Eigen en sociale identiteit

Identiteit wordt omschreven als datgene wat we denken dat we zijn in onze eigen ogen. Dit kan vele verschillende zaken omvatten, onze bezittingen, onze relaties, ons werk, ons uiterlijk, onze gedachten, onze interesses etc.

In het verlengde daarvan is sociale identiteit het bewustzijn van een persoon tot een bepaalde groep te behoren, en door anderen als zodanig behandeld te worden. Beide concepten zijn fundamenteel aan hoe we ons leven beleven. Daarom eens een wat dieper onderzoek in deze twee concepten.

De eigen identiteit

Onze eigen identiteit komt zeer dicht bij de vraag van wie we eigenlijk zijn. Sommige mensen zijn zich sterk van hun eigen identiteit bewust maar anderen, waaronder verschillende filosofen hebben in deze vraag een aanleiding gezien om te speculeren over de aard van onszelf.

visionaire revolutie
Wie ben ik, is de vraag die mensen al vanaf het begin der tijden zichzelf hebben gesteld, en waar we eigenlijk nog nooit helemaal uit zijn. – Vitruvius Man, publiek domein

In aanvulling hebben ook vele religies geprobeerd een helder antwoord op deze vraag te vinden. Filosofen en religies zijn zo onder andere tot concepten als de ziel, de geest, het verstand, het ego, zelfbewustzijn, het lichaam, de relatie met de wereld om ons heen, etc. als antwoord gekomen.

Sommige mensen vonden deze vraag zo moeilijk dat ze aan de andere kant zijn begonnen. Ze hebben geprobeerd uit te sluiten wat we niet zijn. Zo zijn we volgens sommige ideeën niet ons bezit, niet onze relaties, niet ons lichaam, niet onze hersenen, niet ons verstand en ook niet onze gedachten.

Over de vraag wie en wat we zijn wordt  al sinds het begin der tijden nagedacht en het is wellicht aan iedereen zelf om daar een bevredigend antwoord te vinden. Als we het op een praktisch niveau bekijken dan willen we zo goed mogelijk voortbestaan, we willen graag gelukkig zijn en zo min mogelijk lijden.

Een hedendaagse scan met MRI. (Wikimedia commons)
Onderzoek eerst je gedachten voordat je ze gaat geloven. Oftewel geloof niet alles je denkt. Een hedendaagse scan met MRI. (Wikimedia commons)

Ons lijden kan echter rechtstreeks voortkomen uit wat we geloven wat we zijn of wat we denken. Een dame die een interessante methode heeft ontwikkeld om de gedachten die je gelooft te onderzoeken is Byron Katie. Zij zegt dat mensen vaak hun gedachten geloven zonder dat ze deze goed onderzoeken.

Doordat we geloof hechten aan gedachten die niet in overeenstemming zijn met de realiteit ontstaat lijden. Een interessante theorie die overeenkomt met veel Oosterse religies en filosofieën.

Het interessante van Byron Katie is echter dat ze mensen een praktische methode aanreikt om hun stressvolle gedachten te onderzoeken. Zij roept mensen op om de gedachten die stress of andere onwenselijke gevoelens oproepen aan een grondig onderzoek te onderwerpen. Geloof dus niet je gedachten zonder ze eerst te onderzoeken. Zij doet dit met behulp van de volgende 4 simpele vragen en een methode om de stressvolle gedachte daarna van verschillende kanten te belichten.

1) Is het waar?
2) Kun je absoluut weten dat het waar is?
3) Hoe reageer je, wat gebeurt er als je die gedachte gelooft?
4) Wie zou je zijn zonder de gedachte? Draai het concept dat u in twijfel trekt om en zorg ervoor dat u van elke ommekeer ten minste drie echte, specifieke voorbeelden vindt.

Abraham Lincoln leidde de Unie tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Hij was een goede leider omdat hij zowel een goede machiavellist was, als een idealist.
Heb jij ideeën of hebben ideeën jou? – Abraham Lincoln, public domain

Op haar website is veel over deze simpele methode van onderzoek te vinden. Daarbij legt ook de volgende film haar methode duidelijk uit. Hoewel deze film naar mijn menig wat zweverig is aangezet is haar methode om je gedachten te onderzoeken buitengewoon effectief en kan deze methode tot zeer nuttige inzichten leiden. Kortom probeer even langs de New Age achtige vorm te kijken en je vooral te richten op de inhoud. En probeer haar methode vooral zelf ook uit in de praktijk. Onderzoek een aantal stressvolle gedachten van jezelf zodat je kunt kijken of deze methode voor je werkt of niet.

Onderzoek je gedachten met deze methode en zo zou je maar zo eens bij je werkelijke identiteit kunnen uitkomen, als dat concept zelf in ieder geval niet ook een stressvolle gedachte is

Sociale identiteit

Met veel humor behandelt Morris onderwerpen als seks, status, creativiteit en intelligentie in de menselijke dierentuin die de wereld is geworden.

Dan een stapje breder, het concept sociale identiteit. Desmond Morris is een schrijver die veel onderzoek heeft gedaan naar de mens en het gedrag van de mens door naar onze biologische achtergrond te kijken. Als auteur van o.a. “De Naakte Aap“, en “De Mensentuin“, was hij een van de eerste mensen die het begrip sociale identiteit omschreef.

