De spookstad Pripyat, een kwart eeuw na de meltdown in Tsjernobyl. Zullen al onze steden er ooit zo uitzien?

Haalt de mensheid 2100?

Hoe voorkomen we dat de mensheid de weg van de dodo opgaat? Hoe verder wetenschap en techniek vorderen, hoe meer manieren we ontdekken waarop de mensheid uit kan sterven en hoe meer bedreigingen er ontstaan. Het Cambridge Project for Existential Risk gaat  zich bezighouden met de vraag: welke existentiële bedreigingen zijn er voor de mensheid?

De spookstad Pripyat, een kwart eeuw na de meltdown in Tsjernobyl. Zullen al onze steden er ooit zo uitzien?
De spookstad Pripyat, een kwart eeuw na de meltdown in Tsjernobyl. Zullen al onze steden er ooit zo uitzien?

Extinction level events
Veel wetenschappers maken zich -o.i. terecht- zorgen dat ontwikkelingen in menselijke technologie nog meer nieuwe potentiële extinction level events (ELE’s) op zal leveren. Al eerder bestond deze angst voor kernwapens, de eerste serieuze door de mens gecreëerde bedreiging voor het voortbestaan van de mensheid. Diverse auteurs hebben gesuggereerd dat kunstmatige intelligenties a la Skynet in de Terminator-filmreeks, ontwikkelingen in biotechnologie en kuntmatig leven, nanotechnologie en een extreem broeikaseffect dergelijke gevolgen kunnen hebben. Zo was er de bekende omstreden publicatie van een Nederlandse medisch onderzoeker met instructies hoe van het H5N1-virus in een paar weken met huis-, tuin- en keukenapparatuur een zeer besmettelijke variant te maken. Zonder nader onderzoek is het moeilijk om de reële dreiging van deze scenario’s in te schatten, maar als ons voortbestaan ons lief is, kunnen we er ons er maar beter in verdiepen.

Cambridge Project for Existential Risk
Het Cambridge Project for Existential Risk is een samenwerkingsverband tussen de filosoof Huw Price, de gepensioneerde prof astrofysica Martin Rees en Skype-medeoprichter Jaan Tallinn.  De oprichters zijn er van overtuigd dat deze vragen meer aandacht verdienen dan er op dit moment aan geschonken wordt (de Lifeboat Foundation is Amerikaans, dus is vermoedelijk onvoldoende aandacht in Engelse ogen). Hun doel is om binnen de universiteit van Cambridge een multidisciplinair onderzoekscentrum te vestigen dat deze risico’s in kaart brengt en methoden probeert te bedenken om ze te verkleinen. Hierbij willen ze gebruikmaken van de wetenschappelijk gezien grote reputatie van Cambridge en vele begaafde onderzoekers die er werken. Voorlopig doel: er zeker van te zijn dat er nog mensen aanwezig zullen zijn bij de viering van het duizendjarig bestaan van de universiteit van Cambridge, over iets minder dan twee eeuwen. Ondertussen hebben zich al enkele zwaargewichten, zoals fysicus Mark Tegmark en zelf Nick Bostrom van grote rivaal Oxford, zich gemeld. Trouwens, over rivaliteit gesproken: op Oxford bestaat er, heel toevallig, het Future of Humanity Institute. Zou dat er wat mee te maken hebben?

Lees ook
Video: einde van de wereld
Kan er een nucleaire winter komen?

Bron
Center for the Study of Existential Risk

17 gedachten over “Haalt de mensheid 2100?”

  1. Als we echter niet verder technologisch ontwikkelen is ons uitsterven ook verzekerd.  

    Dus gewoon vrolijk doorgaan met uitvinden, en dat we maar snel interstellaire ruimtevaart mogen ontwikkelen. :) 

  2. Tsjernobyl… er hoeft zich geen eens een nucleaire ramp voor te doen… kijk naar de spooksteden in China, Spanje, Ierland and so on… goegel gewoon maar eens op “spooksteden” …

    Als de mensheid 2100 wil halen en daarna: overal waar TE voor staat is niet zo goed voor ons mensen, behalve TEvreden…
    Spoedcursus moreel, etisch en empathisch handelen voor banksters, gangsters een nog wat meer volk?

