Gadaffi heeft niets te verliezen. Met dank aan de westelijke moraalridders.

Gadaffi heeft niets te verliezen

Wie al nog niet overtuigd is van de incompetentie van de huidige politieke leiding in Europa en de Verenigde Staten, krijgt nu de bewijzen op een presenteerblaadje. Door alle vluchtwegen voor Gadaffi af te snijden en de man zelfs voor het internationale gerechtshof te dagen, heeft de Europese elite het recept voor een bloedbad geschapen.

Libië: totale vernedering van de NAVO
Libië is net als eerder Afghanistan bepaald geen hoogtepunt van NAVO-optreden. Sommige NAVO-landen, waaronder Duitsland, mengen zich heel verstandig niet in dit wespennest. Andere landen, waaronder Nederland, moeten wel halfhartig meedoen om in Amerikaanse ogen geloofwaardig te blijven en om de oliebelangen van Shell in het nieuwe Libië veilig te stellen. België (nota bene in de oorlog geloodst door een demissionair kabinet), de VS, Frankrijk en Groot-Brittannië bombarderen wel. De effectiviteit is opmerkelijk gering. De opstandelingen slagen er niet in uit hun bolwerken in het oosten en Misrata te breken. Er ontstaat een patstelling: in de delen van het land waar Gadaffi nog aanzienlijke steun onder de bevolking heeft, blijft hij heer en meester.

Gadaffi vervolgen als oorlogsmisdadiger is enorme blunder

Gadaffi heeft niets te verliezen. Met dank aan de westelijke moraalridders.
Gadaffi heeft niets te verliezen en groeit uit tot held. Met dank aan de westerse hypocriete moraalridders.

Dit werd gevolgd door nog een noodlottige fout. De VS, Engeland en Frankrijk hebben nu in de Veiligheidsraad er doorheen gedrukt dat Gadaffi wordt vervolgd als oorlogsmisdadiger. Ten eerste hebben ze hiermee hun manoeuvreerruimte (net als die van Gadaffi) teruggebracht tot nul. Ze kunnen niet meer terug; gaan onderhandelen met een oorlogsmisdadiger betekent totaal gezichtverlies. Voor Gadaffi is het er nu erop of eronder. Als hij wint, kan hij zijn olie met gemak verkopen aan de nieuwe supermachten China of India en draait hij de gehate westerlingen een enorme loer. Als hij verliest, weet hij dat hij de rest van zijn leven op de vlucht moet. Alleen in Libië zelf is hij veilig. Geen wonder dus dat Gadaffi doorvecht. Ook zijn aanhangers hebben vuile handen. Ze weten dat de opstandelingen hun bloed wel kunnen drinken en uiterst gewelddadig zijn, dus kijken wel uit om over te lopen.

Ten tweede toont dit in de ogen van veel niet-westerlingen terecht weer de hypocrisie aan van de NAVO. Potentaten die veel ergere dingen hebben gedaan dan Gadaffi, denk aan de moordzuchtige Saleh en het regime van Bahrein, worden door het westen gesteund: Saleh omdat hij Al Qaeda aanpakt en zo de Saoedische olievelden beschermt, de Bahreinse emir omdat hij Iran weghoudt van het strategisch uiterst belangrijke eiland vlak voor de kust van het grootste (Saoedische ) olieveld ter wereld.

De manier waarop Gadaffi de NAVO het nakijken geeft, wekt dan ook veel sympathie bij niet-westerlingen. Bij zijn ondergang bereikt Gadaffi dus eindelijk waar hij zijn hele leven van heeft gedroomd: de held van de Arabische en de derde wereld worden.

Twee mogelijke uitkomsten
De opstandelingen zijn een ongeregeld leger. De NAVO kan dit conflict alleen winnen door grondtroepen in te zetten of in het geheim huurlingen te laten vechten. De eerste optie zal veel slachtoffers eisen onder de NAVO-troepen. De laatste optie is moeilijk geheim te houden. Een andere optie is een regionaal staatshoofd dat een gezworen vijand is van Gadaffi (en dat zijn er nogal wat) het leger in laten zetten. Ook hier zitten de nodige haken en ogen aan, denk aan het non-interventieprincipe. Ook is er voor andere regionale grootmachten, de geplaagde Egyptenaren mogelijk uitgezonderd, geen strategisch belang om Gadaffi onder de voet te lopen.

De laatste optie is dat Gadaffi het conflict voldoende lang weet te rekken. Economisch zitten de westerse landen in grote moeilijkheden, terwijl de economie in opkomende landen snel groeit. Het binnenlandse verzet in NAVO-landen tegen de kostbare en dodelijke bombardementen zal toenemen. Als Rusland, China of India in het geheim of openlijk Gadaffi steunen, kunnen ze hiermee meerdere strategische doelen bereiken: zowel verzwakking en gezichtsverlies van het machtige westen als de nodige economische voordelen.

