De dictatuur van het geld

Een nieuw artikel van de hand van Pieter Stuurman.

—–

european_central_bankOnder invloed van de crisis wordt momenteel het onmogelijke mogelijk. Wanneer ons tien jaar geleden gedicteerd zou zijn: lever je sociale zekerheid in, lever je pensioen in, sta een steeds groter deel van je inkomen af, ga langer werken en krijg daarvoor steeds minder in ruil,dan zouden we collectief NEE geroepen hebben.

Maar nu accepteren we het dat mensen massaal hun werk en dus hun inkomstenbron verliezen, dat hele gezinnen op straat komen, dat ouderen aan hun lot overgelaten worden, en nog veel meer. Omdat geld het enige overgebleven criterium lijkt. Omdat alles daaraan ondergeschikt lijkt, zelfs al hechtten we vroeger grote waarde aan de zorg voor elkaar, aan onbetwiste sociale en maatschappelijke waarden; die waarden verdwijnen als sneeuw voor de zon onder de dictatuur van het geld. En zoals iedereen weet: dictatuur is macht.

Het is de crisis die ons dit allemaal laat accepteren. Die crisis bestaat uit geldgebrek. Geldgebrek laat ons dus zaken accepteren die voorheen onacceptabel waren. En dat is precies de bedoeling van die crisis. De crisis schept het vermogen om mensen dingen te laten doen die ze vanuit zichzelf, zonder crisis, niet zouden willen doen. De crisis is een machtsmiddel. De crisis is daarmee geen crisis maar een machtsgreep.the_puppet_master_by_mini_zilla-d325mdn Macht is het vermogen anderen te laten doen wat jij (de machthebber) wil dat ze doen. En dus ook anderen te laten accepteren wat jij wil dat ze accepteren. Financiële crisis is daarvoor een uiterst effectief instrument. En je kunt dat instrument alleen gebruiken als je de controle hebt over het geld.

Het is de machtselite die deze controle heeft. Daarom is die machtselite de machtselite. De machtselite wordt immers – op ieder moment – gevormd door de groep mensen die de controle over de machtsmiddelen heeft. Degenen die dat niet hebben, vallen simpelweg buiten de machtselite.

De controle over het geld geeft de machtselite een belangrijk (het belangrijkste) deel van haar macht. Geld is daarom een machtsmiddel. Mensen doen niet zomaar wat een machthebber wil, die machthebber moet dat afdwingen. En omdat er maar een paar machthebbers zijn (tegenover miljarden niet-machthebbers) hebben ze daar systemen voor nodig: managementtools. Geld als machtsmiddel is de meest succesvolle managementtechniek ooit.

Maar dat systeem, die techniek, die managementtool, werkt alleen als wij geloven dat we hun geld nodig hebben. Als wij geloven dat we ervan afhankelijk zijn. Alleen dan werkt het middel geld als machtsmiddel.

Maar we hebben geen geld nodig. We hebben dingen nodig: onderdak, voedsel, energie, kleding. Dat is wat we nodig hebben. En al die ding maken wij (de niet-machtselite) zelf. Geen enkel lid van de machtselite heeft zelf ooit iets zinvols geproduceerd. Het enige product van de machtselite is onze afhankelijkheid. Het is hun beroep om ons afhankelijk van ze te maken, want anders hebben ze geen macht, en als ze geen macht hebben zijn ze dus geen machtselite meer. Ons afhankelijk maken is het enige dat ze doen. Het is de enige “bijdrage” die ze aan de wereld leveren.

En onze afhankelijkheid bestaat uit niets meer dan ons geloof dat we alleen beschikking kunnen krijgen over de dingen die we nodig hebben, via het door hen aangeboden en gecontroleerde middel: geld. Ons geloof daarin, ons geloof dat dit de enige manier is om toegang te krijgen tot de dingen die wij (de niet-machtselite) zelf maken, geeft ons de overtuiging afhankelijk te zijn van het door hen aangeboden middel. En dat geeft de elite dus haar macht.

Maar wij hebben de machtselite niet nodig, zij hebben ons nodig. Zij kunnen alleen zijn wat ze willen zijn (machtig) door middel van onze medewerking. En daarom is het voor die machtselite noodzakelijk dat wij blijven geloven dat we geld nodig hebben. Alleen dat geloof maakt geld tot het machtsmiddel dat het is.

Om die reden is het voor de machtselite noodzakelijk om dat geloof te beïnvloeden, of liever nog, te bepalen. Dat hebben ze lang geleden beseft en daarom hebben ze de media opgekocht en onder controle gekregen. Via die media kan men ons dingen laten geloven. Dat is de hele functie van die media.

Een van de belangrijkste dingen die de elite (de werkelijke gebruikers van het middel geld; alleen zij hebben er uiteindelijk baat bij) ons wil laten geloven, is dat leven en samenleven allemaal ongelofelijk ingewikkeld is. Dat is niet zo. Het is alleen het door hen aangeboden systeem dat bewust ingewikkeld gemaakt is.

Leven en samenleven is eenvoudig. Maar het is van doorslaggevend belang voor de elite dat wij dat niet inzien. Ze spiegelen ons via de media voor dat het allemaal heel gecompliceerd is en dat zelfs de “experts” het niet begrijpen, elkaar tegenspreken, zodat wij er niet eens aan beginnen om ernaar te kijken.

En dat betekent dat we het maar al te graag overlaten aan de wijze mannen. De wijze mannen en vrouwen die wij “de regering” noemen. Maar regeringen lossen het niet op. Dat maken we (en met ons alle andere burgers van alle andere landen in Europa en elders) momenteel iedere dag mee. Regeringen lossen het niet op – niet hier en niet in andere landen, niet deze regering en niet de volgende.

En dat is volkomen logisch: die regeringen staan in het krijt bij de geldverschaffers. Alle landen hebben schuld aan de geldleveranciers. En wanneer je rood staat bij de bank, al is het maar een beetje, kun je alleen maar een brood kopen bij de gratie en met de medewerking van die bank. Zegt de bank NEE, dan geen brood.

Omdat overheden altijd rood staan (staatsschuld) en omdat die roodstand altijd groeit (begrotingstekort – al zou het maar 3% zijn) kan geen enkele overheid ook maar een enkele euro uitgeven zonder deze eerst te lenen, en daarvoor heeft die overheid de medewerking en de welwillendheid van die financier nodig.

Overheden en regeringen kunnen zich daarom alleen maar handhaven door naar de pijpen van de geldverschaffers tedansen. Want schuld = afhankelijkheid. Daarom is het onmogelijk dat overheden of regeringen de problemen oplossen. Ze kunnen zich immers alleen bewegen binnen de kaders die gesteld zijn door degenen die de problemen bewust veroorzaken.

Zoals de kaarten nu liggen, hebben de geldverschaffers de wereld in hun zak. Tenminste, zolang wij blijven geloven dat we ze, met hun geldsysteem, nodig hebben.

Maar wij maken de dingen die we nodig hebben niet met geld, maar met uren van ons leven. Met arbeid. Het enige dat we willen, is toegang tot de dingen die we maken (producten, diensten). Daarvoor hebben we een ruilsysteem nodig. Het liefst een eerlijk systeem dat gebaseerd is op rechtvaardige afspraken.

In een eerlijk systeem kan er nooit een fundamenteel tekort aan ruilmiddel zijn. Wel op individueel niveau (als je meer verbruikt dan je bijdraagt) maar collectief gezien niet. Het ruilmiddel gaat over van de ene naar de andere hand, maar collectief gezien is het een gesloten systeem. Er kan (in een eerlijk systeem) er alleen een tekort aan ruilmiddel ontstaan, als dat ruilmiddel niet wordt omgezet in diensten of producten. Wanneer het ruilmiddel uit de roulatie gaat omdat het wordt gereserveerd. Gespaard dus. Als het op de bank blijft staan.

Maar dat is momenteel niet het geval: banken zijn juist “ondergekapitaliseerd” en daarom moeten wij ze “redden” door ze ons geld te geven, zegt men. Teveel op banken vastgezet spaargeld is dus niet de reden van het huidige gebrek aan ruilmiddel.

bankersEr moet dus een andere reden voor het tekort zijn. En die reden is, en kan alleen zijn: omdat de geldverstrekkers, degenen die controle hebben over hoeveelheid geld die ter beschikking staat, dat zo willen.

En ze willen dat omdat ze daarmee onze afhankelijkheid, en daarmee hun macht, vergroten. En meer macht is het logische doel van ieder machtsmiddel, dus ook van het machtsmiddel geld. Maar dat lukt ze alleen als wij daarin meegaan. En wij gaan daarin alleen mee als we denken dat we geen keuze hebben.

Jarenlang hebben ze ons de “voordelen” van het door hun beschikbaar gestelde middel laten ervaren. Natuurlijk, ze konden zoveel geld maken als ze wilden en ons zoveel voordelen gunnen als het ze uitkwam. En de steeds groeiende welvaart heeft ons het aangeboden systeem doen omarmen en dat was precies de bedoeling. Net zolang tot we niet meer anders konden. Tot we afhankelijk waren van het door hun aangeboden systeem, de door hun aangeboden technologie geld. En nu ze de voordelen wegnemen, blijft alleen de afhankelijkheid over. De dictatuur van het geld is wat er overblijft.

Vaak wordt mij gevraagd: ‘Maar hoe dan? Wat moeten we anders doen? Wat is de oplossing?’

Maar die vraag is prematuur. Ondanks alle leuke initiatieven (LETS, alternatief geld etc.) zal er geen verandering plaatsvinden als er niet voldaan is aan de voorwaarden die voor iedere verandering gelden.

Om tot verandering te komen zijn er altijd 3 stappen nodig:

1- Besef van de bestaande situatie. Om tot verandering te komen is het noodzakelijk dat we inzien dat de huidige situatie niet in orde is, en waarom niet. Dat we inzien hoe de situatie waarlijk is en dat die situatie waarlijk niet in orde is.

2- Daaruit ontstaat de wil om de situatie te veranderen. Als aan stap 1 voldaan is, is het onmogelijk om niet iets anders te willen.

3- Dat geeft een onstuitbaar motief om iets te gaan doen om die situatie te verbeteren of aan de bestaande situatie een einde te maken.

Zolang de meeste mensen de werkelijke aard van de huidige situatie nog niet zien, zal er nooit voldoende draagkracht zijn voor verandering. Dan blijven we steken bij stap 1.

3t84vaZolang mensen zich nog niet afvragen: ‘Is het wel een goed idee om ons volledig afhankelijk te laten zijn van een middel dat in handen is van een paar mensen? Is het wel nodig dat we naar de pijpen dansen van de verstrekkers van dat middel? Waarom hebben wij dat middel nodig om toegang te krijgen tot alle dingen die we nodig hebben en die we zelf maken?’ Is de aard van het middel (wat het werkelijk IS) wel rechtvaardig?’, zolang mensen zich dat niet afvragen, zal er niets veranderen en dan blijft het onmogelijk om ons te onttrekken aan de dictatuur van het geld en dus aan de totale horigheid aan de verstrekkers ervan.

Wij hebben hun geldsysteem niet nodig om te kunnen doen wat we willen: het ruilbaar maken van onze arbeid en elkaar zo het leven mogelijk maken. Wij zijn best in staat om daar onderling eerlijke en rechtvaardige afspraken over te maken, hoe die er dan ook precies mogen uitzien.

WIJ hebben hun geldsysteem niet nodig om te doen wat WIJ willen: samen leven. ZIJ hebben het geldsysteem nodig om te kunnen doen wat ZIJ willen: machthebber zijn.

Wijzelf zijn de enigen die ons aan deze onderwerping kunnen onttrekken want wij zijn de enigen die deze dictatuur in stand houden. Het is uitsluitend onze onwetendheid en ons geloof (geloof, waar dan ook in, kan alleen bestaan in onwetendheid) die deze dictatuur in staat stelt een dictatuur te zijn. De dictators zullen uit zichzelf hun positie niet opgeven. Wijzelf hebben de zeggenschap over onszelf, weggegeven aan de dictators. Wijzelf zijn dan ook de enigen die het kunnen terugnemen. Op ieder moment.

Zodra we inzien dat we gefopt zijn, dat het om een wisseltruc ging, dat we hebben zitten slapen toen de dictators er met onze arbeid, onze sociale en maatschappelijke waarden en ons welzijn vandoor gingen door ons een lokaas voor te houden; zodra we inzien dat we zo dom geweest zijn om erin te bijten; zodra we dat inzien, dan begrijpen we dat de schulden waarop die afhankelijkheid gebaseerd is, uit nepschulden bestaan, uit systematische oplichting; zodra we dat begrijpen, dan is er geen andere mogelijkheid meer dan te besluiten dat we die schuld (en daarmee de afhankelijkheid) niet meer erkennen. En dan is het afgelopen met de dictatuur.

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Weblog Pieter Stuurman
-) Eerdere artikelen van Pieter Stuurman op visionair
-) Ons Geld Beweging – voor de hervorming van ons economische systeem
-) Hoe eerlijk is ons huidige economische systeem?
-) Bewustzijn over het bankensysteem groeit wereldwijd
-) Hoe 147 bedrijven 40% van de wereldwijde rijkdom onder controle hebben
-) De 300 rijkste mensen bezitten meer dan de 3 miljard armste mensen
-) Wie vormen het private internationale bankenkartel

119 gedachten over “De dictatuur van het geld”

  1. Ja, de ene ziet blijkbaar alles horizontaal, de andere eenzijdig verticaal. Op die manier wordt het hordenlopen in spreidstand, niet alleen bijzonder moeilijk maar ook zeer pijnlijk. Samenhang bestaat dan uit stukken gefolterd vlees, een vreemde vorm van solidariteit.

