De grootste vergissing ooit

Een artikel van de hand van Pieter Stuurman

Mijn zoektocht naar de waarheid heeft me inzicht gegeven in de manier waarop de wereld is ingericht. En de manier waarop we door een kleine elite gemanipuleerd worden. Een elite die steeds meer macht zoekt. Ik probeer de inzichten die ik door deze zoektocht verkregen heb met iedereen die interesse heeft te delen op dit weblog.

Maar behalve inzicht in de manier waarop de wereld is ingericht, heb ik gaandeweg ook meer inzicht gekregen in onszelf (de mensheid) en het leven op zich. Eerst beschouwde ik dat inzicht als een soort ‘bijproduct’, maar ik ben steeds meer gaan inzien dat het juist de essentie is.

Als eerste merkte ik dat er geen losstaande problemen op de wereld zijn. Letterlijk ALLES houdt verband met elkaar. ELK probleem is gerelateerd aan ALLE andere problemen. En gaandeweg leerde ik dat al het kwaad op de wereld dezelfde oorsprong heeft:

Macht.
Macht is werkelijk de bron van alle kwaad. Kijk de geschiedenis van de laatste honderd jaar (of duizend jaar) er maar eens op na, en je zult zien dat alle oorlogen, hongersnoden, vervolging, genocide, crises, onderdrukking, onvrijheid etc. allemaal het gevolg zijn van de honger naar macht. Er is geen enkele uitzondering (ik heb er in ieder geval geen kunnen vinden).

shen_soothsayer_cup
In de film Kung Fu Panda II wordt de behoefte naar macht vergeleken met het proberen te vullen van een kop zonder bodem. Het maakt niet uit hoeveel macht je vergaart, je zult er nooit een voldaan gevoel van krijgen, en altijd dorstig blijven naar meer.
Nothing in life is to be feared it is only to be understood now is the time to understand more, so that we may fear less.
Niets in het leven hoeven we bang voor te zijn, het hoeft alleen maar te worden begrepen. Nu is de tijd om meer te begrijpen zodat we voor minder zaken bang hoeven te zijn.

Dat houdt dus in, dat we maar voor één ding bang moeten zijn: Macht.

Voor de rest dus nergens voor.
En dat is belangrijk, omdat degenen die de macht van ons willen hebben in ruil voor onze vrijheid, altijd angst gebruiken om ons te verleiden die macht aan hen te geven. Angst voor ziekten (pharma-industrie, rookverbod), angst voor klimaatverandering (CO2-tax), angst voor terroristen (camera’s, biometrisch bevolkingsdossier, bewaren surf- en e-mailverkeer, identificatieplicht etc.) , en zo zijn er nog veel meer voorbeelden.

Degenen die op macht uitzijn, gebruiken altijd angst om die macht te verkrijgen, terwijl er niets is om bang voor te zijn. Behalve voor die machthebber zelf! Dat maakt iedere poging om ons ergens bang voor te maken tot een leugen.

Of eigenlijk: een vergissing.

De hele machtstructuur op deze aarde is eigenlijk niets meer dan een vergissing. Het is gebaseerd op de veronderstelling dat je de ervaring die het leven is, beter kunt maken door de ervaring van anderen slechter te maken.

Dat je jouw ervaring beter kunt maken ten koste van een ander.

Het leven op aarde is een tijdelijk ding. Het is een ervaring. Vergelijk het met een rit in een trein. Je kijkt door het raam van je bewustzijn, en het landschap van het leven trekt aan je voorbij. Soms lijkt het een achtbaan, of een stilstaande bus, maar het blijft niets meer of minder dan een (tijdelijke) ervaring. En er is voor iedereen een plaats aan het raam.

Maar ergens in de geschiedenis heeft iemand de vergissing gemaakt om te denken dat hij een betere plek aan het raam zou kunnen krijgen, ten koste van iemand anders. Een hele coupé voor zichzelf! Ten koste van alle andere passagiers in die coupé wiens ervaring nu onmogelijk, of in ieder geval onaangenaam gemaakt was.

Uiteraard lieten de verliezers dit niet op zich zitten, en begonnen nu ook een plekje te bevechten, nu ten koste van weer andere reizigers. En binnen de kortste keren was niemand meer zeker van zijn plaats, en werd de hele trein een hel van vechtende passagiers.

