Na de BitCoin: Betaal in zonne-energie met de SolarCoin
Een nieuwe virtuele munteenheid is opgestaan: met de SolarCoin kan zonne-energie worden verhandeld. Het doel is om de kosten van zonne-energie omlaag te brengen.
Vorige maand is de SolarCoin in het leven geroepen, een decentrale en virtuele munteenheid die vergelijkbaar is met de bitcoin. Bedenker Nick Gogerty, oprichter van adviesbedrijf Thoughtful Capital Group, heeft de munt in het leven roepen om mensen te belonen als ze zonne-energie opwekken.
De solarcoin koppelt bankvrij betalen aan hernieuwbare energiebronnen.
Groen label
SolarCoins zijn gekoppeld aan de kilowattuur, de eenheid van (zonne-)energie. Een SolarCoin staat gelijk aan de geverifieerde productie van 1 megawattuur aan zonne-energie. Producenten ontvangen Renewable Energy Certificates (REC’s, ook wel ‘groene labels’ genoemd) in ruil voor de geproduceerde energie. Volgsystemen registreren REC’s met een uniek nummer waardoor automatisch kan worden bijgehouden hoeveel energie is geproduceerd. De Thoughtful Capital Group zet daarna de REC’s om in SolarCoins.
Een klein deel van de SolarCoins wordt, net zoals bitcoins, gegenereerd door ‘mining’ via een netwerk van aaneengesloten computers.
Open source hardware, een printer waarmee je complete elektrische apparaten kan downloaden en uitprinten, is een zeer krachtig idee dat in het komende decennium en daarna een zeer belangrijke rol gaat spelen. Dit overzicht toont enkele pioniers, die de kracht van open source hardware: het ontwerpvermogen van miljarden mensen gebundeld via internet, duidelijk laten zien. Hopelijk brengen we onze lezers op ideeën.
Via Nrc.nl stuitte ik deze week op het artikel van 4 januari 2012:
Marcin Jakubowski is misschien wel de enige boer met een doctorsgraad in kernfusie. “Ik was nutteloos, ik had totaal geen praktische vaardigheden,†vertelt hij tijdens een optreden in het bekende TED-circuit. “Dus begon ik een boerderij. Ik kocht een tractor, die ging kapot. Ik liet hem repareren, hij ging weer kapot. And pretty soon I was broke too.â€
Jakubowski concludeerde dat hij andere werktuigen nodig had. “Ze moesten robuust zijn, modulair, goedkoop en gemaakt van lokaal verkrijgbare materialen. Ik moest ze zelf kunnen repareren en ze moesten een leven lang meegaan.†Hij besloot zijn gereedschap zelf te maken. Hij ontwierp verschillende machines, waaronder een tractor annex graafmachine annex heftruck, en publiceerde zijn ontwerpgegevens op een wiki.
Al snel stroomden de ideeën en ontwerpen binnen. Inzenders verschenen op bijeenkomsten om te helpen bouwen. Jakubowski heeft vijftig machines bedacht – …
Wereldwijd werken veel universiteiten en bedrijven aan de ontwikkeling van robots. Maar ze doen dit meestal zelfstandig, waardoor ontwikkelingen langzaam gaan, robots duur blijven en producten van verschillende groepen slecht op elkaar aansluiten. De TU Eindhoven start daarom het Robotic Open Platform (ROP), een open source systeem voor robothardware. …
Afgelopen weekend vond de eerste Nederlandse Maker Faire plaats in Groningen. We kunnen met een gerust hart zeggen dat Nederland toe is aan deze nieuwe stroming. Na een dag rondlopen, -kijken en praten in de Machinefabriek ben ik er van overtuigd dat de Maker Faire snel in andere steden moet en zal komen. De teller stond op het einde van de dag op zo’n 800 bezoekers, maar helemaal zeker weet de organisatie het niet. Het zouden er best meer kunnen zijn. Feit is dat de dag meer dan geslaagd is en volgend jaar mei de volgende editie in Groningen al in de agenda staat.
De dag stond in het teken van het zelf maken, zelf doen, nieuwe ideeën bedenken en die zelf uitvoeren. Of met de hulp van anderen. Of het nu ging om het maken van een LED libelle van kroonsteentjes, je eigen button ontwerpen en maken, spelen met Lego of je gezicht in 3D uit een printer krijgen, het was allemaal mogelijk. Niels Kim heeft onderstaande sfeerimpressie geschoten. …
Energie uit wind genereren is een mooi plan. Met de huidige windturbines zijn er echter wel een paar nadelen. De windturbines zijn meestal rond de 100 meter hoog, waardoor we alleen de wind vangen die over de aarde scheert. En dan nog alleen à ls het al waait.
Bij het produceren van de magnetische mototoren van de windmolens wordt neodymium gebruikt. Het is zeer giftig, en het veroorzaakt gezondheidsproblemen zoals kanker, huidproblemen en uitvallende tanden. Bij de winning moet het worden gescheiden van uranium en thorium. In het Chinese Baotou (de grootste winplaats) vervuilt het het grondwater als gevolg van nauwelijks beschermde opslag-bassins en -meren.
