De Keplermissie heeft reeds vele nog onontdekte exoplaneten opgespoord, maar je kan met de gegevens ook iets anders: buitenaardse beschavingen opsporen. Astronoom Geoff Marcy kreeg een donatie uit een wel heel onverwachte bron om zijn non-mainstream onderzoek mogelijk te maken. Staan we op de drempel van het grootste nieuws denkbaar?
Aliens zoeken
Zijn we alleen in het heelal? De enorme grootte van het heelal en de ontelbare hoeveelheid bewoonbare exoplaneten in het heelal maken dit onwaarschijnlijk. Het is echter vrijwel ondoenlijk om een buitenaardse beschaving die ongeveer even ver is gevorderd als de aardse, op te sporen. Voorbij enkele tientallen lichtjaren veranderen ook de radiosignalen van de aardse zendmasten in onbegrijpelijke signalen en als de afstanden toenemen, honderden tot duizenden lichtjaar, wordt zelfs dat ondoenlijk. De zaak verandert echter voor beschavingen die ons enkele honderden jaren of verder voor zijn. Althans, dat vermoeden onderzoekers, die met wetenschappelijke uitgangspunten naar buitenaardse beschavingen zoeken.
De vijf trappen van Kardashev
Als we de historie van onze eigen enigszins intelligente, maar weinig wijze soort raadplegen, valt op dat een toenemende ontwikkeling een toenemend energieverbruik oplevert. De Russische astrofysicus Kardashev gebruikte dit als uitgangspunt voor zijn model. Volgens zijn model (zie “De vijf trappen van Kardashev”) zijn er vier (of vijf) trappen, alle gerangschikt naar energieverbruik. Een Kardashev-I beschaving oogst alle energie die beschikbaar is op een planeet, Kardashev-II alle energie in een zonnestelsel, Kardashev-III oogst de energie in een compleet sterrenstelsel en Kardashev-IV alle energie in het waarneembare heelal. Sommige denkers veronderstellen dat er ook Kardashev-V beschavingen kunnen bestaan, beschavingen die ook de energiebronnen uit andere heelallen kunnen aftappen en hiermee kunnen overleven als hun oorspronkelijke universum ten onder gaat. Onze beschaving vangt maar een fractie op van alle beschikbare energie op aarde en is dus nog niet eens een Kardashev-I beschaving.
Dofgloeiende schil
Dergelijke beschavingen laten uiteraard de nodige sporen achter. Zo vinden we op aarde af en toe overblijfselen van verdwenen culturen. Hoe groter in omvang en hoe verder ontwikkeld deze beschaving was, des te omvangrijker zullen deze sporen zijn. Van een Kardashev-II beschaving, een beschaving die de energiebronnen van een compleet planetenstelsel af kan tappen, zullen de tekenen zelfs met een gevoelige telescoop waarneembaar zijn. Om alle energie van een ster te oogsten, moet je deze omgeven met zonnepanelen. Nadat de vrije energie gebruikt is, wordt de afvalwarmte uitgestraald. Een ster omringd door een Dysonschil van deze zonnepanelen is dus waarneembaar als een in het infrarood opgloeiende stofwolk of nevel. Exoplanetenjager Geoff Marcy (zie dit vorige artikel) heeft nu een onderzoeksbeurs ontvangen van de Britse christelijke Templeton Foundation om Dysonschillen te vinden, aldus Paul Gilster op Centauri Dreams, het nieuwsforum van de Tau Zero Foundation (een stichting die de mogelijkheden voor reizen naar andere sterren onderzoekt).
Als een ster omringd wordt door een Dysonschil zal dat gevolgen hebben voor het sterrenspectrum en de lichtsterkte. Er zal het nodige licht weggevangen worden, zodat de ster zwakker zal lijken te schijnen dan een ster van deze klasse. Marcy wil nu duizend door Kepler opgespoorde planetenstelsels onderzoeken op sporen van Dysonschillen. Ook wil hij laserbundels proberen op te sporen, omdat volgens hem lasers de meest effectieve methode zijn om boodschappen van het ene sterrenstelsel naar het andere te versturen.