Hij zegt dat mensen net zo veel behoeft aan sociale identiteit hebben als aan eten en drinken. Juist vanwege onze historische wortels als groepsdier. Wat hij bedoelt met sociale identiteit is dat mensen zichzelf identificeren als een onderdeel van een bepaalde groep. Uit die identificatie halen zij sociale waarde en een gevoel van sociale stabiliteit.

Een paar voorbeelden van sociale identiteit; ik ben een fan van sportclub x,  ik ben Nederlander/Belg/etc, ik ben onderdeel van geloofsgemeenschap y, ik ben een man/vrouw, ik ben hetero/bi/homoseksueel etc. Kortom er zijn oneindig veel sociale identiteiten.

Mensen bouwen een sociale identiteit op uit vele verschillende bronnen en mensen kunnen dus vele verschillende sociale identiteiten tegelijkertijd hebben, zolang ze maar van een verschillende orde zijn en niet met elkaar in conflict treden. Volgens Desmond Morris geven deze identificaties een rust en stabiliteit die nodig is voor groepsdieren. Het heeft echter ook een keerzijde.

Door een bepaalde identiteit aan te nemen kan deze identiteit ook bedreigd worden en kunnen mensen juist fel ten strijde trekken tegen identiteiten op eenzelfde niveau die zij als bedreigend of concurrerend ervaren. Voorbeelden hiervan zijn voetbalfans van club A die een hekel hebben aan voetbalfans van club B. Als je je heel sterk een christen voelt dan kan juist een andere religie bedreigend overkomen voor je identiteit. Dit ziet Morris als de schaduwkant van sociale identiteit.

Zodra je kiest heb je zelf een identiteit maar daardoor kan die identiteit ook bedreigd worden. Volgens Morris is de behoefte een sociale identiteit zo sterk dat mensen bereid zijn voor deze sociale identiteit desnoods te sterven. Dit biologisch verklaarbare mechanisme is helaas dan ook in veel gevallen de reden achter conflicten. Van confrontaties van voetbalhooligans tot burgeroorlogen in een land tot oorlogen tussen nationaliteiten en zelfs eeuwen durende oorlogen die de oorsprong vinden in de religieuze identiteit van mensen.

Nationale identiteit is een overduidelijke vorm van sociale identiteit zoals Desmond Morris het omschrijft. De geschiedenis laat zien hoeveel belang mensen hechten aan deze sociale identiteit en dat ze bereid zijn eventueel voor die identiteit te sterven.
Hoe vloeibaar is identeit? Het Ying Yang symbool laat eigenlijk al zien dat elke identiteit automatisch een klein deeltje van een tegenovergestelde identiteit bevat. Identeit bestaat namelijk bij de gratie van andere vergelijkbare identiteiten op hetzelfde niveau. Hoe zinloos is het om jezelf Nederlander te noemen als er geen andere landen zouden zijn? – Deedster, Pixabay

Interessant genoeg geeft Morris ook een gereedschap om confronterende identiteiten tot vrede met elkaar te brengen. Volgens hem kun je een conflict oplossen door naar een overkoepelende identiteit van beide sociale identiteiten te zoeken en deze te benadrukken. Je zou de Feyenoord en Ajax fans die tegen elkaar strijden vanwege hun verschillende identiteit op hetzelfde niveau bijvoorbeeld kunnen laten samenkomen in het feit dat ze beide liefhebbers van voetbal zijn, een gezamenlijke identiteit. Gezamenlijk zouden ze wellicht graag ten strijde trekken tegen liefhebbers van een andere sport. Zou je die twee groepen dan weer vredig willen samenbrengen dan zou je moeten benadrukken dat het allemaal sportliefhebbers zijn. Zet dat weer tegen kunstliefhebbers en je zou weer een conflict uit kunnen lokken, etc.

Als je dit mechansime van sociale identiteit eenmaal begrijpt gaat er een wereld van mogelijkheden open. Kijk bijvoorbeeld naar de reclamewereld die hun producten vaak proberen te verkopen alsof je een (sociale) identiteit koopt.

Verder is het te gebruiken om conflicten op te lossen of juist om conflicten te starten. Immers hoe makkelijk is het voor iemand om een bepaalde identiteit heel sterk te benadrukken, deze “superieur en/of goed” te verklaren en dan daar een “minderwaardige en/of slechte” maar gelijksoortige identiteit tegenover te zetten.

Juist een andere identiteit kan een sterker gevoel voor de eigen identiteit opleveren en dit zo meer “waarde” geven. Dit spelletje wordt ook wel -verdeel en heers genoemd- en werd al uitgebreid door onze voorouders gespeeld. Ook tegenwoordig wordt nog steeds overal om ons heen gebruikt in de maatschappij.

De behoefte aan sociale identiteit van mensen, en het gemak waarmee machthebbers hierop mensen tegen elkaar uit kunnen spelen is volgens Morris de reden dat de mensheid nooit wereldvrede zal kennen.

Volgens Morris is de behoefte aan sociale identiteit en het gemak waarmee dit mechanisme is uit te buiten de reden dat de mensheid wellicht nooit zonder interne conflicten zal zijn. Hoe treurig is dit echter als we beseffen dat veel geweld niets meer is dan een conflict tussen gecreëerde identiteiten waar mensen sterk in geloven en dus aan vasthouden. Wellicht is het puur een zaak van een overkoepelende identiteit te vinden waar alle mensen zich in kunnen vinden.

