Elke vier mei is het Nationale Snotterdag. Leuk voor het saamhorigheidsgevoel, dat wel.

Sommige doden zijn heiliger dan andere

Elke vier mei wordt er een dodenherdenking gehouden. Volgens de rijksoverheid worden “de Nederlandse slachtoffers herdacht die sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in oorlogssituaties en bij vredesoperaties zijn omgekomen”. Bewogen kwaliteitszenders zenden clichébeelden uit van de klokken op de Waalsdorpervlakte of van de kranslegging op de Dam. Zelf zapte ik toen ik nog in het onaangename bezit was van een tv, dan snel door naar een zo ranzig mogelijke film. Moe van dat hypocriete gedoe.

Elke vier mei is het Nationale Snotterdag. Leuk voor het saamhorigheidsgevoel, dat wel.
Elke vier mei is het Nationale Snotterdag. Leuk voor het saamhorigheidsgevoel, dat wel.

Waarom alleen militairen?
De dodenherdenking wordt gehouden om slachtoffers te herdenken, die
– vanaf het begin van de Duitse invasie in Nederland tot nu gevallen zijn
– Nederlander zijn
– om zijn gekomen bij militaire operaties of zogenoemde “vredesoperaties” (al vindt de lokale bevolking deze verre van vredig).

Kortom: de doden die door oorlog en militair geweld zijn gevallen tellen klaarblijkelijk  zwaarder dan ander menselijk leed. Een collectief huilfeestje dus, waarbij wij Nederlanders elkaar inpeperen hoe ontzettend zielig we wel niet zijn en hoe slecht de Duitsers. Er is ook de nodige wedijver over wie in dit nationaal ritueel van zelfbeklag mag toetreden tot de geliefde slachtofferrol. Zo worden er nu ook kransen van stervende planten gelegd voor het handjevol gesneuvelde Marokkaanse soldaten in het Franse leger, die nog een tijdje in Zeeuws Vlaanderen hebben gevochten.

Ook is de grens van 1940 arbitrair. Immers, in Atjeh en andere delen van Nederlands-Indië hebben de Nederlandse legereenheden de nodige slachtpartijen op hun geweten – in het piratennest Atjeh alleen al rond de 100 000. Toch worden deze doden niet herdacht, terwijl het technisch gezien wel om Nederlandse onderdanen ging. Hetzelfde geldt voor de bloedige politionele acties na de capitulatie van Japan.

Wat is de zin van Dodenherdenking?
Proponenten van de Dodenherdenkingscultus wijzen graag op het voorkomen van nieuw fascisme en het trekken van lessen uit de Tweede Wereldoorlog. Ook wordt het vereren van heldhaftige figuren vaak genoemd.
Je kan je afvragen of deze doelen worden bereikt met de Dodenherdenking in deze opzet. Fascisten zijn over het algemeen dol op militaire zaken en Dodenherdenking in Nederland heeft een duidelijk militair karakter. De echte en vermeende heldhaftige figuren worden al op Bevrijdingsdag, de dag erna, vereerd. Dit worden er ook steeds minder – de jaren eisen hun tol. Kortom: we kunnen ons afvragen of Dodenherdenking in de huidige vorm niet een nogal zinloos evenement is. Een soort Kosovsko Polje of een Asjoera-feest, een nationale snotter-dag, waarbij we gezamenlijk ons ondraaglijke leed weer kunnen delen en de groepsidentiteit jegens de boze buitenwereld kunnen versterken.

Vervangen door iets beters
In Trouw deed historicus Dr. C. Hilbrink een goede suggestie: Dodenherdenking vervangen door een dag waarop we nadenken over wat we verkeerd hebben gedaan. Het herkauwen van historische missers en het trekken van wijze lessen. Hierin zouden bijvoorbeeld de koloniale wandaden, het Nederlandse verraad jegens de Molukkers, Srebrenica, de hielenlikkerij bij fundamentalistische oliesjeiks en andere dictators, de immigratieperikelen en het verbrassen van de aardgasopbrengst van Slochteren aan de orde kunnen komen. In de toekomst komt hierbij vermoedelijk de financiële catastrofe die de ondergang van de eurozone met zich mee zal brengen.  Kortom: een dag van nationale bezinning, zodat we het adagium ‘eens maar nooit weer’ ook echt waar kunnen maken.

