Zoekresultaten voor: permacultuur

Planten- en zadenbank van en voor alle Nederlanders

Omdat er op het internet momenteel een boel wordt gesproken over een Europese wet die de zadenhandel wil reguleren hier een herpublicatie van een artikel wat uitlegt hoe we met elkaar een prima peer to peer zaden en plantennetwerk op kunnen zetten. Het origineel van dit artikel verscheen op 7 september 2011.

Het in stand houden van een grote diversiteit gezonde, zelf reproducerende voedselgewassen ligt aan de basis van een veilige en diverse voedselvoorziening in Nederland. Daarom hebben Permacultuur Nederland en Spullen Delen de handen ineengeslagen om een planten- en zadenbank voor Nederland op te zetten waarin individuele tuinders de hoofdrol spelen. Het gaat in deze database om zaden, knollen en ander plantmateriaal van eetbare gewassen waar iedereen aan mee kan doen. Door slim gebruik te maken van de voordelen die het internet in deze tijd biedt worden mensen in staat gesteld om hun eigen planten en zaden gemakkelijk te delen. Wat vooral handig is, is de zoekfunctie op de site die mensen laat zoeken op afstand rond hun eigen woonplaats. Zo kun je als je op zoek bent naar een rode-bessenstruik of een bieslookplant eerst kijken of iemand in een straal van 1, 5 of 10 kilometer rond je woonplaats dit beschikbaar heeft.

Een grote diversiteit van eetbare voedselgewassen is van primair levensbelang voor elke bevolking.

Waarom dit initiatief?
Momenteel ligt bijna alle diversiteit van zaden en planten bij professionele kwekers van zaden en planten die dit voor de commercie doen. Als dit bedrijven zijn met hart voor de zaak en als zij dit op een ecologisch verantwoorde wijze doen dan is daar niets mis mee.
Echter helaas zijn er ook megabedrijven in deze industrie actief waarbij winst het enige doel lijkt te zijn. Deze bedrijven proberen de biodiversiteit van het leven zo veel mogelijk te monopoliseren en hiermee mensen afhankelijk van ze maken. Als dit eenmaal is gelukt is er een boel geld te verdienen door deze bedrijven. Hoewel dit als bedrijfsmodel prima werkt is het letterlijk levensgevaarlijk voor de bevolking. De algemene diversiteit in eetbare gewassen is de afgelopen decennia schrikbarend teruggelopen en deze grote bedrijven die vaak beursgenoteerd zijn en over veel lobbykracht beschikken weten zich in telkens meer onderzoeksinstituten en overheden in te kopen en zo hun eigen agenda erdoorheen te drukken. Wellicht het bekendste voorbeeld hiervan is Monsanto. Monsanto koopt wereldwijd zaadleverenciers op, halen de vaak grote diversiteit van zaden die deze zaadleveranciers leverden uit de handel en bieden vervolgens alleen hun eigen zaden nog op de markt aan. Dit zijn vaak zaden waar planten uitgroeien met onvruchtbare zaden zodat er het jaar daarna weer bij hun moet worden gekocht. Deze zaden zijn bijna altijd genetisch gemanipuleerd en zijn vaak bestand tegen bepaalde herbiciden die Monsanto ook verkoopt. Monsanto zorgt er zo voor dat boeren heel sterk al dan niet volledig afhankelijk van hun worden. Helaas heeft Monsanto ook in Nederland voeten aan de grond weten te krijgen onder meer door zichzelf in te kopen in de Universiteit van Wageningen. Via deze route hebben ze de Nederlandse overheid weten om te praten en is de Nederlandse overheid nu één van de partijen die (Monsanto`s) GMO gewassen promoot in Europa.
Een weldenkend mens zal wellicht denken dat dit zo absurd is dat dit een grap is. Helaas is niets minder waar. Op het internet is een overvloed aan informatie te vinden over de schadelijke werkwijze van Monsanto. Een goede begindocumentaire gemaakt door een Franse onderzoeksjournaliste is: The World According to Monsanto.

Maar deze bedreiging van onze biodiversiteit door dit soort megalomane bedrijven die aan niets anders denken dan winst ten koste van alles, is niet de enige reden tot dit initiatief. Inplaats van jezelf afhankelijk te maken van externe grote commerciële bedrijven, (om)koopbare onderzoeksinstellingen en ondoorzichte politieke processen kun je met dit initiatief zelf verantwoordelijkheid nemen en meehelpen om een grote diversiteit van eetbare gewassen veilig te stellen voor Nederland.

Niets is zo gezond als een grote diversiteit, onbespoten en met liefde gegroeide, groentes, fruit en kruiden.

Een aantal positieve redenen om dit systeem op te zetten zijn:
-) Individuele tuinders groeien vaak hun eigen groentes en kruiden vanuit hun passie en/of hobby. Zij spenderen veel tijd met hun gewassen en hebben hart voor de zaak. Hierdoor weten zij verreweg het meeste van de zaden en planten die ze zelf groeien. Zij weten wat de beste groeiomstandigheden zijn voor de planten en welke gebieden juist heel geschikt zijn en welke juist minder om de planten te gaan groeien.
-) Er zijn van oudsher verschillende bekende lokale variëteiten van gewassen ontstaan die bij commerciële  zadenhandelaars zeer moeilijk of niet te krijgen zijn, maar nog springlevend zijn bij de volkstuinder in de regio.
-) Volks- en hobbytuinders oogsten vaak al jaren hun eigen zaden uit de mooiste en best groeiende planten in hun tuin. Hierdoor krijg je varieteiten die speciaal zijn aangepast aan de regio. Veel betere zaden kun je eigenlijk niet krijgen. Ook krijg je hierdoor juist weer meer genetische diversiteit in de algemene soort. Als veel tuinders bijvoorbeeld zelf hun bonenzaden kweken dan heb je overal in de regio`s net wat andere bonenzaden en allemaal zijn ze zo goed mogelijk aangepast aan de eigen regio. Zo kunnen we de biodiversiteit juist weer uitbreiden.
-) Zaden en planten ruilen van persoon tot persoon zorgt voor sociale verbindingen (in de regio). In onze maatschappij is dat altijd mooi meegenomen.  Daarnaast kun je zo direct van de kweker van de zaden wat tips meekrijgen en wordt er naast zaden ook belangrijke informatie over het telen van eetbare gewassen uitgewisseld.

