Kleine plattelandshuisjes kunnen ook voor armere mensen het leven in het groen mogelijk maken.

Meer goedkope huizen op het platteland: de oplossing

Leven in een groene omgeving is prettiger en gezonder, blijkt uit onderzoeken. Waarom besluiten woningcorporaties dan om geen goedkope huizen meer op het platteland aan te bieden? Dom. Er is een eenvoudige oplossing.

Platteland geliefd, maar steden creëren meer banen
Keer op keer blijkt uit onderzoeken dat mensen welvaren bij groen. We bewegen meer, we zijn slanker en minder gestressed. Geen wonder. De mens heeft het grootste deel van zijn bestaan als soort doorgebracht in een groene omgeving, in dorpen die veel van ecodorpen weghebben. Ons lichaam en onze geest zijn afgestemd op een leven te midden van planten, niet omringd door beton. We schijnen ons ook erg zorgen te moeten maken over de vergrijzing. Ook wat dat betreft is er goed nieuws: het aantal geboortes blijkt in plattelandsgemeentes aanmerkelijk hoger te liggen dan in de grote stad. De leegloop van dorpen is desondanks toch een groot probleem. De voornaamste reden is dat betaalde werkplekken in de stad worden gecreëerd, omdat daar de plek is waar pedagogisch medewerkers van basisscholen, juridisch medewerkers, sportmedewerkers en andere ontzettend nuttige lieden in dienst worden genomen. De lokale bakker of slager heeft geen behoefte aan een pr-functionaris banketsector, hij laat zijn handige buurjongen wel een leuke folder in elkaar zetten. Dus trekt het hooggelerde jongvolk massaal naar de stad, de oudjes hoofdschuddend achterlatend. Of naar een forenzendorp, waar in hoog tempo fantasieloze vinexwijken uit de grond worden gestampt en de stakkers die daar wonen zich af moeten beulen om de wurghypotheken op hun lekkende bouwval af te kunnen lossen.

Kleine plattelandshuisjes kunnen ook voor armere mensen het leven in het groen mogelijk maken.
Kleine plattelandshuisjes kunnen ook voor armere mensen het leven in het groen mogelijk maken.

Geen huurhuizen meer in dorpen
Woningcorporaties zijn hun huurhuizen in dorpen aan het afstoten. Aangezien huurhuizen vooral door armere mensen worden bewoond, betekent een definitieve verbanning van arme mensen uit een prettige, voor mensen aantrekkelijke leefomgeving. Groen wordt alleen nog maar betaalbaar voor de rijken; de armen, waartoe, zoals bekend, directeuren van woningcorporaties niet behoren, kunnen verkommeren tussen zes betonnen wanden. Een betonnen doodkist, in veel opzichten. Kinderen die in Vogelaarwijken opgroeien hebben een grotere kans in de problemen te komen. Ze kunnen geen boomhutten bouwen, eeen balletje trappen of in hun tuintje werken. Stadsbewoners doen nu het uiterste, bijvoorbeeld door middel van guerilla farming en permacultuur in de stad om toch nog een beetje met groen in aanraking te komen, maar door het ruimtegebrek blijft het lapwerk.

Werkgelegenheid in de dorpen
Voor sommige mensen is in de huidige economie geen plaats, omdat hun vaardigheden minder gevraagd zijn dan de kosten en rompslomp die het oplevert om zo iemand in dienst te nemen. Schaalvoordelen in de stad betekenen dat het aantrekkelijk wordt om voor een arbeidsbesparende oplossing te kiezen. Het plaatje verandert totaal als we de bevolking meer zouden spreiden over het land. Juist in dorpen is er meer werkgelegenheid voor laagopgeleiden, denk aan technici, intallateurs, kwekers, hoveniers. Een matig begaafde zanger wordt al gauw de beste zanger van het dorp en kan optreden in het café. Als we een basisinkomen zouden invoeren, kunnen mensen op het minimumniveau bijklussen en  in een eenvoudige, goedkope woning gehuisvest worden,die dan ook hun eigendom wordt. De sterke sociale controle in een dorp voorkomt problemen. Hierdoor kweken we een grote middenklasse en stopt de tweedeling.

Lees ook:
Platteland moet ook bereikbaar zijn voor armere Nederlanders

17 gedachten over “Meer goedkope huizen op het platteland: de oplossing”

  1. Ik woon al 38 jaar op het platteland, heb 17 jaar in Rotterdam gewoond. Geen seconde spijt gehad van die verhuizing. Sociale controle hebben wij hier genoeg. Vreet je wat uit, dan komt dat vroeg of laat boven water, omdat er gepraat wordt in hele kleine kringen. Laag opgeleid zijn ze vaak wel, maar dat is niet omdat ze dom zijn, waarom zou je naar de universiteit gaan als je koeienmelken leuker vindt? Oke, het ruikt hier af en toe stevig naar stront, nou en. Als stadjen ga je dan toch gewoon een half uur achter de kwalm van de streekbus hangen? Krijg je ondanks dat toch heimwee, denk er dan aan dat je hier nog redelijk veilig over straat kan lopen, ook ’s nachts of ’s avonds laat. De woningen zijn hier vaak oud, met nog een ouderwetse schoorsteen op het dak. Valt de stroom uit voor desnoods de hele winter, zitten wij hier lekker warm voor de houtkachel te ginnegappen over die vermaledijde vooruitgang, die het weer eens niet doet. Samenscholing van jeugd hebben wij hier ook, ze zoeken elkaar op. Maar er is één groot verschil met de jeugd in de steden, deze jongeren groeten je joviaal met hoi en moije, daar voel je je prettig bij. We hebben hier ook vaak spontane feesten, zomaar omdat het leuk is. Hele straten en wijken verzamelen zich dan op de groene velden, in tenten. Van alle kanten volksmuziek en dansen tot diep in de nacht, en dan aftaaien met iemand die d’r wel zin in heeft. Heerlijk toch, de andere dag wakker worden met een heftige kater en een natte poes in je bedstee. :)

  2. Dorpen zitten helemaal niet te wachten op sociale woningbouw en al helemaal niet op bijstandsgerechtigden. Dorpen hebben veel liever kapitaalkrachtige inwoners zodat de gemeentekas wordt gespekt. En aangezien gemeenten zelf bepalen waar en wat er gebouwd mag worden, is het plan om armen op het platteland te ‘dumpen’ bij voorbaat kansloos.
     
