Dit paleis is een van de weinige bezittingen van de Soevereine Orde van Malta, met drie ingezetenen. Officieel is de door Napoleon van Malta verjaagde Orde nog steeds een staat.

Is de staat de wortel van alle kwaad?

De natiestaat is het voorlopige resultaat van duizenden jaren sociale en politieke ontwikkeling. De staat is verre van onomstreden. Immers, dictatoriaal geregeerde staten zoals de Sovjetunie en nazi-Duitsland hebben tientallen miljoenen mensen over de kling gejaagd. Ook nu nog is geweld door staten oorzaak van veel menselijk leed. Reden voor anarchisten om de staat af te wijzen. Hebben ze gelijk, en wat is de logische opvolger van de staat zoaqls we die nu kennen?

Wat is een staat?
Een staat is een organisatie, die een bepaald grondgebied beheerst en in hoge mate soeverein is, dat wil zeggen: afgezien van verdragen, niet onderworpen is aan een hogere jurisdictie. Staten beschikken over machtsmiddelen om hun gezag af te dwingen, zoals leger en politie en een geweldsmonopolie. Moderne staten beschikken over een staatshoofd (vaak, zoals in Nederland en België, een ceremonieel en een feitelijk staatshoofd), een regering, een ambtenarenapparaat en een verzameling wetten en regels, die door politiediensten en juridische ambtenaren dwingend worden opgelegd. De staat is een sociale organisatievorm, die zoals alle organisatievormen alleen kan bestaan omdat een groep mensen bereid is, deze staat te accepteren, m.a.w. staatsburger te zijn. Mist dit gevoel, dan is de staat geen lang leven beschoren. Dit zie je in failed states zoals Somalië. De eerste staten ontstonden toen grondbezit belangrijk werd (m.a.w. met het ontstaan van de landbouw) en waren koninkrijken, waarbij de monarch vaak ook als religieuze leider werd gezien. Later ontstonden republieken en dictaturen.

Dit paleis is een van de weinige bezittingen van de Soevereine Orde van Malta, met drie ingezetenen. Officieel is de door Napoleon van Malta verjaagde Orde nog steeds een staat.
Dit paleis is een van de weinige bezittingen van de Soevereine Orde van Malta, met drie ingezetenen. Officieel is de door Napoleon van Malta verjaagde Orde nog steeds een staat. Bron: Wikimedia Commons

Waarom is de staat zo’n succes?
Klagers over onderdrukking door staten, zoals mijn gewaardeerde collega Douwe, verliezen vaak uit het oog dat een staat een aantal zeer waardevolle functies vervult, waar eigenlijk anno 2014 nog geen goed alternatief voor is. Een goed georganiseerde staat zorgt ten eerste voor rechtszekerheid: wie zich aan de regels van de staat houdt, wordt beschermd door de ambtenaren van de staat. Omdat de staat soeverein is, is ook duidelijk welke regels gelden en welke niet: de staat vormt een homogene jurisdictie, in stand gehouden door het geweldsmonopolie van de staat. Zonder politie zou een grote stad binnen enkele uren vervallen tot anarchie en chaos, zoals we bijvoorbeeld hebben gezien bij de rellen in het Canadese Montreal in 1969, waar een politiestaking  leidde tot onlusten waarbij meer dan honderd mensen stierven. Canada is een land dat diverse ranglijstjes in menselijke ontwikkeling aanvoert, waarmee wordt bewezen dat  zelfs onder een zeer beschaafde populatie het wegvallen van politiebescherming tot grote ellende leidt.
Ten tweede biedt een staat schaalvoordelen. Wordt een deel van een staat getroffen door een natuurramp, dan kan de staat assistentie bieden. Grote projecten die voor een enkeling of kleine groep niet te verwezenlijken is, zoals de piramides van Gizeh of de Deltawerken, zijn voor een staat uitvoerbaar. Niet altijd even efficient, maar dat is weer een andere discussie.
Ten derde kan de staat opkomen voor de belangen van de bevolking. Als bijvoorbeeld de Duitsers of Fransen giftige stoffen in de Rijn lozen, kan Nederland protesteren. Voor een palingvisser is het een stuk lastiger om naar Frankrijk te reizen om te klagen bij de lokale kalimijn. Ook bij gewapende agressie is het handig dat een sterke staat je beschermt. Je zal dan minder snel aangevallen worden.

Kunnen de functies van de staat vervangen worden door een ander systeem?
In theorie zou je een hoge mate van zelfordening kunnen creëren. Natuurlijke ecosystemen, bijvoorbeeld, kennen maar een zeer beperkte sociale organisatie, maar zijn wel stabiel. De ‘law of the jungle’ is echter weinig aangenaam voor een individueel dier. Deze loopt voortdurend risico opgevreten te worden. Waar mensen in dezelfde wereld leven, zullen hun activiteiten onvermijdelijk die van een ander gaan hinderen. Er moet dus een goed mechanisme voor conflictbeheersing komen, anders dan het recht van de sterkste. Libertariërs stellen dan bijvoorbeeld voor om twee partijen onderling een bemiddelaar te laten kiezen die bindend uitspraak doet. Echter, deze uitspraak moet gerespecteerd worden, wat niet gegarandeerd is. Anarchie is daarmee dus een onrealistische fantasie. Wellicht kan er wel een wereldstaat ontstaan. Hiermee zouden oorlogen ook ten einde komen, maar burgeroorlogen blijven mogelijk.

101 gedachten over “Is de staat de wortel van alle kwaad?”

  1. Anarchie is daarmee dus een onrealistische fantasie.

    Mee eens, een anarchistische samenleving zou op kleinere schaal mogelijk zijn zoals in het verre verleden ze bestonden en wellicht op sommige afgelegen plekken. En uiteraard de alternatieve woongemeenschappen zoals werden gepresenteerd in de laatste aflevering van Tegenlicht. Een goed functionerende anarchistische samenleving op wereldschaal lijkt me voorlopig zeker een utopie.

    Persoonlijk denk ik dat de natiestaat met een democratisch kiesstelsel tot op heden de minst slechte wijze is om een samenleving te organiseren.

  2. pieter-stuurman

    Het grappige is, dat voorstanders van de staat maar twee mogelijkheden lijken te zien. De organisatievorm die staat genoemd wordt, of totale ongeorganiseerdheid. Er wordt dus geloofd dat er maar één organisatievorm mogelijk is, en dat is de staat. Als die staat er niet is, rest uitsluitend totale ongeorganiseerdheid.

    Het enige verschil tussen de staatsvorm en iedere andere vorm van organisatie, is dat de staat geweld  gebruikt, of daarmee dreigt, om gedrag af te dwingen. De behoefte aan organisatie, wordt dus aangewend om die dwang en dat (mogelijke) geweld te rechtvaardigen. Dwang wordt dus gezien als enige mogelijkheid om in die behoefte te voorzien.

    Organisatie levert een voordeel op voor mensen (zoals Germen duidelijk aangeeft). Daarom hebben mensen er behoefte aan. Voorstanders van de staat gaan er dus vanuit dat die behoefte verdwijnt als de staat verdwijnt, of dat de behoefte blijft bestaan maar dat mensen daar niets mee zullen doen als ze daartoe niet (onder bedreiging met geweld) gedwongen worden.

    Maar waarom zouden organisatie en dwang altijd een onverbrekelijke eenheid moeten vormen? Sterker nog: veruit de meeste organisatievormen die er (ook nu) bestaan, missen het dwangelement. Er zijn (ook nu) enorm veel organisatievormen die prima functioneren en waarbinnen de leden niet met geweld gedwongen worden te gehoorzamen. Denk bijvoorbeeld aan vakbonden, belangenverenigingen, goede-doelen organisaties, en niet in de laatste plaats bedrijven.

    Eigenlijk organiseren mensen zich op alle gebieden die de staat niet organiseert. Dat doen ze omdat dit voordelen biedt. Dat doen ze omdat ze dat willen.

    Het enige dat staatsloosheid dus zal veranderen, is het verdwijnen van de dwang. Mensen zullen de organisatie van de zaken die voorheen door de staat werd gedaan, dan zelf moeten regelen. Precies zoals ze dat nu doen met de dingen waarmee de staat zich niet bemoeit. Niet omdat ze daartoe gedwongen worden, maar omdat ze dat willen.

    Het is in mijn optiek daarom een zeer vreemde gedachte dat mensen, als er geen staat zou zijn, daarmee ineens zouden ophouden. Nu organiseren mensen zelf wat de staat niet organiseert. Zonder staat zullen ze dat logischerwijze juist meer doen, omdat er dan geen staat is. Het enige dat er dan verdwijnt, is het dwangelement.

    De gedachte achter de staat is dus dat mensen niet in hun behoeften voorzien als ze daartoe niet gedwongen worden door een “autoriteit”. Dat is een absurde gedachte. Mensen zullen altijd proberen in hun behoeften te voorzien en daarvoor doen wat nodig is. Daartoe hoeven ze niet gedwongen te worden. Als er toch sprake is van dwang, dan gaat het niet om een behoefte van mensen, maar om een belang van degenen die de dwang opleggen.

    De koppeling tussen behoefte en dwang is een geloof. Het geloof dat mensen zonder dwang niet kunnen organiseren. En dat geloof rechtvaardigt de bijbehorende onvrijheid. En dus het bestaan van macht/autoriteit. Dat geloof is het enige dat nodig is om mensen deze situatie te laten aanvaarden. Om mensen zich eraan te laten onderwerpen. Om hun vrijheid ervoor af te staan. Ten bate van macht. Macht van de één bestaat immers nergens anders uit, dan uit de onvrijheid van de anderen.

    Een samenleving zonder dwang, is inderdaad een onrealistische gedachte. Realistisch betekent immers: aansluitend bij de bestaande realiteit. En de bestaande realiteit is er een van dwang. Een samenleving zonder dwang is een andere realiteit. Ieder idee over verandering is dus per definitie een onrealistische gedachte.

    Het enige dat de huidige realiteit in stand houdt, is het geloof dat staatsautoriteit nodig is. Zodra dat geloof verdwijnt, zal die realiteit dus veranderen. Dat geloof verdwijnt zodra mensen er de absurditeit van inzien. En dan is een dwangloze samenleving ineens wel de bestaande realiteit.

    1. Je gaat nu in op slechts één deelargument voor een staat, namelijk de mogelijkheid tot grootschaliger samenwerking. Het belangrijkste voordeel van de staat, waar zowel jij als Douwe niet op ingaan,  is dat er een eenduidige jurisdictie is. Volgens de Nederlandse wet is het bijvoorbeeld verboden om door te rijden als er een bestuurder van rechts komt. In een libertarische samenleving kunnen verkeersregels of andere wetten niet afgedwongen worden. Het gevolg: veel verkeersongelukken en andere ellende. 

      1. pieter-stuurman

        Het is weer een alles-of-niets redenering Germen.

        Geen autoriteit is iets anders dan geen afspraken. We hebben nu goed werkende afspraken op het gebied van verkeer (en vele andere gebieden). Die kunnen we toch gewoon aanhouden? Waarom zou iedereen ineens links gaan rijden of geen voorrang meer verlenen als er geen autoriteit is? Dat lijkt me erg onhandig en ik geloof niet dat iemand dat zou willen.

        1. @pieter
          Je spreekt hier niet over de gevolgen. Ondanks de afspraken bekend zijn zie ik nog steeds niet iedereen onderling de problemen oplossen; meningsverschil > conflictsituaties. Zonder autoriteit kan het een lange, ellendige zitting worden om het onderling eens te worden. Dat lijkt mij ook erg onhandig.

        2. pieter-stuurman

          Daarom lijkt het me handig om onderlinge afspraken te maken. Precies zoals we nu in heel veel gevallen doen. Zonder tot die afspraken gedwongen te worden door autoriteit.

          Ieder door beide partijen ondertekend contract werkt zo. Ook nu. Je kunt in zo’n contract bijvoorbeeld ook prima vastleggen dat je in geval van meningsverschil een derde, onafhankelijke partij laat beslissen. En vooraf in vrijwilligheid overeenkomen wie je daar allebei geschikt voor vindt.

          Mogelijkheden te over. Maar nogmaals: zo gaat het nu ook met wederzijdse afspraken. Daaraan zal niks veranderen.  

        3. Als ik besluit niet mee te doen met de rest maak ik ook een ‘afspraak’. Of ik ga mij gedwongen voelen niet mee te moeten doen. Het is maar net hoe je het bekijkt. Vandaar mijn opmerking dat vrijwilligheid discutabel is. Hiermee gezegd kunnen we dus ook zeggen dat externe autoriteit geen geloof is, maar het vertrouwen in anderen hebben (externe autoriteit). De crux zit hem voor mij in het accepteren van een andere gedachtegang (de realiteit)  i.p.v. het willen inspireren om.

        4. pieter-stuurman

          Vertrouwen in anderen hebben is mooi Kenjie. Maar autoriteit VERPLICHT je ‘vertrouwen’ te hebben. Verplicht vetrouwen IS geen vertrouwen. Wat als je dat vertrouwen nou niet hebt? 

          Autoriteit verplicht je te gehoorzamen, anders wordt je in een kooi gestopt, of een (door die autoriteit vastgesteld) bedrag afhandig gemaakt.

