islam

Voor dit protserige hotel moest een groot deel van de oude binnenstad van Mekka wijken. Nu de olie opraakt is de pelgrimsbusiness voor het regime in Saoedi Arabië steeds meer van levensbelang.

Is de sharia de oplossing voor onze problemen?

De meningen over de sharia, de islamitische wet, zijn verdeeld. Volgens veel islamieten, in islamitische landen zelfs een grote meerderheid, is de sharia dé oplossing voor maatschappelijke problemen. Volgens islamcritici is de sharia een mensonterend en discriminerend systeem. Wie heeft er gelijk en in hoeverre?

Wat is de sharia?
Sharia is het Arabische woord voor ‘weg’ en is de term waarmee islamieten de islamitische theologie en jurisprudentie aanduiden. Wat verwarrend is voor westerlingen en anderen uit landen met een scheiding tussen kerk en staat, is dat de islamitische jurisprudentie zich zowel bemoeit met zaken als bidden, voor westerlingen een privézaak, als met strafrecht en buitenlandse politiek.
De sharia is gebaseerd op de koran, de hadith (“vertelsels” over leven en werken van de uitvinder van de islam, Mohammed) en de sirah, een biografie van Mohammed en zijn vroegste volgelingen.

Steniging wordt niet in de koran genoemd,. maar is er later bij verzonnen door de islamitische geleerden.
Steniging wordt niet in de koran genoemd,. maar is er later bij verzonnen door de islamitische geleerden.

De koran en de hadith zijn op vele punten met zichzelf en elkaar in tegenspraak. Voor enkele leuke voorbeelden zie hier en hier. Vandaar dat het soms vrij lastig is om hier een enkele waarheid uit te destilleren, al zou de stelligheid van islamieten anders suggereren. De meeste islamieten geloven dat latere verzen van de koran eerdere opheffen (deze latere verzen zijn doorgaans agressievere, oorlogszuchtige verzen uit de medinensische periode) en dat bepaalde hadith de koran vervangen. Zo staat in de koran niets over steniging, maar wordt er door islamieten in o.a. Iran, Afghanistan en Noord-Nigeria naar hartelust gestenigd. Dit naar aanleiding van enkele hadith, waarin de steniging als straf voor overspel door getrouwden wordt genoemd, terwijl de koran 100 zweepslagen voorschrijft.

Richting Mekka bidden op Hawaii vereist de nodige acrobatiek. Wellicht zijn yogalessen voor islamieten de oplossing.
Richting Mekka bidden op Hawaii vereist de nodige acrobatiek. Wellicht zijn yogalessen voor islamieten de oplossing.

Kan de sharia de problemen in deze tijd oplossen?
De maatschappij waarin de sharia ontstond, wijkt sterk af van de westerse samenleving anno 2013.  Mohammeds theocratische rijk strekte zich uit over het Arabische schiereiland, dat in die tijd alleen door nomadische stammen, handelaren in woestijnstadjes en oasebewoners bevolkt werd. Mohammed was naar hedendaagse maatstaven een nogal narcistische en megalomane man, maar zelfs hij had niet kunnen bevroeden dat er 1400 jaar na zijn dood zoveel islamieten zouden zijn en dat ze zich zo ver buiten de Arabische woestijn zouden wagen.

Zo werden de gebedstijden ingesteld aan de hand van de tijden van zonsopkomst en zonsondergang. In een subtropisch gebied als de Arabische woestijn werkt dit redelijk, maar bij de poolcirkel komen islamieten erg in de problemen met gebedstijden. Zo komt de zon wekenlang niet boven de horizon in Noord-Zweden. Door middel van het nodige gepruts hebben de oelema (islamitische schriftgeleerden) toch een uitweg verzonnen.

Een andere vraag is welke richting een islamiet op Hawaii moet bidden. Volgens de regels der islamitische wet moet hij met zijn hoofd richting Mekka bidden, dus op zijn hoofd staan. Een andere islamitische regel verbiedt om te urineren of te ontlasten richting Mekka. Ook dit zal dus de nodige acrobatiek met zich meebrengen voor onze arme islamiet. Wellicht ligt hier een grote markt voor vernuftige uitvinders. Dan zullen we het maar niet hebben over de problemen voor ruimtevarende islamieten, vooral aan boord van een ruimteschip dat met een relativistische snelheid beweegt.

Voor dit protserige hotel moest een groot deel van de oude binnenstad van Mekka wijken. Nu de olie opraakt is de pelgrimsbusiness voor het regime in Saoedi Arabië steeds meer van levensbelang.
Voor dit protserige hotel, waarmee het regime-al Saoed eer betuigt aan de superioriteit van de Engelsen die ze aan de macht hielpen, moest een groot deel van de oude binnenstad van Mekka wijken. Nu de olie opraakt is de pelgrimsbusiness voor het regime in Saoedi Arabië steeds meer van levensbelang.

Islam niet berekend op moderne tijd
De gevolgen kan je onder meer merken in de bepaling dat iedere islamiet jaarlijks op pelgrimstocht naar Mekka moet. Zelfs nu het Saoedische regime half Mekka plat heeft gewalst om de grote moskee uit te breiden voor massa’s pelgrims, is Mekka nauwelijks in staat om de 2 miljoen pelgrims van buiten Saoedi Arabië per jaar te ontvangen, laat staan de 1,2 miljard islamieten die de wereld naar schatting telt. Zelfs als deze islamieten slechts één keer in hun leven naar Mekka zouden gaan, zou dit 20 miljoen pelgrims, dus een vertienvoudiging van nu betekenen.  In feite is er nu een quotum van 1 pelgrim per 1000 islamieten, wat dus meer dan 90% van de islamieten uitsluit van de pelgrimstocht. Duidelijk een rekenfoutje van Allah.

En de rente, alcoholverbod en eenzame vrouwen dan?
De strenge lijfstraffen worden door islamieten vaak genoemd als een voordeel van de shari’ah. Inderdaad is de misdaad in strengislamitische landen als Saoedi-Arabië vrij laag, wat overigens voor een groot deel aan de sterke sociale controle ligt. Binnen families kunnen vrouwen en meisjes, alsmede vrouwelijke gastarbeiders echter vaak ongestraft worden verkracht en vermoord.

Door sharia-adepten wordt geclaimd dat eerwraak verboden wordt door de islam. In feite schrijven islamitische wetten voor dat vaders straffeloos vrouwelijke familieleden tot de orde kunnen roepen (lees: mishandelen of zelfs doden) als deze zich onislamitisch gedragen. Dit blijkt ook uit het verzet van islamitische geestelijken tegen het strafbaar stellen van eerwraak in islamitische landen.
Het alcohol- en gokverbod is niet uniek voor de islam. Zo kennen de meeste westerse landen wetten die alcoholgebruik en gokken aan banden leggen. De VS kende zelfs de Drooglegging.

Een ander “voordeel” van de shari’ah is de mogelijkheid tot meervoudige huwelijken. Gezien de uiterst beperkte bescherming die deze samenlevingscontracten bieden is dit voordeel uiterst twijfelachtig. In de praktijk worden de rechten van vrouwen enorm ingeperkt. Er is een vrouwenoverschot bij leeftijden boven de zestig jaar, maar polygamisten azen in de praktijk alleen op jonge meisjes, waarvan er ongeveer evenveel zijn als van jongens van die leeftijd.

Blijft over het verbod op rente. Inderdaad is een verbod op rente niet gek, omdat hierdoor het uitlenen van geld stopt. Hiermee wordt de nodige economische ellende voorkomen: in de tijd dat bedrijven alleen met eigen geld groeiden, was de economie veel stabieler dan nu. Om voor dit enkele voordeel de discriminatie en rechtsongelijkheid die de sharia met zich meebrengt voor lief te nemen, is iets dat alleen fanatieke islamieten graag zullen doen.

Bronnen
1. Pew Research, The World’s Muslims: Religion, Politics and Society, 2013

In West-Europa ligt het percentage islamieten tussen de vijf en tien. Deze vormen een dankbare bron van rekruten voor de heilige oorlog. Bron: Stratfor.com

Toenemend jihadistisch gevaar in Europa

De laatste jaren is er een toenemend aantal pogingen van radicale islamieten om terroristische aanslagen te plegen. Anders dan in de Verenigde Staten, waar eenlingen snel tegen de lamp lopen als ze contact zoeken met een politieinformant, beschikken Europese radicale islamieten over opmerkelijk veel contacten en hulpbronnen. Wat zijn de gevolgen van deze trend?