    Het hele artikel klinkt toch vooral als een links sprookje. Een basisinkomen betekent dat er één groep is die heel hard moet werken om zowel de overheid als de tweede groep, die financieel niets bijdraagt, van inkomsten te voorzien. Hoe minder mensen er in die eerste groep zitten, hoe hoger de belasting zal worden.
     
    Heel veel problemen die we nu zien zijn terug te voeren op de overheid. Dat klinkt uit mijn mond misschien als een dooddoener, maar het is helaas niet anders. Iemand met weinig financiële middelen die ergens op het platteland een huis wil bouwen, wordt teruggefloten door de overheid. Past niet in het bestemmingsplan. Stel je eens voor dat er voor het internet bestemmingsplannen zouden moeten worden gemaakt, hoe zou het internet er dan nu uitzien?
    En als je dan al mag gaan bouwen, dan krijg je te maken met de strenge bouwregelgeving. Ook al ben je zelf maar 1.80m. er moeten toch echt deuren in van 2.31m. Het huis zou immers ooit kunnen worden bewoond door de langste man van Nederland, dus daar moet iedereen rekening mee houden. Zo zijn er duizenden regels waar een woning aan moet voldoen. Dat maakt bouwen duur. Een website hoeft niet aan allerlei eisen van de overheid te voldoen. Er zijn geen regels van de overheid die bepalen hoe een website er uit moet zien. Als we woningbouw net zo zouden behandelen als we internet behandelen, dan zouden vrijwel alle problemen die we nu zien in de woningmarkt als sneeuw voor de zon verdwijnen.

    1. Patrick, misschien dat een derde tot een vijfde van de bevolking nuttig werk doet. De rest is alleen maar bezig elkaar en het productieve deel van de bevolking het leven zuur te maken met procedures, derivatenhandel, rapporten, rechtszaken en verkooppraatjes. De samenleving als geheel is beter af als dit soort lieden een basisuitkring onvangt.

  3. Het is allemaal wat kort door de bocht. Steden waren ooit dorpen, dorpen waren ooit gehuchten, gehuchten waren ooit losstaande huizen. Het beleid van onze overheden ziet erop toe dat we de kwaliteiten van wat ons gegeven is zoveel mogelijk behouden blijft of juist weer in ere hersteld worden.
    Groei, ook van woningen, moet dus inderdaad in steden terecht komen omdat daar de meeste kansen liggen en het platteland blijft zo vrij van bebouwing om te voorkomen dat er een nieuwe stad ontstaat. Anders groeit alles aan elkaar.

    De wetten die er gelden voor bouwen zijn om ervoor te zorgen dat de kwaliteit van het gebouwde gewaarborgd wordt en blijft. Een woning heeft een referentieperiode van 50 jaar. Het is dus niet gek dat afmetingen worden aangepast met het voorbij gaan van de jaren, omdat we zelf ook voortdurend ontwikkelen (evolutie?). Daarnaast hebben die aanpassingen en wetten ook te maken met de gezondheid, bruikbaarheid en veiligheid. Een woning die aan alle eisen voldoet is daarom ook weer aantrekkelijker voor een volgende bewoner (goh, doorstroming op de huizenmarkt?).
    Wat te denken van het sparen van het milieu? De huizen van 50 jaar geleden zijn niet geïsoleerd (ik woon zelf in een dorp in een woning uit de jaren 50) en verbruiken dus erg veel energie (fossiele brandstoffen). Ook dat draagt bij aan milieuvervuiling en met het energielabel dat op een woning prijkt wordt die woning ineens een stuk minder aantrekkelijk voor een volgende bewoner (geen doorstroming op de huizenmarkt?).

    Met de laatste aanpassingen in de wet worden steeds meer taken van het rijk en provincies teruggegeven aan de gemeentes. Daarnaast zijn er ook taken van gemeentes overgedragen aan bewoners en eigenaren. Verantwoordelijkheden. Er wordt niet altijd meer op voorhand getoetst, maar naderhand gecontroleerd of aan handhaving gedaan. Het civiele recht gaat steeds meer een plaats krijgen bij bouwen.

    Het niet hebben van financiële middelen en bouwen op het platteland kun je ook niet aan elkaar koppelen. Het bouwen van die woning kost in de stad net zoveel. Bestemmingsplannen heersen ook overal (uitzonderingen daargelaten) en ligt het dus allemaal een stukje complexer dan hiervoor wordt beschreven. Als we woningbouw net zo zouden behandelen als het internet krijg je wildgroei. Dezelfde wetten die je vertellen hóe je moet bouwen, beschermen je ook tegen ongewenste praktijken.

