Tabby’s Ster, formeel de F-klasse ster KIC 8462852, iets groter en heter dan de zon dus, verzwakt periodiek meer dan twintig procent. De lichtsterkte van de sterk is in een eeuw met een vijfde afgenomen.
Een sterschijf, ook van een kleinere ster, zoals Tabby’s Ster, is enorm. Denk aan een doorsnede van anderhalf miljoen kilometer. Datgene wat de verduisteringen veroorzaakt, moet dus kosmische afmetingen hebben, groter dan zelfs een planeet als Jupiter. Is dit een buitenaardse Kardashev-II beschaving?
https://youtu.be/Vm7ntv_AtsM
KIC 8462852
Astronomen verslinden science fiction, maar in hun dagelijkse werk gruwen ze van buitenaardse beschavingen als verklaring voor niet-begrepen astronomische fenomenen. Inderdaad zijn we er tot nu toe in geslaagd om alle fenomenen min of meer met behulp van klassieke astronomische theorieën te verklaren. Het is goed mogelijk dat ook Tabby’s Ster uiteindelijk een bizar natuurverschijnsel is. Denk bijvoorbeeld aan een puinring, zoals deze om Saturnus heen draait. Deze zou de bedekking kunnen verklaren, ware het niet dat het bedekkingspatroon niet overeenkomt met een van deze theorieën.
Hier op Visionair hebben we wat minder moeite met gedurfde theorieën, zolang deze maar niet in tegenspraak zijn met de feiten. Is Tabby’s Ster op weg om een volledig gesloten, en dus onzichtbare, Dysonsfeer te worden? En kunnen vergelijkbare voltooide buitenaardse Dysonsferen een deel van de donkere materie verklaren?
Misschien dat het gewoon een variabele ster is die periodiek feller en weer zwakker wordt. Een soort muanderminimum maar dan in XXL. Niemand heeft het gedrag van een andere zon van dichtbij kunnen bestuderen zoals bijvoorbeeld de zonnevlekken cyclus van een andere ster. Maar in principe is het wel zo dat als er nog niets is of kan worden bewezen er open moet worden gestaan voor alle mogelijk theoriën en scenarios dus ook die van een dysonsfeer. Hoe zou zoiets er uit zien van dichtbij in de orde van enkele honderden miljoenen kilometers bijvoorbeeld vanaf een afstand jupiter tot de zon. Vanaf daar zou het een zeer gek uitzicht zijn op de dysonsfeer.
Zelf zie ik de zin niet zo in van een Dyson sphere als men ook op uitgebreide schaal over kernfusie kan beschikken. Gisteren net een artikel gelezen over een gloednieuwe manier om elektromagnetische velden binnen fusiereactoren te versterken d.m.v. buitengewoon krachtige lasers. Het resultaat zou theoretisch een veelvoud van het nu op aarde maximaal in laboratorium opstellingen, bereikbare zijn, wat fusie uiteraard binnen de mogelijkheden zou moeten kunnen brengen. We hebben die laser nog niet, maar lang zal dat ook niet meer duren, de mens kennende. Voor mij staat dan ook wel vast dat kernfusie de toekomstige energiebron wordt voor de ontwikkelde mensheid. Maar goed, die fusiereactoren komen er, wat betekent dat voor de ruimtevaart voor ons, want brandstof hebben we dan niet meer nodig. De EM drive zit er aan te komen, werkt ook al in de praktijk als laboratorium opstelling, maar hoe dit systeem kan werken snapt tot nu toe nog niemand.
Heb de tekeningen bekeken, de beschrijvingen gelezen, maar veel meer dan een omgebouwde magnetron kan ik er niet van maken. Elektromagnetische golven kaatsen in een gesloten ruimte tussen twee metalen oppervlakken, waarvan de één een groter oppervlak heeft dan de ander. Er komt niets uit het apparaat dat gemeten kan worden, en toch werd er fysieke stuwkracht gegenereerd aan de zijde waar het toestel smaller is. Dat ging door mijn hoofd heen en bracht mij op de gedachte dat virtuele deeltjes, die ook niet zomaar verschijnen, maar toch zichtbaar aangetoond waren in een experiment dat hier op Visionair in een artikel van Germen was verschenen.
Een elektromagnetisch veld kaatste met 25% van de lichtsnelheid miljarden keren heen en weer, waarbij inderdaad zichtbare virtuele fotonen verschenen op het traject. Heb vervolgens een artikel over virtuele deeltjes gelezen. Als virtuele deeltjes ontstaan, kunnen ze heel kort massa ontlenen uit vacuum. Overigens las ik ook dat bij voldoende krachtige magnetische velden er theoretisch zelf virtuele protonen kunnen ontstaan. Wel verdorie dacht ik toen, daar heb je mogelijk, en heel per ongeluk het stuw reactie principe beschreven.
