Wiskundige Alex Wissner-Gross heeft een eenvoudige regel gevonden om altijd de meest verstandige beslissing te nemen. In het kort: doe altijd datgene, wat je mogelijkheden in de toekomst zo groot mogelijk maakt. In deze TED-talk verkent hij de filosofische reikwijdte van dit idee.
Zelfmoord is zo bijvoorbeeld het domste wat je kan doen, want je reduceert je aantal mogelijkheden tot nul. Het is dan weer veel slimmer om gezond en zuinig te leven, of een studie te doen waardoor er veel bredere carrièremogelijkheden komen.
Klinkt als degelijk advies :)
En het laat dan ook zien dat als we massaal hernieuwbare energie gaan gebruiken we veel meer toekomstige opties hebben dan als we fossiele energie die opgaat blijven gebruiken. Het is dus nu aantoonbaar slimmer om over te stappen naar hernieuwbare energiebronnen.
Ook landbouw waarin je bodemleven stimuleert en biodiversiteit promoot is dus slimmer omdat je dan meer toekomstige opties overhoudt.
Mensen uitsluiten in de economie is dus ook gewoon dom omdat je hun opties beperkt. Een economisch systeem waar iedereen dus zo goed mogelijk zijn of haar talenten in kan ontwikkelen is te verkiezen.
Zeer praktisch principe lijkt het me. :)
Idd, het is een beetje als de vraag wat je nodig hebt om alle schijngeld om te zetten in papieren geld en tegelijkertijd alle schulden te herleiden tot nihil zonder koopkracht- en/of kapitaalsverlies. Het antwoord hieronder
Â
(1/MF%) x (1+S/Q)
Â
Nu de symbolen en de context nog begrijpen :)
Grappig hoe jullie alles aanwenden om jullie stokpaardjes te kunnen berijden :P Beperken jullie jullie mogelijkhedne hier niet enorm mee? De wereld is immers zoveel groter.
Je begrijpt niet eens waar het over gaat Germen, doe toch niet zo dom.
Prosument toch, Germen dom en niet begrijpend. En dat zeg jij? :) :) :) Â
Gelukkig heeft hij dat zelf geschreven, je kan hem dat zelf eens vragen. En iets dat hij niet begrijpt, zal je hier nooit te lezen krijgen, zo werkt media nu eenmaal. :)
Als we het willen hebben over problemen dan hebben we ook remedies nodig om ze op te lossen, welk alternatief biedt ons een duurzame oplossing? Een duurzame oplossing dient te voldoen aan een aantal voorwaarden, in de eerste plaats dient het ‘radicaal’ te zijn in dien verstande dat het probleem bij de bron wordt aangepakt, anderzijds zal het een ‘tijdloos’ kenmerk moeten hebben. Dit tijdloze kenmerk uit zich in het feit dat het steeds opnieuw kan toegepast worden wanneer we het probleem opnieuw zouden creëren. Immers, wat ooit geweest is kan herhaald worden, dit noemen we ‘herval’ in oude gewoonten waardoor hetzelfde probleem weer opduikt. Als gevolg hiervan herbergt het alternatief de potentie om tot een gedragswijziging te komen, zij het na een heroriëntatie van maatschappelijke doelstellingen en bijhorende systeemconfiguratie.
Â
Het duurzame alternatief is logischerwijs ook van een andere orde dan wat het probleem heeft veroorzaakt, in het andere geval zou het niet voldoen aan de gestelde voorwaarden. Om dezelfde reden zal het alternatief ook maatschappelijk ontvankelijk verklaard moeten worden, het vereist immers een andere ‘mindset’ met nieuwe regels en afspraken. Merk hierbij op, een duurzaam alternatief biedt een oplossing voor een specifiek probleem en kan tal van neveneffecten hebben op de sociale context waarin we leven, het schept ruimte om een andere ‘realiteit’ toe te laten met wellicht nieuwe problemen die we op dit moment nog niet kennen. In het beste geval kunnen we nieuwe problemen vaag vermoeden waardoor anticipatie mogelijk wordt, dit staat los van het probleem waartoe het alternatief een oplossing wil zijn.
Misschien toch eens een (geheel) andere remedie bedenken als het weer fout gaat.