    1. Dit is relevant commentaar van jou Rob. Mijn woning is ook van 50 jaar terug, maar deze is dan wel zo goed mogelijk geïsoleerd, van een HR ketel voorzien en van onder tot boven dubbele beglazing. Ik bof dus, maar teveel oudere woningen van hetzelfde type en nog andere, hebben gebreken die niet verholpen kunnen worden, anders dan tegen onrendabele ingrijpende renovaties. Jammer dat de buurt zo gezellig is, (al heb ik het hierboven over smeuige dorpsroddel) want afbraak breekt ook het prettige verband af dat hier onderling ontstaan is. De huren zijn relatief laag, tussen de 350 tot iets meer dan 400 euro. Gevolg is dat de meesten hier gescheiden ouders zijn, met één meer of kinderen i.d.v. van bijstandmoeders, en oudere mensen met een pensioentje. We houden elkaars kinderen in de gaten, maar letten ook op elkaars welzijn, en we hebben vaak dezelfde ellende doorgemaakt. Dat is het, waarom ik het zo zonde vindt om dit verband door sloop uit elkaar te rukken. De onaangepasten die je hier ook hebt, worden evenals wijzelf gedwongen te verhuizen naar duurdere woningen. Waar ze afhankelijk zijn van meer huursubsidie, maar nog steeds dezelfde leningen moeten aflossen, en dan ook nog eens met de buurt in conflict komen, tot wederzijds ongenoegen. Hier zijn we aan ze gewend, en zij aan ons. De overlast wordt beperkt door sociale controle onderling. De huurwoningen in deze omgeving worden afgebroken, maar daarvoor in de plaats komt dan veel ruimte, en een beperkt aantal nieuwe huurwoningen. De rest wordt koop, in een omgeving waar nauwelijks economische activiteiten zijn, dus geen werk. Zo krijg je nog meer leegstand, want veel bijna nieuwe koopwoningen staan hier al te koop, wegens juist de economische omstandigheden. Op de ontwerpplaatjes ziet het er allemaal prachtig uit. De hele buurt wordt ingericht naar de modernste gedachten en woonwensen. Nog veel meer ruimte dan er nu al is, maar één ding zal ontbreken, de bewoners. Er valt hier namelijk niets te beleven, een winkelcentrum is er niet, en uitgaansgelegenheid beperkt zich tot de dorpskroeg. Nee, laat ze die nieuwe huizen maar in de stad bouwen, en ons die ouwe laten houwen, we redden ons wel.

  4. nou, ik voel me hier weer helemaal lekker bij hoor!
     
    Wel zie ik dat ik het verlies van antares; ik woon pas 37 jaar op het platte land en heb maar 2 jaar in de stad gewoond. Wel heb ik 38 jaar in Rotterdam gewerkt.
    (Mooie bouwwerken mogen maken!)
     
    Ook het wakker worden met een kater naast de meid met natte poes van ome joop overkwam mij nog niet in ons nog nette Biblebeltdorp. Maar dat bevreemdt jullie wellicht niet zo, mij kennende.
     
    Wel zijn er aan ons weggetje 120 melkkoeien met bijbehorende kalfjes onderweg, dus naar de Airwick strontspray behoeven wij straks ook niet meer te grijpen.
    De weide is er al een paar jaar.
     
    Met Patrick deel ik zijn aversie tegen een basisinkomen voor iedereen, omdat dit parasitisme kan bevorderen zoals nu al door de helft van de uitkeringstrekkers geheel of gedeeltelijk wordt gedaan. Voor gezonde mensen geldt voor mij nog steeds:
     ‘wie niet werkt zal niet eten’
    We moeten dan wel voor werk zorgen!!!
     
    Dat het artikel klinkt als een sprookje kan waar zijn, maar decennia terug heb ik reeds artikelen in onze vakbladen geschreven met aanverwante inhoud, maar ik ben nog nooit weerlegd geworden, anders dan dat ze het om kromme of eerlijke redenen niet willen, wat natuurlijk moet mogen.
     
    Dat de bouwregelgeving op sommige plaatsen te betuttelend is, onderschrijf ik ook.
    Geen bouwwetgeving leidt echter tot gevaarlijke en ongezonde situaties, waar iedere prutser wel vindt dat hij verstand van bouwen heeft, wat voor mij na 40 jaar nog steeds een vak is.
     
    Rob zou voor mij stedenbouwonkundige kunnen zijn, weshalve volkomen geconditioneerd, met uitschakeling van het gezonde denken. Zijn tweede deel van de eerste alinea doet mij namelijk rillen. Vooral het niet onderbouwde woordje ‘dus’ getuigt daar van.
     
    Hopelijk heeft hij wel grip op de OZB-boeren, welke mijn huis na bijna 60 jaar (watersnood) nog steeds voor vele malen de nieuwprijs (ook geïndexeerd) aanslaan, los van zijn referentieperiode.
     
    Dat de goed opgeleide bouwtoezichtinspecteur (de directievoerder trouwens ook) allengskens wordt vervangen door een ongenuanceerde bouwrechtsgeleerde, ervaar ik als een groot verlies voor onze maatschappij, met grote kosten tot gevolg. Heeft u ook wel eens studie gemaakt van wat juridische achtervolgers in het algemeen onze maatschappij wel kosten? Het woord kapot-procederen heeft zelf al veel verwoest, naar Amerikaanse doorgeschoten mode, ervaar ik om mij heen.
     
    Nee hoor, van bouwen in de stad is 40 jaar terug al voorgerekend dat het 40% duurder is dan in de wei. En als ik nu zie hoeveel heerlijke bejaardenwoninkjes, nog niet op de helft van hun mogelijke levensduur, er om mij heen gesloopt worden, om die idiote ‘inbreidingen’ te verwezenlijken, zoals dat tegenwoordig verplicht is, dan wordt het nog eens geschat de helft duurder!
     
    En dan de 40 jaar terug reeds als laakbaar aangemerkte grondpolitiek als motor achter de oppropping, welke met ‘compact bouwen’ wordt geduid door de onnutte  reclamekretologen, vreselijk!!
     
    Heerlijk hoor jongens, mijn huis, voor de halve prijs gebouwd van de Elseviers bouwkostencijfers, op grond van destijds 4 gulden per m2, (zou nu 6 euro zijn) zodat ik lekker >2500 m2 vogeltuin om mij heen heb, dat gun ik jullie allemaal ook!! Dat zou moeten kunnen in een land waar een koe in directe of indirecte zin een halve bunder ruimteconsumptie pleegt, wat wel mag!! En we hebben inmiddels beduidend meer koeien als huizen plaats te bieden! En van Henk Bleker mogen er nog wel een zwik.
     
    En die ‘ongewenste praktijken’ uit de laatste regel van Robs betoog, corrigeer ik met overtuiging naar ‘ongegunde praktijken’, al in de jaren ’70 door de twee academische leuteraars van de “studie” ‘ruimteconsumptie of bouwconsumptie’ als verplichte mode in de planologie ingevoerd.
     
