Napoleon Hill houdt zijn boek vast (1937)

Het onzichtbare Koninkrijk van Overvloed

Napoleon Hill houdt zijn boek vast (1937)
Napoleon Hill houdt zijn boek vast (1937)

Verborgen om ons heen en vooral: in ons, bevindt zich een onzichtbaar Koninkrijk. In dit koninkrijk is er geen gebrek, is er voor iedereen genoeg en kan iedereen dat werk doen wat hij of zij het liefste doet. Steeds meer onderdelen van dit onzichtbare Koninkrijk komen aan de oppervlakte. Kunnen we een handje helpen?

De verborgen overvloed
Ik las het beroemde boek van Napoleon Hill, Think and Grow Rich, enkele jaren geleden. Hill schreef dit boek ongeveer zeventig jaar geleden en had hierbij, naar eigen zeggen, gebruik gemaakt van de kennis en ervaringen van verschillende Amerikaanse self-made miljonairs.  Hierin beschreef hij de verborgen mind set die een succesvolle zakenman onderscheidt van een eeuwige arme. Een van zijn centrale stellingen is dat al die dingen waar wij van dromen er in feite al zijn. Of het nu om goud, huizen, raspaarden of automobielen gaat: allen bevinden zich reeds om ons heen, in de vorm van nu nog in andere dingen, bijvoorbeeld metaalerts of afval, opgesloten atomen. Het enige wat we hoeven te doen is met onze wil en verbeeldingskracht er voor te zorgen dat deze tevoorschijn komen. Hill was geen natuurkundige en zag de essentiële rol van vrije energie over het hoofd, maar ook dan geldt: hier op aarde is er voldoende vrije energie om al onze dromen uit te laten komen.

Denk je rijk
Er bestaan in feite twee diametraal verschillende manieren van denken over rijkdom en bezit. De eerste manier is dat de rijkdom van anderen ten koste gaat van die van jou. In deze mind set is er een beperkte hoeveelheid welvaart en moeten we deze hetzij zo eerlijk mogelijk (socialisten), danwel door middel van het recht van de sterkste (rovers) of de gemeenste (profeten, banksters en andere oplichters) zelf inpikken, door geweld, dwang of door list en bedrog. In deze mind set zijn rijkaards asociale schurken (socialisten), of bewonderenswaardige sterke rovers (de fascistische mind set).

De tweede manier, gaat er vanuit dat rijkdom tot stand komt door het produceren  van waarde. Hij of die er het beste in slaagt om waarde te produceren, wordt het rijkst. In deze mind set is een rijkaard een bewonderenswaardige persoon. Immers, hij produceerde heel veel waarde. Volgens de tweede manier van denken zijn rijkaards goed nieuws voor jouw plannen om ook rijk te worden. Immers, ze produceren heel veel waarde op basis waarvan jij weer iets nieuws kan bedenken. Voorbeelden zijn vooral te vinden in de dotcom sector, maar ook elders.

Waarde uit het niets
Elke dag komt er een onafzienbare hoeveelheid zonlicht naar beneden. In principe is deze gratis. In de lucht om ons heen zit zuurstof en stikstof, naast andere sporenelementen. Ook zit er onder de grond een onafzienbare hoeveelheid grondstoffen. Deze zijn, als je de eigenaar van de grond bent tenminste, ook gratis. Stel we zouden een zichzelf vermenigvuldigende machine hebben die deze kan oogsten,de zonne-energie kan opnemen en maken wat we willen. Een Scheppingsmachine, dus. We zouden ons dan letterlijk rijk kunnen denken. Denk bijvoorbeeld aan een huis, of een leuk stel meubels, of een privéjet en de machine maakt het voor ons. Nou is de grap dat een dergelijke machine al bestaat. De economie. Voortdurend zijn mensen bezig om nieuwe, slimmere manieren te bedenken om de grondstoffen en energie om ons heen in waarde om te zetten.

