden en daar worden omgezet in elektriciteit. In diverse plannen worden hiervoor microgolven (bekend van de magnetron), een soort radiogolven, voorgesteld.
In de voorgestelde configuratie worden de zonnepanelen in een geostationaire baan (GEO) om de aarde gebracht. Deze hoogte, op rond de 35 786 km boven zeeniveau, heeft als voordeel dat de satelliet altijd boven dezelfde plek blijft zweven. GEO is uiteraard een gewilde plek voor bijvoorbeeld communicatiesatellieten; op dit moment zweven al veel satellieten in GEO.

Wat zijn de voordelen van een zonnecentrale in de ruimte?

  • De satelliet ontvangt bijna 24 uur per dag zonlicht, waardoor de zonnecentrale vrijwel continu vermogen kan leveren, ook als zonnepanelen op het aardoppervlak in de nachtzone terecht komen. De satelliet kan zo manoeuvreren, dat het zonnepaneel altijd loodrecht op de zon staat en zo maximaal rendement haalt. Door dit effect alleen al levert een zonnepaneel in de ruimte meer dan twee keer zoveel vermogen als een zonnepaneel op de evenaar, de gunstigste locatie, geografisch gezien.
  • Atmosferische gassen absorberen geen zonnestraling. Naar schatting levert dit zo’n 44% vermogenswinst op. Dit voordeel wordt nog groter vergeleken met niet-woestijnachtige gebieden waar het vaak bewolkt is.
  • Door het ontbreken van een atmosfeer zijn er geen problemen door slechte weersomstandigheden.
  • Er is geen land nodig om de zonnepanelen op te plaatsen.
  • Door de draadloze transmissie kan de zonnecentrale energie sturen naar de punten waar er tekort aan elektriciteit is, bijvoorbeeld in delen van de wereld waar het avond of winter is.
  • Ieder land kan zijn eigen zonnecentrale in een baan om de aarde plaatsen. Hierdoor is het land niet meer afhankelijk van het buitenland. Voor bijvoorbeeld Japan is dat een groot voordeel.

.. en de nadelen?

  • De ruimte is een uitermate slopende omgeving. Kosmische deeltjes bewegen met procenten van de lichtsnelheid door de ruimte en laten weinig heel van zonnepanelen. Dit halveert in de praktijk hun levensduur.
  • Ontelbare micrometeorieten bewegen met tientallen kilometers per seconde door het heelal. Ook deze beschadigen een zonnepaneel.
  • Een zware zonnevlam kan onvoldoende beschermde satellieten roosteren.
  • Er gaat het nodige vermogen (vijftien tot vijftig procent) verloren als de zonne-energie in de vorm van microgolven naar de aarde wordt gestuurd.
  • De lanceerkosten zijn hoog. Om aan het aardse zwaartekrachtsveld te ontsnappen is minimaal 17,4 kWh aan energie per kg massa nodig. Daarbij komt nog de gepeperde prijs voor de raket en het feit dat een raket verre van efficiënt werkt.
  • Reparaties vereisen een dure bemande vlucht, al zou je dit in principe op kunnen lossen door van op afstand bedienbare robots in te zetten.
  • Er moet een ontvangststation voor de straling worden ingericht. Dit moet voldoende ver van de bewoonde wereld worden ingericht en een enorme diameter hebben: rond de 10 km doorsnede. Ter vergelijking: een dergelijke oppervlakte, wanneer bedekt met zonnepanelen in de Sahara, is al groot genoeg om een derde van  Nederland van energie te kunnen voorzien. We weten overigens ook niet of deze microgolfstraling niet schadelijke biologische gevolgen heeft. Uit experimenten in Wageningen blijkt dat in ieder geval de hoogfrequente straling van WiFi-router mogelijk nare gevolgen op planten heeft.
  • Wordt gekozen voor een geconcentreerde bundel op bijvoorbeeld een gebied van enkele hectares, dan ontstaan veiligheidsrisico’s. Als een hacker besluit voor de gein de bundel op het hoofdkantoor van Goldman Sachs  te richten, of nog erger, ergens anders op, dan zijn de gevolgen vergelijkbaar met het gebakken worden in een magnetron.

Het Franse ruimtevaartbedijf Astrium ontwikkelde dit concept.

Doen of niet doen?
De huidige voorgestelde vorm is in ieder geval onzinnig. Er zal of een veilige, maar enorm grote constructie voor veilig vermogenstransport moeten komen, of een onveilige, geconcentreerde richtantenne. Het is verstandiger om zonnecentrales drijvend op zee of in de woestijn (plus op daken van huizen en bedrijven) neer te zetten. Dit is veel goedkoper.

Als met de komst van een ruimtelift het transmissieprobleem is opgelost, wordt het wel interessant. Aan de ruimtelift zouden dan enorme hoeveelheden zonnepanelen kunnen worden gekoppeld – koolstofnanovezels geleiden redelijk goed stroom.

Zinniger is het idee om delfstoffen te gaan winnen op de maan of planetoïden, aangedreven door zonne-energie. De gesmolten ertsen kunnen met een maglev-rail worden gelanceerd richting aarde of, nog slimmer, op de maan worden gebruikt voor het fabriceren van ruimtevaartuigen waarmee de rest van het zonnestelsel kan worden gekoloniseerd. Ook kunnen zeer energievretende fabricageprocessen – denk aan het fabriceren van koolstofnanovezels en kunstdiamant – in de ruimte uitgevoerd worden, waarbij dan zonne-energie gebruikt wordt.