In hogere luchtlagen waait het veel meer. Dus is het een mooi plan om de windenergie uit die hogere luchtlagen te gaan vangen. Hier vier veel belovende prototypes:
De laddermolen van Wubbo Ockels:
Het uiteindelijke model moet op een hoogte van 10 km windenergie gaan vangen. Het is een vlieger die 50-100 MW aan energie kan genereren.
Hoe de laddermolen werkt:
De laddermolen beslaat uit een windgedragen systeem van een groot aantal vleugels die aan een sterk touw zijn gebonden en die een lus vormen. Een uiteinde van de lus is aan de grond verbonden met een dynamo. De vleugels zijn als schoepen zo ingesteld dat langs één kant de vleugels omhoog bewegen onder invloed van de wind en via een kantelpunt hoog in de lucht – daar waar windkracht en snelheid van het touw een optimum bereiken – langs de andere kant naar beneden komen,’ vat Ockels het principe van zijn idee samen. ‘Zo ontstaat een draaiende beweging waarbij aan één kant trekkracht wordt gegenereerd terwijl aan de neergaande kant geen energie wordt gebruikt om de vleugels te laten dalen.’ De laddermolen maakt gebruik van de windenergie die op grote hoogte heerst en trekt zichzelf de lucht in met vleugels, net als een vliegtuig. De lus kan afhankelijk van de windkracht in lengte variëren. Wil de lus omhoog dan kunnen er extra vleugels worden aangehangen. Is er veel wind dan kan de lus kleiner, is er weinig wind dan kan hij wat gevierd worden. Naar schatting duurt het opbouwen van de laddermolen tussen een half uur en een uur. Het apparaat is zo flexibel aan te passen aan de weersomstandigheden van het moment. – Quote van Sync.nl
‘Met de juiste materialen kan de laddermolen in Nederland tachtig procent van de tijd operationeel zijn, en potentieel concurreren met een normale elektriciteitscentrale. Die levert ongeveer 1 KWh voor ongeveer vijf cent,’ vertelt Ockels. ‘ – Quote van Sync.nl
‘Het is te vergelijken met honderd windmolens. Het is een andere orde van grootte, zeg maar een nieuwe generatie,’ aldus de gewezen astronaut. Een grote windmolen levert 1 megawatt, een elektriciteits centrale zo’n 400 megawatt. Bij Lelystad staan nu dertig windmolens. Voor dezelfde capaciteit als een centrale moet je vierhonderd grote windmolens neerzetten. De laddermolen kan op papier honderd megawatt leveren. Dan zijn vier genoeg om dezelfde capaciteit te halen.’ – Quote van Sync.nl
Laddermolen van Dr. W. Ockels. Bron afbeelding: wikimobi.nl
Wikipedia: Over het algemeen wordt ervan uitgegaan dat één megawatt vermogen goed is voor ongeveer 1000 Amerikaanse huishoudens.
Wing 7
Overigens zijn er nog meer ontwerpen. Zoals bv de Wing 7 die in 2015 klaar moet zijn. Deze kan voortdurend 20 kilowattuur aan energie genereren. En kan zonder subsidies met kolencentrales (wat nu de goedkoopste energiebron is) concureren.
 Bron: Bnr.nl
KiteGen
De KiteGen doet veel aan de laddermolen van Wubbo Ockels denken.
De grote vlieger wordt omhoog gelaten aan een lange, ultralichte kabel, waardoor hij hoogten van 2000m kan bereiken. Energie wordt opgewekt doordat de kabel van een spoel wordt afgewikkeld en een dynamo aandrijft.
Wanneer de kabel helemaal is afgewikkeld, wordt hij aan één kant naar beneden getrokken. Hierdoor ondervindt de vlieger minder weerstand, waardoor het inhalen van de vlieger veel minder energie kost dan dat hij heeft opgeleverd bij het oplaten.
In 2011 moet het eerste officiële model uitgebracht worden, welke met een vlieger van 140m2 3MW moet genereren. Dit zou genoeg zijn voor 9000 huishoudens. Bron: Energie-technologie.nl
Sky Windpower
“Het bedrijf Sky WindPower heeft een vliegende windmolen gemaakt, die aan een helikopter doet denken.
Hij is uitgerust met vier grote rotoren die de romp naar de gewenste hoogte kunnen brengen, waar sterkere wind is. Op deze hoogte, houdt de sterkere wind die de rotoren draaiende, en wekken ze tevens elektriciteit op.
Het idee is afkomstig van de Australische uitvinder Bryan Roberts. De molen wordt van af de grond met kabels bestuurd. Het is de bedoeling dat de molen op een hoogte van 10 kilometer elektriciteit gaat genereren. Eén molen kan volgens de initiatiefnemers 10 megawattuur per jaar produceren. De eerste prototypen zijn al op kleine schaal getest.â€
Bron: Pdf-download Wetenschap in Beeld
