De meeste Nederlandse bedrijven hebben te lijden onder een te lang aanhoudende economische crisis en moeten zich derhalve houden aan beperkte budgetten. Dat is erg jammer want de meeste managers vinden het leuk af en toe iets extra’s te doen voor hun medewerkers. En op die extra’s wordt in de regel het eerste bespaard door middelgrote bedrijven en multinationals. Maar is dat wel de slimste besparing?
Toch is het niet zo moeilijk om kosten te besparen met behoud van een goede sfeer op de werkplek maar je moet wel creatief durven te zijn en enig gevoel te hebben voor realisme!
Focus op inkomstengenerators en schatten in plaats van hebbedingetjes.
De reden dat de kosten vaak oplopen bij bedrijven is dat te veel geïnvesteerd wordt in hebbedingetjes (liabilities) en te weinig in inkomstengeneratoren (assets). Een goede manager is tevens boekhouder en behoort te weten wat het verschil is tussen een liability en asset. De ijverige manager die op kosten wil gaan besparen kan deze termen opzoeken in wikipedia.
Hebbedingetjes houden ons verwende innerlijke kind continu bezig. Als je de volwassen leeftijd hebt bereikt, betekent dat niet automatisch dat je geen kind meer bent, integendeel. Juist hoe volwassener we ons voordoen – een mechanisme waarmee we ons innerlijk kind onderdrukken – des te meer ons innerlijk kind zich gaat manifesteren op het vlak van volwassenen met alle gevolgen voor onze portemonnee: vrouwen willen deftige dames zijn en kopen kledingskasten vol met elegante mantelpakjes, fraaie jurkjes en hippe schoenen van de laatste mode. Mannen kopen het liefst snelle bolides en gaan tegen hun geweten in dure leningen aan om hun favoriete sport- of business auto te kunnen bekostigen. En zo doen we ons best om er een beetje bij te horen en de fel begeerde erkenning van volwassene te krijgen, waarmee we eigenlijk zeggen dat we grote kinderen zijn.
Op bedrijvenvlak zijn er ook vele hebbedingetjes. Maar durven wij die te (h)erkennen? Denk bijvoorbeeld eens aan een beurs. Een goede beurs van gezonde afmetingen en dito reputatie kost klauwen vol geld en waar is het goed voor? Ja, het is een gezellig dagje uit, je komt bekende en minder bekende mensen tegen en je kunt als bedrijf aan de voorbijgangers een prachtige en machtige stand laten zien!!! Nou dat is mooi hè. Kunnen we nog herinneren toen we als jongetje die stoere speelgoedauto of als meisje die mooie poppenwagen kregen en hoe trots we hierop waren? We showden onze pas ontvangen hebbedingetjes aan onze ooms en tantes, ook aan die grote mensen die geen echte ooms en tantes waren….
Even weer terug naar de bedrijfsmatige realiteit. Hoeveel managers durven de realiteit van het rendement van beursbezoek onder de ogen te zien? Hoeveel klanten heb je er echt aan overgehouden of was de beursgang – let op de dubbele betekenis – een goed excuus voor een paar leuke dagen uit op kosten van de zaak? Echt, als je alle geld ter wereld hebt, ga dan een continue mobiele vestiging openen op de bedrijvenbeurzen verspreid over Europa, te beginnen in landen waar uw bedrijf nog niet is gevestigd! Een mobiele vestiging opzetten, reizend van beurs naar beurs, dat zou mooi zijn! Maar welk bedrijf kan zich dat in crisistijden permitteren?
De werkelijke betekenis van de crisis:
Waar is de crisis voor bedoeld? Zij is er om ons zelf weer te resetten, te herijken en ons innerlijk te verrijken. We dienen ons af te vragen wie we werkelijk zijn en wat echt belangrijk is in ons leven. Het schattenbewustzijn kan ons daarbij helpen. Vraag je als manager af wat een schat is, zoek het eventueel op in wikipedia of ga er aankomend weekend over hebben met je partner of beste vriend(inn)en! Schatten zijn in tegenstelling tot hebbedingetjes (grotendeels) gratis, niet gebonden aan tijd en geven ons altijd positieve energie. Maar in een welwarend land als Nederland zijn we nauwelijks bewust van de ware schatten in ons leven. Om ons weer bewust te worden van de schatten in ons leven moeten we soms even een stapje of enkele grote passen terugdoen om ze weer te zien en te erkennen. Als we onze schatten meer waardeerden, zouden we minder hebbedingetjes nodig hebben, en aan het einde van de maand heel wat meer geld overhouden…..
Durf te vragen
De crisisbestendige manager is niet alleen creatief en bewust van de schatten om hem/haar heen maar durft ook te vragen. De crisisbestendige manager zal extra aandacht vragen voor gevoelige onderwerpen, waaronder de bezuinigingen. Als deze manager uitlegt dat er echt geen geld beschikbaar is voor salarisverhogingen, dit aantoonbaar maakt en bovendien zijn collega’s op maat weet te waarderen voor hun unieke bijdrage aan het bedrijf, dan zal de motivatie en de goede sfeer weer snel terugkeren. De hebberigheid en onwillendheid van werknemers wordt in veel gevallen door het bedrijf zelf gestimuleerd, dus werk aan de winkel om de in het verleden gemaakte fouten weer ongedaan te maken!