6 gedachten over “Gadaffi heeft niets te verliezen”

  1. Scherpe argumentatie. Is er iets wat we als het Westen nog kunnen doen om niet een soort stomme schizofrene zelfzuchtige groep mensen te lijken in die contrijen? Wellicht moeten we als Europa onze legers uit al de landen van het midden oosten halen en ook de steun stoppen aan ons welgezinde dictators in die gebieden en zelf heel snel overstappen op 100% duurzame energie. Lijkt me voor iedereen op termijn beter. Ik schaam me tenminste al een behoorlijke tijd om dit volledige op fossiele brandstoffen uizijnde realpolitiek van het westen. We schermen met mensenrechten om oorlogen goed te praten op de ene plek en steunen dictators die homos ophangen en vrouwen stenigen op andere plaatsen omdat die dictators ons de olie nog willen verkopen.

    Wellicht een leuke aanvulling is deze documentaire over Kadaffi: http://topdocumentaryfilms.com/gaddafi-our-best-villain/

    Muammar Muhammad al-Gaddafi (born 7 June 1942) is a Libyan politician and revolutionary, who has led the Libyan state since he overthrew King Idris in a 1969 bloodless coup and established the Libyan Arab Republic.
    He went on to survive revolts, military strikes and embargoes while showing a knack for playing to Western interests, namely geopolitical security and oil reserves.
    It’s no surprise many of the interviews about hidden dealings are tainted by realpolitik. These personal accounts from key players are a fascinating foray into the diplomatic world of riddles, theatrics and hidden agendas.
    In early February 2011, major political protests, which were inspired by recent protests in Tunisia, Egypt and other parts of the Arab world, broke out in Libya against Gaddafi’s government and quickly turned into a civil war. Gaddafi vowed to die a martyr if necessary in his fight against rebels and external forces, saying that those rebelling against his government deserve to die.
    On 17 May 2011 the International Criminal Court issued a request for an arrest warrant against Gaddafi for crimes against humanity.
    This insightful essay-style documentary by Frenchman Antoine Vitkine puts current events into perspective by examining the motivations behind the actions of Libyan leader Colonel Muammar Gaddafi, a man whose peculiar appearance belies savvy negotiation skills.

  2. Khadaffi regeert met strenge hand, hij is een dictator die niets ontziend te keer gaat. Maar wat is hier nu aan de hand gezien vanuit een lilaïsche blik?
    Khadaffi is een enorme kracht in de wereld die ervoor zorgt dat mensen gedwongen zijn naar dingen te gaan kijken. Hij doet alles met een ongebreideld fanatisme, maar hij is ook een ongeëvenaard toneelspeler. Hij is ook enorm verstandig en slim voor een mens. Hij weet iedereen zover te krijgen, dat er gebeurt wat hij wil. Hij is diegene, die mensen wakker schudt. Hij is in staat zich niets aan te trekken van wat anderen over hem denken. Hij laat zijn oren naar niemand hangen. Hij is iemand, die zich door niets van zijn doel laat afbrengen. Zo laat hij van zich horen in de wereld, hij handelt naar wat hij zegt. Als iedereen van hem houdt, dan moet iedereen gedood worden die niet van hem houdt. Ook daar is hij rechtlijnig in.
    Khadaffi is een kracht die de wereld beweegt en wakker maakt uit een sluimerend onderbewust leven, waarin iedereen gedwongen wordt actie te gaan ondernemen.
    En hoezeer het hem kwalijk genomen mag worden dat hij reageert zoals hij reageert, omdat dit niet strookt met het menselijke fatsoen, hij laat iets zien.
    Namelijk dat wat hij openlijk doet, in andere landen stiekem gebeurt.
    Hij houdt niets geheim. Hij omkleedt het met zijn eigen redenen, maar wat hij doet is niet bevreemdend. Ook hij is een persoon die gericht is op de vooruitgang in de ontwikkeling van de materie, ook al weet hij dit zelf niet.

  3. Het beste is om het Nederlandse leger helemaal af te schaffen. Levert enorme bezuinigingen op en kunnen ze ook geen domme of ronduit verkeerde dingen doen in landen waar Nederland niets te zoeken heeft.
    Misschien is er nog een game fabrikant die de jongens gratis oorloggames wil aanbieden. Daar doen ze minder schade mee als oorlogje spelen in het echt.

      1. Maar dit grapje zal niet gelden voor de Special Forces Eenheid (verdedigingstaken en crisisbeheer), de Marechaussee (cruciale beveiliging en bewaking) en de Explosieven Opruimingsdienst van Defensie, vind ik.

Laat een antwoord achter aan Roeland Reactie annuleren