      1. Beste Pieter, wat mensen vergeten is de configuratie van het systeem en de graden van behoeftebevrediging,  het gevolg is dat men mensen de schuld geeft maar vergeet het systeem aan de bron te herprogrammeren, op die manier krijg je een machinale productie van alsmaar soortgelijke berichten, dit is als hordenlopen in spreidstand. Ergens, zij het vaag aan de horizon, komt dan wel het besef dat er iets moet veranderen maar men heeft geen gepaste of vreedzame remedie hiervoor. Een monetaire reset daarentegen herbergt een non lineair kenmerk waardoor concurrentie (als eigen aan het monopolyspel) kan transformeren naar co-creatie. Ter getuigenis …
         
        Doelstelling herzien
         
        Als we onze doelstelling herlezen dan valt ons onmiddellijk iets op. Het monopolyspel had tot doel om versneld welvaart op te bouwen waarbinnen ‘monetaire winst’ als procesversneller fungeerde, de doelstelling om het redelijke evenwicht te bewaren is hierdoor schijnbaar naar de achtergrond verdreven. De gevolgen zijn gekend en kunnen door een monetaire reset rechtgetrokken worden, hierdoor herinneren we ons terug de oorspronkelijke doelstelling wat misschien ook als een Aha-erlebnis gezien kan worden, op z’n minst gaan ze hand in hand. Bizar om zien is dat we uiteindelijk de mens in het verhaal vergeten zijn, een ethische upgrade ligt dan ook voor de hand. (Economische AHA-erlebnis)

        1. Quote Prosument ” het meest toekomstgericht en kan toegepast worden als alle financiële transacties volledig elektronisch geschieden ” Een quote uit de aangevoerde link .
          In de rest van de theorie vind ik de oplossingen voor de huidige problemen dus de crisis heldere en duidelijke en goede argumenten voeren. Dat in beschouwing genomen en uitgevoerd en vervolgens met de juiste ethiek nageleefd zien worden , dan ontbreekt me het zien van een noodzaak tot het komen tot het volledig overgaan op elektronische transacties.Men speelt kwade machtshebbers zo wel in de kaart zoals het ook beschreven staat in de agenda van de N.W.O. Waarbij dan slechts met 1 druk op de knop de in hun ogen niet loyale elementen volledig buiten het systeem komen te staan.Vanuit dat oogpunt een zeer riskante richting om die in te slaan.Men levert veel in en moet hopen op het geloof in de mooie blauwe ogen.Ook zonder die volledige elektronische overgang van transacties zou het plan wel degelijk tot uitvoering kunnen worden gebracht.En tastbaar geld schept meer vertrouwen en geeft ook meer binding maar vooral eigen vrijheid lijkt me.En ook zonder het volledige elektronische verkeer kan het nieuwe paradigma zich ontvouwen.Omdat echte vrijheid die keuze zou moeten waarborgen.Mvg.Jasper.

        2. Precies Jasper!
           
          Als we iets zouden kunnen leren uit de geschiedenis  dan zou het toch wel zijn dat het vertrouwen in machtsentiteiten geen goed idee is (de Kroniek van de Mensheid behelst niets anders dan de gruwelen daarvan) . Toch blijken een beetje aangeboden veiligheid en gemak steeds weer voldoende om mensen alsnog in dezelfde valkuil te laten trappen.

    1. astrid-van-triet

      @Ja, het is zoeken naar een sleutel die gewoon op de tafel ligt, letterlijk
      Inderdaad Prosument: het ligt voor onze neus.
       
      Simpelweg doordat wij zelf zorgen dat wij in leven zijn (we gaan naar de bakker etc.), zijn wij AL de Bron van de economie. Deze financiële ruimte is dus AL van ons: wij creëren haar AL zelf.
      Met 1 programmeer regel komt die ruimte dan ook weer terug naar iedere rechtmatige eigenaar. 
      Kost niks…. en alle belastingen, 90% van de structuren en alle huidige collectieve probleem ervaringen lossen dan vanzelf op. 
      Dit heeft dus niets met ‘de macht’ te maken. Iedereen zat gewoon te slapen: kwestie van zelfbeleving.
      Maar wat wel met macht te maken heeft, is…. het bewust nooit over deze ene programmeer regel hebben. De hele wereld binnen 1 dag vrije levenstoegang.
      De macht om het hier nooit over te hebben ligt bij iedereen, en wordt grif uitgeoefend, jaar in jaar uit. Mooi he ;-).
      De eenvoud van het leven is te lezen in het vrij beschikbare e-boek ‘Dat nutteloze goedje, Levenstoegang’ op astridvantriet.nl
       
      Groet
       
       
       
       

      1. Beste Astrid, zoals je het terecht stelt, wat we niet kunnen missen zien we vaak over hoofd omwille van het evidente en essentiële kenmerk hiervan. We kunnen dan wel een sleutel op de tafel leggen, het gebruiken is nog een andere zaak. En ja, wie thuis werkt doet mee aan de economie, het wordt alleen niet opgenomen in de statistiek waaraan sommigen conclusies trekken op basis van een totaal
        vertekend beeld. Aan informatie geen gebrek, ons vasthouden aan die ‘macht’ is als een getuigenis van onze onmacht, alle gratis aangeboden sleutels ten spijt.

      2. Eens gaan kijken, uiteindelijk hoef je het echt niet moeilijker te maken, mee eens. Een paar getallen in een computer en kies zelf het bedrag, probleem opgelost.
         
        Just one programming rule….. die maandelijks het saldo van ieders persoonlijke bankrekening met 750 verhoogt. En vervolgens lost er bij iedere transactie vanzelf weer een beetje op: 1/1000 deel. Dit is alles wat er hoeft te gebeuren.

  2. Ondanks dit artikel, begrijp ik eigenlijk nog steeds niet, waarom de burger de tekorten die in grote lijnen door de regeringen zijn veroorzaakt, in de laatste decennia’s, wij dat als burgers moeten ophoesten. Nu moet alles in een sneltreintempo aan de norm van EU voldoen. Terwijl uiteindelijk alles een schuld creatie is en daar probeert men van te leven. De enige die lacht is het kapitaal zelf. Ik vind het om te huilen. Mvg Paul.

    1. Waarschijnlijk omdat er een stel idioten zijn die denken dat ze gelukkiger worden als ze nog meer macht en nog meer rijkdom naar zichzelf kunnen toetrekken. Maar gedeeltelijk is het ook een systeemmechanisme. 

      Wat we momenteel zien is dat banken relatief minder nieuwe schulden maken voor mensen, daarnaast betalen veel mensen nu hun schulden af. Beide veroorzaken dat er minder geld in omloop is. In verhouding is er momenteel dus minder geld in omloop dan een tijd geleden. Geld het ruilmiddel is dus schaarser geworden en daarmee dus de partijen die het in overvloed hebben of kunnen scheppen machtiger. 

      Op het moment echter dat mensen gewoon stoppen met geld te gebruiken om zaken uit te ruilen bypass je dat hele systeem. Iets wat overigens momenteel al grootschalig op veel fronten aan de gang is. Visionair geeft bijvoorbeeld gratis informatie over dit soort zaken waardoor informatie niet langer met geld te controleren is. Zelf probeer ik via permacultuurnederland en eetbaarnederland ook voedselproductie voor zover mogelijk uit het geldsysteem te trekken door ook dat gratis te maken en beschikbaar voor iedereen. 

      Openlijk delen van je talenten, kennis etc naar je medemens zorgt ervoor dat die kennis en die kunde niet langer via het geldsysteem loopt en in mijn ogen is dat een prachtige methode om het huidige geldsysteem te kortsluiten. Ik krijg het idee dat dat ook een beetje het idee van Pieter is maar daar kan hij wellicht beter zelf op antwoorden. 

      In het verleden werden dit soort crisssen soms opgelost met een grootschalige schuldenkwijtschelding. Dat zouden we nu ook kunnen doen. 

      Ook zouden we in mijn opinie een debat moeten voeren over het recht op geldcreatie als schuld en dat weg moeten halen uit de handen waar het nu is en het iig onder enige democratische en openbare processen moeten blootstellen. 

      En we kunnen natuurlijk zelf ook al mee gaan doen aan alternatieven als http://www.spullendelen.nl en lokale LETS systemen om zo ook uitwisseling te faciliteren buiten het huidige dominante geldsysteem. 

      Ik ken de motivaties en motieven van de huidige geldelite niet en ik snap eerlijk gezegd ook niet waarom ze doen wat ze doen. Ik denk dat het voor iedereen op aarde ook voor hun een stuk beter zou gaan als we overstappen op nieuwe systemen waarin mensen de ruimte krijgen om te doen waar hun passie ligt en waar bezit geen rol meer gaat spelen maar toegang tot kennis en technologie juist veel opener gaat worden. 

      1. Beste Paul en Douwe,
         
        Bedankt voor jullie reacties.
         
        De organisatie van het huidige geldsysteem kan rekenkundig niet anders dan eindigen in het totale bezit van de gehele wereld door degenen die het geldsysteem beheersen. Dat is niet per ongeluk zo gekomen, maar bewust zo opgezet. Het is een ‘scam’, oplichterij dus.
         
        Nu, door de crisis komt dat pas aan het licht. Eerder niet omdat we eerst verleid zijn met de lekkere hapjes (welvaart) om het systeem te omarmen, maar nu komt de aap uit de mouw. Het is natuurlijk niet leuk om te onderkennen dat we getild zijn, maar het onderkennen is wel nodig om verdere schade te beperken. Om de oplichters te stoppen voordat ze hun doel (het totale confisqueren van de wereld) bereikt hebben. We hebben ons laten foppen en moeten daarvoor bloeden (zoals dat gaat als je bent opgelicht), maar om er dan maar mee door te gaan lijkt me geen goed idee.
         
        Schulden kwijtschelden zullen ze zeker niet doen; het is juist de bedoeling geweest die schulden te creëren en ons daarmee volledig vast te zetten zodat we geen andere keuze meer hebben dan aan ze te gehoorzamen.
         
        De motieven van de machtselite zijn eenvoudig: macht. Er zijn altijd meer mensen die macht willen dan er mensen zijn die het werkelijk hebben. Dat betekent dat als iemand binnen de machtselite het welletjes vindt en een stap terugdoet, er altijd iemand anders klaarstaat om zijn positie over te nemen. Het betekent ook dat als de top van de machtselite een mogelijkheid voor het uitbreiden van hun macht laat liggen, ongebruikt laat, er altijd iemand anders zal zijn die er wel gebruik van zal maken. Willen de topmachthebbers hun positie aan de top van de machtspiramide dus behouden, dan hebben geen andere keuze dan gebruik te maken van iedere mogelijkheid (technologisch of inzichtelijk) die zich voordoet. Ze moeten, anders kukelen naar beneden…
         

        1. Griekenland is veel 100 miljard kwijtgescholden.

          Als de macht zo is zoals jij hem beschrijft Pieter, dan was er niet de mogelijkheid om dergelijke verhalen op internet te zetten.

          Het zou op zijn minst gevaarlijk kunnen zijn. Ze zouden je bankrekening, gas, water en electra kunnen afsluiten. Dat zou een mooie geweldloze manier zijn om lastpakken dwars te zitten.

        2. De schulden van Griekenland zijn tot nu toe vooral verdeeld over de rijkere landen zodat ook die telkens verder in de schulden bij het internationale bankenkartel komen. En dat is vooral in het voordeel van de banken omdat zij hun grip over die landen zo ook telkens groter maken. Voor de Euro zou het totaal ondenkbaar zijn geweest dat de Nederlandse belastingbetaler op gaat draaien voor de schuld van de grieken die door banken uit het niets is geschapen. Maar nu betaald dus de Nederlandse belastingbetaler telkens meer (verhoging btw bijv.) om zo maar de griekse betalingen aan het bankensysteem te kunnen voldoen. Begin je een beetje te begrijpen hoe het systeem werkt Tui?

          Verder snap ik niet hoe deze elite en hun systemen wat te maken hebben met het feit dat Pieter hier een post over schrijft. Kun je dat verder toelichten?
          Hoe zou het een het ander volgens jou uitsluiten en welk stuk uit het artikel van Pieter geeft volgens jou aanleiding om te denken dat Pieter dat beweert?

        3. @ Tui,
           
          ‘Als de macht zo is zoals jij hem beschrijft Pieter, dan was er niet de mogelijkheid om dergelijke verhalen op internet te zetten.’
           
          Dat is zeer de vraag. Als de macht werkelijk groot is, dan wordt die niet bedreigd door een inzicht dat afwijkt van de reguliere berichtgeving. Een machthebber die ‘dergelijke verhalen’ verbiedt (censureert), geeft daarmee impliciet aan dat hij kwetsbaar is voor afwijkende inzichten, en dat zijn macht dus nogal wankel is. 
           
          Het feit dat het ons wordt toegestaan om op internet te schrijven wat we willen, zou best wel eens kunnen betekenen dat de machtselite zich daarover geen zorgen maakt omdat ze weet dat ze zich er niet door bedreigd wordt. Dat hun macht daarvoor groot genoeg is. 

        4. De logica van het laatste ontgaat me Pieter. De informatie waardoor mensen als jij en Douwe worden beinvloedt, waardoor ze het ‘systeem’ als ‘slecht’ zien, is krachtige propaganda. Mensen die dit niet kunnen nuanceren en gaan daar anderen mensen mee beinvloeden. Informatie wordt gebruikt als wapen en dat lijkt me een gevaar voor de macht. Een dictatuur heeft daar wel methodes voor om dat in te dammen.

           

  3. Essentieel hierin is de informatievoorziening. Laat die nu juist helemaal dichtgetimmerd zijn door de macht. De commercieele zenders, de publieke omroepen, de dagbladen zijn in handen van de macht.
    Om tot inzicht te komen is informatieverstrekking noodzakelijk. Zolang het grote publiek van deze informatie wordt afgeschermd zal er niets veranderen.
    Daar komt nog bij dat de zgn ‘financieele crisis’ steeds groter wordende groepen mensen dusdanig hard treft dat hun eerste prioriteit geld verdienen is, om de huur of hypotheek te kunnen betalen.
     
     
     

    1. Welke informatie?

      De informatie via de reguliere media is heel divers. Moeten complottheorien meer exposed worden? Meer nieuws over JFK, de maanlanding, corruptie en zelfverrijking. Prism is uitgebreid in het nieuws geweest. But who cares?

      Gelukkig is er internet zodat de geinteresseerden elkaar kunnen vinden.

      1. Wat systeemuitleg over het economische systeem is vrijwel afwezig in de mainstream media. Tot nu toe heb ik alleen bij Tegenlicht eenmaal 1 minuut iemand gezien die in plaats van op de gevolgeven van, daarwerkelijk op de systeemoorzaak van de crisis ingaat. Als je dan weet dat films als Money as Debt en Zeitgeist die dit wel in detail uitleggen, miljoenen hits hebben op het internet dan kun je je afvragen of de mainstream media dit net als de Bilderbergbijeenkomst, Trilatercommissies en Council on Foreign Affairs toevallig altijd hebben gemist of mogen we dan de conclusie trekken dat de mainstream media actief aan censuur doet en dat een uitleg over hoe het huidige bankensysteem zelf de oorzaak van de crisis is blijkbaar niet in het nieuws mag komen.

        Bedenk daarbij dat de voorzitter van de raad van bestuur van het ANP momenteel dhr Groenink is, de faalbankier van de ABN, en dat de eigenaars van het ANP daarvoor lange tijd de rijkste familie van Nederland, Fentener en van Vlissingen was. Dan trek ik persoonlijk de conclusie dat we genept worden door deze oude media wat vooral een informatiekanaal lijkt te zijn wat dus de belangen van bepaalde groepen verdedigt door een aantal onderwerpen volledig uit het nieuws te houden.

        Als je in de democractische rol van nieuwsmedia gelooft dan zou een hoofdrol van de journalistiek zijn om de macht kritisch te volgen, niet om de echte machtscentra in de wereld continue uit het nieuws te houden.