          Of jij je op andere gebieden ook gedwongen ‘voelt’ is helemaal je eigen verantwoordelijkheid. Dat jij dat zo voelt, wil nog niet zeggen dat het zo IS. Als je toch gelooft gedwongen te zijn, dan doe je jezelf dat aan. Dat is jouw interne autoriteit. Niet een externe autoriteit.

          Om een andere gedachtegang te kunnen accepteren, moet je eerst weten dat die bestaat. Dat die andere gedachtegang dus een mogelijke gedachtegang is. Een mogelijke andere gedachtegang laten zien, is de definitie van inspireren. Of je die vervolgens accepteert, is helemaal aan jou.

           

        5. Krijgen we geen onsamenhangende samenleving in jouw ideologie met heel veel andere gedachtegangen?
          Waarin niemand zich verantwoordelijk  voelt voor grootschalige problemen?

        6. pieter-stuurman

          Waarom zou niemand zich daarvoor verantwoordelijk voelen?

          En verder: ik stel geen “ideologie” voor. Ik stel voor dat mensen eens kritisch kijken naar hun geloof in autoriteit.

        7. Nou verantwoordelijk voelen misschien wel maar dat we het onderling niet eens kunnen worden hoe die problemen aangepakt moeten omdat er zoveel verschillende gedachtengangen en interpretaties dan zijn.

        8. pieter-stuurman

          Kun je een voorbeeld geven van een probleem dat je bedoelt?

          Wat zou je voorstellen? Dat iedereen hetzelfde moet denken?

        9. Een ramp a la 1953 waarbij een groep mensen vind dat we zoiets als de delta werken moeten gaan bouwen.
          Maar een andere groep vind dat we vaste dijken moeten aanleggen omdat het anders veel te duur wordt.
          En weer een andere groep gelijkgestemden (soort zoekt soort) dat we dan ook die zeearmen moeten droogmalen.
          Hopeloze verdeeldheid waardoor we uiteindelijk niks kunnen doen.

        10. pieter-stuurman

          Nou, ik zou bij elkaar komen en het bespreken. En dan tot een beslissing komen. Dat is na 1953 ook gebeurd. Toen is het door de politiek besloten.

          Ik weet niet of je de afgelopen dagen televisie gekeken hebt, maar als er ergens sprake is van hopeloze verdeeldheid, dan is het wel in de politiek. Ondanks het feit dat er in die politiek, buiten praktische verschillen van inzicht ook nog strategische machtsbelangen spelen, zijn de Deltawerken er toch van gekomen.

          Kun je nagaan hoeveel gemakkelijker het zal zijn zonder die machtsbelangen. Met alleen maar mensen die, zonder politieke agenda’s, samen zoeken naar een goede oplossing.

        11. pieter-stuurman

          Afspraken maak je vrijwillig wanneer je allebei een voordeel ziet in de overeengekomen zaken.

          Wanneer je die afspraak niet nakomt, hoeft de andere partij ook zijn afspaak met jou niet langer na te komen. Daarmee vervalt je voordeel dat je motief was om de overeenkomst aan te gaan. Dat is geen sanctie, maar een gevolg.  

        12. Nou soms moet je ook afspraken maken waarbij je water bij de wijn moet doen zoals in een coalitie bijvoorbeeld.
          Dat je dus wat van je voordeel moet inleveren, en dan wordt het wel verleidelijk om ze niet na te komen.

        13. @bemoeier

          Wellicht is het de moeite dit filmpje eens te bekijken. 

          But what will be done about?… Daar gaat Larken Rose op een boel van dit soort punten in. Wat zou jij doen in zo een situatie. Wat zie jij als oplossingen in deze materie. Het wegvallen van externe autoriteit komt met het herkennen van je eigen autoriteit en je eigen waarde. Kortom mensen zijn prima in staat zelf over oplossingen na te denken en te implementeren.

          https://www.youtube.com/watch?v=UoKT4dpgLBA&list=UUFeK8ZdHbCqAq3gekWs8aEQ

        14. pieter-stuurman

          @ Bemoeier,

          Dan nog had je een motief, en dus een voordeel, om de afspraak te maken. Anders had je die afspraak niet gemaakt. Als je jouw deel van de afspraak niet nakomt, dan komt de andere partij zijn deel niet na. En dan vervalt jouw voordeel.

        15. @ Pieter
          Moeilijk te begrijpen voor mij om op een dergelijke manier met afspraken om te gaan.
          Zonder ‘externe autoriteit’ wint degene met de grootste mond; meeste aanhangers. Deze vorm lijkt zich te focussen op momentum. Waar ik denk dat wat de meeste mensen denken niet per definitie de beste oplossing is hoeft te zijn. Maar heb je mensen nodig met een visie die beslissingen mogen maken die invloed hebben op langer termijn. Ook als dit tegen hetgeen ingaat wat de meeste mensen denken.
           

        16. pieter-stuurman

          Een “autoriteit” die beslissingen neemt die ingaan tegen wat de meest mensen willen, en ze desondanks afdwingt, staat ook bekend onder een andere naam: dictator.

          Een dictatuur is organisatorisch altijd de meest efficiënte bestuursvorm. Als je efficiëntie dus belangrijker vindt dan vrijheid, dan zou ik zeker voor dictatuur gaan.

      2. Ik geef aan dat we het vertrouwen leggen in mensen (partij) die een autoriteit vormen. Deze mensen geven we een aantal jaren het vertrouwen te regeren, omdat we het eens zijn met de visie van deze mensen. In het voorstel van ‘interne autoriteit’ zou je dus net zo een goed een poll kunnen houden voor elke beslissing die genomen moet worden, want je hoeft je immers niet aan de afspraken te houden.
        In een afspraak zit altijd een vorm ‘externe autoriteit’, omdat je dwingt de ander een alternatief te zoeken (die er misschien helemaal niet is) indien de afspraak niet nagekomen wordt.

        1. pieter-stuurman

          Zodra we een partij mensen autoriteit verlenen, maakt het niet meer uit of we het eens zijn met hun visie. Autoriteit betekent dat we vervolgens verplicht zijn te volgen, ook al zijn we het er NIET (meer) mee eens. Ook al is dat vertrouwen er niet meer. Zodra we die autoriteit weggegeven hebben, hebben we NIETS meer te vertellen.

          De enige mogelijkheid is dan om aan een andere partij mensen die autoriteit te verlenen, en dan begint het verhaal gewoon opnieuw. “Democratie” is dus niks meer dan sequentiële dictatuur. 

          In een afspraak die in vrijwilligheid en met instemming van de beide partijen gemaakt is, zit een consequentiële factor. Namelijk: ALS jij je niet aan de afspraak houdt, DAN doe ik dat ook niet.  Dat IS geen autoriteit omdat dit vooraf, op het moment van aangaan van de afspraak duidelijk is. Wil je die consequentie niet, dan ben je vrij om de afspraak niet aan te gaan.

          Bij autoriteit worden “afspraken” eenzijdig gemaakt en afgedwongen. Dat IS geen afspraak, maar iets totaal anders: dwang.  

        2. Dat is niet helemaal waar, Pieter.
          1) De wetgevende macht is zelf gebonden aan de wet
          2) De wetgevende macht is onderverdeeld in twee kamers, om zo misbruik tegen te gaan
          3) De wetgevende macht is gescheiden van de uitvoerende macht
          4) De wetgevende macht is heterogeen: het bestaat uit meerdere verkozen partijen, naar ratio van het aantal verkregen stemmen, die samen tot consensus moeten komen.
          Dat dit werkt zien we in de praktijk maar al te vaak: wanneer we het niet meer eens zijn met de activiteiten van de coalitie, laten we vaak het kabinet vallen. Het kabinet doet haar uiterste best om het vertrouwen van het volk te behouden, omdat ze weten dat ze er anders direct weer uitgetrapt worden.
          In het uiterste geval hebben we de macht om de regering af te zetten via opstanden.
          ——–
          om ook maar even ergens anders op te reageren:

          Afspraken maak je vrijwillig wanneer je allebei een voordeel ziet in de overeengekomen zaken.
          Wanneer je die afspraak niet nakomt, hoeft de andere partij ook zijn afspaak met jou niet langer na te komen. Daarmee vervalt je voordeel dat je motief was om de overeenkomst aan te gaan. Dat is geen sanctie, maar een gevolg.  ”
          Dit is ook te naïef. Het punt van een afspraak is vaak dat het geen directe transactie betreft. Zo kunnen wij bijvoorbeeld afspreken dat ik jou 1000 euro leen, waarna jij mij in 2 jaar terugbetaalt met rente. Als jij die afspraak niet nakomt, ben ik alsnog de sjaak want die 1000 euro is al lang verdwenen.
          Als al die problemen terecht zouden zijn, vermoed ik dat bedrijven er wel uit zouden kunnen komen met knokploegen en fysieke intimidatie. Dit kan ook mis gaan.
          Ik hoop dat je het zelf nooit hebt meegemaakt, maar soms gaan bedrijven ook de fout in omdat ze je ten onrechte een boete/schuld geven, bijvoorbeeld bij een verkeerde meting van je energieverbruik. Dan zeggen ze dat jij nog 5000 euro moet betalen, terwijl jij het daarmee oneens bent. Dan is het toch wel heel prettig dat er een rechtbank is die dit soort zaken kan behandelen.

        3. pieter-stuurman

          Zoals ik al in een eerdere reactie al aangaf, is het een goed idee om in iedere overeenkomst, samen in vrijwilligheid en vooraf, een onafhankelijke derde partij aan te wijzen die beslist in geval van onenigheid. In ieder goed contract is dat opgenomen. Dat kan dus een rechtbank zijn, maar dat hoeft niet. Je beslist samen in vrijwilligheid wie je in zo’n geval als autoriteit erkent. In de huidige situatie ben je verplicht de rechtbank als autoriteit te erkennen, ook al wil je dat allebei niet. Je kunt dus niet afspreken dat je die rechtbank niet als autoriteit erkent.

          Zonder dwingende autoriteit, weet iedereen wat het risico is als je iemand geld leent. Dat betekent dat je zorgvuldig moet zijn als je met je geld, geld wil verdienen. Daar zit dus een risico aan, en dat hoort ook zo te zijn. Maar ook bij leningen zijn er twee belanghebbers: de financier die wil verdienen en de lener die geld nodig heeft. Dat betekent dat die lener dus aannemelijk moet maken dat hij te vertrouwen is, anders krijgt hij geen lening. En dat de financier zorgvuldig moet zijn, anders verliest hij zijn geld. Het zal mensen dus, veel meer dan nu, stimuleren om betrouwbaar en zorgvuldig te zijn. Oftewel verantwoordelijk te zijn. Gewoon, in hun eigen belang.

          Bovendien is het werkelijk naief om te denken dat de autoriteit het oplost als ik jou je 1000 euro niet terugbetaal. Ga maar naar het politiebureau, en klaag dat Pieter Stuurman de door jou uitgeleende 1000 euro niet betaalt. Ze zullen zeggen: “Zoek het zelf maar uit”.

          De macht de macht verlenen om (via door de macht geconstrueerde wetgeving) de macht van die macht te beperken, is een absurde constructie. Hoe je het ook inkleedt.

          Dat is net zoiets als de Maffia die geld afperst in ruil voor “bescherming”, daarvoor regels opstelt, en vervolgens zegt dat die afpersing beperkt is omdat de maffia zich moet houden aan regels die diezelfde maffia opstelt.

          En verder: het maakt niet uit of een regering valt, of er een ander kabinet komt, of een regering wordt afgezet via opstand. Er komt onmiddellijk een nieuwe. Op geen enkel moment hebben we ook maar iets te vertellen omdat we op ieder moment verplicht moeten gehoorzamen. Het blijft gewoon sequentiële dictatuur. Tenminste, zolang we blijven geloven dat die dictatuur legitiem is.

          “Democratie” is dictatuur met een wisselende dictator (in het beste geval). Dat betekent dat democratie helemaal niets te maken heeft met vrijheid. Het gaat over tevredenheid met onvrijheid.

