Docu over de occupy beweging in de VS

Eerder kwam hier al voorbij hoe de armoede in de VS om zich heen grijpt en hoe 46 van de 50 staten in de VS op de rand van faillissement staan. De occupymovement is een beweging die veranderingen wil in de VS. In onderstaande documentaire een kijk op de occupy beweging in de VS van binnenuit. Uitermate inspirerend en zo nu en dan ook erg grappig.

What would a world look like that had a culture and an economic system that places human need above corporate greed, and how do we bring that world into being? Who cares what it is called. Call it Socialism, Call it Real Democracy Now, and Call it Chunky-Monkey-Cherry Garcia. The world needs to change radically, it needs to change dramatically, and it needs to change fast. American Autumn: an Occudoc is an invitation for you to participate in that positive change.

Shot on the front lines and meeting spaces of the Occupy movement in NYC, Boston, and Washington, DC from the earliest days through the end of January 2012, American Autumn: an Occudoc is an inside looking out view of the occupy movement.

With interviews and insight from key organizers, thinkers and activists including Medea Benjamin, David Degraw, Dr. Margaret Flowers, Lee Camp, Naomi Klein, Nathan Schneider, Ashley Sanders, Vlad Teichberg, Sgt. Shamar Thomas, Dr. Cornel West, Kevin Zeese and many more, writer/director Dennis Trainor Jr weaves commentary and a fearless style that often puts the viewer right between police and protesters.


De uitnodiging uit deze documentaire zou ik graag hier ook herhalen. Wat moet er volgens mensen hier veranderen en hoe kunnen we dit eventueel realiseren? Hoe ziet de ideale toekomst eruit en hoe kunnen we daar eventueel naartoe gaan werken?

Aanverwante informatie:
-) Meer documentaires over de Occupy beweging
-) Occupy Wallstreet
-) Occupy The Netherlands
-) Occupy Amsterdam 

-) Bewustzijn over het bankensysteem groeit wereldwijd
-) Nederlands gezin daagt bankensysteem uit
-) Gebrek aan onafhankelijke media in Nederland
-) Rijk worden via politiek, oorlog en olie
-) Controlemechanismen van de 1% 
-) The Revolution Business
-) Het belang van diversiteit in geldsystemen

3 gedachten over “Docu over de occupy beweging in de VS”

  1. Die gasten lachen er toch om, ze verklaren mensen in de media voor gek en niemand nam ze meer serieus. Ik denk dat het begint dat iedereen “off-line” gaat leven, d.w.z. zorgen dat je niet zo afhankelijk meer bent van het systeem voor je eigen overleven en niet meer meegaan in de hype van nieuwe telefoon, computers en andere schijnende kraaltjes. Als je economie stagneert voor langere tijd zakt alles als een kaartenhuis in elkaar.

    Maar niemand wil zijn luxe opgeven helaas.

    1. De occupy bestaat nog steeds ook in Nederland. Ik lees nog dagelijks interessante berichten op de facebookgroepen van ze. Maar verder heb je zeker gelijk. De mainstream media heeft er alles aan gedaan om deze mensen belachelijk te maken. Maar goed als je begrijpt wie de controle over de mainstreammedia in Nederland in handen heeft weet je ook precies waarom. De huidige elite is doodsbenauwd voor een brede volksbeweging die hun huidige economische systeem waarmee ze controle houden willen veranderen. Ze gooien daarbij alles in de strijd om mensen vooral ontwetend te houden op dit gebied. Maar goed, ik vrees dat het te laat is. Als je ziet hoeveel mensen wereldwijd deze praktijken inmiddels doorhebben en hoeveel mensen inmiddels doorhebben dat de mainstream media niets meer is dan een zendkanaal van de 1% dan denk ik dat het wellicht niet onverstandig is om juist de occupiers een hart onder de riem te gaan steken en eens met ze te gaan praten en wellicht zelfs mee te gaan doen. 

  2. Ja maar leven in een gouden kooi vinden de meeste mensen helaas geen probleem, ondanks dat ze straks niets meer te zeggen hebben over hun eigen leven. De keuzes worden voor mensen gemaakt en die vinden dat prima zolang ze hun natje en droogje maar hebben. Met internet, televisie en smartphones kunnen mensen gevormd worden want ze zijn als klei. Ze leren de volgende generatie al helemaal naar hun hand te zetten. Ik blijf geloven in het goede van de mens maar ik kom het maar weining tegen, wel in de eerste kring van mensen (familie, vrienden en kenissen) maar de meeste mensen vinden de rest van de maatschappij niet belangrijk helaas. En na hun de zondvloed natuurlijk dat er na ons nog vele generaties zullen volgen denkt praktisch niemand over na.

    Alle grote beschavingen zijn ten onder gegaan aan hun eigen vlijt. Wij zijn de volgende in rij als er niets mocht veranderen.

Laat een reactie achter