        Maar goed het is mij dan ook een groot plezier om te zien dat mensen inmiddels dit door lijken te krijgen en veel oude media krakend in elkaar storten. :-)

        1. In kranten worden allerlei onderwerpen beschreven. Telegraaf, de populistische krant die veel aandacht besteed aan graaien, had vandaag een uitgebreid artikel over spullendelen. Dat er geen maatschappijkritiek in de kranten staan is totale onzin.

          Douwe, besef je wel dat  jouw visie van eenzijdige berichtgeving door de oude media omdat ze instructies van ‘bovenaf’ krijgen, ontzettend vooringenomen is?

          Wat me dan verbaast is dat je dan hele artikelen hier op visionair spamt, van dezelfde oude media, die jouw visie (lijken) te bevestigen. Hoe zou jij dat noemen?

        2. ik zie vooral weer stropoppen en persoonlijke aanvallen Tui en inhoudelijk kan ik dus wederom niets met deze reactie.

          Ik heb deze reactie van je en ook een tweetal anderen van je intern weer doorgespeeld omdat ze in mijn ogen niet op de inhoud van het artikel waar je onder reageert ingaan en daarmee dus offtopic zijn en niet voldoen aan de visionaire spelregels. Ik wacht het oordeel hierover af en ik begreep van Germen dat jij en hem binnenkort eens even een afspraak gaan maken over je manier van reageren.

        3. Ik vind je ‘aanvallen op de gevestigde orde’ buitengewoon goedkoop. Dat moet je niet persoonlijk opvatten, ik probeer je slechts iets duidelijk te maken. Dat ik daarbij soms buiten de lijntjes kleur, sorry, maar jij doet dat constant. Het schets een verstoord beeld van hoe het in elkaar zit.

          Groenink een faalbankier noemen is een voorbeeld hiervan.

        4. Beste Tui , ik geloof niet dat jij in de positie kunt verkeren om Douwe te verwijten dat hij goedkope aanvallen op de gevestigde orde in zijn argumenten zou kunnen voeren.Het feit is meer dat jij door het ontbreken van gerede en goede tegenargumenten niet kunt komen tot gelijke en goed onderbouwde beargumenteerde reacties of antwoorden.En dat in redelijk veel van jouw posten sprekende over de laatste paar maanden.Inhoudelijk gezien althans niet vaak ,wel persoonlijk en dat is omdat je inhoudelijk gewoon vast lijkt te lopen en het effect ervan is te zien in jouw reacties , welke dan op de man spelen en totaal niet meer over de betreffende discussie lijken te gaan.Ook mij heb je al een paar keer op die manier van een reactie voorzien omdat jou de juiste argumenten dan schijnen te ontbreken om zaken te kunnen weerleggen. Mvg.Jasper.

  4. @Peter  ”Het is natuurlijk niet leuk om te onderkennen dat we getild zijn, maar het onderkennen is wel nodig om verdere schade te beperken.”
    En dat is nu juist HET probleem waar we mee zitten.
    Mark Twain wist het lang geleden al prima te verwoorden;
    ’It’s easier to fool people than to convince them that they have been fooled’’

    1. Onder invloed van de crisis wordt momenteel het onmogelijke mogelijk. Wanneer ons tien jaar geleden gedicteerd zou zijn: lever je sociale zekerheid in, lever je pensioen in, sta een steeds groter deel van je inkomen af, ga langer werken en krijg daarvoor steeds minder in ruil,dan zouden we collectief NEE geroepen hebben.


      De meeste mensen zijn gelukkig in Nederland.
      Zolang je werk hebt en niet teveel schulden op je hebt genomen, kan je nog steeds 2x paar op vakantie, een leuke auto rijden, lekkernijen van over de hele wereld nuttigen, vermaak in vele vormen en vanuit een comfortabel huis naar de hele wereld reiken.

      De babyboomers hebben een leuk pensioen, de vraag is hoe het in de toekomst is. Zolang de economie blijft draaien, dan blijft de geldpot gevuld. Die geldpot wordt al leger, en sociale voorzieningen moeten worden gekort.  Protesten worden steeds luider, dus iedereen moet hopen dat het beter gaat. Ook de ‘macht’. Weinigen zijn gebaat bij onrust (alleen een bepaalde deel van de industrie), groei houdt iedereen tevreden. Dan is er meer te plukken.

      1. Ik vrees Tui, dat je inzicht nog gebaseerd is op een realiteit die kort geleden nog bestond, maar die in rap tempo aan het verdwijnen is. Ondanks dat zijn de werkelijke protesten marginaal. En dat komt omdat de voorgewende ‘overmacht’ (in het verleden gemaakte “fouten”, incompetentie van regeringen, de “god” van de economie etc.) door de meeste mensen geloofd wordt. De werkelijke macht is werkelijk niet gebaat bij “beter gaan” of tevredenheid. Net zomin als in “plukken”.
         
        Die werkelijke macht is alleen geïnteresseerd in macht en dus in afhankelijkheid van het volk aan hun. Geen enkele macht in geen enkel moment in de geschiedenis heeft ooit baat gehad bij een welgestelde bevolking, behalve wanneer het diende als tijdelijk lokaas om het mogelijk te maken de gewenste systemen te implementeren.
         
        Die lekkere auto en die vakanties behoren ook daartoe. Bereid je maar vast voor op het afscheid ervan. Je hebt die zaken beslist niet ter beschikking gekregen omdat deze je gegunbd werden, net zomin als ze het resultaat waren van jouw en mijn verdienste.

        1. Crisis is 6 jaar geleden begonnen, en i.p.v. dat we procenten per jaar erbij kregen, moeten we nu paar procenten per jaar inleveren. 

          Macht lijkt me wel gebaat bij tevredenheid, dat maakt afhankelijk. Ontevredenheid leidt tot opstand en machtswisselingen. Dat is ook schijnbaar waar je naar toe wilt met je schrijven-> een ander systeem met een andere sturende kracht?

          Als de macht is zoals jij voorstelt, waarom willen ze nog meer macht? Macht is leuk om iets mee te doen, maar als je al alle macht hebt, wat zou het doel dan zijn? Macht behouden? Dan kom je toch uit om de bevolking tevreden te houden.

        2. Als je de wereld wilt veranderen dan kun je dit onder ander doen via het volgende systeem. Je schept een probleem, mensen beginnen dan te klagen en willen graag verandering, aangezien de meeste mensen lui zijn willen ze graag dat een ander hun probleem oplost en gaan ze dus naar overheden kijken, als die roep groot genoeg is voer jij vervolgens als machthebber je oplossing door zodat je daarna nog meer macht hebt. En klaar is Keesch, moeilijker is het niet.

          Op deze manier kan de elite hun macht telkens verder concentreren. De Euro is zo bijvoorbeeld een concentratie van Macht geweest en is doorgevoerd terwijl het Nederlandse volk dat niet wou, de EU is zo een concentratie van Macht terwijl het volk van Nederland dat niet wou en volgens sommige geluiden is het doel van deze crisis dat als er genoeg mensen klagen er dan een voorstel komt voor 1 globale wereldmunt en dat we die dan gaan invoeren zodat de geldelite in een klap de hele arbeid van de hele wereldbevolking kan afromen omdat zij het geldschepprocess nog steeds in handen hebben. Dus het doel van deze crisis is een nog verdere concentratie en uitbreiding van de macht die ze reeds hebben.

          Om verandering te kunnen doorvoeren is tevredenheid dus wel het laatste wat je wilt… Zie eventueel ook dit filmpje van David Icke hierover nog eens.
          http://www.youtube.com/watch?v=iEz5fQ_Pm-g

          Is het echt zo moeilijk je voor te stellen dat er mensen zijn die meer willen hebben ten koste van anderen Tui? Jij lijkt in mijn ogen totaal naief te zijn voor bepaalde sociale lagen in onze maatschappij die wellicht andere belangen hebben dan de grote massa. Misschien dat dat je een fijn en veilig gevoel geeft maar heb je enig bewijs voor die denkwijze?

          Hoe kan het volgens jou dat de 300 rijkste mensen meer bezitten dan de 3 miljard armsten? Hoe kan het dat 147 bedrijven de controle hebben over 40% van de totale rijkdom van de wereld oftwel 7 miljard mensen? Je zou moeten zeggen dat zulk soort cijfers toch ook bij de meest goedgelovige mensen vraagtekens zouden moeten doen onstaan?

        3. ‘Survival of the fittest’, zo werkt het in de natuur en zo werkt het bij mensen.

          Als jij denkt dat je ideeen goed zijn, blijf maar roepen en zie wat er van komt. In mijn optiek is het doodlopende weg, omdat er niet uit gegaan wordt van eigen kracht, maar zich afzet van iets bestaands. Het is een niche waar enkelen van kunnen bestaan. De rest verspilt zijn energie.

           

    1. Beste Bemoeier, artikelen over natuurkunde zeggen finaal hetzelfde, ter getuigenis
       
      De met de Nobelprijs voor natuurkunde onderscheiden fysicus Manfred Eigen heeft aangetoond dat de vorming van suprasystemen onder invloed van auto- en kruiskatalytische cycli de grondslag vormt van de evolutie van alle levensvormen op aarde. In de rijke moleculaire ‘soep’ der oeroceanen werden kruiskatalytische cycli door de natuur verkozen boven andere vormen van samenhang, omdat ze in een turbulente omgeving stabieler waren dan ieder ander moleculaire organisatievorm. De fysisch chemicus en expert in thermodynamica Ilya Prigogine werd onderscheiden met de Nobelprijs nadat hij de wijze waarop kruiskatalytische systemen tot de evolutie van complexe systemen leiden had uitgewerkt.
       
      Kruiskatalytische systemen zijn ook in de menselijke samenleving werkzaam. In de politieke sfeer kwamen uit steeds intensievere banden tussen nationale progressieve verschuivingen van nationaal naar internationaal voort, waaruit zich de wereldomspannende organisatievorm ontwikkelde. Er werden eerst internationale economische blokken als de Europese Unie en de Association of South-East Asian Nations gevormd, die aansluiting vonden bij wereldomspannende en intergouvernementele organisaties. Samen trekken ze een aantal functies naar zich toe die vroeger het privilege waren van de nationale regeringen.
       
      In het bedrijfsleven heeft zich een overeenkomstige ontwikkeling voltrokken. Door middel van overnames, fusies, uitbesteding van taken en allerlei samenwerkingsverbanden en deelgenootschappen creëerden ondernemingen die op lokaal niveau ontstaan tot vertakkingen op het nationale niveau, waarna ze zich verder vertakten tot multinationale of zelfs mondiale organisaties. De merknaam van participanten op de wereldmarkt staat model voor de hypercyclus die de verschillende groepen, divisies en bedrijfseenheden van de multinationale of mondiale onderneming samenbindt.

        1. Eenvoudiger dan je misschien wil of durft vermoeden, wie iets van natuurkunde kent weet ook dat tijd en ruimte niet echt bestaan, het zijn manifestaties in een oneindigheid die tijd en ruimteloos is. Je kan dus heen gaan waar je wil, jij blijft altijd hetzelfde, ongeboren omdat je tijdloos bent. Volgens dezelfde grondgedachte kunnen we deze economische crisis als absurd zien, geld komt immers uit het niets en getallen in een computer kan je verplaatsen naar keuze. Anders gezegd, er is helemaal geen ‘economische crisis’, het is een crisis die veroorzaakt wordt door het denken, een kwestie van visie en kortzichtigheid, een schandelijk gebrek aan economisch inzicht en kennis maar dat heeft wel gigantische gevolgen voor het menselijke welzijn. Net hierdoor kunnen we spreken van een tragische grap, en dat is letterlijk te nemen. Maar zo ook, wat baat kaars en bril voor wie niet lezen wil? 

  5. Beste mensen,
    Ik begrijp niet waar deze ‘fuzz’ vandaan komt, maar ik wil het wel begrijpen. Zelf heb ik niet het gevoel dat we in een bepaalde machtsgreep worden gehouden. Als ik mijn passie wil volgen zie ik geen obstakels behalve mijzelf. Tegenslagen heb je altijd en ook zul je ze hebben zonder dat je er zelf wat aan hebt kunnen doen (onmacht). Maar je bouwt weerstand op die je weer op de been helpen, zodat je dat kan bereiken wat je wil bereiken. Bouw je deze weerstand niet op raak je de realiteit kwijt en ga je naar je omgeving kijken. Je creëert op die momenten een onrealistisch beeld van de werkelijkheid.
    Er zijn zoveel mensen op deze planeet, dat je niet meer iedereen met elke keuze tevreden kan stellen. Maar je kunt iedereen wel zo vrij mogelijk laten zonder de vrijheid van de individu te verstoren. Ik vind dat Nederland hier zo slecht nog niet mee omgaat. Het is volgens mij vrijwel onmogelijk een systeem te ontwikkelen om zowel de normen als waarde van ieder individu te bevredigen.

    1. Beste Kenjie,
       
      Bedankt voor je reactie.
       
      In essentie is het inderdaad zoals je zegt: onvrijheid is een illusie, en macht daarmee ook. Mooi dat de verantwoordelijkheid voor je eigen vrijheid bij jezelf houdt.
       
      Maar helaas doet niet iedereen dat. Veel mensen (de meeste) denken dat ze tot van alles gedwongen worden, dat ze de door anderen opgelgde regels moeten volgen omdat geen andere keuze hebben. Daarom volgen ze die opgelegde systemen, en dat volgen geeft de bestuurders van die systemen hun macht. Machthebbers hebben nou eenmaal uitsluitend macht als de anderen aan ze gehoorzamen.
       
      De gedachte ‘ik moet gehoorzamen’, leidt dus tot gehoorzamen, en dat gehoorzamen leidt tot macht, en die macht dwingt mensen te gehoorzamen. De gedachte te moeten gehoorzamen is dus een zelfbevestigende gedachte.
       
      Mensen zijn natuurlijk individuen, maar ze zijn niet alleen individuen. Samen vormen we (en maken we allemaal deel uit van) het collectief dat we ‘de mensheid’ noemen. Allemaal zijn we tot op zekere hoogte afhankelijk aan dat collectief. Wanneer dat collectief is ingericht op de gangbare gedachte “ik moet gehoorzamen” (ik ben onvrij) dan heeft dat zijn weerslag op de organisatie van dat collectief.
       
      Dit is een gevolg is van de optelsom alle individuele gedachten en overtuigingen. Als veel mensen denken onvrij te zijn, ontstaat er collectieve onvrijheid.
       
      Maar je hebt volkomen gelijk als je aangeeft dat die gedachte (ik ben onvrij) in basis een vergissing is. Want onvrijheid is niets meer dan onvoldoende besef van vrijheid.
       
      Helaas is het zo dat wanneer de meeste mensen onvoldoende besef van vrijheid hebben, dit zijn weerslag heeft op de inrichting van de maatschappij, en dat raakt ook degenen die wel voldoende besef van vrijheid hebben.
       