Kortom het zijn juist de gewone tuinders die het uit plezier en hobby doen die het meeste verstand van zaken hebben en het meeste hart voor de zaak hebben. Door deze mensen te verbinden met elkaar en ze daarnaast te verbinden met welwillende mensen die graag gebruik maken van, en open staan voor hun kennis en planten, bouw je een sterk en solide netwerk wat de biodiversiteit en voedselveiligheid in Nederland sterk kan vergroten. Meedoen is dus niet alleen zeer nuttig, het kan ook bijzonder leerzaam en gezellig zijn.

Hoe en waar kan ik meedoen?
Ga naar www.spullendelen.nl, hier kun je je registreren en beginnen, deel de zaden, knollen en ander plantmateriaal van eetbare planten die je over hebt. Het is het meest praktisch om deze in de categorie “zaden, stekjes, planten, kruiden” aan te bieden. Ook kun je zelf zaden en planten krijgen van mensen die deze aanbieden. Ga naar “spullen” en bekijk daar vervolgens de categorie “zaai- & pootgoed“, hier kun je een uitgebreid aanbod van planten en zaden vinden. Bedenk dat het niet uitmaakt of een plant die jij overhebt al een paar keer wordt aangeboden, voeg de plant juist wel toe, zo kan het aanbod namelijk zo lokaal mogelijk zo groot mogelijk worden. Inmiddels zijn er al een flink aantal deelnemers en is er al een redelijke diversiteit aan planten beschikbaar. Echter het basisprincipe blijft dat hoe meer mensen meedoen en hoe meer planten er worden aangeboden hoe beter en bruikbaarder het systeem wordt.

Ga naar www.spullendelen.nl om mee te doen!

Daarnaast kun je helpen door dit initiatief bekend te maken; denk aan familie, buren, tuinclubs, volkstuinverenigingen, lokale, regionale en nationale media, politieke partijen, etc. Kortom iedereen die belang zou kunnen hebben bij dit initiatief. Hoe meer mensen in de eigen buurt meedoen hoe veiliger en beter je eigen situatie op dit punt wordt. Als er vele mensen in je buurt zijn die veel bruikbare planten en zaden aanbieden waar je over kunt beschikken dan is dat een van de meest waardevolle levensverzekeringen die je kunt hebben. Alle aandacht voor dit initiatief is zeer welkom en zo kunnen we met elkaar ervoor zorgen dat er niemand in Nederland bang hoeft te zijn om zonder gezonde eetbare planten te komen zitten. Dat resulteert in een plezierige en fijnere toekomst voor iedereen!
(Dit artikel is vrij over te nemen op andere websites en te gebruiken in gedrukte media. Neem voor verdere informatie contact op met Douwe Beerda via info@permacultuurnederland.org)

 

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Netwerk Eetbaar Nederland van start
-) Website Natuurbericht.nl
-) In het licht van voortbestaan
-) Permacultuur, een introductie
-) Eetbare dorpen en steden
-) Eetbare stad, groei de revolutie
-) Overzicht van de vele voordelen van gemeenschapstuinen
-) Gemeenschapstuinen voor heel Nederland
-) Praktische tuin inspiratie
-) Dirt! The Movie: het belang van gezonde gronden 
-) Raamtuinieren
-) De gemakkelijke moestuin
-) De kruidenspiraal
-) De eetbare bostuin 
-) De buurtmoestuin
-) Een boerderij voor de toekomst
-) Introduction to permaculture design met Geoff Lawton
-) Permacultuur met Sepp Holzer
-) Permaculture, The Global Gardener met Bill Mollison
-) Eetbare groene woestijnen met Permacultuur
-) Groen Goud – VPRO Tegenlicht over permacultuur
-) Rondleiding Permaculture Research Insitute
-) Permacultuur, voorbeelden en inspiratie
-) Permacultuur in Nederland en omgeving
-) Web of Life, Diversiteit is van levensbelang
-) Overzicht eerdere permacultuur artikelen visionair
-) Eetbare planten en paddenstoelen database
-) Ruil je eigen eetbare planten bij elkaar
-) Engelse Plants for a Future database
-) Practical Plant wiki

-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel I- Monsanto
-) Tros Radar – Pesticide en Bijensterfte
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II-A – Bijensterfte
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II-B – Bijensterfte
-) Ook waterbeestjes slachtoffer van bijendodende pesticide
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel III – Zuivelindustrie

Vrij downloadbare documenten:
-) Permacultuur, ontwerpen met de natuur (pdf)

Ook waterbeestjes slachtoffer van bijendodende pesticide

Dit bericht is overgenomen van www.natuurbericht.nl

Bericht uitgegeven door Natuurpunt Beleid (België) op zondag 5 mei 2013

Nieuw grootschalig veldonderzoek toont aan dat het systemische pesticide Imidacloprid een nefaste invloed heeft op libellen en andere waterdieren, zoals eendagsvliegen, slakken en schaaldieren. In de studie, die gisteren verscheen in het vakblad PLOS ONE, werden monitoringsgegevens van Imidaclopridconcentraties in het oppervlaktewater vergeleken met waarnemingen van waterdieren. In waterlopen en rivieren waar de concentraties hoger waren dan de toegelaten norm daalde de soortenrijkdom met 70%. De risico’s die gepaard gaan met het gebruik van neonicotinoïden zijn te groot, Natuurpunt dringt er daarom op aan om een totale ban in te stellen.

Imidacloprid (geproduceerd door Bayer) is wereldwijd de meest gebruikte insecticide. Het zijn systemische pesticiden, die via de sapstromen opgenomen en verspreid worden naar het volledige plantenweefsel. Hierdoor is de plant van binnenuit beschermd tegen vraat. De Europese Commissie forceerde vorige week een verbod op het gebruik van deze neonicotinoïden op bloeiende gewassen omdat ze gelinkt worden aan de massale bijensterfte.

Giftig water
De nieuwe studie wijst uit dat bijen niet het enige slachtoffer zijn van deze superpesticiden. Nederland heeft een uitgebreid pesticidenmeetnet en meet al jaren de concentraties van Imidacloprid in het oppervlaktewater. In de studie werden de monitoringsgegevens van acht meetjaren en 800 meetpunten vergeleken met de verspreidingsgegevens van waterdieren in en rond het Nederlandse oppervlaktewater. Slechts een kleine fractie van de gebruikte neonicotinoïden wordt opgenomen door de plant, de rest lekt weg in de bodem en het oppervlaktewater. Door hun lange halfwaardetijd blijven ze nog lang na de oogst nawerken, met dodelijke gevolgen. Waar de norm overschreden werd, telden ze tot 70% minder waterinsecten.