           

        4. “Je beslist samen in vrijwilligheid wie je in zo’n geval als autoriteit erkent.”
          Dat vereist twee heel lastige omstandigheden:
          1) je hebt de vrijheid om te kiezen met wie je zaken doet. In de echte wereld is dat lang niet altijd het geval. Denk aan monopolieposities.
          2) mensen zullen altijd samen een goede derde partij kiezen. Als een conflict ontstaat voordat een derde partij is afgesproken (bv. bij een misdrijf) dan moet je achteraf de derde partij kiezen. Als je slim bent, eis je dan altijd voor een partij die jou gunstig uitkomt. Zolang er namelijk geen derde partij is gekozen, is er ook geen manier om het conflict op te lossen. Wie slim is, probeert dus zo lang mogelijk te rekken zodat er nooit een derde partij gekozen zal worden.
          “Bovendien is het werkelijk naief om te denken dat de autoriteit het oplost als ik jouw 1000 euro niet terugbetaal. Ga maar naar het politiebureau, en klaag dat Pieter Stuurman de door jou uitgeleende 1000 euro niet betaalt. Ze zullen zeggen: “Zoek het zelf maar uit”.”
          Eh wtf? Hoe bekend ben jij überhaupt met de rechtsgang? Dit is niet iets wat de politie beslecht, maar de rechtbank. Daar is het vrij gebruikelijk dat je je geld terugkrijgt.
          Waar haal jij je juridische kennis vandaan? Ik heb het gevoel dat je het allemaal baseert op lekenkennis of gewoon alles uit je duim zuigt. Misschien eens een inleidende cursus rechten volgen, voordat je gekke dingen beweert?
          “Dat is net zoiets als de Maffia die geld afperst in ruil voor “bescherming”, daarvoor regels opstelt, en vervolgens zegt dat die afpersing beperkt is omdat de maffia zich moet houden aan regels die diezelfde maffia opstelt.”
          Het is helemaal niet dezelfde maffia. Nogmaals: hoe bekend ben je eigenlijk met ons rechtssysteem? Nogmaals, leer eerst eens hoe ons rechtssysteem geregeld is, voordat je dingen roept.
          “Er komt onmiddellijk een nieuwe. Op geen enkel moment hebben we ook maar iets te vertellen omdat we op ieder moment verplicht moeten gehoorzamen.”
          Wij hebben wél iets te vertellen, omdat wij kiezen voor het kabinet. Misschien heb je het wel eens gemerkt, maar als het kabinet valt of de termijn afgelopen is, zijn er verkiezingen.

        5. pieter-stuurman

          Natuurlijk zijn er verkiezingen. Alleen die maken niets uit. We hebben nooit ook maar IETS te vertellen. In mijn vorige reactie geef ik aan waarom niet.

          Ik ben geen jurist, maar weet wel iets van “rechtsgang”, helaas ook uit eigen ervaring (het ging om een forse som niet uitbetaald loon als gevolg van een malafide werkgever, vergelijkbaar met een niet terugbetaalde lening dus).

          Het is in veel gevallen (ook in mijn geval) vrijwel onmogelijk om, wanneer ik een “rechtmatige” claim heb op een medeburger, hiervoor effectief de rechtbank in te zetten. Die rechtbank doet wel een uitspraak, maar daar blijft het bij. Pas wanneer die rechtbank wordt ingezet door de autoriteit, ten bate van de belangen van diezelfde autoriteit (bijv. bij een snelheidsovertreding of zo), volgen er wel consequenties als de uitspraak niet opgevolgd wordt. Het geeft mooi aan dat die gerechtelijke macht er vooral is om de belangen van de autoriteit te behartigen, en niet zozeer de belangen van de burgers.

          Wat betreft mijn vergelijking met de maffia: wie maakt die wet die de macht van de macht beperkt? Jij? Ik? Mij is daarover niets gevraagd. Dat het wellicht een andere afdeling is van de maffia/autoriteit die dat doet, wil nog niet zeggen dat het niet de maffia/autororiteit is die dat doet.

          Overigens: ik vind het fijn om met je van gedachten te wisselen, maar als je besluit mijn inzichten af te blijven doen als “gekke dingen” of “uit de duim gezogen” (of iets in die geest) dan zal er ik niet langer aan deelnemen. Graag hoor ik even wat je plannen zijn hierover.  

           

        6. “Ik ben geen jurist, maar weet wel iets van “rechtsgang”, helaas ook uit eigen ervaring (het ging om een forse som niet uitbetaald loon als gevolg van een malafide werkgever, vergelijkbaar met een niet terugbetaalde lening dus).”
          Sorry, maar dat telt toch echt niet als bron van expertise. Alsof een reuma-patient opeens een expert is in immunologie, of een schizofreen plots een ervaren psychiater is.
          Nu weet ik de details van jouw zaak natuurlijk niet (misschien als je het zaaknummer geeft, kan ik ernaar kijken), maar als de rechter in jouw gelijk heeft geoordeeld (is dat wel het geval?), waren er genoeg manieren om een vergoeding af te dwingen. Als je dat loon niet terug hebt kunnen krijgen, dan heb je gewoon een slechte advocaat gehad of te makkelijk de handdoek in de ring gegooid. Er zijn genoeg manieren om vergoeding af te dwingen.
          Om maar een recent voorbeeld te geven: http://www.nuzakelijk.nl/overig/3723602/amstel-hotel-mocht-drinkende-sommelier-niet-ontslaan.html
           
          “Het is in veel gevallen (ook in mijn geval) vrijwel onmogelijk om, wanneer ik een “rechtmatige” claim heb op een medeburger, hiervoor effectief de rechtbank in te zetten. Die rechtbank doet wel een uitspraak, maar daar blijft het bij.”

          Dat is niet waar. Die rechtbank is gemachtigd om bijvoorbeeld beslag te leggen op eigendom of tegoeden. Het enige echte probleem is wanneer de tegenpartij niet de middelen heeft om je te vergoeden. Van een kale kip kan je niet plukken. Maar dat is nooit te vermijden.
          Daarnaast vraag ik me af wat je bedoelt met ‘daar blijft het bij’. Wat heb je dan wel voor ogen? Wat zou jij liever zien dan?
          “Overigens: ik vind het fijn om met je van gedachten te wisselen, maar als je besluit mijn inzichten af te blijven doen als “gekke dingen” of “uit de duim gezogen” (of iets in die geest) dan zal er ik niet langer aan deelnemen. Graag hoor ik even wat je plannen zijn hierover.  ”
          Sorry, maar als jij onwaarheden verkondigt dan ben ik geneigd om je daarop aan te spreken. Ik vind het niet eerlijk als iemand dingen beweert zonder daar bewijs/kennis van te hebben. Dat riekt naar onderbuik-argumentatie. Immers, jij en Douwe hebben mij ook meermaals beticht van kennisgebrek toen ik dingen zei over Rose/anarchisme die volgens jullie onzin waren. Wie claimt moet ook bewijzen.
          Ik heb zelf genoeg vakken gevolgd bij Rechten om te weten wanneer iemand iets zegt wat niet klopt. Ik ben er niet op afgestudeerd, maar heb er wel enige kennis van genomen.

        7. Koekje van eigen deeg? Geen sancties, maar een gevolg (consequentiële factor).

        8. pieter-stuurman

          Precies Kenjie, consequentiële factor. Ik geef dus aan dat Lukas volkomen vrij is om mijn inzichten af te doen met kwalificaties als “gek” of “uit de duim gezogen”, maar dat ik ook net zo vrij ben om dan niet langer met hem in gesprek te blijven, en dat ik dat (als consequentie) ook niet zal doen als hij daarmee wil doorgaan.

        9. pieter-stuurman

          Ik vertel geen onwaarheden Lukas. Ik geef een voorbeeld uit mijn eigen ervaring waaruit blijkt dat de gerechtelijke macht de belangen van burgers anders behandelt dan die van de autoriteit.

          Zo kan die autoriteit wel iets doen als de overtredende kip kaal is (zie bijv. Wet Mulder), maar in mijn geval was er (ik was inderdaad in het gelijk gesteld, ging om tienduizenden euro’s) “niets te halen” en daarmee was het af (als je een parkeerbon niet betaalt, kom je daar niet zo mee weg). Dat is werkelijk gebeurd en dus niet onwaar.

          Daarnaast zijn er talloze voorbeelden (gemakkelijk te vinden op internet) van burgers die na in het gelijk gesteld te zijn door een rechtbank, met lege handen bleven en waaraan de “autoriteit” verder niets deed. Ook dat is geen onwaarheid.  

          Ook zijn er talloze voorbeelden van mensen die slachtoffer werden van bijvoorbeeld oplichting, daarvan aangifte deden bij de politie en te horen kregen dat het geen prioriteit had, en weer naar huis gestuurd werden. Wanneer diezelfde politie een lichte overtreding constateert, wordt daar veel minder onverschillig over gedaan en leidt dit altijd tot consequenties voor de overtreder.  

          Het verschil tussen het behandelen van de belangen van burgers en de belangen van de “autoriteit” zegt iets over de aard van de gerechtelijke macht. En over de aard van “autoriteit”.

          Maar goed, als het blijft bij vergelijkbare kwalificaties (nu is daar ook “onderbuik-argumentatie” bijgekomen), stop ik met het gesprek met jou.  

        10. “Zo kan die autoriteit wel iets doen als de overtredende kip kaal is (zie bijv. Wet Mulder)”
          Wil je dat individuen dezelfde ellende over mensen uit kunnen storten als de Wet Mulder doet? Ik denk dat je dan alleen nóg grotere problemen veroorzaakt.
          “maar in mijn geval was er (ik was inderdaad in het gelijk gesteld, ging om tienduizenden euro’s) “niets te halen” en daarmee was het af (als je een parkeerbon niet betaalt, kom je daar niet zo mee weg)”
          Als er echt niets te halen was, zie ik het punt niet. Pleit je nu voor slavernij of gedwongen arbeid (wet mulder)? Want dat lijkt mij totaal niet in lijn met je verdere pleidooi voor minder externe autoriteit.
          Als er wel wat te halen vond, had je beslag kunnen leggen. Eventueel is het zelfs mogelijk om voor aanvang van het geding beslag te leggen, als je het vermoeden hebt dat de schuldenaar er met de noorderzon vandoor gaat.

          Die middelen zijn allemaal beschikbaar voor burgers. Om nu ook nog de Wet Mulder uit te breiden naar burgers vind ik een griezelige gedachte. Als dat werkelijk is wat jij voorstelt, dan ben ik het daar niet mee eens.
          “Daarnaast zijn er talloze voorbeelden (gemakkelijk te vinden op internet) van burgers die na in het gelijk gesteld te zijn door een rechtbank, met lege handen bleven en waaraan de “autoriteit” verder niets deed. Ook dat is geen onwaarheid.”
          Waarom heb je dan geen deurwaarder ingezet?
          Als er echt niks te halen valt, of er een waslijst van schuldeisers is, dan lijkt het mij trouwens ook hartstikke logisch dat je niet magischerwijs voorrang krijgt. Dat is dan gewoon pech gehad, maar ik vind dat niet oneerlijk.
          “Ook zijn er talloze voorbeelden van mensen die slachtoffer werden van bijvoorbeeld oplichting, daarvan aangifte deden bij de politie en te horen kregen dat het geen prioriteit had, en weer naar huis gestuurd werden. ”
          Geen bemoeienis van de overheid; vecht het lekker zelf maar uit… was dat niet juist wat jij voorstelt? Als dit iets aantoont is het wel dat de staat zich vaker moet mengen in civiele conflicten (waar oplichting vaak onder valt).
          Ik zie je punt in ieder geval niet helemaal. Het lijkt haast alsof je voor méér autoriteit pleit. Immers, bijna alle problemen die je aankaart worden veroorzaakt door een overheid die te veel over laat aan de burgers zelf.
          Jij stelt een alternatief voor van bemiddeling zonder rechtssysteem. Dat leidt óf tot nog ergere impotentie, wanneer het vonnis niet uitgevoerd kan worden omdat dwang niet toegestaan is. Of het leidt tot nog ergere dwalingen, waarin iedereen elkaar om de oren kan zwaaien met gijzeling (wet mulder), waar bedrijven/werkgevers gaan eisen in hun contract welke ‘rechtbank’ ze willen, en waar het onmogelijk is om nog iemand te vervolgen wanneer je niet van te voren een bemiddelaar hebt afgesproken.
          Vooral het probleem van de keuze voor de bemiddelaar zie ik als een serieuze maas in je systeem: je kan alle vervolging ontwijken door niet in de bemiddelaar overeen te komen.
          Dus, gegeven al deze problemen, hoe gaat jouw systeem daarmee om?

        11. pieter-stuurman

          Ik zal nog één keer in herhaling vallen. Zoals ik hierboven al zei, wilde ik illustreren dat de “autoriteit” met haar rechtssysteem zich opwerpt als beschermer van de burgers, maar in de praktijk vooral haar eigen belangen behartigt. Ik doe dat omdat ik wil laten zien dat de aangedragen rechtvaardiging (rechtsbescherming) voor het aanvaarden van autoriteit niet of nauwelijks deugt.

          En (ik heb dat al vele malen gezegd) ik stel geen systeem voor. Ik stel voor dat we ons geloof in een hogere autoriteit herzien. Ik zeg niet dat een hogere autoriteit slecht is, dat die verdreven moet worden of afgeschaft. Ik zeg dat een hogere autoriteit niet bestaat en ook niet kan bestaan. Dat zoiets uitsluitend in ons geloof bestaat. En omdat we handelen op basis van hetgeen we denken dat waar is (geloven dus), heeft dat geloof gevolgen.

          Als we geloven dat sinterklaas bestaat, en we zijn ervan overtuigd dat we zijn regels moeten volgen, dan zullen we dat doen. En dat zal een resultaat opleveren. Maar zelfs al is de hele wereld ervan overtuigd dattie bestaat, wil nog niet zeggen dattie werkelijk bestaat. Ook als we ervan overtuigd zouden zijn dat het zonder sinterklaas een puinhoop zou worden en als we allemaal vinden dat we hem nodig hebben, dan nog bestaat ie niet.

          Anders gezegd: zelfs al zouden we een hogere autoriteit nodig hebben, dan nog is die er niet en kan die er niet zijn. Het nodig hebben, kan niet op miraculeuze wijze iets tot stand brengen dat niet bestaat en niet kan bestaan.