      Wat is overigens met het artikel wil zeggen, is dat het misschien geen goed idee is om je te laten leiden door (te gehoorzamen aan) lieden naar mijn inzicht niet het beste met je voor hebben.  Het vermogen van deze lieden om zaken af te dwingen, bestaat nergens anders uit dan uit de gehoorzaamheid van de andere mensen. En die mensen gehoorzamen omdat ze denken dat ze dat moeten.
       
      Die macht wordt dus gecreëerd door alle mensen die niet beseffen dat ze ook de mogelijkheid (de vrijheid) hebben on NIET te gehoorzamen.
       
      Het zou mijns inziens een goed iedee zijn als veel meer mensen zouden denken als jij en begrijpen dat onvrijheid altijd zelfopgelegd is. Individueel is dat besef vrij gemakkelijk te verkrijgen, en dat individuele besef draagt natuurlijk een beetje bij aan het collectieve besef. Hoe meer mensen besef van vrijheid krijgen, hoe groter het collectieve besef daarvan zal worden. En wanneer het merendeel van het collectief dit beseft, kan er geen onvrijeheid, en dus ook geen macht, meer bestaan. Maar dat collectieve besef is wat minder gemakkelijk te verkrijgen.

      1. Helaas is het zo dat wanneer de meeste mensen onvoldoende besef van vrijheid hebben, dit zijn weerslag heeft op de inrichting van de maatschappij, en dat raakt ook degenen die wel voldoende besef van vrijheid hebben.”
        Kun je mij hier een voorbeeld van geven?
        Een verandering heeft tijd nodig. Een systeem kan dé oplossing zijn, maar een periode later het probleem worden. De samenleving ontgroeit het systeem (ontwikkeling). Er is tijd nodig om een nieuw systeem te creëren die het best past in de nieuwe situatie. Deze crisis is voor mij een signaal er een verandering plaats vindt. Zeker in deze tijd, met de opkomst van o.a. internet , valt het ons meer en meer op waarom een systeem niet meer werkt. Het proces krijgt daardoor een gezicht en zo krijgen problemen die daarmee van doen zijn gezichten. Het geeft mij het gevoel we meer bezig zijn met vingerwijzen dan mee zoeken naar een oplossing; meegaan met de verandering en daar invloed op uitoefenen daar waar je dat kan.
        In je reactie lees ik dat mensen die vinden dat ze moeten gehoorzamen weerslag hebben op de inrichting van onze maatschappij, omdat ze luisteren naar de machthebbers. Heb je een voorbeeld?
        Mensen die zich onvrij voelen doen per definitie niet wat ze willen doen. Ze kiezen voor de weg met de minste weerstand. Ze zijn bang van aard voor tegenslag. Ze volgen liever dan verantwoordelijkheid in eigen hand nemen zolang de behoefte enigszins bevredigd wordt door de machthebber. Stel deze mensen vrij van regels, laat ze doen wat ze willen doen. Mijn angst ligt dan bij de groep ”macht(willen)hebbers’ met minder goede bedoelingen. Ik geef hier niet mee aan dat de huidige machthebbers een perfecte uitvoering erop na houden, maar een verandering heeft tijd.

        1. @ Kenjie,
           
           
          Eigenlijk geef je zelf al het antwoord op je vragen: er zijn inderdaad machthebbers of machtzoekers die minder goede bedoelingen hebben. Wanneer mensen die machthebbers volgen, dan geven ze daarmee die machthebbers macht. En dan kan die machthebber de niet-volgers ook dwingen te volgen.
           
          In nazi Duitsland waren tussen ’33 en ’40 heel wat Duitsers te vinden die geen aanleiding zagen om Hitler te volgen. Ze beseften dat het niet nodig was. Maar degenen die hem WEL gehoorzaamden, verleenden Hitler zijn macht en toen kon diezelfde Hitler ook de niet-volgers dwingen te gehoorzamen. Dat gehoorzamen had (nogal) zijn weerslag op de inrichting van de Duitse maatschappij, en dat raakte dus iedereen daar, ook degenen die niet wilden gehoorzamen.
           
          Het is niet de machthebber die zichzelf macht geeft, maar het is altijd het volk dat dit doet, door te doen wat de machthebber zegt dat ze moeten doen.
           
          Als ik vandaag een bordje op mijn borst speld met daarop Pieter Stuurman, Machthebber”, dan luistert niemand naar mij. Pas als ze dat wel gaan doen, krijg ik macht. Het enige dat ik daarvoor moet doen, is ervoor te zorgen dat mensen in mij geloven. Geloofwaardig zijn dus (en dat kan iets totaal anders zijn dan de waarheid vertellen). Dat doe ik door mensen iets te beloven waardoor ze mij de macht geven het te doen. Hoe meer mensen mij volgen, hoe meer macht ik krijg. Tot ik zoveel macht heb dat ik de mensen die mij niet willen volgen, kan dwingen mij te volgen. Wanneer de initiële volgers erachter komen dat ik “geen goede bedoelingen” had, dan kunnen ze niet meer terug, want ik heb nu ook de macht om hen te dwingen.
           
          Het draait dus allemaal om eigen verantwoordelijkheid. Pas wanneer de gedachte bestaat dat het aantrekkelijk (en mogelijk) is om verantwoordelijkheid over te dragen een “leider”, onstaat er een bijzondere positie (een machtspositie) voor die leider. Het overdragen van verantwoordelijkheid aan een ander is echter onmogelijk, want degenen die de illusie hebben dat te doen (door tegen de leider te zeggen: “Zeg jij maar wat ik moet doen”), creëren daarmee macht voor die leider, en daar zijn zij dan weer verantwoordelijk voor, alsmede voor de gevolgen daarvan.
           

        2. @ Kenjie,
           
          Ik vergeet nog iets. Je schrijft ‘een verandering heeft tijd nodig’. Dat klopt, maar tijd is niet het enige dat ervoor nodig is. Er is ook een motief, een drijfveer voor nodig. En dat motief, die drijfveer, ontstaat pas als er een besef is dat de huidige situatie verandering behoeft.

        3. Die verandering is bezig. De maatschappij is niet statisch, de ‘macht’ is continue aan het verschuiven.

          Van linkse naar rechtse politiek, van regilieus naar seculier, van oude technologie naar nieuwe. Wat voorlopig blijft is de macht die geld geeft, maar zelfs kapitalen verplaatsen zich.

    2. Daar heb je zeker gelijk in Kenjie en ik ben zelf ook telkens meer tot dat inzicht gekomen. 

      Of hoe Bashar het zegt:

      There is only the understanding of the thing that needs to be taught to every child on the planet, and that is the knowledge that every single individual on this planet is already powerful as he or she needs to be to create any reality desired, without having to hurt yourself, or anyone else, to get it. That’s how powerful you are.

      Maar soms moet je ook eerst dingen ervaren om te weten wat je wel en niet wilt en ik was zelf vrij verbaast erachter te komen dat er bepaalde groepen mensen zijn die baat hebben bij de ellende van anderen en dat het economische systeem het grootste machtsmiddel ter wereld is, wellicht gevolgd door mainstream media en daarna komt pas fysieke kracht zoals het leger of de politie. 

      En om een vreedzamere wereld te krijgen waarin oorlog tot iets van het verleden gaat behoren is het belangrijk dit soort machten te exposen wil je ooit daar uit komen. Dus je moet bouwen wat je wilt maar soms houdt dat ook in dat je daarbij duidelijk maakt wat je niet wilt en dat stopt. 

      Uiteindelijk denk ik dat ook de machtshebbers van nu alleen maar voordeel hebben bij een beter een eerlijker economisch systeem. Echter dan moeten we deze systemen wel gaan hervormen, change the game is wat er volgens mij moet gebeuren en het is goed als individuen dat nu al voor zichzelf doen maar het zal ook op collectieve schaal moeten gaan gebeuren willen we grootschalige verbetering zien.

        1. Bewustwording kan niet van bovenaf worden opgelegd. Hooguit kan er informatie worden aangeboden die er kan bij helpen.

          Zoals ik boven schreef werkt het systeem ernaar toe; mensen leren lezen en schrijven, informatie is wereldwijd beschikbaar en mensen kunnen zonder problemen door de wereld reizen en andere mensen ontmoeten om ideeen te delen.

          Het is aan de mens individueel wat ze met die informatie doen. Dat er verschillende krachten in het spel zijn is onderdeel van die bewustwording. Maar het lijkt mij dat het huidige systeem meer mogelijkheden biedt om die krachten te leren kennen, en er gebruik van te maken, dan ooit in het verleden mogelijk was.

           

           

        2. @ Tui,
           
          Bewustwording kan inderdaad niet worden opgelegd. Daarom is  inspireren (mogelijkheden laten zien) de enige optie om iets bij te dragen aan bewustwording. Of mensen die mogelijkheden in overweging nemen, is helemaal aan die mensen. Wel heeft het al of niet in overweging nemen (ernaar kijken of bij voorbaat afwijzen) altijd een gevolg, welke optie men ook kiest. En voor dat gevolg is iedereen zelf verantwoordelijk.
           
          Inderdaad was informatie nog nooit zo toegankelijk als nu, maar dat geldt ook voor desinformatie.  (onwaarheden).

    3. Ik kan je het “<a href=”http://www.moneylessmanifesto.org/”>Moneyless Manifesto”</a> aanraden, geschreven door een man die ruim een jaar zonder geld heeft geleefd. Erg samenvattend stelt hij dat geld in de plaats gekomen is van menselijke relaties, en hij geeft daar veel voorbeelden van en legt uit wat de consequenties zijn. Dat de macht komt te liggen bij degene die het geld mag verzinnen is maar één van de consequenties, en zelfs niet één waar hij erg diep op in gaat. Hij is meer begaan met wat het voor de natuur, de samenleving en de wereld doet.

  6. Vanmorgen dit stuk van Pieter nog eens rustig na gelezen te hebben, kom ik steeds terug op het moraal/mentaliteit van de mens, gezien in al zijn diversiteit. Als je dan zo’n plm 60 jaar terug kijkt en je zou de situatie van toen vergelijken met de huidige situatie, is de enige conclusie die overblijft dat er een grote mentaliteits verandering plaats heeft gevonden. En idd zoals Pieter het al aangeeft, is het kapitaal/elitaire macht(en), die mede de veroorzaker is van deze verandering, maar niet alleen het kapitaal, ook de mensheid kan hand in eigen boezem steken. Denk aan bv aan de hebzucht van de mensheid, wat in ons karakter zit verweven. Eigenlijk, kort door de bocht, zijn wij geen cent beter als de elitaire macht(en). Ongeacht het waarom niet, behoren wij niet tot die elitaire macht(en), want zou dat wel het geval zijn krijg je de vraag: zijn wij dan beter en zouden we dan niet het zelfde doen??? Dat moet een ieder voor zich zelf maar invullen. Kom ik bij het gegeven: Om tot verandering te komen zijn er altijd 3 stappen nodig, deze stappen gelezen te hebben, zeg ik ja er zit hier nadrukkelijk wel een kern in. Maar volgens mij, zou eigenlijk elk mens zich zelf op de schop moeten nemen. En eerst weer moeten leren om zelfstandig te kunnen denken en daarna te handelen. Tevens moeten leren om het sociaal gevoel van 60 jaar terug, weer in ere te herstellen, maw onze hebzucht moeten inperken. We zijn kuddedieren en zullen dat ook altijd blijven, ondanks de complexheid van de mens. Geld hoeft mi niet verbannen te worden, het is nl mede een goed ruilmiddel, maar ook het status gevoel speelt hierin een belangrijke rol en dat is de ellende waar we mee behept zijn, het zit vast geroest in de genen, ongeacht de redenen en oorzaken hiervan. Wij ouderen hebben de taak om de generatie die ons volgt, nadrukkelijk daarop te wijzen en te sturen. Dus laten wij als mensheid een ieder bij zich zelf beginnen, dan pas zal er door de tijd heen, veranderingen mogelijk zijn. Het vreemde hiervan is dat we eigenlijk diep in ons zelf het wel weten, maar er niet naar handelen. Dus zal onze hebzucht ons leven altijd blijven beheersen. Nu niet direkt iets om vrolijk van te worden. Mvg Paul.
     

  7. Dank je Paul.
     
    Had je toevallig mijn reactie op Kenjie hierboven gelezen?
     
    Volgens mij doelen we op hetzelfde. De inrichting van het collectief en de daar gangbare denkwijze is een afspiegeling van de denkwijze van de individuen waaruit dat collectief bestaat, en dan bij elkaar opgeteld. “De hand in eigen boezem” is daarom inderdaad de enige mogelijkheid. Hoe meer mensen dat doen, hoe een groter deel van het collectief zal veranderen. Maar al die individuen moeten, om tot verandering te komen, de 3 stappen doorlopen.

    1. Pieter, ik type altijd eerst mijn denken op word, lees het nog eens na en wel enof geen verandering, dan plaats ik het. Terwijl ik mijn reactie plaatste zag ik mede ook pas jou reactie. Het gelezen te hebben, komt idd veel overeen met wat ik denk. Mvg Paul.
       

  8. Freedom is just another word for nothing left to lose.
     
    Het is een oude maar hij doet het nog heel goed.  Zo lang mensen nog denken wat te verliezen te hebben, zal er niets veranderen.  Veel meer kan ik er niet over zeggen denk ik.

  9. Vind het wat makkelijk om alle problemen met ons geldsysteem af te wentelen op de “machthebbers”.
    Voelt wel comfortabel natuurlijk, maar in essentie zit het probleem in onze eigen hebzucht en egoïsme.
    Op het moment dat ik loonsverhoging vraag, zonder dat daar een prestatieverhoging tegenover staat, zeg ik eigenlijk, ik doe nog precies net zoveel werk voor jou, maar ik wil dat jij meer werk voor mij gaat doen!
    Dat pik jij natuurlijk niet, dus ook jij eist loonsverhoging en zo zijn we weer terug bij af en hebben we alleen inflatie gecreëerd.
    A.Ha! In China wil er wel iemand meer voor mijn maandloon presteren, dus koop ik bij hem dubbel zoveel als wat ik zelf produceer!
    Gevolg: Uitbuiting van de Chinese arbeider en werkloosheidsuitkering voor jou, dus mijn sociale lasten stijgen en alweer is mijn voordeel weg.
    Dan zijn er ook nog renteniers speculanten en beleggers die helemaal niets presteren voor het geld dat ze verdienen, dus parasiteren op de werkenden, en daarom wordt de werkende mens steeds verder kaal geplukt.
    Alleen een wereldwijde eerlijke en gelijke beloning in geld die uitsluitend betaald wordt tegen een gelijke hoeveelheid geleverde arbeid en dus een vaste waarde overal ter wereld heeft, zou heel wat problemen oplossen.