Om mensen in vrede met elkaar te laten leven zou bijvoorbeeld de identiteit mens sterk kunnen worden benadrukt. Dit onderstaande fragment van de Dalai Lama lijkt dat op een succesvolle manier te doen.

Tot zover de verdieping in sociale identiteit. Twee vragen voor de lezers. Wat zijn de ideeën over de eigen identiteit oftewel wie of wat ben ik? En, wat voor overkoepelende sociale identiteiten zijn er te vinden zodat mensen op grote schaal wellicht vrediger met elkaar om zouden kunnen gaan?

Of mensen nu mooi en vriendelijk of onaantrekkelijk en storend zijn, uiteindelijk zijn ze mensen, net als jijzelf. Net als zijzelf willen ze geluk en geen lijden. Bovendien is hun recht om lijden te overwinnen en gelukkig te zijn gelijk aan dat van jezelf. Als je nu erkent dat alle wezens gelijk zijn in zowel hun verlangen naar geluk als hun recht om het te verkrijgen, voel je automatisch empathie en nabijheid voor hen.

Door je geest te laten wennen aan dit gevoel van universeel altruïsme, je ontwikkelt een verantwoordelijkheidsgevoel voor anderen: de wens om hen actief te helpen hun problemen te overwinnen. Deze wens is ook niet selectief; het geldt in gelijke mate voor iedereen.

Zolang het mensen zijn die net als jij plezier en pijn ervaren, is er geen logische basis om onderscheid te maken tussen hen of om je bezorgdheid voor hen te veranderen als ze zich negatief gedragen.

Dalai Lama

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Webiste Byron Katie met haar methode The Work
-) Wikipedia over Desmond Morris en zijn werk
-) Ego, het strategische zelf
-) Ego vs. Zelf
-) In het licht van voortbestaan
-) Diversiteit, de bouwsteen van het leven
-) Het begin en einde van goed en kwaad
-) Eigen en sociale identiteit
-) De dood, een verkenning
-) Eindeloos Bewustzijn

(Op het internet hebben de lezers de macht! Zij bepalen welke informatie de wereld rond gaat! U bent zich er misschien niet van bewust, maar als elke lezer een link stuurt naar 3 geïnteresseerde personen, dan zijn er maar 20 stappen nodig om 3,486,784,401 mensen te bereiken! Wil je dat zien gebeuren? Gebruik je macht! Dit stuk mag dan ook vrij door iedereen overgenomen worden op websites, blogs, of om door te sturen aan familie, vrienden, kennisen, collega`s, politici, bankiers, economen, professoren, politie agenten, etc. graag zelfs hoe meer mensen dit weten en erover meediscussiëren hoe beter.  Zet a.u.b. wel de bron erbij zodat mensen mee kunnen doen in de discussie hieronder als ze dat willen.)

41 gedachten over “Eigen en sociale identiteit”

  1. De tekst geeft een soort beschrijving van individu naar uniformiteit (waar het individu zich alleen onderscheidt door prestatie) naar universialiteit. De maatschappij gaat evenwel het omgekeerde doen; het individualiseert.

  2. De maatschappij of vooral de commercie probeert idd mensen hun sociale identiteit af te pakken door het belang van het individu heel sterk aan te zetten. En zij adverteren vervolgens alsof mensen die leegte die ontstaat in kunnen vullen met de producten die zij verkopen. Een soort ultiem verdeel en splits ze producten in de maag.

  3. Hieronder een fragment uit een lezing van de Dalai lama, getiteld: “Compassion and the Individual”. Dit is volgens mij een mooi voorbeeld van een soort overkoepelende gedachte op mensheidsniveau.

    “Whether people are beautiful and friendly or unattractive and disruptive, ultimately they are human beings, just like oneself. Like oneself, they want happiness and do not want suffering. Furthermore, their right to overcome suffering and be happy is equal to one`s own. Now, when you recognize that all beings are equal in both their desire for happiness and their right to obtain it, you automatically feel empathy and closeness for them. Through accustoming your mind to this sense of universal altruism, you develop a feeling of responsibility for others: the wish to help them actively overcome their problems. Nor is this wish selective; it applies equally to all. As long as they are human beings experiencing pleasure and pain just as you do, there is no logical basis to discriminate between them or to alter your concern for them if they behave negatively.”

  4.  
    Weer een prikkelende en daarmee activerende artikel. Ik snap eerlijk gezegd niet dat er niet meer reacties op zijn.
     
     
    De vragen: Wat zijn jouw ideeën over de eigen identiteit oftewel wie of wat ben ik? En, wat voor overkoepelende sociale identiteiten zijn er te vinden zodat mensen op grote schaal wellicht vrediger met elkaar om zouden kunnen gaan?
     
     
    Wat zijn jouw ideeën over de eigen identiteit oftewel wie of wat ben ik?
     