    Nog even het laatste schandaal in onze gemeente: ze hadden een aanpalende boer aan het dorp uitgekocht voor anderhalf miljoen euro om daar huizen op die kavel te bouwen. Nee zei de provincie, dat mag niet, dat is uitbreiding (in het Nationale Landschap). Nu hebben ze de boel maar weer terug verkocht aan die boer ………. voor 3 ton.         
    (zo ziek zijn we! Gek dat het jongvolk wegtrekt, mij hoofdschuddend achterlatend?)
     

    1. “”deel ik zijn aversie tegen een basisinkomen voor iedereen, omdat dit parasitisme kan bevorderen””
       
      Valt Me wat Tegen. Hadden We nét op “hoe eerlijk is de economie” Tóch Ècht dé moedervlaggeschepen van het parasitismen en crimineeleconomisch bedrijf zo Mooi Blootgelegd oa die zo maar 30 miljard per jaar onder elkaar als bonusjes verdelen van jouw geld en nu dan wat Slachtoffers laagste klassen wél er van langs geven terwijl die miljoenencompensaties voor wat Ze aangedaan is ook al naar kunnen fluiten en DUS Helemaal Niet eens in een uitkering maar van een ahw overlevenden ahw holocaustuitkering Keurig en Eervol Hadden Kunnen Bestaan. Terwijl als je holocaust+fraud op googel intikt je 5,1 miljoen hits die over louter fraudes gaan die heel Echt en Heel duur zijn.  En Daar Mee Weet Ik dus Weer Al Weer heel wat echte fraudeurs voor je die je links laat liggen.
       
      Genoegelijk Inkomen als Geboorterecht bevorderd daar naast helemaal Geen parasitisme Maar Bevorderd een Onmiddelijk Positieve Kracht in en aan de Economie en Logistiek. Dat je zelf ietwat harder dan gewenst opgevoedt bent kun je Niet tot maatstaf van Hen die jouw lot Niet verdienen maken daar dat alles bij voorbaat wegens gebeurde in verleden bevriest en bij voorbaat ten dode brengt.
       
      Als je de zee van overgestudeerden die onnodig zijn zo een basis in schopt zijn die ook gelijk  Veilig en tevens Veel Minder Schadelijk bezig als ze nu zijn met ook nog eens alle kosten vandien en Gevolgen..en Gelijk een   heel stuk milieuvriendelijker.
       
      Vind ook dat als er een vóór al die massale massiefste massaimport is dán ook al helemaal Niet janken als daar dán uitkeringen van komen voor de daar door Benadeelden WANT Gevolgen ZIJN ER.
       
      en Hoe dacht je dat moeders er aan toe zijn? En Bejaarden als die nachtmerriecombinatie van een winter en dat duivelse nachtmerrienuts er weer aankomt?

  5. Het platteland is juist zo groen en leefbaar omdat er zo WEINIG mensen wonen.  Ga het platteland volstampen met ‘basisinkomentrekkers’  en het wordt een grote uitgerekte stad.

    Platteland betekend in de regel buffelen voor je inkomen.  In de bouw, in de landbouw en dergelijke beroepen.  Juist dit kweekt een bepaalde mentaliteit.  Die idd helemaal niet verkeerd is. 

  6. @ ik zelf: ik woon in een landbouwgebied, wat in principe 8 maanden van het jaar kaal maagdelijk omgeploegd ligt. Wie dat mooi vindt adviseer ik om in de woestijn te gaan wonen, daar heb je ook nog wat reliëf in de zandhopen. Dynamiek zelfs, waar die hopen wat omgeblazen plegen te worden mettertijd.

    Ieder huisje in de kale polder is voor mij een versiering en geeft de huismus en –muis ook een reden van bestaan. Ons huis ligt verscholen in een mooi afwisselend groen vogelbosje langs een recreatief landweggetje, waar de wereld achteraan zou stoppen als ze niet een leuk fietsbruggetje hadden gemaakt over de brede boezem.
    Vaak stoppen fietsers even om naar de lieve krielkuikentjes te kijken, of naar de pronkende pauw. Dan horen ze ook heel veel mooie vogeltjes in de tuin zingen.
     
    In betere tijden kon je hier nog eens ergens een huisje bij bouwen. Tot mijn spijt konden rijken dat gemakkelijker voor elkaar krijgen dan arme sloebers.
    Een directeurszoontje kocht hier zeven bunder landbouwgrond, waar hij een ‘bedrijfswoning’ op mocht zetten. Toen zijn huis gereed was, verkocht hij weer 6 bunder terug aan de vorige eigenaar en hield er zo een prachtig landhuis met mooie fruit- moes- en bloementuin en weide aan over. Een lust voor het oog als je daar langs fietst.
    Die maas in de wet is nu dichtgeboet. Zoiets gunnen we elkaar blijkbaar niet meer. Walgelijk!!
     
    De grascultuur tegenover ons huis mag ik geen weide noemen van mijn vrouw.
    Ze heeft gelijk, want je zult er geen madeliefje, geen boterbloemetje, geen paardenbloem of kamille vinden in de op topproductie gerichte monocultuur.
    De gifspuit is daar goed voor.
    Ook op een aardappelveld ben ik eerder uitgekeken dan op de mooie stokrozen voor het huisje van buurvrouw Anna, 300 meter verderop.
    Hoewel die aardappelen nu wel een paar weken bloeien met kleine witte of paarse bloemetjes. Er worden hier namelijk binten en eigenheimers geteeld.
     
    Hé meneer ikzelf, wat zou een heerlijke groene weidse uitgerekte stad in plaats van benauwde opgepropte versteende stinksteden heerlijk kunnen zijn hè?
    Iedereen ruimte voor haar nuttige gezellige permacultuurtuintje van Douwe!

    Er zijn krachten die aan de gezellige lintbebouwing langs de beboomde dijken weer ruimte willen geven, tegen het duivelse misgunnen van elkander in.
    Vroeger ontstonden zo van die gezellige buurtschappen. Wij hebben hier ook zo’n buurtschapje van een kleine 100 huizen langs de dijk.
    Ach, heel de gemeente telt maar 11.000 mensen verdeeld over 5 dorpjes op 10.000 ha oppervlak. U mag er gerust bij komen wonen hoor!
     