Niet alleen bijen maar ook libellen zoals dit Lantaarntje hebben te lijden onder neonicotinoïden. (foto: Leo Janssen)
Niet alleen bijen maar ook libellen (wiens larven in water leven) zoals dit Lantaarntje hebben te lijden onder neonicotinoïden. (foto: Leo Janssen)

Imidacloprid staat met stip op één in de Nederlandse lijst met overschrijdingen van de pesticidennorm in het oppervlaktewater. In de helft van de meetpunten werd de afgelopen acht jaar een overschrijding van de pesticidennorm vastgesteld. Opmerkelijk is dat sommige meetpunten tot 25.000 keer de norm overschreden. Het rivierwater is op die plaatsen zo vervuild dat het onmiddellijk op de akkers uitgereden zou kunnen worden als sproeistof. Bijen en hommels die met dergelijke concentraties in aanraking komen, sterven binnen de dag. Maar ook in rivieren en waterlopen waar de wettelijk toegelaten concentraties (het zogenaamde Maximaal Toelaatbaar Risico) van 13 nanogram per liter niet overschreden werd, vonden de onderzoekers een negatieve impact op de soortenrijkdom en de ontwikkeling van de larven.

Volledige ban
De aangekondigde tijdelijke Europese ban van drie neonicotinoïden op bloeiende gewassen is een eerste belangrijke horde, maar het gaat lang niet ver genoeg. De bijensterfte als gevolg van het gebruik van deze pesticiden is maar het topje van de ijsberg. Deze insecticiden zijn extreem giftig, blijven heel lang nawerken in bodem en water en vormen op die manier een enorme bedreiging voor insecten, maar ook akkervogels. De negatieve effecten op het leefmilieu wegen zwaar door op de voordelen die ze bieden voor de landbouwer. Daarom willen wij verder gaan dan het Europese verbod en werk te maken van een volledig verbod van neonicotinoïden op alle gewassen.

Bron: Van Dijk TC, Van Staalduinen MA, Van der Sluijs JP. 2013. Macro-Invertebrate Decline in Surface Water Polluted with Imidacloprid. PLoS ONE 8(5).

Contactgegevens onderzoekers:
Dr. Jeroen Van der Sluijs, Universiteit Utrecht, +31-30-2537631

Tekst: Annelore Nys, landbouwexperte bij Natuurpunt Beleid
Foto: Leo Janssen

Zie ook:
-) Bijendodende pesticides ook giftig voor akkervogels (29-4-2013)
-) OPINIE: Natuurpunt vraagt volledige ban nieuwe generatie pesticiden (6-2-2013)
-)  Bijen in het zonnetje (30-4-2010)

inherit

(Op het internet hebben de lezers de macht! Zij bepalen welke informatie de wereld rond gaat! U bent zich er misschien niet van bewust, maar als elke lezer een link stuurt naar 3 geïnteresseerde personen, dan zijn er maar 20 stappen nodig om 3,486,784,401 mensen te bereiken! Wil je dat zien gebeuren? Gebruik je macht! Dit stuk mag dan ook vrij door iedereen overgenomen worden op websites, blogs, of om door te sturen aan familie, vrienden, kennisen, collega`s, vijanden, etc. graag zelfs hoe meer mensen dit weten en erover meediscussiëren hoe beter. Zet a.u.b. wel de bron erbij zodat mensen mee kunnen doen in de discussie hieronder als ze dat willen.)

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Website Natuurbericht.nl
-) In het licht van voortbestaan
-) Permacultuur, een introductie
-) Eetbare dorpen en steden
-) Eetbare stad, groei de revolutie
-) Overzicht van de vele voordelen van gemeenschapstuinen
-) Gemeenschapstuinen voor heel Nederland
-) Praktische tuin inspiratie
-) Dirt! The Movie: het belang van gezonde gronden 
-) Raamtuinieren
-) De gemakkelijke moestuin
-) De kruidenspiraal
-) De eetbare bostuin 
-) De buurtmoestuin
-) Een boerderij voor de toekomst
-) Introduction to permaculture design met Geoff Lawton
-) Permacultuur met Sepp Holzer
-) Permaculture, The Global Gardener met Bill Mollison
-) Eetbare groene woestijnen met Permacultuur
-) Groen Goud – VPRO Tegenlicht over permacultuur
-) Rondleiding Permaculture Research Insitute
-) Permacultuur, voorbeelden en inspiratie
-) Permacultuur in Nederland en omgeving
-) Web of Life, Diversiteit is van levensbelang
-) Overzicht eerdere permacultuur artikelen visionair
-) Eetbare planten en paddenstoelen database
-) Ruil je eigen eetbare planten bij elkaar
-) Engelse Plants for a Future database
-) Practical Plant wiki

-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel I- Monsanto
-) Tros Radar – Pesticide en Bijensterfte
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II-A – Bijensterfte
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II-B – Bijensterfte
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel III – Zuivelindustrie

Vrij downloadbare documenten:
-) Permacultuur, ontwerpen met de natuur (pdf)

Tros Radar – Pesticide en Bijensterfte

Eerder kwam hier de bijensterfte al voorbij in de volgende twee artikelen:

-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II-A – Bijensterfte
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II-B – Bijensterfte

Radar maakte op 22 april ook een zeer goede aflevering over dit onderwerp die iedereen eigenlijk zou moeten bekijken aangezien het hier over niets minder dan ecocide gaat. En onze voedselproductie en dus ook ons eigen voortbestaan hier op het spel staan. Na de inleiding begint het onderdeel over de bijensterfte vanaf 8 min. en 50 sec.

 

Pesticiden en bijensterfte

22-04-2013

Al jaren sterven er meer bijen dan gebruikelijk in de winter. Normaal gesproken overleeft zo’n tien procent van de bijen het niet, de laatste jaren gaat twintig tot zelfs dertig procent van de bijen dood in de winter. Deze sterfte vindt niet alleen plaats in Nederland.

Ook in de rest van de wereld is de sterfte veel hoger dan gebruikelijk. Dat heeft vergaande consequenties. Voor tachtig procent van onze gewassen zijn we afhankelijk van bestuivende insecten zoals honingbijen. Worden deze gewassen niet meer door bijen bestoven, zal ons voedsel veel duurder worden. Markus Imhoof maakte een indrukwekkende film (More than honey) over de mysterieuze wereldwijde bijensterfte.

Alleen in Nederland zijn er al zo’n 350 bijensoorten, waarvan meer dan de helft met uitsterven wordt bedreigd. Er wordt inmiddels wereldwijd veel onderzoek gedaan naar de oorzaken van de sterfte en daar komen drie zaken uit naar voren.