De man die de hele coupé voor zichzelf opeiste, had een leger van bewaking nodig, omdat hij voordurend in de angst zat zijn verworven positie te verliezen. Hierdoor kwam hij helemaal niet meer toe aan het kijken uit het raam. En daar was het toch allemaal om begonnen.

Alle mensen die voorheen het landschap van het leven aan zich voorbij zagen trekken, richtten zich nu op elkaar, en zagen van het landschap niets meer. Ze dachten er zelfs niet meer aan. Ze dachten alleen nog maar aan hun ‘belang’.

Maar het enige belang dat er bestaat, is het leven te kunnen leven. De ervaring te ervaren. Daar ging het allemaal om.

Dat is voor iedereen hetzelfde. En zo blijkt dan dat niet alleen alle problemen één geheel vormen, maar dat ook alle mensen één geheel vormen.

neil

En in principe is iedereen onze vriend, behalve diegenen van wie we denken dat ze een ander ‘belang’ hebben. En omdat we geleerd hebben dat we moeten vechten voor onze plek aan het raampje, verwachten we dus ook dat anderen ons zullen bevechten. En dan is (buiten je directe kring) niemand meer je vriend, en iedereen een potentiële vijand.

En dat allemaal omdat die eerste reiziger dacht dat hij zijn eigen ervaring kon verbeteren. Ten koste van de andere reizigers. Een vergissing.

Een vergissing met verstrekkende gevolgen. Het leven gaat nu aan ons voorbij in een permanente onderlinge concurrentiestrijd. Een strijd voor ons plekje. Voor ons vermeende ‘belang’. En de hele ervaring die leven heet, wordt door die strijd overheerst. Maar de trein van het leven rijdt door, en het landschap trekt voorbij, maar we kunnen niet meer naar buiten kijken, omdat we steeds elkaar in de gaten moeten houden. En we zien het landschap niet meer. We ‘beleven’ het niet meer. En dat was toch waarom het eigenlijk ging: leven!

En degenen die uiteindelijk de beste plaatsen veroverd hebben, zijn zeker niet het beste af; ze moeten hun ‘verworvenheid’ voortduren bewaken, en beschermen. Een fulltime job, gebaseerd op de angst om te verliezen. Een levenlange angst. Een levenslang gevecht. Een leven zonder leven. Maar ook al zouden ze willen: het door hen opgestarte mechanisme is bijna niet meer te stoppen. Zodra ze zelf inzien dat ze een kapitale vergissing gemaakt hebben, en weer gewoon een normaal plekje aan het raam willen, en begrijpen dat ze gevangen zijn geworden van hun ‘verworvenheid’, en daarom de verdediging van die verworvenheid opgeven, zullen ze onder de voet gelopen worden door de vechtende massa en slachtoffer worden van het door henzelf geïnitieerde gevecht.

14900_10151411837517381_653220796_n

Een vergissing.
We zijn allemaal anders, maar we zijn ook allemaal één. Net zoals de cellen in ons lichaam allemaal anders zijn, maar toch samen één lichaam vormen. Wat zou er gebeuren als de cellen van je rechterhand, die van je linkerhand zouden aanvallen, in de veronderstelling daar beter van te worden? Je linkerhand zou zich moeten verdedigen, en binnen de kortste keren zouden alle cellen van je lichaam met elkaar in gevecht zijn, en niemand zou nog weten wie waarom aanviel. In het beste geval zou het leiden tot een hele dikke rechterhand, en een uitgemergelde linkerhand. Of zoiets. In ieder geval tot uitsluitend verliezers.

We zijn allemaal één. Zodra we dat inzien, en we garanderen degenen die nu de beste plaatsen opgeëist hebben, dat we ze zullen vergeven als ze tot inkeer komen, dat we ze zullen prijzen voor hun moed om hun vergissing toe te geven, in plaats van de vrijgekomen positie direct zelf in te pikken, waarom zouden we dan niet terug kunnen naar de situatie zoals die voor de vergissing was? Voor iedereen een plek aan het raam. Het raam van bewustzijn dat iedereen heeft. Zodat we het leven kunnen leven zoals het bedoeld was. Als een ervaring. Een rit in een trein of bus of achtbaan. Zodat we het kunnen ervaren zoals het voorbij komt. Zoals het is.