Anders blijven we in cirkeltjes draaien, en dat is niet vooruitstrevend.
Dan wordt het misschien nog eens een goede, echte wetenschap, in plaats van de protowetenschap die economie nu is.
Alles wat het denkvermogen kan doen is het onwerkelijke te herkennen als onwerkelijk. (…) Laat je onjuiste denkbeelden los, dat is genoeg. Het is niet nodig om juiste denkbeelden te ontwikkelen. Die bestaan helemaal niet.
(Nisargadatta Maharaj)
Wat bedoel je daar mee, geen voortschrijdend inzicht?
Laat hem toch protomodderen in het licht van het voort schrijnend inzicht des proto economen. :)
Wat ermee gezegd wordt is dat heel deze economische crisis werkelijk een tragische klucht is. Dit kan je makkelijk zien door toepassing van dit (1/MF%) x (1+S/Q) maar hierover weten sommigen werkelijk alles terwijl ze er even werkelijk geen jota van begrijpen. En dat betekent dat men verankerd blijft in een drama zonder precedent in de menselijke geschiedenis, hierbovenop begint men als wilden om zich heen te slaan wanneer ze iets zien dat ze niet eens begrijpen, zo slim zijn ze inmiddels geworden. Wel heeft men de prententie zichzelf visionair te noemen, uiteraard kan iedereen becijferen dat in het jaar 2500 een brood ongeveer 4.000.000 € zal kosten. En ja, morgen zullen we ook met nieuwe technologieën de ruimte verkennen, het is enkel maar de vraag of dit (1) een noodzaak wordt als vlucht van een op hol geslagen mensheid die niet eens meer tot twee kan tellen of (2) dat de mensheid terug tot verstand gekomen is om een volgende evolutionair era te betreden. En deze voorspelling is ondanks alle middelen die ter beschikking staan niet zo makkelijk te maken, het is vrezen bij (1), de hoop op (2) wordt gezien de reacties steeds minder. Het ego heeft weer een nieuwe trofee gevonden om zich verheven te voelen, niets verandert :) Â
Ja, die schijn dragen we hoog in het vaandel, en wat we niet zien noemen we vaag en onbegrijpelijk, het maakt ons angstig en laat ons reageren als wilde beesten, nog steeds zonder enig besef waar het in werkelijkheid over gaat. Het is alsof je praat tegen een robot waarvan de laatste upgrade nog niet ingestalleerd werd, in afwachting van beter werd een module met clichés en nietsterzakendoende reacties geïnstalleerd, niet zelden als psychisch afweermechanisme ingezet om vooral datgene wat geschonken wordt buiten te sluiten. Deze robotten blijven dat herhalen tot het eenmaal daagt waar het nu echt over ging maar dan is het natuurlijk veel te laat om hierover nog iets te zeggen, het ego en z’n maskertje en dat alsof we dat niet zien. :)Â
Kan mij best voorstellen dat je in dat warme protomodderbad, met gefingeerde economische betweterigheid lekker vertoeft, maar je krijgt er ook enorme rimpels van hoor. Geldt ook voor dat type bijbehorende moddermaskertjes. Val vooral niet in slaap van de teksten die je hiervan gaat dromen.Â
Â
:)
Gelukkig kunnen we dergelijke reacties voorspellen, die module blijkt nog steeds te werken. Heb je al een afspraak kunnen maken of is de wachtlijst te lang misschien?
Ben met recessie tot begin januari 2014, heb je nog genoeg pillen?
Het volstaat om woorden te plaatsen die inhoudsloos zijn om te laten vermoeden dat het ernstig genomen zal worden. De variaties binnen de evolutionair achterhaalde module zijn van dien aard dat het allemaal echt lijkt, in werkelijkheid blijft er een gemis aan begrip van wat er nu echt gezegd wordt. Het mag duidelijk zijn dat er nog voldoende werk is om de upgrade te implementeren, vooralsnog zullen we dus geplaagd blijven door de systeemconfiguratie die aan de basis ligt van deze haast onwaarschijnlijke malaise die men eigenhandig blijft voeden. Enkel diep medeleven kan gepast zijn maar dat zou dan weer op verkeerde gedachten kunnen brengen, ook weer tegengesteld aan datgene wat zich zonder meer spontaan aanbiedt. Â
Nog niet uit bad???? Helendal nogal wel zo tamelijk, zeer zeker absoluut, en buitengewone omstandigheden daargelaten, niet aan te raden. Dit niet tegenstaande het principe dat badderen normaliter in hygiënisch opzet althans; een uitstekende, relatie bevorderende en de gezondheid bevorderende bezigheid is.Â
Het maakt allemaal niet zoveel uit, de wereld ligt in een deuk en tot twee tellen is ook al veel te moeilijk voor sommigen. Men noeme dat het intellectueel vermogen van de 21ste eeuw, het leven een tragische grap. Man man, de visionairen zijn alvast benieuwd wat dat nog worden zal.