Ik zou mijzelf niet zijn als ik de gedachte aan die toekomstige fusiereactoren niet zou koppelen aan het EM drive principe. De mogelijkheden die deze vorm van aandrijving dan voor ons zou moeten hebben, gelden zeker ook voor een hypothetische beschaving, postcode KIC 8462845. Bellen heeft geen zin, ze nemen niet op…………
Stel nu; dat donkere materie eigenlijk virtuele materie is, die massa ontleent uit het vacuum, veroorzaakt door de elektromagnetische straling die een sterrenstelsel afgeeft………… Zo, en nu ga ik slapen………..
Ik heb daar ook aan zitten denken toen ik een artikel in wetenschap in beeld las over hawkingstraling dat zou worden veroorzaakt doordat de waarnemingshorizon van een zwart gat deze vituele deeltjes scheid van zijn antideeltjes. Zo kan een deel van het paar blijven bestaan zonder te anhyleren. Donkere materie zou inderdaad heel goed kunnen bestaan uit vituele deeltjes. Om terug te komen op de dysonsfeer. Aliens zouden heel anders kunnen denken dan wij doen en misschien veel meer leven van wat de natuur al heeft. Misschien iets waar de mensheid een voorbeeld van zou kunnen nemen. Door onze kunstmatige ingrepen verstoren we de natuur. En kernfusie is net als olie een energie bron die niet beschikbaar is voor de burger. Zo blijft de burger weer afhankelijk van het systeem.
Can’t wait for P.O.
Precies Roelof. Heb de volgende reactie geschreven op, en naar aanleiding van een artikel over een bijzonder charmante en enthousiaste, vrouwelijjke wetenschapper:
Yesterday, i was trying to figure out what can possibly cause the thrust that is measured, when experimental EM engines are activated. Microwaves are vastly bouncing between to different sized metal plates, that makes part of a closed vacuum chamber. On the smaller sized part of the EM drive plate, there is a form of measurable thrust. Reading the article, nobody seems to be able to explain what is happening there, so far that article. The EM engine is using microwaves that are bouncing in high frequencies, but has no explainable momentum because it has no exhaust, just radiation comes out on the smaller end of this very strange engine. Electromagnetic radiation has no known, normal explained momentum what can cause that moment, en these thoughts went passing my mind over and over again. I was very sleepy, it was around 0200 AM, and something came up from the past. It was an experiment that took place a few years ago. Werner Heisenberg, a German physicist and philosophers idea, lead to a very interesting experiment in practice. Scientists constructed a magnetic trajectory, and a magnetic force was bouncing, reflected billions of times nearing 25% the speed of light. What they observed, was the appearance of virtual photon parts, pupping up right out of the vacuum. These scientists also proposed that if they where able to use a much stronger magnetic field, probably virtual protons should appear on that trajectory. Also was mentioned that these virtual parts during their short time of existence, could have a short momentum that was caused by a form of mass, shortly borrowed from the vacuum it self. I realized my self that, that it could be the cause, that thrust is created through virtual parts that gain mass from this engine, by bouncing high forms of electromagnetic energy. It’s the same principle i think. If this can be proven, than in our and other galaxies in our universe, the same radiation processes can takes place behind black holes and other different processes taking place. That can mean that black matter is virtual mass, radiated from the processes them self that are taking place in any galaxy in our universe.
Hier is dat artikel.
https://www.facebook.com/NASA.GSFC/videos/10155110954410898/
Ik word ontzettend enthousiast als ik ambitieuze mensen van dit caliber, (Maddy Lambert) zich in de wetenschappelijke wereld zie ontwikkelen weet je. Het lijkt ook ambitieus wat ik publiceer in mijn reacties, maar iemand, wie dan ook, komt daardoor mogelijk maar op een gedachte waar het complete mensdom iets aan heeft…….. Een wetenschapper mag ik mijzelf nooit of te nimmer noemen, maar een autodidact ben ik wel. Als ik al ooit kwaliteit als werk inlever, dan is het ook de moeite waard voor iedereen om te leren.
Dus je hebt het toch niet te druk meer voor Visionair?
Het is gewoon zo dat ik er meer tijd voor vrij maak Germen. Onderwerpen die me interesseren trekken mij aan, maar het over aanbod waar ik mee geconfronteerd wordt op FB is me soms teveel. FB weet wat mij boeit dus dat krijg ik aangeboden en het gaat maar door. Dat wordt mij soms teveel, al waardeer ik de likes natuurlijk wel. Hier is het rustig, jij weet waar je over schrijft, en blijkbaar ook wat mij boeit. Dat waardeer ik ten zeerste. Even niet die drukke heksenketel maar gewoon zoals vroeger, lekker m’n hersens de tijd geven om alle verkregen inzichten rustig op een rijtje te zetten. Stukje nostalgie waar ik veel waarde aan hecht, het leven zelf is al druk genoeg. Kennis vergaren is ontzettend leuk vindt ik, maar je moet ook de tijd vinden om er iets mee te doen.
Hier moet ik je teleurstellen, Roelof. Virtuele deeltjes hebben per saldo massa nul. Anders waren het reële deeltjes geweest. Een virtueel deeltjespaar bestaat uit een deeltje met positieve en met negatieve energie. Een zwart gat krimpt door Hawkingstraling, omdat de component met negatieve massa binnen de waarnemingshorizon terecht komt. Maar inderdaad goed om verder over na te denken.