    Zelf reisde ik vroeger 25 jaar lang (nadat ik mij met de motor te barsten had gereden) met de bus en een berg magazines naar de stad. Daar deed ik dan wel 1 ½ uur over om op m’n werk te komen ja.
    Maar ach, die bus die rijdt toch wel en ik lees graag wat om wat bij te leren. En als ik weer thuis kwam, was heel de hectiek van de grote wereldstad ook weer ver achter gebleven.
     
    We gaan een arme rot tijd tegemoet. Vanuit het vak zeg ik dat je voor < € 100.000,- uitstekend een huis kunt bouwen met een beetje hulp. Voor de helft daarvan ook nog wel, als je je eisen genoeg terug schroeft, waar we wel eens toe gedwongen zouden kunnen gaan worden van ellende. Daar zou ik veel over kunnen vertellen hoor.

    Boerengrond is voor < € 7,-/m2 te koop. En natuurlijk kan je aan het binnen halen van de stroom, gas, waterleiding, kabel en riolering kapitalen kwijt zijn als je te ver van de anderen af woont, maar dat is allemaal beter en logischer te organiseren hoor.
     
    @ c: natuurlijk zijn de parasitaire financiële GrootGraaiers in donkerblauwe krijtstreep oneindig veel schadelijker voor de maatschappij dan arme sloebers welke van een uitkering moeten leven.
    Edoch, dat laat voor mij onverlet dat we het werk met z’n allen moeten aanpakken.
    Niet slechts de cum lauden zich uit de naad laten sloven en de zevenminnen naast het proces parkeren, waar we nu met de nieuwe moraal heen worden gebonjourd!
    (gratis voor jou een goedkoper jonkie. 2,80 /uur krijgt ons nichtje met havo)
     
    En uh, op de bouw was de vent welke de bouw aanveegde en zo, opperman heette dat, m’n grootste vriend.
     
    Het weer terug moeten naar een 40 urige werkweek vind ik ook een pure aanfluiting met zoveel mechanisering en automatisering achter ons.
    (ik heb nog 48 uur gewerkt, net geen 52 meer)
    Dertig jaar terug leerden we reeds dat we naar werkdagen van 4 uur toe konden gaan, of werkweken van 3 dagen, als we elkaar niet te veel tegenwerkten en stomme overbodige baantjes creërden.
    Het ritselt inmiddels van de tegenwerkers en onnutte baantjes in onze maatschappij! En al helemaal bij de overheid! Maar dit wordt m.i. off-topic.

    1. @ben db bd

      De charme van het platteland is nu juist het ontbreken van veel mensen.  Uiteraard is dit ene kwestie van perceptie.  Maar in Nederland zijn rustige gebieden zeldzaam aan het worden.  Je kan nergens vertoeven zonder mensen tegen te komen.  U wilt overal te pas en te onpas maar huizen bouwen, dan raken we het ‘vergezicht’  ook nog eens kwijt.  Ik zou dat een slechte zaak vinden en gelukkig is het dan ook zo dat in de buitengebieden moeilijk aan een bouwvergunning te komen is.

      Wat u wilt (lukraak bouwen) kan in sommige buitenlanden prima.  In landen als Frankrijk is men blij met iedere plattelandbewoner.  Daar ontvolkt het platteland. In Nederland niet, behoudens enkele gebieden.  De prijs van de bevolkingsdichtheid in Nederland is nu eenmaal dat er meer regels nodig zijn om alles leefbaar te houden.

    2. @ben db bd Bedankt Voor Je Mooie Keek op de Streek en Verhaal van Elders Waar een stukje Erf Ruimte en Rust ..Zucht….er Nog Zijn. Heb in Mijn Jeugd meermalen op Boerderijen in Friesland en Duitsland Gewoond en Dat Laat Dan Toch Weer een Indruk Achter als Ik Dit soort Verhalen Zie Ondanks dat Ik Nog zo Jong 3-12 Was en eigenlijk weg gehad gewild gemoeten getrapt verzonden had moeten willen zijn naar grootstad rook psssstpeople en rioolluchten der Zomers in grootsteden.

  7. @ben db bd
    In tegenstelling tot wat u stelt, is “dus” een zin daarvoor nog onderbouwd. En ik moet u ook ongelijk geven als het gaat om het vak dat ik uitoefen. Geen stedenbouwkundige, maar in het verleden veelvuldig met die personen en met aanverwante zaken te maken gehad. Niet in een overheidsjasje, maar nog achter de tekenplank van een architectenbureau. Maar, dat terzijde.

    Het bouwen van een woning is in een stad niet duurder dan op het platteland, alleen al omdat de materialen gewoon dezelfde blijven. Het arbeidsloon, de moeilijkheidsgraad, de locatie in Nederland en het risico/winst die een bouwer calculeert kunnen natuurlijk wel verschil maken. De grondprijs kun je in de calculatie niet mee nemen, want het gaat puur om het bouwen dat je nu beschouwt.
    Overigens zijn de woningen op het platteland vaak vrijstaand of twee-onder-een-kap door het aanbrengen van extra gevels, dakelementen mogelijk duurder.

    Het verbaast me dat u het toejuicht dat er door een rijkeluiszoontje een woning op het thans zo waardevolle platteland gebouwd mag worden. Dit is de verstening die onze overheden juist wil tegengaan. Heeft niets te maken met gunnen, maar met behoud van landschappelijke kwaliteit. We hebben als mensen de natuur geschaad en gronden geroofd waar we nodig achtten. Flora en fauna hebben hieronder geleden en dat wordt nu in ere hersteld met bijvoorbeeld de aanleg van ecologische zones. Daar hechten de sommige mensen wellicht geen waarde aan, omdat ze niet weten wat we daarmee willen bereiken. Want ook u vindt het fijn om eens in de bossen te wandelen en te genieten van de dieren die er wonen. Met verstening maken we die ruimtes kleiner en kapot.