alienstargazingAanverwante artikelen en informatie:
-) Weblog van Pieter Stuurman 
-) Diversiteit, de bouwsteen van het leven
-) Het begin en einde van goed en kwaad
-) Eigen en sociale identiteit
-) Ego: het strategische zelf
-) Een revolutie in het eigen denken
-) De dood, een verkenning
-) Eindeloos Bewustzijn
-) DMT – The Spirit Molecule

39 gedachten over “De grootste vergissing ooit”

  1. Met de overgang van kleine en geïsoleerde jager /verzamelaar culturen, naar de veel  succesvollere georganiseerde landbouw en veeteelt, ontstonden steeds grotere gemeenschappen. Succes betekent groei voor een populatie, maar tevens afname van de sociale betrokkenheid van individuen in de massa naar elkaar, door anonimiteit in die massa. Men was eenvoudigweg gewoon niet meer in staat elkaar te kennen in de gemeenschappen, doordat het aantal individuen de grenzen van het kenbare overschreden. Zo ook de betrokkenheid met de massa als geheel en men richtte zich op wat praktisch haalbaar was, in afwijkend georganiseerde kleinere subculturen. Deze richtten zich merendeels op de geïsoleerd gestelde belangen binnen hun subculturen. De massa’s buiten deze gemeenschappen werden zo ongekend en dus onbemind. Van belang was wel het overwicht op deze massa’s te bewaren, d.m.v bewapening en manipulatie. Dus letterlijk het uitoefenen van macht, om zo de behaalde successen veilig te stellen, in het belang van deze meer ontwikkelde kleinere gemeenschappen. Zie daar het volkomen natuurlijke proces, van het ontstaan van de elite en de vicieuze cirkel in dit verband. Evolutionair gezien, zijn ze door middel van kundig gebruik van het verstand en zo hun en onze geschiedenis manipulerend, succesvoller geweest. Er valt ze niets te vergeven, omdat zij dat logischerwijze terecht hebben gedaan, en zoals dat herhaald zal worden door de hele geschiedenis, tot in een verre toekomst. Schik je in die kennis van zaken, pas je aan en wordt zelf succesvol door kennis. Kennis is macht, waarmee macht en kapitaal wordt verworven. Niets nieuws onder de zon, ook de afgunst van de massa niet.   

    1. Macht wordt in dit artikel beschreven als iets negatieve context. Zoals Antares hier schrijft is het deel van een natuurlijk proces, een uitvloeisel van een complexer wordende samenleving, onder invloed van bewustzijn.

      Bewustzijn geeft een gewaarwording van, dualistische gesteld, het interne en externe. En zo kan ‘macht’ ook gedifferentieerd worden. En wat een individu doet met die macht, maakt mijn inziens deel uit van ontwikkeling van het grote geheel. O.a. gewaarwoording wat macht met je doet, en wat het mogelijk maakt.

       

  2. Pieter, naar mijn bescheiden mening, begint de zoektocht naar de waarheid eerst bij het individu zelf. Zodra het individu zich zelf leert kennen door ervaren en dan bewustwording, verkrijg je hiermede daardoor ook een beter beeld van de mensheid, gezien in ALL zijn diversiteit. Ik heb dat al eerder verwoord, niets maar dan ook niets is de mens vreemd en zijn we allemaal onderhevig aan de zelfde perikelen als van de machten op deze aardkloot. Alleen wanneer je de waarheid van je zelf erkent en ondervonden heb, is de angst voor de macht(en) ook weg. Dat dit gegeven geen eenvoudige taak is, maar tijd nodig heeft om het te ervaren, spreekt voor zich. Wederom, is dat de kracht van het positief denken, die elk individu bezit, maar er nooit en of geen gebruik van maakt. Mvg Paul. 

        1. Denk dat de robot die in de waan leeft van vele menschen in vele vormen het allang snapt dat ie gebonden is aan zijn eigen wezen en de omgeving van zijne werk gebied. Onbeperkt en toch gracieus. Hé ze bewegen net als de grotere rest ….. ;)

  3. mijn droom
    In het land van mijn dromen
    ben ik vrij van bemoeizucht,
    hier kan mij niets worden ontnomen,
    in dit gehucht is waar ik wil wonen.

    Samen in harmonie omhult,
    door balans met dier en natuur
    gevuld met liefde
    is dit voor mij een groot avontuur.