Bronnen
1. Rijksoverheid Vraag & Antwoord, Wat is de dodenherdenking op 4 mei?

33 gedachten over “Sommige doden zijn heiliger dan andere”

  1. Wat drijft mensen ertoe om alles te herdenken? Keer op keer? Het wordt welhaast een bekend patroon, waarmee aangetoond moet worden dat mensen veel begrip en gevoel hebben voor de slachtoffers.
    Wat is daaraan te ontdekken? In ieder geval blijkt, dat mensen liever herdenken dan in verandering zijn, zodat de dingen anders zouden kunnen gaan.
    Vanuit de lilaca gezien duidt dit alles op het vasthouden van oude denkpatronen, vastgeroeste ideeën over ongeluk, oorlog en dood. Terwijl juist deze dingen mogelijkheden zijn om zich vragen te stellen, die misschien kunnen leiden tot wezenlijke zaken, waarbij herdenkingen niet meer zo nodig zijn.

  2. In een tijd waarin alles in elkaar stort zouden we er beter aan doen om een speciale dag te organiseren waarop het uiten van creatieve ideeën om uit de problemen te komen centraal staat.
    Denk bijv. aan de ideeën van Douwe over de opbouw van een beter economisch systeem. 
    Geen herdenking maar een overdenking over hoe de toekomst eruit zou moeten zien. Daar hebben we meer aan.

  3. Ik denk dat als je zelf WOII hebt meegemaakt en jij of familie van je is getroffen door ellende in die dagen (en bijv. bij missies van de UN) je wel behoefte kunt hebben aan herdenken. Je (en wij allen…) moet(en) de omvang en de impact van WOII en andere conflicten, onderdrukking en onvrijheid niet onderschatten.

    Wat ik bizar vindt is dat nu ook de Wehrmacht-soldaten (en andere ‘fouten’) hier en daar herdacht worden. Wehrmacht-soldaten die in militaire dienst zaten hadden de principiële keuze kunnen maken om te deserteren of zelfs in het Duitse verzet te gaan. (Wel makkelijk praten btw voor mij die in vrede en comfort is opgegroeid.) Vind dus dat wij die mensen niet hoeven te herdenken. Stel je voor je vader is door zo’n ‘mof’ vermoord en je moet ook die ‘mof’ herdenken!!!???!1! B I Z A R!!!

    En voor de rest: het is een Nationale Dodenherdenking. Dus voor onze mannen en vrouwen (en kinderen). Misschien dat we in de toekomst voor een Internationale Dag van de Vrijheid of iets dergelijks kunnen gaan.

  4. Wat een zuur stukje.  Herdenken is emotie.  En dit stukje is geschreven door iemand die zelfs het volgen op TV al te veel vindt.  Ik vind dat prima.  Maar laat dan de anderen die wel willen herdenken in hun waarde.  Het is mij duidelijk dat de bedoeling van 4/5 mei allang al niet meer overkomt.  Dat geeft niet, zolang ik het zelf nog maar begrijp.

  5. Persoonlijk denk ik dat het nogal wat uit maakt of je persoonlijke emotioneel betrokken bent geweest bij de Tweede Wereldoorlog. Hoe ouder je bent, des meer je betrokkenheid zult hebben of in ieder geval begrip ervoor zult hebben.
     
    Des te langer te langer geleden het is des verder weg de Tweede Wereldoorlog ook voor de gemiddelde Nederlander ook is. Of zou men in het onderwijs hier speciale aandacht voor moeten geven om een stuk historisch besef mee te geven? Dan zal waarschijnlijk de emotionele betrokkenheid ook groter zijn door meer herkenning.

    1. Ik ben er in die zin emotioneel bij betrokken, dat 4 mei voor mij de datum is waarop ik stil sta bij de vrijheid waarin ik leef.  En stil sta bij de mensen die zich niet hebben neergelegd bij een afschuwelijk regime dat ons land bezet hield.  Ik geloof in de waarden van rituelen.

