Gezocht: Nederlandse ‘natuurverdubbelaar’

De biodiversiteit neemt in Europa met een enorme snelheid af. Doordat natuur en duurzaamheid in de meeste landen geen bijster hoge prioriteit hebben in de gevestigde regeringen, lijkt in deze trend ook weinig verandering te komen. Om deze reden hebben het Wereld Natuur Fonds (WNF) en Staatsbosbeheer een prijsvraag in het leven geroepen.  Beide instituten zijn van mening dat (in het kader van Rewilding Europe) het aantal plant- en diersoorten in 2030 in Nederland zou moeten zijn verdubbeld. Om dit ambitieuze doel te bereiken vragen zij hulp van de creativiteit van de Nederlandse bevolking.

Van de website:

WNF en Staatsbosbeheer organiseren de wedstrijd Gezocht: Nederlandse ‘Natuurverdubbelaar’. Dat hebben de organisaties vandaag in Trouw bekend gemaakt. Vind jij ook dat Nederland niet langer onderaan moet bungelen in de lijstjes over kwaliteit van natuurbeheer in Europa? En vind je ook dat het natuurbeleid in Nederland niet langer gericht moet zijn op behoud maar op winst? Kom dan met een creatief plan hoe we in 2030 30% biodiversiteit hebben in plaats van 15%. Je bent helemaal vrij in je keus als het plan maar haalbaar is.

Naast een interview in Trouw wint de winnaar ook een reis naar de Donau delta waar op dit moment een deel van het Rewilding Europe project wordt gerealiseerd. Tot 31 december 2012 kan iedereen tussen de 18 en 35 jaar zijn of haar idee inzenden. De criteria waarop onder andere beoordeeld zal worden, zijn helderheid, creativiteit en haalbaarheid. In de jury zitten:

  • Stientje van Veldhoven, Tweede Kamerlid voor D66 en uitgeroepen tot Groenste Politicus (in 2011 en 2012)
  • Willem Schoonen, hoofdredacteur Trouw
  • Theunis Piersma, hoogleraar trekvogelecologie RUG
  • Chris Kalden, directeur Staatsbosbeheer
  • Johan van de Gronden, directeur WNF

Zie voor meer informatie de website.

12 gedachten over “Gezocht: Nederlandse ‘natuurverdubbelaar’”

      1. Zijn berekeningen van de ‘groene rekenkamer’. Onder marketing valt in dit geval volgens de rekenkamer niet enkel directe marketing om geld op te halen maar ook voorlichting (de rekenkamer geeft als voorbeeld de actie ‘ijsbeer in nood’ waarbij ze kinderen met ijsberenmutsen op laten schaatsen, het wnf geeft als voorbeeld het aansporen van mensen om duurzaam hout te gebruiken).

        Hieronder een bron:

        http://www.hartvannederland.nl/nederland/2012/slechts-55-budget-wnf-naar-natuurbescherming/

        1. Zoals ik in mn reactie hieronder tegen Shem ook zeg: WNF is geen Greenpeace en probeert de wereld op een wat minder agressieve manier te verbeteren. Een onderdeel daarvan is voorlichting / bewustmaking. Dus ja, er gaat ook een groot deel naar marketing in dat geval.

    1. Dat is je goed recht. Wel even de volgende reactie. Niet specifiek op jou maar in het algemeen:

      WNF is van origine elitair, dat klopt. En ja, WNF is geen Greenpeace die keihard acties voert, WNF is WNF die haar doel probeert te bereiken door samen te werken. OOK met de ’tegenstander’. Of eigenlijk: JUIST met de tegenstander. Samenwerken met je medestanders bereik je namelijk je doel minder snel mee. Daarom voert WNF campagnes samen met bedrijven als KLM en Coca Cola.

      Ik heb Der Pakt nog niet gezien, maar de website die je aanhaalt komt op mij niet direct als een betrouwbare bron over, met zinnen als ‘het geld zou in de zakken van tijger-experts zijn beland (…)’. Zou zijn beland? Erg vaag. Verder staan er een aantal aantijgingen die vooral te scharen zijn onder het kopje ‘samenwerken met de foute jongens’, en dus niet direct WNF te verwijten zijn. Zie:

      “Nee, dank u’ zeggen tegen dit geniepige kringloopje van producten is in de wereld van vandaag geen optie meer.”
      Als je er niet tegen kan vechten, kun je er dan niet beter mee samenwerken?

      Als laatste nog het volgende. Ik heb er wel is over nagedacht dat het een goed ding zou zijn om het geld wat gedoneerd wordt direct in een project te stoppen zodat je meteen weet waar je geld naartoe gaat. De boel veel transparanter maken dus. Helaas zal dit niet werken omdat in dat geval de werknemers niet betaald zullen krijgen, geen apparatuur hebben, en campagnes die op bewustzijn zijn gericht ook niet aan geld kunnen komen.

      Natuurlijk doet het WNF niet alles goed en zie ik de parkeerplaats van het gebouw in Zeist liever vol staan met fietsen dan met auto’s, maar ze proberen in ieder geval op hun manier het beste te maken van de zieke wereld waar we in leven. 

  1. In één van de films van ‘Bullhorn’, schreeuwe en anti-NWO’er Alex Jones, die ik eens op het internet bekeken heb, werd een beeld geschetst waarin ‘de elite’ in de VS druk doende is om bevolking uit kleinere Counties weg te krijgen (op allerlei vaak illegale manieren), kleine dorpjes op te doeken, wegen er naartoe af te sluiten…en mensen langzaam aan naar de grote steden te manouvreren…ook onder het mom van een ‘groener Amerika’. De werkelijk reden zou natuurlijk zijn: gemakkelijkere controle over de populatie als zij meer concentreerd is.