In West-Europa ligt het percentage islamieten tussen de vijf en tien. Deze vormen een dankbare bron van rekruten voor de heilige oorlog. Bron: Stratfor.com
In West-Europa ligt het percentage islamieten tussen de vijf en tien. Deze vormen een dankbare bron van rekruten voor de heilige oorlog. Bron: Stratfor.com

Waarom integreren islamieten minder goed dan anderen?
Mensen vormen een sociale diersoort en zich kunnen identificatie met een bepaalde groep is erg belangrijk voor de meeste mensen. Zo identificeren de meeste inwoners van Nederland zich met het land Nederland en voelen zich Nederlander. Als mensen omringd worden door vertrouwde groepsleden, voelen ze zich veilig. Daarom zijn mensen in een monoculturele samenleving gelukkiger dan in een multiculturele samenleving. Hierdoor kan in een monoculturele samenleving, zoals bijvoorbeeld Finland, Korea of Japan, de economie ook snel groeien. Er is sprake van een high-trust society, waarin mensen durven te investeren en weinig hulpbronnen verspillen aan bijvoorbeeld vetes en rechtszaken. Nadeel van de monoculturele samenleving, waar de voorstanders van de multiculturele samenleving dan ook eindeloos op tamboereren, is de culturele inteelt. In de praktijk is dit alleen een probleem als de heersende cultuur zichzelf als volmaakt ziet, zoals in de islamitische cultuur of Japan tijdens de Tokugawa-periode.

Als een immigrant in een ander land gaat wonen, vindt een assimilatieproces plaats. Hierbij wordt de immigrant langzamerhand losgeweekt van de oude groep en opgenomen in de nieuwe groep. Onderdeel hiervan is dat de immigrant de overtuigingen en gewoonten van de nieuwe groep overneemt (hoewel uiteraard ook de heersende groep bruikbare ideeën van immigranten overneemt). Heeft de immigrant geen godsdienst, een gedeelde godsdienst of een syncretische godsdienst zoals boeddhisme of hindoeïsme, dan gaat dit over het algemeen binnen een generatie.

Anders wordt het verhaal als de immigrant zijn bestaande culturele achtergrond als superieur ziet. In dat geval is er nauwelijks bereidheid om zich aan te passen. Dit probleem speelt voornamelijk bij islamitische immigranten. Hun identificatie met hun geloofsgenoten, de zogeheten ummah, is sterker dan hun identificatie met een land of volk; in feite neemt voor vrome islamieten de ummah de plaats in die bij meer seculiere mensen het eigen volk inneemt. Er bestaat dus een sterke godsdienstige belemmering om zich aan te passen aan de “inferieure” cultuur van het immigratieland.

Zoals gezegd zijn mensen groepsdieren. Werkgevers zijn dat ook en willen mensen in dienst nemen die op ze lijken. Vrome islamieten vinden dat ze superieur zijn aan niet-islamieten, zoals verreweg de meeste inboorlingen in West-Europa. Ze voelen en gedragen zich anders dan de inboorlingen. Hierdoor verkleinen de islamieten hun kans op werk sterk, waardoor ze zich gediscrimineerd en benadeeld worden.

Gevolgen van de slechte integratie
In de Verenigde Staten, waar ook veel islamieten wonen, is er een sterke economische prikkel om zich aan te passen. Doet een islamiet dat niet, dan krijgt deze geen baan en dus geen inkomen. Deze prikkel ontbreekt in West-Europa, waar het niet nodig is om te werken om in leven te blijven. Het gevolg is dat er in grote Europese steden parallelle samenlevingen ontstaan van islamieten die zich, af en toe terecht, gediscrimineerd voelen door de inboorlingen. Hierdoor ontstaan er grote netwerken van radicale islamieten, waarin islamitische terroristen als een vis in het water rond kunnen bewegen.

Het aantal jihad-aanvallen in Europa laat een exponentiële toename zien. Wel wordt de effectiviteit van de politiediensten ook steeds beter. Bron: Stratfor
Het aantal jihad-aanvallen in Europa laat een exponentiële toename zien. Wel wordt de effectiviteit van de politiediensten ook steeds beter. Bron: Stratfor

De gevolgen worden duidelijk merkbaar. Het aantal pogingen tot het plegen van jihadistische aanslagen is de laatste jaren exponentieel aan het toenemen. Hoewel het percentage geslaagde aanvallen sterk is gedaald, zie grafiek, liet de exponentiële toename van het aantal pogingen toch tot een netto groei.

Gevolgen
Hoewel de massamedia hun best doen om, in hun termen, iets te doen aan de negatieve beeldvorming over islamieten, zal het toenemende aantal aanslagen de haat jegens buitenlanders in het algemeen en islamieten in het bijzonder doen laten toenemen. In de Nederlandse peilingen is de anti-islamitische Partij Voor de Vrijheid met 18%  van de stemmen nu al de grootste partij en een geslaagde terreuraanslag op Nederlands grondgebied zal de aanhang nog sterker doen groeien. Investeerders zullen zich in toenemende mate terugtrekken uit Europa, wat zal leiden tot toenemende werkloosheid en armoede. Dit alles zal veel politieke energie absorberen en onze economie verlammen.

Hoe lossen we dit probleem op?
Het belangrijkste is dat de islamistische oplossingen voor het inrichten van de maatschappij in diskrediet worden gebracht, zodat intelligente islamieten zich niet meer tot het islamistische gedachtengoed voelen aangetrokken. In feite is de beste methode, dat de media eerlijk en onpartijdig verslag doen over de ontwikkelingen in door radicale islamieten beheerste landen, zoals Egypte, Iran en Saoedi-Arabië. Er zal een einde moeten komen aan het vergoelijken van irrationele ideologieën en haat in naam van religie. Islamieten zullen op hun gezonde verstand moeten worden aangesproken. Tegelijkertijd moet de jeugdwerkloosheid hard worden aangepakt.

Islamisme intellectueel weinig relevant
In feite stelt het islamisme intellectueel weinig voor en is niet in staat samenhangende en coherente antwoorden te geven op de grote levensvragen van nu. Denk bijvoorbeeld over de verhouding tussen de mens en techniek en de toekomst van de mens. Het islamisme is in strijd met empirisch bewijs. Ook is het islamisme pessimistisch, wordt het barbaarse verleden verafgood en de toekomst gevreesd.

Alleen door het intellectuele en morele vacuüm waarin Europa zich op dit moment bevindt, kan een dergelijke intellectueel inferieure ideologie volgelingen werven. Het islamisme is dus in feite een symptoom, een gevolg van het wegvallen van het vooruitgangsbesef en op de wetenschap gebaseerde ethiek. Hiervoor kunnen we de postmodernisten en de cultuurrelativisten van de school-Sartre bedanken.

Europees Peace Corps
De beste oplossing is hiermee een alternatief te bieden voor idealistische jonge mensen, de groep waaronder jihadisten werven. Op dit moment is er een enorm potentieel aan werkloze jongeren, vooral in landen als Spanje en Griekenland.

De hulpbronnen die nu aan het in stand houden van het failliete bankensysteem worden verspild, moeten worden ingezet om deze jongeren nieuwe technieken te laten ontwikkelen voor het oplossen van wereldproblemen als het tekort aan voedsel en schoon drinkwater. Dit zou het karakter kunnen hebben van een werkstageperiode bij gevestigde bedrijven. Als de jongeren merken wat ze kunnen bereiken door het positieve gebruik van wetenschap en technologie, zullen ze de jihad-ideologen doorzien voor wat het werkelijk zijn: bekrompen dogmatici die verblind worden door haat. Hiermee zullen ze de rest van de Europeanen inspireren en zal Europa weer een nieuw gouden tijdperk tegemoet gaan.

Meer informatie
Stratfor

Het nieuwste boekwerkje van het zieltogende terroristennetwerk kent een hoog amusementsgehalte.

Vechten tegen boze geesten

De nieuwste Engelstalige gevechtshandleiding van Al Qaeda, getiteld “Expectations Full”, laat op vaak humoristische wijze zien hoe fundamentalistische islamieten denken.

Het nieuwste boekwerkje van het zieltogende terroristennetwerk kent een hoog amusementsgehalte.
Het nieuwste boekwerkje van het zieltogende terroristennetwerk kent een hoog amusementsgehalte.

Postuum
Samir Khan, op pagina 2 stoer in beeld met een Kalashnikov in de hand, stelde deze folder samen in 2011. Ondertussen maakte een Amerikaanse drone-aanval in Jemen een einde aan zijn leven.