     
    Ik kan identiteit niet los zien van het begrip zelfbeeld. Dus het beeld wat je van jezelf hebt en waar je ook onbewust sterk in gelooft. Een ander interessant begrip is imago. Wat dus het beeld is dat anderen van jou hebben. De volgende link geeft een interessant verschil tussen deze beiden aan: http://www.imagotest.nl/zelfbeeld/  
     
     
    Hier staat het volgende interessant tekstfragment:
     
     
    “Je hebt niet alleen een beeld van anderen, maar ook van jezelf. Dit is je zelfbeeld. Een imago wordt ten onrechte vaak belangrijker geacht dan een zelfbeeld. Terwijl een zelfbeeld juist ook heel erg van belang is. Want, wie zichzelf saai vindt zal niet snel op de voorgrond treden en wie zichzelf helemaal niet intelligent vindt zal niet zo snel een hogere opleiding beginnen of voor een baan solliciteren waarvoor enige intelligentie vereist is.”
     
     
    En ook:
     
     
    “Juist omdat een zelfbeeld bepaald hoe je je gedraagt is het belangrijk dat je zelfbeeld klopt. Het zou zonde zijn wanneer je je dommer voordoet dan je bent. Aan de andere kant heb je er ook niets aan te denken dat je slimmer bent dan in werkelijkheid zo is. Een zelfbeeld dat klopt wil dus zeggen dat je zelfbeeld overeenkomt met hoe je bent. Niet positiever en niet negatiever.”
     
     
    Het hebben van een juist zelfbeeld en deze te behouden is dus de sleutel om jezelf te kunnen ontplooien tot de persoon die je in potentie kunt zijn. Men noemt dit ook wel de persoon die je werkelijk bent. Dit zou je ook wel je Ziel of Essentie kunnen noemen.  De innerlijke bron in jezelf waar je het beste naar kunt handelen. Ego is dan het tegenovergestelde,  het maatschappelijke masker of  overlevingsmechanisme om ervoor te zorgen dat je overleeft  in omgeving waar je leeft.
     
     
    Er zijn natuurlijk veel mensen eraan gelegen ervoor te zorgen dat je gelooft in het sociale gewenste of commercieel imago. Zoals dat alle vrouwen slank moeten zijn, zoals de mode-industrie dat propageert en meisjes / jonge vrouwen mee probeert te beïnvloeden om weer hun producten te kunnen slijten. Marketing en imago kun je dan ook niet los van elkaar zien.
     
     
    Om weer terug te keren naar de vraag: wie ben ik? Dat is denk ik de persoon die je was als klein kind of baby. Een onbeschreven blad , waarschijnlijk vol met vreugde en levenslust. Hierbij ga ik er gemakshalve vanuit dat je onder fijne omstandigheden opgroeit.  Je ware identiteit is dan denk ik dan ook het kind in en het is de kunst om te blijven proberen deze vast te houden. En dat is de kunst om het juiste zelfbeeld te krijgen en te behouden die in overeenstemming is met de persoon die je werkelijk bent.
     
     
    Vraag: ‘En, wat voor overkoepelende sociale identiteiten zijn er te vinden zodat mensen op grote schaal wellicht vrediger met elkaar om zouden kunnen gaan?’
     
     
    Dat van mens of wereldburger denk ik.  Het zou mooi zijn dat iedereen dat als basisidentiteit mee zou krijgen op de hele wereld. Maar ja, dat is wel een zeer idealistisch streven die toch niet gauw bewaarheid wordt.
     

  5. Elders op het internet heb ik een complete discussie gevoerd over non-dualiteit. Byron Katie is overigens ook iemand die vanuit deze traditie of visie denkt. Het non-dualistisch denken is overigens iets wat een belangrijk element lijkt van de filosofieën die in India zijn ontstaan. Het interessante is nu dat deze manier van denken weer in het Westen is terecht gekomen en bijvoorbeeld mensen als Byron Katie lijkt te hebben beïnvloedt.

  6. Interessant idd het verschil tussen zelfbeeld en imago. 

    Zelf ben ik groot fan van Byron Katie omdat ze mensen een tool geeft om stressvolle gedachten te onderzoeken. Als je dit lang genoeg doet kom je blijkbaar vanzelf bij non dualiteit uit.

    Begrijp ik goed dat je zegt dat wie je bent grotendeels al in je zit bij je geboorte? In hoeverre imprint de omgeving volgens jouw op mensen? Ikzelf vind het nog altijd moelijk te bepalen in hoeverre ik vanuit mijzelf gevormd ben en in hoeverre vanuit alle omgevingsfactoren. Ik ben wel benieuwd hoe anderen daar over denken. 

     

    1. Ja er zijn karakter eigenschappen waarmee je geboren wordt en die dus niet tijdens je leven gevormd worden.
      Zo kan het bijvoorbeeld gebeuren dat je meer op je vader lijkt dan dat je zelf denkt (erfelijk), terwijl je een heel andere mening denkt te hebben dan hem (generatie kloof).

  7. Wat ik probeer te zeggen is dat auteurs als Eckhart Tolle en Byron Katie ook ergens hun ideeën vandaan hebben. Ze hebben ook weer hun inspiratiebronnen gehad om ideeën te krijgen en te komen tot hun werk. Ik probeer voor mijzelf een beetje de geschiedenis van de filosofie eigen te maken omdat dit een referentiekader geeft om het werk van mensen te beoordelen.
    Wat mij opvalt is dat er zoveel verschillende woorden worden gebruikt die eigenlijk hetzelfde betekenen.