      En dan heb ik nog niet eens de oorlog meegemaakt, zo oud ben ik nu ook weer niet;-) 

      1. :-) Dat hoeft inderdaad ook niet. Maar ik bedoel als bijvoorbeeld je eigen ouders wel de oorlog actief hebben meegemaakt dat je als kind daar een andere beleving bij hebt, dan wanneer je ouders zou hebben die er relatief weinig van hebben meegemaakt.  Verder zijn tradities en rituelen zijn gewoon goed. Dat heeft elke samenleving gewoon nodig. 
         

        1. Als ik je redenering volg, dan kunnen we collectieve kennis slechts een generatie doorgeven.  Dat is eigenlijk best wel een trieste constatering, want ik denk dat je gelijk hebt.  Vrijwel iedereen in Nederland heeft zijn hele leven in vrede en vrijheid geleefd en daarmee zijn we in de Europese geschiedenis een unieke generatie.  Het is alleen jammer als je het niet beseft.

          En natuurlijk ken ik de keerzijde van het verhaal.  Nederland heeft ook volkeren geknecht.  We hoeven ons niet te verbeelden dat we een beter volk zijn dan de Duitsers.  In Hoorn staat zelfs nog een standbeeld voor een massamoordenaar die uit ons volk voortkwam.  Colijn (de premier) keek hoogstpersoonlijk toe hoe zijn mannen vrouwen en kinderen vermoorden.

          Maar dat zijn zaken die er eens in de geschiedenisboekjes en onderwijs terecht moet komen en doet niets af aan de zaken die we herdenken op deze dagen. 

        2. Niet zo pessimistisch vrind… Iedereen die zich een klein beetje in de geschiedenis verdiept kan leren over autoritaire heersers die ten koste van vele doden grote rijken wilden stichten; het is van alle tijden. En – anderzijds – over de verworvenheden van de democratie.

          Wat WOII bijzonder maakt is dat het nu op industriële schaal gebeurde; ook de moord op zo’n 5 of 6 miljoen joden. Ik denk niet dat we dat snel zullen vergeten! 

  6. Peer Polderman

    Feit is dat er nog veel ouderen zijn die bizar veel leed hebben doorstaan tijdens de onderdrukking 40-45.
    Dat er alleen militairen worden herdacht is m.i. onzin, elk individu gaat er op zijn eigen wijze mee om. Ik denk bijvoorbeeld dat veel ouderen hun verdwenen (joodse) buurtkinderen herinneren; wat is daar mis mee?
    Laat die mensen van hun 2 minuten “genieten”. Wanneer de laatste is overleden, zien we wel weer verder hoe het met 4 mei moet. Zolang we maar niet de bezetter gaan herdenken.  Burgemeester Aalderink (VVD) zou met pek en veren uit het dorp moet worden gejaagd onder luid gejoel van “NSB’er” verwensingen! 

    1. “… Burgemeester Aalderink (VVD) zou met pek en veren uit het dorp moet worden gejaagd onder luid gejoel van “NSB’er” verwensingen! …”

      Inderdaad! Zojuist was hij nog op tv met zijn ‘verbroederingspoging’.
      Maar waarom moet dat op 4 mei. Er zijn nog 364 dagen in het jaar over om te verbroederen; vier dat op één van die dagen! Laat ‘m dan lekker met zijn kluppie langs die ‘moffen’-graven schrijden. Tsss… Nu kaapt/gijzeld hij 4 mei voor zijn eigen egotrip zonder rekening te houden met de gevoelens van waarschijnlijk de overgrote meerderheid in dit land.

      Wat een domme kwezel zeg! 

      1. Met de toenmalige nazi’s valt er niets te verbroederen.  Die zijn dood of bejaard.  Met de huidige Duitsers valt er ook niets te verbroederen, want zij hebben ons niets misdaan en zijn al onze broeders.  Maar al met al weet men uitstekend de bedoeling om zeep te helpen.

  7. Germen, een groot compliment dat je dit onderwerp aansnijdt. Herdenking in welke vorm dan ook, recent enof verleden, persoonlijk enof van de gemeenschap etc, is en blijft ten alle tijden in mijn optiek een emotioneel gegeven. Het heeft ook altijd twee kanten, zowel positief als negatief. Ik denk dat het niet alleen iets is van het verleden, maar ook van het heden en zeer zeker voor de toekomst. Als je het positief wilt benaderen, zou je het kunnen zien als een lering. Hoe ongekend pijnlijk het ook moge wezen voor de mensen van het verleden, heden en toekomst, zouden we gezamelijk op mondiaal niveau kunnen proberen om dat gegeven te voorkomen, zodat de volgende generaties het in die zin nooit meer op die manier het hoeft te beleven. Dus door de dodenherdenking, kun je de generaties die na ons komen erop wijzen dat het zo nooit meer mag gebeuren. Daar wij mensen het gegeven hebben, dat zolang alles goed gaat, we snel geneigd zijn om te vergeten, is de herdenking 1x per jaar in mijn denken althans, een stille herinnering van zo moet het dus nooit meer. Mvg, Paul.