    Weg van zij die vertellen hoe het moet,
    geen regering doordringt in foute keuze
    een koning in een groot landgoed,
    zonder macht van de multinationals en het woord van al het religieuze
    en de mens in uitsluiting van belasting en erfgoed.

    In respect voor jou en mij door middel van gelijkheid
    is er geen verplichting
    en creëren wij allebei de juiste weg richting vrijheid.

    In zo’n samenleving wil ik wonen,
    waar wij met zijn allen tronen,
    dit is het land van mijn dromen.

    Marcellino

     

  4. Er is een uiterst subtiel verschil tussen MACHT en GEZAG. Ogenschijnlijk alleen een woordspeling, met weinig of geen impact. Het tegendeel heeft de zeer lange historie van het menselijk ras laten zien, voor de werkelijke vorser en kennisdrager, zeer duidelijk. Die historie gaat veel en veel meer verder dan een paar 100 duizend of zelfs een paar miljoen jaar, ondanks alle “gerespecteerde en gevestigde” pseudo wetenschappen, heden ten dage, met hun darwinistische “apen theorie” en hun “tegenspeler” het 6 dagen “sprookje” uit de bijbel en dan liefst letterlijk uitgelegd (met liefst een Amerikaans paspoort) En dit alles, het liefst hooggeacht door “kronkels en denkramen” als quantumphysica, genetica, en andere “deel” waarheden. M.A.W. wetenschap als religie en dogma (ben benieuwd wanneer de inquisitie mij wederom op de “brandstapel gooit)
    Het is in dit kader onmogelijk hier een gedegen onderbouwing te geven voor het verschil tussen gezag en macht. Alleen, hoe meer GEZAG hoe meer “inhoud”, hoe meer MACHT, hoe meer “vorm”
    Kort, zeer discutabel voorbeeld en laten vooral alle commentatoren zo hard schieten als ze kunnen, als ze tenminste “schieten” kunnen. AUB geen “haarkloverij” (kan binnen de familiekring) en/of “mieren neukerij”, (volkstuin voldoet uitstekend, in deze.)
    Voorbeeld (zeer krakkemikkig);
    Een “meester ambachtsman/vrouw” (timmeren, metselen, algemeen besturen, artsenij, etc, etc.) heeft ook in deze tijd, leerlingen en gezellen. De overdracht van kennis en ervaring is op basis van vrijwilligheid en “inzicht” van beide kanten. De inhoud is de nadruk (zie; zen beoefening, dao praktijken, ambachtelijke overdracht, shamanisme, druiden, rituelen etc. etc. etc.) Althans, dit bovengeschetste was in beperkte mate ooit “zo”
    “Macht” (diploma’s, examens, etc. m.a.w. dwang “diploma zenmeester” )  komen in dit hele proces niet aan de orde. Natuurlijk kan overdracht gebonden zijn aan strenge discipline, of “eisen” i.h.a., maar dat zijn geen eisen die “buiten” onszelf staan (macht). de “Participant” is de schepper van deze eisen en disciplines, zelf. Ziehier, hoe een open en zeer ruim begrip van “gezag” over kan gaan in een gevangenis van “macht”. Taal in de meest algemene zin des woords “vormt” ons letterlijk, zie 2013.
    De meest recente “klassieken” (6000 jaar +) openbaren een zeer subtiel en werkbaar beeld van hoe het was en hoe het kan zijn. met de diverse “hints what not to do, as a society as wel as an individual”, in order to live a happy live full of fullfillment, maar geen garantie voor het uitblijven van “unhappiness”, ofwel de ziekte van  “leuk” in de westerse samenleving.
    Ik laat het hierbij, het staat bijna letterliik voor je  neus, maar de termijn voor indiening inkomstenbelasting, is natuurlijk veel belangrijker (leve de macht!!)

  5. Er zijn maar 2 oplossingen voor dit probleem.  
     
    De eerste is om de macht gelijk te verdelen: democratisering.  Dit proces wil nog altijd niet zo vlotten.  In de democratische landen is er weilswaar meer zeggenschap dan in dictatoriaal geregeerde landen, maar veel zeggenschap loopt via kapitaal.  No money, no vote.  En er is het probleem dat democratie in ons systeem altijd via vereniging en vertegenwoordiging loopt.  Als ik als eenling iets zou willen ben ik kansloos, ik moet altijd medestanders zien te verwerven.  Op het moment dat ik daarmee begin treed ik in het strijdtoneel om de macht.
     