Jihadisten als padvinders
Het boekwerkje schetst een idyllisch, padvinderskampachtig beeld van het bestaan van de jihadstrijders, waarbij de heren zich met allerlei kleinigheden voor elkaar opofferen.
Verder moeten jihadstrijders in spe urenlang op blote voeten lopen, tot bloedens toe, om zo hun conditie en doorzettingsvermogen te trainen. Klaarblijkelijk krijgen de terroristen nogal wat verwende jongetjes op bezoek die in een vroeg stadium afhaken en Khan probeert waarschijnlijk met dit soort beeldende omschrijvingen deze te verleiden tot een “carrière” als levende bom of solo-aanval in het westen. Maa dan mis je natuurlijk wel de cameraderie van de jihadisten, waar hij elders hoog van opgeeft. Wellicht kunnen ze beter bij de Scouting gaan.
Denken aan seksbom met drone in aantocht
Als het nijdig zoemende geluid van een Amerikaanse drone hoorbaar is, moeten de moejahedien denken aan de stromen met wijn (vermoedelijk bedoeld voor bekeerlingen, want hoe wijn proeft weet een fundamentalistische moslim-bij-geboorte als het goed is niet) en de bereidwillige geile dames, de zogeheten hoeri’s, die volgens de islam de strijder die sneuvelt tijdens de jihad in het hiernamaals te wachten staan.
Meer thuisterroristen
De vele, vaak klunzig uitgevoerde aanslagen in islamitische landen waarbij meer islamitische omstanders omkomen dan de gehate ongelovigen, hebben de populariteit van de beweging daar geen goed gedaan. Vandaar de oproep van Khan aan westerse islamieten om de strijd in eigen land aan te gaan. Dat heeft volgens Khan ook het meeste psychologische effect.
Saoedi’s sturen met toverkunst boze geesten
Het boekwerkje wordt absurdistisch als de zogeheten jinn, geesten afkomstig uit het toenmalige Arabische paganisme waar veel islamieten rotsvast in geloven, hun opwachting maken. Volgens Khan maken de Saoedische autoriteiten gebruik van sihr (toverkunst) om de positie van de jihadisten te verraden (vermoedelijk is de gedachte aan een uitgebreid netwerk verklikkers te demotiverend) en hebben ze tovenaars en een heel leger van geesten voor ze werken. Het zou trouwens heel goed kunnen dat Khan gelijk heeft, het Saoedische koningshuis staat bekend om bijgelovige praktijken. Zo zijn er sinds 1990 al meer dan duizend mensen geëxecuteerd wegens hekserij.
Gelukkig, stelt Khan zijn lezers gerust, zijn er ook de nodige geesten die voor de “goede” zaak werken. Met voldoende bezweringsgebeden zijn deze spionage-geesten te verjagen.
Bron (kan ondertussen zijn verwijderd)
Samir Khan, Expectations Full (postuum, 2012)

Islam, het achtste wereldwonder

In dit vlijmscherpe stuk van de hand van de ondertussen overleden Koeweitse dissident Ahmad al-Baghdadi, maakt hij een rake analyse van de problemen in de islamitische wereld. Het stuk wordt op dit moment op vele Arabischtalige websites verspreid en maakt nogal wat (bitter noodzakelijke) discussie los. De man was een vrome islamiet, dus helaas is het stuk niet vrij van islamitische prietpraat.

Zoals we weten, bedraagt het aantal wereldwonderen zeven, maar er is een achtste “Wonder der wonderen”, die niet onder de zeven wordt gerekend, dit is het volk der moslims (de ummah). Ik heb specifiek niet gezegd de “Islamitische of islamistische natie,” omdat er binnen deze Moslim natie wonderbaarlijke zaken zijn waarvan geen enkel ander volk getuige is, sinds Allah de Almachtige Adam schiep. Hier zijn enkele van deze wonderen:


De Zeven Wereldwonderen zoals verbeeld door de 16e eeuwse kunstenaar Marten Heemskerk.

1. Het is het enige volk dat gelooft dat het in zijn recht staat – op alle mogelijke manieren – terwijl alle anderen fout zitten;

2. Het enige volk dat een aangeklaagde misdadiger vrijspreekt of de straf verlicht als hij moslim is en een paar koranverzen heeft geleerd;

3. Het enige volk waarin een geestelijke veroordeling wegens aanzetten tot moord ontloopt als hij een van zijn vijanden beschrijft als “een afvallige”;

4. Het enige volk dat een moordenaar niet straft als hij “een afvallige” doodt;

5. Het enige volk dat soepelheid toont en minder straf oplegt voor de “eermoorden” op een zuster of echtgenote;

6. Het enige volk waarvan het heilge boek [de koran] begint met het woord [iqra’] (Lees!) en toch is het onder de volkeren die de minste boeken leest, als er al boeken worden gelezen;

7. Het enige volk dat nog steeds het woord “ongelovige” [kafir] gebruikt tegen hen die zich verzetten tegen zijn godsdienstleraren of religieuze groepen;

8. Het enige volk waar een fatwa [religieuze uitspraak] een gerechtelijke uitspraak kan omverwerpen – en toch opschept dat het een volk is dat  “geregeerd wordt door de wet”;

9. Het enige volk dat niet bijdraagt aan de moderne tijd – zelfs niet door een tandenborstel te produceren – en toch opschept over zijn uitgestorven beschaving.

10. Het enige volk dat het Westen beledigt en veroordeelt – en  toch als een parasiet op elke mogelijke manier van het Westen afhankelijk is.

11. Het enige volk dat intellectuelen in de gevangenis werpt als ze vrijheid van meningsuiting toepassen.

12. Het enige volk dat beweert godsdienstig te zijn en zijn vroomheid zowel officieel als in het publieke leven etaleert – toch is er niets rechtvaardigs aanwezig.

13. Het enige volk dat doctorstitels uitdeelt voor religie;

14. Het enige volk dat nog steeds wordt geregeerd door de geschriften van hen die duizend jaar geleden stierven;

15. Het enige volk waar de godsdienstgeleerden zich als slijmende padden gedragen ten opzichte van de heersers en zwijgen over hun misdrijven, zelfs als deze tegen de sharia ingaan;

16. Het enige volk dat de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens niet erkent;

17. Het enige volk dat alle menselijke kunsten, behalve kalligrafie, verbiedt;

18. Het enige volk dat in één godsdienst [Islam] gelooft — toch kunnen de verschillende religieuze groepen geen overeenstemming bereiken over de uitleg en geboden van deze religie;

19. Het enige volk waar godsdienstgeleerden eindeloos brabbelen, alleen om aan het einde te concluderen””Alleen Allah weet het”, alsof de mensen zich daar niet al van bewust waren;

20. Het enige volk dat gelooft in het verdrijven van boze geesten (Jinn) uit mensen – zelfs door die persoon te doden;

21. Het enige volk dat ondanks dat het legers heeft – toch zijn gebieden bezet laat zijn en het gevecht vreest;

22. Het enige volk waarop de beschrijving van de Almachtige Schepper (i.e. Allah) van toepassing is —”ge zout denken dat ze verenigd waren, maar hun harten zijn verdeeld, dat is omdat het een volk is dat beroofd is van wijsheid” [koran 59:14];

23. Het enige volk dat nog steeds navraag doet omtrent religieuze zaken en al meer dan duizend jaar naar bevredigende antwoorden zoekt;

24. Het enige volk dat meer vraagt over seks dan over aanbidding tijdens zijn ene vastenmaand [Ramadan] elk jaar (bedoeld hier wordt: het aantal Google requests, dat voor seksgerelateerde onderwerpen in het Arabisch inderdaad opmerkelijk hoog is tijdens de ramadan);

25. Het enige volk dat werkelijk alles gelooft dat zijn godsdienstgeleerden zeggen, zonder vragen te stellen of de waarheid van een bewering te onderzoeken.

Dit volk – met al deze unieke eigenschappen – moet dit niet beschreven worden als het “Wonder der Wonderen”?

De islamieten van Zanzibar houden niet van kerkjes op hun eiland.

Hirsi Ali: christenhaat in islamitische landen snelgroeiend probleem

De zogeheten Arabische Lente blijkt voor christenen heel wat minder florissant uit te pakken. Ook in andere islamitische landen staat het sein op rood voor christenen en andere religieuze minderheden. Is er een toekomst voor religieuze minderheden in islamitische landen?

De islamieten van Zanzibar houden niet van kerkjes op hun eiland.
De islamieten van Zanzibar houden niet van kerkjes op hun eiland.

‘Genocide op christenen’
Voormalig Tweede Kamerlid voor de VVD Ayaan Hirsi Ali, ex-islamiet, windt er op de voor haar kenmerkende manier geen doekjes om. In de islamitische wereld is sprake van een groeiende genocide tegen christenen, zo zei ze in een interview met het linkse Amerikaanse opinieblad Newsweek.