  8. Er is een verschil tussen pure non dualiteit en non dualiteit-light.
    Eckhart Tolle en Byron Katie zijn voorbeelden van non dualiteit-light die zich richten tot een groter publiek en bovendien soms de indruk geven dat er een ikje is die dingen kan doen.
    Het succes van Eckhart Tolle is te danken aan het gegeven dat hij alle moeilijker concepten eruit heeft gegooid en alleen een makkelijker verhaal heeft overgehouden. Bovendien heeft hij veel succes te danken middels de promotie van Oprah Winfrey.
    Ooit hield ik me vooral bezig met Eckhart Tolle totdat ik er achter kwam dat het een afgezwakte versie was van pure non dualiteit. Deze visie is echter dermate radicaal dat deze nooit een groot publiek kan bereiken. 

    1. Ik weet niet of Byron Katie vooral dualiteit light is. Het is de algemeen meest geziene versie van haar maar heb ook een paar intervieuws met haar gezien die veel dieper gaan. Ook haar publicatie losing the moon gaat vrij diep in op concepten als tijd, de dood etc en neemt ze ook geen doekjes voor de mond. Zo krijgt ze een vraag van iemand hoe een kampbeul in Duitsland overdag mensen zo beroerd kon behandelen en dan thuis zijn familie prima en liefdevol kan behandelen. Ze antwoord daarop dat mensen ook vaak om de bloemen heen stappen op het gras. http://www.mensenrechten.org/Byron%20Katie%20-%20Losing%20The%20Moon.pdf voor de hele publicatie met dit voorbeeld er ook in. 

      Ik ken verder Tolle niet zo goed maar wat ik van hem gelezen heb vond ik niet zo interessant. 

      Maar idd, deze mensen uit de VS die vertellen idd gewoon iets wat in het Oosten al duizenden jaren ook onderwezen wordt. Volgens mij laat dat overigens zien dat er dus blijkbaars iets waardevols in de boodschap zit als mensen het al duizenden jaren herhalen. (of het werkt is dan een tweede natuurlijk) :-)

      Wat ik interessant vind aan die filosofien is dat je inplaats van meer verhalen maakt je probeert de illusies van mensen te doorprikken waaruit ze hun identiteit hebben opgebouwd. Ik ben een Christen… En zo zit iedereen op datzelfde niveau in een andere religie automatisch op een andere plek. De identiteiten botsen met elkaar of het kan iig. Door identiteit aan te nemen schep je als het ware de mogelijkheid voor dualiteit en voor mogelijk conflict. Door dit soort trucjes om die identiteit te onderzoeken kan iemand zich van die identiteit ontdoen en zo verder zoeken. Bij het oplossen van de identiteit lost ook de mogelijheid tot conflict en lijden op. Ik vind het een heel boeiende en ergens ook logische benadering.

      @Roeland, het is volgens mij ook niet het doel toch van dualiteit om groot te worden?

       

  9. Als non dualiteit al een doel heeft dan is dat de waarheid te doorgronden. Het doel is niet om groot te worden, ook niet om gelukkiger te worden of wat dan ook.
    Een benadering kan alleen maar veel mensen trekken als die
    a. geluk voor het ikje belooft (dus een beter leven, realisering van doelstellingen).
    b. methoden aanbiedt die het ikje kan doen. Dat kan van alles zijn oefeningen, een paar keer rond de berg Kailash lopen e.d.
    Authentieke non dualiteit doet geen van beiden, maar wijst slechts op de situatie zoals die is en dat is dat er maar 1 energieveld is waaruit tijdelijke vormen (waaronder een mens) oprijzen en weer in verdwijnen. Dat feit is ook bewezen door de natuurkunde. De door ons waarneembare realiteit bestaat uit een veld van up quarks, down quarks en elektronen en alles wordt in hoofdzaak bij elkaar gehouden door elektromagnetische straling.
    Het ervaren ik is dus geen afzonderlijk iets, maar eenvoudigweg deel van dat energieveld.
    Over het algemeen is het pas na veel lijden dat mensen tot die conclusie komen en ook nadat ze allerlei methoden die wel geluk voor het ikje beloven hebben geprobeerd.
    Authentieke non dualiteit is als Morpheus in de Matrix. Het is een benadering die alleen de waarheid aan te bieden heeft die in feite de ondergang is van alles wat je ooit dacht dat waar was.  
    Er is slechts een piepkleine groep die zover durft te gaan. Mijn indruk is dat het ego eerst volkomen murw gebeukt moet zijn voordat iemand daartoe bereid is.
     

  10. @Roeland. Ik denk dat je helemaal gelijk hebt. Het basisidee is namelijk zo radicaal anders dat het daarom moeilijk te bevatten is. 
    Het radicale is namelijk dat het geen zin heeft om verder te zoeken. Waarom? Het is zoals het is. Heeft dan zin om niets te doen? Ook niet! Leef gewoon zonder te oordelen. Zonder gehechtheid aan het resultaat. Het is allemaal een groot spel. Dat is de boodschap van zuivere non-dualisme uit India.
    Klopt het overigens dat je in september van afgelopen jaar een interview hebt gehad en dat daarvan een filmpje gemaakt op ‘jijtube’.com?

    1. Als je die gedachte als stressvol ervaart kun je hem altijd onderzoeken met bijvoorbeeld de methode van Byron Katie en kijken of die gedachte wel waar is voor je. Geloof een gedachte nooit voordat je hem zelf hebt onderzocht is haar credo. 