    Ik heb niet de moeite genomen om alle beweren te uitgebreid te checken….maar het zou me niets verbazen als de werkelijke plannen achter dit ‘groenbeleid’ duisterder zijn dan men doet voorkomen. Het Rewilding plan doet me in elk geval sterk aan de betreffende film denken….

  2. Meer ecoducten bouwen over vele doorgaans wegen.
    Architectuur in samenwerking met natuur en leven. Deels overdekken met grond.
    Geduld en diversiteit in stedenbouw. Kruispunten vervangen voor flauwe bochten.
    Een aantal boeren leenkavels teruggeven aan het boswoud. 
    Voortaan gezelliger herverdelen van de grond. Meanderen…..
    Meer aandacht voor het buitenleven vanaf de basisschool lokalen……?
    Massale volks verhuizing richting de volgende tijdelijke verleiding…….?
    Succes kids, bouw een wandelpark van niveau, duurt jaren (decennia plan)…..
    ;)
     

  3. ja, een onzer zonen uit Friesland kwam met gezin van de week langs. Langs zijn neus weg merkte hij op dat hij meneer M. had ontmoet; eens directeur Gemeentewerken in het dorp (naar ons genoemd,) waar wij ook geboren en getogen zijn.
     
    Hoewel het bijna 40 jaar geleden is, begon ik gelijk nog weer te steigeren: die ‘*^#+@*?’
    Dat moest ik nader verklaren: ‘ze hadden in de nieuwe wijk in B een park van 7 ha. gepland, maar hadden daar het geld niet meer voor.
    Of er mensen in het kader van burgerinitiatief een slim voorstel hadden?
     
    Nou dat had ik wel, dus haalde ik bij de Gemeente een tekening van de platte grond op grote schaal op en vulde heel het plan op met ecologische natuurontwikkeling (dat woord bestond toen nog niet eens), met door een deskundige collega opgestelde uitgebreide bomen- en wildeplantenlijsten, met waterpartijen welke van de bestaande situatie uitgingen, met natuurlijke paden en reliëf , als een oase van rust en ontspanning voor de gestreste verstedelijkte mens.
     
    Zo’n natuurontwikkelingspark was (in Roosendaal geloof ik) ook al aangelegd voor zes ton, had ik gelezen. Dat moest hier ook kunnen, begrootte ik en dat zou kunnen worden betaald met 12 kavels bouwgrond van 10 x 10 m, uit te geven in het 1,2 ha. overhoekje van het park, wat door een het park kruisend fietspad werd afgesneden.
     
    Op die kavels, verdeeld over die ruimte en dus 90% van het oppervlak toegankelijk wildpark overlatend, mochten dan 12 in de natuursfeer passende huizen gebouwd worden.
    Zo’n bouwkavel moest dus f. 50.000,- opbrengen, waarvoor direct al veel gegadigden waren.
    (in een artikeltje in het vakblad Bouw had ik dat verkavelingsprincipe al eens uitgetekend.)
    In feite stond elk huis dus gemiddeld op 1000m2 onbegrensde open natuurtuin.
     
    Met die collega en een keurig ogende buurman dienden we het mooi uitgewerkte en fraai ingekleurde plan bij B&W in en kregen ook cum laude van de Gemeenteraad.
    Wat een ruimte voor de natuur midden in ons verstedelijkende dorp. Een verveelvoudiging van natuurwaarden zou ik het durven te noemen. We werden dan ook aansluitend in de uitvoeringscommissie geïnstalleerd, waarvan de directeur voornoemd de voorzitter was.
     
    Nou was die directeur geconditioneerd in asfalt en beton (civiele opleiding) en vond ons dus waarschijnlijk maar rare geitenwollensokkenfiguren (hoewel die buurman juist zo keurig strak in het maatgesneden pak stak!) en griezelde hij dus van het plan wat hij zelf zo anders ontworpen zou hebben als hij ook creatief geweest zou zijn.
    Maar ja, dan had ik mij niet druk behoeven te maken, want zulke figuren kende ik er nog wel 100 van, toch?
     
    Enfin om een kort verhaal lang te maken; tijdens de uitvoering bracht hij een tuin- en landschapsarchitecte in, welke alle wilde plantenlijsten om ging zitten werken zoals haar dat in Boskoop was bijgebracht. Van onze rosa rugosa (voor de groenlingen) of – canina maakte zij dan een Creamy (Love Letter) of een Queen Elizabeth, enz., enz.
     
    De volgende vergadering meldde hij dat ‘er geld was gevonden’ om de woningen uit het plan te weren. Helemaal weg dus, het leuke plan met hoge natuurwaarden en voorbeeldfunctie.’
     
    Ach ja, de burgemeester probeerde ons nog bij elkaar te brengen, die lieve man, maar voor mij behoefde het zo niet meer. Bij mij behoren er madeliefjes in het gras en boterbloemen en paardenbloemen en pinksterbloemen (met Pasen). Daar zal hij wel een pesticidesproeikar tegen gehad hebben, net als al die andere biodiversiteitverpesters.

    Jammer!, zulke mensen …

  4. De enorme achteruitgang aan biodiversiteit heeft pal onder de neus van het WNF en staatsbosbeheer in de afgelopen decennia plaatsgevonden. Blijkbaar hebben deze organisaties geen kennis en of invloed om hier wat aan te veranderen.
    Ben bang dat een prijsvraag daar weinig aan af doet. En zoals al uit de reakties blijkt zo heel moeilijk is het niet.
    Mijn eerste suggestie doek het WNF en staatsbosbeheer op. En het WNF heeft inderdaad een duistere dubbele agenda.

Laat een reactie achter