Aan de ‘stille oorlog’tegen de christenen maken volgens Hirsi Ali niet alleen militante islamieten zich schuldig, maar ook islamitische overheden. Kerken worden in brand gestoken, christenen verjaagd uit gebieden waar ze eeuwenlang woonden. Ze worden aangevallen, gevangengezet of vervolgd, maar internationale ophef blijft uit.

‘Islamieten geen slachtoffers, maar daders’
De main stream media portretteren islamieten vaak als slachtoffers van westerse agressie en heldhaftige verzetstrijders tegen brute dictators. Onzin, aldus Hirsi Ali. Agressie tegen islamieten staat in geen verhouding tot islamitische agressie tegen religieuze minderheden in hun landen. Ook is het meeste geweld tegen islamieten afkomstig van andere islamieten.

Religieuze minderheden slachtoffer van islamieten
Als grootste minderheidsgroep in de islamitische wereld moeten vooral de christenen het ontgelden. Ook hindoes in Pakistan, Bangladesh en Indonesië en de boeddhisten in Zuid-Thailand hebben ernstig te lijden onder geweld van islamieten. Bijna elke dag valt er wel een dodelijk slachtoffer in Zuid-Thailand.  Ahmadiyya’s, aanhangers van een islamitische sekte die gelooft dat de uitvinder van de islam, de Mekkaanse koopman Mohammed ibn-Abdullah, niet de laatste zogeheten profeet is, worden in bijna elk islamitisch land vervolgd. Shi’itische minderheden in soennitische landen en vise versa hebben ook de nodige (zij het minder) problemen. Baha’i, een vreedzaam geloof dat alle wereldreligies wil combineren tot één geloof, wordt in land van oorsprong Iran zwaar vervolgd. Vanzelfsprekend zijn ook openlijke atheïsten, om maar te zwijgen over ex-islamieten, hun leven niet zeker in de meeste islamitische landen.

In het interview geeft Hirsi Ali ook aandacht aan de moorden in de Sudanese provincie Zuid-Kordofan en de ernstige onderdrukking van de koptische minderheid in noorderbuur Egypte. Vooral sinds het afzetten van dictator Hosni Mubarak lijkt het jachtseizoen geopend op christenen en het handjevol joden. Het leger schoot met scherp en reed met tanks in op Koptische demonstranten. In de noordelijke staten van Nigeria is een etnische zuivering door islamieten aan de gang. En zo zijn er vele, ook minder bekende, voorvallen.

“Islamofobie”
Opmerkelijk genoeg is er in de media veel meer aandacht voor het al dan niet reële lijden van islamieten, bijvoorbeeld als zij zich beledigd voelen door een bepaalde cartoon over de uitvinder van de islam, dan de in verhouding veel zwaardere, reële vervolging van christenen. De misdaden jegens hindoes en boeddhisten worden al helemaal doodgezwegen. De verklaring, volgens Hirsi Ali: machtige lobbyorganisaties als het Amerikaanse CAIR en de Organisatie van Islamitische Landen beschuldigen nieuwsmedia van “islamofobie”, als zij artikelen of TV-rapportages over geweld van islamieten tegen niet-islamieten publiceren.

Is er nog toekomst voor niet-islamieten in de islamitische wereld?
Hirsi Ali schetst een somber beeld, dat helaas grondig kan worden onderbouwd met feiten. De intolerantie van veel islamieten jegens niet-islamieten neemt inderdaad hand over hand toe.  In Irak is een etnische zuivering van ongekende omvang aan de gang: al meer dan de helft van de christenen is het land ontvlucht. De westerse regeringen en media zwijgen hierover. De machtige, internationaal samenwerkende pressiegroepen van islamieten hebben meer invloed dan de vaak arme, verdeelde en sociaal achtergestelde vertegenwoordigers van religieuze minderheden.

Dit kan zo niet doorgaan. Deze ernstige mensenrechtenschendingen, waar ook veel islamieten problemen mee hebben, zullen aan de kaak moeten worden gesteld. Alleen zo kunnen de islamitische landen zich ontwikkelen tot echte democratieën. Deze intolerantie maakt overigens ook het leven van iedere vrijdenker in de islamitische wereld een hel.

Bronnen
Ayaan Hirsi Ali,The Global War on Christians in the Muslim World, Newsweek, 2012

De Moslimbroederschap wil alle islamieten verenigen in een islamitisch rijk met de sharia als wet.

Egypte: overwinning islamitische fundamentalisten al voorspeld

Wat geen enkele politicus  of journalist – op Geert Wilders en Joost Niemoller na – zag aankomen is gebeurd: een verpletterende verkiezingsoverwinning voor islamitische extremisten. De vermoedelijke verdere ontwikkelingen.

Iran bewijst dat religieus extremisme in een modern land mogelijk is.
Iran bewijst dat religieus extremisme in een modern land mogelijk is.

Democratie niet vanzelfsprekend
Af en toe lijkt het er op alsof actief zijn in de politiek of journalistiek met ernstige beroepsdeformatie gepaard gaat. De reden is dat een politicus, om overtuigend te zijn, in zijn eigen boodschap moet geloven, hoe inconsistent of wereldvreemd die ook is. Zo is er het wijdverspreide -misplaatste- geloof in de onvermijdelijkheid van de westerse democratie als samenlevingsvorm. Gedacht wordt dat andere landen onze samenlevingsvorm uiteindelijk zullen overnemen, omdat dat een onvermijdelijke geschiedkundige wetmatigheid is. China bewijst echter dat een high-tech samenleving heel goed samen kan gaan met een dictatoriale politiestaat. Of neem Iran, een theocratische democratie.

Waarom zijn landen als Egypte veroordeeld tot een autoritair regime?
De bevolking van Egypte is zeer onzekerheidsmijdend. Ook bestaat er onder de Egyptenaren opmerkelijk weinig tolerantie voor afwijkende dingen. De ooit bloeiende Egyptische filmindustrie is door Sadat en Moebarak de nek om gedraaid. Kortom: dit land, waar ooit de rijke klassiek Egyptische beschaving bloeide, is op dit moment één van de meest fantasieloze landen ter wereld. Het is verbijsterend hoe weinig een bevolking van tachtig miljoen mensen – evenveel als Duitsland en meer dan bijvoorbeeld Italië of Groot-Brittannië – in cultureel of wetenschappelijk opzicht tot stand brengt.

De reden is dat het land in de greep is van twee verstikkende krachten die het land uitzuigen en bekneld houden. Deze zijn het leger en de Moslimbroederschap. Deze twee worstelaars houden elkaar overeind. De seculiere Egyptenaren steunen het leger omdat het de enige waarborg is tegen de Moslimbroeders en de volksmassa steunt de Moslimbroeders om religieuze redenen en uit protest tegen de corruptie – in islamitische ogen het gevolg van onvoldoende vroomheid.

De Moslimbroederschap wil alle islamieten verenigen in een islamitisch rijk met de sharia als wet.
De Moslimbroederschap wil alle islamieten verenigen in een islamitisch rijk met de sharia als wet.

Samenwerking leger en Moslimbroederschap
De tegenstelling tussen leger en Moslimbroeders is kleiner dan het lijkt. De Egyptische legertop bestaat uit praktiserende islamieten en is niet overwegend seculier, zoals in bijvoorbeeld tot voor kort Turkije. Beide groepen zijn voorstander van een autoritair geregeerde politiestaat waarin islamitische leefregels overheersen. Het verschil is alleen in de mate waarin en de strategie die gevolgd moet worden. Het Egyptische leger ontleent zijn prestige aan de strijd tegen de ongelovige oosterbuur Israël. De vrede met Israël was een verstandshuwelijk, bedoeld om het land weer op te kunnen bouwen, de Sinaï weer in handen te krijgen en aanspraak te kunnen maken op overvloedige Amerikaanse hulpgelden. Nu de wereld op een kantelpunt staat en de invloed van de VS afneemt, is de noodzaak tot vrede met het door de VS gesteunde Israël minder geworden. Ook is de positie van het leger verzwakt. Kortom: er zijn voor het leger geen zwaarwegende redenen meer om niet met de Moslimbroeders samen te werken.

Islamitische meerderheid steunt islamitische fundamentalisten
Het lijkt er nu op dat dat de relatief minder radicale stroming van de Moslimbroederschap, de Partij voor Vrijheid en Rechtvaardigheid (sic), rond de 47% van de stemmen heeft gehaald met op een tweede plaats de zeer extreem fundamentalistische groep partijen An Nur met rond de twintig procent. De liberale, seculiere partijen van het Egyptische Blok haalden slechts 22% (het percentage van de bevolking dat seculier of christen is).  (AnsaMed). Kortom: rond de driekwart van de Egyptenaren heeft voor een extreem-islamitische partij gestemd. Wie weet dat van de Egyptische islamieten meer dan tachtig procent voorstander is van de doodstraf op afvalligheid van de islam, is hier niet verbaasd over. Visionair voorspelde dit resultaat dan ook al.