Biodiversiteit
Er is te weinig biodiversiteit. Het landschap wordt steeds eentoniger en er zijn weinig verschillende soorten bloemen en planten. Bijen hebben in de late zomer behoefte aan verschillende soorten stuifmeel. Hierin zit namelijk gevarieerde voeding voor de bijen. Dit hebben ze nodig om de lange winter door te kunnen.

Normaal leven bijen zo’n 6 weken, het broed dat in augustus wordt grootgebracht moet echter veel langer leven. Wanneer er alleen maar maïs of zonnebloemen zijn, krijgen bijen te weinig verschillende soorten stuifmeel binnen en zo te weinig gevarieerd voedsel.

Wat kun je zelf hier aan doen? Zorgen voor laatbloeiers in je tuin. Zodat bijen ook laat in het seizoen nog voldoende stuifmeel kunnen vinden.

Varroamijt
Deze mijt is een parasiet die zich voortplant in de kasten van bijen. Vooral de Europese honingbij is slecht bestand tegen deze parasiet die allerlei ziektes en bacteriën overbrengt. Een bijenvolk kan flink verzwakken wanneer ze last hebben van de varroamijt.

Neonicotinoïden
Neonicotinoïden worden over het algemeen op twee manieren gebruikt. In de landbouw wordt het uitgespoten, waardoor een dun laagje op de gewassen ontstaat, ook wel coating. Daarnaast vinden we neonicotinoïden terug in middelen die mieren en luizen tegen gaan.

Deze neonicotionoiden worden dus niet alleen in de landbouw gebruikt, maar zitten ook in allerlei middelen die gewoon bij het tuincentrum of de bouwmarkt te koop zijn. Middelen waar stoffen als imidacloprid of thiacloprid zitten, zijn niet alleen zeer giftig voor mieren en luizen, maar ook voor bijen, hommels en vlinder. Het is beter om milieuvriendelijkere alternatieven te kopen. Greenpeace stelde een lijst met tips samen om zelf bijensterfte tegen te gaan.

Greenpeace is een petitie gestart om de massale bijensterfte tegen te gaan. Ook heeft ze een lijst samengesteld met producten die schadelijk zijn voor de bijen.

Pro bijo
Op probijo.nl vind je meer over de juridische strijd tegen de fabrikanten van pesticiden. Hier vind je ook meer informatie over bijensterfte.

De honingbij. Pesticiden richten een slachting aan. Bron: Wikimedia Commons/Richard Bartz/public domain
De honingbij. Pesticiden richten een slachting aan. Bron: Wikimedia Commons/Richard Bartz/public domain

Wellicht kan iedereen die wil dat de ecocide op nuttige insecten zoals de bij in Nederland ophoudt naar de lokale tuincentra gaan en ze daar wijzen op deze documentaire en verzoeken of ze deze middelen zo snel mogelijk uit de handel willen nemen.

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Website Radar over deze aflevering
-) In het licht van voortbestaan
-) Permacultuur, een introductie
-) Eetbare dorpen en steden
-) Eetbare stad, groei de revolutie
-) Overzicht van de vele voordelen van gemeenschapstuinen
-) Gemeenschapstuinen voor heel Nederland
-) Praktische tuin inspiratie
-) Dirt! The Movie: het belang van gezonde gronden 
-) Raamtuinieren
-) De gemakkelijke moestuin
-) De kruidenspiraal
-) De eetbare bostuin 
-) De buurtmoestuin
-) Een boerderij voor de toekomst
-) Introduction to permaculture design met Geoff Lawton
-) Permacultuur met Sepp Holzer
-) Permaculture, The Global Gardener met Bill Mollison
-) Eetbare groene woestijnen met Permacultuur
-) Groen Goud – VPRO Tegenlicht over permacultuur
-) Rondleiding Permaculture Research Insitute
-) Permacultuur, voorbeelden en inspiratie
-) Permacultuur in Nederland en omgeving
-) Web of Life, Diversiteit is van levensbelang
-) Overzicht eerdere permacultuur artikelen visionair
-) Eetbare planten en paddenstoelen database
-) Ruil je eigen eetbare planten bij elkaar
-) Engelse Plants for a Future database
-) Practical Plant wiki

-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel I- Monsanto
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II-A – Bijensterfte
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II-B – Bijensterfte
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel III – Zuivelindustrie

Vrij downloadbare documenten:
-) Permacultuur, ontwerpen met de natuur (pdf)

Het belang van bossen in droge gebieden

John D. Liu kwam eerder uitgebreid aan bod in de prachtige documentaire Groen Goud van Tegenlicht. Daarin laat hij zien hoe met het toepassen van ecologische principes die uitgebreid aan bod komen in de permacultuur hele stukken onbruikbare grond weer tot leven kunnen worden gewekt.

Hierbij een bijna net zo imposante nieuwe documentaire van zijn hand maar dit keer gaat hij in op hoe bossen een sleutelrol spelen in droge gebieden.

Op permaculturenews.org zeggen ze er het volgende over:

John D. Liu of the EEMP, who has partnered with us in spreading the permaculture message, has created yet another excellent documentary — this time focussing on drylands, their past function and their present dysfunction through a broadscale loss of forest cover, and its impact on soil loss and on the hydrological cycle.

In this video we travel vicariously with John as he takes us from Jordan to Africa to Asia and the Americas, showing us both degradation and restoration — and sharing the inspirational message we all need to hear: that we can undo the damage we’ve inflicted on planet earth, our home.

Als we heel Zuid Europa en alle werklozen nu eens met ecosysteem herstel en het opwekken van zonne-energie aan het werk zouden zetten lossen we wellicht snel een flink aantal problemen op.