          Een hogere autoriteit die bestaat uit mensen die rechten hebben die normale mensen niet hebben, en die voor die normale mensen gelden als moreel verwerpelijk (stelen, doden, vrijheidsberoving), terwijl diezelfde rechten aan die autoriteit verleend zijn door gewone mensen, is onmogelijk.  Als wij ervan overtuigd zijn dat stelen en doden moreel onjuist is, dan kunnen we niet aan een ander vragen, of een ander machtigen dit wel te doen. En dan verwachten dat het ineens wel moreel aanvaardbaar is.

          Dat betekent dus dat er niks anders opzit dat te beseffen dat we zelf verantwoordelijk zijn voor alles wat we doen. Dat we ons niet meer kunnen verschuilen achter ‘ja maar, ik moest het doen’ of ‘ja maar, ik mocht het niet doen’. Dat we beseffen dat alles wat we doen (of laten) een gevolg heeft, en dat we voor dat gevolg zelf aansprakelijk zijn. Niet een of andere fictieve autoriteit. Dat we stoppen met het geloven in een sinterklaasachtige hogere autoriteit, en beseffen dat wij zelf, met elkaar, de wereld inrichten met wat we doen, en daar dus ook zelf verantwoordelijk voor zijn. Anders gezegd: ik stel voor dat we mentaal volwassen worden.  

        12. Ik geloof dat ik nu beter begin te begrijpen waarom mensen denken dat ik, Pieter, Jeremy Locke, Mark Passio of Larken Rose een alternatief voorstelt. Dat komt namelijk voort uit het geloof dat resteert in een externe autoriteit dat nog aanwezig is in die mensen. 

          Zolang mensen dat geloof hebben zullen ze altijd op zoek gaan naar een niewe externe autoriteit en de autoriteit dus wederom buiten zichzelf plaatsen. Dus als we laten zien dat het onverstandig is om te geloven in een externe autoriteit dan denken mensen, oh die willen dus dat ik een andere externe autoriteit moet volgen kortom ze stellen een alternatief voor dat ik zou moeten volgen. Ze vergeten helemaal zichzelf hierin.

          Wat deze mensen vergeten is dat zodra het geloof in externe autoriteit wegvalt het zo klaar als een klontje is dat er maar 1 autoriteit overblijft, jezelf. Er wordt geen voorstel door ons gedaan voor wat nieuws. Er wordt een voorstel gedaan om volwassen te worden, jezelf als meester van je eigen leven te zien en je eigen verantwoordelijkheid te nemen. Het is dus geen poging om je een nieuwe of andere externe autoriteit te laten geloven en te volgen maar om je te laten inzien dat alleen jij verantwoordelijk bent voor je eigen leven, dat alleen jij de autoriteit over je leven dient te zijn en kan zijn en het is dus volledig aan jou om je wereld in te richten hoe jij dat wilt.

          Ik heb inmiddels een nieuw artikel hierover gemaakt en daardoor viel bij mij dit kwartje gisteren pas dusdanig dat ik het nu zo kan verwoorden maar iedereen die gelooft dat er een voorstel wordt gedaan voor een nieuw systeem laat zien dat ze nog in externe autoriteit geloven en dat ze zichzelf blijkbaar niet genoeg vertrouwen om hun eigen leven te leiden. Deze mensen zijn geestelijk nog kinderen die altijd op zoek zijn naar een externe pappa of mamma die ze bij de hand neemt om hun leven voor ze te leiden. Dit is mensen overigens moeilijk kwalijk te nemen want ons hele schoolsysteem programmeert ons precies om dat te doen. De staat als nieuwe ouder te zien en die blind te gehoorzamen.

          Hier het artikel: Interne autoriteit en eigen verantwoordelijkheid

        13. “Ik doe dat omdat ik wil laten zien dat de aangedragen rechtvaardiging (rechtsbescherming) voor het aanvaarden van autoriteit niet of nauwelijks deugt.”

          He? Maar dat heb je helemaal niet laten zien. Je hebt enkel laten zien dat er, zelfs met een overheid, situaties zijn waarin de rechtbank niet veel helpt.
          Om de vergelijking maar weer eens te maken: 1 op de 200 stelletjes krijgen een ongeplande zwangerschap door het falen van de condoom. Maar dat betekent niet dat de condoom geen effectieve bescherming is.
          “En (ik heb dat al vele malen gezegd) ik stel geen systeem voor. “
          In dit geval zeer zeker wel. Je hebt zelf namelijk het volgende voorgesteld:
          “is het een goed idee om in iedere overeenkomst, samen in vrijwilligheid en vooraf, een onafhankelijke derde partij aan te wijzen die beslist in geval van onenigheid. In ieder goed contract is dat opgenomen. Dat kan dus een rechtbank zijn, maar dat hoeft niet. Je beslist samen in vrijwilligheid wie je in zo’n geval als autoriteit erkent.”
          We hebben het steeds over dát voorstel.

        14. pieter-stuurman

          Mensen zijn bereid hun vrijheid in te leveren als ze denken dat daar een “voordeel” tegenover staat. Zoals rechtsbescherming. Ik wil laten zien dat die rechtsbescherming nauwelijk bescherming oplevert tegen kwaadwillende medeburgers, maar wel resulteert in dwangarbeid bij ongehoorzaamheid aan de staat. Dat die “rechtsbescherming” dus niet het geafficheerde voordeel oplevert. En dat het dus geen geldige rechtvaardiging is voor het inleveren van vrijheid.

          Ik zeg: het is een goed idee om goede afspraken te maken in een overeenkomst. Stel ik daarmee een systeem voor? Ik zeg alleen dat het een goed idee is omdat het getuigt van werkelijkheidszin en verantwoordelijkheidsbesef om goede afspraken te maken.

          Als ik zeg: het is een goed idee om buiten een jas te dragen als het vriest, stel ik dan een systeem voor?

           

        15. “Ik heb inmiddels een nieuw artikel hierover gemaakt en daardoor viel bij mij dit kwartje gisteren pas dusdanig dat ik het nu zo kan verwoorden maar iedereen die gelooft dat er een voorstel wordt gedaan voor een nieuw systeem laat zien dat ze nog in externe autoriteit geloven en dat ze zichzelf blijkbaar niet genoeg vertrouwen om hun eigen leven te leiden. Deze mensen zijn geestelijk nog kinderen die altijd op zoek zijn naar een externe pappa of mamma die ze bij de hand neemt om hun leven voor ze te leiden. Dit is mensen overigens moeilijk kwalijk te nemen want ons hele schoolsysteem programmeert ons precies om dat te doen. De staat als nieuwe ouder te zien en die blind te gehoorzamen.”

          :-D Ik moest hier hard om lachen. Je weet het wel weer leuk te brengen. Douwe onze verlichte en missionaire  anarchist. ;-) 

        16. Ik hoop dat het artikel je ook kan boeien. En ben benieuwd wat je daarvan vindt. Of het iig je vragen enigzins beantwoord. 

        17. “Ik wil laten zien dat die rechtsbescherming nauwelijk bescherming oplevert”
          Maar dat komt effectief neer op beweren dat condooms nauwelijks bescherming leveren omdat ze soms niet werken.
          Je kan niet alleen kijken naar de probleemgevallen en daaruit concluderen dat het ‘nauwelijks’ werkt. Als er (ik noem maar iets) 1000 succesgevallen zijn voor iedere dwaling, dan werkt het hartstikke goed. Zolang jij niet weet hoeveel procent van de gevallen een dwaling is, kan je niets zeggen over de effectiviteit.
          “Ik zeg: het is een goed idee om goede afspraken te maken in een overeenkomst. Stel ik daarmee een systeem voor?”
          Ja. Je stelt een systeem voor waarin individuen van te voren een arbitrage-partij overeenkomen en waar er geen sprake is van een centraal georganiseerde (afgedwongen) rechtspraak.
          Maar om te voorkomen dat we enkel in semantisch gedoe gaan vervallen: zelfs als je het geen systeem wilt noemen, het is alsnog een voorstel voor hoe conflicten afgehandeld kunnen worden zonder rechtssysteem. Ik heb aangegeven welke problemen ik daarmee zie, te weten:
          – je kan alle arbitrage voorkomen door geen overeenkomst te sluiten welke partij de arbitrage regelt
          – er zijn situaties waarin er het niet mogelijk is om van te voren een arbitragepartij te kiezen (bijvoorbeeld bij onverwachte misdaden: je hebt niet de mogelijkheid om van te voren nog ff een afspraak te maken met je verkrachter over de arbitragekeuze)
          – je veronderstelt een gelijkwaardige machtsverhouding bij het kiezen van de arbitragepartij. In het geval van je werkgever of in het geval van grote (monopoliserende) bedrijven is die gelijkwaardigheid er niet. Dat resulteert in partijdige arbitrage
          Kan je uitleggen waarom deze problemen niet van toepassing zijn? Hoe worden deze problemen afgehandeld?

    2. Er zijn (ook nu) enorm veel organisatievormen die prima functioneren en waarbinnen de leden niet met geweld gedwongen worden te gehoorzamen. Denk bijvoorbeeld aan vakbonden, belangenverenigingen, goede-doelen organisaties, en niet in de laatste plaats bedrijven.

      Een belangrijke kanttekening hierbij is dat deze organisaties zijn gevormd in overkoepelde organisatie van de natiestaat.

      Ten tweede zijn het ook hiërarchische structuren (terwijl Douwe en jij waarschuwen voor de negatieve kanten van een hiërarchie) waarin ook een bepaalde disciplinering is te vinden voor het goed functioneren ervan. Bepaalde regels waarin je dient conformeren als je hierbij vrijwillig aansluit. Dat laatste is zeker wel geval.

      Als er geen staat zou zijn, dan gaan mensen zich inderdaad organiseren. Het moet immers wel. Als je dit namelijk niet doet, dan is er immers geen staat die het voor je doet. In die zin is er dan ook een dwangelement, want de omstandigheden dwingen je ertoe.

      Verder is het interessant en ook vooral theoretisch verhaal wat er in de praktijk er eventueel mogelijk is. Ik vraag me af of de beredenering in de nabije toekomt de nieuwe realiteit gaat vormen. Als ik realistisch ben (bekeken vanuit de huidige realiteit), zou ik zeggen van niet. 

      1. pieter-stuurman

        Nou precies Berny. Vrijwillig aansluit.

        Geen enkele vakbond, of welke andere organisatie dan ook (buiten de staat) zet zijn leden gevangen als ze niet doen wat de leiding zegt. Geen enkele vereniging kan zijn leden, onder bedreiging met geweld, dwingen te gehoorzamen. Ieder lid van iedere organisatie (buiten de staat) kan zijn lidmaatschap gewoon opzeggen en toch blijven wonen waar hij woont. Of lid blijven, als hij daar een voordeel in ziet. Vrijwillig.

        Het enige element van “dwang” dat voor mensen bestaat, altijd bestaan heeft en altijd zal bestaan, zijn de wetmatigheden van de natuur. Oftewel de natuurwetten. Hier Natural Law genoemd.  

        Het is de wet van oorzaak en gevolg. Als je van het dak springt, val je naar beneden.  Maar niemand dwingt je om dat niet te doen. Wel breek je waarschijnlijk je botten. Oorzaak en gevolg. Aan jou de keuze. 

        Als je niet gedwongen wordt, moet je zelf verantwoordelijkheid nemen voor je daden. Oorzaak en gevolg. 

        Als de staat niets meer organiseert, dan heb je de keuze dat zelf te doen. Doe je dat niet, dan zal het leven waarschijnlijk ongemakkelijker worden. Aan jou de keuze. Oorzaak en gevolg.

        Natural Law wordt door niets of niemand afgedwongen. Hij bestaat gewoon. Je kunt zelf kiezen om er rekening mee te houden, of niet.  Beide keuzes hebben een gevolg. Of je nou wil of niet. Aan jou de keuze.

        1. Wat is precies The Natural Law? Is het de aanname van de wet van oorzaak en gevolg (karma)? Of is het meer?

          Verder zou je ook kunnen zeggen dat je vrijwillig bij een externe autoriteit als een vakbond aansluit dankzij de aanwezig van een overkoepelende overheid die zorg voor een maatschappelijke structuur en ordening. Hoe realistisch is dat dit ook mogelijk is zonder de natiestaat of een overheid?

          En hoe zou het praktisch tijdspad er moeten zien van een wereld met overheden, naar eentje zonder? Een wereld gebaseerd op vrijwillige organisatie of vrijwillig acceptatie van een externe autoriteit?

        2. pieter-stuurman

          Natural Law is geen aanname. Het is simpelweg de verzameling wetmatigheden van de natuur. Ook bekend onder de naam “de natuurwetten”. Of die “aangenomen” worden of niet, doet niet terzake. Of we ze nou onderkennen of niet, ze bestaan gewoon. Als je wilt weten wat Natural Law inhoudt, raad ik je aan de lezing van Mark Passio te bekijken.

          https://www.visionair.nl/ideeen/mensheid/natural-law-presentatie-van-8-uur/

          Zonder het bestaan van dwang onder bedreiging met geweld (wat de essentie is van autoriteit) kan er logischerwijze niets anders overblijven dan vrijwilligheid. Wat anders?