  8. Zojuist weer de dodenherdenking geweest en het blijft toch bijzonder. Welke betekenis je er ook aangeeft. Gewoon even 2 minuten stilte. Dat feit alleen al maakt het waardevol om te hebben. Om nationaal even stil te zijn en een moment van bezinning te hebben. Gewoon even stil…. En 5 minuten later rijden de auto’s weer vrolijk op straat…. En draait de wereld weer door alsof er niets aan de hand is geweest. En daar word ik ook wel een beetje stil van.

  9. Ik heb net al de reakties nog eens na gelezen. En eerlijkheids halve moet ik a.vrijlandt en roeland nageven dat ze wel echt een punt hebben nl verandering van het gegeven dodenherdenking, door het begrip over te zetten in een overdenking. Dus een moment stil staan om na te denken hoe het anders zou moeten. Dit zou dan in mijn optiek moeten gebeuren op mondiaal niveau. Hoe groot tegenstander ik ook ben van VN, want hier is nooit iets met daadkracht bewerkstelligd, zouden ze hierin voor het eerst een taak kunnen invullen. Alleen dan krijg je weer het probleem met diverse landen, die veel bloed aan hun handen hebben, die dus niet mee zullen werken. Daarnaast is er eigenlijk niet 1 natie, gezien in het grijze verleden, in het heden en ik denk ook in de toekomst niet, die zijn enof haar handen kan wassen in onschuld, ook wij nederlanders niet, denk bv oa aan ned-indie.  

    Dan hebben we nog een groot probleem nl het dualisme: gezien wij mede aan de top van de piramide staan- en dus niet voor voer hoeven te dienen voor de bovenlagen van het levend mechanisme, is de mensheid te groot aan het worden. De natuurlijke dood van de mens staat niet in balans naar de evenredigheid met het overige levend mechanisme. Dus zijn daar andere gegevens ontstaan, die daar op dat probleem een antwoord enof invulling moeten geven. Dat is gezien vanuit het dualisme bv goed en kwaad of gezondheid en ziekte. Deze 2 begrippen zullen we nooit kunnen vermijden, hoe vreemd het ook mogen klinken, ze hebben een verworven bestaansrecht gekregen en zijn in ons DNA voor eeuwig vastgelegd. Het is een ultime wens van het gedachtengoed, maar nooit uitvoerbaar. Met deze handicap, zullen we met zijn allen moeten zien te overleven, zo goed en kwaad als dat kan. Zelfs als we het vermogen nu al zouden hebben om op een andere planeet te kunnen leven, zouden mede deze 2 begrippen mee verhuizen, dus is er direkt ook geen verandering in het gegeven. Rest dan alleen nog om maar een zeer kleine populatie mensen naar de andere levensvatbare planeet te sturen, die het DNA gegeven door de tijd heen een klein beetje kan veranderen in de goede zin des woord. Maar laat duidelijk zijn dat wij door overerving va de eerste mens een grote marge is opgeslagen in het DNA, dus ook hier mijn twijfels. Het enige wat ons rest is om zo redelijk mogelijk met elkaar over weg te gaan. Maar dat is een ieder zijn vrije keuze.   :-?

  10. Herdenken ik goed voor het angstbewustzijn. Overdenken is misschien modern gewenst omdat de 2e wereldoorlog alleen nog leeft in slecht gelezen geschiedenisboeken. Maar overdenken appelleert ook aan het schuldgevoel. En daar hebben we die verschrikkelijke kerst al voor.
    Misschien is een moment van ‘bedenken’ beter. Om je heen kijken wat er nu fout gaat en tot moord en oorlog kan leiden en hoe dat te voorkomen is.

