Van de Franse website bouletcorp.com deze grappige strip over de aard van realiteit. Ook de “eenvoudige” pixelwereld waar de hoofdpersoon van droomt, blijkt de nodige logische nachtmerries te hebben. Zo zijn er zwarte gaten, paradoxen qua de Stelling van Pythagoras en geheimzinnige microben, zoals Pacman-achtige sprites die toch opmerkelijk complex gedrag blijken te kunnen vertonen.
Misschien is ons universum toch niet het meest ingewikkelde denkbare?
Nog meer strips zijn te vinden op de website van bouletcorp.com.
Met dank aan Douwe voor de tip.
Wat een leuke opzet, en dan die vraag, “Misschien is ons universum toch niet het meest ingewikkelddenkbare?”. Het ligt er maar net aan wie je bent denk ik. Wat zijn je achtergronden; mogelijkheden, geschiedenis, interpretatievermogen als soort, enz, enz…. Het lijkt een een eenvoudige vraag en opzet…….. Ik heb onlangs een prachtig experiment mogen zien, dat zich afspeelde op de eilanden La palma en Tenerife, in de twee sterrenobservatoria daar. Anton Zeilinger deed daar experimenten met teleportatie, in de documentaire “Byond space”, op NGC. Het handelde zich hier om individuele kwantumsprongen tussen La Palma en Tenerife, waarbij de afstand (en daar gaat het om) overbrugd werd in 0 seconden. Dat betekent onder normale omstandigheden, een noodzakelijk oneindig energieverbruik, de lichtsnelheid valt hierbij in het niet. Maar zo blijken deze kwantumsprongen dus niet te werken. Hoe dan wel kon ook niemand vertellen, het is, zo werd gesteld, een raadsel. Omdat dit bleef hangen, kwam de gedachte bij mij op, dat de Big Bang ook zoiets kon hebben gedaan. Tenslotte is een oneindige dichtheid ook het toppunt van verstrengeling. De expansie zou dan vooraf kunnen zijn gegaan door een kwantumsprong. Hierdoor zou een gedeelte van die gebeurtenis, zich in één grote en oneindig snelle verplaatsing door de dimensies hebben kunnen verplaatsen. Zoiets laat een gat achter, ongeveer vergelijkbaar met dat van een steen die je in het water smijt. Die kwantumsprong heeft dan geen energie verbruikt, maar vond spontaan als gevolg van de omstandigheden plaats. Onbekende omstandigheden weliswaar, maar slechts ingewikkeld vanuit ons perspectief. Alles is dan controversieel natuurlijk, en dat is een hierop aansluitende theorie ook; de gedachte dat wij in een zwart gat leven. Wat kan nou een gat zo groot als ons universum, in een zwart gat slaan? Ik denk dus zo’n kwantumsprong. De materiële gebeurtenis die wij nu dan waarnemen in de vorm van een uitdijend heelal, is dan het zog, waarin de onderdruk als trigger heeft gefunctioneerd voor de expansie die wij de Big Bang noemen. Wij hebben de kwantumsprong niet uitgedacht. Als iets kan, dan gebeurt het ook in de natuur. Multiversa zijn dan in dit stripverhaal ook een controversiële vervolgtheorie. Blijkbaar kan alles, wie weet misschien is dat wel God, ik weet het niet, maar interessant is het allemaal wel.