          Dat kan ook betekenen dat je dan vrijwillig een externe “autoriteit” aanvaardt. Maar dat je daar (in tegenstelling tot nu) ook op ieder moment mee op kunt houden, als je die autoriteit niet langer vertrouwt. Of om welke reden dan ook niet langer wilt volgen. Eigenlijk is dat dan geen werkelijke autoriteit, maar een adviseur wiens adviezen je opvolgt als je ze waardevol vindt, of niet als dat niet langer het geval is.

          Ik weet niet hoe het tijdspad eruit zal zien. Ik ben geen waarzegger en heb geen glazen bol. Eén ding is wel zeker: de huidige inrichting van de samenleving is gebaseerd op het geloof dat autoriteit legitiem is. Dat is een misvatting. Autoriteit is niet legitiem en kan dat logischerwijze ook niet zijn.

          Omdat mensen handelen op basis van hetgeen ze geloven dat waar is,  en omdat we met dat handelen de wereld inrichten, is de inrichting van die wereld gebaseerd op een misvatting. En dat levert uiteraard complicaties op. Ik zou zeggen: kijk om je heen.

          Wanneer die misvatting verdwijnt (wanneer mensen beseffen dat autoriteit niet kan bestaan) zullen we dus anders gaan handelen, en daaruit zal een andere inrichting van de wereld voortkomen. Uiteraard zonder de complicaties die het gevolg waren van de vroegere misvatting.  

          Dat geloof in het bestaan van autoriteit een misvatting is, en welke complicaties die misvatting voortgebracht heeft, wordt glashelder uitgelegd door (onder anderen) Larkin Rose. Als je het wilt begrijpen, dan raad ik aan zijn boek te lezen en er je eigen visie over te vormen. Het is niet moeilijk.

          https://www.visionair.nl/wetenschap/het-meeste-gevaarlijke-geloof/

           

        3. De grote grap van The Natural Law is dat er geen duidelijke definitie is. Er zijn verschillende interpretaties of afgeleiden zoals Douwe dat noemt. Ik heb de presentatie al bekeken. Niet voor 8 uur. Daar had ik de tijd niet voor de afgelopen periode. Wel heb ik geprobeerd de essentie te vatten. Zoals ik al meerdere malen heb verkondigd heeft Passio de 7 hermetische principes uit de Kybalion gepresenteerd als kernprincipes van The Natural Law. Een belangrijke principe daaruit is de wet van oorzaak en gevolg. In de Indiase filosofieën wordt dit ook wel de wet van Karma genoemd. 

          Om eerlijk te zijn Pieter vind ik je verhaal altijd wel redelijk goed doordacht en logische klinken. Het klinkt erg logische en er is weinig er tegenin te brengen. Tegelijkertijd is het ook theorie. Het is een theoretisch verhaal en geen praktijk. Er zit een groot verschil tussen theorie en praktijk. Wat in theorie erg logisch is, is dat zeer zeker niet in de praktijk. Dus hoe realistisch is het dat jouw theoretisch gedachtegang op afzienbare tijd DE realiteit gaat worden?

        4. pieter-stuurman

          Of mensen de wetmatigheden der natuur (Natural Law) kennen of niet kennen, duidelijk of onduidelijk definiëren, correct of fout interpreteren, afwijzen of onderkennen, doet niet terzake. Natuurwetten bestaan gewoon. Onafhankelijk van hoe wij mensen ernaar kijken.

          Dat komt omdat het NATUURwetten zijn. Geen door mensen gemaakte wetten. Wat wij ermee doen of laten, of hoe wij erover denken, heeft geen enkele invloed op het bestaan ervan of de vorm ervan. Alleen op ons begrip ervan. En dus op onze omgang ermee. En dus ook op de resultaten van onze omgang ermee.

          Iedere verandering begint met een idee. Een gedachte. Een inzicht. Op dat moment is die gedachte nog niet in de praktijk gebracht. Hoe lang het duurt voordat die gedachte zich vertaalt naar de praktijk, hangt af van de mate waarin het idee omarmd wordt. Eén ding is zeker: zonder idee (dat als het ontstaat per definitie nog geen praktijk is) is iedere verandering bij voorbaat uitgesloten.

          Zoals ik al eerder zei, is de definitie van realistisch: passend bij de bestaande realiteit. Verandering beoogt juist een andere realiteit. Ieder idee voor een andere realiteit is daarom per definitie onrealistisch. Zonder “onrealistische” ideeën is verandering onmogelijk.

           

        5. pieter-stuurman

          Nee. Het is een onveranderbare wetmatigheid. Geen autoriteit. Je wordt nooit en door niets gedwongen om er rekening mee te houden. Je bent daar helemaal vrij in. Wel heeft het al of niet rekening houden met die natuurwetten altijd een resultaat.

          De natuurwetten zijn simpelweg een gegeven. Niemand dwingt je bijvoorbeeld om rekening te houden met de wetmatigheid van zwaartekracht. Je kunt geloven dat die op jou niet van toepassing is. Of ertegen protesteren. Maar daar trekt die zwaartekracht zich helemaal niets van aan. Als jij van het dak springt, dan val je. En dat heeft een gevolg. Als het jouw voorkeur heeft om geen gebroken botten op te lopen, is het gewoon niet handig om van het dak te springen.

          Rekening houden met de natuurwetten heet: verantwoordelijkheid nemen.

           

  3. Voor de helderheid, ik zie staten helemaal niet als een vijand of als een as van kwaad.  

    Het enige wat ik en de mensen in de vorige stukken mensen vraag te doen is hun geloof in externe autoriteit te onderzoeken. Meer niet, het bevat geen voorstel tot hoe een nieuw systeem eruit zou moeten zien etc.

    Ik krijg uit dit artikel ook heel sterk de indruk dat Germen niet het laatste deel uit het boek van Larken Rose heeft gelezen. Dat gaat namelijk precies op deze vraag in. 

    Part IV - 
    Life Without the Superstition begint vanaf pagina 141 
    http://www.freeyourmindaz.com/uploads/1/2/8/3/12830241/the-most-dangerous-superstition-larken-rose-2011.pdf 

    Het probleem is namelijk niet de staat, het probleem is geloof in externe autoriteit in mensen hun eigen hoofd. 

    The reason they are always disappointed is because the problem does not reside in the people called “government”: it resides in the minds of their victims. Tinkering with “government” cannot fix a problem that does not come from “government.” The dissatisfied voter fails to realize that it is his own view of reality, his own belief in “authority,” that is the root cause of most of society’s problems. He believes that a ruling class is a natural, necessary, beneficial part of human society, and so all of his efforts focus on bickering over who should be in charge, and on what the power of “government” should be used for. When he thinks of “solutions,” he thinks inside the box of statism. As a result, he is powerless from the beginning. Begging masters to be nice, or asking for a new master, never leads to freedom. Instead, such behaviors are dear indicators that the person is not even free inside his own mind. And a man whose mind is not free will never be free in body.

    1. Het enige wat ik en de mensen in de vorige stukken mensen vraag te doen is hun geloof in externe autoriteit te onderzoeken. Meer niet, het bevat geen voorstel tot hoe een nieuw systeem eruit zou moeten zien etc.

      Dat is een deel van je agenda. Het is ook duidelijk dat je probeert mensen te overtuigen. Neem bijvoorbeeld het plaatje met de kudde schapen. Je kunt onmogelijk beweren dat je geheel objectief bent en probeert de bezoekers van deze site in een bepaalde denkrichting te manoeuvreren wat verder gaat dan een uitnodiging tot onderzoeken.

      1. Ik probeer idd mensen aan te zetten om hun geloof in externe autoriteit te onderzoeken. Dit doe ik omdat ik er zelf voordeel van heb gehad, mijn leven is zonder dat geloof simpeler, gemakkelijker en beter. Dat gun ik andere mensen ook aangezien ik weet dat als het beter met andere mensen gaat het beter met mij gaat. 

        Daarbij wil ik graag een vreedzamere wereld. Ik hoor om mij heen dat bijna iedereen dat wil. Als ik dat hoor en nu begrijp dat het geloof in externe autoriteit ervoor zorgt dat mensen door dat geloof het goedkeuren dat er organisaties zijn die geweld tegen hunzelf en andere initieren terwijl ze dat zonder dat geloof veel minder zouden doen dan zie ik dus dat het geloof in externe autoriteit niet bijdraagt aan een vreedzamere wereld maar juist het omgekeerde doet. Dat laat deze foto met die schapen op een heel grappige manier zien. Het schaap gelooft iets wat lijnrecht op de werkelijkheid staat. Heel veel mensen geloven via het geloof in externe autoriteit dat het acceptabel is dat overheden geweld naar haar onderdanen initieren en dat dat niet alleen toelaatbaar is maar zelfs goed zou zijn. Dat is op een manier precies dezelfde redenering als in deze tekening.

        Als mensen en ikzelf wil dat een vreedzamere wereld willen is het dan dus verstandig dat mensen hun geloof in externe autoritiet onderzoeken. Daarom schrijf ik hier deze artikelen om ze daartoe instaat te stellen. 

        Onze wereld kent helaas nog geen wereldvrede, er moet dus iets veranderen willen we daar uitkomen. Ik denk dat het massaal loslaten van het geloof in externe autoriteit wel eens een essentiele stap kan zijn richting die vreedzamere wereld.

        1. Maar dan ben je dus naast eventueel visionair vooral ook missionair. Je hebt een taak vervullen, een missie om zomaar te zeggen. Om te proberen de wereld op jouw manier proberen beter te maken. Wereldvrede is een wel een zeer hoog streven om te bereiken en ook een ideaal wat weinig mensen zullen tegenspreken.     

        2. Ik volg mijn hoogste passie, met integriteit en zonder verwachtingen. :D

          En raad ieder ander aan hetzelfde te doen. :P

  4. En om niet the party the crashen van veel mensen maar Anarchie is wat is. Het is nooit iets anders geweest en er zal nooit wat anders zijn. Een geloof in externe autoriteit kan daar geen verandering in brengen. Het enige wat dat geloof doet is dat het accepteerd dat er geweld tegenover jezelf en je naasten vanuit bepaalde hoeken mag worden geinitieerd. En sterker nog dat dat om een of andere reden goed voor jezelf en die anderen zou zijn. Een soort stockholm syndrome zeg maar. :D

    Zie ook pagina 144 uit het boek:
    https://www.visionair.nl/wp-content/uploads/2014/02/the-most-dangerous-superstition-larken-rose-2011.pdf

    Reality Is Anarchy

    Many people have become anarchists-advocates of a society without any ruling class- after having come to the conclusion that society would be more prosperous and more peaceful, and would enjoy more justice and security, without any ‘government’’ at all. However, that is somewhat akin to an individual deciding, after careful analysis, that Christmas would work better without Santa Claus. But if Santa Claus is not real, it is pointless to have a debate about whether he is “needed” in order for Christmas to “work.” If Christmas works at all, it already works without Santa. And so it is with the usual debate between “government” and “anarchy.” “Government” does not exist. It never has and never will, which can be proven, using logic that does not at all depend upon any individual’s moral beliefs. 

    To quickly rehash, people cannot delegate rights they do not have, which makes it impossible for anyone to acquire the right to rule (”authority”). People cannot alter morality, which makes the “laws” of “government” devoid of any inherent “authority.” Ergo, “authority”-the right to rule-cannot logically exist. The concept itself is self- contradictory, like the concept of a “militant pacifist.” A human being cannot have superhuman rights, and therefore no one can have the inherent right to rule. A person cannot be morally obliged to ignore his own moral judgment; therefore, no one can have the inherent obligation to obey another. And those two ingredients-the ruler’s right to command and the subject’s obligation to obey-are the heart and soul of the concept of “authority,” without which it cannot exist. And without “authority;” there is no “government.” 

    If the control which the gang called “government” exerts over others is without legitimacy, it is not “government;’ its commands are not “laws;’ its enforcers are not “law enforcement.” Again, without the right to rule, and a simultaneous moral obligation to obey on the part of the masses, the organization called “government” is nothing more than a gang of thugs, thieves and murderers. “Government” is an impossibility; it’s simply not an option, any more than Santa Claus is an option. And insisting that it is “necessary,” when it does not and cannot even exist, or predicting doom and gloom if we do not have the mythical entity, does not change that fact. To argue that human beings need to have a rightful ruler, one with the moral right to forcibly control all others, and one whom all others are obligated to obey, does not change the fact that there is no such thing, and can be no such thing.

    Ik snap dat het voor veel mensen vrij ongebrijpelijk is maar dat komt omdat ons geloof voor externe autoriteit er vanaf de geboorte is ingehamerd en vervolgens vanaf jaar 4 tot 18 het voornaamste is wat er is getraint op scholen. We zien dat als je kinderen op zo een manier indoctrineerd je ze alles kunt laten geloven, kijk naar de jesuscamps en onze moslimbroeders. Ik geloofde tot voor 3 maanden geleden heilig in het bestaan van externe autoriteiten, hoe kon ik ook anders met mijn achtergrond en indoctrinatie. Nu echter, na zelf gewoon rationeel onderzoek te hebben gedaan naar dat geloof, geloof ik echter niet meer. En het punt is als je eenmaal begrijpt dat het niets meer is dan een illusie, een geloof dan kun je niet weer terug. Probeer zelf nog maar weer eens in sinterklaas te gaan geloven.