De kans op een oorlog met Israël is hiermee sterk toegenomen. Ook zullen steeds meer christenen en seculieren het land ontvluchten. Vermoedelijk zal het nieuwe regime voorkomen, dat onder toeristen populaire plaatsen als Hurghada en Sharm al Sjeikh geteisterd worden door geweld of al te strenge islamitische leefregels, maar in de rest van het land zal de leefsituatie voor seculiere Egyptenaren en christenen nog beroerder worden.

Stoppelbaard vervangen door haatbaard

Saif al-Islam Gadhafi draagt nu een baard. Een symbolisch signaal van de toegenomen rol van de islam in de Arabische wereld.
Saif al-Islam Gadhafi draagt nu een baard. Een symbolisch signaal van de toegenomen rol van de islam in de Arabische wereld.
De Arabische lente begint steeds meer te krijgen van een islamistische winter. Onze politieke leiders zagen dit niet aankomen. Anderen, waaronder Visionair.nl, wel. Wat is de reden voor de bijziendheid van de westerse politieke leiding en wat zijn de te verwachten toekomstige ontwikkelingen in de islamitische wereld?

Culturele dimensies volgens Hofstede
Islamitische samenlevingen worden gekenmerkt door een hoge onzekerheidsvermijding en een hoge machtsafstand. Op individualisme scoren islamitische landen laag. De maatschappijen zijn, anders dan veel mensen zouden verwachten door de achtergestelde positie van vrouwen in de islamitische wereld, slechts gematigd masculien. Van de weinige islamitische landen waar het lange-termijn denken door Hofstede en zijn team is geanalyseerd, blijkt het overwegend islamitische land Maleisië hoog te scoren en het eveneens islamitische Pakistan juist extreem laag. Dit vertaalt zich ook in de slechte welvaartscijfers in Pakistan. Hoewel in de meeste islamitische landen het lange termijn denken uitermate slecht is ontwikkeld, hoeft dit dus niet perse zo te zijn.

Natuurlijke regerings- en maatschappijvorm in islamitische landen erg autoritair
In landen met een grote machtsafstand en hoge onzekerheidsvermijding is de dictatuur de meest voor de hand liggende regeringsvorm. Het hoge collectivisme draagt hier ook toe bij. Ook na de invoering van een democratisch stelsel zie je daarom dat de bevolking op partijen stemt die een autoritair regime voorstaan en dat er dus in feite een nieuwe eenpartijstaat ontstaat. Dit zie je onder meer in Tunesië. De conservatieve, islamistische Ennahda-partij haalde hier bij de verkiezingen voor de grondwetgevende vergadering veertig procent van de stemmen. Nu is Tunesië waarschijnlijk het progressiefste land in de Arabische wereld en al te snel zal hier de sharia niet ingevoerd worden (waarschijnlijk pas over enkele jaren). Van buurland Libië is al bekend dat ook hier de sharia ingevoerd zal worden. In Egypte zijn sinds de val van Mubarak veel meer aanvallen op christenen en kerken. Er zal dus vermoedelijk een eenpartijstaat ontstaan in deze landen, waarbij een islamistische partij de meerderheid zal vormen. Rechten van vrouwen, seculieren en religieuze minderheden zullen minder zijn dan nu, laat staan die van groepen als homoseksuelen.

Waarom zaten politici en journalisten er naast?
Dit resultaat was uiteraard voorspelbaar voor wie een beetje thuis is in sociologische methodiek  en werd ook al verwacht door onafhankelijke waarnemers. Toch bleken de nieuwsmedia en de politici hier behoorlijk naast te zitten. Hoe kwam dat?
De voornaamste oorzaak is dat politici, om overtuigend te zijn en op tv goed over te komen, rotsvast in hun eigen slogans moeten geloven en dat doen ze voor een groot deel ook. Een van de slogans is de missie, overal ter wereld westerse-stijl democratie te brengen. Ook hebben mensen de neiging af te gaan op hun eigen mensensoort en sociale omgeving om het gedrag van anderen in te schatten. De sociale omgeving en het karakter van linkse politici en journalisten, over het algemeen mensen met een lage onzekerheidsvermijding, gewend aan een kleine machtsafstand en vrij individualistisch, wijkt nogal sterk af van die van de bevolking in de Arabische wereld.  Ook wijst de linkse denkhouding op een hoog-actief empatisch vermogen (spiegelneuronen), waardoor ze onvoldoende afstand kunnen nemen van de groep waarover ze schrijven en dus ook niet door middel van rationele analyse de culturele conceptuele kloof kunnen overbruggen.

Breivik noemt zichzelf een ridder, maar deed dingen die volledig in strijd zijn met de riddereed.

Was Breivik krankzinnig of visionair?

Veel mensen kunnen er -begrijpelijk- met hun verstand niet bij dat iemand in koelen bloede zeventig tot tachtig mensen afslacht. Ook psychiaters tasten in het duister over de beweegredenen van de man. Wat als wat hij zegt waar is en hij inderdaad uit politieke overtuiging deze moorden gepleegd heeft?

Wie is Anders Breivik?

Over het leven van Anders Behring Breivik zijn enkele details naar boven gekomen. Bekend is dat hij op school een intelligente leerling was die het geregeld opnam voor klasgenoten die werden gemolesteerd. Later belandde hij in de tegencultuur en bracht hij zijn avonden door met het spuiten van graffiti in Oslo. Later begon hij voor zichzelf en boekte hierbij voldoende succes voor het bijeengaren van een redelijk kapitaal.

Hij woonde tot zijn dertigste bij zijn  moeder. Hij was hier klaarblijkelijk niet erg gelukkig mee, getuige de vele denigrerende opmerkingen in zijn manifest over feminisme.
Hij slaagde er in met diverse betrekkingen en eigen bedrijven enkele honderdduizenden euro’s bij elkaar te krijgen die hij in zijn geheel aanwendde om zijn aanslagen voor te bereiden en uit te voeren.

Is Breivik krankzinnig?
Door veel commentatoren is Breivik een psychopaat genoemd. Dit is begrijpelijk; dit maakt deze schokkende gebeurtenissen het gemakkelijkst om te verwerken. Hiervoor pleit dat hij klaarblijkelijk geen remmingen had om willekeurig een grote hoeveelheid mensen af te slachten en zijn vermogen om maandenlang alleen te zijn. Ook heeft hij een zeer hoog ontwikkeld gevoel van eigenwaarde, op het narcistische af.

Breivik noemt zichzelf een ridder, maar deed dingen die volledig in strijd zijn met de riddereed.
Breivik noemt zichzelf een ridder, maar deed dingen die volledig in strijd zijn met de riddereed.

Hiertegen pleiten echter doorslaggevend de jarenlange, haast dwangmatig goed geplande voorbereidingen die de man pleegde om zijn daad te volvoeren. Psychopaten zijn hier te ongeordend voor. Hij slaagde er in gedurende vele jaren de Noorse politie, buren en geheime dienst om de tuin te leiden, de ingrediënten voor de ammoniumnitraatbommen en zware wapens ongemerkt in handen te krijgen en zonder scheikundige opleiding hier explosieven uit te bereiden.

Bij de voorbereiding van zijn gruweldaden legde hij persoonlijke kwaliteiten aan de dag die doorgaans als bewonderenswaardig worden gezien. En weinig bij psychopaten voorkomen.

Moordenaars zijn niet per definitie krankzinnig
Dat iemand in staat is mensen te vermoorden maakt iemand niet per definitie tot krankzinnige. Weliswaar heeft de mens (gelukkig) een sterke aangeboren remming om andere mensen te vermoorden, maar deze remming is door conditionering te doorbreken.
Er worden door koningin Beatrix en andere hotemetoten geregeld allerlei lintjes opgeprikt bij mensen die zijn opgeleid om te doden en hier succes mee boekten. De menselijke geschiedenis is bezaaid met gevallen waarin georganiseerde moordpartijen, ook wel bekend als oorlogen, plaatsvinden en de grootste moordenaars als grootste helden worden vereerd. Dat wil zeggen: als ze winnen. Breivik ziet zichzelf als soldaat, als een eenmansleger dat het opneemt tegen de ‘multiculturele, marxistische elite’.