  11. @Paul bedankt.
    Als we niet oppassen gebeurt straks iets vergelijkbaars dan in WO 2 gebeurde. WO2 kwam niet uit de lucht vallen, maar was het gevolg van de Economische Depressie die ontstond naar de beurskrach.
    De middenpartijen in Duitsland waren onmachtig om de crisis op te lossen waardoor zowel linkse als rechtse splinters die wel zeiden oplossingen te hebben enorm stegen. Datzelfde zul je zondag zien bij de verkiezingen in Griekenland.
    WO 2 heeft geleerd dat als iemand de hemel op Aarde belooft dat in de praktijk uitdraait op een hel (iets soortgelijks is ook gebeurt met het communisme in Rusland).
    Nu zitten we midden in het proces dat weer tot zoiets kan leiden. Alle aandacht dient uit te gaan naar hoe dat vermeden kan worden. Hoe we uit de huidige ‘shit’ kunnen komen. Daar dient tijd en aandacht aan besteed te worden, juist om te vermijden dat het verleden weer herhaald gaat worden.   
    Vinden wij het aanvaardbaar dat een kleine elite die al superrijk is Europa in chaos stort zodat zij nog rijker kunnen worden?
    En als we dat niet aanvaardbaar vinden wat doen we daar dan aan?
    Daar dient aandacht aan besteed te worden.

  12. Wederom heb je weer een punt roeland, maar hoe beroerd het gegeven ook moge zijn, het is nooit losmakelijk te zien van het gegeven om onze populatie op een redelijk peil te houden, althans mijns inzien. Maar alles heeft ook een positief effect, In noodsituaties ga je alle dingen wel weer meer en beter waarderen, wat je nu eigenlijk als normaal beschouwd. Blijft nog 1 ding over: Geniet dus van elke minuut dat je bevoorrecht bent om te mogen leven. Ondanks de vaak negatieve gegevens waarin vele zich bevinden. Mijn vrouw zou zeggen, tel al je zegeningen elke dag weer. Mvg, Paul.  =)

  13. Eddie Izzard heeft een prachtig filmpje over empires en oorlogen: http://www.youtube.com/watch?v=siBX0i1EIWk

    Het is inderdaad wel wat hypocriet dat we wel alle doden van Nederlandse soldaten herdenken bij de keren dat wij het slachtoffer waren maar dat we de atjeh moorden en de politionele acties etc allemaal mooi onder het tapijt vegen en de jeugd hier blijkbaar niet bij stil hoeft te staat. Terwijl de politinele extra bizar zijn aangezien wij net bevrijd waren maar onder leiding van de PvdA vervolgens wel de Indonesische bevolking er weer onder probeerden te drukken. Over hypocrisie begonnen. Dus slachtoffer rol wel herdenken maar agressor rol niet… Wie weet gaan we dan nadenken over onze huidige militaire inzet in het midden oosten en wordt daar negatiever over gedacht? 

    Daarbij lijken we ook nog steeds de verkeerde helden te vereren. De Joden waren de grootste slachtoffers en de Amerikanen, Engelsen en Canadezen de grote redders wordt ons jaarlijks weer verteld. Als je echter naar de aantallen kijkt lijken de meeste slachtoffers toch echt aan Russische kant te zijn gevallen en wordt het ook hoog nodig tijd eens wat meer te erkennen dat hun rol bij de omverwerping van Hitler hierbij essentieel was. Daarbij lijken zigeuners, homoseksuelen en andere groepen net zo hard te zijn vervolgd. Dus ook daar lijkt de nadruk in mijn ogen wat onterecht gefocust te zijn op voornamelijk 1 groep.

    Kortom herdenk wat je wilt maar doe het in ieder geval rationeel en eerlijk. Het lijkt nu op een jaarlijks emotietoneelstukje waarbij de hele jeugd allemaal helden en slachtoffersrollen op de mouw gespeld krijgen waar ala je raitioneel naar de cijfers kijkt weinig van lijkt te kloppen.

    Stukje jaarlijkse nationale hersenspoeling.  