    Datzelfde rijkeluiszoontje krijgt, wanneer hij boodschappen doet bij de plaatselijke buurtsuper, onvoldoende aandacht en die stapt in zijn veel te dure auto om vervolgens in de dichtst nabij gelegen stad zijn boodschappen te doen. Hij draagt niet bij aan de leefbaarheid van het dorp. Maar zijn OZB tikt natuurlijk wel lekker door voor de gemeente waarin hij woont. Dat helpt de plaatselijke ondernemer echter niet.

    Problemen die zich in de dorpen voordoen hebben vooral te maken met leefbaarheid en betaalbaarheid. De voorzieningen in de dorpen dreigen te verdwijnen omdat te weinig mensen hun dagelijkse boodschappen nog bij een buurtsuper kopen. De AH 5 kilometer verderop is namelijk goedkoper, heeft een bonuskaart en heeft nu eenmaal een groter assortiment.

    Ten aanzien van vestiging in dorpen zijn er problemen omdat de jeugd er zich vaak niet wil of kan vestigen. Woningen zijn vaak gedateerd en ruimte voor nieuwbouwplannen is er (door het beleid!) vaak niet. Om die reden zijn er in de dorp ontwikkelings plannen (iDops) vaak mogelijkheden geboden om in de lokale behoefte te voorzien (natuurlijke aanwas).
    Bewoners blijven zo lang mogelijk in hun woning wonen waardoor de dorpen steeds harder vergrijzen. Daar werken we zelf aan mee omdat we woningen levensloop bestendig proberen te maken. Maar, je ontziet hiermee ook een groot gedeelte van de zorg, omdat mensen nu eenmaal langer zelfstandig blijven wonen.

    De overheid probeert de regeldruk te verminderen, maar dit zonder succes. We proberen met de wetten zoveel mogelijk transparantie te creëren, maar hebben vaak net zoveel uitsluitingen nodig om te voorkomen dat daarvan misbruik wordt gemaakt. Daar zou uw grief op gericht moeten zijn. Tegen de mensen die misbruik maken van situaties.

  8. leuke reacties! lokken wel weer uit, maar dat moet ook bij een discussieforum, toch?  
    ik neem er dus een uurtje voor:
     
    @ ikzelf: mogelijk zeg ik dingen, welke ik al vaker te berde heb gebracht, maar de herhaling is de kracht van de reclame, zullen we maar denken, goed?
     
    Bij uw eerste zin moet ik weer denken aan die post-doctoraalcursus in Delft, vele jaren terug, waar aan bij te scholen architecten en stedenbouwkundigen werd bijgebracht hoe om te gaan met de toen nog redelijk nieuwe mode van de stadsoppropping, welke moest leiden naar de ‘compacte’ steden van heden.
    De reclamekretologen hadden voor kleine autootjes eerder al het woord ‘compacte’ auto uitgevonden, wat ook wel beter bekte voor opgepropte steden, vond men.
     
    Nou had de toen populaire bioloog en publicist Dick Hillenius natuurlijk ooit de les van de lemmingen moeten leren, welke gestrest raken als de populatiedichtheid te groot wordt en dan op hol slaan en ik geloof dan aan masse de fjorden in rennen of zo.
    Wij hebben allemaal een van nature ingebouwde dichtheidsdrempel naar elkaar toe, waar bij overschrijding daarvan, we de neiging krijgen om elkander aan te vallen of onszelf op te vreten, zo leerde Hillenius.
    Van ratten is dat natuurlijk ook vaker proefondervindelijk vastgesteld. Eigenlijk is een rat normaliter een uitermate sociaal dier, maar komen er te veel van in het hok, dan moorden ze elkaar puur uit.
    Enfin, de afgevreten staarten en varkensoren in de nog steeds uitdijende bio-industrie, alsmede de kaalgeplukte kippen, vertellen ook hun eigen verhaal van overbevolking.
     
    In de dierentuinen (het wordt nu reeds beduidend beter!) liep men ook op grote schaal tegen deze natuurwetmatigheid aan, zodat men door toepassing van zoals daar zijn: hekken en coulissen, ging proberen die zintuigprikkels te misleiden, wat redelijk gelukte.
    Het was die boodschap welke Hillenius (m.i. net zo’n soort man als Midas Dekkers nu) uit kwam dragen op die PDOB-cursus.
     
    Het rotte is echter volgens mij, dat de dieren in de dierentuin toch verder in hun bewegingsvrijheid zijn beperkt dan jullie in de stad. Daarom neem ik waar dat het nu in de stad beter is om iemand waar je vlak langs moet lopen, tegenwoordig toch maar niet recht meer aan te kijken, teneinde te voorkomen dat u de vraag wordt  gesteld: ‘heb ik iets van jou aan?’, of erger: ‘moet jíj een klap op je muil hè?’
     
    Mijnheer ikzelf, het jammere van mijn in de polder wonen is dat ik te weinig mensen ontmoet voor de gezelligheid. Daarom gun ik u, die zichtbaar veel te veel mensen tegen komt, ook meer ruimte en heerlijke natuur om u heen, net als ik.
    Ik heb de laatste twee dagen een vriend met z’n eindscriptie zitten helpen, leuke afwisseling in het anders zo vaak saaie bestaan als ‘pensionado’ in de wijde leegte.
     
    Uiteraard wil ik natuurlijk niet overal maar te pas en te onpas huizen bouwen, dat zei u slechts in uw drift, dat weet u zelf ook wel. Wel vind ik uw angst voor de teloorgang van ‘vergezichten’ heel frappant. Actueel ook.
    Weet u, een kleine kilometer verder ligt een leuk populierenbosje, houtteelt dus eigenlijk. Maar na 22 jaar heeft de successie er best een heerlijk natuurlijk gebeuren van gemaakt. Met veel zaailingen welke ik deels uit onze tuin herken, met bloemen (wilde planten, door de boeren onkruid genoemd) vogeltjes, een paar hertjes zelfs en het fietspad loopt daar dan omheen naar het bruggetje over de boezem.