Aanverwante artikelen en informatie:
-) In het licht van voortbestaan
-) Permacultuur, een introductie
-) Eetbare dorpen en steden
-) Eetbare stad, groei de revolutie
-) Overzicht van de vele voordelen van gemeenschapstuinen
-) Gemeenschapstuinen voor heel Nederland
-) Praktische tuin inspiratie
-) Dirt! The Movie: het belang van gezonde gronden 
-) Raamtuinieren
-) De gemakkelijke moestuin
-) De kruidenspiraal
-) De eetbare bostuin 
-) De buurtmoestuin
-) Een boerderij voor de toekomst
-) Introduction to permaculture design met Geoff Lawton
-) Permacultuur met Sepp Holzer
-) Permaculture, The Global Gardener met Bill Mollison
-) Eetbare groene woestijnen met Permacultuur
-) Groen Goud – VPRO Tegenlicht over permacultuur
-) Rondleiding Permaculture Research Insitute
-) Permacultuur, voorbeelden en inspiratie
-) Permacultuur in Nederland en omgeving
-) Web of Life, Diversiteit is van levensbelang
-) Overzicht eerdere permacultuur artikelen visionair
-) Eetbare planten en paddenstoelen database
-) Ruil je eigen eetbare planten bij elkaar
-) Engelse Plants for a Future database
-) Practical Plant wiki

-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel I- Monsanto
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II-A – Bijensterfte
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II-B – Bijensterfte
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel III – Zuivelindustrie

Vrij downloadbare documenten:
-) Permacultuur, ontwerpen met de natuur (pdf)

Voortbestaan vs. het huidige geldsysteem

Terwijl ons monetaire systeem momenteel voorspelbaar verder in elkaar zakt en de economische crisis alleen maar groter wordt is het wellicht verstandig inplaats van op geld, ons te focussen op voortbestaan en hoe we dat in overvloed kunnen doen.

workOnze huidige technologie om elkaars kennis, arbeid, talenten, bezit etc. onderling uit te ruilen (ons huidige systeem met Eurogeld) werkt zo slecht dat er momenteel meer dan 610.000 werklozen zijn in Nederland. Als we de logica van het geldsysteem volgen zouden deze mensen zinloos/overbodig zijn maar het omgekeerde is het geval als we vanuit voortbestaan kijken. Alle mensen zijn in staat nuttige bijdragen aan de samenleving te leveren en dat ons geldsysteem de indruk wekt dat dit niet het geval zou zijn, is misschien wel het grootste nadeel van de huidige systeemcrisis van het monetaire systeem.

Al deze mensen hebben, als ze toegang hebben tot het internet, betere scholingskansen dan op ieder moment eerder in de geschiedenis. Online onderwijs is nog nooit zo groot, goed en goedkoop geweest, online leren programmeren is gemakkelijker dan ooit, en zelfs 3D modelleren kan je tegenwoordig gratis leren.

Daarnaast zijn er vele ramen, daken, muren, tuinen, stadsparken en stukken grond waar mensen kunnen beginnen met het zelf produceren van voedsel. Vele huizen in Nederland kunnen beter geisoleerd worden en energieproducerend worden gemaakt met telkens goedkoper wordende hernieuwbare energieopties. Open source wereldwijde wetenschap inclusief ruimtevaart staat nog maar net in de kinderschoenen en een nieuwe cooperatieve economie krijgt elke dag meer zichtbare verschijningnsvormen.

Iedereen, zeker in Nederland kan iets bijdragen aan het plezierig voortbestaan van zichzelf, voor de mensen om hem of haar heen, voor de lokale gemeenschap en eventueel zelfs op nationale en internationale schaal. De wereld is nog nooit zo verbonden geweest en nog nooit hebben individuen zoveel toegang gehad tot kennis en andermans kunde en hulp. Waarom laten we ons als mensheid momenteel uberhaupt nog zo beperken door een ouderwets en gevaarlijk geldsysteem wat duidelijk niet goed meer functioneert?

Laten we eens goed naar onszelf kijken en bedenken wat we eigenlijk echt nodig hebben en willen, waar liggen onze eigen talenten en passies en wat hebben we te bieden aan anderen? Hoe kunnen we onszelf en de mensen om ons heen echt vooruit helpen? Wanneer gaan we inzien dat het leven daarom draait, en houden we op ons slaafs in een keurslijf te laten dwingen door een geldsysteem wat ons niet langer dient?

533909_599150903429967_337751052_n
Hoe denken mensen hier dat we met zijn allen een mooiere wereld kunnen maken voor onszelf, elkaar en de andere aardbewoners waar we deze planeet mee delen?

Een Guerilla Gardener in Los Angeles

Ron Finley woont in het zuiden van Los Angeles en is daar begonnen om stukken ongebruikt groen vol te zetten met eetbare planten. Een opbeurend en positief verhaal over de kracht van planten en hoe dat de gemeenschap weer bij elkaar brengt. Van food deserts naar food forests aldus Finley.

printingfood

En recent legde hij zijn verhaal ook uit bij TED

Ron Finley plants vegetable gardens in South Central LA — in abandoned lots, traffic medians, along the curbs. Why? For fun, for defiance, for beauty and to offer some alternative to fast food in a community where “the drive-thrus are killing more people than the drive-bys.”

Ron Finley grows a nourishing food culture in South Central L.A.’s food desert by planting the seeds and tools for healthy eating.

plant gardens

Aanverwante artikelen en informatie:
-) In het licht van voortbestaan
-) Permacultuur, een introductie
-) Eetbare dorpen en steden
-) Eetbare stad, groei de revolutie
-) Overzicht van de vele voordelen van gemeenschapstuinen
-) Gemeenschapstuinen voor heel Nederland
-) Praktische tuin inspiratie
-) Dirt! The Movie: het belang van gezonde gronden 
-) Raamtuinieren
-) De gemakkelijke moestuin
-) De kruidenspiraal
-) De eetbare bostuin 
-) De buurtmoestuin
-) Een boerderij voor de toekomst
-) Introduction to permaculture design met Geoff Lawton
-) Permacultuur met Sepp Holzer
-) Permaculture, The Global Gardener met Bill Mollison
-) Eetbare groene woestijnen met Permacultuur
-) Groen Goud – VPRO Tegenlicht over permacultuur
-) Rondleiding Permaculture Research Insitute
-) Permacultuur, voorbeelden en inspiratie
-) Permacultuur in Nederland en omgeving
-) Web of Life, Diversiteit is van levensbelang
-) Overzicht eerdere permacultuur artikelen visionair
-) Eetbare planten en paddenstoelen database
-) Ruil je eigen eetbare planten bij elkaar
-) Engelse Plants for a Future database
-) Practical Plant wiki

Vrij downloadbare documenten:
-) Permacultuur, ontwerpen met de natuur (pdf)

Argentijnen ontvluchten consumptiedwang in ecodorpen

© reuters. Het Argentijnse Potrerillos-district. Steeds meer Argentijnen hebben het gehad met het jachtige stadsleven.