    1. De essentie van wat jij zegt probeerde ik weer te geven in reactie 21.55, maar jij verteld het wat bloemrijker :). De Amerikaanse politieke invloed, ook op de media, wordt zichtbaar in hun reddingsactie en de (jaarlijkse) herdenking hiervan. De band tussen Amerika en Israël is bekend. Maar is jullie ook bekend dat Duitsland al jaren herstelbetalingen deed en misschien nog doet. http://nl.wikipedia.org/wiki/Herstelbetaling

      1. Julie, die herstelbetalingen is bekend, maar dit gegeven is niet zonder slag enof stoot gegaan. Het is nadrukkelijk onder een bepaalde dwang ontstaan. Zie het in de tijd van west en oost duitsland herenigd. Mede hierdoor heeft duitsland zijn macht stap voor stap weer terug gekregen, met als gevolg dat ze het nu het beste doen in alle opzichten dan de overige lidstaten van de eu.  :(

  14. Douwe, je omschrijft het gegeven iets duidelijker dan ik, maar het is volledig terecht wat je schrijft. Zelf noem ik het dan indoctrine. Het is en was alleen om het volk te misleiden en het kapitaal wat eigenlijk achter elke oorlog zit niet zo op de voorgrond te zetten, maar wel lekker de winst even tellen. Maar eigenlijk is ook hier weer zo’n gegeven dat we te kortzichtig zijn en niet het vermogen hebben om verder en dieper op het onderwerp na te denken, ongeacht dat we door de media nadrukkelijk worden misleid. Als je nu kijkt naar de situatie Israel-Palestijnen, kunnen de joden dan hun handen wassen in onschuld? nee dus. Tot slot, de vietnam oorlog is ook zo’n gegeven, waarin het kapitaal misbruik maakte van de daar toen geldende problematiek. In 1973 was ik in Nieuw Guinea, in de vogelkop in het plaatsje Sorong. Hier haalde wij crutoil op voor israel. Die toen destijds geen enige olie levering kreeg, dus ging de trukken doos open, via vele misleidende papieren en werdt het vervoerd door schepen met bv Liberiaanse vlag. Waar de olie de grond uit kwam, was een Yanken kamp, die daar werkzaam waren. Al deze mannen hadden in vietnam gevochten, lees voor het kapitaal. We hebben daar een week gelegen en heb ik toen met vele van die jongens gesproken, daar werdt je beroerd van wat je toen allemaal hoorde. Hier is ook bacteriele oorlog gevoerd, de vietnamese vrouwen werden met bacterien behandeld zonder dat ze het wisten, de mannen gingen van bil en het leed was geschied. Even verder in de jungle was wederom een kamp, waar de besmette amerikanen, weg lagen te rotten van de geslachtsziekten, daar heerste een ondragelijk en onmenselijk stank van het rottingsproces, ik ben in het kamp geweest. Als ik dat verhaal thuis vertelde, wilde niemand me geloven en zat ik uit mijn nek te kletsen. Zo zijn er nog vele dingen hieromtrent te bespreken. Maar dat wordt dan een boek.

    Net zoals jij het aangeeft en roeland, zou je dus op mondiaal niveau een dag van nationale overdenking moeten creeren, waarbij we met zn allen stil staan bij dit gegeven en eens wakker worden. Daarbij ons niet laten misleiden door de macht, die zo slim zijn om het volk een extra schouder klopje te geven en diverse mogelijkheden voor een betere levensstandaard, waardoor wij met oogkleppen op door de wereld gaan. Je ziet dan ook dat er in de afgelopen 50 jaar absoluut geen positieve veranderingen zijn gekomen, alleen de macht is slimmer geworden om de mens te misleiden en daardoor toch hun zakken kunnen vullen. Om hier een einde aan te kunnen maken, kom ik toch weer terug op een wereld revolutie. Maar wederom heb ik hieromtrent zeer grote twijfels. Het is het communisme in de 60 er jaren ook niet gelukt enof kijk naar china, zo ever. De jongens aan die top vullen hun zakken ook allemaal.

    Dat is mijn machteloosheid gevoel. Vandaar dat ik voor mij zelf zeg, geniet van elke minuut dat ik mag bestaan in dit leven en daardoor t.o.v. vele anderen zeer bevoorrecht ben. Ik kan daarom genieten van elk klein detail in de natuur etc. Mvg, Paul.  :(

    1. “… Zo zijn er nog vele dingen hieromtrent te bespreken. Maar dat wordt dan een boek. …”

      Denk dat als je eens met Douwe om de tafel gaat zitten je zijn artikelen mooi kunt illustreren met enkele verhalen uit het veld.

