Toekomstige arbeidsmigrant werkt vanuit thuisland
De vergrijzende Europese landen hebben grote hoeveelheden arbeiders nodig om de pensioenen op te kunnen blijven brengen. Toch bestaat er het nodige verzet tegen grootschalige immigratie van gastarbeiders uit andere delen van de wereld. Gelukkig is er technisch een goede oplossing voor dit probleem: telepresence.
Telepresence in de praktijk
José Ortega uit Guatamala Stad, de hoofdstad van Guatemala, staat op, kust zijn vrouw en kinderen gedag en gaat naar zijn werk. Hij gaat in de haven van Rotterdam schepen lassen in de nachtdienst. Hij stapt op zijn motor en rijdt naar de lokale telepresence room, een omgebouwde oude suikerrietfabriek waar honderden collega’s net als hij aan het werk zijn in Europese en Japanse bedrijven. Ze zien er uit als buitenaardse insekten met hun bedrade servopak en helm. José gespt zijn drukgevoelige pak aan, zet zijn VR-helm op en gaat ook aan de slag. Omdat het leven in Guatemala goedkoop is, kan hij dankzij deze gastarbeid veel geld opzij leggen voor zijn huis en de studie van zijn kinderen. Dat was wel anders geweest als hij als immigrant jarenlang van huis had moeten zijn, omringd door xenofobe buitenlanders in een guur klimaat. In plaats van in een peperduur, overbevolkt pension in een verloederde wijk ver van zijn familie, slaapt hij gewoon bij zijn vrouw in bed en houdt zijn salaris lekker zelf.
Operaties op duizenden kilometers afstand
Nu is dit scenario nog science fiction, maar operaties door telepresence worden al sinds de jaren tachtig uitgevoerd[1]. Een chirurg in Tokyo kan zo een operatie op duizenden kilometers afstand, in een Zweeds ziekenhuis bijvoorbeeld, uitvoeren. Zijn bewegingen worden vertaald in elektrische signalen, die een robotarm op een ander continent aansturen. Camera’s sturen real time de beelden naar hem door, zodat het voor hem is alsof hij ter plekke is. Deze camera’s kunnen bewegingen ook veel nauwkeuriger weergeven dan het menselijk oog dat kan; erg belangrijk bij hersenoperaties. Kenners verwachten dan ook dat robotchirurgie snel op zal rukken. Gezondheidszorg kan niet alleen veel goedkoper, het kan tegelijk ook veel beter dan nu.
Arbeidsmigratie niet meer nodig
Robotbouwvakkers, -lassers en -verpleegsters kunnen een groot deel van de arbeidstekorten wegnemen. Ze kunnen gewoon vanaf de andere kant van de wereld robots besturen alsof het hun lichamen zijn. Deze robots kunnen zelfs bovenmenselijke krachten hebben. Stel je voor dat je een robot bestuurt die met één greep een rotsblok van een ton op kan tillen. Erg handig voor mijnbouw, of als je ruzie hebt met je buurman. Of om een levensgevaarlijke klus te klaren, denk aan de kernramp in Fukushima waar het technische personeel met ware doodsverachting heeft geprobeerd de schade te beperken.
De kans is dus groot dat we over bijvoorbeeld tien jaar een leger robots zien die in fabrieken en de wegenbouw onvermoeibaar aan het werk zijn. José en zijn Indiase collega Kumar kunnen namelijk vanwege het tijdsverschil op tijden werken die in CAO’s met pittige overwerktoeslagen worden gehonoreerd. Zo kan je teams arbeiders hebben die in ploegendienst werken en zo een klus in een derde van de tijd klaren. Nederlandse telewerkers kunnen dan bijvoorbeeld in Korea en de Verenigde Staten aan de slag.
Robothanden aan het bed?
Robots zijn nu nog duur, maar dat verandert uiteraard zeer snel bij massaproductie. Ook is het wachten op een goedkoop en krachtig alternatief voor de lithium ion accu. Dus wie weet wordt Geert Wilders straks in het bejaardentehuis wel verpleegd door een verpleegsterrobot, aangestuurd door een islamitische dame uit Ouarzarzate…
Lees ook: Telepresence robots, werken op afstand
Bronnen
1. Robotic Surgery, Bright Minds