    Daarom is er ook nog een tweede optie.  Zie af van de strijd om de macht.  Conformeer je niet verder dan strikt noodzakelijk en begin met leven.  Leef in harmonie met je zelf en met je omgeving.  Zie af van de strijd om geld, want dan begeef je je ook in de strijd om de macht.  Want als we het over “macht”  hebben, dan denkt iedereen aan Den Haag, Brussel, bedrijfsbonzen etc etc.  Dat is natuurlijk niet zo.  Op het moment dat je gaat werken bij een bedrijf met 5 man personeel begeef je je al in een strijd om de macht.  (wie het beste binnenkomt bij de baas of zo)  Wil dat zeggen dat je niet kan werken bij dat bedrijf?  Nee.  Je kan er best gaan werken, maar begeef je niet in de strijd om de macht.
     
    Maar er zijn natuurlijk meer micro-niveau’s waar de strijd om de macht zich afspeelt.  Binnen het huwelijk bijvoorbeeld.  Ook daar zal strijd om de macht niets brengen.  Ook bij de vereniging waar je lid van bent kan zich een strijd om de macht plaatsvinden.
     
    Zodra er in de mensheid zich een kritische massa gaat bevinden die niet meer meedoet met de strijd om de macht, zullen de machtigen worden onttroond.  Maar wie dat wil, zal toch ook op micro-niveau moeten stoppen met de strijd om de macht….

    1. Ik zelf, jij hebt het door, wat je beschrijft is het spel van het Leven, zo noem ik het althans. “Leef in harmonie met je zelf en met je omgeving”.   Zo is het niet anders, mijn compliment Mvg Paul.

      1. Bedankt voor het compliment, Paul.  Zo is hoe ik het zie.  En het is ook iets waar ik en iedereen die dat wil direct mee kan beginnen.  Het allereerste begin is de machtswellust in ons zelf onderkennen.  Jezelf ook zuiveren van bepaalde trekjes.
         
        Neem de “machtigen”  zelf eens onder de loep.  Ik zie op allerhande fora mensen ageren tegen “de graaiers”. (de machtigen)  Op zich is dat geen probleem natuurlijk, maar als het is omdat jij zelf die positie in wilt nemen is het wel een probleem.  Dan doe je al mee aan de machtsstrijd.  En als machteloze meedoen aan een machtsstrijd is niet erg produktief.  Het is dus zaak om niet te handelen uit afgunst op de “machtigen”.
         
        Zouden wij -het gewone volk- deze principes tot in de puntjes beheersen, pas dan maken we een kans op een betere en eerlijkere maatschappij.  Het is geen kwestie van kapitalisme of communisme.  Binnen beide systemen zagen en zien mensen de kans om macht te verwerven en uiteindelijk te parasiteren op de gemeenschap.
         
        Om dus een ideale maatschappij te bereiken dienen wij -het gewone volk- de machtsstrijd op te geven.  De eerlijkheid gebied mij om te constateren dat dat voorlopig niet het geval zal zijn.  Strijd om de macht zit in onze natuur.  Vakbonden zijn opgericht om te strijden voor sociale rechtvaardigheid, maar zijn inmiddels zelf onderdeel geworden van de machtsspelletjes.  Zo corrumpeert het systeem telkens de goedwillenden.
         
        En dat terwijl ik er van overtuigd ben dat meer dan 90% van de mensen goedwillend is en voor hen hoeft die strijd om de macht niet zo.  90% is voldoende om een overwicht te hebben op de 10% “strijders om de macht”.
        Maar dan moet die 90% ook de strijd om de macht op microniveau opgeven.  Dus geen strijd meer tussen man en vrouw.  Geen strijd meer tegen gelovigen of juist tegen atheisten.  Enzovoorts enzovoorts.   We zijn een redelijk ontwikkelde samenleving geworden, maar om dit te organiseren is kennelijk toch nog te moeilijk.
        Nou ja, tot die tijd ben ik alvast maar wat voor mijzelf begonnen.

