De voedselprinter van MIT, bijgenaamd Cornucopia. Er zijn ook modellen die chocolade printen. Nooit meer naar de banketbakker voor een doosje bonbons dus.

De toekomst van: voedsel

Er komen steeds meer mensen en landbouwgrond wordt steeds schaarser. Tegelijkertijd kunnen we steeds meer, technisch gezien. Hoe ziet voedsel er in de toekomst uit?

Wereldbevolking blijft doorgroeien
Volgens berekeningen van de VN (waarvan het de vraag is of deze uit zullen komen) zal de wereldbevolking zal stabiliseren rond tien miljard in 2070 (1). Vooral de voorspelling tot 2300 is amusant. Waarschijnlijk bestaat de mens zoals we hem nu kennen, dan niet eens meer. Omdat hun welvaart veel groter is dan dat van de mensen nu, zullen ze ook meer en beter willen eten dan nu het geval is in bijvoorbeeld Afrika onder de Sahara. Kortom: het steeds toenemende aantal mensen zal een steeds groter stempel drukken op de wereldvoedselvoorziening.

Kunstvlees en vlees uit het laboratorium
Vee vraagt een veelvoud aan voedsel om vlees te produceren. De voederconversie ligt vaak rond de vijf à tien: voor elke kilo vlees is er vijf tot tien kilo veevoer nodig. Op dit moment is er al schaarste aan graan en andere gewassen die als veevoer worden gebruikt en alleen door zeer veel energie en kunstmest te gebruiken zijn de vele marginale landbouwgebieden nog tot een hogere productie te brengen. Als we al aan voldoende forsfaat kunnen komen: de werkelijke bottleneck. Daarom valt te verwachten dat er veel meer vegetarische vleesvervangers zullen komen. De techniek daarvoor wordt steeds beter. De kwaliteit van kunstvlees ook. Kunstvlees kan ook verrijkt worden met bijvoorbeeld meervoudig onverzadigde vetten, vitaminen en precies de aminozuurverhouding die mensen nodig hebben.

Ook wordt nu geëxperimenteerd met de teelt van insecten. Insecten zetten voedsel veel efficiënter om in vlees dan zoogdieren of vogels. Een andere oplossing zou zijn om vissen te kweken die in symbiose leven met algen en daardoor alleen zonlicht nodig hebben om van te leven en groeien.

Een andere oplossing is in-vitro vlees, weefselkweek dus. In feite eten we maar een klein deel van een dier. Uit planten of algen kan je de benodigde aminozuren, vitaminen en suikers winnen en deze gebruiken om cellen te voeden. Dit zorgt dat 100% van het vlees eetbaar is en heeft nog twee andere voordelen. Een hoog percentage voedsel wordt omgezet in vlees en er is geen dier dat een miserabel leven moet lijden, de reden dat de dierenbeschermers van PETA in 2008 een prijs van 1 miljoen dollar hebben uitgeloofd voor de eerste die er in slaagt, kunstvlees van de grond te krijgen. Naarmate onze ethische gevoeligheid (en laten we dat hopen, gezien de steeds akeliger gevolgen die misbruik van krachtige technologie heeft) toeneemt, wordt deze overweging steeds belangrijker.

Tafeltje dek je

De voedselprinter van MIT, bijgenaamd Cornucopia. Er zijn ook modellen die chocolade printen. Nooit meer naar de banketbakker voor een doosje bonbons dus.
Cornucopia, de voedselprinter van MIT. Er zijn ook modellen die chocolade printen. Nooit meer naar de banketbakker voor een doosje bonbons dus.

Voor veel mensen is het prettig te weten dat al hun voedsel uit hun eigen huis of tuin afkomstig is. Als eerste fase kan je denken aan kunstmatig verlichte kasjes, waar gewassen als sla worden gekweekt.
Als voedselfabrieken worden verkleind, kan voedsel ook chemisch worden bereid. Als je techniek maar er genoeg is, is alles wat je nodig hebt atomen van de elementen die in voedsel zitten (koolstof, waterstof, zuurstof, stikstof, fosfor en zwavel, met wat minieme hoeveelheden sporenelementen) die je met behulp van energie op de juiste plaatsen zet. Je krijgt dan iets met dezelfde functie als de voedselreplicator uit de tv-serie Star Trek. Nano-profeet Eric K. Drexler beschreef een realistischer alternatief: de moleculaire assembler die voorwerpen atoom voor atoom in elkaar zet. Tafeltje dek je dus. Jazeker, je moeder bereidde je uitstekend voor op de toekomst toen ze je sprookjes voorlas.
Op de Amerikaanse technische universiteit MIT is al iets dergelijks ontwikkeld in zeer primitieve vorm: een voedselprinter(2). Wie weet kan  je straks door een code in te toetsen je snack uit de printer halen (of uit de muur), nadat je het recept hebt gedownload van internet.