    1. @ Ponyhaar,
       
      Dat is eigenlijk precies wat ik wi zeggen. Het probleem ligt in het feit dat er mensen zijn die helemaal niets presteren, maar wel parasiteren. De belangrijkste categorie hiervan bestaat uit de bankiers (de eigenaren van het geldsysteem). Zij maken geld uit niets (zonder dat er een verdere prestatie tegenover staat) maar verlangen wel dat de gemeenschap dit terugbetaalt (vermeerderd met rente). En die gemeenschap kan dat alleen maar terugbetalen door ervoor te werken.
       
      De problemen van dit geldsysteem beginnen dus al bij de bron: de creatie van het geld. Geld dat al bij de geboorte ervan een defect heeft, namelijk dat dat geld ontstaat als lening. Al het geld bestaat daarmee uit schuld. Schuld die nooit kan worden terugbetaald, want ook het geld dat wij verdienen met werken en dat we nodig hebben om de schuld af te lossen, bestaat weer uit schuld. 
       
      Het werkelijke probleem ligt overigens inderdaad niet bij de machthebbers. Het ligt bij ons. WIJ geven die machthebbers hun macht door hun systeem te volgen. Ik probeer te laten zien dat dit geen goed idee is, zeker niet als het gaat over de macht over een onrechtvaardig geldsysteem. Als je het stukje goed gelezen hebt, dan zie dat dit is wat ik wil zeggen, en dat het niet mijn bedoeling is om de problemen “af te wentelen”.
       
      Ik las deze mooie quote: “They do not control us, we empower them”.

      1. Zo is dat, mensen voeren strijd tegen de macht en hunkeren ernaar om deze strijd in stand te houden, op deze manier kunnen we ons blijven verschuilen en houden we de pathologie eigenhandig in stand. Anders gezegd, het is geen zaak dat er geen pasklare antwoorden beschikbaar zijn, het is een zaak van ontkenning en escapisme, totaal ontdaan van ethiek en verantwoordelijkheidszin dat men maar al te graag aan de macht wil toeschrijven. Psychologen spreken dan ook over een wereldwijde auto immuun ziekte, dit is als een kanker die z’n eigen leefwereld vernietigt en hiermee zichzelf ook.

        1. Precies Prosument! De roep om pasklare antwoorden is welbeschouwd de oorzaak van de problemen. De inrichting van de wereld is altijd de afspiegeling van de gangbare gedachtegang. Nu dus ook.
           
          Die gedachtegang is: anderen moeten oplossingen bieden. En dat is dus precies wat we dan krijgen: oplossingen geboden door anderen. Logischerwijze zullen die oplossingen in het belang zijn van degenen die ze aanbieden, en niet in het belang van degenen die erom geroepen hebben. Het geldsysteem is daar een uitstekend voorbeeld van.
           
          De ultieme democratie bestaat dus altijd en heeft altijd bestaan. Het collectief (de optelsom van alle individuen)  krijgt altijd wat het werkelijk wil.  En wat het momenteel werkelijk wil, is de verantwoordelijkheid overlaten aan anderen. En dat is dan precies wat het krijgt. Ik zou zeggen: OF wees er tevreden mee, OF wil iets anders en “act accordingly”.

        2. Vandaar ook, dat we eerst de hand in eigen boezem moeten steken en mede hierdoor ook eerst weer moeten leren zelfstandig te denken. Mvg Paul.

        3. Inderdaad Pieter, hiervoor had ik al eens een artikel geplaatst (Vijf belangrijke aanwijzingen) maar kan volgens mij niet meer op gereageerd worden, kunnen ook hier vragen bij stellen over het waarom. Pasklare antwoorden zijn beschikbaar die ons allen ten goede zouden kunnen komen, het vergt wel aandacht, zelfreflectie en de bereidheid om samen te werken. Dit lijkt in theorie eenvoudig, in een kant en klare maatschappij is het echter geen sinecure om mensen te verzoeken eens verder na of dieper te denken, het vervolg is dan ook een meelijwekkende en puberale maatschappij die zowat elk nobel studiewerk aan z’n laars lapt maar zich wel intelligent en democratisch durft te noemen. De vraag stelt zich of het hier nu gaat om zelfbedrog en/of dat we alweer een volgende complottheorie gaan verzinnen waardoor deze machinale woordengalerij zichzelf in stand kan houden. 
           
           

        4. Zaak is en lijkt me ,dat men zou moeten gaan organiseren.Dus een concreet plan van aanpak overleggen waarbij duidelijke plannen georganiseerd en geordend vanuit een collectief naar voren gebracht kunnen worden.Dat zou men met economische specialisten zonder enige verstrengeling van daarvan af staande belangen met het huidige systeem en juristen moeten oppakken.Maar wie weet volgen er nog betere ideeen in die richting.Mvg.Jasper.

        5. Beste Japser, zoals we weten ontbreekt het niet aan plannen, het ene nog mooier dan het andere en getuigend van economisch inzicht en ethische waarden en normen. Als je wil kan je er zelf nog een aantal verzinnen, zolang we niet die maatschappelijke knoop ontmantelen blijft het praat voor de vaak. Maar ook die knoop ontwarren is al lang geen probleem meer, ook dat is gewoon te lezen op internet. Er blijft dan echt niet veel meer over dan Just do It en onze verantwoordelijkheid hierin nemen. Maar wat er dan volgt is bijna hallucinant te noemen, slechts oneindige droefheid en teleurstelling is congruent maar zal onder een immense berg rationaliseringen bedolven worden. Niets van geloven, doe zelf de test.

  10.  
    Verandering is inderdaad niet ingewikkeld, maar wel moeilijk. Er zijn prima alternatieven beschikbaar, en anders zijn die vrij eenvoudig te verzinnen.
     
    Verandering is moeilijk omdat er een dissonantie zit tussen wat mensen zeggen te willen en wat ze werkelijk willen. En die dissonantie is het gevolg van gedachtehiërarchie. Hoe dieper de wens (hoe dichterbij de stam, het uitgangspunt) hoe dominanter voor het gedrag. De diepste wens (wat mensen werkelijk willen) wordt altijd bewaarheid. Maar die wens is lang niet altijd in overeenstemming met de meer oppervlakkige wensen (wat mensen zeggen te willen). Sterker nog, vaak dissoneren ze daarmee.
     
    Een voorbeeld, van diep naar ondiep:
     
    Diepste wens: ik wil niet verantwoordelijk zijn voor de inrichting van mijn leven en mijn aandeel in het collectief -> ik wil dat iemand anders (een ‘leider’) zegt wat ik moet doen -> als hetgeen ik doe verkeerd uitpakt, wil niet ik daarvoor verantwoordelijk gehouden worden, maar die leider -> als het goed uitpakt, dan wil ik er wel de vruchten van plukken -> ik wil een andere leider want deze pikt die vruchten in -> ik wil vrij zijn
     
    De laatste drie wensen dissoneren daarmee met de dieper liggende wens om geen verantwoordelijkheid te willen nemen. Ze zijn tegenstrijdig en kunnen niet samen en gelijktijdig vervuld worden.
     
    De enige mogelijkheid is dan het harmoniëren van de dissonanties. Dat kan op twee manieren: de oppervlakkigere wensen loslaten, of die wensen tot de diepere wens maken.
     
    Het eerste geval ziet er dan zo uit:
     
    Diepste wens: ik wil niet verantwoordelijk zijn voor de inrichting van mijn leven en mijn aandeel in het collectief -> ik wil dat iemand anders (een ‘leider’) zegt wat ik moet doen -> als hetgeen ik doe verkeerd uitpakt, wil ik daarvoor niet verantwoordelijk gehouden worden, maar die leider -> als het goed uitpakt, is de verdienste voor de leider -> ik ben tevreden over de leider -> ik aanvaard dat ik onvrij ben want mijn diepste wens wordt vervuld.
     
    Het tweede geval is de oppervlakkige wens tot diepste wens gemaakt:
     
    Diepste wens: ik wil vrij zijn -> ik neem verantwoordelijkheid voor mijn eigen beslissingen en voor wat ik doe -> ik heb niemand nodig om mij te vertellen wat ik moet doen -> als het verkeerd uitpakt dan ben ik verantwoordelijk -> als het goed uitpakt, pluk ik de vruchten -> ik ben tevreden want mijn diepste wens wordt vervuld.
     
    In beide gevallen, waar de keuze ook op valt, zijn er geen problemen meer. Maar zolang die keuze niet gemaakt wordt blijft de dissonantie bestaan en zal er geen oplossing komen omdat er in dat geval geen oplossingen mogelijk zijn.
     

    1. Pieter, toch nog een vraagje: als je er van uit gaat dat we kuddedieren zijn, althans dat is onze oorsprong, bezitten we dus nog steeds informatie van deze basis. Deze basis vindt je, ondanks de complexheid, nog steeds terug in ons gedrag. Dus ondanks de zeer mooie stelling, die je hierboven aangeeft, zullen we hier altijd mee geconfronteerd worden. Maw, ik denk dat de verscheidenheid van de mogelijkheden in de diepste wens, zeer groot zal blijven. En zeer moeilijk om te turnen valt, in ieder geval zal het veel tijd kosten om dit te kunnen bewerkstelligen, dus door deze verscheidenheid zal de je door aangegeven dissonantie, deels altijd blijven bestaan en nooit losmakelijk te zien zijn. Mvg Paul.

      1.  
        Paul,
         
        Dat mensen kuddedieren zijn is een gedachte. Wanneer dat de gangbare gedachte is, en de meeste mensen daarom aannemen dat dit is wat we zijn en wat onze mogelijkheden beperkt, dan zal dat zo zijn.
         
        Onze realiteit is de afspiegeling van wat we denken. Daar is niks mysterieus aan. Mensen handelen nou eenmaal op basis van wat ze denken dat waar is en met dat handelen (wat we doen) richten we onze wereld is. Als we dus in meerderheid denken dat we kuddedieren zijn en dat we daarmee altijd geconfronteerd zullen worden, dan zullen we onze wereld inrichten als waren we kuddedieren en dan ZIJN we kuddedieren.
         
        Het ligt er maar net aan naar welke menselijke eigenschap je kijkt. Zo zijn mensen bijvoorbeeld ook denkende dieren. En door dat denken zijn wij in staat om, in tegenstelling tot bijvoorbeeld koeien, onze eigen realiteit in te richten. Letterlijk elke denkbare realiteit.
         
        Hetzelfde geldt voor de (overigens zeer gangbare) gedachte dat het zeer moeilijk zal zijn om tot verandering te komen omdat mensen allemaal iets anders denken (hetgeen trouwens het kuddedier-zijn tegenspreekt). Als we daarvan overtuigd zijn, dan zullen we daarnaar handelen en met dat handelen creëren we dan een realiteit waarin het inderdaad zeer moeilijk is om tot verandering te komen. Eigenlijk zeggen we dan vooraf: het is te moeilijk, we kunnen niks doen (of belangrijker nog: we hoeven niks te doen) en dus doen we niks en dus verandert er dan niks.
         
        Dat alle mensen iets anders denken maakt niks uit. Het is helemaal niet nodig dat we allemaal hetzelfde denken om tot verandering te komen. Het enige dat daarvoor nodig is, is anders gaan denken.
         
        Het enige dat we met zekerheid kunnen zeggen over de mensheid, is dat die mensheid uit niets anders bestaat dan uit de optelsom van alle individuen. Ook als al die individuen allemaal anders denken, ontstaat er altijd een collectieve gedachtegang waarop we onze collectieve beslissingen baseren en met die beslissingen maken we onze collectieve wereld.
         
        De inrichting van de middeleeuwse maatschappij was een afspiegeling van de toen gangbare gedachtegang. De inrichting van de samenleving bij de Amazone-Indianen is een afspiegeling van de daar gangbare gedachtegang. De inrichting van een metropool als New York is de afspiegeling van de daar gangbare gedachtegang, de inrichting van de wereld is de afspiegeling van de daar gangbare gedachtegang.
         
        Allemaal heel verschillende realiteiten, maar met de overeenkomst dat ze allemaal een gevolg zijn van menselijk denken. De denkende mens kan letterlijk elke denkbare realiteit creëren.
         
        Bevalt de collectieve realiteit (de inrichting van de wereld) je niet en wil je verandering, dan heb je geen andere mogelijkheid dan jouw bijdragen te veranderen en eventueel anderen te inspireren (niet dwingen) dat ook te doen. Die collectieve realiteit wordt nou eenmaal gemaakt door mensen zoals jij en ik en iedereen.  
         

        1. Heel eenvoudig gezegd, als je de kudde in een andere richting stuurt, blijft het nog steeds een kudde maar ze overleeft wel. Het verhaal van de kudde wordt dan het positieve nieuws. 

        2. Eigenlijk zeggen we allemaal het zelfde, het verschil zit hem mi in de invalshoek waar de persoon van uit gaat, dus datgene wat die persoon aan ervaringen heeft opgedaan. Maar de rode draad is nadrukkelijk aanwezig. Het stramien van het dagelijks leven is toch complexer dan dat we willen erkennen, mede ook doordat het een schijn creatie is, dat ons het gevoel geeft van leefbaarheid. Maar niets is minder waar, dat getuigd van zich zelf elke dag weer opnieuw. Pieter, in je reaktie van 23-08 om 14.08. We denken niet aan het gegeven dat we kuddedieren zijn, maar het is wel onze basis en door dat niet te willen aanvaarden, zal het gedrag hieromtrent ook altijd zijn bestaansrecht behouden. Dat is wat ik eigenlijk wil zeggen. We voelen ons autoritair en dus ver verheven boven het overige dierenrijk, laat staan dat we willen weten dat we een onderdeel van het dierenrijk zijn. Hier begint volgens mij al de schijn wereld, die we gecreeerd hebben. Alle basis begrippen, die we nu van ons zelf kennen, komt uit het dierenrijk, niet meer enof minder. Dit is mijn denken. Je hebt het over de realiteit, wat is realiteit in onze schijn wereld ? Dan spreek je over collectieviteit, dat is een zeer breed begrip en divers in zijn/haar hoedanigheid. Ook dit gegeven komt nadrukkelijk voor in het dierenrijk als je over een kudde praat. Ook hier vindt je het gegeven dat niet alle leden een interactie hoeven te hebben, met een saamhorigheidsgevoel. Ook hier komt het op neer, dat elk dier zn eigen verantwoordelijkheid heeft om te overleven, zoals dat bij de mens ook is. Aan deze basis kun je nooit aan voorbij gaan.  Je slot woord kan ik me goed in vinden. Bevalt de collectieve realiteit (de inrichting van de wereld) je niet en wil je verandering, dan heb je geen andere mogelijkheid dan jouw bijdragen te veranderen en eventueel anderen te inspireren (niet dwingen) dat ook te doen. Die collectieve realiteit wordt nou eenmaal gemaakt door mensen zoals jij en ik en iedereen.  Hoe vreemd het misschien voor je mag zijn? Het dierenrijk past zich ook in de constante aan de desbetreffende biotoop, indien dat nodig is. Mvg Paul.