        1. Ik zelf en Elrandy, je moet op pad naar de waarheids bevinding. Dus zou je eerst opzoek moeten naar je zelf, wie ben ik en waarom ben ik zo etc. Dat is doorgaans geen gemakkelijke klus en ook meestal een zeer pijnlijke klus (emotioneel). Daarnaast vergt het veel tijd, vooral het bewustworden van je ervaringen. Maar ondanks de zeer lange weg die te gaan is, groei je wel en leer je je zelf ook steeds beter te ontwikkelen. Dus kun je dan ook de dingen beter rationeel benaderen.Zelf noem ik dat mijn rijkdom. Dat wil niet zeggen dat ik er al ben, maar wel een heel stuk op weg. Houd ook rekening met het gegeven van terugval, dat zijn zo van die momenten die voorkomen, maar je zult dan ook ervaren dat je na dat moment weer spirit genoeg in je donder hebt om je eigen levenspad verder te bewandelen en te onderzoeken. Mvg Paul.

  6. Echt een mooi stuk, maar ik wil een kanttekening maken. Macht is volgens mij niet de bron van alle kwaad, maar een *ziekte*, een verslaving. Zie ajb ook mijn opmerkingen bij het volgende stuk van Douwe. Het klopt dat alles om macht draait, en dat dat onwenselijk is, maar de enige manier om dat tegen te gaan is helaas niet een beroep doen op “medemenselijkheid” (wat de machthongerigen al niet meer kennen), maar het *middel* te elimineren waarmee ze die macht verkregen hebben, verkrijgen, en uitbreiden, te weten RENTE. Wij blijven toestaan dat dit bedrog, dit zieke systeem blijft bestaan, en ons naar de afgrond brengt. WIJ doen dat ZELF. Doordat wij géén overheid NEMEN die voor ons de goederenstromen reguleert middels renteloze gelduitgifte en -bewaring.

  7. Met het ontbreken van de macht breekt chaos uit. Als de kat van huis is, piepen de muizen om het hardst, net mensen…. Heeft iedereen genoeg, dan hoor je alleen de oproerkraaiers juinen dat ze belazerd worden, om vervolgens na een oproer zelf de macht te grijpen. De pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet, denk ik dan. Machthebbers deden het altijd verkeerd in de ogen van anderen, dat is de eeuwige strijd om een positie in de hiërarchie, die in mens en dier zelf aanwezig is.

      1. Berny, egoistisch-altruistisch behoort tot het onderdeel van het dualisme van de mens m.i. Het is daar door onmogelijk om egoisme te stoppen. Het enige wat zou overblijven is om het egoisme zo goed mogelijk te beperken en of terug te dringen. Mvg Paul.

  8. Ik denk dat Peter’s stuk rammelt , zijn laatste alinea is een oproep aan de machtige elite tot inkeer te komen  waarop vergeving en prijzing voor hun moed door de onderklasse volgt. De oplettende lezer ziet dat Peter donders goed doorheeft dat de machtige elite de beste plaatsen hebben opgeeist en vervolgt dan met deze vrijgekomen positie niet direct zelf in te pikken.  De door hem gebruikte begrippen, tot inkeer komen, vergeving en prijzing worden veelvuldig gebezigd in de christelijke kerk en ik vraag me af waarom peter schrijft ‘de vrijgekomen positie niet direct zelf in te pikken’…bedoelt hij daarmee dat hij wacht tot het moment rijp is om de beste positie zelf in te pikken?
     

    1. Ik denk dat je onbedoeld de kern raakt.  Je verwacht dat Pieter wacht tot het moment daar is om de macht te pakken.  Dat is nu precies hoe een strijd om de macht ontstaat…    De mensen die de macht bezitten moeten altijd bedacht zijn op anderen die die macht willen afnemen.  Ze staan continu in een gevechts modus en doen er alles aan om de macht te behouden en uit te breiden.  De focus ligt altijd op geld, maar dit is slechts een van de verschijnselen die “macht”  fysiek doet maken.
       
      Pieters laatste alinea lees ik anders.  Het is zinloos om aan de machthebbers te vragen om hun macht op te geven.  Hij maakt duidelijk dat het niet erg slim is om macht na te streven.  Macht corrumpeerd, je verkoopt je ziel aan de duivel en de weg terug is heel erg moeilijk.  Daarom zijn er ook nauwelijks integere politici of bankiers.  Je moet al je menselijke waarden inleveren in de strijd om de macht.