Het komende rijk van overvloed
Het goede nieuws is dat op dit moment steeds meer onderdelen van de Scheppingsmachine aan de oppervlakte komen. Zo is er Wikipedia waar je gratis informatie kan lezen die nog geen vijftien jaar geleden alleen in dure, lompe encyclopedieën te vinden was. Er zijn zonnepanelen die zichzelf al in enkele jaren terugverdienen. 3D-printers en concepten als Fablab maken het mogelijk een idee of ontwerp te uploaden en te downloaden en hiermee te maken wat we willen. Het geeft ook een enorme kick iets te bedenken en te zien hoe duizenden mensen er plezier van hebben. Kortom: de tweede manier van denken blijkt verre superieur aan wat de aanhangers van de eerste manier van denken te bieden hebben.

Hoe zorgen we dat deze tijd zo snel mogelijk aanbreekt?
Er zijn enkele manieren waarop de machten van het kwaad en de achterlijkheid proberen de nieuwe wereld tegen te houden. Een bekende truc zijn intellectuele eigendomsrechten. Vooral met behulp van zogeheten blanket patents kunnen bedrijven concurrenten intimideren en kapotprocederen. Ook auteursrechtenclubs schuwen brute intimidatie niet om burgers mak en gehoorzaam te krijgen. Hiermee wordt ook geprobeerd om gebruikers van open source systemen als Linux, die patenten zouden schenden, kapot te procederen. De VS, waar meer juristen werken per hoofd van de bevolking dan waar dan ook, kan op deze manier de rest van de wereld technologisch tot slaaf maken en hun zieke intellectuele eigendomsstructuur aan de rest van de wereld opleggen. Het verzet hiertegen, ook van binnen de VS, wordt steeds feller. Verzet tegen intellectueel eigendom is dus absoluut essentieel. Ook kunnen er open-source alternatieven voor gepatenteerde zaken bedacht worden.

Een andere geliefde techniek is de winning van grondstoffen controleren. Hedge funds stortten zich daarom de afgelopen jaren massaal op grondstoffen zoals voedsel. Het oliekartel maakte en maakt nog steeds woekerwinsten. China overspeelt haar hand bij het zeldzame-aarden machtsspel, waardoor er nu ook andere leveranciers komen. De oplossing hier is eigen grondstoffen en energie, bijvoorbeeld door zelf aan permacultuur te doen en zelf energie op te wekken. Ook hier kunnen uitvindingen helpen om alternatieven te creëren. Zo blijkt koolstof, één van de meest voorkomende elementen op aarde, de functie van veel metalen over te kunnen nemen. Uiteindelijk komt het neer op ons vermogen om nieuwe dingen te bedenken. De atomen willen wel en energie is er genoeg.

5 gedachten over “Het onzichtbare Koninkrijk van Overvloed”

  1. Mooi stuk, en mooi geschreven. Voor een klein deel van de wereldbevolking (o.a. de meeste westerlingen) is het eigenlijk al zover.

    Veel mensen kijken met een jaloerse blik naar rijke en succesvolle ondernemers, maar vergeten dat veel ondernemers behoorlijk wat schulden en stress achter de rug hebben vóórdat ze zover zijn (en de meesten gaan ook nog failliet). Ik heb dan ook groot respect voor de échte ondernemers (niet voor de CEO-in-loondienst die zichzelf met dikke bonussen verrijkt).

    Jammer dat je patenten als iets slechts ziet. Het is namelijk veel goedkoper om iets na te maken dan om zelf iets te ontwikkelen. Zonder patenten zouden alle bedrijven wachten tot een ander alle risico’s heeft weggenomen om het dan snel na te maken. In die zin zou het afschaffen van eigendomsrecht grote en risicovolle innovaties, zoals technologische doorbraken in zonnecel technologie, remmen. Ook stimuleren patenten creativiteit: Bedrijven worden gedwongen om patenten heen te werken met soms nóg betere uitvindingen tot gevolg.

