Er bestaan nu al polycarbonaat vloertegels die zonne-energie opwekken.

Weg wordt ondergronds groen paradijs

Stel, je wandelt over de stoep of rijdt over de weg. Onder je zie je weelderig groen. Het geeft je een goed gevoel dat een groot deel van de stad van voedsel wordt voorzien door deze groene tuinen. Ongeveer eenvijfde tot een derde van de oppervlakte van onze steden wordt ingenomen door wegen en trottoirs. Zou je met die ruimte niet iets nuttigs kunnen doen?

Wegen slokken veel ruimte op
Waar in middeleeuwse stadjes misschien tien procent van de oppervlakte in beslag wordt genomen door wegen, is dit in moderne steden veel meer. In Nederland nemen straten en wegen ongeveer duizend vierkante kilometer in beslag, voornamelijk in de bebouwde kom. Dat is ongeveer een kwart van het totale bebouwde gebied.

In steden is er nog een tweede grote ruimteverslinder: de rioolwaterzuivering. Deze installaties nemen al gauw vele hectares in beslag. In een stad worden er dagelijks enorme hoeveelheden rioolwater geproduceerd. Dit rioolwater wordt verwerkt tot water dat geloosd kan worden en slib, dat wordt vergist of verbrand. Bij de gisting komt biogas (voornamelijk bestaande uit methaan) en kooldioxide vrij.Ook worden de nutriënten die eerst werden opgenomen door de bacteriën, bij de gisting nu weer vrij. Er ontstaat dus drie redelijk schone afvalstromen: biogas dat verbrand kan worden, kooldioxide en water dat als meststof gebruikt kan worden.

Kassen onder de weg

Straks onder alle straten? Technisch gesproken kan het.
Straks onder alle straten? Technisch gesproken kan het.

Wat nodig is is een kas waarin het kooldioxide en de voedingsstoffen kunnen worden omgezet in een waardevol product, bijvoorbeeld groenten en fruit. De vergisting moet zeer grondig worden uitgevoerd om alle kans op besmetting uit te sluiten. Daarna is het effluent te gebruiken voor de hydroponische voeding van planten. In steden is ruimte altijd een probleem.

Stedebouwkundigen denken echter niet vaak aan een overvloedige bron van ruimte: de wegen. Als het wegoppervlak doorzichtig wordt, kunnen ondergronds grote hoeveelheden planten worden gekweekt. In deze kassen kunnen de vrijkomende CO2, afvalwarmte en voedingsstoffen worden gebruikt. Extra bonus: door deze extra warmte blijven de straten grotendeels sneeuwvrij. Door de extra hoge CO2-concentraties en rijke bemesting zullen deze planten uitstekend groeien. Licht wordt eerder een beperkende factor, vooral in de winter. Hier kunnen bijlichting en concentratorspiegels soelaas bieden.

Polycarbonaat is een zeer hard, doorzichtig en slijtvast materiaal. Het wegdek kan zeer goed van polycarbonaat vervaardigd worden in plaats van asfalt en klinkers, zoals nu gebeurt. Asfalteren kost rond de tachtig euro per vierkante meter, polycarbonaat iets meer bij grote diktes. Wel zullen de enorme krachten die op het polycarbonaat komen te staan als er bijvoorbeeld een vrachtwagen overheen rijdt,  doorgegeven moeten worden aan de ondergrond.

Wonen onder de weg

Er bestaan nu al polycarbonaat vloertegels die zonne-energie opwekken.
Er bestaan nu al polycarbonaat vloertegels die zonne-energie opwekken.

Wanneer met een doorzichtig wegoppervlak wordt gewerkt, wordt de oppervlakte onder de weg ook interessant voor bewoning. Immers, er is dan ruim voldoende daglicht en wel daglicht dat net als in de natuur van boven komt, in plaats van uit ramen. Elke stad zou er op die manier zeker twintig procent extra ruimte bij krijgen voor huizenbouw.

Dit idee is alleen uitvoerbaar in combinatie met een zeer goede, passieve airconditioning, want uiteraard moet het wegdek luchtdicht afgesloten zijn en ook geluiddicht worden uitgevoerd. De appartementen zullen geregeld afgewisseld kunnen worden door stukken met groen, die de lucht zuiveren en/of goede ventilatieverbindingen.

