Nieuwe hoop voor de 130 000 patiënten met deze afschuwelijke ziekte. Onderzoekers zijn er in geslaagd de hersens van mensen met de ziekte van Alzheimer voor een deel terug te laten groeien. Dit deden ze door het degenererende hersenweefsel te behandelen met stroomschokken.
Bij Alzheimer krimpen de delen van het brein die herinneringen opslaan
Bij de ziekte van Alzheimer krimpt het brein, vooral de hippocampus. Dat is het deel van de hersenen dat informatie van het korte-termijn geheugen naar het lange-termijn geheugen kopieert en zorgt voor de inwendige ‘kaart’ in ons hoofd. Niet verrassend zijn juist dit de dingen waar Alzheimerpatiënten de meeste moeite mee hebben. Twee andere geheugengebieden die een belangrijke rol spelen bij het geheugen (de temporale kwab die de hippocampus omringt en het posteriore cingulate) gebruiken ook minder van de hersenbrandstof glucose dan normaal, een teken dat ze nauwelijks actief zijn.
Elektrische prikkeling laat bij sommige patiënten hersendelen weer aangroeien
Medisch onderzoeker Andres Lozano probeerde diepe hersenstimulatie – met een elektrode diep in de hersenen stroomschokjes uitdelen – om deze afbraak te stoppen. Ze plaatsten een elektrode vlak bij de ‘zenuwbaan’ die met de hippocampus communiceert en lieten die schokjes afgeven – 130 keer per seconde. Vervolgtesten een jaar later lieten zien dat bij alle zes proefpersonen de temporale kwab en PC nu weer de normale hoeveelheid glucose gebruikten – dus weer actief leken te zijn [1]. In vier van de zes proefpersonen kromp de hippocampus nog steeds, maar in de andere twee gebeurde iets dat nog nooit bij een Alzheimerpatiënt is bereikt: de hippocampus groeide weer, met vijf tot acht procent. Deze twee proefpersonen deden het ook beter bij geheugentests, de andere vier niet.
Vorming van nieuwe neuronen?
Uiteraard kunnen geen hersenmonsters bij levende mensen worden genomen, maar bij muizen die dezelfde behandeling kregen, bleken zich nieuwe neuronen te vormen. Ook kwamen er bij diepe-hersenprikkeling eiwitten vrij die zenuwcellen prikkelen om nieuwe onderlinge verbindingen te vormen. De onderzoekers doen nu een vervolgonderzoek in vijftig vrijwilligers (voor zover je daar bij Alzheimer van kan spreken uiteraard).
Methode kan Alzheimer-epidemie verkleinen
Critici vinden de methode te omslachtig voor grootschalige toepassing op de vele Alzheimerpatiënten, maar Lozano wijst er terecht op dat wereldwijd al 90 000 mensen met de ziekte van Parkinson, waarbij de dopamine-producerende delen van de hersenen wegschrompelen, baat hebben bij diepe hersenstimulatie[2]. Ook kan je denken aan een permanent hersenimplantaat dat eenmalig ingebracht wordt, ongeveer zoals een pacemaker. Dit soort innovatieve technologie kan ons helpen de dreigende golf van 300 000 Alzheimerpatiënten in 2050, veel meer dan de gezondheidszorg aankan, aan te pakken. Uiteraard schieten we pas echt iets op met een geneesmiddel dat Alzheimer in een vroeg stadium voorkomt, maar dit zal zeker helpen en heel wat menselijke drama’s ten goede keren.
Bronnen
1. Andres M. Lozano et al., A phase I trial of deep brain stimulation of memory circuits in Alzheimer’s disease, Annals of Neurology, 2011
2. Alzheimer’s damage reversed by deep brain stimulation, New Scientist (2011)
Het heden haalt zelfs de toekomst zoals besproken op de website Futuretimeline.net in.
Ik heb over het genezen van Alzheimer gelezen op deze site, maar dan verwacht vele jaren na nu.
En dat is dus 2011 geworden.
Fantastisch toch?
Deze rotziekte die de menselijke waardigheid aantast moet uitgeroeid worden.
Precies. Geen lapmiddelen maar de totale Krieg tegen dit soort verschrikkelijke ziekten.
Het duurt vast weer jaren eer dat je er wat van gaat zien.
Nu og een middel tegen de parasieten die dit land ten gronde richten, de “rattus lakeius” genaamd, helaas wacht ik al tientallen jaren op de kuur.
De kuur is simpel, Klaas. Mensen moeten kritischer worden en die parasieten niet overal mee weg laten komen.
Als je van een depressie dus down wordt en cognitieve funties achteruit gaan, van meditatie, mindfulness en sporten meer hersencellen krijgt en een beter geheugen. Waarom zou ik dan geen verband kunnen zien tussen een depressie als een aanloop naar alzheimer? Want ik denk dat het werkelijk kan. En als alzheimer dan bijv. door een bacterie veroorzaakt word dan zou een depressie daar ook een duidelijk geval van kunnen zijn. En als je een depressie kunt behandelen met stroomstootjes waardoor je zelf wiskundiger beter kan worden, dan zal dit allemaal met elkaar samen hangen. Maar wie weet ben ik wel gek.
Misschien is voorkomen wel beter dan genezen…
Op dat gebied is veel winst te halen. Alzheimer ontstaat niet van de ene dag op de andere. Het is een proces waarbij het lichaam uiteindelijk geen keuze meer heeft om de homeostase te handhaven zonder ziekte verschijnselen.
Kijk ook eens bij YouTube onder Perlmutter. Staat een hoop.
Bijvoorbeeld Glutathion en Mucuna Pruriens zijn hoopvol, maar we zijn er nog niet.
Groet,
Dzyan