In Argentinië schieten de ecodorpen als paddenstoelen uit de grond. De bewoners zoeken een alternatief voor het ongebreidelde consumeren. In ecologische dorpen leven de inwoners in nauw contact met de natuur. Ze gebruiken bijvoorbeeld materialen die ze in de onmiddellijke omgeving vinden. Ze kappen uitheemse bomen, gebruiken het hout voor hun huizen en zaaien inheemse soorten in de plaats. Eten wordt biologisch geteeld in een gemeenschapstuin.

Gaia, in de provincie Buenos Aires, was in 1996 het eerste ecologische dorp in Argentinië. Er zijn er ondertussen ook in de provincies Santa Fe, Misiones, Córdoba, Catamarca, San Luis, Río Negro en zelfs in de hoofdstad. Sommige zijn ontstaan uit een familiaal project, andere uit een project van een vriendencollectief.

“Toen ik begon in Gaia, waren we met vijftien of twintig”, zegt Carlos Straub, een van de pioniers in Argentinië. “Onlangs nam ik deel aan een bijeenkomst en toen waren we met vijfhonderd mensen die de stap al hadden gezet.”

Tegennatuurlijk
“Het is beetje je vrijheid terugwinnen”, zegt biologe Tania Giuliani. Ze werkt mee aan de bouw van een ecologisch dorp in de Paraná-delta, ten noordoosten van Buenos Aires. Ze geeft les in de hoofdstad maar gaf haar appartement op om haar nieuwe huis in het ecodorp te kunnen afwerken.

Het kapitalisme vindt ze te individualistisch, te zeer op consumptie gericht, tegennatuurlijk. “Je leeft solitair en materialistisch, je werkt de hele dag, keert naar je appartement terug en moet dan eten met chemische middelen inkopen.”

Het project waaraan ze meewerkt heet i-tekoa, “waterdorp” in de Guaraní-taal. Giuliani realiseert het samen met zeven vrienden. Behalve hun acht huizen bouwen ze een gemeenschapscentrum, waar ze kunst- en ecologische ateliers gaan aanbieden. Als dat begint te lopen, hopen ze hun baan in de stad te kunnen opgeven.

“Geen terugkeer naar het primitieve leven”
Een centraal begrip in de ecodorpen is permacultuur, een samentrekking van “permanente cultuur”. Dat dook in de jaren zeventig op in Australië. Het gaat om “het ontwikkelen van modellen voor duurzame ontwikkeling waarin de mens in harmonie met de natuur kan leven”, zegt Carlos Straub.

Gaia herbergt nu het Argentijns Instituut voor Permacultuur. Dat biedt opleidingen aan voor wie zelf een ecologisch dorp wil beginnen. De deelnemers leren er over natuurkeuken, biologisch tuinieren, zaadproductie, ecologisch bouwen, hernieuwbare energie en duurzaam sanitair.

Straub coördineert nu zelf ook een Centrum voor Onderzoek, Ontwikkeling en Onderwijs van Permacultuur (Cidep) in de zuidelijke regio Patagonië. Naast het Cidep wordt een nieuw dorp gebouwd voor twintig gezinnen. “Een zeer grote groep mensen trekt uit de steden weg en koopt grond om de stap te zetten”, zegt Straub.

“Het gaat niet om een terugkeer naar het primitieve leven, maar om het recupereren van de mogelijkheid om zelf je beslissingen te nemen. Ecodorpen zijn niet voor iedereen een oplossing maar het project helpt je opnieuw een menselijker kijk op het leven te krijgen.”

Bron: http://www.demorgen.be/dm/nl/5397/Milieu/article/detail/1579582/2013/02/14/Argentijnen-ontvluchten-consumptiedwang-in-ecodorpen.dhtml

Fahad Al-Attiya: Een land zonder water

Stel je een land voor met een overvloed aan energie — olie en gas, zon, wind (en geld) — maar met gebrek aan één element dat essentieel is voor het leven: water. Fahad Al-Attiya praat over de onverwachte manieren waarop Qatar, een kleine natie in het Midden-Oosten, haar watervoorraad produceert.

Fahad Al-Attiya’s job is to maintain food security in Qatar, a country that has no water and imports 90 percent of its food.

Deze TED Talk heeft Nederlandse ondertitels.

 

Aanverwante artikelen:
-) Nederlander wil Kilimanjaro besneeuwde top teruggeven
-) Website Peter Westerveld over omkering van woestijnvorming
-) Eetbare groene woestijnen met permacultuur
-) Groen Goud – VPRO Tegenlicht over het herstellen van gedegradeerde ecosystemen in o.a. China, het Midden Oosten en Afrika.
-) Green Gold  – Dezelfde documentaire maar dan volledig in het Engels (voor eventuele buitenlandse contacten).

Heeft stadslandbouw de toekomst?

Een interessant pleidooi voor de stadslandbouw. Het gaat hier om een vertaalde tekst uit een wat warmer klimaat als het Nederlandse dus de hoeveelheden en verschillende aantal eetbare soorten zullen voor de Nederlandse situatie wellicht wat naar beneden moeten worden bijgesteld. Verder is het echter een mooi pleidooi voor stadslandbouw. Heeft stadslandbouw ook in Nederland de toekomst?

stadslandbouw 0

 

Vijf redenen waarom stadslandbouw de belangrijkste beweging van deze tijd is
Terwijl de meeste andere huizen bij mij in de straat een grasveld in de voortuin hebben, groeien er in mijn tuin courgettes, tomaten, peren, boerenkool, spinazie, appels, vijgen, knoflook, uien, aardbeien en meer. In totaal meer dan 500 verschillende soorten planten.

We verbouwen meer dan 1500 kilo aan voedsel per jaar op een stuk grond dat niet veel groter is dan een basketbalveld. Al met al meer dan genoeg groente en fruit om mijn familie het hele jaar door van voedsel te voorzien. Ons huis is onderdeel van een wereldwijd groeiende beweging van mensen die betrokken zijn bij stadslandbouw.

Een simpele handeling zoals het planten van een eetbare tuin kan zaken als economische ontwikkelingen, gezondheidszaken en lokale politiek tegelijkertijd beïnvloeden. Waarom? Omdat voedsel een belangrijk focuspunt is in de menselijke activiteit. Terwijl de wereldwijde stadslandbouwbeweging groeit, wil ik vijf punten aandragen waarom deze ontwikkeling de wereld gaat transformeren.

1. Vernieuwd lokaal ondernemerschap
Kleinschalige en lokale economische activiteiten tussen buren onderling vinden in onze samenleving in de regel niet plaats. Woonwijken bevatten bijna nooit gemeenschappelijke ruimtes waar uitwisselingen tussen buurtbewoners (kunnen) plaatsvinden.