    Patenten zijn overigens beperkt houdbaar – lang genoeg om de gedane investeringen in onderzoek en ontwikkeling terug te verdienen.

    Natuurlijk zien we ook bij patenten weer uitwassen, maar laten we niet het kind met het badwater weggooien..

  2. Beste Germen, inderdaad een goed geschreven stuk, ik kan me er zeer goed in vinden. Het doet me denken aan assertief en subassertief gedragspatroon. Als je assertief bent naar de buitenwacht toe, kun je ook assertief naar je zelf zijn en daar zit dan denk ik het stukje positieve kracht in. Mvg, Paul. :D

  3. Een van de belangrijkste redenen dat ik vrijwel iedere dag op deze site te vinden ben is het verfrissende effekt dat het op me heeft: ‘Verhip ! Zo heb ik het nog nooit bekeken!’
    En precies dat effekt had ik weer na het lezen van dit artikel.
    Hoe je over selfmade-miljonairs denkt heeft vooral te maken met je mindset:
    Een positieve of negatieve mindset.
    Soms haal je onvoorziene wijsheden uit bronnen die eigenlijk voor iets heel anders bedoelt zijn:
    Zo zette de romantische zwijmelkomedie Pretty Woman uit 1990 me aan het denken over een beslissing van de mannelijke hoofdpersoon, gespeeld door Richard Gere.
    Gere speelt een egoistische zakenman die bedrijven die financieel in zwaar weer verkeren op voor een prikje om ze vervolgens in stukken te snijden en de onderdelen voor meer te verkopen danhet gehele bedrijf waard was.
    Door liefde te vinden in de persoon van vrouwelijke hoofdrolspeelster Julia Roberts komt hij tot de conclusie dat hij slechts mensen benadeelt met zijn manier van inmomsten creatie: massa-ontslagen van de opgekochte bedrijven, gedesillusioneerde grondleggers van deze bedrijven die hun levenswerk ten prooi zien vallen van deze hebzuchtige, kille zakenman.
    En zichzelf: ‘Ik heb nooit iets gecreerd behalve geld door het kapotmaken van bedrijven.’
    En hij neemt de gok door een werf voor luxe jachten op te kopen en er samen met de grondlegger weer een succesvolle onderneming van te maken.

  4. Ik denk dat je het veel te zwart-wit stelt.  Je presenteert twee zienswijzen, en verwerpt de eerste. Daarmee zeg je in feite dat hier geen toepassingsgebied voor bestaat.  In mijn beleving heeft elk van de zienswijzen een bestaansrecht. Afhankelijk van de aard van de schaarste en de wijze van productie kun je een zero sum of een non-zero sum game hebben. Het laatste heb je duidelijk bij de ICT.  De waarde die de een creeert hoeft de ander niet te schaden. De enige benodigde grondstof is menselijke creativiteit om nieuwe toepassingen te bedenken en uit te werken. Visserij is een heel andere situatie.  Er kan maar zoveel vis per jaar worden gevangen of de visstand stort in. Het heeft hier weinig zin de gene met de grootste boot te bewonderen en op een voetstuk te plaatsen, en de socialistische insteek van zo eerlijk mogelijk verdelen heeft hier wel bestaansrecht. Je artikel is een ernstige oversimplificatie van de werkelijkheid en dus niet geschikt om los gelaten te worden op de echte wereld.

  5. Ik mis iets in het artikel.  Het gaat alleen maar over materie.  Laat dat nu net datgene zijn wat we al behoorlijk geautomatiseerd hebben.  Kijk maar naar de landbouw.  Grote machines halen de produkten binnen.  Kijk naar de industrie.  ICT heeft veel processen geautomatiseerd.  Kijk naar de visserij, megaschepen halen de vis binnen.

    Tot zover de materie.  Maar wat ik mis is de dienstensector.  Hoort een kapper, een verpleegster, een psycholoog niet tot de ‘rijkdom’ ??  De dienstensector is notabene de grootste sector in ons land. 

Laat een reactie achter