Om alle energie van een ster te oogsten, moet je deze omgeven met zonnepanelen. Nadat de vrije energie gebruikt is, wordt de afvalwarmte uitgestraald
 efficiencyverlies.. ook bekend bij aliens!!
 assumptie en slecht doordacht
Â
Kan je dat nader toelichten?
O jij bedoeld dat die afvalwarmte ook vast wel gebruikt zal worden ?
Over 100 jaar lachen we hierom. Onze beschaving is uiterst decadent als het om energie gaat. Een gebiedje ter grootte van Nederland bedekt met de huidige generatie zonnepanelen zou in het huidige energieverbruik kunnen voldoen. Kan je nagaan wat je kan met zeer efficiënte zonnepanelen en hoe weinig je nodig hebt als wij echt zuinig omgaan met energie. Daar komt nog bij dat de ruimte zo krankzinnig uitgestrekt is dat het werkelijk onbegonnen werk is. Zo’n constructie zal worden weggeblazen. Ook zou het bouwen ervan initieel meer energie kosten dan ze hebben. Het kan natuurlijk wel gefaseerd maar dan nog. Wat moet je verder met die energie. Een beetje beschaving weet wellicht het kleine te manipuleren en richt zich wellicht op reizen ipv. op een plek rondhangen. Als je eenmaal zoveel energie tot je beschikking hebt dan ben je ook snel klaar met je zonnestelsel helemaal op maat te schaven. Na een paar miljoen jaar zit alles op z’n plek. En dan? Zit je daar met je energie. Last but not least hebben ze wellicht allang een andere energiebron welke wij nog niet kennen. Of ze hebben allang de “gaten” in de natuurwetten ontdekt zodat ze zo’n lomp schild helemaal niet nodig hebben en vrolijk het heelal doorkruisen. Nee, ik vind het idee te zot voor woorden. Iedereen kopieert dit zotte idee maar en ik zie nergens kritiek of andere ideeën. Maar okay, je moet ergens beginnen en kleine zuinige beschavingen zie je niet zo snel. Dus dan maar gaan richten op megalomane volkjes die een ruimtelijk Rome bouwen of een zwevende piramide van een paar honderd kilometer doorsnee in elkaar zetten. Wie weet zweven er daar wel van die mafkezen rond. Tot die tijd vermaak ik mij prima met dit soort verhalen. Ik wou dat ik er op kon wedden dat we er over 100 jaar om kunnen lachen maar dat doe ik heel wijselijk maar niet. Cheers!
Als je als beschaving eenmaal een bepaalde fase hebt bereikt maakt een gigawatje meer of minder, volgens mij, niet uit. Er is altijd een zekere mate van verlies tijdens de overdracht van energie. Wellicht dat dit op te lossen valt maar daar komen we dan als soort nog wel achter in de verre toekomst. Een ster met zonnepanelen is wel een beetje kort door de bocht en in menselijke termen uitgedrukt. Daar moeten toch andere manieren voor te verzinnen zijn die ons voorstellings vermogen, nu nog, te boven gaan.
Misschien zeildoek met zonnecellen en stroomkabeltjes om een groot geraamte van stangetjes heen gespannen.
Grote kans dat er niets gevonden word. Het speuren naar Dysonbollen lijkt me hetzelfde als wat de 19 de eeuwse ‘futurologen’ voor de laat 20e eeuw voorspelden: steden die verzuipen in de paardenmest toen de toenmalige trends doorgetrokken werden. De auto werd door bijna niemand voorzien. Waarschijnlijk zal ook het idee van Dysonbollen achterhaald worden door nu nog totaal onverwachte ontwikkelingen in wetenschap en techniek.