Klassiek-psychologische verklaringsmodellen, waarin de tempeliersorde als substituutvader en vrouwenhaat door een overheersende moeder een belangrijke rol spelen, zijn, kortom, kansrijker dan de aanname dat Breivik een psychopaat is. Vermoedelijk (we kunnen alleen speculeren) heeft hij de rampzalige situatie van zijn gezin (moeder en zuster door geslachtsziekten gehandicapt) gezien als symptomatisch voor het verval van de Noorse en westerse samenleving. Zijn vader was bepaald geen inspirerend rolmodel, waardoor hij zijn toevlucht zocht tot een ideaalbeeld: de moderne incarnatie van de ridder. De voornaamste reden waarom Breivik tot zijn gruweldaden kwam, is echter niet emotioneel of psychologisch. Hij was (en vermoedelijk: is) er intellectueel van overtuigd dat de problemen zo ernstig zijn dat alleen door deze beestachtige slachtpartij aan te richten, er een kans bestaat dat ze opgelost kunnen worden.

Op welke punten heeft Breivik gelijk?
Wie het omvangrijke geschrift van Anders Breivik doorleest, komt tot de conclusie dat de man over enkele zaken inderdaad de spijker op zijn kop slaat, maar op andere punten faliekant de mist in gaat.

Volgens het kunstwereldje is deze pindakaasvloer erg kunstzinnig. Dit terwijl er miljoenen mensen met de hongersdood worden bedreigd.
Volgens het kunstwereldje is deze pindakaasvloer erg kunstzinnig. Dit terwijl er miljoenen mensen met de hongerdood worden bedreigd

Europa is haar wortels kwijt
Breivik heeft zonder meer gelijk in de constatering dat er in de laatste decennia een culturele oorlog heeft gewoed van een ‘progressieve’ elite tegen de eigen geschiedenis en cultuur. Deze oorlog is alleen te vergelijken met die in het moderne China tijdens de Culturele Revolutie heeft plaatsgevonden. Het resultaat is dat de Europese bevolking cultureel gezien verweesd is. Vooral het cultuurrelativisme heeft er toe geleid dat de maatschappij haar richting is kwijtgeraakt. Door haar geschiedenis te ontkennen en te vergeten is Europa haar toekomst kwijtgeraakt.

Islamisering
Verder ziet hij de islamisering en het snel toenemende aantal islamieten als een grote bedreiging voor Europa. Inderdaad is het vooruitzicht dat de  akelige politieke en religieuze ideeën van de omstreden uitvinder van de islam, Mohammed, een grote invloed krijgen in Europa bijzonder onaangenaam.
We moeten echter wel constateren dat de islam intellectueel gezien weinig voorstelt en vooral de beschrijving van het paradijs op de lachspieren werkt. De inspirator van het christendom, de visionaire Jezus van Nazareth, en de grondlegger van het boeddhisme, prins Siddharta Gautama, of wat dat betreft de edele hoofdpersonen in het magistrale hindoeïstische epos Mahabharata, waren oneindig veel verhevener en stralender persoonlijkheden dan de wrede, manipulatieve, door jaloezie en machtshonger geplaagde koopman Mohammed en diens handlangers.

De islam heeft zich slechts kunnen handhaven en uitbreiden door de ijzeren discipline die dit geloof zijn aanhangers oplegt. Het kan alleen gedijen in een klimaat van angst en intimidatie, in een maatschappij waarin mensen hun gevoel voor rechtvaardigheid en spirituele eigenwaarde kwijt zijn geraakt. Niet voor niets gaf Mohammed zijn volgelingen de opdracht om de gevreesde Arabische spotdichter Ka’b ibn al-Ashraf die hem op de hak nam, alsmede andere spotdichters, te vermoorden.

In een vrije maatschappij wordt religieuze zotteklap niet zonder meer door politici en media in bescherming genomen. Godsdienstig geïnspireerde terreur en intimidatie door islamieten, de reden dat veel ex-islamieten voor hun leven moeten vrezen, worden beantwoord door kordaat politieoptreden. Hiermee verdwijnt het beschermende schild voor de islam; zal de bekrompen islamitische denkwijze zo veel externe en interne spot opwekken, dat islamieten hun geloof zullen opgeven of op een hoger plan brengen (e.g. Ahmadiyya, ibadisme of soefisme).

Monoculturalisme versus multiculturalisme.
Waar door de culturele elite het zogeheten multiculturalisme wordt opgehemeld, constateert Breivik terecht dat dit een intellectueel monstrum is. Multiculturalisme betekent namelijk: het hanteren van meerdere, met elkaar strijdige ethische stelsels tegelijkertijd. Een voorbeeld van een multiculturele staat was het Zuid-Afrikaanse apartheidsbewind (waarbij de zwarte culturen een ondergeschikte rol speelden). Monoculturele landen als Japan, Zuid-Korea en China doen het economisch erg goed. Klaarblijkelijk is een multiculturele samenleving dus niet nodig om een welvarende en succesvolle samenleving te scheppen, als deze samenleving maar open staat voor externe ideeën en de bruikbare elementen hierin overneemt en doorontwikkelt.

Waar Breivik er naast zat
Ondanks dat hij op meerdere punten een juiste analyse maakte van de Europese ziekte, bracht zijn logica hem er toch toe om een beestachtige slachtpartij aan te richten die  alles geweld aandeed waar de Europese normen en waarden voor staan. De reden: hij ging op enkele essentiële punten totaal de mist in, waardoor hij onnoemelijk menselijk leed heeft aangericht en de Europese cultuur te schande heeft gemaakt. Hiermee maakte Breivik zichzelf net als Adolf Hitler voor hem, onderdeel van het Europese probleem, niet van de oplossing.

Breivik was even moordzuchtig als ayatollah Khomeini, die kleine kinderen met een plastic sleuteltje om de nek voor tanks liet uitlopen als levende mijnenvegers.
Breivik was even moordzuchtig als ayatollah Khomeini, die kleine kinderen met een plastic sleuteltje om de nek voor tanks liet uitlopen als levende mijnenvegers.

Breivik kent geen moraliteit.
Net als de marxisten en islamieten waarop Breivik zo afgeeft, ziet hij mensen als vee, als klei die kan worden gemanipuleerd om historische processen te verwezenlijken. Elke daad is geoorloofd om een doel te bereiken: het doel heiligt de middelen. Het ontgaat hem totaal dat de oorlog tussen de christelijke idee en de islamitische, voor een groot deel om deze moraliteit draait.

Breivik richtte zijn wraak niet op misdadigers, bijvoorbeeld verkrachters of pooiers als Saban Baran, maar op een groep kinderen en jonge volwassenen. Hiermee stelt hij zich op hetzelfde morele vlak als veel islamieten en marxisten, denk aan Stalin, Khomeini en Pol Pot.

Breivik stelt geen alternatief voor.
Breivik kent geen moraal, geen spirituele inspiratie, dus kon hij niets anders dan verderf zaaien. Zoals de Leidse professor Afshin Ellian, die als Iraanse vluchteling de islam uit bittere ondervinding kent, al zeer terecht stelde: Breivik dacht bij het voorbereiden en uitvoeren van zijn aanslagen als een islamist, niet als een verdediger van waar Europa voor staat.

Hij gaf met zijn daden aan dat hij net als de omstreden uitvinder van de islam, Mohammed, gelooft dat het doel de middelen heiligt. Hiermee onderwierp hij zich aan het kwaad. Zelfs een derderangs geloof als de islam zal de culturele oorlog winnen als er geen alternatief, een modern metafysisch en ethisch systeem, tegenover staat.

Staatskerk
Breivik verwijst in zijn manifest vaag naar een ‘Europese Kerk’ die deze culturele oorlog moet gaan leiden. Hiermee verdwijnt het onderscheid tussen kerk en staat, een andere unieke christelijke en Europese kernwaarde.
Kortom: als Breiviks plannetjes uit worden gevoerd, zal zijn glorieuze Europa veel weg hebben van een islamitisch kalifaat onder een andere naam.

Het vermoorden van kinderen is één van de ergste zonden in het christendom.
Het vermoorden van kinderen is één van de ergste zonden in het christendom.


Wat is dan wel een oplossing?

Wat Europa nodig heeft is een heropstanding van de spiritualiteit, van de moraliteit, geen slachtpartijen op misleide kinderen die in strijd zijn met alles waar de Europese normen en waarden in het algemeen en het christendom in het bijzonder voor staan. Breivik noemde zichzelf een ridder. Ridders zweren de zwakken en de onschuldigen te beschermen en zich aan de geboden van het christelijk geloof te houden.

De beste kandidaat is een versie van het christendom die in harmonie is met de moderne wetenschap (en wetenschap in het algemeen). Hierbij past een geloofspraxis die de nadruk legt op ethiek. Ook andere spirituele tradities, zoals het hindoeïsme of andere spirituele religies (boeddhisme, baha’i, sikhisme, zoroastrisme) bevatten veel waardevolle elementen die als inspiratiebron kunnen dienen.