    Stilstand is achteruitgang is een gezegde… is dat ook echt zo? Voor machines wellicht, maar als de machine stopt, stopt de mensheid dan…?

      1. Tsja Leon, ben niet van de stuff ofzo.. mijn broertje daarentegen wel, wat resulteerde in een extreme vorm van schizofrenie (blijkbaar door genetische defecten in dna) … nu onderdrukt door de medicijnen en levend in dezelfde schijnwereld (democratie) … als waar wij in leven…
        Waarin ik me afvraag wie is er nu eigenlijk “gek” ?

        Mooi gedicht:

        Niemand is ooit in zijn leven, zonder tegenslag gebleven
        of tegenwind
        Niet je dromen die bedriegen, maar de grote mensen liegen
        uit angst mijn kind
        Ook de dappersten zijn weggedoken, ook het sterkste hart is soms gebroken
        want ons levenslied, is vol verdriet mijn kind
        maar de liefde wint
        Droom weg kind op de wind
        … ook al wacht jou een leven vol zorgen
        Droom kind en bij al wat je vind:
        geloof in het wonder van morgen!
        Want jij bent een wonderkind…. (Paul van Vliet)

        En enige voorliefde voor ‘oude” muziek: Us and Them van Pink Floyd:
        http://www.youtube.com/watch?v=s_Yayz5o-l0&feature=related

        Als we blijven polariseren komt er denk (mijn bescheiden mening) niks geen vooruitgang in de zin van de mensheid vooruit helpen….

        Shoot it, dit is slechts mijn gedachte ;)

        1. Triest voor je broer, maar hij is nog wel bij je, dat is het belangrijkste.

          Tja wie is er nou gek..ik weet het niet.
          Moet ineens denken aan “one flew over the coockoocks (goed geschreven?) nest”

          Mooi gedicht van onze Paul van Vliet, hij zag/ziet dat erg goed.

          En als we dan toch muziek plaatsen hier:
          http://www.youtube.com/watch?v=1b26BD5KjH0 

           

        2. Dank Leon … mooi muziekske ;)

          Maar is het wel zo belangrijk dat mijn broer nog bij me is? In wiens belang is dat dan? In mijn belang, omdat ik hem niet graag zou zien gaan, of in zijn belang?

          Mijn broer is eigenlijk allang niet meer “bij me”… als ik terug denk aan onze jeugd samen, hutten bouwen van oude pallets, door het ijs zakken, in de bomen klimmen… en jaren later van glazigheid en afwezigheid in ogen en ziel… ben ik “mijn” broer allang verloren…

          Na mislukte (door ons?) zelfmoordpogingen… is zijn leven een schim van wat hij ooit geweest is…

          Ik zou er boeken over kunnen schrijven… en er voor gaan studeren, leren… maar zou dat helpen dan?

          Het is zoals het is, een van de vele triestigheden des levens… waar we slechts geconfronteerd worden met de realiteit… er het best en mooist mogelijke van proberen te maken ;)

        3. Anouska, dat is inderdaad triest voor jou, en voor je broertje, shit!

          Misschien helpt dat wel, het van je afschrijven!!!

    1. Inderdaad.  Het is van geen enkele belang of de mens(heid) blijft bestaan.  Goed beschouwd is de mens zo onderhand een parasiet geworden die de planeet uitwoont.  Gelukkig zal de Aarde niet meer dan enkele tientallen miljoenen jaren nodig hebben om te genezen van ‘de mens’.

  3. Wat zijn we er toch nodig aan toe, het belang van ons mensen als bestaande soort te relativeren. Mijn zegen aan diegenen die zich realiseren, dat we geen ander belang moeten hebben dan het voorbestaan van alle soorten, waar dan ook, tenzij ze schadelijk zijn voor alle soorten.

    1. De mens IS schadelijk voor het voortbestaan van de andere soorten.  Als je naar het algemeen belang kijkt van de gehele planeet, dan is het beste wat de Aarde kan overkomen het uitsterven van de mens.  Uiteraard heb ik ook mijn eigen onoogelijke privebelangetjes en hoop dat mijn kinderen en kindskinderen tot in lengte der eeuwen zullen voortbestaan.  Maar op Aardse schaal doen mijn privebelangetjes er totaal niet toe.

Laat een antwoord achter aan Roeland Reactie annuleren