4 gedachten over “Weg wordt ondergronds groen paradijs”

  1. “In deze kassen kunnen de vrijkomende CO2, afvalwarmte en voedingsstoffen worden gebruikt.” Als de warmte wordt gebruikt, hoe kan diezelfde warmte dan een bijkomend voordeel zijn in de winter? En wat bedoel je met de rijke bemesting? De fijnstof die auto’s achter laten?

    Ik zou niet zeggen dat de kassen ONDER de weg moeten, maar BOVEN de weg. Daarmee los je een hoop nadelen op:
    + Vermoedelijk is boven de weg bouwen goedkoper dan onder de weg uitgraven.
    + Warmte (en CO2) steigt op, dus lijkt me zo makkelijker van de weg naar de kas te transporteren.
    + De weg blijft daadwerkelijk sneeuwvrij.
    + De weg hoeft niet schoongehouden te worden om zonlicht naar beneden door te laten.

  2. ik zou het andersom aanpakken, wanneer alle (auto)wegen ondergronds gaan, is er ten eerste minder fijnstof in de stad en kan je de ruimte bovengronds gebruiken voor bijvoorbeeld gemeenschappelijke groente en fruit tuinen. bovendien zou je ook alle garages en parkeerplaatsen ondergronds moeten plaatsen, ik vermoed dat dit in steden de grootste ruimtevervuiler is.
    eigenlijk zou alle infrastructuur ondergronds moeten in de nabije toekomst, te beginnen met treinen, electricteitskabels en snelwegen, vervolgens energiecentrales, waterzuiveringinstallaties etc. naar fins voorbeeld. geen last meer van gladde wegen, blaadjes op het spoor of een halve provincie die zonder stroom zit omdat er een elektriciteitskabel gerepareerd moet worden.

  3. Als je de boel toch grondig gaat herzien, waarom dan uberhaupt dingen onder de grond stoppen? Ondergronds bouwen is duur, duurt lang etc.

    Ik zie veel meer in het optillen van de stad naar een kunstmatig “maaiveld” enkele meters boven de grond. Daaronder ontstaat dan ruimte voor infrastructuur, kabels en leidingen etc.

    Ik ben het grondig met Hein en Niek eens dat de wegen onder en de kassen boven zouden moeten. Al het autoverkeer verpest de openbare ruimte van steden nogal. De haalbaarheid van ondergrondse infrastructuur valt of staat m.i. met de overgang naar electrisch rijden. Nu is autorijden in grote gesloten ruimte alleen mogelijk met aanzienlijk mechanische ventilatie, en is brandgevaar in tunnels een reeel probleem.

    Zolang de auto’s nog op benzine rijden lijkt met Germen’s versie met de auto’s boven (helaas) nog de enig haalbare.

  4. Het volgende idee kan ook: Waar nodig de gebouwen verbinden met overdekking over de wegen, via spiegelende licht tunnels en onder verticale hoek zon gerichte lichttoelatingen aanbouwen en heel de stad dan overdekken met wat lagen grond 1 tot 5 meters, het zaakje opnieuw beplanten met gewenste soorten kruiden, groente, fruit, struiken en bloemen. en in een betere verhouding hier en daar een mooi functioneel gebouwtje met afdakjes en zitplaatsjes.

    Vandaar dat ecoducten zo belangrijk zijn, zij zijn de eerste stap tot een verdere ontwikkeling van een stedelijke wijk of dorp of zelfs een landschap. In Nederland is momenteel een betere bescherming nodig voor hoog water van de zee en rivieren.

    De gewone dingen voor het leven kunnen op loopafstand of met kleine kuiertjes worden verplaatst naar de gewenste locatie. Voor de wat lastigere luxe goederen zal het luchtverkeer een belangrijkere rol gaan spelen. 11 tot 57 jaren planning…?

    Mocht de beschaving niet verbeteren zal de natuur het gehele gebied met infra-structuur langzaam maar zeker overnemen en de hedendaagse beschaving weer vervallen tot primitief gezelschap. Aan U de keuze kids…… :)

     

Laat een reactie achter