    Daarom is alles wat in principe afleidt van zelfonderzoek door mensen of externe autoriteit eigenlijk wel bestaat eigenlijk vrij zinloos.
    Ik heb deze artikelen geschreven om mensen die willen de ruimte te geven en de materialen die mij mijn eigen geloof hebben laten oplossen maar mensen kunnen alleen hun eigen geloof onderzoeken en daarvoor zullen ze zowel open moeten staan voor het feit dat ze hun hele leven iets gelooft hebben wat niet waar is en daarbij zullen ze een flinke dosis tijd en energie moeten investeren. In die zin is het bijna wonderbaarlijk dat mensen na hun indoctrinatieperiode uberhaupt weer van dat aangetrainde geloof af kunnen vallen. Dat mensen daar geen zin in hebben of geen tijd in willen investeren kan ik me goed voorstellen. En dat is aan hunzelf. Volg je hoogste passie :D

    Het enige wat ik kan zeggen is dat zodra je het geloof hebt losgelaten je de wereld beter begrijpt voor wat die is en dat er nooit iets anders mogelijk is dan interne autoriteit. Kortom jij als individu hebt oneindige waarde en de volledige verantwoordelijk over je leven. Het is in die zin enorm zelfbekrachtigend.

    Ook dit valt binnen een herkenbaar patroon. Toen wij op grote schaal ophielden met het geloof in dat een man met een baard de wereld had geschapen in 7 dagen begonnen we zelf principes te ontdekken en dat heeft tot een enorme alignment met waarheid geleid waardoor we nu vliegtuigen en het internet hebben. Dit geloof in externe autoriteiten geeft eenzelfde extra vrijheidsgraad en als ik het moet doortrekken wat het met mij persoonlijk heeft gedaan, dan denk ik dat zolang wij massaal in externe autoriteiten blijven geloven dat wij massaal de gevolgen daarvan zullen blijven ervaren en dat is het accepteren van veel geweld en de daaruit voortkomende ellende in de wereld. Een humanitaire revolutie staat ons te wachten voorspel ik als we massaal ons geloof in externe autoriteiten loslaten. Wereldvrede is een onmogelijkheid zolang het geloof in externe autoriteiten op grote schaal bestaat vrees ik.

    En aangezien ik graag een vredigere wereld wil waar mensen meer zichzelf kunnen zijn, meer vrijheid hebben en meer verantwoordelijkheid nemen vraag ik mensen om dat geloof in externe autoriteiten ondanks al de moeite die het kost toch te onderzoeken.

  5. Koppeling tussen behoefte en dwang is het gevolg van schaarse. Met schaarse bedoel ik de primaire levensbehoeften dus ook onderdak en medische hulp. Hoe ga je om met het schaarse als we allemaal uitgaan van interne autoriteit?

    1. pieter-stuurman

      Schaarste is voor mensen inderdaad een motief om externe autoriteit te accepteren, Kenjie. Daarom zal externe autoriteit er altijd alles aan doen om schaarste te laten (voort)bestaan, zodat mensen die autoriteit zullen blijven accepteren.  

      Bijvoorbeeld door het grootste deel van de opbrengst van onze arbeid te vorderen in de vorm van allerlei belastingen, en ons tegelijkertijd laten geloven dat dit voor onze eigen bestwil is. Maar er zijn veel meer voorbeelden.

      1. Dus jij gelooft dat er geen schaarste bestaat? Zo niet, dan ben ik erg benieuwd hoe je tot die conclusie komt. Als je vind dat er wel een schaarste is dan heb je mijn vraag nog niet beantwoord hoe je daar a.d.h.v. interne autoriteit mee omgaat (conflictsituaties)?

        1. Wat is jouw definitie van schaarste precies Kenjie, volgens mensen als Byron Katie kan schaarste in de realiteit idd niet bestaan, maar wel als geloof in mensen. Zie eventueel dit filmpje over geld van haar. 

          Byron Katie – You need more money, is it true? 

          Meer over Byron Katie:
          Your Inner Awakening; Four Questions That Will Transform Your Life
          https://www.youtube.com/watch?v=jiGn8Xp2Sko

          En ook deze visie en definitie van overvloed van Bashar is zeer inspiratievol. 
          Bashar: Abundance, Abundance, Abundance 

          Abundance, we hear this over, and over, and over, and over, and over again from many humans on your planet. How can I be more abundant? You can’t, you can only be abundant in different ways because you are already as abundant as you will ever be.

          Maar goed vandaar dus even aan jou de vraag wat jouw definitie van schaarste is. 

        2. @douwe: primaire levensbehoeften om succesvol als individu én groep te kunnen functioneren. Dus water, voedsel, veiligheid/geborgenheid en medische hulp (expertise/samenwerking). In het artikel wordt gesproken over de functies van een staat in 3 punten, waarvan ik 2 en 3 niet hand in hand zie lopen met interne autoriteit. Zou wel graag willen weten hoe jullie dit wel goed georganiseerd zien middels jullie visie. Je gaat er dan al vanuit dat iedereen met de neus dezelfde kant op staat als ik jullie visie begrijp?

        3. @ Kenjie

          Als jij vanuit interne autoriteit behoefte hebt aan die zaken dan is het logisch dat je jezelf organiseert en verantwoordelijkheid neemt om daar toegang tot te krijgen, door bijvoorbeeld samen te werken met andere mensen. Dat doe je nu ook al. De overheid dwingt de supermarkt toch niet om jouw voedsel te verkopen. De overheid dwingt jou toch niet om te eten? De hele voedselketen is momenteel al op vrijwillige samenwerking ingericht. 

          Het enige wat hier ter discussie staat is het geloof in externe autoriteit. Meer niet. Germen maakt in zijn artikel de denkfout dat ik of een van de denkers die ik aandraag in mijn artikelen blijkbaar een andere organisatievorm zouden willen. Dat klopt niet. Oorzaak en gevolg,  doel en effect worden hier door elkaar gehaald.  

          Lees anders het boek van Larken Rose eens rustig door, dit soort vragen komen vooral voorbij in het laatste deel vanaf pagina 141. 
          https://www.visionair.nl/wetenschap/het-meeste-gevaarlijke-geloof/

          Daarnaast wordt dit ook uitgebreid behandelt in de discussie van twee uur, Voluntarism vs. Autorithy. https://www.visionair.nl/wetenschap/discussie-anarchy-vs-autoriteit/ 

          Iets waarvan ik vanuit ga dat Germen die ook nog niet heeft bekeken anders had hij dit waarschijnlijk beter begrepen en in die zin niet de stropoppen (on)bewust hoeven op te zetten in dit artikel zoals hij dat nu heeft gedaan. 

          Anarchie betekend letterlijk zonder heersende klasse. Dus een klasse die geweld mag initieren tegenover anderen wanneer het haar goeddunkt. 

          Anarchie betekend niet, ieder voor zich en een verbod op menselijke organisatie. Sterker nog juist doordat we ons nu nog beter vrijwillig kunnen organiseren via het internet en via alternatieve economische systemen is het mogelijk een stap te zetten in The Pattern of Liberty om zo Tyrannie nog weer een stap verder terug te dringen. Lees daarvoor het boek van Jeremy Locke:
          https://www.visionair.nl/ideeen/mensheid/het-einde-van-al-het-kwaad/ 

  6. pieter-stuurman

    Niet iedereen staat met de neus dezelfde kant op Kenjie. En dat hoeft ook niet. Organisatie is altijd het gevolg van hetgeen mensen denken.

    Zo is de huidige hiërarchische inrichting van de wereld het gevolg van de algemeen gangbare gedachte dat externe autoriteit een goed idee is. Alleen daarom aanvaarden we het.  Wanneer een andere gedachte gangbaar wordt, zal dit zich vertalen in een andere organisatie van de samenleving. Eentje die aansluit bij die nieuwe gangbare gedachte.

    Zo’n nieuwe gedachte wordt gangbaar als veel mensen het een goede gedachte vinden. Een betere dan de oude gangbare gedachte. Dat kan pas gebeuren als mensen ernaar gekeken hebben. De bedoeling is dus een mogelijke gedachte aan te bieden, zodat mensen ernaar kunnen kijken en hem omarmen als ze dat een goed idee lijkt.

    1. Zo is de huidige hiërarchische inrichting van de wereld het gevolg van de algemeen gangbare gedachte dat externe autoriteit een goed idee is. Alleen daarom aanvaarden we het.

      Geef eens een aantal concrete voorbeelden van organisatievormen met duidelijk een niet-hiërarchische structuur die ook langdurig succesvol functioneren? Ik ben hier wel benieuwd naar. Zoals in een reactie die ik net heb gegeven zijn organisatievormen als een vakbond ook hiërarchische organisatievormen en daarmee externe autoriteiten die je vrijwillig aanvaard. 

      1. pieter-stuurman

        Nou precies Berny. Vrijwillig aanvaard.

        Geen enkele vakbond, of welke andere organisatie dan ook (buiten de staat) zet zijn leden gevangen als ze niet doen wat de leiding zegt. Geen enkele vereniging kan zijn leden, onder bedreiging met geweld, dwingen te gehoorzamen. Ieder lid van iedere organisatie (buiten de staat) kan zijn lidmaatschap gewoon opzeggen en toch blijven wonen waar hij woont. Vrijwillig.

        1. En dit is precies de kern van het geloof in externe autoritiet. Dat wij door dat geloof dit goedkeuren. Dit is de kern van het Anarchisme en het Volentarisme. Dit is het probleem wat die mensen hebben met externe autoritieten. 

          Ze zijn niet tegen organisatie, ze zijn niet tegen structuren etc. Ze zijn tegen dit dwang en geweldselement.

        2. Geen enkele vakbond, of welke andere organisatie dan ook (buiten de staat) zet zijn leden gevangen als ze niet doen wat de leiding zegt.
          Dat klopt inderdaad , want er is een afspraak gemaakt die dit niet mogelijk maakt. Je kunt dus moeilijk toetsen of dit zonder externe autoriteit ook zo verloopt. maakt ‘vrijwillig’ discutabel.

        3. pieter-stuurman

          Ik snap niet wat je bedoelt. Wat is er discutabel aan vrijwillig?

          Vrijwilig is vrijwillig. Vanuit vrije wil. Vanuit vrije wil kun je een wederzijdse afspraak maken. Alleen ‘autoriteit’  maakt eenzijdige ‘afspraken’. Eenzijdige ‘afspraken’ zijn geen afspraken, maar dwang.

  7. Ik begrijp waar je vandaan komt, maar ik betwijfel of echte schaarste niet kan bestaan. Niet alleen de mensheid creëert schaarste. Vandaar dat ik punt 2 aansnij van het artikel (schaalvoordelen).

  8. pieter-stuurman

    Alles dat we nodig hebben, komt voort uit menselijke arbeid. De mensheid creëert dus geen schaarste, maar het tegenovergestelde: waarde.

    Waarde komt tot stand door arbeid toe te voegen aan gratis en door de natuur gegeven dingen zoals grondstoffen. Iedereen is dus zowel producent als afnemer van waarde. Hoe meer mensen, hoe meer productie EN hoe meer afname. De verhouding blijft gelijk.

    Schaarste is het gevolg van het beperken van toegang tot de producten van menselijke arbeid. Dat gebeurt door die toegang te reserveren voor enkelen, waardoor die ontbreekt voor velen (overvloed voor enkelen, schaarste voor velen).

    Die toegang verkrijgen we via geld. Alleen met geld kun je de producten van arbeid kopen. Wanneer iedereen evenveel geld zou krijgen voor het produceren van producten als hij  moet betalen voor het verkrijgen ervan, dan kan schaarste niet bestaan.

    Pas wanneer veel mensen minder geld krijgen voor het produceren van producten dan ze moeten betalen voor het kopen ervan, ontstaat zowel schaarste voor velen als overvloed (rijkdom) voor enkelen.   

    Het verschil tussen wat mensen krijgen voor het produceren en wat ze moeten betalen voor de producten, heet WINST. Winst wordt immers verkregen door producten duurder te verkopen dan ze kosten om te maken.

    Winst is dus de enige manier om rijkdom te vergaren en daarmee de enige manier waarop schaarste gecreëerd wordt.

    Omdat schaarste nodig is voor acceptatie van autoriteit, zal autoriteit winst (en daarmee dus schaarste) bevorderen. Autoriteit zal ons proberen te laten geloven dat winst goed is, en voor ons een voordeel oplevert.

    Het tegenovergestelde is uiteraard waar. Een mooi voorbeeld hiervan is de golf van “privatiseringen” waardoor de producten altijd duurder worden. Wat logisch is: het element winst wordt aan het product toegevoegd. En winst voor de één, is schaarste voor de anderen.

    En dat is precies de bedoeling. Van zowel de autoriteit die ervan profiteert omdat het schaarste en dus afhankelijkheid oplevert, als van de winstmaker die ervan profiteert omdat hij nu in overvloed de producten kan kopen die anderen door (geld)schaarste niet kunnen kopen.