      Persoonijk geloof ik namelijk niet dat die gedachte waar is, wat ik ervaren heb is dat er geen identieit overblijft ook geen stof. :-) Maar wellicht dat anderen tot andere ervaringen zijn gekomen of gaan komen.

       

      1. Ik was toen 17, dus nu bijna 38 jaar geleden. Voldoende tijd gehad om e.e.a. te relativeren. Wat echter de tijd en energie die ik er in moest steken, om mijzelf terug te brengen tot een aanvaardbare wereld, goed maakte, is dat ik bevrijd was van alle minderwaardigheids complexen. Niemand kan meer of minder zijn dan jij, alle waarheden zijn relatief, ook de eigenwaarde, alles is stoffelijk en gelijk aan elkaar. Gelijkwaardigheid aan alle leven, en de mens die daarvoor de verantwoordelijkheid moet dragen in zijn leef omgeving, moeder aarde.  

        1. Beste Andre en Douwe. In de bijbel staat geschreven: Gij zijt uit stof ontstaan en gij zult wederkeren tot stof. Douwe heeft hierin gelijk, dat er ook geen stof zal overblijven. We dienen nog 1x tot voeding van de bacterien. Het is alleen jammer dat er geen bacterien zijn die botten lusten, anders zou het stoffelijke lichaam helemaal weggevaagd zijn. Nu blijven er twee opties open: 1- als je van het non- dualisme uit zou gaan en je denkt dan aan het trialisme, vader, zoon en heilige geest. Was het de heilige geest die na de dood van jezus neerdaalde op aarde en daardoor voor de religie de geest aanvaardbaar maakte. M.a.w. na het overlijden zou dus de geest je lichaam ontstijgen. 2- En dit is mijn denken, op het moment van overlijden zou er bv 1 atoom, waarin alle informatie in opgeslagen is, je lichaam kunnen ontstijgen. Dat is dualisme. Er is op de zeevaart een klein boekje in omloop over zeelieden, die de bijna doodservaring hebben meegemaakt, gezien op de manier van verdrinking. Al deze mensen hebben 1 ding gemeen in hun verhaal, nl ze zagen het witte licht. Dus de nieuwe wereld enof leven in transparantie. Wat voor jezelf aanvaardbaar is, bepaalt een ieder voor zich zelf. Misschien krijg ik ooit eens de deksel op mijn neus, op het moment van sterven, dat het blijkt dat dat gegeven totaal anders is dan ik verwacht zou hebben, het zei zo. Ik heb me dan tm mijn dood geen problemen op de hals gehaald en dat is dan mijn troost.

          Andre, wat je hierboven vermeld, kan ik je het volgende mededelen: Als je het geluk hebt om echt ouder te mogen worden, dan heeft een ieder op een gegeven moment, dat ze terug kijken in zijn enof haar leven. Je zou dan kunnen spreken van bewustwording van de ervaringen die je op gedaan heb in je leven. Zie het als een lering, dan ervaar je het ook positiever en geeft het kracht. Zelf heb ik vroeger vaak gedacht van waarom ???, nu heb ik mijn antwoord gekregen. De lering van mijn verleden heb ik kunnen gebruiken in het heden en heb daar mijn kinderen vaak het juiste antwoord kunnen geven. En ondanks dat ik er geen boek over wil schrijven, is het toch wel de moeite waard geweest en daar put ik dan mijn troost uit. Mvg, Paul.

        2. Of je het nu leuk vind enof niet, ALTIJD. Maar ik heb ook moeten leren om dit soort zaken naast me neer te kunnen leggen, doorgaans komen de antwoorden wel. Mvg, Paul.

  11. @ Roeland. Ik las net je eerdere reacties pas goed.
     
     
    ‘Het succes van Eckhart Tolle is te danken aan het gegeven dat hij alle moeilijker concepten eruit heeft gegooid en alleen een makkelijker verhaal heeft overgehouden. Bovendien heeft hij veel succes te danken middels de promotie van Oprah Winfrey.
    Ooit hield ik me vooral bezig met Eckhart Tolle totdat ik er achter kwam dat het een afgezwakte versie was van pure non dualiteit. Deze visie is echter dermate radicaal dat deze nooit een groot publiek kan bereiken. ‘
     
     
    Ik denk dat dit gewoon waar is. Misschien weet hij dat zelf ook wel, maar om te kunnen ‘leven in deze realiteit’ is het wel handig om  een boodschap te hebben die gemakkelijker te aanvaarden is en daarmee beter te verkopen.

  12. ‘De gedachte stof te zijn, is bijzonder schokkend, zo heb ik dat in iedergeval ervaren.’
     
    Het is maar wat jezelf denkt en daarmee ook geloofd. Dat bepaald ook je ervaring.
     

  13. @OomT dat van dat interview klopt inderdaad.
    Het is inderdaad een schok dat alles wat je ooit dacht dat waar was niet blijkt te kloppen. Velen proberen die schok te vermijden en non dualiteit in te passen in hun huidige denksysteem waardoor non dualiteit light op een grote populariteit kan rekenen. 