    Omdat de bomen rooirijp zijn en de subsidie nu vervallen is, dreigt dat leuke bosje nu gemold (gerooid) te worden en dan komen daar dus weer spruiten of aardappelen of zo te staan.
    Iedereen die hier langs fietst over de recreatieve polderroute door het Nationaal Landschap, vind dat bosje oneindig veel boeiender dan eigenheimers of spruitkolen, weshalve ik de Gemeente verzocht dat leuke bosje te redden voor de natuur en het over te nemen van de vastgoedhandelaar welke dat land te koop heeft.
     
    Exact uw woord ‘vergezichten’, was de kwaliteit van de polder, welke de Gemeente weerhoudt om het natuurrijke bosje te redden voor de dieren, de planten en de recreanten.
     
    Ook met uw opmerking dat hier ‘moeilijk aan een bouwvergunning te komen is’, schiet u recht in de roos. Immers zo’n kleine vier jaar terug kocht een koeienboer hier bijna 50 ha. grond om hier een melkveebedrijf te stichten. Daar gaat hij ruim twee maal zoveel koeien melken als dat hij nu in het groene hart doet; 120 in getal.
    Dat die 60 koeien meer, dus 30 ha. meer ruimteconsumptie vreten, daar lullen we (sorry) niet over. We stampen de mensen in de steden wel weer meer letterlijk op elkaar met ‘inbreidingen’!
    En ja hoor, gisteren stond zijn aanvraag bouwvergunning voor een stal, een loods en een huis eindelijk in de krant! Zo lang hebben ze hem eng gepest met misselijk tegenwerken!
     
    Toch ligt er 400 meter verder nog een bezwaarschriftenwijfje dwars met; u raad het al; het teloorgaan van een deel van haar ‘vergezicht’ als argument.
    Het stomme is nog dat zij straks heel die boerderij niet ziet, omdat ze vanuit haar huis eerst tegen ons vogelbosje met verscholen huisje aankijkt. Maar ja, als je iemand niet zijn bestaan en geluk gunt, ga je stomme verhalen op lopen hangen. Jammer!
     
     
     

  9. @ mijnheer Rob, u memoreerde aan de ontstaansrits losse huizen, gehuchten, dorpen, steden. En daarna aan de voor mij uitermate onbekwaam uitgevoerde verantwoording welke de overheid voor de kwaliteit van ons wonen heeft.
    Daar volgt voor mij uiteraard nog geen conclusie uit dat steden de hoogste, kwaliteitbehoudende en eerbaarste vorm van volkshuisvesting behoren te zijn.
     
    Erger: het is de duurste, de stinkendste, de klimatologisch ongunstigste (woestijnklimaat zelfs, zo leerden we reeds met bouwfysica), de crimineelste zo rekende prof. Peter Hoefnagels (criminoloog bij Erasmus) eens voor, de meest ongezonde luchtvervuilde, de meest geluidhinderlijke, wateroverlastgevende, dichtheidsdrempel belastende zo legde ik hierboven uit, mobiliteitbevorderende (men ontvlucht de verstikking), file oproepende, van de natuur waar we deel van uitmaken vervreemdende oplossing en ga zo nog maar een half uurtje door hoor.
     
    Ach, ik heb ook de eerste 10 jaren na de ambachtschool achter de tekenplank gestaan meneer Rob; best goeie herinneringen aan hoor.
    Nou is het allemaal voor mij veel te lang geleden om nog scherp in het inmiddels sleetse geheugen te liggen hoor, maar het waren ooit de heren Muijs en Verschuren geloof ik, welke het 40% duurder bouwen in de stad wetenschappelijk voor rekenden.
     
    Daar zit natuurlijk een verschrikkelijke boel logica in: je bouwkavel is bijna altijd veel te klein als bouwterrein (dat is tobben!), er zitten een dodelijke dosis kabels en buizen in de weg voor je nieuwe gebouw, welke vaak slecht of helemaal niet goed op tekening staan, de zorg voor belendende bebouwing kan kapitalen kosten.
    Ken je het verhaal van de ‘blunderput’ in Rotterdam niet? Dan in elk geval wel de Noord-Zuid metrolijn van Amsterdam welke honderden miljoenen meer kost dan geraamd, door de geleden schade en het dure voorkomen daarvan aan museums en woonbebouwing en zo meer.
    Wat denkt u van de aanvoer van materieel en materiaal in de centra van onze grote steden? Ik heb zelfs wel eens een betonmixer terug moeten sturen, welke veel te lang vast had gestaan in het verkeer, waardoor de afbinding te erg was geworden op een warme dag. (weg 6 m3 beton)
    Halve straten af moeten breken om je torenkraan of zo aan te kunnen voeren met het inhuren van politie als begeleiding. Breek me de bek niet open meneer; indianenverhalen kunnen we zo oplepelen.
    Ik heb halve wijken aan bewoners over mij heen gekregen met scheuren in hun huizen, vanwege ons zware heiwerk, wat ik niet anders mocht doen van de opdrachtgever, dan met een heiblok. (het moest goedkoop blijven. Vraag niet wat dat extra kostte!)
     
    Dan is het natuurlijk heel vreemd van u dat we de schunnigste post; de laakbare politiek gecreëerde grondkosten met zoveel invloed op de eindprijs, buiten beschouwing van de bouwkosten zouden moet houden.
    U mag hier op een keurig openbaar forum niet raar doen hoor!
     
    Ja, dan heb ik hier een vrijstaand huis wat zo uit een rijtje premie A woningen uit de jaren ’50- ’60 geknipt zou kunnen zijn, met twee gevels meer als mijn vorige huis dus. Heerlijk joh, aan vier kanten licht en uitzicht, dat gun ik jullie ook zo! En een lekkere serre op het zuiden natuurlijk.
    Die serre heb ik zelf gebouwd, maar dat huis is destijds voor 9000 gulden neergezet, nog onder architectuur ook, zei de makelaar. Mijn eerdere huis, 8 jaar later gebouwd midden in een rijtje, in het dorp, kostte 25000 gulden (incl. grondkosten)
     
    Waarom gunt u ‘dat kreng van een rijkeluiszoontje’ (ook een mens!) zijn zeer fraaie huis met rieten kap en prachtige tuin in de kale lege blubberpolder niet als oase van herbergzaamheid, waar het voor mijn oog een lust is om naar te kijken, zoals ik zei?