    Vandaar de allianties die autoriteiten aangaan met winstmakers. Denk daarbij bijvoorbeeld aan de enorme belastingvoordelen voor grote winstmakers en aan het verplicht afnemen van winstbrengende producten als zorgverzekeringen via wetgeving. Maar denk daarbij helemaal aan de grootste winstmaker (en dus grootste veroorzaker van schaarste) van allemaal: het bancaire systeem, dat niets meer is dan (door de autoriteiten) gelegaliseerde valsemunterij.

     

     

  9. pieter-stuurman

    Voor de duidelijkheid nog even: de “autoriteit” voert de Deltawerken, de bouw van Piramides of het herstel na een natuurramp niet uit. De “autoriteit” voert helemaal niets uit. Het zijn altijd de onderdanen  van de “autoriteit” die het uitvoeren.

    Als we vinden dat die zaken moeten gebeuren (en dat als rechtvaardiging voor autoriteit aanvoeren), dan vinden we dat ook zonder autoriteit. En dan zullen we het dus doen.

    1. Maar waarschijnlijk hebben we dan nog wel een leger nodig om ons te kunnen verdedigen tegen landen die nog wel een staat hebben.
      Moet dat dan met een fons georganiseerd worden? Of moet het leger geprivatiseerd worden?

      1. Vergeet ook niet dat zowel volgens The Natural Law als het Non Aggression Principle iedereen het recht heeft zichzelf te verdedigen. Je kunt je afvragen hoe zinvol het is om een gebied te bezetten waarin mensen uberhaupt niet meer in externe autoriteiten geloven die ondertussen allemaal zichzelf kunnen verdedigen. 

        Overigens is Costa Rica een van de weinige landen die ik ken die al een hele tijd geleden het leger volledig hebben afgeschaft en dat land staat al een aantal jaren op nummer 1 in The Happy Planet Index. Dus het lijkt prima te kunnen. 

        1. Als er in Costa Rica al niets te halen is wat is er in Nederland dan zo spannend? :-) 

          Ik denk dat de hele mindset van imperialisten sowieso pscyhopatisch is. Als je gewoon overstapt op hernieuwbare energie en informatie vrij met elkaar deelt kom je een stuk verder dan elkaar de harses inslaan om een olieputje hier of een gasbronnentje daar. Het is de mindset dat jij gelukkiger kunt worden door een ander te beperken, dat is in mijn persoonlijke ervaring niet correct. Ik wordt namelijk zelf ongelukkiger als ik een ander zijn vrijheid beperk en wordt juist gelukkiger als een ander meer vrijheden heeft om zichzelf te kunnen ontwikkelen. 

          Op het moment dat mensen niet geloven in externe autoriteiten en bekend zijn met The Natural Law is het sowieso veel moeilijker voor een staat om agrressie tegen een ander land te kunnen initieren en als in dat land ook iedereen zichzelf kan verdedigen vraag ik me af hoeveel mensen zich aan dat avontuur zouden wagen…

          Maar wederom dit blijft natuurlijk giswerk. Maar goed, betalen wij momenteel niet al allen belasting aan Europa in die zin zijn we al geannexeerd en daar was geen oorlog voor nodig. :P

        2. Dat Costa Rica geen leger nodig heeft komt omdat er geen Russen wonen en omdat Rusland er niet pal naast ligt.
           
          Met deze ene zin geef ik kernachtig aan waarom het bestaan van ‘de staat’ een noodzakelijk kwaad is.  Dus ga vooral door met luchtfietserij, zonder staat valt altijd een of andere imperialistische mogendheid binnen.
           
          Toch hoeft externe autoriteit niet aanvaard te worden.  Wie zijn innerlijke autoriteit heeft gevonden heeft niet eens behoefte aan een uiterlijke autoriteit.  De behoefte verdwijnt om de wereld te veranderen, de behoefte aan staten verdwijnt maar ook de behoefte aan statenloosheid.
           
          Prettige discussie verder in de dualiteit.

        3. Dat is ook mijn ervaring, vandaar dat het ook niet het doel is om een ander systeem te bouwen. Of om de staat af te schaffen. Het enige wat ik mensen vraag is hun geloof in externe autoriteit te onderzoeken. 

          Larken Rose zegt hierover nog het volgende. 

          If enough people recognize and let go of the “authority” myth, there is no need for any election, any political action, or any revolution. If the people did not imagine themselves to have an obligation to obey the politicians, the politicians would literally be ignored into irrelevance. In fact, the belief in “democracy” dramatically reduces the ability of the people to resist tyranny, by limiting the ways in which they resist it. For example, if 49% of the population wanted lower levels of “taxation,” but maintained their belief in “authority,” they could accomplish exactly nothing via “democracy.” On the other hand, if even 10% of the population wanted no “taxation” at all and had escaped the myth of “authority” (including the “democratic” kind), they could achieve their goal easily by simple non-compliance, Using the U.S. as an example, if twenty million people – less than 10% of American “taxpayers” – openly refused to cooperate with attempts by the IRS to extort them, the ruling class would be powerless to do anything about it, and the infamous Internal Revenue Service, along with the massive extortion racket it administers, would grind to a halt. It would be utterly impossible for 100,000 IRS employees to continually rob millions of Americans who felt no obligation to pay. In fact, it would be impossible for any agency to enforce any “law” which even a fraction of the public could disobey with no feeling of shame or guilt. Brute force alone could not achieve compliance.

          Any large population of people that did not perceive obedience, in and of itself, to be a virtue, and felt no inherent duty to obey the commands of those claiming the right to rule, would be utterly impossible to oppress. Wars occur only because people feel obliged to go into battle when “authority” tells them to. (As the saying goes, “What if they had a war, and nobody came?”) As long as the people car be duped into perpetually begging for freedom to be “legalized,” they will be easy to subjugate and control. As long as a person’s perceived duty to obey “authority” outranks his own personal beliefs and individual judgment, his beliefs and opinions are, as a practical matter, irrelevant. Unless and until a freedom advocate is willing to disobey the master – to “break the law” – his supposed love of freedom is a lie, and will accomplish nothing.

           

          Volgens mij liet Gandhi dit ook zien, hoe je zelfs met totale vreedzame non cooperatie een autoriteit volledig lam kunt leggen, toendertijd het wellicht meest machtige Engelse rijk. Voor de liefhebbers is de film van Gandhi tegenwoordig gratis op de youtube te bekijken. https://www.youtube.com/watch?v=TyPaMxk6VpQ

  10. pieter-stuurman

    Er is nog nooit een leger geweest waarin de soldaten dachten dat ze de voor de agressor, voor de “foute kant” vochten. Mensen weigeren dat (volkomen terecht) en soldaten zijn mensen.

    Alle soldaten aan alle zijden van alle oorlogen waren ervan overtuigd aan de “goede” kant te vechten en dat de tegenpartij de aanvallende partij was waartegen ze zichzelf, hun dierbaren en hun land moesten beschermen.

    Ze geloofden dat omdat ze dit verteld was. Dit geloof werd bevestigd zodra ze bij het front aankwamen. Er werd inderdaad op ze geschoten, en zo verdween eventuele twijfel. En aan de overkant beleefden de soldaten precies hetzelfde.

    Een land zonder leger kan onmogelijk als agressor worden aangemerkt. Er is dan dus geen enkele mogelijkheid om soldaten te laten geloven dat ze vechten tegen een agressor waartegen verdedigd moet worden. Geen enkele soldaat KAN nog denken aan de “goede” kant te vechten.

    Het niet hebben van een leger is de beste bescherming tegen oorlog.  

      1. pieter-stuurman

        Iedere Duitse soldaat in de 2e wereldoorlog was ervan overtuigd dat die aanval noodzakelijk was omdat Duitsland anders onder de voet gelopen zou worden door de rest van Europa, dat het op hun land voorzien had.

        Ook de soldaten die de Indianen aanvielen, waren ervan overtuigd dat Indianen agressief waren. Dat was ze verteld en dat werd bevestigd op het moment dat die Indianen terugschoten met de wapens die door de westerlingen aan die Indianen geleverd waren. Door wie anders? Dat gaf de rechtvaardiging om ze te doden en daarom werden die wapens geleverd.  

        1. Ja maar dat kan ons dan ook gebeuren als we net als de indianen geen leger maar wel zelf allemaal een wapen hebben.

  11. pieter-stuurman

    Precies.

    Daarom was het achteraf voor die indianen geen goed idee om die wapens van de westerlingen aan te nemen. Als ze dat niet hadden gedaan en ongewapend gebleven waren, was het onmogelijk geweest ze uit te roeien. Omdat soldaten nou eenmaal niet zomaar ongewapende mensen doden. Die waren daartoe pas bereid, nadat de Indianen wapens hadden en terugschoten.

    Heb je je wel eens afgevraagd hoe “rebellen” in landen waar “spontane” opstanden zijn, ineens aan mitrailleurs komen? Die worden ze toegespeeld door de bestaande machthebbers. Dat geeft een rechtvaardiging voor de soldaten van die machthebbers om op die rebellen te schieten. Het is een stokoude strategie.

  12. pieter-stuurman

    Nou nee, in grote lijnen niet, maar ik denk wel anders over wapens. En over de noodzaak me te moeten verdedigen tegen anderen.

    Als iedereen wapens heeft wordt het voor “criminelen” juist nodig zich zwaarder te bewapenen. Bovendien kan een wapen je niet beschermen tegen een wapen. Je kunt immers geen kogels uit de lucht schieten.

    Je zou je dan alleen kunnen verdedigen door de “crimineel” eerder neer te schieten dan hij jou. Ook die “crimineel” weet dat, en zal dus niet wachten totdat jij schiet. Het zal dus alleen leiden tot meer geweld en ellende.

    Een beter idee lijkt het me om de aanleiding voor criminaliteit te minimaliseren.  Ook “criminelen” hebben voor zichzelf een rechtvaardiging nodig om te doen wat ze doen.

    En daarnaast lijkt het me een goed idee voor mensen om eens na te denken over het produceren van wapens. Natuurlijk zullen wapenproducenten hun verdiensten niet in rook op willen zien gaan, maar het zijn de werknemers die ze uiteindelijk produceren.  Net zoals het de soldaten zijn die uiteindelijk de oorlog werkelijk voeren.

    1. Nou dat moeten dan wel spartaanse lessen voor psychopaten worden denk ik.
      Anders krijg je dat er niet ingeramd bij die lui.
      Tenzij schema therapie effectief is, dat heb ik wel eens gelezen ergens.

      1. Maar vergeet niet dat slechts 3% van de mensheid psychopaat is. Op het moment dat die andere 97% niet langer voor de kar zijn te spannen van psychopaten is de kans dat die 3% veel schade kan aanrichten veel kleiner geworden. 

        Daarom is het juist zo belangrijk dat gewone mensen zich bekend maken met The Natural Law en dat zij het verschil tussen moraliteit en gehoorzaamheid leren begrijpen. Elk zelfnadenkend mens gewapend met de kennis van The Natural Law is niet langer als pion te gebruiken door een psychopaat  via wetgeving en sterker nog vormt een barriere voor de psychopaat. Je bouwt dus een enorme maatschappelijk immuunsysteem op tegen kwaad om zo maar te zeggen. 

        En dat kunnen we gewoon binnen het huidige systeem organiseren. Het zal er nooit minder op kunnen worden volgens mij. 

      2. pieter-stuurman

        En dat is des temeer reden om te voorkomen dat juist psychopaten zichzelf in machtsposities manoeuvreren. Dat wordt efficiënt voorkomen als mensen niet langer gehoorzamen aan autoriteit. Dan kan macht niet meer bestaan en dus kunnen er dan ook geen psychopaten meer aan de macht komen, zoals nu het geval is.

    2. Wapens zijn leidend geweest voor de evolutie van de menselijke samenleving. 

      https://www.visionair.nl/wetenschap/wapens-bepaalden-evolutie-menselijke-maatschappij/

      Het is naief om te denken dat dit voorbij zal zijn in de toekomst en we allen Kumbaya gaan zingen. Een crimineel is iemand die op een gemakkelijke manier geld wil verdienen en weinig medegevoel heeft met zijn slachtoffers. Hoe moeilijker het de crimineel gemaakt wordt, hoe lager het misdaadcijfer.

      1. pieter-stuurman

        Wapens hebben inderdaad een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van de mensheid. Maar wat een nog veel belangrijkere rol gespeeld heeft, is verandering.

        De samenleving van nu is enorm veel anders dan in de jager/verzamelaar tijd, of dan in de middeleeuwen. Mensen zijn in staat (ook al denken ze soms van niet) om op basis van hun ervaringen, dingen anders te gaan doen.

        Misschien is dat nog wel de meest kenmerkende eigenschap van onze soort. Het onderscheidt ons van de dieren (zoals chimpansees) die gewoon hun programma afdraaien en daar verder niet veel keuze in hebben. Wij maken ons programma voor een groot deel zelf. En soms zitten daar fouten in.

        Dus ik zie geen enkele reden om aan te nemen dat verandering nu  niet mogelijk zal zijn. Waarom we zouden moeten aannemen dat de dingen altijd zo zullen blijven als ze nu zijn? 