In een menselijke organisatie kan de gebeurtenis die de stoot geeft tot het op gang komen van het doorbraakproces bestaan uit een terloopse opmerking (1/MF%) x (1+S/Q) die misschien voor degene die haar maakt niet eens van betekenis is, maar wel voor sommige leden van een praktijkgemeenschap. Omdat de opmerking betekenisvol voor hen is, kiezen zij ervoor zich erdoor te laten storen en laten de informatie snel de ronde doen door de netwerken van de organisatie. Terwijl de informatie door de verschillende terugkoppelingslussen circuleert, kan zij worden versterkt en uitgebreid, zelfs in een dusdanige mate dat de organisatie die informatie niet langer in haar bestaande toestand kan absorberen. Als dat gebeurt, is het punt van instabiliteit bereikt. Het systeem kan de nieuwe informatie niet integreren in zijn bestaande ordening en is genoodzaakt iets van zijn structuren, gedragingen of overtuigingen overboord te zetten. Het gevolg is een toestand van chaotische verwarring, onzekerheid en twijfel, en hieruit vloeit een nieuwe ordeningsvorm voort, georganiseerd rondom nieuwe betekenis. De nieuwe ordening is door niemand ontworpen, maar breekt door als gevolg van de collectieve creativiteit van de organisatie.
Men moet een terloopse gebeurtenis die voor een doorbraakproces kan zorgen, wel helder en objectief kunnen beoordelen, anders blijft het bij een terloopse gebeurtenis. Voorbeeld:
Â
Archimedes (287 v Chr) zat duidelijk niet in een modderbad, toen hij zijn zo geroemde wet van Archimedes terloops ontdekte. Lichamen die ondergedompeld worden in vloeistof, (badwater in dit geval) ondergaan een opwaartse kracht die gelijk is aan het gewicht van de verplaatste vloeistof.
Â
Ondergedompeld in de modder, had hij daarentegen juist een neerwaartse kracht ondervonden. Dit wordt veroorzaakt door de atmosferische drukverschillen tussen het lichaamsoppervlak aan de oppervlakte, en de zuigende (vacuüm) werking van de modder eronder. Het ontbreekt daar immers aan frisse lucht, brrrr….
Â
Stel nu, dat er een welbespraakt Romeins econoom (geen wetenschapper) naast hem in een modderbad had gelegen, en dat deze econoom het duidelijk met hem oneens was…… Waarom toch die buitengewoon enthousiaste kreet “Eureka” gewaardeerde Archimedes, vroeg de beleefde maar verbaasde econoom???? Nou kijk, dat zit zo…., en dat is wetenschap!!! Túúúúúrlijk niet, dat kan echt niet mijn waarde, ik ondervindt iets heel anders hoor, ik voel het toch zelf, zei de econoom. Grijnzend over zoveel gebrek aan inzicht in de wetenschap, spatte Archimedes wat badwater over de gefrustreerde econoom, die dit beantwoordde met modderklieders van formaat. U begrijpt het al, het eerste moddergevecht werd uitgevonden door een econoom, en dat is sinds die tijd onontkoombaar zo gebleven. Hoe dat komt? Het voordeel dat economen tegen elkaar uitspelen, is bijna altijd in het nadeel van de anderen. Ze willen wel, maar ze kunnen niet, omdat het geen wetenschappers zijn.