Mens heeft in toekomst geen voedsel meer nodig
Je kan je ook voorstellen dat het menselijk lichaam zo wordt omgebouwd dat we geen voedsel meer nodig hebben, alleen nog energie. Een biologisch lichaam is gevoelig voor ziekte en gebrek. Een machine niet, althans, als deze zichzelf even goed kan repareren als een biologisch lichaam dat kan en goed beveiligd is tegen allerlei akelige besmettelijke technologie. Je kan je dan voorstellen dat er bijvoorbeeld een compacte helium-3 reactor in je lichaam zit (dit, omdat er bij de fusie van helium-3 geen radioactief-makende neutronen vrijkomen) en je hierop voor duizenden jaren zou kunnen leven.

Of, als je het een akelig idee vindt met een kernreactor in je lijf rond te lopen, energie opwekken uit zonlicht. In theorie zou het kunnen, als zonnepanelen veel beter worden dan nu en je kunstmatige lichaam zuiniger met energie omspringt met energie dan het nu doet. Je lichaam heeft een verbruik van ongeveer tweehonderd watt. Dat is ongeveer de hoeveelheid zonlicht die op een vierkante meter Sahara valt. Misschien rol je dan een soort strandlaken uit om jezelf op te laden.

Zouden Jezus en Johannes van Patmos iets dergelijks voor zich hebben gezien toen ze spraken over een nieuw, onsterfelijk lichaam? Een intrigerende gedachte…

Bronnen
1. Bevolkingsprojectie VN tot 2300
2. MIT: Food printer Cornucopia

4 gedachten over “De toekomst van: voedsel”

  1. Naar mijn idee gaan we allemaal aan de shake. Vezels/Eiwitten/Vitaminen/Mineralen
    Alle bewoners van deze planeet zullen dezelfde kwaliteit van voeding moeten krijgen waar alle voor ons lichaam noodzakelijke voedingsstoffen inzitten.
    Zo zullen we gezonder kunnen leven, voldoende energie hebben en onze leeftijd kunnen verlengen.
    Mensen die licht werk doen zullen de lichte variant krijgen en de fysieke arbeid wordt beloont met extra eiwit (proteïne)
    Soja zal een belangrijk bestanddeel zijn al denk ik dat we onze zuivel nog niet willen en kunnen missen (voorlopig dan)
    Dieren zullen we wel meer (moeten) gaan waarderen.
    Of we er gelukkiger van worden, geen idee, een moestuintje achter huis vind ik romantischer en vers is toch wel erg lekker.

  2. Vorig jaar heb ik op een symposium een student horen spreken die onderzoek deed naar het implanteren van groene bladkorrels, die zorgen voor de fotosynthese in planten, in vissen. Het idee is dat bij fotosynthese veel directer energie-omzetting plaats vindt dan bij het eten van voedsel. Het zou goed mogelijk zijn dat wij in de toekomst ook groene bladkorrels in de huid implanteren om zo aan onze energie behoefte te voldoen. Niks eten!

  3. De  mens zal wel blijven bestaan, problemen op grote schaal zijn nu al te zien, eens we negen miljard mensen bereiken op deze wereld zitten we in dikke problemen, het huidige systeem kan dit niet dragen, we moeten zaken als opwarming van de atmosfeer erin bij aankaarten, of die nu veroorzaakt is door de mens of niet, en zal heus wel waarheid in het laatste zitten, water word een enorme overlast door afsmelten van de ijskappen, mogelijk één lichtpunt erin er zou elders zich een ijskap kunnen vormen, omdat de aarde en de beweging in het mechanisme van weeromstandigheden kunnen verschuiven, maar dit zal waarschijnlijk met verlies van land vooral aan kuststreken moeten inboeten, en hoe technisch we ook zijn we zijn fragiele wezens, honger als deze ontstaat op nog grotere schaal is een vijand van de mensheid zelf tegen hen, zeer zeker alternatieven zoeken, mogelijk zelfs algen velen ervan heel rijk voedsel, alles gaat echter enorme inspanning kennen en geld, dat is een zaak gebonden aan onze wereld, het kan anders we zijn er nog niet, hopen dat we niet voor een noodgedwongen keuze moeten gaan staan, meer vlees lijkt me geen oplossing, alsook, enorme hoeveelheden voedsel zoals mais uit de productie gaat naar de veestock, meer dan naar de mesn zelf, mais oogsten dit jaar waren zeer slecht in opbrengst, ieder zijn eigen tuintje oke, maar we moeten naar veel kijken zelfs vervuiling en ontstaan van nieuwe ziekten, echter niet negatief gaan bekijken zeker niet bij de pakken gaan neerzitten, grootste probleem gaat zoet water vormen, momenteel trekken we de bodem echt leeg, dus zal opslag van wat er valt aan regen moeten noodzakelijk worden, en daar komen we dan aan een nieuwe uitdaging, want dat word meer indijken, maar evengoed water zuiveren, het kan op natuurlijke wijze, maar is zeker in het westen grootschalig te zien, alles gebonden aan de natuur is heel knap maar we staan net voor die dingen, moeten we eerst al onze rommel gaan opkuisen tot radioactiviteit toe, zeker de koppen bij elkaar steken, groot en klein,   

Laat een reactie achter