    Ach u noemt de verstening! Verschrikkelijk lang geleden las ik eens van een man welke het bouwen snapte: ‘de angst voor de uitbreiding van de stad, is de feitelijke angst voor de uitbreiding van de verstening’ en nog meer wijze woorden sprak hij hoor, had ik die ook maar onthouden!
    Maar neem voor deze steengoeie uitspraak maar eens een stief uurtje om die tot je door te laten dringen en die te verwerken!! Zo moeten wij dus niet willen bouwen!!
     
    Als onze lieve Heer terug komt zal Hij Jeruzalem ‘dorpsgewijs’ laten bewonen, beloofde Hij eens. Stel je daarbij eens een dorpje in Israël van 2000 jaar terug voor! Zo wordt Zijn Stad waaruit Hij de hele wereld naar Zijn belofte in vrede zal regeren en waarbij de zwaarden tot ploegscharen omgesmeed zullen zijn zoals u op het gebouw van de VN nu reeds profetisch kunt lezen.
    Weet u, ik hoop dat ik dan ook met Hem mee terug mag komen (goeie kans!) om daar gestalte aan te geven tot heil van de nu zo zwaar geknechte mensen.
    En het zal eerst nog veel erger gaan worden, voorspel ik u!!
    Maar echt lang zal het niet meer duren verwacht ik; te veel toenemende tekenen van de tijd wijzen daarheen. …….
     En uh, onze haat naar Zijn volk toe, gilt om escalatie, toch?
     
    Terug naar de reactie op uw betoog: over de flora en fauna in de polder; rond de woningen vind u 1000x meer biodiversiteit dan in het kale met pesticide vergiftigde bouwland. In de klimop (hedera) tegen ons huis broeden meer vogels dan in kilometers omtrek bouwland. De wilde konijntjes in onze tuin (ja er wordt er wel eens een doodgereden op het weggetje C !) zijn kansloos op de aanstonds weer geploegde akkers. Onze tuin is alzo een oase in de giftige blubberwoestijn.
     
    Ooit kwamen we hier onnozel wonen in een idyllische boomgaard, dachten we.
    Tot we er achter kwamen dat er van biologisch beheer in de boomgaard weinig sprake was. Een chemische oorlogvoering, ieder week, tegen de luisjes, de insecten, de wilde plantjes, enfin alles wat leefde en geen direct geld opbracht, was veel lucratiever. Het gif werd verneveld meters hoog de lucht in gespoten en belandde ook met wolken in onze tuin, vaak met onze kippen met hun pootjes in de lucht dood achterlatend.
    Zelfs de glans op de appeltjes werd er met de gifsproeikar opgespoten.
    Zullen we vooral stoppen om de agrarische industrie te vergelijken met natuur?
     
    We hebben hier natuureiland Tiengemeten in onze Gemeente en de Korendijkse slikken en nog meer natuurgebieden binnen de EHS en de natura 2000-gebieden. Heel mooi!  Maar een kikker welke daarbuiten komt is kansloos hoor. Door de sloot voor ons huis zwemt ook geen visje.
     
    Of rijke Fipje bij Fred van de Sparwinkel koopt weet ik niet hoor, maar zijn 10.000 m2 tuin levert zeker een rijke bijdrage aan de schoonheid van ons landschap, net als ons eigen vogelbosje.
     
    Ja, dan heb ik zelf na m’n VUT ook een heerlijk bejaardenaanleunstulpje in eigen tuin aangebouwd, om het hier nog een poosje vol te kunnen houden. Alles lekker klein en gemakkelijk, want m’n vrouw is erg reumatisch, ……. maar wel blij.
     
    Ach, wat gun ik jullie ook om naast ons op het knollenland een leuk huisje te mogen bouwen!! Grond voor 7 euro de meter, muren met afgekeurde stenen door jullie zelf gemetseld, ik leer je dat gratis, je behoeft niet eens langs de draad te metselen, want we laten de muren toch begroeien. Heien is onzin, vroeger bouwden we ook alles op ‘staal’ (een betonplaatje) Over mijn pannendak laat ik nu wingerd groeien, (ampelopsis) omdat die volgens mijn voorlopige waarneming niet onder de pannen duikt, zoals hedera of nog veel erger: bruidsluier.
     
    Een dosis dubbel glas op het zuiden!!, maak er maar een erker of serre van, vriendelijk en warm.
    Als je de beesten ook wat gunt, mag je er van mij ook wel een permatuintje bij maken, (ik moet Douwe ook steunen) maar gedenk daar wel bij dat waar jij een week op staat te spitten, dat ploegt of freest een boer vlot binnen een uur hoor. (dat valt wel onder economie)
     
    Wat grief moet het jullie geven dat de overheid hier wel 120 koeien toelaat (ik ook hoor), waar we 600 gezinnen een huis op 1000 m2 grond van zouden kunnen bezorgen!
    Oké, 10 koeien minder dan, dat geeft ruimte voor 50 huizen, elk op 1000 m2 lekkere vette zeeklei. Groter maken we ons buurtschapje niet, goed?
    En ik stel voor geen decadente zwembaden of tannesbanen; gewoon pure natuur tot over het dak heen. Doe je ook mee c? Wat zal die polder hier mooi worden!!!

    1. Je Weet ´t Wél Verdomd Verleidelijk te Maken ben db bd. Is Me Toch alweer Bij Herhaling Die Nostalgie Komen Belagen. Mooi Verhaal Weer Ook. Niét zo als ze zeggen dat het is Maar Hoe Het Echt IS. Ervaring en Wederwaardigheden. Heb Genoten.

Laat een reactie achter