Tegelijkertijd, omdat zelfgemaakt brood verkopen aan je buren op de meeste plaatsen niet is toegestaan, worden kleinschalige lokale commerciele activiteiten ontmoedigd door wet- en regelgeving en word je gestimuleerd om je aankopen bij de lokale supermarktketen te doen.

In mijn eigen buurt heeft de stadslandbouw lokaal ondernemerschap nieuw leven ingeblazen. In plaats van appels te kopen, ruil ik ze voor de pompoenen van mijn buurman. Als stadslandbouw zijn groei doorzet zou het een massale positieve economische golf teweegbrengen door de introductie van lokale voedselproductie. Deze zou makkelijk kunnen concurreren met grootschalige bedrijfsmatige activiteiten op het vlak van prijs, kwaliteit, gemak en het niveau van de service.

stadslandbouw 32. Zorg voor de omgeving/natuur
De industriële landbouw is een belangrijke bron van vervuiling door het verbranden van fossiele brandstoffen. Daarnaast worden petrochemische producten gebruikt om voedsel te bemesten, besproeien, verpakken en houdbaar te houden.

Plastic, gemaakt van olie, wordt gebruikt om voedel te verpakken en benzine wordt gebruikt om voedsel wereldwijd te vervoeren. Stadslandbouw maakt ons los van olie door het minimaliseren van de transportbehoefte en door het gebruik van organische groeimethodes.

Terwijl de industriële landbouw zich vaak in allerlei bochten manoeuvreert om niet te hoeven betalen voor negatieve effecten voor het milieu als gevolg van hun methodes van werken, dragen stadslandbouwers direct de ecologische kosten van hun acties. Dit maakt stadslandbouwers betere bewaarders van hun land omdat ze hun voedingsstoffen eraan onttrekken.

In plaats van chemische middelen te gebruiken die de biologische activiteit in de bodem vernietigen, benadrukken stadslandbouwers het gebruik van duurzame en organische methodes die de humuslaag en het bodemleven verrijken.

3. Een focus op lokale politiek
Stadslandbouw maakt het duidelijker en makkelijker voor mensen om betrokken te zijn bij de lokale politiek door zaken die direct invloed hebben op een buurt naar voren te brengen. Lokale wet- en regelgeving wordt veel relevanter voor het dagelijkse leven van mensen, die bezig zijn met het verbouwen van hun eigen voedsel, dan de zaken die normaal voorbijkomen in het achtuurjournaal.

De groei van stadslandbouw heeft al gezorgd voor grootschalige wetswijzigingen zoals de â€œCalifornia Cottage Food Act”, die mensen toestaan om bepaalde zelfgemaakte producten zoals jam en brood te verkopen.

Andere belangrijke zaken voor een buurt zoals kippen en bijen houden voor de productie van eieren en honing, en het gebruik van chloor in water komen in beeld bij zowel stadslandbouwers als milieuactivisten.

stadslandbouw 44. Een revolutie van gezond en voedzaam voedsel
Verhoogde gewaarwording over de negatieve effecten van geraffineerd voedsel is een belangrijke reden voor stadslandbouwers om hun eigen voedsel te verbouwen. Als je je eigen oogst voorschotelt aan je gezin, ben je wat minder geneigd chemische troep te gebruiken bij de teelt.

Lokaal voedsel is verser, heeft meer smaak en bevat meer voedingsstoffen omdat het minder transport nodig heeft en minder bewerking ondergaat. Terwijl de stadslandbouwbeweging groeit, zal dat een verhoogde toegang tot voedingsrijk lokaal voedsel betekenen. Tegelijkertijd zal er meer tijd besteed worden aan de gezonde lichamelijke activiteit van het tuinieren. Dit zou kunnen leiden tot minder overgewicht, minder chronische aandoeningen en verlaagde uitgaven aan gezondsheidszorg.

5. Een bloei van buurtactiviteiten
Stadslandbouw is een levensstijl die vanuit zichzelf gefocust is op de gemeenschap. Het kweken van voedsel is namelijk een coöperatieve bezigheid. In mijn eigen buurt zie ik dat de kennis over wat en hoe iets te kweken onderling uitgewisseld wordt. Zaden worden geruild, werk gedeeld en de oogst geruild.

Terwijl stadslandbouw zich verder ontwikkelt, zal er een sterkere onderlinge saamhorigheid groeien tussen buurtbewoners als gevolg van lokale voedselhandel die meer onderling contact brengt in hun dagelijks leven.

De belangrijkste beweging van deze tijd
Alhoewel er meerdere andere nobele initiatieven zijn, is de invloed van stadslandbouw uniek wijd verspreid omdat meer mensen in steden wonen dan in landelijk gebied en omdat voedsel een centrale behoefte is in ieders leven.

De zaadjes van de verandering zijn al geplant in huishoudens, zoals die van mij, over de hele wereld. Om die zaadjes te laten groeien en tot bloei te laten komen, moeten we meer lokaal voedsel eisen zodat de markt voor lokaal verbouwd voedsel zich uitbreidt.

Het is tevens noodzakelijk dat we druk uitoefenen op de wetgevende macht om lokaal ondernemerschap en voedselverbouwing te stimuleren. Elke buurt is een lokale voedseleconomie die wacht om tot bloei te komen.

Het antwoord op klimaatverandering, gezondsheidsproblematiek en de recessie ligt bij jou voor de deur. Ik ontmoet je bij je tuinhekje.

Vertaling uit het Engels van deze pagina:
5 reasons why urban farming is the most important movement of our time

Met dank voor de vertaling aan o.a.:
★ Kamiel van Ingen
★ Siemen Cox
★ Annette Kuypers

Wat denken mensen hier, heeft stadslandbouw echt de toekomst?

Aanverwante artikelen en informatie:
-) 5 redenen waarom stadslandbouw de belangrijkste beweging van onze tijd is (pdf)
-) Netwerk Eetbaar Nederland van start
-) De voordelen van Gemeenschapstuinen
-) Eetbare dorpen en steden
-) Gemeenschapstuinen voor heel Nederland
-) Praktische tuin inspiratie
-) De buurtmoestuin
-) Permacultuur in Nederland en omgeving

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Zembla – Moord op de Honingbij deel II

Eerder kwam hier al in een drieluik voorbij hoe de universiteit van Wageningen een loopjongen is van de grote agro industrie.

