Rond de 4 miljard jaar geleden maakte het leven een enorme verandering door. De meeste genetici zijn het er over eens dat het leven begon met een soep van RNA. RNA is alleen niet erg stabiel, het valt in enkele etmalen uit elkaar, waardoor leven op basis van DNA een grote voorsprong heeft. De overgang van RNA naar DNA is echter nogal ingrijpend: beide nucleïnezuren kunnen niet rechtstreeks in elkaar vertaald worden. Nu, voor het eerst, hebben biologen een glimp opgevangen van hoe dit precies plaatsvond. Sterker nog: het proces dat toen plaatsvond, blijkt ook nu nog af en toe plaats te vinden.
Het DNA vertaalprobleem
Omdat RNA niet rechtstreeks in DNA kan worden vertaald, is er duidelijk een fundamenteel probleem voor organismen die van RNA op DNA willen overstappen. Al hun genetische informatie die in RNA is opgeslagen, is niet toegankelijk voor op DNA gebaseerd leven. Nu, voor het eerst, laat een opmerkelijk hybride RNA-DNA virus zien hoe dit proces plaats kan hebben gevonden. Ken Stedman, van Portland State University in Oregon, ontdekte het bij toeval toen hij de eencelligen bestudeerde die in een heet, zuur meertje in het Lassen Volcanic National Park. Hij filterde alle deeltjes ter grootte van een virus uit het water en bracht ongeveer 400 000 stukjes viraal DNA in kaart om te controleren wat zich daarin precies bevond.
RNA-gen in DNA
Hij trof iets zeer vreemds aan: een gen, in DNA-vorm, dat als twee druppels water leek op een gen voor een eiwitjas zoals dat in een RNA virus voorkomt. beschikken over het enzym RNA transcriptase, dat RNA ‘vertaalt’ in DNA, maar dit gen kwam niet van een retrovirus. Hoe was het gen van RNA naar DNA gesprongen? Stedmans student Geoff Diemer’s interesse werd gewekt en hij produceerde een volledige sequentie van het genoom van het vreemde virus. Naast het uit RNA afkomstige gen bleek het ook een gen voor DNA replicatie te bevatten, wat kenmerkend is voor een DNA virus.
Geen incident
RNA- en DNA-virussen zijn radicaal verschillend en hebben zich vermoedelijk al miljarden jaren geleden gesplitst. Een bizarre ontdekking dus. Stedman dacht dat ze een fout hadden gemaakt, maar een tweede sample gaf precies hetzelfde resultaat. Om uit te vinden of het hier om een eenmalige gebeurtenis ging, checkten Stedman en Diemer databases met viraal DNA. Ze ontdekten dat iets gelijksoortigs plaats had gevonden in meerdere monsters oceaanwater. Klaarblijkelijk kwamen de hybride virussen op meerdere plekken voor. Deze ontdekking bewijst dat moderne virussen informatie kunnen combineren van de twee normaliter gescheiden genetische moleculen. Ook ondersteunt dit het idee dat het virussen waren die de overgang van RNA naar DNA mogelijk maakten.
Triootje van virussen
Stedmans en Diemers hybride virus is geen levend fossiel. De genen lijken sterk op de genen zoals deze in moderne RNA- en DNA-virussen voorkomen en volgens het team heeft de hybridisatie de afgelopen tien miljoen jaar plaatsgevonden. Welk proces was hier verantwoordelijk voor? Stedman vermoedt dat het virus zich gevormd heeft toen een DNA-virus, een RNA-virus en een retrovirus tegelijkertijd dezelfde cel infecteerden. Deze toevallige gebeurtenis kan er toe geleid hebben dat het reverse transcriptase enzym van het retrovirus per ongeluk een DNA-kopie maakte van een gen van het RNA-virus, waarna dit DNA-gen werd ingebouwd in het genoom van het DNA virus en de bizarre hybride ontstond. Al eerder werd gesuggereerd dat dergelijke virale superhybriden zich kondn vormen, maar Stedmans onderzoek is het eerte dat het mechanisme ook daadwerkelijk aantoont.
Zorgde een virus voor DNA?
Ongeveer vier miljard jaar geleden moet een vergelijkbaar proces plaats hebben gevonden, vermoeden collega’s. Virussen trekken zich weinig aan van soortgrenzen en zullen vermoedelijk met hun RNA transcriptase RNA-genen in DNA hebben vertaald.
De situatie vier miljard jaar geleden verschilde vermoedelijk echter nogal van de situatie nu. Anno 2012 dupliceren virussen zich alleen binnen cellen. Vermoedelijk bestonden er in die tijd geen afzonderlijke cellen zoals we die nu kennen. Toch bewijst het ontdekte mechanisme dat het mogelijk is om informatie van de RNA-wereld naar de DNA wereld over te hevelen. Iets dergelijks kan ook zijn gebeurd bij de overgang van RNA naar DNA gebaseerd leven.
Bron
First glimpse of the viral birth of DNA, New Scientist (2012)
Rond de 4 miljard jaar geleden maakte het leven een enorme verandering door. De meeste genetici zijn het er over eens dat het leven begon met een soep van RNA.
Complete aanname , zowel de tijd: ” miljarden jaren” , wat dan de vage veroorzaker is voor ” het leven begon”
Slechts een hele slechte hypothese die met cirkelredenaties is stand wordt gehouden (oa fossielen gebruiken we om de leeftijd van gesteente te bepalen waarbij gesteente wordt gebruikt om de leeftijd van fossielen te bepalen)
Mijn grootvader was geen stuk steen, uberhaupt als evolutie waar is, is een mensenleven net zoveel waard als een varken.
Complete on-onderbouwde kolder
De leeftijd van gesteente kan ook d.m.v. radiometrie worden bepaald, dus dat cirkelredenatie argument gaat niet echt op. De wetenschap doet juist het tegenovergestelde van cirkelredeneren, de wetenschappelijke methode is er juist voor ontwikkeld dat je niet wegkomt met cirkelredenaties (zoals bijvoorbeeld: god bestaat want het staat in de bijbel en de bijbel is waar want het is het woord van god).
Het grootvader argument slaat natuurlijk nergens op, dit gaat over een tijdsperiode van enkele miljarden jaren…
Los van het feit dat een waarde-oordeel niets te maken heeft met de waarheid, alleen maar met wat je liever wil dat waar is…. heb je helemaal geen god nodig om een mensenleven te waarderen, net zoals je geen god nodig hebt voor moraliteit. Wat iemand voor je waard is, wat goed is en wat kwaad, is iets wat mensen in zichzelf voelen en dat bestond ongetwijfeld allang voordat Jezus leefde. Sowieso is het vrij immoreel om alleen waarde toe te kennen aan een mensenleven omdat god het zou hebben geschapen. Net zoals dat het slap is dat je geen misdaden pleegt puur uit angst voor straf door god ipv uit goedheid.
Tenslotte is dit geen ononderbouwde kolder, het is de zoektocht van de wetenschap naar het begin van het leven.. dat doet wetenschap namelijk, het probeert vooruitgang in kennis te boeken ipv die dogmatische onzin waardoor we 1000 jaar lang stil hebben gestaan in de middeleeuwen. En aangezien evolutie feitelijk bewezen is, is de volgende stap het onderzoeken van abiogenese.