;) Â
Slaap rustig verder Antares, hoe kun je nu iets nuchter beoordelen als je in de verste verte niet begrijpt waar iets over gaat maar het wel allemaal beter schijnt te weten? Zo hier reeds eerder werd bericht is er geen probleem, het bewijs werd meermaals gegeven en besproken maar natuurlijk – o zo slim dat ze zijn – telkens krachtdadig tegengewerkt met een reeks platitudes die helemaal geen steek houden, op die manier is het heel logisch dat die economische malaise nog steeds bestaat. Neerwaartse krachten? Laat ons niet lachen aub, de situatie is zeer ernstig, de mensheid is nog nooit zo dom geweest als vandaag, zelfs tot twee tellen lukt niet meer, het einde is nabij.
Waarom doet dit mij denken aan een Narcissus complex…..
We kunnen het omdenken ook toepassen op alledaagse problemen en/of overtuigingen, een mooi voorbeeld is de stelling dat de maan schijnt, de maan schijnt niet maar het is de reflectie van de zon die dit laat vermoeden. We weten dit waarschijnlijk wel maar toch blijven we zeggen dat de maan schijnt, vertel dit aan een kind en het zal vanaf dat moment de ‘waarheid’ zijn. Pas wanneer het kind gaat omdenken zal het deze ‘waarheid’ kunnen herzien, dit kan zowel uit eigen beweging door studie en/of via een leermeester die het kind attent maakt op de verkeerde voorstelling van de feiten. ‘Elkaar iets wijsmaken’ heeft hierdoor een tweeledige betekenis, er is (1) de projectie van onwaarheden en (2) de rechtzetting van deze onwaarheid en dat in hoeverre de rechtzetting niet terug een onwaarheid betreft. Op deze manier ontstaan er verschillende ‘waarheden’ met in het kielzog verschillende overtuigingen en bijhorende meningsconflicten, het wordt dan zoeken naar een consensus die gebaseerd kan zijn op een collectief aanvaarde onwaarheid, dit is wat we een dogma of mythe noemen. Kennis, onderwijs, media, levenservaring en zelfreflectie spelen hierin een belangrijke rol, verschillende ‘waarheden’ staan vaak loodrecht tegenover elkaar en dat leidt niet zelden tot mensonterende taferelen. Naarmate we meer van deze ‘waarheden’ in ons denken toelaten, vergroot ons inlevingsvermogen, op deze manier krijgen we steeds meer inzicht in het leven en de problemen waarmee we elke dag geconfronteerd worden. Zo gezien is het leven de kunst om alle ‘waarheden’ zodanig te ordenen opdat we een leven in welzijn en vrede kunnen genieten, op z’n minst kan het als een eeuwige doelstelling en/of continue opdracht aangenomen worden. De manier hoe we deze taak vervullen kan variëren maar op z’n minst herbergt deze tijdruimtelijke opdracht een universele grondsmaak, oorlog is immers niet iets dat we ambiëren dan wel bestaat er een consensus dat vrede het doel mag zijn. Â
Ik begrijp hieruit dat jij uit jouw Ivoren toren van Babel bent gekomen?
Antares, dat is onder de gordel…
Het is inderdaad een absurde gedachte om te denken dat de wereld geholpen wil of kan worden, door het gebrek aan ontvankelijkheid en de bereidheid tot samenwerking is elke remedie die van buiten het eigen referentiekader komt als een bedreiging. Op dat moment is er (nog) geen besef van wat die ‘bedreiging’ nu juist inhoudt, in het verlengde daarvan schreeuwt de maatschappij wel om sociale innovatie waardoor we kunnen spreken over een tragische absurditeit die letterlijk miljoenen mensen raakt in het diepste van hun zijn en menselijkheid. Anders gezegd, sluit uit wat ingesloten zou kunnen worden waarna we het offeren van mensen als de normaalste zaak van de wereld beschouwen, het is dan ook makkelijk te begrijpen waarom sommigen spreken over een ‘wereldwijde auto immuun ziekte’. Het is nu eenmaal zo en dat is dan de ‘gruwel’ die we – willens nillens – ook ‘leven’ noemen. Of er in het algemeen iemand hulp kan gebruiken? Dat is een eenvoudig verhaal, we zouden dringend de noodtoestand moeten afkondigen bij het zien van dit alles. Waarom zouden we dat blijven ontkennen?