Slagen we erin een spirituele renaissance van Europa te bereiken, dan zal niet alleen Europa gered worden, maar zal Europa weer opnieuw een licht worden dat de rest van de wereld inspireert.

De weg naar de redding van Europa, en zelfs de wereld, ligt niet in wapengeweld en moorden, zoal Breivik denkt, maar binnen ons, in ons hart. Falen we, weigeren we te kiezen voor het Licht, dan zal een ongekende periode van duisternis aanbreken.

Bron:
A. Breivik, 2083 – A European Declaration of Independence (2011)

De uitvinder van de islam, Mohammed

Was Mohammed geestesziek?

Mensen die levendige visioenen zien, worden tegenwoordig al snel in een gesloten inrichting opgesloten. Vroeger was dat anders en werden lieden als Mohammed, Jeanne d’Arc en Ezechiël als grote zieners vereerd. Was Mohammed geestesziek of juist visionair?

“Mohammed leed aan geestesziekte”
Politicus Geert Wilders, zoals bekend geen groot liefhebber van de islam, heeft het weer voor elkaar. Hij slaagt er deze keer in de aandacht te trekken met een aantal boude uitspraken over de uitvinder van de islam, Mohammed. Volgens Wilders leed Mohammed aan een ernstige geestesziekte en verklaarde dit de visioenen die Mohammed kreeg. Hij baseert zich hierbij op het werk van de Vlaamse psycholoog Herman Somers.
De reacties van weldenkend Nederland waren, zoals gebruikelijk, voorspelbaar. Zo vond CDA-kopstuk Sybrand van Haersma Buma Wilders’ commentaren “onnodig” en “smakeloos”. Ook de door de sultan van Oman betaalde islamoloog Maurits Berger kon zich -niet verwonderlijk-  niet bepaald vinden in Wilders’ analyse.

Wat weten we van Mohammed?
Het is zelfs niet honderd procent zeker dat Mohammed, Arabisch voor ‘de verhevene’, wel bestaan heeft. Hoewel er door islamieten een aantal omvangrijke boekwerken over het leven van Mohammed zijn samengesteld, denk onder meer aan de Sirah rasoelallah (levensloop van de boodschapper van Allah) van Ibn Kathir en de zes verzamelingen hadith (vertelsels) over Mohammed’s leven, die groot gezag hebben in de islamitische wereld, is de historische authenticiteit hiervan twijfelachtig. Het is ook niet zeker dat de koran in de huidige vorm wel overeenkomt met de oorspronkelijke koran. Op basis hiervan conclusies trekken over het karakter van Mohammed, zoals Wilders hier op gezag van Somers doet, lijkt hiermee wat voorbarig. Wel zijn het -naast de koran- de enige bronnen waarover we kunnen beschikken.

Was Mohammed geestesziek?

De uitvinder van de islam, Mohammed
De uitvinder van de islam, Mohammed

Het beeld dat uit de koran en hadith naar boven komt -voor zover deze bronnen historisch authentiek zijn- is dat van een meedogenloze, berekenende man met een groot vermogen om mensen te manipuleren. Hij gebruikte zijn goddelijke autoriteit geregeld om voor hem persoonlijk bepaalde voordelen, zoals aantrekkelijke vrouwen of bezittingen, te verwerven. Zo bedreigt hij zijn vrouwen met een collectieve scheiding (koran, 66:5) en dwingt hij zijn geadopteerde zoon Said om van zijn vrouw Zeineb te scheiden, zodat hij zelf met haar kan trouwen (ibid., 33:37). Hij beschikte niet over veel fysieke moed en hield zich bij grote veldslagen meestal bij de achterhoede op. Dit gedrag wordt door klinisch psychologen over het algemeen niet als dat van een geesteszieke gezien.

In een visionair experiment heeft de Nederlands-Marokkaanse vrijdenker Hafid Bouazza geprobeerd de ervaringen van een profeet na te bootsen in de woestijn. Inderdaad kreeg hij een zonnesteek en ondervond hij naar eigen zeggen profetische sensaties.

Was Mohammed een psychopaat?
Door sommigen, onder meer islamcriticus Ali Sina, is geopperd dat Mohammed de karakteristieken van een psychopaat vertoonde. Hierop wijzen volgens Sina zijn egocentrisme (Hare checklist item 2), grote vermogen om mensen te manipuleren (Hare checklist item 4 t/m 6), oppervlakkige gevoelsleven (items 7 en 8), zijn theatrale gedrag  en de vaak onsamenhangende, onvertaalbare teksten in de koran. Dit laatste is karakteristiek voor psychopaten. Wat hiermee in strijd is, is het planmatige karakter van zijn activiteiten en de langdurige seksuele relaties met zijn vrouwen. Dat laatste kan echter ook te maken hebben met de geringe meerkosten die het hebben van vrouwen voor hem met zich meebracht. Hare’s checklist is in een westerse, monogame samenleving tot stand gekomen, waarin er een taboe rust op veelwijverij. Waarschijnlijk zal een psychopaat veel beter functioneren in een chaotische stammenmaatschappij in een tijd van grote sociale verandering dan in een strak geordende maatschappij.

Er is, zoals eerder gezegd, in de eeuwen na Mohammeds dood (als de man ooit bestaan heeft) behoorlijk gerommeld in zowel de koran als de overleveringen. Een psychopaat als voorbeeld stellen is voor een heerser erg aantrekkelijk, want dat verschaft deze een grote handelingsvrijheid. Mogelijk kan ook dit mede een verklaring zijn voor het beeld dat uit de koran en de hadith over Mohammed naar voren komt.

Kortom: het lijkt wat voorbarig om conclusies te trekken over het karakter of de geestesgesteldheid van Mohammed. Wel kan worden geconcludeerd, dat het beeld van Mohammed zoals dat in de koran en de hadith wordt geschetst, in strijd is met de ethische normen zoals die nu in Nederland bestaan.

Bronnen
Telegraaf
Herman Somers, boek

De droom van veel islamieten: een islamitisch wereldrijk van Marokko tot Pakistan.

Een nieuw kalifaat: de geopolitieke gevolgen

Het grootste deel van het afgelopen millennium hebben de Arabische landen deel uitgemaakt van één groot rijk op islamitische grondslag: het kalifaat. Wat zijn de geopolitieke gevolgen als alle Arabische landen weer een dergelijk rijk gaan vormen?

De islam, een politieke religie
De islam is zowel een religie als een politieke ideologie. Dus zowel Wilders als de rest van de politici hebben voor een deel gelijk. Dit heeft te maken met de rol van Mohammed die zowel geestelijk als werelds leider was van de groep islamieten, waardoor hij zowel morele als politieke instructies moest geven. Volgens hen die Mohammed beschouwen als een charlatan, heeft Mohammed koranteksten verzonnen om hem voordelen zoals absolute gehoorzaamheid en toegang tot vrouwen te verschaffen. Wie er ook gelijk heeft: veel koranteksten manen in ieder geval islamieten om Mohammed en leiders die door Mohammed waren aangewezen, onvoorwaardelijk te gehoorzamen. Ook spiegelt de koran gelovigen beloningen als overvloedig en willig vrouwelijk schoon, weelderige tuinen en wijn voor als ze doen wat Mohammed zegt.

Omdat Mohammed expliciete instructies had achtergelaten dat hij de laatste “profeet”, een theologisch concept dat zoiets als boodschapper van de godheid betekent, was, was er niemand die na zijn dood de rol van geestelijk leider op zich kon nemen. Bij de Twaalvers, de sji’ietische stroming die Iran controleert zijn de ayatollahs een soort plaatsvervangers van de Mahdi, de twaalfde imam die zich, geloven de Twaalvers, verstopt heeft tijdens soennitische vervolging; hiermee kunnen ze als geestelijk leider optreden.

De kalief als verdediger van het geloof en de gelovigen
Politieke leiders waren er wel. Deze werden kalief, “opvolger” (van Mohammed)  genoemd. De eerste vier kaliefen worden door alle islamieten bewonderd, maar waren naar hedendaagse Nederlandse maatstaven, de eerste kalief Abu Bakr wellicht uitgezonderd, meedogenloze tirannen.

De droom van veel islamieten: een islamitisch wereldrijk van Marokko tot Pakistan.
De droom van veel islamieten: een islamitisch wereldrijk van Marokko tot Pakistan.

De vijfde kalief Mu’awiya greep met een gemene truc de macht van de vierde (eveneens weinig sympathieke) kalief Ali, wat de oorzaak is van de splitsing tussen soennieten en sji’ieten. Sji’ieten vereren sindsdien Ali.