        3. @ Paul,
           
          Ik zeg zeker niet dat we geen dieren zijn. Alleen is onze diersoort anders dan andere diersoorten. Dat geldt overigens voor iedere diersoort, anders konden we de verschillende soorten niet herkennen en benoemen. Eén van de eigenschappen die de diersoort mens definiëren is ons vermogen te denken en met dat denken onze eigen realiteit in te richten.
           
          We hebben de mgelijkheid  om te denken en daarmee onze eigen realiteit in te creëren, maar het blijft niet bij een mogelijkheid: we kunnen niet anders. Het inrichten van onze realiteit is onvermijdelijk, net als het voor een koe onvermijdelijk is om te grazen en voor een vis onvermijdelijk om te zwemmen. Het is inherent aan mens-zijn.
           
          Omdat we iedere denkbare realiteit kunnen creëren, is in essentie iedere door ons gemaakte realiteit een ‘schijnwereld’ als je het zo wil noemen. Laten we dan een schijnwereld creëren waar we happy mee zijn :-)
           

        4. Ik vergeet nog iets Paul.
           
          Het begrip ‘het collectief’ betekent de verzameling van alle mensen, dus gewoon alle mensen bij elkaar: de mensheid. Die mensheid is één ding, namelijk ‘de mensheid’. Uiteraard bestaat die mensheid uit zo’n 7 miljard individuen waarvan er geen twee gelijk zijn, en herbergt die mensheid dus inderdaad een enorme diversiteit.
           
          Net zoals je lichaam één ding is en uit miljarden cellen bestaat waarvan er geen twee gelijk zijn.  

        5. Dank je voor de gedachtewisseling Paul! Ik beleef dat altijd als bijzonder leerzaam. Het prikkelt me om zorgvuldig te denken :-)

      2. Tot slot: Pieter, het is voor mij niet minder leerzaam als voor jou. Dat vind ik zelf ook, het positieve van visionair, indien men dat wilt, kan men hier ook veel leren en leren blijf ik. Mvg Paul.   ;-)  
         

    2. Ja, Pieter, aan informatie en onderzoeksmateriaal ontbreekt het echt niet. Door de overload aan informatie vergeten we wel bakstenen op elkaar te stapelen om hierna een volgende studie te schrijven over waarom we niet gewoon die bakstenen op elkaar kunnen stapelen. De ratio heeft zo z’n beperkingen en dat is dat het oneindig woorden produceert zonder ze in daden om te zetten.

  11. De reactie van Paul sluit aan met wat ik eerder heb aangegeven; het heeft tijd nodig. We kunnen niet het besef beïnvloeden van mensen. Wel kunnen we de omgeving aanpassen om mensen de kans te geven dit besef te ontwikkelen. De paradigmaverschuiving vind plaatst alleen bij de individu middels ervaring. Het intellect bepaald in mijn ogen in hoeverre iemand dit besef gaat vinden. Hiermee bedoel ik dat niet iedereen dit besef gaat vinden en dus is hier sturing in nodig. Deze sturing wordt nu in een negatief daglicht geplaatst middels de theorie dat machtshebbers geld nodig hebben om ons te controleren. Is dit wel zo? Zijn ze per definitie dan van plan deze macht te exploiteren? Dit zijn in mijn ogen aannames en dus gevaarlijk.
    Macht is het kunnen beïnvloeden van ‘milieu omgeving’. Het gevoel geven dat slank mooier is dan dik. Dat de auto van de buurman duur is en het dus beter voor elkaar heeft etc. Geld kan hiervoor een middel voor, maar zo is internet in deze tijd dat ook. De mensen met de brains in het collectief laten niet altijd zien hoe het moet, maar leggen uit wat er fout gaat.. Deze negatieve benadering voegt in mijn ogen weinig toe aan de verandering die plaats vindt, want zoals het collectief het probleem legt bij de regering wordt het het probleem bij het collectief gelegd. In die zin vind ik dit artikel dan niet veel anders dan van het collectief waarover minder enthousiast wordt gesproken. Hiermee bedoel ik niet dat deze benadering onjuist is, maar minder efficiënt t.a.v. de verandering, want in mijn ogen heeft de verandering (werken naar een oplossing, voorbeeldfunctie) de aandacht nodig en niet het probleem.

    1. Het wordt een race tegen de klok zoals wetenschappers ook voor waarschuwen, eenvoudige dynamiek die zich uit in vier herkenbare fasen.
       
      (1) activatie
      (2) accumulatie
      (3) chaosvenster en verzadiging
      (4) ineenstorting of doorbraak
       
      Hoe langer we blijven slapen, hoe groter het risico op ineenstorting. Het verhaal is eenvoudig, de ontkenning groots. 
       

    2. Kenjie,
       
      Paradigmaverschuivingen vinden inderdaad altijd bij het individu plaats. Het collectief is niks meer dan de optelsom van alle individuen (over dat collectief spreek ik overigens helemaal niet negatief; het is gewoon de verzameling van alle mensen). Iedere individuele paradigmaverschuiving draagt dus bij aan de collectieve paradigmaverschuiving. Hoe meer bijdragen hoe meer verschuiving.
       
      Precies zoals jij zegt, gaat aan verandering altijd besef vooraf. Met het artikel wil ik mensen de gelegenheid geven te beseffen dat ze een systeem aanhangen dat ze benadeelt. Er ontstaat alleen een motief, een drijfveer, voor verandering als er besef is van het probleem. Het heeft geen zin om oplossingen aan te dragen als mensen niet beseffen dat er een probleem is.
       
      Ik probeer mensen te laten zien dat ze hun eigen wensen (bijvoorbeeld kunnen genieten van de opbrengsten van hun eigen arbeid) in de weg staan door een systeem te volgen dat in tegenspraak is met die wensen. En dat ze ook de mogelijkheid hebben om voor iets anders te kiezen.
       
      Jij noem dat “sturen” ik noem het liever inspireren (mogelijkheden laten zien). Dat is zeker geen negatieve benadering. Het is het waarnemen van een misstand die zonder dat waarnemen in stand blijft (dat zou werkelijk ‘negatief’ zijn), en dat waarnemen is een voorwaarde om tot verbetering te komen.
       

      1. Beste Pieter, economisch (monetair) gezien is het makkelijk te bewijzen dat mensen enkele jaren van hun leven moeten offeren om redenen die geen economische rechtsgeldigheid kennen. Je zou denken dat dit moet volstaan om mensen wakker te maken, dit is slechts enkelen gegeven. Sterker, het tegengestelde wordt vaak waargenomen, op alle mogelijke manieren zal men het bewijs trachten te ontkennen, het gestelde belachelijk maken en krachtdadig tegenwerken door diegene die het bewijs levert aan te vallen. Anders gezegd, de op zich bevrijdende informatie dringt helemaal niet door tot het denken en een aantal psychische afweermechanismen worden – geheel onbewust hiervan – geactiveerd. Hierdoor lijkt het erop dat men graag gefolterd wil worden en dat staat in volledige tegenstelling tot wat men zegt te ambiëren. Het is een bizar fenomeen dat al onze aandacht vergt, het risico op een volgende wereldoorlog wordt hierdoor bekrachtigd waarna iedereen zal zeggen dat we het wel wisten maar niets gedaan hebben.  

        1. Dat  is ook mijn ervaring Prosument. En eigenlijk is dat logisch. Het is het gevolg van hetzelfde verlangen dat achter het volgen van de aangeboden systemen zit, namelijk het niet willen nemen van eigen verantwoordelijkheid.
           
          Met kennis komt onvermijdelijk de verplichting te kiezen wat je met die kennis wil gaan doen. Ook niets doen is dan een keuze. Maar wat men ook kiest, het heeft een gevolg en voor dat gevolg ben je onvermijdelijk verantwoordelijk.
           
          Kennis komt dus altijd met verantwoordelijkheid, en als er weerstand is tegen verantwoordeljkheid, is er dus ook weerstand tegen kennis. En dan zal (met name gemakkelijk bewijsbare) kennis dus met alle middelen bestreden worden in de hoop dat die kennis het bewustzijn niet zal bereiken. Want als het daar eenmaal is beland, komt je niet meer onder de bijbehorende verantwoordelijkheid uit.
           
          Vandaar dat bewustzijn en verantwoordelijkheid onverbrekelijk met elkaar verbonden zijn. Als verantwoordelijk een “no go area” is, dan is kennis (die uiteraard nergens anders uit kan bestaan dan uit waarheid, anders is het geen kennis maar een vergissing) ook een te bestrijden ding.

        2. Ben ik het volkomen mee eens Pieter, hierbij komt dat ‘nieuwe’ kennis (ic oplossingen voor onze monetaire problemen) nog een incubatieperiode nodig heeft om volledig te kunnen bevatten tot welke gevolgen het kan leiden. Het is één zaak om te filosoferen over een paradigmaverschuiving, het is een ander om ook (intern subjectief) deze perceptieverschuiving te realiseren. Bewustzijnsgroei komt inderdaad met verantwoordelijkheid, veel vaker zie je dat die bewustzijnsgroei als een persooonlijke trofee gezien wordt om dan verder alle veranwoordelijkheid af te wijzen. Nu, we dienen dan wel op te letten om niet te snel tot een oordeel te komen, hiermee zouden we zelf geen respect tonen voor dit bijzondere proces, deze groei gaat via een proces van dissociatie, overstijging en omvatting. Anders gezegd, als we de periode van dissociatie verwarren met verzaken aan verantwoordelijk dan is het oordeel veel te voorbarig en ongenuanceerd. Mensen (h)erkennen zich in deze processen of ook niet, volledig gebaseerd op persoonlijke ervaring. Bij het bespreekbaar stellen van oplossingen zie je dit fenomeen ook gemanifesteerd, de oplossing wordt vaak gekaderd binnen het denkkader waartoe het nu net een oplossing wil zijn,  hardnekkige associaties met het ziektebeeld werken hierbij contra-productief waardoor geen helderheid wordt bekomen over de impact van de oplossingen. En hiermee beperken we onszelf als mensheid op een manier die veel angst inboezemt, zeker wanneer we naar de gevolgen kijken wanneer we deze switch niet zouden maken. We hebben dus een keuze maar tot welke keuze zijn we bereid ze ook te maken en hiernaar te handelen?  

      1. @douwe,
        De focus niet op het geldsysteem leggen, maar het beïnvloeden van milieu omgevingen. Democratie is het machtsmiddel. Het geldsysteem als machtsmiddel is een perceptie, maar wordt realiteit zolang het aandacht wordt gegeven. Het artikel heeft gelijk, maar of het de manier is door het deze negatieve aandacht te geven. Geld kan ook de oplossing zijn om milieu omgevingen te beïnvloeden. Maar het wordt continu in een negatief daglicht gesteld. Zoals Paul al aan heeft gegeven in een van zijn reacties; we denken allemaal hetzelfde alleen hebben we een andere invalshoek. Welke invalshoek is dan het meest effectief? Ik denk in het positief denken. Maw geld kan ook als positief middel gebruikt worden om mensen te laten beseffen zoals aangegeven in het artikel.
        Daarnaast vind ik de mensheid geen collectief. Een collectief is een groep met dezelfde doelstellingen. Niet  iedereen wordt in deze redenering benadeelt in een geldsysteem. Of je het er mee eens bent of niet is om het even, maar het werkelijke machtsmiddel is het kunnen debatteren over.. let the best man win. De keuze is aan jezelf welke kleur je jou mening geeft.

        1. Ik geloof dat jij een helder en duidelijk beeld hebt Kenjie maar ik begrijp niet goed de draai die je eraan lijkt te geven dat men het geld in een kwaad daglicht stelt.
          Quote Kenjie ” Deze sturing wordt nu in een negatief daglicht geplaatst middels de theorie dat machtshebbers geld nodig hebben om ons te controleren.
          Daar zit wellicht een verkeerde inschatting danwel verkeerde comclusie De sturing plaatst zichzelf in een verkeerd daglicht omdat de machtshebber het geld gebruiken om ons te controleren.Waarbij het in het verkeerde daglicht komt te staan doordat men de sturing erin misbruikt.Mvg.Jasper.

        2. Beste Jasper, Wat ik bedoel te zeggen is dat dit artikel een negatief beeld geeft over geld. Graag zie ik dit andersom, omdat geld ook positieve invloed kan hebben. Dit gezegd ontken ik niet dat er verkeerde beslissingen worden gemaakt. Maar ik ben niet van mening dat er aannames moeten worden gemaakt van misbruik in zijn totaliteit. Evenals democratie is het geldsysteem niet perfect, maar ben ik van mening het principe erachter de juiste is. Het is een proces naar verbetering en heeft tijd nodig.

        3. Beste Kenjie , ik zie en begrijp je argument dat geld ook een positieve invloed kan hebben en ik hoop van harte dat de tijd gaat komen dat het ook daadwerkelijk intentioneel zo aangewend /gebruikt gaat worden in het grotere plaatje.Nu dient het macht en hebzucht , de winst voornamelijk.Dat is een onlosmakelijke en uiteindelijke uitwerking van kapitalisme.Het negatieve beeld wat het artikel opwerpt is een gerechtigd beeld dat kan iedereen die er onder lijd beamen en dat draagt ook door tot in het eigen land.Maar tevens draagt het een mogelijke oplossing of oplossingen aan.Wereldwijd zijn er vele mensen echt een slachtoffer van dit systeem aangedreven door het kapitalisme.In verhouding meer slachtoffers dan diegenen die er profijt van hebben.Er kan nooit een aanname zijn van misbruik in zijn totaliteit omdat er soms ook goeds mee word gedaan maar dat staat op dit moment niet in verhouding met wat er mogelijk zou kunnen zijn als men het op de juiste manier in zou zetten.Daarnaast profiteerde men daar eenzijdig van .Het rijjke westen.Dat komt voornamelijk door de onjuiste sturing erin.Je hebt gelijk dat we er geen nadruk op moeten leggen, maar bepaalde feiten daarin te ontkennen lijkt me geen goede zaak.Het kent een regel dat erkennig tot verbetering kan leiden , en dat het element erin ,de verbetering dus, tijd nodig heeft .Daarbij is het postieve denken wat jij ook aanhaalt zeker een belangrijke factor in alles.Volgens mij kan het geen oplossing dragen dat diegenen die erop aangestuurd hebben via alle ellende de wereld te beheersen, die macht te laten houden over de sturing erin.Het is alsof je een leeuw vraagt te babysitten over je kinderen , dat lijkt me vragen om moeilijkheden.En het kan zijn dat men gedwongen word zich aan te passen en te conformeren aan het collectief doordat het collectief van richting wenst te veranderen.Maar dan zal men voorzichtig moeten zijn met bepaalde zaken verder uit handen te geven aan diegenen welke nu alles lijken aan te sturen via de macht van het geld , en daarbij nietsontziend slachtoffers en ellende veroorzaken wat men toch niet echt als collateral damage kan bestempelen.Als men dat zou ontkennen dan zou men een deel van het leven ontkennen.Mvg.Jasper.