        Een wereld zonder (of met veel minder) geweld is misschien wat moeilijk voor te stellen, maar als je een middeleeuwer zou vertellen hoe de wereld er 600 jaar later uit ziet, dan zou hij dat ook niet geloofd hebben. En toch is het zo.

        1. Ik zeg niet dat verandering niet mogelijk is; ik zeg alleen dat de door jou en Douwe beschreven verandering (toekomstige samenleving zonder gezag dat over dwangmiddelen beschikt) niet mogelijk is met de mens in de huidige vorm.

        2. pieter-stuurman

          Als die huidige vorm zo blijft, inderdaad niet. Net zoals de huidige wereld niet mogelijk was als de vorm van de mens gebleven was zoals die in de middeleeuwen of zelfs is de jaren 70 was.

          Anders gezegd: zonder verandering is verandering onmogelijk.

        3. Dan zijn we het helemaal eens Germen. Zolang mensen geloven dat ze minderwaardig zijn aan andere mensen, dat ze minderwaardig zijn aan de wet, aan het systeem, aan de heersende klasse dan zal er niets veranderen. 

          Maar net zoals het afbrokkelende geloof in de externe autoriteit religie ons uit de middeleeuwen heeft getrokken en ons een revolutie in kennis heeft gebracht. Kan het geloof laten oplossen in elke vorm van externe autoriteit een humanitaire revolutie teweegbrengen. 

          Maar goed zolang mensen in externe autoriteit geloven. Het accepteren dat een heersende klasse geweld tegen hun en hun geliefden mag initieren, en zelfs geloven dat dat goed voor ze is dan zal de huidige slavernij die de mensheid kent doorzetten. 

        4. Ik heb nu een vriendin met kleine kinderen, en maak dus van dichtbij mee hoe de menselijke aard is. Opvoeden zonder wortel en soms stok werkt niet. Soms zijn mensen zo eigenwijs dat ze zich nergens wat van aantrekken. 

        5. pieter-stuurman

          Ook ik leef met kinderen. De jongens zijn nu 11 en 13 jaar oud. Zij helpen mij bij het leren van ongelofelijk waardevolle lessen. Zowel over wat kinderen zijn, als over wat ik als volwassene ben. In beide gevallen gaan die lessen over verantwoordelijkheid.

          En verder: welke waardevolle wijsheid bestaat er buiten eigen-wijsheid? Andermans wijsheid krijgt immers pas waarde als je de waarde ervan inziet, je het dus waardeert en omarmt, en je daarmee vervolgens je eigen wijsheid hebt gevoed. Dat is het mooie van inspireren.  

          Je nergens iets van aantrekken, getuigt in mijn beleving niet van welke wijsheid dan ook.

  13. Ja als mensen psychopaten zouden leren herkennen zou de wereld er al heel snel een stuk beter op kunnen worden. 

    Ik vind zelf de kenmerken en basisgedachte achter antisociale persoonlijkheden
    http://www.scientologyhandbook.org/suppression/SH11_1.HTM 

    En de kenmerken en basisgedachte achter sociale persoonlijkheden
    http://www.scientologyhandbook.org/suppression/SH11_2.HTM 

    zeer handig om te kunnen onderscheiden. Het leren herkennen van psychopaten en jezelf los koppelen van dat soort mensen in je leven of in ieder geval niet je steun aan ze te verlenen is zowel op individueel als op maatschappelijk vlak van een ongekende waarde. 

    Psychopaten zijn zelf helaas bang en in de war en geloven een misvatting over hun medemens. Helaas sluit die misvatting uit dat ze ooit een ander mens zullen kunnen vertrouwen en daarom kun je deze mensen eigenlijk niet helpen. Maar een beetje Byron Katie zou ook de pscyhopaten in onze wereld goed doen denk ik. 

    Leer psychopaten herkennen, leer het verschil tussen moraliteit en gehoorzaamheid via The Natural Law en onderwijs de mensen die je liefhebt hierin en dan gaat zowel je eigen leven als de maatschappij er opeens hard op vooruit. 

  14. In grote lijnen denken we allemaal hetzelfde volgens mij, maar als we in de details duiken ontstaat toch een wrijving. Deze details moeten bespreekbaar zijn en dit zien we nu met de komst van internet gebeuren. Er is een tijd geweest dat als je je mening gaf het je kop koste.
    Tegenwoordig met het internet heb je alle vrijheid om met elkaar te bespreken wat je wilt bespreken. Wat mij opvalt is dat het een enorme chaos is aan meningen en uitingen. Deze chaos gaat ten koste van de samenwerking. Het maakt niet uit waar jij je bij aansluit, als je er morgen anders over denkt verander je toch van mening? Je leert de werkelijkheid achter de schermen kennen door met elkaar de kennis te delen; fouten worden hard afgestraft. Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn..
    Zo zie ik het ook gebeuren in de visie van Douwe en Pieter. Je bent er naar mijn mening nog niet met het begrijpen dat externe autoriteit niet nodig is. Al kan ik me er wel in vinden, maar vind ik het te vroeg. internet vind ik daar een goed voorbeeld van. De verschuivingen van gedachtegoed veranderd razendsnel; chaos, omdat het kan..
     

    1. pieter-stuurman

      Precies Kenjie, de verschuiving van denkwijze gaat snel. Nu hebben we de mogelijkheid om elkaar te inspireren (inspireren is niets meer dan mogelijkheden laten zien) en van elkaars zienswijze en perspectief te leren. 

      Er is inderdaad veel meer mogelijk dan alleen het geloof in autoriteit te herzien. Wat mij betreft zouden we AL onze geloofssystemen eens onder de loep nemen.

      We hebben de technologie. Nu de bereidheid nog :-)   

  15. Hierbij wat praktische voorbeelden die in het boek van Larken Rose worden gegeven van hoe ver legaal en moreel goed uit elkaar liggen. En dat wetten dus niets met goed te maken hebben maar er puur zijn om gehoorzaamheid af te dwingen bij het volk door een heersende klasse. En daarbij laat hij zien hoe ons geloof in externe autoriteiten ons hele beeld van wat moreel goed en kwaad is volledig verdraait. 

    Imagining “Legal” Evil to Be Good

     There are literally minions of examples that could be used to demonstrate how the perception of the general public is dramatically affected by the belief in “authority.” Just consider how the average person views and judges an act when it is committed by one claiming to be “authority,” as opposed to how he views and judges the exact same act when it is committed by anyone else. Here are a few examples:

    1) Scenario A: An American soldier in a foreign country is going house to house, kicking in doors, carrying a machine gun and pointing it at complete strangers, ordering them around and interrogating them, while searching for “insurgents.” Scenario B: An average citizen, in his own country, is going house to house, kicking in doors, carrying a machine gun and pointing it at complete strangers, ordering them around and interrogating them, while searching for people he doesn’t like.

    The first is viewed by most people to be a brave and noble soldier “serving his country,” while the latter is viewed as a horribly dangerous, probably mentally disturbed individual who should be disarmed and subdued at all costs.

    2) Scenario A: An “officer of the law” is manning a “sobriety checkpoint” or a border checkpoint, stopping everyone to ask if they are in the country “legally” or if they have been drinking, or to otherwise see if any indication or evidence of “criminal” activity can be found. Scenario B: A man without a badge is stopping every car that drives down his street, asking every driver if he is an American, asking whether he has been drinking, and looking into his car for anything that appears suspicious.

    The cop who engages in such intrusive, obnoxious harassment, detainment, interrogation and searching is viewed by many as a brave “law enforcer” doing his job, while anyone else behaving that way would be viewed as psychotic and dangerous.

    3) Scenario A: A “Child Protective Services” worker receives a case file and, based upon an anonymous tip, shows up at a house to question the homeowners, with the stated purpose of deciding whether they are fit parents or whether the state should forcibly take their children away from them. Scenario B: An average person, based upon a rumor he heard from a stranger, shows up at the home of other strangers, asking them questions and threatening to take their children away if the questioner is not satisfied with the answers.

    Again, the “government” worker is imagined to just be “doing his job,” while the average individual who does the same thing is seen as a dangerous, probably mentally unstable person. This is not to say that there could never be a situation in which a child should be taken away from his parents for the child’s own protection, but such matters would be taken extremely seriously by any individual who had to take personal responsibility for his actions. A bureaucrat who is merely acting as a cog in the machine of “government,” on the other hand, will do such things with far less hesitation and less justification, because he will imagine that something called “the law” is solely responsible for whatever he does.

    4) Scenario A: A pilot in the United States Air Force, having been given orders to do so, flies to the proper coordinates and delivers his payload to the intended target. The result is that some mercenaries of a different “authority” are killed, along with a number of civilians who happened to be in the area. Scenario B: An American citizen, acting on his own, loads up a plane with homemade explosives, flies over a building in the city where a vicious street gang is known to reside, and drops the ordnance. The result is that several gang members are killed, as are a dozen innocent bystanders who happened to be passing by on the street.

    The average American views the civilian casualties from the first scenario as unfortunate, but chalks them up to the hazards of war. The military pilot is viewed as a hero for having served his country, and is given a medal. In the latter scenario, however, the average American views the pilot as a lunatic, a terrorist and a murderer, and demands that he be put in prison for the rest of his life.

    ————

    Dit soort praktische voorbeelden maken toch wel heel helder duidelijk dat autoriteiten een heleboel rottigheid uithalen en dat wij dat allemaal maar toestaan juist omdat we geloven in autoriteiten. Door dat geloof accepteren we al het morele kwaad wat er momenteel in de naam van autoriteit over het volk wordt uitgestort. 

    Met het wegvallen van het geloof in externe autoriteit zien we dit soort geweld voor het is en zien we het opeens niet langer als iets goeds en acceptabels en dus kunnen we naar een vrediger wereld toewerken. 

  16. En hier nog een stukje wat heel duidelijk maakt dat de staat of de overheid niet het probleem zijn. 

    Dit is van pagina 128 van het boek van Larken Rose. 

    The Effect of the Myth on Freedom Advocates 

    “Government” itself does no harm, because it is a fictional entity. But the belief in “government” – the notion that some people actually have the moral right to rule over others – has caused immeasurable pain and suffering, injustice and oppression, enslavement and death. The fundamental problem does not reside in any set of buildings, or any group of politicians, or any gang of soldiers or enforcers, The fundamental problem is not an organization that can be voted out, or overthrown, or “reformed.” The fundamental problem is the belief itself – the delusion, superstition and myth of “authority” – which resides in the minds of several billion human beings, including those who have suffered the most because of that belief. Ironically, the belief in “authority” dramatically affects the perception and actions even of those who are actively fighting against a particular regime. The superstition drastically alters and limits the ways in which dissenters “fight” oppression, and renders nearly all of their efforts impotent:. Furthermore, on the rare occasion that a particular tyrant is toppled, one form of oppression is almost always replaced by another – often one that is even worse than the prior one.

  17. Hallo,
    Heeft u een dringende lening nodig hebt om uw schulden te wissen of u een kapitaal lening om uw bedrijf te verbeteren nodig?
    heb je door afgewezen
    banken en andere financiële instellingen?
    Heeft u een consolidatie lening of een hypotheek nodig?
    zoek niet meer zoals we zijn hier om al uw financiële problemen een ding van het verleden te maken. We lenen geld uit aan particulieren
    die behoefte hebben aan financiële steun, dat een slecht krediet of geld nodig hebben
    om rekeningen te betalen, te investeren voor het bedrijfsleven tegen een tarief van 2%. Ik wil dit medium gebruiken om u te informeren dat we maken betrouwbare en begunstigde bijstand en bereid om u een lening zal zijn. Dus neem contact met ons vandaag nog via e-mail: kreditsolutionhome@outlook.com

  18. Hallo allemaal ik ben mevrouw Fatima bij naam, ik wil om te getuigen hoe ik kreeg een lening aan mijn Salah vieren toen ik ernstig in nood ik was zo in de war en nooit geweten wat te doen, totdat ik op een dag ging via het internet en ik vond hoe mensen gaven verschillende getuigenissen over hoe een lening kredietverstrekker genaamd de heer Mohammed heeft bijgedragen aan de bij het verkrijgen van een lening, en ik heb nog nooit voor een lening eerder toegepast, maar ik heb om het eens te proberen, omdat ik het geld nodig om mijn Salah dat was te vieren al dicht, dus ik contact met hem en hij antwoordde me terug gaf me een vorm en ik vulde het formulier in en bestelde hij voor sommige dingen en ik alles wat hij vroeg om hem te doen toekomen, vertelde hij me in 2 uur tijd dat ik was van plan om de lening te krijgen Ik was een soort van twijfel aan hem, maar binnen de komende 2 uur kreeg ik een mail van hem dat de lening is overgedragen en ik kreeg een waarschuwing van mijn bank ook was ik zo blij en hij nooit iets ontvangen van mij voor mij de lening. Dus aan u allen die lening nodig hebben om Salah of alles wat je nodig hebt van de lening voor gewoon contact met dit bedrijf VIA EMAIL vieren: Mohammedaliloanfirm@outlook.com en krijgen dat de lening die u zoekt ik bid Allah moeten begeleiden en hem te beschermen het meer.

Laat een antwoord achter aan Bemoeier Reactie annuleren