Een serie artikelen over de verschillende elementen. De legoblokjes waarmee wijzelf, onze aarde en de materie van het universum is opgebouwd hebben allemaal hun eigen specifieke eigenschappen. In deze serie gaan we stap voor stap langs elk element en kijken we wat voor zinvolle zaken de wikipedia erover te zeggen heeft, met daarnaast een interessant filmpje van de universteit van Nottingham waarmee verschillende experimenten met het betreffende element worden gedaan.
Vandaag nummer 75 van de 118 elementen, Renium (Re).
Toepassingen
Katalysatoren bestaande uit platina en renium worden voornamelijk gebruikt om benzine met een hoog octaangetal te produceren zonder dat giftige loodverbindingen toegevoegd hoeven te worden. Andere toepassingen van renium zijn:
- Legeringen bestand tegen hoge temperaturen zoals gebruikt in straalmotoren.
- Gloeidraad in massaspectrometers.
- Toevoeging aan wolfraam– en molybdeen legeringen om ze beter bestand te maken tegen hoge temperaturen.
- Thermokoppels
In de fotografie wordt renium soms gebruikt in flitsers.
Opmerkelijke eigenschappen
Renium is een glanzend grijswit elastisch metaal met een hoog smeltpunt (alleen wolfraam en koolstof hebben een hoger smeltpunt). Het heeft een hoge dichtheid en komt in een heel scala aan oxidatietoestanden voor waarvan -1, +2, +4, +6 en +7 het meest voorkomen. Renium is zeer corrosiebestendig.
Verschijning
In de natuur komt renium niet in ongebonden toestand voor. Reniumverbindingen worden wijdverspreid in de aardkorst aangetroffen, maar de concentraties zijn erg laag, in de orde van 0,001 ppm. Commercieel wordt renium voornamelijk verkregen als bijproduct van de winning van molybdeen: als molybdeniet wordt geoxideerd (“geroost”) om het zwavel te verwijderen, komt tegelijkertijd het renium vrij als reniumoxide. Door ammoniumperrenaat bij hoge temperatuur te reduceren met waterstof wordt metallisch renium verkregen.