Als je een medewerker op de juiste manier om een gunst vraagt en op voorhand dankbaar bent voor het resultaat, dan wordt het werk niet ervaren als een saaie verplichting maar als een eerbare taak die eigenlijk iedereen wel wil doen, vaak nog gratis ook. Ja, het klopt dat niet iedereen even behulpzaam is en dat je bij sommige medewerkers als manager goed toneel moet kunnen spelen om iets extra’s gedaan te krijgen zonder dat daar een (extra) vergoeding tegenover staat. Maar ja, goed toneelspel is in het bedrijfsleven een ondergewaardeerd talent dat in crisistijden nog vele wonderen zal kunnen verrichten….
Wordt vervolgd
Hoe kan de hedendaagse manager zijn/haar mensen motiveren om in economische termen te spreken zich meer te gedragen als assets en minder als liabilities?
Welke medewerkers zou u als HR Manager in de balans onder assets en welke onder liabilities plaatsen?
Dit is absoluut geen eenvoudige opdracht. Maar gelukkig heeft Personal Potential de beschikking over gebruiksvriendelijke online HR instrumenten die u in uw leiderschap ondersteunen om uw mensen in de juiste richting aan te sturen, zodat zij zich meer als assets en minder als liabilities gedragen!
Met vertrouwen en inspiratie,
ir* Maarten van Mook
Human Potential Consultant
Executive Developer
Personal Potential
Waarom eindigt elk artikel van deze schrijver steeds met een poging om zijn Personal Potential nonsens te verkopen gevolgd door een uitgebreide lijst van allerlei functies?
Is een HR trucje om vertrouwen & professionaliteit uit te stralen. Ik had vroeger ook zo’n type in mijn bedrijf waar ik werkte rondlopen. Hij moedigde iedereen constant aan om overal 100% voor te geven, en had daar een hoop prachtige theoretische schemaatjes en plannetjes voor. Echter, de werkelijke toegevoegde waarde voor een gemiddeld bedrijf van zo’n HR manager is mij tot op de dag van vandaag onduidelijk…Â
Mooi helder verwoord wat er dagelijks mis gaat binnen bedrijven en waar de echte potentie zit.
Mijn complimenten
Sybren van der SchaarÂ
Het doet me wat denken aan het gegeven van een werkpaard, geef je het dier een suikerklontje en een klapje op zijn hals, dan zal het altijd harder werken dan dat het gewoonlijk doet. M.a.w. een juiste harmonie creeren. Mvg, paul.
Zitten mooie waarheden in, maar het toneelspelen om iets gedaan te krijgen haalt het hele artikel onderuit.
Met een zuivere bedrijfsvisie die ook gericht is op het beste voor het personeel is toneelspel iets wat je op zn hoogst op een bedrijfsfeestje oid doet.
Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Een kleine filosofische analyse:
Een essentiële eigenschap van mensen is dat ze concepten creëren. Deze concepten krijgen een betekenis en als het veel wordt gebruikt ook een connotatie en/of een waarde.
Zo kennen we het concept handtekening, en is in sommige gevallen de handtekening van een manager of andere hoge pief vereist om verder te kunnen. Maar het kan voorkomen dat een manager eigenlijk weinig tot niks afweet van de stof waar hij/zij de handtekening onder moet zetten. Is dit geen toneelspel? En de werknemer die de handtekening wilt hebben en wel verstand heeft, mag hij de manager dan niet beinvloeden om die handtekening te verkrijgen? Als jij graag iets gedaan wilt hebben, belicht je de positieve kanten toch ook meer dan de negatieve kanten? Je kiest dan toch ook liever de woorden met positieve connotatie om een manager te overtuigen? Ik denk dat je het overtuigen van iemand prima als ‘spel’ kunt zien, waarbij liegen niet toegestaan is, maar de waarheid creatief weergeven – tot op zekere hoogte – wel.
Nog iets: Bolman en Deal beschrijven in hun boek Reframing Organisations de 4 ‘brillen’ (frames) waardoor je naar een organisatie kunt kijken. Een van deze brillen beschrijven zij met de metafoor ’toneelstuk’. Zij denken, en ik ga daarin mee, dat het voor managers zeker een eye-opener kan zijn om er bewust van te zijn dat je ook op die manier naar een bedrijf kunt kijken. Het boek is bijvoorbeeld hier te krijgen:Â http://www.bol.com/nl/p/reframing-organizations/1001004006235873/Â Â Â en ik heb volgens mij nog wel ergens uitgebreide samenvattingen liggen.
P.s. Ik schrijf hier nu wel heel positief over toneelspelen, maar zo sta ik er eigenlijk  vaak niet tegenover. Wat ik bedoel is dat ik het niet zo zeer met William eens ben dat dat deel het artikel onderuit haalt.
Toneelspelen komt heel veel voor; ik heb het ook te veel aan den lijve ondervonden (zie ook de stripjes vor Dilbert voor voorbeelden). Alleen het gebeurt, soms is het noodzakelijk en/of onvermijdelijk, en iedereen zou zich ervan bewust moeten worden zodat het niet op de verkeerde manier gebruikt wordt. Daarom vind ik het goed dat het genoemd wordt in het artikel.
Het zijn denk ik zowel verkapte reclamestukken als artikelen waaruit een eigen visie blijkt. Inderdaad kan de reclame de volgende keer wel wat minder.