      Ik vind dit iig wel interessante materie. 

    2. Ik moet zeggen dat ik een boek van jouw kant zeker interessant zou vinden Paul. Al dit soort reisverhalen lijken me uitermate leerzaam en ikzelf denk dat mensen het ook interessant vinden gewoon eens te horen hoe de rauwe mens opereert inplaats van dit beperkte marketingbeeld van hoe mensen zich zogenaamd zouden gedragen of zouden behoren te gedragen. Ik heb nu ook al het een en ander uit The Economic Hitman gelezen en het is wonderbaarlijk waartoe de mens allemaal in staat is. Maar juist die eerlijke verhalen uit eigen ervaring is een groot gebrek aan volgens mij. Al dat georchestreerde nieuws, de disney verhalen voor de kinderen en de reclames en voetbalwedstrijden en damesbladen om de gewone mensen maar in hun illusie te laten leven. ik ben er schijtziek van om het maar even onverbloemt uit te drukken. :-)

      Qua revolutie zou ik best voor zijn al heb ik ook geen idee in welke richting dat zou moeten. Ik ben wellicht wat naief maar heb groot vertrouwen in mensen zelf als ze de juiste informatie hebben en degelijk onderwijs kunnen krijgen zodat ze bekwaam kunnen worden in het een en ander dan hoop ik dat zo van binnenuit mensen meer gaan doen waar ze plezier aan beleven en wat echte waarde heeft voor hun eigen leven en dat van de mensen en de natuur om hun heen. 

      1. Douwe, mijn probleem is het verwoorden van mijn ervaringen en de daaraan gerelateerde emotie en rationaliteit. Hoe omschrijf je iemand, waarvan de ogen hol staan en het verdriet en niet te vergeten de hongerige maag. Hoe omschrijf je de lemen hutjes en al de daaraan gegevens betreffende de leefomstandigheden enzv. Zo kan ik wel even doorgaan. Zelf vind ik dat een heel moeilijk gegeven omdat te verwoorden. Maar ik heb de pijp nog niet aan maarten doorgegeven, dus misschien eens?!

  15. Zoals hier al gezegd werd, hoe ouder je bent hoe meer de dodenherdenking voor je kan betekenen.

    Ik zelf ben halverwege de dertig en heb helemaal niets met de dodenherdenking. Niet gek ook als je de oorlog niet mee gemaakt hebt. Voor mij is het een grote poppenkast die door je strot gedrukt wordt. Op alle media is bijna niets anders dan dat te zien/horen.

    Ik leef mee met de mensen die de verschrikkingen mee hebben gemaakt, maar dan op mijn manier en op mijn tijd (lekker egocentrisch).

    Wat ik eigenlijk wil zeggen is, waarom blijven we met zijn allen zo in het verleden hangen?! We leven in het nu! Laat het verleden los en ga verder met leven. Dat kost uiteraard tijd, maar die tijd hebben we wel.

  16. Ik denk dat de basis van verandering de verandering van de individuele mens zou moeten zijn. 
    Het egoïsme wat aan de top bestaat zie je ook in het klein tussen mensen. Al het onderlinge geruzie tussen mensen valt minder op dan de wandaden aan de top maar is precies dezelfde energie alleen op een kleinere schaal. 
    Waarom mislukt iedere revolutie? Omdat als mensen zo emotioneel onvolwassen blijven als ze zijn zelfs het mooiste systeem in een hel veranderd.
    De gewone man en vrouw zijn net zo erg als de mensen aan de top. Alleen hebben mensen die aan de top staan een machtspositie waardoor hun wandaden beter opvallen en meer levens kunnen beïnvloeden.

  17. Peer Polderman

    De kritische maar inhoudelijke comments op de homesite van de burgemeester van Vorden, Henk Aalderink, zijn ondertussen weg gecensureerd; gaarne vootaan alleen stellingen achterlaten die Henk doen glimlachen.
     
    Is het misschien mogelijk dat Aalderink stiekem vanuit gereformeerd christelijke overtuiging de Luftwaffe soldaten wilde herdenken (“heb uw vijanden lief”) ? 
    Zou me weinig verbazen in geval van een Stentor abonnee.
     

Laat een reactie achter