Privacy is een totale illusie geworden met het oprukken van bedrijven als Google en Facebook, die uit de enorme hoeveelheden gebruikersdata precieze profielen kunnen samenstellen over de gebruikers. In veel opzichten weten deze bedrijven meer van ons dan wijzelf.
In de toekomst wordt dit nog veel erger, als het Internet of Things, de term voor een web van miljarden sensoren overal op aarde, realiteit wordt. Aan de andere kant krijgen we zo een wereld die voor ons op maat gesneden is, problemen die al in een vroeg stadium worden opgelost en ziekten die ontdekt worden voor ze kwaad aan kunnen richten. Vloek of zegen? De jury is er nog steeds niet uit.
Zonder privacy is er geen roddel en achterklap meer mogelijk, dat is het nadeel van privacy.
Ben hoe dan ook niet van plan mijn zoek of kijkgedrag op het internet te veranderen. Ik kijk en bezoek allerlei sites waar ik op dat moment mijn interesse naar uit voel gaan, welke dat dan ook is, (waaronder letterlijk alle soorten pornografie bijvoorbeeld) met uitzondering van pedofiele en religieus georiënteerde. Daarover ben ik dan wel volkomen eerlijk tegenover mijn vriendin, zodat ook zij nooit voor verrassingen komt te staan. Ik interesseer me voor eindeloos veel variaties kennisinformatie, en het maakt dat ik de wereld beter ken, en beter voorbereid ben op zoals die in werkelijkheid is. Dat een ander die informatie kan vinden, daarvan ben ik mij bewust, maar dit doet geen afbreuk aan mijn gevoel voor eigenwaarde. Het is tenslotte de creatieve mensheid zelf die dit oneindige aanbod aanbied, maar niet steeds mijn keuze de onderwerpen te verspreiden, of propageren. Privacy is straks echt nog slechts een illusie, maar dat geldt dan ook voor diegenen die dit in de hand hebben gewerkt. Kwaad straft zichzelf en wordt straks terecht het lot van iedere kwaadwillende.