  14. Ik reageer nog maar even op het artikel en niet op bovenstaande reacties.  Ik denk dat ieder mens zoekt naar een indentiteit.  Een primaire reactie is om je aan te sluiten bij (bijvoorbeeld) een voetbalclub.  Dat doe je om ‘ergens bij te horen’.  Geef je niet om voetbal, dan sluit je je aan bij een muziekstroming.  Of je zoekt een indentiteit bij iets alternatieverigs zoals een protestbeweging.

    Een voetbalclub is veruit het gemakkelijkst.  Je hoeft alleen maar voor club x te zijn, goed te kunnen zuipen, grof in de bek en af en toe wat rel te schoppen.  Aansluiten bij een protestbeweging (van wat voor aard dan ook) is wat moeilijker, maar geeft wel meer voldoening.  Jij en je makkers weten wat het beste is voor de wereld en ‘de rest’  zit alleen maar voor de buis te hangen, niet na te denken en een inhoudsloos bestaan te leiden (lijden?)

    Maar ondertussen zit je nog steeds je indentiteit af te leiden van Feijenoord, Greenpeace, de SP of wie weet wel een nog kleinere factie.  Want des te kleiner, des te orgineler indentiteit je hebt.  Greenpeace of de SP is zo algemeen.  Beter is het nog om met 10 man het beter te weten dan de rest van de wereld.  

    Tot het moment dat je aan introspectie gaat doen en beseft dat een indentiteit die gebaseerd is op afzetten tegen anderen niet deugt en sowieso niet kan deugen.  Als mijn indentiteit bestaat uit het afzetten tegen anderen, wat zegt dat dan over mij?  Dat zegt dat mijn indentiteit afhankelijk is van anderen die zijn wat ik niet ben.  Potverdorie!  Heb ik eindelijk een indentiteit gevonden en dan blijkt die afhankelijk te zijn van die van een ander!  Immers, de Feijenoord supporter is niets zonder Ajax!  Links is niets zonder rechts en vice versa.  Een visionair is niets zonder hersenloos volk.

    Op dat moment ga je beseffen dat je indentiteit niet anders is dan een steen in een gebouw.  Het gebouw stort niet in als jij er tussen uitgehaald wordt. Zelfs niet als er vele stenen om je heen worden weggehaald.  En er zijn lelijke stenen in het gebouw en hele mooie.  Er zijn architectonische hoogstandjes en regelrechte blunders.  Maar jij bent wel onderdeel van het gebouw en dat is jouw indentiteit.  Ook al ben je een gele steen tussen de rode, dan help je nog het gebouw schragen.  Je beseft dat je tegelijkertijd heel nietig bent en heel groots.  Je gaat houden van het gebouw met al zijn miskleunen, omdat het deel is van je indentiteit….

  15. @ikzelf. ‘Ik reageer nog maar even op het artikel en niet op bovenstaande reacties.’
     
    Grappig dat je dit even expliciet aangeeft. :-)
     
    ‘Tot het moment dat je aan introspectie gaat doen en beseft dat een indentiteit die gebaseerd is op afzetten tegen anderen niet deugt en sowieso niet kan deugen.  Als mijn indentiteit bestaat uit het afzetten tegen anderen, wat zegt dat dan over mij?’
     
    Dat is de kern van dualiteit. Om de wereld te begrijpen is het noodzakelijk om het in hokjes op te delen. Een vergissing die je daarbij kunt maken is de ander te veroordelen. Hoe logisch dat ook is vanuit je eigen perspectief.
     
    ‘Immers, de Feijenoord supporter is niets zonder Ajax!  Links is niets zonder rechts en vice versa.  Een visionair is niets zonder hersenloos volk.’
     
    Dat is het nut van dualiteit. Zonder positief geen negatief. Zonder goed geen kwaad.
     
    ‘Op dat moment ga je beseffen dat je indentiteit niet anders is dan een steen in een gebouw.  Het gebouw stort niet in als jij er tussen uitgehaald wordt. ‘
     
    Dat is voor mij de kracht van non-dualiteit.
     
     
     
     
     
     

    1. Ik kan niet zoveel met dat ‘geen individu’ zijn uit de non-dualiteit en het ontbreken van een vrije wil.  Ik heb wel degelijk een vrije wil, maar tegelijkertijd ook weer niet.  Als Feijenoord supporter kan ik niet zonder Ajax.  In die zin heb ik geen vrije wil.  Maar ik heb wel de vrije wil om geen Feijenoord supporter te zijn.  Of de vrije wil om het ‘supporter zijn’    slechts als een spel op te vatten.

      Ik ben zowel het individu (de steen)  als het collectief (het gebouw)

      Verder ben ik van mening dat mijn (en een ieder ander) indentiteit er uit bestaat om je eigen unieke weg te bewandelen.  Als dat geen indentiteit meer is!  Iedereen zoekt op zijn eigen manier naar indentiteit, naar een reden van bestaan.  Het zijn van Feijenoord supporter is een simpele invulling van die zoektocht.

      Maar hoe je die zoektocht ook  vervolmaakt en verfijnd, je blijft zoeken.  En misschien is de eindbestemming wel de conclusie dat je onderdeel bent van het gebouw en is dat de vervolmaking van non-dualiteit.  Maar zolang je zoekende bent, ben je duaal.

      En een van de meest nare trekjes van Homo Sapiens is dat hij altijd een nieuwe horizon zal zoeken achter de horizon.