  9. Deze door Peter Stuurman in chocoladeletters gegoten stelling :  hele machtstructuur op deze aarde is eigenlijk niets meer dan een vergissing. Het is gebaseerd op de veronderstelling dat je de ervaring die het leven is, beter kunt maken door de ervaring van anderen slechter te maken,  klopt niet. Er zijn wel mensen die deze veronderstelling hebben maar er zijn ook mensen die veronderstellen dat hun ervaring verbeterd moet worden. Dat hierdoor de ervaring van anderen slechter wordt is dan een resultaat.

    1. Dat laatste hoeft niet per se, je kunt je eigen positie in de wereld namelijk ook verbeteren door die van anderen te verbeteren. De meeste mensen voelen zich beter en blijer als ze iemand oprecht hebben kunnen helpen ergens mee. Samenwerking noemen we dat en dan krijg je win win situaties. Dus je kunt heel goed je eigen situatie verbeteren zonder die van een ander erop achteruit te laten gaan. Het idee dat je alleen maar vooruit kunt komen ten koste van een ander is precies wat de vergissing is als ik Pieter goed begrijp. 

      Inplaats van iemands oliereserves in te pikken en wereldwijd met elkaar daar over te vechten kunnen we ook open source technieken om hernieuwbare energie te winnen met elkaar delen. Je concurrent wordt dan opeens je medestander omdat iedereen van ieders vooruitgang profiteerd. Het heeft maar net te maken met wat voor strategie je kiest. Persoonlijk geloof en hoop ik dat het tijdperk van competitie met elkaar zich met dank aan het internet en open source technologie zal omzetten in samenwerking en cooperatie met elkaar.  

      1. Ik denk dat de machtsstructuur te veel zit ingebouwd in de mens zelf.  Tot dusver is er nog geen land of systeem geweest waar de macht niet corrumpeerde.  Die samenwerking gaat pas van de grond komen als 90% van de mensen in een land of verdragsorganisatie daar het nut van in ziet.  Echter in het bedrijfsleven zie ik ook overal een strijd om de macht.   De “kleine man”  doet ook volop mee om de strijd om de macht.
         
        Dat neemt niet weg dat ik voor mijzelf kan beslissen om er niet aan mee te doen, ook niet op microniveau.

      2. @Douwe, de voorstelling die je schetst is een utopische schets, en daarmee bedoel ik niet dat dit nooit mogelijk zal zijn. Hoe goed de intenties van individueen ook mogen zijn, zolang er nog eigenbelang aanwezig is, hoe miniem dan ook, zullen de poppen weer aan het dansen gaan. Daarom denk ik dat het zinvoller is dat op individueel nivo ieder belang eerst opgelost wordt zodat vervolgens in alle vrijheid samengewerkt kan worden.

        1. Eigenbelang is iets heel natuurlijks wat niet genegeerd kan worden. Zelfbehoud is een primair instinct waarover verschillende lagen zitten, en zelfs zoiets als vergaande altruisme kan er worden op teruggevoerd.

        2. @Tui, het ligt er aan hoe je ‘eigenbelang’ definieert. Als het iets natuurlijks is dan dekt dit belang de natuurlijke noden; voedsel, huisvesting  kleding, en zo nu en dan effe lekker chillen Als ‘eigenbelang’ gedefinieerd wordt als een belang van het ego, (het meer willen hebben dan je op natuurlijke wijze toe valt omdat je anders ongelukkig voelt) dan is dat m.i. niet natuurlijk.

        3. Lijkt mij een onderdeel van het proces om het ego te leren kennen. Het verlangen naar meer kan daarbij op verschillende manieren worden ingevuld.

           

  10. Op dit blog vind ik een mooi stukje tekst van Marcellino.
    De keuze, op zoek naar een stukje niemandsland, helaas het is niet anders
    Weg uit de westerse nep cultuur die geen cultuur is, weg uit de wetgeving, weg uit de onzin, weg van de bemoeienissen van anderen.
     