-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel I – Monsanto
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II – Chemiegigant Bayer
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel III – Zuivelindustrie

De Universiteit van Wageningen is mede verantwoordelijk voor ecogenocide in Nederland. Hiermee heeft ze de geloofwaardigheid van haar instituut volledig verloren.
De Universiteit van Wageningen is mede verantwoordelijk voor ecogenocide in Nederland. Hiermee is de geloofwaardigheid van dit instituut volledig verloren.

Helaas is het noodzakelijk om blijkbaar nog een keer een artikel hieraan te wijden. De universiteit van Wageningen heeft door het verzuimen van haar wetenschappelijke objectiviteit ervoor gezorgd dat ze mede verantwoordelijkheid is geworden voor niets minder dan ecogenocide in Nederland. Zo blijkt uit onderstaande vervolgdocumentaire van Zembla: Moord op de Honingbij deel II.

Ook komt pijnlijk duidelijk in beeld hoe corrupt de Nederlandse politiek op dit gebied is, en dan vooral de zittende macht toen, staatssecretaris Bleker van de CDA. Niets meer dan hulde overigens voor de Partij van de Dieren die dit al tijden aan de orde stellen.

Ook medeschuldig zijn de instituten die dit soort gifstoffen moeten toelaten in Nederland voor de markt. Het is pijnlijk om te zien hoe door pure belangenverstrengeling en corruptie een essentieel onderdeel van de natuur in Nederland volledig op het spel wordt gezet met potentieel rampzalige gevolgen voor zowel de natuur als de Nederlandse bevolking… Hoe idioot en corrupt kan het zo langzamerhand worden in Nederland.

Nederland kent verreweg de hoogste bijensterfte van heel Europa omdat wij hier niets aan de bestrijdingsmiddelen doen omdat de grote agro industrie blijkbaar zo een grip heeft op de wetenschappelijke instituten, de toetsende instanties die middelen toelaten op de markt en de Nederlandse politiek zelf.

Spread the word to save the bees – Verspreid het woord om de bijen te redden.

Helaas lijkt deze aflevering niet meer extern te embedden zijn,
bekijk de aflevering op de website van Zembla of bij Uitzending Gemist

Maart 2011 liet ZEMBLA in haar uitzending ‘Moord op de honingbij’ zien dat van alle Europese landen Nederland de grootste bijensterfte heeft. Wetenschappers en imkers uit de hele wereld zien landbouwgif als de belangrijkste oorzaak van de sterfte. 

Ontkenning
De producenten van landbouwgif ontkennen ieder causaal verband. In Nederland ziet de belangrijkste adviseur van de overheid op dit gebied, Wageningen Universiteit en Research-centre (WUR), de pesticiden ook niet als grootste probleem van de bijensterfte.

Gevoelig onderwerp
Vanwege de grote economische belangen is een verband tussen de dood van de bijen en het gebruik van het landbouwgif een gevoelig onderwerp op de Haagse politieke agenda. Onderzoek van ZEMBLA toonde aan dat de adviseur van staatssecretaris Bleker van Landbouw, Universiteit Wageningen, financiële banden heeft met producenten van landbouwgif, bijvoorbeeld de firma Bayer.

Bedreiging voedselvoorziening
De massale bijensterfte is een grote bedreiging voor onze voedselvoorziening. Zonder bijen geen groenten, geen noten, geen chocolade, geen koffie en geen fruit. Tachtig procent van alle planten op aarde zijn voor de voortplanting of evolutie afhankelijk van de bestuiving van de bij.

De hele plant wordt giftig
De sterfte-explosie loopt gelijk met de invoering van een nieuw type insecticide, imidacloprid, dat in de jaren negentig op de markt kwam. Het middel werkt continu, omdat het preventief op de zaden is aangebracht waardoor de hele plant giftig wordt. Bijen die in aanraking komen met de pollen en het stuifmeel, nemen het gif mee naar de bijenkorf. De bijen worden dan ziek en gaan dood.

Landbouwgif nog steeds in gebruik
Na de uitzending van maart 2011 wordt in verschillende nieuwe wetenschappelijke publicaties bevestigd dat landbouwgif, ook wel ‘neonicotinoïden’ genoemd, inderdaad schadelijk zijn voor bijen. Maar nog steeds worden deze producten op grote schaal in de Nederlandse landbouw gebruikt.

In deel II van ‘Moord op de honingbij’ onderzoekt ZEMBLA: hoe het kan dat de overheid zich in haar verantwoording over het pesticiden beleid blijft verschuilen achter niet onafhankelijke onderzoeken?

Op de website van de Vlinderstichting kunnen mensen die zelf de bijen willen helpen uitvinden hoe je je eigen tuin vlinder en honingbij vriendelijk in kunt richten. Zo is daar onder meer een top 50 van bloemen gesorteerd op kleur te vinden.

Aanverwante artikelen en informatie:
-) Zembla: Moord op de Honingbij – Deel II
-) Zembla: Moord op de Honingbij – Deel I
-) Vrij Nederland – Alweer dubieuze deskundigen
-) Vrij Nederland – Dode Bij, Stille Lente
-) Vrij Nederland – Dode Bij, Stille Lente – Grote ophef
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel I – Monsanto
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel II – Chemiegigant Bayer
-) Universiteit Wageningen, loopjongen van de agro industrie – Deel III – Zuivelindustrie

-) Introductie tot permacultuur ontwerp
-) Eetbare dorpen en steden
-) Raamtuinieren
-) De gemakkelijke moestuin
-) De kruidenspiraal
-) De eetbare bostuin 
-) De buurtmoestuin
-) Een boerderij voor de toekomst
-) Eetbare groene woestijnen met Permacultuur
-) Groen Goud – VPRO Tegenlicht over permacultuur
-) Permacultuur, voorbeelden en inspiratie
-) Permacultuur in Nederland en omgeving
-) Web of Life, Diversiteit is van levensbelang

(Op het internet hebben de lezers de macht! Zij bepalen welke informatie de wereld rond gaat! U bent zich er misschien niet van bewust, maar als elke lezer een link stuurt naar 3 geïnteresseerde personen, dan zijn er maar 20 stappen nodig om 3,486,784,401 mensen te bereiken! Wil je dat zien gebeuren? Gebruik je macht! Dit stuk mag dan ook vrij door iedereen overgenomen worden op websites, blogs, of om door te sturen aan familie, vrienden, kennisen, collega`s, politici, professoren, etc. graag zelfs hoe meer mensen dit weten en erover meediscussiëren hoe beter.  Zet a.u.b. wel de bron erbij zodat mensen mee kunnen doen in de discussie hieronder als ze dat willen.)