        4. De ontkenning van collateral damage evenals een machtselite die kwade bedoelingen heeft middels het geldsysteem is mijn ogen een perceptie, omdat de problematiek uit de context van het totaalbeeld is gehaald door dit artikel.

        5. Ik begrijp en zie weer dat mijn woorden als hete kolen zijn geworden die men niet graag uit het vuur wenst te halen maar eerder of liever wenst te ontkennen in intellectuele en poltieke correcte termen.Om hierover wat frustratie kwijt te raken tracht ik er op komische wijze toch enige ontluchting aan te geven.— http://youtu.be/YGg8k_rPgWg  — Mvg.Jasper.

        6. Ik vroeg eigenlijk of jij oplossingsrichtingen had of initiatieven waar we eventueel aandacht aan kunnen besteden maar hieruit begrijp ik dat we alles vooral bij het oude moeten laten van jou?

        7. Douwe, ik denk dat het enige wat hierin mogelijk is, is de macht die aan het geld verbonden is volledig te verwijderen en het gewoon weer zien als een ruilmiddel. Nu is dat makkelijker gezegd dan gedaan, maar hier zou ik de invalshoek neer leggen, wellicht een artikel er aan besteden? Mvg Paul.

        8. @douwe,
          Begrijp me niet verkeerd ik sta open voor elke mening en met de juiste argumenten stel ik mijn visie af. Ik leer elke dag weer wat bij en zo hoop ik ook uit deze discussie weer nieuwe inzichten te krijgen. Maar voor nu begrijp ik de invalshoek niet waarop wordt gediscussieerd. Ik probeer het kort te houden en mocht ik het totaal verkeerd zien hoor ik het graag!
          De realiteit is dat niet iedereen het besef heeft waarover wordt gesproken; het werkelijk inzien wat nodig is. Waar ik mee zit is het feit dat zolang niet iedereen dit besef heeft er controle moet zijn over de verschillende groepen (collectiviteiten). Het zou totale chaos worden geef je de mensheid de vrijheid om te doen en laten wat ze willen?! Maw is geld niet nodig (momenteel) om de onwetende individuen te controleren. Is geld niet nodig om orde te behouden en zo zonder chaos te werken naar een nieuw systeem? Met deze beredenering kom ik tot de conclusie dat het geldsysteem indirect het probleem is. Waar vind je dat ik in mijn denkwijze de fout in ga?
          Ik lees dat Paul het heeft over een ruilsysteem. Maar dan roep ik “Scarcity”.. We hebben een distributieprobleem waar we eerst naar moeten kijken. Hebben we de technologie om dit op te lossen? Ik denk dat dat we zover nog niet zijn, maar dat we er naartoe werken.. het heeft tijd nodig. Zodra alles beschikbaar is voor iedereen wordt dit artikel echt interessant. Voor nu werken we eerst naar een zogenaamd perfect kapitalisme. Zodra we weten, dankzij de komst van internet en de vertraging van moore’s law, wat de werkelijke waarde is van een product en dienst kunnen we gaan beseffen. Ik ben van mening dat we te vroeg zijn met het roepen van dit soort zaken, omdat het averechts werkt.. er is geen oplossing, maar ook geen probleem. Jullie zijn simpelweg een stap verder dan de gemiddelde mens in hun denkwijze. Is dat niet de realiteit? In die zin begrijp ik wel wat het doel is van dit artikel, maar het voelt als een soort paradox. We roepen dat het niet nodig is, maar in werkelijkheid zijn we zonder momenteel nog slechter af. Het is nodig om uiteindelijk niet meer nodig te hoeven zijn?

        9. Beste Kenjie ,nu zie ik beter wat je precies bedoeld,mijn excuus voor mijn lichte frustratie dat kende geen volledige grond richting jou ,daar zat wat oud zeer bij.Ik had het goed gezien je hebt een helder beeld misschien miste het wat openheid.Ik laat de ruimte aan Douwe.Mvg.Jasper.

  12. Het Dunning-Kruger-effect treedt op bij incompetente mensen die juist door hun incompetentie het metacognitieve vermogen missen om in te zien dat hun keuzes en conclusies soms verkeerd zijn. Met andere woorden: incompetente mensen overschatten nogal eens hun eigen kunnen, en daardoor wanen ze zich bovengemiddeld competent. Mensen die werkelijk bovengemiddeld competent zijn, hebben daarentegen de neiging hun eigen kunnen te onderschatten. Minder competente mensen slaan zodoende hun eigen capaciteiten hoger aan dan zij die veel competenter zijn. Dat kan een verklaring zijn voor het gebrek aan intellectueel zelfvertrouwen waar sommige competente mensen mee kampen: zij gaan ervan uit dat anderen net zo capabel zijn als zijzelf. Incompetente mensen vergissen zich dus doordat ze zichzelf verkeerd inschatten, terwijl competente mensen zich vergissen doordat ze anderen verkeerd inschatten. Het fenomeen is waargenomen door tal van filosofen, onder wie de Brit Bertrand Russell, die er het volgende over opmerkte: “In de wereld van vandaag lopen de domkoppen over van zelfverzekerdheid, terwijl de slimmeriken een en al twijfel zijn”. (bron)

    1. Beste Prosument, welke maatstaven hanteert men en waarom voer jij het aan in deze discussie , in relatie tot wat?Want men kan zeer competent zijn in hun kennis , expertise ,vakgebied en volledig tot bijna incompetent aan andere zaken.En tracht je daarom niet juist mensen uit te sluiten die misschien juist wel zeer competent zouden kunnen zijn, maar alleen niet lijken te voldoen aan bepaalde maatstaven?Mvg.Jasper.

      1. Beste Jasper, dat is heel eenvoudig uiteindelijk. Ieder van ons kan voor zichzelf wel eens een vraag stellen en daar zelf ook over nadenken, internet staat open voor iedereen om hierbij te helpen. Als voorbeeld, de wereld staat bol van de economen en we zitten in een economische crisis. Als ik hier over nadenk dan kan ik conclusies trekken die divers kunnen zijn naargelang doelstelling. Zo kom ik bv tot (1) econoom is het beroep dat economische crises fabriceert of (2) er is een onmiskenbaar onbegrip over economie en derhalve een knelpuntberoep. Als het (1) is, dikke proficiat en getuigend van een hoge competentie binnen dat vakgebied. Als het echter (2) is, kunnen we best terug naar school en zijn we totaal incompetent. Aangezien er ook economen zijn die totaal iets anders zeggen en alternatieven geven voor deze crisis, dan ontstaat er de grootste twijfel over wat het nu gaat. Onderzoek die twijfel en zie dan de waarachtigheid van het Dunning Kruger effect. Heel eenvoudig en hebben we geen meetlat voor nodig, logisch boerenverstand is meer dan voldoende. We weten ook dat er oplossingen op de tafel liggen, waarom zouden we dat willen ontkennen? Begrijpen we dan de oplossingen niet of weten we niet waar de tafel staat?  

        1. Waarschijnlijk begrijp jij het dan ook niet helemaal goed Beste Prosument ,of je voert een bepaalde agenda om mensen te verleiden hun macht af te geven.Als men in de door jouw aangedragen theorieën leest dat diegenen die nu aan de macht zijn , welke deze ellende hebben veroorzaakt ,en nog veel meer. En dat juist gaande in een bepaalde richting (N.W.O) niet hoeven te wijken en mogen blijven zitten op hun posities en jij daarnaast ook nog eens daarbij het door jou beschreven benodigde ‘wapen’ van volledig elektronisch geldverkeer wenst te overhandigen, althans dat opper jij in jouw theorie.Wie begrijpt dan wat niet goed Beste Prosument ? Volgens mij kan iedereen met zelfs een boerenverstand wel begrijpen dat dat gelijk staat aan het spelen van Russisch roulette met een revolver met 5 kogels in het magazijn welke maar 6 kogels kan bevatten.Of tracht je slechts op onze pride in te spelen?Want ik lees zeer goed tussen de letters door , ik vertelde jou al dat ik opmerkzaam was.Mvg.Jasper.
          Ter verduidelijking :
          Politcal Life , In most cases , fasists have come to power after a nation has suffered an economic collapse , a military defeat , or some other disaster .The fascist regime comes to power by promising to revive the economy and restore nations pride.

        2. Alle nobele ideën kunnen gekaapt worden door ego- en etnocentrisme, is een heel eenvoudig verhaal en kwestie van volwassenheid en opvoeding. Anders gezegd, deze crisis is al lang opgelost maar we houden ze blijkbaar liever in stand door telkens weer dezelfde excuses in te roepen waarom het niet zou lukken. Op die manier kan je natuurlijk nog eeuwen doorgaan, het is als een perpetum mobile om vervolgens naar oplossingen te zoeken. Maar goed, als het straks WOIII wordt, hoeven we ook niet te klagen natuurlijk, de oplossingen lagen op tafel net zoals voor WOII dezelfde oplossingen op tafel lagen. Wat heeft een mens nu nog meer nodig om wakker te worden? 

        3. Beste Prosument.Je beticht anderen van escapisme maar je gebruikt het nu voor je eigen escape, je gaat niet echt inhoudelijk in op mijn reactie dat vind ik opmerkelijk te noemen.Mvg Jasper.

        4. Beste Jasper, binnen de dualiteit speelt de doelstelling, denken en handelen een voorname rol wat leidt tot allerhande associaties, voorwaarden tot succes, blokkades, meningsconflicten  … die het besluitvormingsproces beïnvloeden. Hiermee kunnen we gaan spelen en voorspellingen gaan maken. Als visionair kunnen we een toekomstbeeld vooropstellen, het aantal variaties is vrijwel oneindig waarbinnen we menselijke keuzes kunnen maken. Dit proces kunnen we dan ook schematisch voorstellen, kennisdeling of informatie speelt ook een rol. Ik probeer wat en neem even het mondiale schuldencomplex als thema …
           
          (1)    Er ligt een oplossing voor het schuldencomplex op de tafel (premisse)
           
          (1.1)          We zijn hiervan op de hoogte
          (1.2)          We zijn hiervan niet op de hoogte
           
          Escapisme en/of bewustwording zijn zeer subtiele begrippen en sterk afhankelijk van de informatie die ons wel of niet gekend is. Als we het debat ernstig willen nemen dan zal bovenstaande opening al heel belangrijk zijn. Het debat neemt een totaal andere wending naargelang het (1.1) of (1.2) is, in de veronderstelling dat het (1.1) is dan stellen zich een reeks andere vragen, bij (1.2) kunnen we de oplossing ook niet opnemen in het besluitvormingsproces en blijven we wat in rondjes draaien. Zonder dialoog kan ik niet weten of je bij (1.1) of (1.2) behoort, ik kan wel je aandacht vragen voor (1.1) waartoe ik zelf behoor.  

        5. Beste Prosument , waarom voer jij in je oplossings-theorie/voorstel een oplossing aan zoals het volledig elektronisch maken van het geldverkeer ?Dat terwijl een ieder enigzins redelijk geinformeerde burger er wetenschap van heeft dat dat nu juist ons zal beperken in privacy en vrijheid.Daarnaast dat het 1 van de doelstellingen van een fascistisch regime kan zijn om zo tegenstanders of niet loyalen met 1 drukje op de knop uit te schakelen en buiten het systeem te plaatsen.Met als gevolgd aarvan het  dat men geen gebruik meer zou kunnen maken van de fundamentele levensbehoeften.De tweede vraag is waarom jij het mogelijk acht dat diezelfde mensen die nu verantwoordelijk zijn voor veel ellende op de wereld en enorme corruptie , dat die hun positie toch zouden kunnen handhaven en ondanks bij het ontbreken van enige empatische gevoelens of enige mededogen welwillend zouden zijn om hun oorlogs en vernietigings zucht te veranderen?Mvg.Jasper.

        6. Beste Jasper, het antwoord is finaal altijd hetzelfde en (in theorie) eenvoudig. Als we visionair willen zijn dan zullen we altijd rekening dienen te houden met zowel een horizontale als verticale groei, in dit proces kan er altijd vanalles mis gaan en zeker in een maatschappij die de verticale groei niet (h)erkend. Met horizontale groei bedoel de logische voorzetting van de technische evolutie, om deze reden ligt een (1) volledig electronisch geldsysteem voor de hand. De manier hoe we dit systeem aanwenden is afhankelijk van (2) de bewustzijnsgraad van een samenleving die inherent verbonden is aan haar doelstelling (annex systemen). Het goede en het kwade zitten dan in dezelfde kiem (ic electronisch systeem), de reacties zijn dan ook variërend van hoe je hier naar kijkt. Slechts één voorbneeld, een volledig electronisch systeem laat ons toe om bv de koopkrachtpariteit louter technisch weg te werken, dit zou een hele omwenteling betekenen voor het mondiale (economische) leven. Een dergelijke ingreep kan de bewustzijnsgraad (ethiek) van de maatschappij verhogen (cfr paradigmaverschuiving), het bekrachtigen van dit scenario zou ertoe kunnen leiden dat ook de machthebbers een keertje anders gaan denken, hiervoor is een kritische massa nodig. Of de machthebbers dit ook zullen toelaten, kan ik slechts hopen maar dat betekent niet dat we het bestaan van de potentiële oplossingen kunnen ontkennen. De vraag is dan welke keuze je zelf wil maken, elke oplossing (1) in de kiem smoren door je te hechten aan de machthebbers of (2) de oplossing cultiveren en daar eerst een beter begrip over vormen van wat het nu echt betekent. Als het (1) is, zie miljoenen berichten over hetzelfde die bijna lijken alsof ze uit een antwoordapparaat komen of (2) vernieuwing en progressie waardoor een waarachtige paradigmaverschuiving gefaciliteerd wordt. Ik kies voor het bespreekbaar maken van oplossingen, iets dat heel eenvoudig lijkt maar in de praktijk bijzonder moeilijk is.   

        7. Beste Jassper, op je vraag (2). Iedereen is op de hoogte van bv The Giving Pledge waarover ik dan weer verschillende interpretaties kan hebben. Ik kan zeggen (1) hey ja, er is een kentering op til en de machthebbers begrijpen nu ook dat het zo niet verder kan of (2) huichelaars, denk je nu echt dat we jullie heimelijke spelletjes niet doorhebben?

        8. Beste Prosument op het eerste gedeelte zou ik willen reageren met het is een mogelijkheid  betreffende techniek maar kent geen noodzaak dacht ik.In het laatste zit een element waar ik me zorgen om maak, the best predictor for future behavior is past behavior lijkt me , dat neemt niet weg dat niemand zou kunnen veranderen.Maar dezelfde groep is al vanaf het jaar 0 en miscchien wel eerder bezig de macht bij zich te houden en men schuwt hierbij geen enkel middel , het zou volgens mij erg dom zijn daar op geen enkele manier rekening mee te houden.