    Pieter Schuurman, jou zoektocht naar de waarheid van menselijke macht structuren kan op een a viertje beschreven worden.
    Als er geen leiders zijn, zouden we nog in een lemen hutje leven.
    Uitvindingen en handel, gecoördineerd door leiders hebben de wereld ingericht zoals hij nu is.
    Geen uitvindingen, geen handel , wat er dan over blijft, jagen en op zoek naar voedsel, zo simpel is het.
    Als je een deel wil uitmaken van de wereld zoals hij nu is, ga je gang.
    Voel je je niet prettig in de bestaande structuur, dan heb je een probleem, er is geen alternatief voor handen.
    We kunnen niet eens meer terug naar het lemen hutje en de jacht.
    De wereld is voor 100% ingepikt, overal ter wereld is wetgeving.
    Een geboren mens heeft niet eens recht op een stukje grond, de mensen zijn  onteigend van de wereld
    De mensen worden onteigend van hun individu, als ze dat bezitten.
    Ik wil terug naar het lemen hutje, en de jacht, en de natuur, ik heb recht op een stukje aarde.
    Alle gevoelsmatige rechten van de mens zijn ontnomen door de machthebbers, je krijgt hier voor terug, op papier geschreven onzin wetgeving.
    Mensen, nog veel plezier in de wetgeving structuren , ik wil mijn lemen hutje bouwen, helaas moet ik dat in mijn eentje doen.
     
     

  11. Mensen draaien altijd om de hete brei heen. altijd
    De vraag, mag het zo zijn dat anderen zich het recht toe eigenen om een ander zijn geschreven wetgeving te laten toepassen.
    Mag dat, kan dat, moet dat.
    Recht bestaat niet, het is enkel een gevoelsmatige illusie die niet van toepassing mag zijn.
    Wetgeving zorgt enkel voor problemen, puur het idee dat mensen wetgeving nodig hebben ,is gebaseerd op gevoel, het gevoel dat wetgeving nodig is, het is helemaal niet nodig.
    Zonder wetgeving zou de mensheid er veel beter voor staan.
    Een mens is van nature niet gewelddadig, gewelddadigheid word u aangepraat.
    Er bestaan geen besmettelijke ziektes, dat word u aangepraat, alles word u aangepraat.
    Wetgeving word u ook aangepraat, u moet zich afvragen, wat word u niet aangepraat.
    En wat praat u zichzelf aan, helemaal niks, je kan je enkel onderscheiden wanneer je de onbeschoftheid tot je neemt om in een positie te komen dat je je toegeëigend om wetgeving te kunnen invullen en deze uit te voeren in de praktijk.
    Je moet enkel op de hoogte zijn hoe deze structuur in elkaar geweven zit, dat noemen ze politiek.
    Politiek word u ook aangepraat, alles word u aangepraat. blijkbaar heeft een mens dat nodig, we kunnen niet eens spreken van macht, we kunnen beter spreken van, de schaapje hebben een herder nodig . simpele zielen die schaapjes 
     
    Er zijn enkel richtlijnen nodig om de wereld leefbaar te houden, meer niet.
    De aarde heeft zoveel te bieden voor iedereen, behalve voor mensen die macht willen bezitten.
     

  12. Schaapjes staan in het boek der dieren, mensen kunnen gewoon geplaatst worden in het zelfde boek.
    Waarom word dat niet gedaan, jou herder heeft dat boek geschreven, jou herder geeft jou een eigenwaarde, zodat jij de herder netjes volgt en zijn bevelen tot jou neemt.
    Ziehier de complete geschiedenis van de mensheid in drie zinnen.
    Er zijn mensen die geen schaap, en ook geen herder zijn, deze hebben een zeer groot probleem, er is geen plaats voor ze in het systeem, deze mensen voelen zich nergens thuis.
    1600 zelfdodingen per jaar, enkel in  Nederland  wereldwijd, ik denk een miljoen.
    Dank u wel herders  over terrorisme gesproken, de hel van het schaap herder systeem zorgt er voor dat mensen zich aan een touw ophangen.
    Ter overpeinzing
    Het word tijd dat mensen die buiten het schaap herder systeem vallen een thuishaven krijgen, zoek elkaar op, vind elkaar, maak een medium voor echte mensen,door echte mensen
    Op geen een enkel blog voel ik mijn thuis, het kaft van het koren scheiden, zijn er nog echte mensen op deze aarde
     
     

  13. De herders zeggen,als je je goed gedraag dan kom je als je dood gaat in de hemel terecht.
    Waarom kunnen we niet gewoon van  het leven op aarde een hemel maken.
    Kan daar iemand iets zinnigs over vertellen.
    Het liefst van iemand met een of ander geloof religie, want daar komt toch dat vreemde verhaaltje over de hemel vandaan.
     

Laat een reactie achter