In de praktijk bemoeien de wereldlijke autoriteiten zich ook uitgebreid met het geloof omdat in de islam de scheiding tussen kerk en staat niet zoals in het christelijke westen (adel en geestelijke stand) en India (priester- en krijgerkaste) bestond en een belangrijke taak van de kalief is, “de islam” te verdedigen. Ook ontleent de kalief zijn legitimiteit aan het islamitische geloof. De theologische bronnen van de islam werden in de loop van de eeuwen aangepast om het gezag van de kaliefen te versterken. Door de kalief Othman is uitgebreid geknutseld in de koran, maar sindsdien kwamen er zoveel kopieën van de koran in omloop dat dit niet meer ongestraft kon. Vandaar dat de kaliefen (en vele anderen) allerlei vrome verhalen over Mohammed, de hadith, in omloop lieten brengen om hun politieke macht uit te breiden. Als gevolg hiervan is wat we nu kennen als soennisme en sji’isme doorweven van vrome aansporingen om voor de kalief te strijden en voor de islam te sterven.

Oorlog als legitimatie van het gezag
Uiteraard voelt bepaald niet iedere islamiet zich sterk aangetrokken tot het vermoorden van zogeheten vijanden van de islam of martelaarschap op het slagveld, integendeel, maar dat de godsdienstige aansporing om te vechten en te sterven voor de islam (dus de kalief) heeft onmiskenbaar grote militaire voordelen opgeleverd voor de kalief. Het beginnen van een oorlog in naam van de islam was dan ook een geliefde strategie om meer binnenlandse steun te krijgen voor het eigen gezag en af te komen van lastige oproerkraaiers (islamitische landen kennen grote groepen ongetrouwde jonge mannen). Ook levert iedere oorlog direct veel geld op: een vijfde van alle oorlogsbuit vervalt volgens de koran aan de leider van de gelovigen. Overigens was deze godsdienstige rechtvaardiging van oorlog ook in veel christelijke rijken schering en inslag, al is het in strijd met wat Jezus hierover heeft gezegd.

Het kalifaat: de enige legitieme bestuursvorm volgens veel islamieten
Volgens veel islamieten vormt de islamitische gemeenschap, de oemmah, één geheel. Als mensen daarin verdelingen maken zijn ze zondig. Uiteraard past de op dit moment fijnversnipperde Arabische wereld met meer dan twintig islamitische landen hier niet in, om maar niet te spreken over de rest van de islamitische wereld. Vandaar de voortdurende druk vanuit de bevolking om één rijk te vormen. Relatief seculiere leiders als Nasser en Gadaffi probeerden daarom staten samen te voegen tot één islamitische superstaat, maar geen enkele leider wilde de tweede viool spelen. Vandaar dat deze pogingen mislukten. De enige geslaagde unificatie, die van Noord- en Zuid-Jemen, kwam pas nadat het noorden het zuiden onder de voet had gelopen.

Het einde van het kalifaat en de ondergrondse kalifaat-beweging
Het kalifaat werd in de twintiger jaren afgeschaft door Kemal Atatürk, de president van wat het overbijfsel van het Ottomaanse Rijk was en later Turkije is geworden. Veel islamieten voelden zich hierdoor ten diepste gekrenkt. Verschillende internationale radicale groepen zoals de Moslimbroederschap en de Hizb Ut-Tahrir zagen daarom het levenslicht, alle met het doel alle islamitische landen samen te voegen tot één islamitische superstaat, het kalifaat.

Deze groepen verspreidden zich over de gehele islamitische wereld en plaatsen waar islamitische immigranten naartoe zijn geëmigreerd, zoals Europa en de Verenigde Staten.
De doelen van de kalifaat-beweging: het omverwerpen van alle regeringen en alle islamitische landen veranderen in een islamitische superstaat betekenen uiteraard een grote bedreiging voor de plaatselijke machthebbers. Geen wonder dus dat de Moslimbroederschap in de meeste islamitische landen landen illegaal is of scherp in de gaten wordt gehouden door de geheime diensten. Tot voor kort waren de vooruitzichten voor deze bewegingen weinig rooskleurig. Het oppermachtige westen hield de dictatoriale regimes in het zadel en de bloederige aanslagen die gefrustreerde aanhangers van de Moslimbroederschap pleegden leverden weinig sympathie van de bevolking op.

Nieuwe mogelijkheden om een kalifaat op te richten
Vreedzaam verzet komt niet voor in de mindset van een islamitische fundamentalist. De reden dat de Tunesische en Egyptische protestbeweging ook niet uit islamistische hoek afkomstig is, maar van progressieve islamieten. In feite werd de Moslimbroederschap door de gebeurtenissen verrast, maar staat klaar om profijt te trekken van de komende gebeurtenissen. Wat ook mee speelt is de sterke verzwakking van de westerse landen. Hun rol wordt steeds meer overgenomen door opkomende economieën als China en India. Uiteraard zitten ook deze beide landen bepaald niet te springen om een machtige islamitische staat als buur – beide landen hebben al genoeg te stellen met islamistische terroristen – maar het wegvallen van de Verenigde Staten en het tot op het bot verdeelde Europa biedt mogelijkheden voor ondernemende islamisten om hun kans te grijpen. Als islamisten er in slagen het leger voor hun karretje te spannen en op democratische wijze de macht te veroveren is het goed voorstelbaar dat landen als die in Noord-Afrika of het Midden Oosten één staat gaan vormen. Er ontstaat dan een sterk geopolitiek blok dat het grootste deel van de olievoorraden in de wereld beheerst.

De gevolgen van een nieuw kalifaat
De leider van een islamistische staat zal om zijn binnenlandse steun te behouden, zijn legitimiteit uit het geloof moeten halen. Dat betekent: voortdurende oorlogen tegen zwakke niet-islamitische buurlanden. Tenzij door een ramp het Europese militaire overwicht verdwijnt,  blijft Europa voorlopig buiten schot, ook door de geografische isolatie vanwege de Middellandse Zee, maar zal onder druk worden gezet met het stopzetten van olieleveranties of het afsnijden van het Suezkanaal. Je kan dan denken aan eisen om kritiek op de islam harder aan te pakken, het flink opschroeven van de olieprijs, eisen van meer financiële steun of het verplichten om veel immigranten op te nemen uit de arme, overbevolkte Arabische landen. De gevolgen voor de zwakke Afrikaanse landen zijn vermoedelijk aanmerkelijk akeliger.

Aanval op Israël
Er is één land dat geografisch gezien het scharnierpunt van het Midden-Oosten vormt en de islamitische wereld in tweëen splitst: Israël. Voor de buurlanden van Israël is een aanval op het land niet interessant: Egypte is afhankelijk van de Nijl en Jordanië en Syrië zijn te zwak. De situatie verandert als Israël omringd wordt door slechts één machtig islamitisch rijk. De verovering van Israël betekent een aaneengesloten territorium en dus is het meest voor de hand liggende geopolitieke doel voor de superstaat-in-wording. Israël houdt dan alleen de nucleaire afschrikking over als drukmiddel. Weliswaar zijn dichtbevolkte landen als Egypte zeer kwetsbaar, maar het territorium van een aaneengesloten islamistisch rijk is domweg te groot om met atoomwapens grote klappen toe te kunnen brengen. Ook staan islamisten niet bekend vanwege hun grote achting voor het menselijk leven: wie sneuvelt in de strijd tegen de ongelovigen is immers een martelaar. Alleen al de dreiging van een allesvernietigende oorlog zal veel hoogopgeleide Israeli’s weg laten vluchten uit het land, wat de economie zal doen instorten. Zelfs de inzet van atoomwapens zal Israël niet kunnen redden. Kortom: de totstandkoming van een kalifaat zal vermoedelijk leiden tot een atoomoorlog.

Hoe is dit scenario te vermijden?
Er is bitter weinig wat we in de westerse wereld kunnen doen. We kunnen slechts het goede voorbeeld geven en hopen dat de aantrekkingskracht van de relatieve verlichting en welvaart in Europa de islamieten in de Arabische landen zal inspireren tot het overnemen van enkele goede westerse gewoontes zoals verzet tegen corruptie, godsdienstige onderdrukking en willekeur, in plaats van imperialisme en megalomanie. In feite is de opstand in Egypte en Tunesië geïnspireerd door Oost-Europa.

Meer vrije handel zal de Arabieren stimuleren om hun zelfvertrouwen en identiteit uit hun eigen welvaart te halen in plaats van zich te identificeren met een grote islamitische staat. We zullen achter de schermen keihard moeten optreden tegen gevaarlijke bewegingen als de Moslimbroederschap en er voor zorgen dat seculiere bewegingen hun sociale rol overnemen. Hopelijk krijgen we dan gelukkige en welvarende zuiderburen die hun creativiteit en energie stoppen in een beter leven voor iedereen.