Het einde van armoede?

Deze film, The End of Poverty?, gaat in op de geschiedenis van armoede en globalisatie en hoe ze tot op de dag van vandaag met elkaar verweven zijn. In de film komen twee nobelprijswinnaars aan het woord en ook John Perkins die hier eerder in artikelen reeds voorbij kwam. De film geeft een goed inzicht in hoeveel armoede er vandaag de dag nog is en door wie dit grotendeels veroorzaakt wordt. Daarbij komt pijnlijk naar voren dat wij hier als West-Europeanen duidelijk grote profiteurs zijn van ons huidige mondiale systeem.

The aphorism “The poor are always with us” dates back to the New Testament, but while the phrase is still sadly apt in the 21st century, few seem to be able to explain why poverty is so widespread. Activist filmmaker Philippe Diaz examines the history and impact of economic inequality in the third world in the documentary The End of Poverty?, and makes the compelling argument that it’s not an accident or simple bad luck that has created a growing underclass around the world.

Diaz traces the growth of global poverty back to colonization in the 15th century, and features interviews with a number of economists, sociologists, and historians who explain how poverty is the clear consequence of free-market economic policies that allow powerful nations to exploit poorer countries for their assets and keep money in the hands of the wealthy rather than distributing it more equitably to the people who have helped them gain their fortunes.

Diaz also explores how wealthy nations (especially the United States) seize a disproportionate share of the world’s natural resources, and how this imbalance is having a dire impact on the environment as well as the economy. The End of Poverty? was an official selection at the 2008 Cannes Film Festival.

 Met dank aan Xtabay voor de filmtip

Aanverwante artikelen:
-) Hongarije in gevecht met de IMF en EU maffia
-) De oorlog tegen democratie
-) Hoe werkt ons huidige economische systeem?
-) Bekentenissen van een Economische Huurmoordenaar

6 gedachten over “Het einde van armoede?”

  1. En toen werden we even met de neus op de feiten gedrukt. Ik voelde me gewoon schuldig, met alle rijkdom om mij heen die ik als vanzelfsprekend beschouw. Er borrelde gelijk een gevoel van hoe kan ik iets doen tegen dit onrecht. 
    Maar hoe kan je als marginaal individueel hier iets tegen beginnen. De schaal waarop zich dit afspeelt is ongelooflijk, de bedragen en belangen immens. Ik heb geen idee waar ik moet beginnen of hoe je zoiets wilt aanpakken.. 

    1. Dat zelfde gevoel kwam bij mij ook op idd. Wat kunnen we hier aan doen. 

      Misschien goed om daar eens een artikel over te schrijven. Tips zijn hartelijk welkom. Ik meen dat Germen hier al eens flink wat zaken in een artikel had verzameld maar kan dat zo snel nu niet vinden… 

      Zelf kom ik niet zo heel veel verder als meer lokale zelfvoorzienendheid van zowel de mensen hier als daar. Het is ergens heel raar dat wij ons varkensvoer uit Zuid Amerika halen. En hier vervolgens met een mestoverschot zitten. Meer cyclisch denken, meer recyclen, meer open source informatie delen, meer lokale hernieuwbare energie en een ander economisch systeem…

      1. Ik zat ook al te denken om minder afhankelijk proberen te worden. Maar volgens mij ontkom je er niet aan om bepaalde dingen uit andere landen te halen, omdat het hier niet voorkomt. Tegen eerlijke prijzen, maar hoe dwing je (mega)corporaties, zelfs landen tot het hanteren van eerlijke prijzen? Zelf al zou de 1% media hierover iets vermelden, dan nog vrees ik dat de meeste mensen hun schouders ophalen en naar RTL 4 zappen vanuit hun luie stoel. We hebben het te goed om onszelf er druk over te maken en ik denk dat het ook in onze instincten zit, survival of THE fittest.

  2. Het lijkt mij altijd weer op hetzelfde neer te komen: schaalverkleining. Door de enorme schaalvergroting van de behoeften gaat het altijd op twee manieren mis, of het loopt finaal uit de hand (oorlogen om olie) of het stort ineen, door incompetentie (vallende kabinetten, omkiepende banken, bankroetgaande bedrijven etc.). Alles borrelt uiteindelijk terug naar lokaal-heid (als dat een goed woord zou zijn). Als economische systemen in de eerste plaats op een lokaal nivo (stad, provincie, kleine deelstaat, maar beslist niet groter) gebaseerd zouden zijn, en niet op oneindige groei tot ver buiten de grenzen, dan zou dat tot een betere en duurzamere samenleving leiden. Wat de docu bewijst is dat het oneindige groeimodel al jarenlang is achterhaald.

  3. Inmiddels grijpt de armoede in Nederland ook snel om zich heen. 

    Nibud: helft Nederlanders bijna kopje onder

    AMSTERDAM – De harde gevolgen van de economische crisis worden steeds nijpender. Momenteel worstelt maar liefst de helft van de Nederlanders om aan het eind van de maand te eindjes aan elkaar te kunnen knopen.

    Dat zegt een woordvoerster van het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting. „Ongeveer 45 procent van de mensen heeft moeite om rond te komen. Op een gegeven moment hebben mensen zo weinig geld, dat rekeningen niet meer kunnen worden afgeschreven. En dan lopen de betalingsachterstanden snel op. Je komt in een vicieuze cirkel terecht”, licht een woordvoerster toe. …

Laat een reactie achter