  16. Heren, is identiteit niet het gegeven, dat je jezelf eerst terug ziet in de relatie van je ouders? Bv qua karakter enof uiterlijk, waarin je herkennings overeenkomsten vind? Pas veel later gaat het om het gegeven wie jezelf daadwerkelijk bent. Dan heb je nog een x tijd nodig om jezelf te kunnen aanvaarden. Pas dan heb je de mogelijkheid om er eventueel verandering in aan te brengen. Mvg, Paul.

    1. Karakter en uiterlijk zijn slechts zaken die je meekrijgt als startkapitaal.  Uiteraard kan ik mijn blanke huid en blauwe ogen als indentiteit opvatten.  Maar dat zit op ‘supporter van een voetbalclub’  niveau.  Na je puberteit geeft dat soort indentiteit geen bevrediging meer.  Mijn opvliegende karakter is een gegeven, geen indentiteit.  Er is ook geen enkele aanleiding om dat te veranderen, alleen om het aanvaardbaar te maken.  

      Net zoals een steen van het gebouw wel gezandstraald kan worden, maar hij blijft dezelfde steen.  Zo moet ik ook handlen met mijn karakter en mijn sociologische aard zo wij die allemaal hebben.  Ik heb ook zaken als haat, jaloezie enzovoorts.  Maar dat is geen indentiteit, maar ballast.

      De kern naar de zoektocht van de indentiteit is niet verandering denk ik. 

  17. Ik blijf van mening dat een discussie over dualiteit en non-dualeit geen uitkomst kent! Waarom niet? Je komt er niet uit! Het is een kwestie van perceptie, referentiekader of hoe je het ook wilt noemen.
     

    1. Klopt volgens mij, we leven in een wereld waarin we willen voortbestaan en dus is dualiteit noodzakelijk. 

      Of deze dualiteit er ook is voor je geboren wordt of nadat je bent overleden is natuurlijk de vraag maar is daar ooit iets zinnigs over te zeggen vanuit deze vorm van dualiteit. En is dat ooit in woorden van deze duale wereld te vatten…

  18. Beste ik zelf, in je DNA is 40% van de eerste mens, 40% krijg je mee van je ouders en 20% creeer jezelf. Dat laatse wordt opgebouwd va je geboorte tm je dood. Dit alles wordt dus vastgelegd in je DNA. Je uiterlijk, kun je inderdaad niets aan veranderen, dat is genetisch bepaald, maar je kunt het wel deels terug vinden in de vormgeving van je ouders. Karakter is een breed gegeven, waar je weldegelijk iets aan kunt veranderen, maar dat ligt volledig in de hand van de desbetreffende persoon. Wat jij dus als negatief ervaart zoals je aangeeft opvliegend karakter, haat, jalouzie etc, kun je om zetten. Is dus wel degelijk een identiteits norm. Maar voordat je daar verandering in wilt aanbrengen, moet je het toch echt eerst aanvaardbaar maken voor je zelf enof accepteren, dan pas kan je het veranderen.

    OomT, in principe ben ik het met je eens. Non dualiteit heeft zijn oorsprong gevonden in vooral de oude religies. Het wordt zelfs regelmatig gebruikt in de meditatie, hierin zou je verder in kunnen gaan met ZEN, deze vindt je weer terug in de al oude religie en in de nieuwere religie het christendom. Het woord werd mede gebruikt om een verandering te kunnen aangeven enof te omschrijven.Door mede dit woord te kunnen gebruiken, kon men bv ook verklaren trialisme ( de vader, zoon en heilige geest), die daardoor een eenheid vormde. In weze heeft het dus eigenlijk geen bestaansrecht. Het woord dualisme daarin tegen wel, dat is in de natuurkunde volledig aantoonbaar gemaakt, Dus zoals je al aangaf heeft het nooit een uitkomst.Mvg, Paul.

    1. @Paul R.

      Uiteraard kan je negatieve eigenschappen bijschaven, ik denk dat iedereen dat in meer of mindere mate doet of in ieder geval probeert.  Zo ook ik. Maar dat laat niet onverlet dat ze  latent aanwezig blijven.  Dergelijke eigenschappen zijn gekoppeld aan het ego (net als de positieve eigenschappen)  Ik kan niet anders zeggen dan dat zaken als haat, wraak, jaloezie enzovoorts ook deel uitmaken van mijn indentiteit. Als verstandig mens probeer ik deze emoties te beheersen en vanuit liefde te reageren. Alleen via meditatie kan ik het ego opzijzetten en het collectief ervaren.

  19. Beste Ik zelf, nu begrijp ik wat je bedoelt bv: Als ze aan mijn gezin komen, kan ik door mijn emotie in woede uitbarsten en zo zijn er natuurlijk nog vele ongecontroleerde emotionele reacties.  Dus op die manier, zeg ik ja, je hebt gelijk.
    Het kwartje is gelukkig bij mij gevallen, al duurde het even. Fijn voor je dat je een weg hierin heb gevonden door meditatie. Zo zal een ieder daarmee op zijn enof haar eigen manier mee overweg gaan. Mvg, Paul.

  20. Ja, zoiets bedoel ik.  Volgens mij kan niemand zich totaal losmaken van zijn ego.  En dat is ook niet nodig.  Het leven is een steeds voortdurend bewustwordingsproces van je eigen functioneren.

Laat een antwoord achter aan Roeland Reactie annuleren