Een video van National Geographic deze keer met een uitgebreide animatie van de vele botsingen die continenten aaneenlasten en in stukken reten. Alleen de kernen van continenten, de zogeheten kratons, overleven meestal de botsingen.
Volgens recente wetenschappelijke theorieën zijn de kratons, de kernen van continenten die ooit als enige boven de golven uitstaken, gevormd door de inslag van asteroïden, rond de vier miljard jaar geleden. Inderdaad blijkt dat het Witwatersrandmassief opmerkelijk rijk te zijn aan goud. Vermoedelijk van buitenaardse oorsprong dus…
Heb je deze video al eens gezien?
http://www.youtube.com/watch?v=TzzGPfVx32M
Leuk filmpje Julie, past er wel bij. Wat ik mij afvraag:
Superhete convectiestromen, opstijgende vanaf de kern, duwen tegen de tectonische platen in bepaalde richtingen tot ze weer afgekoeld zijn. De nu gedeeltelijk afgekoelde massa zakt weer naar beneden, in een cyclus die gedurende lange perioden in dezelfde richting aanhoudt. De aan en afvoer van hete en afgekoelde stromen geschied dus via de kern in bepaalde richtingen, daarvandaan wordt het geheel op gang gehouden. De aardkern ligt echter niet in het midden, ik krijg dan ook intuitief de indruk, dat deze zich gedraagt zoals eieren dat in een pan kokend water doen, maar dan trager.
https://www.visionair.nl/ideeen/wereld/aardkern-tientallen-kilometers-uit-het-lood/comment-page-1
Â
Ook poolt noord en zuid gedurende een bepaalde cyclus langzaam om. Ik vraag mij daarom af; is de kern wel rond, zou deze niet ovaalvormig kunnen zijn en welk traject volgt de ompoling over de oppervlakte van de planeet. Dit wordt al gevolgd en zou daarmee ook de positie van een afwijkende ovaalvormige kern aan kunnen geven.
Als de kern dan kantelt als gevolg van z’n eigen convectiestromen, zoals dat in heet water met eieren gebeurt, veranderen ook de convectiestromen. Een ongelijkvormige hittebron zou dat moeten doen, daar de oppervlakte grootte inmers niet gelijk is, en daarmee de warmteafgifte in bestaande convectiestromen. De convectiestromen op hun beurt, zouden dan ook moeten veranderen, wat aan de oppervlakte dan merkbaar zou moeten zijn in de verdeling van spanningen en drukken. Dit zou zich moeten manifesteren als toenemende beweging in de aardkorst en vulkanische aktiviteit. Dat is nou juist net wat we zien; de vulkanische aktiviteit neemt toe, maar ook de frequentie van bevingen en klimaat verandering. Dat we bijdragen aan klimaatverandering leidt geen twijfel, maar als de warmteverdeling onder het wateroppervlak verandert, als gevolg van wijzigende onderaardse convectiestromen, dan wordt daar minder op gelet. Dit omdat wij ons fixeren op bovengrondse oorzaken. Het is maar een niet wetenschappelijke hypothese van mij natuurlijk, maar een mogelijkheid die ik niet zomaar af wil schrijven. Doemdenken houdt ik niet van, maar er is wel bewezen dat de polen eerder tropisch gebied zijn geweest. De aarde draait en behoudt van kinetische energie zal daarom voorkomen dat de oppervlakte positie ten opzicht van de zon veranderen kan. Een ovaalvormige kern heeft aan de uiteinden een kleiner oppervlak. Daarmee wordt aan de polen een verminderde convectiestroom verklaarbaar, waarmee de temperatuur daar wel lager moet zijn, vanuit de bodem.
Is toch een fout in geslopen voor wat betreft de oppervlakte positie. Deze blijft langzaam veranderen door tectonische aktiviteit.