De vijandige aliens in de verder weinig wetenschappelijk valide SF-blockbuster Independence Day vormden een parasitaire, nomadische buitenaardse beschaving die planetenstelsel na planetenstelsel plunderde. Wat, als onze verre nazaten zich niet vestigen in een bepaald planetenstelsel, maar voor altijd door de ruimte blijven zwerven? Isaac Arthur verkent hier de mogelijkheden en onmogelijkheden van dit scenario.
Op aarde is een nomadisch bestaan alleen interessant voor gebieden die regenereren, zoals grasland. Of die een deel van het jaar hulpbronnen leveren, bijvoorbeeld tijdens het regenseizoen. Als de hulpbronnen uitgeput zijn, trekken de nomaden verder. Omdat het Melkwegstelsel geen levend systeem is, regenereren hulpbronnen niet. Een nomadische beschaving zou dus een spoor van vernieling achter zich laten.
Waarmee niet gezegd is dat nomadische beschavingen niet kunnen bestaan in het heelal. Maar als dat zo is, zou dat over het algemeen slecht nieuws betekenen voor de rest van het universum. Nomaden bouwen namelijk niets op. Hun levensstijl bestaat uit uitzuigen, roven en plunderen. Er is geen enkele toegevoegde waarde van nomaden.
De nomadische levensstijl is parasitair
Ook hier op aarde brengen nomaden meestal meer slechts dan goeds. Door het broeikaseffect had de Saharawoestijn groener moeten worden omdat er meer CO2 in de lucht zit. Dit effect is geheel teniet gedaan omdat enorme kuddes vee van nomadische veehouders de kwetsbare rand van de Sahara, de Sahel, kaalgrazen. Waardoor de Sahara zich uitbreidt. Deze Fulani nomaden zaaien nu dood en verderf onder de landbouwers in Nigeria. Dit nadat ze hun eigen grondgebied hebben verwoest door overbegrazing.
Ook zijn nomaden oververtegenwoordigd onder terroristen. De ruggengraat van zowel Boko Haram als Al Qa’ida wordt gevormd door nomaden. Elke staat die wordt beheerst door nomaden is een failed state. Nomaden behoren tot de grootste massaslachters uit de geschiedenis. Denk bijvoorbeeld aan de Hunnen, de Mongolen en de Arabieren.
De landbouwer die zijn land opbouwt, vecht voor zijn land en sterft voor zijn land is verre superieur aan de parasitaire nomade, die alleen geïnteresseerd is in zijn familie en zijn bezit.
Intergalactische gaswolken afgrazen door nomadische beschavingen
Toch zijn ook “sustainable” nomadische beschavingen denkbaar. Ongeveer de helft van alle ‘normale’ (baryonische) materie bevindt zich buiten sterrenstelsels, in het warm-hete intergalactische medium. Dit medium is erg ijl, met 1-10 ionen (en atomen) per kubieke meter. Ter vergelijking: de dichtheid hier in het zonnestelsel is ruwweg een miljoen maal hoger, met 3 tot 10 deeltjes per kubieke centimeter. Nomadische beschavingen kunnen bijvoorbeeld de zeer ijle intergalactische gaswolken via door middel van magnetische velden of een andere technologie die we nog niet kennen, concentreren en oogsten. Dat zou wel een sustainable vorm van nomadisme zijn.
Tja das niet zo netjes, ze moeten zelfvoorzienend rondzwerven zoals in Galactica.