        9. Beste Jasper, het zou naïef zijn om er geen rekening mee te houden, ben ik het natuurlijk mee eens. Wat ik wel wil vermijden is dat hierdoor ook de oplossingen naar de catacomben van het bewustzijn verdreven worden, het zijn net deze oplossingen dit tot meer bewustzijn kunnen leiden. Een non lineaire monetaire reset is ondanks de eenvoud niet iets dat mensen zomaar begrijpen, het vergt aandacht, oefening, synchronisatie en de bereidheid tot samenwerking. Zoals we ook weten is het al een kunst om het gepubliceerd te krijgen, het debat is dan een volgende kwestie.  

        10. Dank je beste Prosument om me de ruimte gegund te hebben om grenzen te verkennen waar mijn zorgen zich mee bezig hielden, het is duidelijk , het mooie is dat het ook leer momenten met zich mee brengt.Mvg Jasper.

        11. Dank je voor die verwijzing , ik blijf innerlijk onvoorwaardelijk vertrouwen hebben in het goede , soms zijn het de kleine groepjes die het voor de grote verpesten.Zoals ik al eerder opmerkte er zijn  tekenen zichtbaar dat het nieuwe paradigma zich ontvouwt volgens de wetten van het Universum de onontkoombare weg van de evolutie :)

        12. Zeker Jasper, ik ben ervan overtuigd dat mensen bakstenen op elkaar kunnen stapelen, op die manier heeft tenminste iedereen een dak boven het hoofd. We kunnen ons maar beter voorbereiden op het volgende, ik ben er niet echt zeker van of andere bewoners in het Universum allemaal zo vriendelijk zijn. :)

  13. Beste mensen, hoe langer ik nadenk over dit onderwerp, kom ik steeds weer terug op het woord systemen en de negatieve uitstraling hiervan, laat staan dat de titel van dit onderwerp een positief gevoel geeft. De complexheid van het huidige financiele systeem in de wereld, is zo groot, zo door wrochten van vele vormen van verstrengelingen, dat volgens mij niemand meer de bomen door het bos ziet. Maw, hoe dieper je in deze materie duikt, kom je in een diversiteit van webben terecht die zijn weerga niet kent. Men zou dit systeem op mondiaal niveau moeten aanpakken, door het te vereenvoudigen. Dit is makkelijker geschreven dan dat het uitgevoerd kan worden. De macht(en) die hier aan gerelateerd zijn is ongelooflijk groots en zouden dus van hun macht moeten worden ontheven. Dat op zich zal geen eenvoudige klus zijn. Maar niets is onmogelijk, indien de mensheid daar achter staat en er iets aan doen wilt. Ergens moet men beginnen, de vraag is dan hoe? M.i, zou je een groepje mensen nodig hebben, die met een visionaire blik een denktank willen vormen, die het systeem willen omvormen in een non profit systeem, gezien op mondiaal niveau. Hun eerste taak zou dan moeten zijn om de VN te ontmantelen. Hiervoor in de plaats zou men uit elke natie/land 3 afgevaardigen moeten sturen, die door het volk gekozen zijn om het land te vertegenwoordigen. Dus niet onderhevig zijn aan enige vorm van politiek enof iets van die strekking. Deze mensen moeten wel onderlegd zijn. Hun taak zou dan moeten zijn om stap voor stap de financiele wereld om te buigen in een stukje eenvoud, die voor elk mens te begrijpen is en er mee leven kan. Dat houdt dan mede in, dat alles wat met geld te maken heeft, gezien de huidige status, volledig vernieuwd moet worden naar een non profit systeem. De onderlinge communicatie kan tegenwoordig heel mooi via het internet, dus dat zal verder geen problemen opleveren. Daar we dan toch aan het vernieuwen zijn, zou men de wereld taal kunnen omzetten naar het Esperanto, daar aan de huidige engelse voertaal veel bloed en macht aan kleeft. Zo zou men door de tijd heen, langzaam maar zeker de wereld kunnen omvormen, laat duidelijk zijn dat wat ik hier neer leg geen kleinigheid is en een ongekende evolutionaire stap zou zijn, die niet direkt te overzien zou zijn. Maar het schept wel een volledige vernieuwing in ons doen en laten en voor de generaties later een beter leven. Het non profit systeem kan men hier later verder doorvoeren in het totale plaatje waar de mensheid aan onderhevig is. Ook zal ik zelf nooit het dualistische systeem hierin onderschatten, maar waar een wil is, is een weg. Tot slot zouden we als visionairen, kontakt kunnen zoeken met andere groeperingen, die visionair gericht zijn, in deze wereld. Ondanks dat mijn gevoel zegt dat het een utopie zal blijven, wil ik het hier toch voorleggen. Met als uitgangspunt, dat als het zou lukken een ongekend resultaat zal zijn, die een grootsheid bevat, waar we doorgaans alleen maar van dromen. Laten we onze schijnwereld om zetten in realistische wereld. Mvg Paul.
     

    1. Beste Paul ik kan het in een woord samenvatten ,eerst decentraliseren. De rotte appels buiten spel zetten en van daaruit de mondiale plannen maken op de wijze of ongeveer volgens die richtlijnen zoals jij het beschrijft.Volledig open en democratisch.Mvg.Jasper.

  14. Beste Paul,
     
    Alle systemen hebben ooit tot doel gehad de wereld leefbaar(der) te maken. Deze systemen zijn (inderdaad) zo gecompliceerd geworden dat ze daar niet meer aan bijdragen. Sterker nog: ze maken de wereld juist onleefbaar. Helaas wordt alle aandacht getrokken door de complicaties (de uiterlijkheden) van de systemen zelf, waardoor we de oorsprong niet meer zien.
     
    Wat er nodig is, is dat we een gedachte vormen over wat we werkelijk nodig hebben om een leefbare wereld in te richten. En dan wordt het een stuk eenvoudiger: mensen willen weliswaar van allerlei verschillende dingen (vooral als gevolg van de systemen), maar er is wel een overeenkomst: iedereen wil in de gelegenheid zijn om voor zichzelf en zijn dierbaren te zorgen.
     
    De huidige systemen maken dat voor enorme aantallen mensen onmogelijk. De systemen dicteren ons gedrag.
     
    Het is werkelijk niet ingewikkeld om een andere manier van doen te kiezen, maar een voorwaarde is wel dat we eerst anders gaan denken. Eén van de belangrijkste gedachteveranderingen daarbij, is het loslaten van de overtuiging dat bestaansrecht uitsluitend verkrijgbaar is door het van een ander af te nemen (ook wel bekend onder de noemer: concurrentie).
     
    We zouden ervoor kunnen kiezen elkaar het leven te gunnen op basis van waardering voor elkaar en het leven. In plaats van het elkaar af te nemen om een betere positie te bemachtigen dan een ander, ten koste van die ander. Wanneer we doorkrijgen dat we daar zelf uiteindelijk ook onder te lijden hebben, kan die nieuwe gedachte een voedingsbodem krijgen. En als die overtuiging eenmaal doordringt, dan zullen nieuwe de systemen vanzelf die gedachte reflecteren.

  15. Beste Pieter zou decentralisatie van het huidige systeem met het oogpunt op eerst nationale veranderingen dan geen juiste beslissing kunnen zijn , omdat andere stappen haast onbereikbaar lijken te zijn?
     

  16.  
    Beste Jasper,
     
    Decentralisatie lijkt als tegengestelde kracht van centralisatie de oplossing, maar is het niet. Centralisatie van macht is het gevolg van de hefboomwerking van macht: hoe meer macht iemand heeft, hoe gemakkelijker het wordt om nog meer macht te krijgen, en die nieuwe macht kan dan weer aangewend worden om nog meer macht te verkrijgen etc. Deze beweging kan logischerwijze alleen maar eindigen in totale macht op één plek. Een beweging die momenteel voor iedereen zichtbaar zou moeten zijn, lijkt me.  
     
    Decentralisatie zou een ‘reset’ zijn. We zouden de tijd als het ware terugdraaien naar de situatie van vroeger toen macht veel meer versnipperd was. Maar vanuit die situatie, is de huidige situatie ontstaan, en zelfs al zouden we de tijd kunnen terugzetten, ook dan zal het mechanisme uiteindelijk weer onvermijdelijk uitdraaien op hoe het nu is. Het is simpelweg inherent het mechanismen dat we macht noemen.
     
    Willen we werkelijk iets doen, dan zullen we naar dat mechanisme moeten kijken: is het werkelijk noodzakelijk dat er iemand is die moet zeggen wat wij moeten doen? Is het werkelijk noodzakelijk dat we iemand het mandaat geven om voor ons te beslissen? Is het werkelijk noodzakelijk dat we daarmee iemand macht geven? Is macht werkelijk onvermijdelijk?
     
    Wat als we nou eens zouden inzien dat we zelf verantwoordelijk zijn voor onze beslissingen en voor wat we doen? Dat zijn we nu ook, want onze overtuiging ‘leiders’ nodig te hebben, beweegt ons te gehoorzamen aan die leiders en dat gehoorzamen leidt tot macht en alle gevolgen daarvan. Wij zijn daar verantwoordelijk voor, omdat het een gevolg is van onze overtuiging en ons handelen daarnaar.
     
    Het feit dat verantwoordelijkheid niet kan worden overgedragen aan een ‘leider’ blijkt trouwens ook uit het feit dat machthebbers NOOIT verantwoordelijkheid nemen voor hun beslissingen. Dat zie je nu haarscherp: het waren de bestuurders van landen en banken die met hun beslissingen de crisis veroorzaakten, maar de verantwoordelijkheid komt gewoon bij de bevolking te liggen. Bestuurders, leiders en machthebbers kunnen geen verantwoordelijkheden van ons overnemen. En ze willen dat ook niet. Ze zijn uit op de bij macht behorende geprivilegieerde positie. Meer niet.
     
    Macht is gebaseerd op de illusie dat het mogelijk is om je verantwoordelijk over te dragen aan een ander. Dat kan niet, dus dat gebeurt ook niet. Het enige dat er overblijft is de onvrijheid van velen als gevolg van de macht van enkelen. De enige mogelijkheid is dus het aanpakken van de illusie waarop alles gebaseerd is.
     
    Ik vrees dus dat we niet moeten nadenken over hoe we met macht om willen gaan, maar of we er nog mee om willen gaan.
     
    Dat is niet ingewikkeld, maar wel moeilijk. En dat komt omdat de meeste mensen de illusie nog aanhangen. Ze doen dat omdat die illusie een (illusoir) gevoel van veiligheid geeft: “onze leiders nemen verantwoordelijkheid voor ons”. En omdat de meeste mensen in paniek raken bij de gedachte die verantwoordelijkheid zelf te moeten nemen, verblijven ze liever in de illusie.
     
     
     

    1. Dank je Pieter voor die heldere visie te delen.Je geeft aan dat vanuit de oude situatie de nieuwe situatie is ontstaan , maar dat komt omdat we geen duidelijke beperkingen hebben gesteld aan de spelregels.We misten het zicht op dat paradigma.Van daaruit is dus het kapitalisme niet geslaagd kan een meritocratie misschien wel die kansen bieden? Mvg.Jasper.

      1. Beste Jasper, zowat elk manifest herbergt een universeel element, het niet slagen van een stroming of ideologie is steeds te herleiden naar het ontbreken van een beter begrip van wat er in het manifest geschreven staat. Net om deze reden is de maatschappelijke (h)erkenning van het menselijke groeipotentieel zo belangrijk. De laatste eeuwen hebben we hierover veel studiewerk kunnen doen, toevallig of niet maar deze periode sluit aan bij het zgn 4-fasenproces zoals chaostheoretici ons kenbaar stellen. Vandaag zitten we echter met een nooit gezien precedent in de menselijke geschiedenis, we leven nu in een mondiale samenleving. Verkiezingen in Congo betekent dat er in Brussel ruiten sneuvelen, letterlijk. 

  17. Natuurlijk kunnen we iets leren van de dingen die mis gegaan zijn. Zo hebben we bijvoorbeeld geleerd voortaan niet meer te luisteren naar enge schreeuwerige mannetjes met een pakje aan en een raar snorretje :-) Daar trappen we dus niet meer in.
     
    Maar het is een illusie om te denken dat het machtsmechanisme zich daarmee laat stoppen. Dat mechanisme vindt vanzelf een andere weg, zoals nu heel duidelijk wordt met de EU. Een centraal gereregeerd Europa onder een niet gekozen president en en niet gekozen regering (Europese Commissie) is blijkbaar ook heel goed mogelijk zonder enge mannetjes met rare snorretjes.
     
    Ook als we de macht nu zouden inperken (maar wel in leven laten) door die macht weer te versnipperen, ook dan zal het een weg vinden. Een weg die misschien niet dezelfde weg is, maar die bijvoorbeeld via meritocratie toch weer dezelfde uitkomst zal hebben.
     
    Om macht te centraliseren via meritocratie is het alleen nodig dat wij geloven dat de “meritocratische leiders” de slimste en meest competente mensen zijn. Veel slimmer en competenter dus dan wij, geen wonder dat we ze niet kunnen begrijpen…. We zullen het dan graag aan die wijze mannen en vrouwen overlaten. Het resultaat zal uiteindelijk hetzelfde zijn.
     
    Macht (en zijn verwoestende uitwerking – lees de geschiedenis er nog maar eens op na) zal pas buitenspel komen te staan op het moment dat wij inzien dat we het niet nodig hebben.  
     
     
     
     
     

  18. Als de mensheid werkelijk zou inzien dat alle grondstoffen op aarde ook werkelijk aan iedereen toebehoren en daarvoor strijd zou leveren dan zou er misschien een rechtvaardiger verdeling inzitten.
    Momenteel is het zoals beschreven wordt dat geld wordt gezien als iets wat allen nodig hebben en diegene die de baas zijn over geldcreatie ook de baas zijn over de economie en naar believen  schaarste of overvloed kunnen creeeren.
    Er zijn al de laatste jaren goede initiatieven te zien en er is dankzij internet een toenemend bewustzijn over hoe de zaken in elkaar steken.
    Ik zie dan ook dat er goede dingen zich ontwikkelen zoals occupy, broodfonsen, verkoop zonder tussenhandel in Griekenland en ook zoals nu momenteel in thessaloniki de burgers een rechtzaak aanspannen tegen de gemeente omdat de burgers de watervoorziening zich willen toeeigenen in plaats van dat het verkocht aan een buitenlandse private partij.
    Verder ontstaan er interessante kleine initiatieven zoals eigen plaatselijke valuta her en der in Europa, ruilsystemen, repair cafe’s en meer van dit soort zaken.
    Het begint misschien klein maar het zijn wel degelijk ontwikkelingen waarbij de burgers de macht naar zich toetrekken en volgens mij is dit nog maar een begin van een tendens naar een meer horizontale structuur in plaats van een verticale hierarchie.

  19. Zo is t Willem, we worden langzaam wakker.
    Boek gelezen (op aanwijzing van Douwe) waarin wat je hier schrijft als (mede) oplossing wordt beschreven: B. Lietaer: Geld en duurzaamheid
     

Laat een reactie achter